Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Warszawska*

Księga Hioba
(Księga Joba)

Rozdział 12

Job stwierdza: Bóg jest wszechmocny i mądry
  Na to odpowiedział Job i rzekł:    Doprawdy, wy przedstawiacie całą ludzkość i wraz z wami wymrze mądrość.    Ale i ja mam rozum jak i wy, nie jestem też gorszy od was. Któż miałby nie znać tych rzeczy?    Dla własnego przyjaciela stałem się pośmiewiskiem - ja, który wzywając Boga byłem wysłuchany, pośmiewiskiem - ja, sprawiedliwy, nienaganny.    Nieszczęście zasługuje na pogardę - tak myśli szczęśliwy, a na cios zasługują ci, których noga już się chwieje!    Spokojne są namioty łupieżców, bezpiecznie żyją ci, co drażnią Boga, którzy Boga umieścili w swojej pięści.    Naprawdę, pytaj bydła, a nauczy cię, i ptactwa niebieskiego, a powie ci,    Albo zwierząt polnych, one pouczą cię, i ryb morskich, a one opowiedzą ci.    Kto spośród nich wszystkich nie wie, że dokonała tego ręka Pana?    W jego ręku jest życie wszelkiego stworzenia i duch wszystkich ludzi.    Czy ucho nie ma badać słów, Tak jak podniebienie próbuje smaku?    U sędziwych jest mądrość, a w długim życiu nabywa się roztropności.    Ale u niego jest mądrość i moc, u niego rada i roztropność.    Gdy On zburzy, nikt nie może odbudować; gdy On zamknie, nikt nie może otworzyć.    Gdy On zatrzyma wody, nastaje posucha; gdy je wypuści, niszczą ziemię.    U niego jest moc i mądrość, jego jest ten, który błądzi, i ten, który na manowce sprowadza.    Radców pozbawia rozumu, a z sędziów robi głupców.    Rozwiązuje więzy nałożone przez królów i pasem przewiązuje ich biodra.    Wypuszcza kapłanów bez szat i doprowadza stare rody do wymarcia.    Odbiera mowę doświadczonym mówcom, a starców pozbawia rozsądku.    Wylewa pogardę na dostojników, a pas mocarzy rozluźnia.    Odsłania tajemnice z mroków, a w mroki śmierci wnosi światło.    Wywyższa narody, a potem przywodzi je do zguby, rozprzestrzenia narody, a potem je uprowadza.    Odbiera rozum naczelnikom ludów i prowadzi ich na manowce w bezdrożnej pustyni.    Chodzą po omacku w ciemności, bez światła, tak że się zataczają jak pijani. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible