Porównanie tłumaczeń Mt 2:18

Link
Rodzaj
Nazwa
Treść
 
Przekład interlinearny
Nowodworski Grecko-Polski Interlinearny Przekład Pisma Świętego Starego i Nowego Przymierza
Głos w Rama został usłyszany, płacz i krzyk wielki, Rachel opłakuje dzieci swoje, i nie chce pocieszona zostać, bo nie są
Przekład interlinearny
Interlinearny Przekład Textus Receptus Oblubienicy
Głos w Rama został usłyszany lament i płacz i biadanie wielkie Rachel opłakując dzieci jej i nie chciała zostać pocieszoną gdyż nie są
Przekład dosłowny
EIB Przekład dosłowny
Usłyszano głos w Rama, płacz i wielkie zawodzenie. Rachel opłakuje swoje dzieci i nie chce dać się pocieszyć, bo (ich już) nie ma .* **[*Biorąc pod uwagę wielkość Betlejemu i okolic, dzieci tych mogło być ok. 15-20, 470 2:18L.][**300 31:15; 480 1:1-8; 490 3:1-9; 500 1:19-28]
Przekład dosłowny
Nowy Testament Popowski-Wojciechowski
Głos w Rama został usłyszany, płacz i biadanie wielkie. Rachel opłakuje dzieci jej, i nie chce pocieszona zostać, bo nie są*. [* Nie ma ich już.]
Przekład dosłowny
Textus Receptus Oblubienicy
Głos w Rama został usłyszany lament i płacz i biadanie wielkie Rachel opłakując dzieci jej i nie chciała zostać pocieszoną gdyż nie są
Przekład literacki
EIB Przekład literacki
Usłyszano krzyk w Ramie, płacz i wielki lament. Rachela opłakuje swe dzieci, nie daje się pocieszyć, ponieważ ich już nie ma.
Przekład literacki
Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Słychać głos w Rama, lament, płacz i wielkie zawodzenie. Rachel opłakuje swoje dzieci i nie daje się pocieszyć, bo już ich nie ma.
Przekład literacki
Biblia Gdańska
Głos w Ramie słyszany jest, lament, i płacz, i narzekanie wielkie: Rachel płacząca synów swoich nie dała się pocieszyć, przeto, że ich nie masz.
Przekład literacki
Biblia Jakuba Wujka
Głos jest słyszan w Ramie, płacz i krzyk wielki: Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała się dać pocieszyć, iż ich nie masz.
Przekład literacki
Biblia Tysiąclecia
Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma.
Przekład literacki
Biblia Warszawska
Słyszano głos w Rama, płacz i żałosną skargę. Rachel opłakuje dzieci swoje i nie daje się pocieszyć, bo ich nie ma.
Przekład literacki
Biblia Ekumeniczna
Krzyk słychać w Rama, płacz i wielki jęk. Rachel opłakuje swe dzieci i nie przyjmuje pociechy, bo już ich nie ma.
Przekład literacki
Biblia Paulistów
W Rama usłyszano krzyk, płacz i wielki lament. Rachel opłakuje swoje dzieci i nie chce, by ją pocieszano, bo ich już nie ma.
Przekład literacki
Nowy Testament Popowskiego
„Krzyk usłyszano w Rama, płacz i wielki lament; Rachel opłakującą swoje dzieci. A nie chciała się ukoić, bo [ich] nie ma”.
Przekład literacki
Nowy Testament, Współczesny Przekład
Słychać było krzyk w Rama, płacz i wielkie narzekanie. To Rachel płacze nad dziećmi - nie ma dla niej pociechy, bo i dzieci już nie ma.
Przekład literacki
Biblia Poznańska
ʼUsłyszano głos w Rama, płacz i jęk wielki: Rachel, opłakująca swoje dzieci, nie dała się pocieszyć po ich stracieʼ.
Przekład literacki
Біблія. Новий переклад УБТ Рафаїла Турконяка
В Рамі чути голос, [плач і] ридання, і великий крик: це Рахиль оплакує своїх дітей і не хоче втішитися, бо нема їх.
Przekład dynamiczny
Ewangelie dla badaczy
Głos w Rama został usłyszany, płacz i żałosne narzekanie wieloliczne, Rachel płacząca dzieci swoje, i nie chciała zostać przyzwana, że nie są.
Przekład dynamiczny
Nowa Biblia Gdańska
Głos w Ramie został usłyszany, lament, płacz i wielkie narzekanie: Rachel opłakuje swoich synów i nie chce zostać pocieszona, dlatego, że ich nie ma.
Przekład dynamiczny
Nowy Testament z Perspektywy Żydowskiej
"Głos słyszano w Ramie, szlochanie i głośny lament. To Rachel szlochała nad swoimi dziećmi i nie dawała się pocieszyć, bo nie żyją już".
Przekład dynamiczny
Przekład Nowego Świata
”Głos usłyszano w Ramie, płacz i wielkie zawodzenie; to Rachela opłakuje swe dzieci i nie daje się pocieszyć, bo już ich nie ma”.
Przekład dynamiczny
Nowy Testament Słowo Życia
„Krzyk rozlega się w Rama, słychać tam płacz i rozpacz. To Rachel opłakuje swoje dzieci i nie daje się pocieszyć, bo już ich nie ma”.