Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Biblia Tysiąclecia*

Księga Przysłów

Autor:
Salomon, Agur, Lemuel, redaktorzy Hiskiasza i inni, nienazwani.
Czas:
(1) Powstawania zbioru: 970-686 r. p. Chr. (między panowaniem Salomona a Hiskiasza); (2) późniejszego wkładu, w tym redakcyjnego: trudny do ustalenia.
Miejsce:
Jerozolima.
Cel:
Podanie młodym ludziom zasad samodzielnego życia.
Temat:
Bojaźń JAHWE jest pierwszą zasadą mądrości.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla w Izraelu.    Aby poznać mądrość i karność, aby zrozumieć słowa rozsądku,    aby zdobyć karny rozsądek, sprawiedliwość, rzetelność i prawość,    aby prostaczkom udzielić rozwagi, a młodym - wiedzy i roztropności.    Mądry, słuchając, pomnoży wiedzę, rozumny biegłości nabędzie,    aby pojąć przysłowie i trudne zdanie, słowa mędrców i ich zagadki.    Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska; lecz głupcy odrzucają mądrość i karność.    Synu mój, słuchaj karcenia swego ojca, nie odrzucaj pouczenia swej matki,    gdyż są wieńcem powabnym dla głowy i naszyjnikiem cennym dla twej szyi.    Kiedy cię, synu, zwodzą występni, nie gódź się,    choćby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się bez powodu na niewinnych.    Wchłoniemy ich żywych jak Szeol, zdrowych - jak schodzących do grobu.    Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy domy swe łupem.    Dziel swój los razem z nami: jedna sakwa dla nas wszystkich.    Synu mój, nie chodź ich drogą, powstrzymaj swą stopę od ich ścieżki,    gdyż nogi ich pędzą do zbrodni, śpieszno im, bo krew chcą wytoczyć.    Lecz próżno ich sieć zarzucona, na oczach wszelkiego ptactwa.    Na własną krew oni czyhają, czatują na własne dusze.    Bo taki los chciwych zysku: zabiera im własne ich życie.    Mądrość woła na ulicach, na placach głos swój podnosi;    nawołuje na drogach zgiełkliwych, w bramach miejskich przemawia:    Dokąd naiwni mają kochać naiwność? szydercy pragnąć szyderstwa? a niemądrzy - pogardzać poznaniem?    Powróćcie do moich upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń.    Ponieważ wołałam, a wy nie dbaliście, podałam rękę, a nikt nie zważał,    gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień -    i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię, gdy nadejdzie wasz przestrach;    gdy strach nadciągnie jak burza, a wasze nieszczęście jak wicher, gdy spotka was ucisk i boleść.    Wtedy będą mnie prosić, a nie odpowiem; będą mnie szukać, ale mnie nie znajdą.    Za to, że wiedzą wzgardzili i znienawidzili bojaźń Pańską,    nie poszli za moimi radami, wzgardzili całym moim napomnieniem -    spożyją owoce swej drogi, nasycą się swymi planami.    Bo odstępstwo prostaków ich uśmierci, bezmyślność niemądrych ich zgubi.    A kto mnie słucha - spokój osiągnie, bezpieczny, bez obawy nieszczęścia. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible