Literacki

Biblia Warszawska*

Księga Psalmów

Psalm 41

Skarga cierpiącego na wrogów i nieżyczliwych przyjaciół
  Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy.    Błogosławiony ten, który zważa na biednego, Wyratuje go Pan w czasie niedoli!    Pan ustrzeże go i zachowa przy życiu, Szczęśliwy będzie na ziemi; I nie wyda go na pastwę nieprzyjaciół jego.    Pan pokrzepi go na łożu boleści; W chorobie jego odwróci wszystkie cierpienia.    Ja tedy rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną! Ulecz duszę moją, gdyż zgrzeszyłem przeciwko tobie!    Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie: Kiedyż umrze i zaginie imię jego?    Jeśli ktoś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie. Serce jego gromadzi niegodziwość, I gdy tylko wyjdzie na zewnątrz, rozpowiada.    Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, Szepcą wspólnie przeciwko mnie, Obmyślają zło przeciwko mnie:    Spadła nań śmiertelna zaraza, A skoro legł, już się nie podniesie.    Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, Który jadł mój chleb, Podniósł piętę przeciwko mnie.    Lecz Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, A wtedy im odpłacę!    Po tym poznam, że sobie mnie upodobałeś, Gdy nieprzyjaciel mój nie będzie się puszył nade mną.    Lecz wesprzesz mnie dla nienaganności mojej I postawisz mnie przed sobą na wieki.    Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, Od wieku aż na wieki! Amen, Amen! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible