Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 132

Syjon w świetle obietnic danych Dawidowi
  Pieśń pielgrzymek. Pamiętaj, Panie, Dawidowi Wszystek trud jego!    On przysiągł Panu, Ślubował mocarzowi Jakuba:    Nie wejdę do mieszkania domu mego, Nie wstąpię na posłanie łoża mego.    Nie użyczę snu oczom moim Ani powiekom moim drzemania,    Póki nie znajdę miejsca dla Pana, Mieszkania dla mocarza Jakuba.    Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, Znaleźliśmy ją na polach Jaar.    Wejdźmy do przybytków jego Padnijmy na twarz u podnóżka stóp jego.    Wyrusz, Panie, na miejsce odpocznienia twego, Ty i arka twej mocy!    Kapłani twoi niech obloką się w sprawiedliwość, A wierni twoi niech śpiewają radośnie!    Ze względu na sługę twego, Dawida, Nie odrzucaj pomazańca twego!    Złożył Pan Dawidowi niezłomną przysięgę, Której nie cofnie: Jednego z potomków twoich Osadzę na tronie twoim!    Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza mego I świadectwa mego, którego ich nauczę, Wtedy i synowie ich na zawsze Zasiadać będą na tronie twoim.    Albowiem Pan wybrał Syjon I chciał go na swoje mieszkanie.    Tu miejsce odpocznienia mego na wieki; Tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.    Zasoby jego hojne pobłogosławię, Ubogich jego nakarmię chlebem.    I kapłanów jego przyodzieję zbawieniem, A jego wierni wielce radować się będą,    Sprawię, że tam wyrośnie Dawidowi potomek, Zgotuję pochodnię pomazańcowi mojemu.    Nieprzyjaciół jego okryję wstydem, Ale nad nim zajaśnieje korona jego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible