Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 2

Triumf Pana i jego Pomazańca nad wrogami
  Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach?    Powstają królowie ziemscy I książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:    Zerwijmy ich więzy I zrzućmy z siebie ich pęta!    Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich, Pan im urąga.    Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim I gwałtownością swoją przerazi ich:    Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.    Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.    Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo I krańce świata w posiadanie.    Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane.    Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!    Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd,    Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible