Dynamiczny
Mt Mk Łk J
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Ewangelie dla badaczy*

Ewangelia Łukasza

Rozdział 7

  Skoro uczynił pełnymi wszystkie te spływające wysłowienia czynów swoje do funkcji słuchów z zaświata ludu, wszedł do Kafarnaum.    Naczelnika setki zaś jakiegoś niewolnik źle mający-trzymający miał dokonywać życia, który był jemu w szacunku.    Usłyszawszy zaś około Iesusa, odprawił istotnie do niego starszych z Judajczyków wzywając do uwyraźnienia się go żeby w jakiś sposób przyszedłszy na wskroś ocaliłby tego niewolnika jego.    Ci zaś stawszy się obok-przeciw istotnie do Iesusa przyzywali obok-przeciw go gorliwie powiadając że: Godny jest któremu dostarczysz się trzymając obok-przeciw to właśnie,    miłuje bowiem naród nasz i to miejsce zbierania razem sam zbudował nam.    Zaś Iesus wyprawiał się razem z nimi. Już zaś wobec jego nie w długą odległość trzymającego w oddaleniu od tego domostwa, posłał przyjaciół ten naczelnik setki powiadając mu: Utwierdzający panie, nie bądź łupiony, nie bowiem dostateczny jestem aby pod dach mój wszedłbyś;    przez które ani mnie samego nie uznałem za godnego istotnie do ciebie przyjść; ale rzeknij odwzorowanym wnioskiem i niech zostanie uleczony ten posługujący chłopak mój.    I bowiem ja człowiek jestem pod samowolną władzę wybycia ustawiany w określonym porządku, mający pode mnie samego żołnierzy, i powiadam temu to: Wypraw się, i wyprawia się; i innemu: Przychodź, i przychodzi; i wiadomemu niewolnikowi mojemu: Uczyń to właśnie, i czyni.    Usłyszawszy zaś te właśnie Iesus podziwił go, i obrócony wdrażającemu się jemu dręczącemu tłumowi rzekł: Powiadam wam, ani w Israelu tyle to znaczną wiarę wtwierdzenia do rzeczywistości nie znalazłem.    I zawróciwszy wstecz-pod do domu ci posłani znaleźli tego niewolnika będącego zdrowym.    I stało się w tym czasie mającym być z konsekwencji następnie, wyprawił się do miasta zwanego Nain, i wyprawiali się razem z nim uczniowie jego i tłum wieloliczny.    Jak zaś przybliżył się bramie tego miasta, i oto był wyprowadzany umarły wyłącznie jedyno-rodzony syn matce jego, i ona była wdowa, i tłum tego miasta dostateczny był razem z nią.    I ujrzawszy ją utwierdzający pan zjednoczył się wewnętrznym narządem zgodnie zależnie na niej i rzekł jej: Nie płacz.    I przyszedłszy do istoty dotknięciem przyczepił sobie zarzewie skrzyni, ci zaś dźwigający stawili się, i rzekł: Młodzieniaszku, tobie powiadam: poddaj się wzbudzeniu w górę.    I osiadł na górze ten umarły, i począł się gadać, i dał go matce jego.    Wziął zaś strach wszystkich, i sławili wiadomego boga powiadając że: Prorok wielki został wzbudzony w górę w nas, i że: Nałożył baczenie wiadomy bóg aktywnie na lud swój.    I wyszedł odwzorowany wniosek ten właśnie w całej Iudai około niego i we wszystkiej tej okolicy.    I odnieśli nowinę Ioannesowi uczniowie jego około wszystkich tych właśnie spraw. I wezwawszy istotnie do siebie dwóch jakichś z uczniów jego Ioannes    posłał istotnie do wiadomego utwierdzającego pana powiadając: Ty jesteś ten wiadomy w tym czasie przyjeżdżający, albo czy innego oczekujemy doistotnie?    Stawszy się obok-przeciw zaś istotnie do niego ci mężowie rzekli: Ioannes, ten zanurzający dla pogrążenia i zatopienia, odprawił nas istotnie do ciebie powiadając: Ty jesteś ten wiadomy w tym czasie przyjeżdżający albo czy innego oczekujemy doistotnie?    W owej godzinie wypielęgnował wielu od chorób i biczów i duchów złośliwych, i ślepym wielu udzielił się łaskawie aby mogli poglądać.    I odróżniwszy się dla odpowiedzi rzekł im: Wyprawiwszy się odnieście jako nowinę Ioannesowi które ujrzeliście i usłyszeliście: ślepi ponownie poglądają porzez wzniesienie wzroku do źródła w górze, chromi depczą wkoło, trędowaci są oczyszczani, i mający przytępione funkcje zmysłowego kontaktu słyszą, umarli są wzbudzani w górę, żebrzący są zawiadamiani o łatwej nowinie,    i szczęśliwy jest który jeżeliby nie uznałby się za poprowadzonego do pułapki we mnie.    Wskutek odszedłszych zaś tych aniołów Ioannesa, począł sobie od prapoczątku aby powiadać istotnie do tłumów około Ioannesa: (Po) co wyszliście do wiadomej spustoszonej i opuszczonej krainy? Obejrzeć badawczo (?) trzcinę pod przewodnictwem wiatru wahadłowo chwianą?    Ale (po) co wyszliście? Ujrzeć (?) nieokreślonego człowieka w miękkich szatach z dwu stron ubranego? Zobaczcie-oto ci w szatnym odzieniu będącym w sławie i w rozpuście będący poczynającymi spod w królewskich miejscach są.    Ale (po) co wyszliście? Ujrzeć(?) proroka? Owszem, powiadam wam, i będące(go) wokół większym nadmiarem od proroka.    Ten właśnie jest około którego od przeszłości jest pismem odwzorowane: Oto odprawiam wiadomego anioła mojego na przód doistotnego oblicza twego, który z góry sztucznie materialnie urządzi wiadomą drogę twoją w doistotnym przedzie twoim.    Powiadam wam, większy w spłodzonych i zrodzonych z kobiet od Ioannesa żaden nie jakościowo jest; ten wiadomy zaś mniejszy w tej wiadomej królewskiej władzy tego wiadomego boga, większy od niego jakościowo jest.    I wszystek lud który usłyszał i dzierżawcy poborów z pełnych urzeczywistnień usprawiedliwili tego wiadomego boga poddawszy się zanurzeniu w zanurzenie Ioannesa;    zaś farisaiosi i stróże Przydzielonego obyczajowego prawa tę chęć tego boga unieważnili przez odmówienie miejsca na położenie do siebie samych, nie poddawszy się zanurzeniu pod przewodnictwem jego.    Komu więc upodobnię tych wiadomych człowieków genetycznego rodzaju tego właśnie, i komu są podobni?    Podobni są dzieciom, tym w rynku odgórnie siedzącym jako na swoim i zwracającym się głosem istotnie ku wzajemnym, które jako jedno powiada: Zagraliśmy na dętym powietrznym instrumencie wam, i nie zatańczyliście; wyrzekliśmy treny pogrzebowe, i nie zapłakaliście.    Przyszedł bowiem niewiadomy Ioannes, ten zanurzyciel dla pogrążenia i zatopienia, nie jedzący chleb ani również nie pijący wino, i powiadacie: Jakieś bóstwo pochodzące od daimona ma-trzyma.    Przyszedł wiadomy syn wiadomego człowieka jedzący i pijący, i powiadacie: Zobaczcie-oto jakiś człowiek żarłok i winopijca, przyjaciel dzierżawców poborów z pełnych urzeczywistnień i uchybiających celu.    I doznała usprawiedliwienia ta mądrość od wszystkich tych wydanych na świat potomków swoich.    Wzywał do uwyraźnienia się zaś ktoś go z farisaiosów aby zjadłby wspólnie z nim. I wszedłszy do domu tego farisaiosa został skłoniony w dół do stołu.    I oto kobieta taka która była w tym mieście uchybiająca celu, i poznawszy że z góry na dole leży w domostwie tego farisaiosa, uprowadziwszy jako nagrodę alabastrowe naczynie pachnidła    i stawiwszy się do tyłu obok-przeciw-pomijając nogi jego, płacząc łzami poczęła sobie aby kropić nogi jego i włosami głowy swojej wycierała, i odgórnie czule pocałunkami lubiła nogi jego i namaszczała tym pachnidłem.    Ujrzawszy zaś ten farisaios który wezwał go rzekł w sobie samym powiadając: Ten właśnie jeżeli był prorok, rozeznawał by kto i skąd pochodząca ta kobieta, taka która dotykaniem przyczepia sobie zarzewie jego, że uchybiająca celu jakościowo jest.    I odróżniwszy się Iesus rzekł istotnie do niego: Simonie, mam tobie coś rzec. Ten zaś: Nauczycielu, rzeknij, mówi.    Dwaj dłużni należność byli pożyczającemu na procent jakiemuś: jeden był dłużny denary pięćset, zaś odmienny - pięćdziesiąt.    Wobec nie mających ich aby oddać, obydwu udzielił się łaskawie. Kto więc z nich przez liczniejsze będzie miłował go?    Odróżniwszy się dla odpowiedzi Simon rzekł: Podejmuję przypuszczenie że któremu przez to liczniejsze udzielił się łaskawie. Ten zaś rzekł mu: Należycie prostopadle rozstrzygnąłeś.    I obrócony istotnie do tej kobiety, Simonowi mówił: Poglądasz tę właśnie kobietę? Wszedłem do należącego do ciebie, do tego domostwa; wodę mi na nogi nie dałeś; ta właśnie zaś łzami skropiła należące do mnie, nogi, i włosami swymi wytarła.    Pocałunek mi nie dałeś; ta właśnie zaś od której pory wszedłem nie przerwała, odgórnie czule pocałunkami lubiąc należące do mnie, nogi.    Oliwą głowę moją nie namaściłeś; ta właśnie zaś pachnidłem namaściła nogi moje.    Którego czynu łaskę powiadam ci: puszczone od siebie są od przeszłości uchybienia jej, te wieloliczne, że umiłowała przez wieloliczne; któremu zaś niewieloliczne jest puszczane od siebie, przez niewieloliczne miłuje.    Rzekł zaś jej: Puszczone od siebie są od przeszłości twoje uchybienia.    I poczęli sobie od prapoczątku ci do razem leżący wstecz - w górę do posiłku aby powiadać w sobie samych: Kto ten właśnie jest który i uchybienia puszcza od siebie?    Rzekł zaś istotnie do tej kobiety: Ta wiara wtwierdzenia do rzeczywistości twoja trwale ocaliła cię; wyprawiaj się do sfery pokoju. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Ewangelie dla badaczy : przekład filologiczny z języka greckiego według XXVII edycji Nestle-Aland Novum Testamentum Graece : opracowanie świeckie / wstęp, przekł., przypisy Sławomir Łuczkiewicz. Lublin : [s.n.], 2010. [wersja 3]

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible