Literacki

Biblia Warszawska*

Ewangelia Mateusza

Rozdział 7

Nie sądźcie
  Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni.    Albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą.    A czemu widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w oku swoim nie dostrzegasz?    Albo jak powiesz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło z oka twego, a oto belka jest w oku twoim?    Obłudniku, wyjmij najpierw belkę z oka swego, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło z oka brata swego.    Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie pereł swoich przed wieprze, by ich snadź nie podeptały nogami swymi i obróciwszy się, nie rozszarpały was. 
Zachęta do modlitwy
  Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam.    Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą.    Czy jest między wami taki człowiek, który, gdy go syn będzie prosił o chleb, da mu kamień?    Albo, gdy go będzie prosił o rybę, da mu węża?    Jeśli tedy wy, będąc złymi, potraficie dawać dobre dary dzieciom swoim, o ileż więcej Ojciec wasz, który jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą.    A więc wszystko, cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy. 
Dwie drogi
  Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.    A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują. 
Drzewo i jego owoc
  Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi!    Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?    Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce.    Nie może dobre drzewo rodzić złych owoców, ani złe drzewo rodzić dobrych owoców.    Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, wycina się i rzuca w ogień.    Tak więc po owocach poznacie ich. 
Słowa a czyny
  Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie.    W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów?    A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie. 
Dwa fundamenty
  Każdy więc, kto słucha tych słów moich i wykonuje je, będzie przyrównany do męża mądrego, który zbudował dom swój na opoce.    I spadł deszcz ulewny, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, ale on nie runął, gdyż był zbudowany na opoce.    A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku.    I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki.    A gdy Jezus dokończył tych słów, zdumiewały się tłumy nad nauką jego.    Albowiem uczył je jako moc mający, a nie jak ich uczeni w Piśmie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible