Nowy Testament Popowski-Wojciechowski*

Ewangelia Jana

Rozdział 3


  Był zaś człowiek z faryzeuszów, Nikodem (na) imię mu, przywódca Judejczyków.    Ten przyszedł do niego nocą i powiedział mu: Rabbi, wiemy że od Boga przyszedłeś (jako) nauczyciel. Nikt bowiem (nie) może tych znaków czynić, które ty czynisz, jeśli nie byłby Bóg z nim.    Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Amen, amen mówię ci. jeśli nie ktoś zostanie zrodzony z góry1, nie może zobaczyć Królestwa Boga.    Mówi do niego Nikodem: Jak może człowiek zostać zrodzony starcem będąc? Czy może do łona matki jego drugi (raz) wejść i zostać zrodzonym?    Odpowiedział Jezus: Amen, amen mówię ci, jeśli nie ktoś zostanie zrodzony z wody i ducha, nie może wejść do Królestwa Boga.    Zrodzone z ciała ciałem jest, i zrodzone z Ducha duchem jest.    Nie dziw się, że rzekłem ci: Trzeba (wam) zrodzonym zostać z góry2.    Wiatr3 gdzie chce dmie, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i gdzie odchodzi. Tak jest każdy zrodzony z Ducha.    Odpowiedział Nikodem i rzekł mu: Jak może to stać się?    Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Ty jesteś nauczyciel Izraela i tego nie wiesz?    Amen, amen mówię ci, że co wiemy, mówimy, i co ujrzeliśmy, poświadczamy, i świadectwa naszego nie przyjmujecie.    Jeśli ziemskie powiedziałem wam i nie wierzycie, jak, jeśli powiem wam niebieskie, uwierzycie?    I nikt (nie) wstąpił do nieba, jeśli nie (ten) z nieba (który zstąpił), Syn Człowieka.    I jako Mojżesz wywyższył węża na pustkowiu, tak wywyższonym zostać trzeba Synowi Człowieka,    aby każdy wierzący w niego miał życie wieczne.    Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna jednorodzonego dał, aby każdy wierzący w niego nie zginął, ale miał życie wieczne.    Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby osądził4 świat, ale aby wybawiony został świat przez niego.    Wierzący w niego nie jest sądzony5; zaś nie wierzący już osądzony5 został, bo nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Boga.    To zaś jest sąd6, że światło przyszło na świat i umiłowali ludzie raczej ciemność niż światło, był(y) bowiem ich złymi czyny.    Każdy bowiem bezwartościowe robiący nienawidzi światła i nie przychodzi do światła, aby nie ujawnione zostały czyny jego7.    Zaś czyniący prawdę przychodzi do światła, aby stały się widoczne jego czyny, że w Bogu (są)8 zdziałane.    Po tym przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judei ziemi, i tam przebywał z nimi i zanurzał.    Był zaś i Jan zanurzający w Ainon blisko Salem, bo wody liczne były tam, i przybywali i byli zanurzani.    Jeszcze nie bowiem był wrzucony do strażnicy Jan.    Stała się więc dysputa od uczniów Jana z Judejczykiem o oczyszczaniu (się).    I przyszli do Jana i powiedzieli mu: Rabbi, (ten) który był z tobą poza Jordanem, któremu ty zaświadczyłeś, oto ten zanurza i wszyscy przychodzą do niego.    Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może człowiek brać ani jednego, jeśli nie będzie dane mu z nieba.    Sarni wy mi świadczycie, że powiedziałem, [że]: Nie jestem ja Pomazańcem, ale że: Wysłany jestem przed niego.    Mający pannę młodą panem młodym jest. Zaś przyjaciel pana młodego, stojący i słuchający jego, radością raduje się z głosu pana młodego. Ta więc radość moja wypełniona jest.    Tamtemu trzeba wzrastać, mi zaś stawać się mniejszym.    Z góry przychodzący ponad wszystkimi jest. Będący z ziemi z ziemi jest i z ziemi mówi. Z nieba przychodzący [ponad wszystkimi jest,]    co ujrzał i usłyszał to świadczy, i świadectwa jego nikt nie przyjmuje.    (Ten), (który przyjął) jego świadectwo, opieczętował9, że Bóg prawdomówny jest.    Którego bowiem wysłał Bóg, słowa Boga mówi. nie bowiem z miary10 daje Ducha.    Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w rękę jego.    Wierzący w Syna ma życie wieczne. Zaś nieuległy Synowi nie zobaczy życia, ale gniew Boga pozostaje na nim. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Copyright Oficyna Wydawnicza „Vocatio”

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible