Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1

Biblia Warszawska*

List do Filemona
(List św. Pawła do Filemona)

Autor:
Apostoł Paweł (mógł mieć wówczas 52 lata).
Czas:
Ok. 60 r. po Chr.
Miejsce:
Rzym, areszt domowy.
Cel:
Utorowanie drogi powrotnej zbiegłemu, a następnie nawróconemu niewolnikowi, Onezymosowi, do jego pana Filemona.
Temat:
Pojednanie z Bogiem jako otwarcie nowego rozdziału we wzajemnych stosunkach między braćmi w wierze.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Wstęp
  Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do umiłowanego Filemona, współpracownika naszego, 
Wiara i miłość Filemona
  I do Appii, siostry, i do Archippa, współbojownika naszego, i do zboru, który jest w twoim domu:    Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.    Dziękuję Bogu mojemu zawsze, ilekroć wspominam ciebie w modlitwach moich,    Słysząc o miłości twojej i o wierze, jaką pokładasz w Panu Jezusie, i masz do wszystkich świętych,    Aby wiara twoja, którą wyznajesz wespół z nami, pogłębiła poznanie wszelkich dobrodziejstw, jakie mamy w Chrystusie.    Miałem bowiem wielką radość i pociechę z miłości twojej, ponieważ serca świętych przez ciebie, bracie, zostały pokrzepione. 
Prośba o przyjęcie Onezyma
  Dlatego, chociaż mógłbym śmiało w Chrystusie nakazać ci, co należy,    Jednak dla miłości raczej proszę, ja, Paweł, który jestem rzecznikiem, a teraz i więźniem Jezusa Chrystusa,    Proszę cię za synem moim, Onezymem, którego urodziłem w więzieniu,    Który niegdyś nie był dla ciebie użyteczny, ale teraz jest dla ciebie i dla mnie bardzo użyteczny.    Tego ci odsyłam, a on jest sercem moim.    Chciałem go przy sobie zatrzymać, aby mi w twoim zastępstwie posługiwał w więzieniu, które znoszę dla ewangelii,    Ale bez twego przyzwolenia nie chciałem nic uczynić, aby twój dobry uczynek nie był jakby wymuszony, lecz był z dobrej woli.    Bo, być może, że dlatego utraciłeś go na krótki czas, abyś go odzyskał na wieki,    I to już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, bo jako brata umiłowanego, zwłaszcza dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, tak według ciała, jak i w Panu.    Jeżeli więc masz mnie za przyjaciela, przyjmij go jak mnie.    A jeżeli ci jakąś szkodę wyrządził albo jest ci coś winien, mnie to przypisz.    Ja, Paweł, piszę własnoręcznie, ja zapłacę; nie mówię już o tym, żeś mi siebie samego winien.    Tak, bracie, życz mi, abym się tobą uradował w Panu; pokrzep me serce w Chrystusie. 
Końcowe pozdrowienia
  Pewny twego posłuszeństwa, piszę ci to, bo wiem, że uczynisz nawet więcej, niż proszę.    A zarazem przygotuj mi gościnę; bo mam nadzieję, że dzięki modlitwom waszym otrzymacie mnie w darze.    Pozdrawia cię Epafras, współwięzień mój w Chrystusie Jezusie,    Marek, Arystarch, Demas, Łukasz, współpracownicy moi.    Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie z duchem waszym. Amen. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

© Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa, 1975

aktualizacja modułu: 2020-07-01

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible