Dynamiczny
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Nowa Biblia Gdańska*

Księga Przysłów

Rozdział 17

  Lepszy suchy kęs, a przy nim spokój; niż dom pełen mięsa i kłótnie.    Rozumny sługa zapanuje nad gnuśnym synem i weźmie udział w dziedzictwie pośród braci.    Tygiel dla srebra, piec dla złota; lecz serca próbuje WIEKUISTY.    Niecny zważa na nieprawe usta; kłamca przysłuchuje się złowieszczej mowie.    Kto urąga ubogiemu – bluźni jego Stwórcy; kto cieszy się z nieszczęścia – nie ujdzie bezkarnie.    Koroną starców są wnuki, a ozdobą dzieci ich rodzice.    Nikczemnemu nie przystoi szczytna mowa; o ileż mniej mowa kłamliwa zacnemu.    Wdzięcznym kamieniem jest łapówka w oczach tego, kto ją odbiera; gdzie się z nią zwrócisz – znajdziesz powodzenie.    Kto osłabia uchybienie – szuka miłości; a kto wznawia sprawę – rozłącza przyjaciół.    Nagana głębiej wnika u rozumnego, niż sto plag u kpiarza.    Wichrzyciel tylko szuka nieszczęścia; lecz będzie posłany przeciw niemu okrutny wysłannik.    Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która jest pozbawiona szczeniąt – niż głupca w jego głupocie.    Kto dobro odpłaca złem – z tego domu zło nie odejdzie.    Kiedy wszczyna się kłótnia, to jakby ktoś rozpętał fale; więc zaniechaj jej zanim wybuchnie zwada.    Uniewinniający złoczyńcę, albo potępiający sprawiedliwego – obydwaj są ohydą dla WIEKUISTEGO.    Co po pieniądzach w ręku głupca? Czy są do kupna mądrości? Nie wystarcza mu do tego rozumu.    Prawdziwy przyjaciel miłuje w każdy czas i jak brat stawia się on w nieszczęściu.    Ten, kto poręcza – jest bezmyślnym człowiekiem, bo daje rękojmię za drugiego.    Kto miłuje kłótnię – miłuje występek; a kto podwyższa swe drzwi – szuka ruiny.    Przewrotne serce nie znajdzie szczęścia; a kto zmienia swój język – popadnie w niedolę.    Kto spłodził głupca – spłodził go na swoje utrapienie; ojciec nikczemnika nie będzie się cieszył.    Rozradowane serce przyspiesza uzdrowienie; a duch zgnębiony wysusza kości.    Niegodziwy bierze z zanadrza łapówkę, by skrzywić ścieżki prawa.    Rozumny ma mądrość przed sobą; a oczy głupca przebywają na krańcu ziemi.    Strapieniem dla ojca jest głupi syn i gorzką troską dla swojej rodzicielki.    Karać grzywną sprawiedliwego to jest niedobra sprawa; a bić szlachetnych – to urąga wszelkiej słuszności.    Kto w swoich słowach jest powściągliwy – zna rozum; a kto zachowuje zimną krew – jest roztropnym człowiekiem.    I głupi kiedy milczy, gdy wobec rozumnego zamyka swoje usta, może uchodzić za mędrca. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible