Nowa Biblia Gdańska

Dynamiczny

Nowa Biblia Gdańska^*

Księga Psalmów

Psalm 107

1. Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobry, bowiem na wieki Jego łaska. 2. Niech to powiedzą wyswobodzeni przez BOGA, których wyzwolił z ręki ciemięzcy, 3. i zgromadził ich z ziem, od Wschodu i Zachodu, od Północy oraz od morza. 4. Błąkali się po pustyni, po stepie bezdrożnym, a miasta do osiedlenia nie znaleźli. 5. Byli głodni, spragnieni, aż dusza w nich omdlewała. 6. Więc w swej niedoli wołali do BOGA, zatem wybawił ich z utrapień. 7. I poprowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta osiedlenia. 8. Niech sławią przed WIEKUISTYM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama. 9. Bo nasycił spragnioną duszę oraz duszę zgłodniałą napełnił dobrem. 10. Tych, co przebywali w mroku, w cieniu śmierci, więzionych w nędzy i w żelazie. 11. Gdyż byli przekorni słowom Boga i urągali radom Najwyższego. 12. Dlatego ich serce zgnębił biedą; upadli, a nie było wybawcy. 13. Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli, a wybawił ich z ich utrapień. 14. Wyprowadził ich z mroku, z cienia śmierci, a więzy ich porozrywał. 15. Niech sławią przed WIEKUISTYM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama. 16. Bo skruszył spiżowe bramy, a żelazne zawory połamał. 17. Niebaczni cierpieli za swoją grzeszną drogę oraz za swe występki. 18. Ich dusza gardziła wszelką strawą i doszli do bram śmierci. 19. Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli, zatem wybawił ich z utrapień. 20. Zesłał też Swoje Słowo i ich wyleczył, ocalił ich od zguby. 21. Niech sławią przed BOGIEM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama. 22. Niech składają dziękczynne ofiary i w radości opowiadają Jego dzieła. 23. Ci, co są na okrętach oraz schodzą do morza, ci co pracują na szerokich wodach, 24. oni widzieli sprawy BOGA i Jego cuda w głębinie. 25. Więc powiedział i wzniecił gwałtowny wicher, który podniósł jego bałwany; 26. piętrzą się ku niebu, zstępują w głębiny; tak w niebezpieczeństwie mięknie ich dusza. 27. Zataczają się, chwieją się jak pijany, a cała ich umiejętność zostaje zniweczona. 28. Lecz wołali do BOGA w swej niedoli, a wyprowadził ich z utrapień. 29. Zamienił burzę na ciszę i uśmierzyły się fale. 30. Więc ucieszyli się, że zamilkły, i doprowadził ich do celu ich pragnień. 31. Niech sławią przed BOGIEM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama. 32. Niechaj Go wywyższają w zborze ludu i niech Go chwalą na radzie starszych. 33. Obrócił rzeki w pustynie, a źródła wód w suszę. 34. Płodną ziemię zamienił w solną glebę, z powodu niegodziwości jej mieszkańców. 35. On zamienia pustynie w jeziora, a suchą ziemię w źródła wód. 36. Osadza tam zgłodniałych, by założyli miasto zamieszkania. 37. Zatem obsiali pola i nasadzili winnice, więc przyniosły im owoc plon coroczny. 38. Także im błogosławił, więc bardzo się rozmnożyli, a ich dobytku nie umniejszał. 39. Ale zmaleli i byli pognębieni od udręczenia, nędzy i troski. 40. Wylał hańbę na dostojników, zbłąkał ich pośród bezdrożnego stepu. 41. A żebrzącego wyniósł z nędzy i rozmnożył jak trzodę rodziny. 42. Widzą to prawi i się cieszą, a wszelkie bezprawie zamyka swoje usta. 43. Kto mądry zachowa to wszystko oraz rozważy łaski WIEKUISTEGO.

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny