Biblia Warszawska

Literacki

List do Filemona

Autor:

Apostoł Paweł (mógł mieć wówczas 52 lata).

Czas:

Ok. 60 r. po Chr.

Miejsce:

Rzym, areszt domowy.

Cel:

Utorowanie drogi powrotnej zbiegłemu, a następnie nawróconemu niewolnikowi, Onezymosowi, do jego pana Filemona.

Temat:

Pojednanie z Bogiem jako otwarcie nowego rozdziału we wzajemnych stosunkach między braćmi w wierze.

* Opis księgi na podstawie Przekładu Dosłownego Pisma Świetego Starego i Nowego Przymierza EIB.

Wstęp

1. Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do umiłowanego Filemona, współpracownika naszego,

Wiara i miłość Filemona

2. I do Appii, siostry, i do Archippa, współbojownika naszego, i do zboru, który jest w twoim domu: 3. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa. 4. Dziękuję Bogu mojemu zawsze, ilekroć wspominam ciebie w modlitwach moich, 5. Słysząc o miłości twojej i o wierze, jaką pokładasz w Panu Jezusie, i masz do wszystkich świętych, 6. Aby wiara twoja, którą wyznajesz wespół z nami, pogłębiła poznanie wszelkich dobrodziejstw, jakie mamy w Chrystusie. 7. Miałem bowiem wielką radość i pociechę z miłości twojej, ponieważ serca świętych przez ciebie, bracie, zostały pokrzepione.

Prośba o przyjęcie Onezyma

8. Dlatego, chociaż mógłbym śmiało w Chrystusie nakazać ci, co należy, 9. Jednak dla miłości raczej proszę, ja, Paweł, który jestem rzecznikiem, a teraz i więźniem Jezusa Chrystusa, 10. Proszę cię za synem moim, Onezymem, którego urodziłem w więzieniu, 11. Który niegdyś nie był dla ciebie użyteczny, ale teraz jest dla ciebie i dla mnie bardzo użyteczny. 12. Tego ci odsyłam, a on jest sercem moim. 13. Chciałem go przy sobie zatrzymać, aby mi w twoim zastępstwie posługiwał w więzieniu, które znoszę dla ewangelii, 14. Ale bez twego przyzwolenia nie chciałem nic uczynić, aby twój dobry uczynek nie był jakby wymuszony, lecz był z dobrej woli. 15. Bo, być może, że dlatego utraciłeś go na krótki czas, abyś go odzyskał na wieki, 16. I to już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, bo jako brata umiłowanego, zwłaszcza dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, tak według ciała, jak i w Panu. 17. Jeżeli więc masz mnie za przyjaciela, przyjmij go jak mnie. 18. A jeżeli ci jakąś szkodę wyrządził albo jest ci coś winien, mnie to przypisz. 19. Ja, Paweł, piszę własnoręcznie, ja zapłacę; nie mówię już o tym, żeś mi siebie samego winien. 20. Tak, bracie, życz mi, abym się tobą uradował w Panu; pokrzep me serce w Chrystusie.

Końcowe pozdrowienia

21. Pewny twego posłuszeństwa, piszę ci to, bo wiem, że uczynisz nawet więcej, niż proszę. 22. A zarazem przygotuj mi gościnę; bo mam nadzieję, że dzięki modlitwom waszym otrzymacie mnie w darze. 23. Pozdrawia cię Epafras, współwięzień mój w Chrystusie Jezusie, 24. Marek, Arystarch, Demas, Łukasz, współpracownicy moi. 25. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie z duchem waszym. Amen.

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible - www.ph4.org

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny

Biblia Warszawska

List do Filemona