Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 30

Dziękczynienie za wybawienie od śmierci
  Psalm Dawidowy. Pieśń na poświęcenie przybytku.    Wysławiać cię będę, Panie, bo wyciągnąłeś mnie z toni I nie pozwoliłeś wrogom moim cieszyć się ze mnie.    Panie, Boże mój, Wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mię.    Panie! Podniosłeś z otchłani duszę moją, Ożywiłeś mnie pośród tych, którzy schodzą do grobu.    Wysławiajcie Pana, święci jego, I wyznawajcie święte imię jego!    Bo tylko chwilę trwa gniew jego, Ale życzliwość jego całe życie. Wieczorem bywa płacz, Ale rankiem wesele.    A ja, pewny siebie, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki.    Panie! W życzliwości swej postawiłeś mnie na potężnej górze, A gdy zakryłeś oblicze swoje, zatrwożyłem się.    Do ciebie, Panie, wołałem I Pana błagałem o zmiłowanie.    Jakiż zysk z krwi mojej, Z mojego zejścia do grobu? Czy proch może cię wysławiać? Czy może zwiastować wierność twoją?    Wysłuchaj, Panie, i zmiłuj się nade mną! Panie, bądź moim wspomożycielem!    Zmieniłeś skargę moją w taniec, Rozwiązałeś mój wór pokutny i przepasałeś mię radością,    Aby dusza moja śpiewała ci i nie zamilkła: Panie, Boże mój, będę cię wiecznie wysławiał. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible