Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 137

Nad rzekami Babilonu - pieśń wygnańców
  Nad rzekami Babilonu - tam siedzieliśmy I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.    Na wierzbach w tamtej krainie Zawiesiliśmy lutnie nasze,    Bo tam żądali od nas słów pieśni Ci, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemiężcy nasi - radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!    Jakże mamy śpiewać pieśń Pana Na obcej ziemi?    Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja!    Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją!    Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu, Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad!    Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła!    Błogosławiony, kto pochwyci I roztrzaska niemowlęta twoje o skałę. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible