Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 147

Chwała Wszechmocnemu
  Chwalcie Pana, Albowiem dobrze jest śpiewać Bogu naszemu, Bo to wdzięczna rzecz; pieśń chwały jest miła.    Pan buduje Jeruzalem, Zgromadza rozproszonych Izraela.    Uzdrawia tych, których serce jest złamane, I zawiązuje ich rany.    Wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.    Wielki jest Pan nasz i potężny w mocy, Mądrość jego jest niezmierzona.    Pan podnosi pokornych, Bezbożnych do ziemi poniża.    Śpiewajcie Panu pieśń dziękczynną, Grajcie Panu naszemu na cytrze!    Okrywa niebiosa obłokami, Przygotowuje deszcz dla ziemi, Sprawia, że trawa rośnie na górach.    Daje bydłu pokarm jego, Młodym krukom, gdy do niego wołają.    Nie lubuje się w sile rumaka, Nie ma upodobania w goleniach męża.    Pan ma upodobanie w tych, którzy się go boją, Którzy ufają łasce jego.    Chwal, Jeruzalem, Pana; Sław, Syjonie, Boga swego!    Bo On umocnił zasuwy bram twoich, Błogosławił synom twoim wśród ciebie.    On zapewnia pokój granicom twoim, Karmi cię najlepszą pszenicą.    On posyła swój rozkaz na ziemię, Szybko biegnie słowo jego.    On daje śnieg jak wełnę, Szron jak popiół rozsypuje.    Rozrzuca grad swój jak okruchy, Któż ostoi się przed jego mrozem?    Posyła słowo swoje i sprawia roztopy, Wionie swym wiatrem i ciekną wody.    Oznajmił swe słowo Jakubowi, Ustawy swe i prawa Izraelowi.    Nie uczynił tak żadnemu ludowi, Dlatego nie znają jego praw. Alleluja. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible