Słownik Stronga
G1161
δέ
Język:
grecki
Transliteracja:
dé
Wymowa:
deh
Definicja:
też, ale, a teraz (cząstka łącząca lub przeciwna)
- Oryginał: δέ
- Transliteracja: De
- Fonetyczny: deh
- Definicja:
1. ale ponadto i, itp.
- Pochodzenie: cząstka pierwotna (przeciwna lub ciągła)
- Wpis TDNT: Brak
- Część (części) mowy: Spójnik
- Strong's: Cząstka pierwotna (przeciwna lub ciągła); ale i itd.: - także i, ale ponadto teraz [często niewyrażone w języku angielskim].
Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
Siglum
Treść
― Zaś ziemia była niewidoczna i niestała a ciemność [zalegała] nad ― otchłanią, i Duch Boga unosił się nad ― wodą.
źródło bowiem wznosiło się z ― ziemi i nawadniało całe ― oblicze ― ziemi.
Rzeka zaś wychodząca z Edenu nawadniała ― ogród. Stamtąd rozdzielała się na cztery odnogi.
― Zaś złoto ― ziemi owej dobre, i tam jest ― węgiel ognisty i ― kamień ― zielonkawy.
I ― rzeka ― trzecia Tygrys, ta ― przepływa naprzeciw Asyrii. ― Zaś rzeka ― czwarta to Eufrat.
z zaś ― drzewa ― poznania dobra i zła, nie będziecie jedli z niego. ― Bowiem w dniu zjedzenia z niego śmiercią umrzecie.
I nadał Adam imiona wszelkiemu ― bydłu i wszelkim ― skrzydlatym ― nieba i wszystkim ― dzikim zwierzętom ― pola, zaś Adamowi nie znalazła się pomoc podobna jemu.
― Zaś wąż był sprytniejszy [od] każdego ― dzikiego zwierzęcia ― na ― ziemi, które uczynił JAHWE ― Bóg. I powiedział ― wąż ― kobiecie: Czemu [to] powiedział ― Bóg: Nie wy jedlibyście z każdego drzewa ― w ― ogrodzie?
z zaś owocu ― drzewa, co jest w środku ― ogrodu, powiedział ― Bóg: Nie będziecie jeść z niego, ani wy dotykalibyście jego, abyście nie umarlibyście.
― Zaś Adamowi powiedział: Ponieważ usłuchałeś ― głosu ― kobiety twej i zjadłeś z ― drzewa, co nakazałem tobie tego jednego nie jeść z niego, przeklęta [jest] ziemia w ― trudzie twym, w boleści jeść będziesz z niej przez wszystkie ― dni ― życia twego.
Adam zaś poznawszy Ewę ― kobietę jego, i poczęła zrodziwszy ― Kaina i powiedziała: Zdobyłam mężczyznę przez ― JAHWE.
I następnie urodziła ― brata jego ― Abla, i został Abel pasterzem owiec, Kain zaś był uprawiającym ― ziemię.
na zaś Kaina i na ― ofiarę jego nie zwrócił uwagi. I zasmucił się ― Kain bardzo, i [chodził z] posępnym ― obliczem.
Nie, jeśli właściwie przyniosłeś, właściwie zaś nie rozdzieliłeś, popełniłeś grzech? Zachowaj spokój! Do ciebie [należy] odwrócenie się [od] niego, i ty będziesz panował nad nim.
I powiedział ― JAHWE do Kaina: Gdzie jest Abel ― brat twój? ― Zaś odpowiedział: Nie wiem! Nie opiekunem ― brata mego jestem ja?
Odszedł zaś Kain od oblicza ― JAHWE i zamieszkał w ziemi Nod naprzeciw Edenu.
Zrodził zaś ― Enosz Irada, i Irad zrodził ― Mechuajela, a Mechuajel zrodził ― Metuszaela, a Metuszael zrodził ― Lamecha.
Silla zaś urodziła i jej ― Tubal-Kain, i był kowalem wykonującym miedź i żelazo, siostra zaś Tubala-Kaina Naama.
Powiedział zaś Lamech ― swoim kobietom: Ado i Sillo posłuchajcie mego ― głosu, kobiety Lamecha, Dopuśćcie mnie do słowa, bowiem męża zabiłbym za zranienie mnie i młodzieńca za siniec mój.
Bo skoro siedem razy pomszczony z Kaina, z zaś Lamecha siedemdziesiąt siedem.
Poznał zaś Adam Ewę ― kobietę jego, i poczęła rodząc syna i nazwała ― imieniem jego Set, mówiąc: Wzbudził bowiem mi ― Bóg nasienie inne zamiast Abla, którego zabił Kain.
I ― Set zrodził syna, nazwał zaś ― imieniem jego Enosz. Ten miał nadzieję wzywając ― imię JAHWE ― Boga.
Żył zaś Adam dwieście i trzydzieści lat i zrodził [syna] wedle ― rodzaju swego i na ― obraz swój i nazwał ― imieniem jego Set.
Było zaś ― dni Adama po ― zrodzeniu jego [syna] ― Seta siedemset lat, i zrodził synów i córki.
Dożył zaś Set dwieście i pięć lat i zrodził ― Enosza.
W pełni zadowolił zaś Henoch ― Boga po ― zrodzeniu jego [syna] ― Metuszelacha [żył jeszcze] dwieście lat i zrodził synów i córki.
Zobaczyli zaś ― synowie ― Boga ― córki ― ludzkie, że piękne były, wzięli sobie kobiety ze wszystkich, które wybrali.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie ― pozostanie ― duch Mój w ― ludziach tych na ― wiek, dla tego, [że] są oni ciałem, będzie zaś ― dni ich sto dwadzieścia lat.
― Zaś olbrzymi byli na ― ziemi w ― dniach owych i potem również, kiedy ― zbliżali się ― synowie ― Boga z ― córkami ― ludzkimi i rodziły [potomków] im, owi byli ― gigantami ― z wieków ― ludziom ― znani.
Zobaczył zaś JAHWE ― Bóg, że powiększa się ― złośliwość ― ludzi na ― ziemi i każdy ― skupił się w ― sercu jego pilnie na ― złu każdego ― dnia,
Noe zaś znalazł łaskę przedtem [u] JAHWE ― Boga.
Te [są] zaś ― pokolenia Noego: Noe człowiek sprawiedliwy, doskonały będąc pośród ― pokolenia jego, ― Bogu podobał się Noe.
Zrodził zaś Noe trzech synów, ― Sema, ― Chama, [i] Jafeta.
Uległa zepsuciu zaś ― ziemia przed ― Bogiem i wypełniła się ― ziemia niesprawiedliwością.
[W] dachu uczynisz [otwór] ― arki i na łokieć wykonasz go z góry. ― Zaś drzwi ― arki umieścisz z boku. Dolną [część], drugą i trzecią [kondygnację] uczynisz w niej.
Ja zaś oto sprowadzę ― powódź wody na ― ziemię niszcząc wszelkie ciało, w czym jest duch życia pod ― niebem, i co kolwiek jest na ― ziemi, zginie.
I ustanowię ― przymierze Moje z tobą. Wejdziesz zaś do ― arki, ty i ― synowie twoi i ― kobieta twa i ― kobiety ― synów twych z tobą.
Ty zaś weźmiesz sobie z wszelkie ― pożywienie co będzie jedzone, i będziesz zbierać do siebie, i będzie tobie i tamtym na pokarm.
Z zaś ― bydła ― czystego wprowadź do siebie siedem (par), samca i samicę. Z zaś ― bydła ― nie czystego dwie (pary), samca i samicę,
Noe zaś miał lat sześćset, gdy ― potop stał się wody na ― ziemi.
Wszedł zaś Noe i ― synowie jego i ― kobieta jego i ― kobiety ― synów jego z nim do ― arki z powodu wody ― potopu.
― Zaś woda zapanowała całym ogromem na ― ziemi i pokryła wszystkie ― góry ― wysokie ― będące pod ― niebem.
― Zaś woda zmierzająca, zmniejszała się aż [do] dziesiątego miesiąca. W zaś ― jedenastym miesiącu, ― pierwszego [dnia tego] ― miesiąca, zostały ukazane ― wierzchołki ― gór.
W zaś ― miesiącu ― drugim, siódmego i dwudziestego dnia ― miesiąca, została wysuszona ― ziemia.
Wy zaś rośnijcie i pomnażajcie się i wypełniajcie ― ziemię i pomnażajcie się na niej.
Byli zaś ― synami Noego ci wyszedłszy z ― arki: Sem, Cham, Jafet. Cham był ojcem Kanaana.
Wytrzeźwiawszy zaś Noe od ― wina i poznawszy, co uczynił mu ― syn jego ― młodszy,
Żył zaś Noe po ― potopie trzysta pięćdziesiąt lat.
Te są zaś ― pokolenia ― synów Noego, Sema, Chama, Jafeta, i urodzili się im synowie po ― potopie.
Synowie zaś Chama: Chus i Mesraim, Fud i Kanaan.
Synowie zaś Chusa: Saba i Euila i Sabatha i Regma i Sebakatha. Synowie zaś Regmy: Saba i Dadan.
Chus zaś zrodził ― Nebroda. Ten pierwszym stał się mocarzem na ― ziemi.
Kanaan zaś zrodził ― Sydona pierworodnego i ― Chetejczyka
A Arfaksad zrodził ― Kenana i Kenan zrodził ― Salę, Sala zaś zrodził ― Ebera.
Jektan zaś zrodził ― Elmodada i ― Salefa i Asarmotha i Jaracha
Te są zaś ― pokolenia Teracha: Terach zrodził ― Abrama i ― Nachora i ― Harrana, i Harran zrodził ― Lota.
I stało się po ― wypowiedziach tych, [że] Bóg poddał próbie ― Abrahama i powiedział do niego: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
Podniósłszy się zaś Abraham ― rano osiodłał ― oślicę jego; zabrał zaś ze sobą dwóch chłopców i Izaaka ― syna jego i narąbał drew na całopalenie, podniósłszy się poszedł i przyszedł na ― miejsce, o którym powiedział mu ― Bóg.
I powiedział Abraham ― chłopcom jego: Usiądźcie wy z ― oślicą, ja zaś i ― chłopiec pójdziemy aż tam, a pokłoniwszy się, wrócimy do was.
Wziął zaś Abraham ― drwa na całopalenie i nałożył na Izaaka ― syna jego. Wziął zaś i ― ogień do ręki i ― duży nóż, i szli ― dwaj razem.
Powiedział zaś Izaak do Abrahama ― ojca jego mówiąc: Ojcze? ― Zaś odpowiedział: Co jest, dziecko? Powiedział: Oto ― ogień i ― drwa, gdzie jest ― baranek ― na całopalenie?
Powiedział zaś Abraham: ― Bóg upatrzy sobie baranka na całopalenie, dziecko. Szli zaś obaj razem.
I zawołał do niego zwiastun JAHWE z ― nieba i powiedział mu: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
Wrócił zaś Abrahama do ― chłopców jego, i powstawszy szli razem do ― studni ― przysięgi. I zamieszkał Abraham przy ― studni ― przysięgi.
Stało się zaś po ― wypowiedziach tych i przyniesiono wiadomość ― Abrahamowi mówiąc: Oto urodziła Milka i jemu synów, Nachorowi ― bratu twemu,
Jeśli zaś powiedziałbyś: "Nie znam tego", poznajesz że Pan serce wszystkich poznaje, i ― daje dech wszystkim im, wie wszystko, który oddaje każdemu według ― dzieł jego.
On zaś zraniony został dla ― bezprawia naszego i słabości znosił dla ― grzechów naszych. Kara [za] pojednanie nasze przez Niego. ― Obrażenia Jego nas uleczyły.
Jeśli cofnąłby się, nie znajduje upodobania ― dusza Moja w nim, ― zaś sprawiedliwy z wiary jego żyłby.
Abraham zrodził ― Izaaka, Izaak zaś zrodził ― Jakuba, Jakub zaś zrodził ― Judę i ― braci jego,
Juda zaś zrodził ― Faresa i ― Zarę z ― Tamar, Fares zaś zrodził ― Ezroma, Ezrom zaś zrodził ― Arama,
Aram zaś zrodził ― Aminadaba, Aminadab zaś zrodził ― Naasona, Naason zaś zrodził ― Salmona,
Salmon zaś zrodził ― Booza z ― Rachab, Booz zaś zrodził ― Jobeda z ― Rut, Jobed zaś zrodził ― Jessego,
Jesse zaś zrodził ― Dawida ― króla. Dawid zaś zrodził ― Salomona z tej [żony] ― Uriasza
Salomon zaś zrodził ― Roboama, Roboam zaś zrodził ― Abiasza, Abiasz zaś zrodził ― Asafa,
Asaf zaś zrodził ― Jozafata, Jozafat zaś zrodził ― Jorama, Joram zaś zrodził ― Ozjasza,
Ozjasz zaś zrodził ― Joatama, Joatam zaś zrodził ― Achaza, Achaz zaś zrodził ― Ezechiasza,
Ezechiasz zaś zrodził ― Manassesa, Manasses zaś zrodził ― Amosa, Amos zaś zrodził ― Jozjasza,
Jozjasz zaś zrodził ― Jechoniasza i ― braci jego za ― przesiedlenia [do] Babilonu.
Po zaś ― przesiedleniu [do] Babilonu Jechoniasz zrodził ― Salatiela, Salatiel zaś zrodził ― Zorobabela,
Zorobabel zaś zrodził ― Abiuda, Abiud zaś zrodził ― Eliakima, Eliakim zaś zrodził ― Azora,
Azor zaś zrodził ― Sadoka, Sadok zaś zrodził ― Achima, Achim zaś zrodził ― Eliuda,
Eliud zaś zrodził ― Eleazara, Eleazar zaś zrodził ― Mattana, Mattan zaś zrodził ― Jakuba,
Jakub zaś zrodził ― Józefa ― męża Marii, z której zrodzony [został] Jezus ― zwany Pomazańcem.
― Zaś Jezusa Pomazańca ― narodzenie takie było: zostawszy_zaręczona ― matka Jego, Maria ― Józefowi, zanim ― zeszli się oni znalazła się w łonie mająca z Ducha Świętego.
Józef zaś ― mąż jej, sprawiedliwym będąc i nie życząc jej zawstydzenia, chciał potajemnie oddalić ją.
To zaś [gdy] on wymyślił oto zwiastun Pana we śnie ukazał się mu, mówiąc: Józefie synu Dawida nie bój się zaakceptować Marię ― żonę twoją, [co] bowiem w niej zrodziło się z Ducha jest Świętego.
Urodzi zaś syna i nazwiesz ― imię Jego Jezus, On bowiem uratuje ― lud Jego od ― grzechów ich.
To zaś wszystko stało się, aby wypełniło się [co] powiedziano [zostało] przez Pana poprzez ― proroka mówiącego:
Podniósłszy się zaś ― Józef ze ― snu uczynił jak nakazał mu ― zwiastun Pana, i zaakceptował ― żonę swoją.
[Kiedy] zaś Jezus urodził się w Betlejem ― [w] Judei w dniach Heroda ― króla, oto magowie ze wschodu przybyli do Jerozolimy,
Usłyszawszy zaś ― król Herod został poruszony i cała Jerozolima z nim.
Oni zaś powiedzieli mu: W Betlejem ― [w] Judei. Tak bowiem napisane jest przez ― proroka:
i posławszy ich do Betlejem powiedział: Wyruszywszy odkryjcie dokładnie co do ― dziecka, kiedy zaś znaleźlibyście, przynieście wiadomość mi, abym i ja przyszedłszy pokłonił się Mu.
Oni zaś wysłuchawszy ― króla poszli i oto ― gwiazda, którą zobaczyli we ― wschodzie, poprzedzała ich aż przyszedłszy stanęła powyżej, gdzie było ― dziecko.
Zobaczywszy zaś ― gwiazdę zaczeli się radować radością wielką bardzo.
Oddaliwszy się zaś oni, oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie ― Józefowi mówiąc: Podnieś się weź ― dziecko i ― matkę Jego i uciekaj do Egiptu, i bądź tam aż ― powiem ci. Zamierza bowiem Herod szukać ― dziecka [żeby] zgubić Je.
On zaś podniósłszy się wziął ― dziecko i ― matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu.
Gdy zmarł zaś ― Herod, oto zwiastun Pana objawił się we śnie ― Józefowi w Egipcie,
On zaś podniósł się, wziął ― dziecko i ― matkę Jego i wszedł do ziemi Izraela.
Usłyszawszy zaś, że Archelaos króluje w Judei zamiast ― ojca jego Heroda, bał się tam wracać. Otrzymawszy objawienie zaś we śnie oddalił się do ― regionu ― Galilei.
W zaś ― dniach owych przybywa Jan ― Chrzciciel głosząc na ― pustkowiu ― Judei,
Sam zaś ― Jan miał ― ubranie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół ― biodra jego, ― zaś jedzeniem były jego szarańcze i miód dziki.
Zobaczywszy zaś licznych ― faryzeuszy i sadyceuszy przychodzących do ― zanurzania, powiedział im: Płody żmij, kto pokazał wam jak uciec przed ― mającego przyjść gniewu?
Już zaś ― siekiera do ― korzenia ― drzew przylega. Każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego, wycinane jest i w ogień wrzucane jest.
Ja ― was zanurzam w wodzie ku zmianie myślenia, ― zaś za mną przychodzi mocniejszy [ode] mnie jest, którego nie jestem wart, ― sandałów wziąć do rąk. On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu.
Którego ― wiejadło w ― ręku Jego, i oczyści ― klepisko Jego, i zbierze razem ― zboże Swoje do ― składu ― zaś plewę spali ogniem nieugaszonym.
― Zaś powstrzymywał Go mówiąc: Ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym, i Ty przychodzisz do mnie?
Odpowiedziawszy zaś ― Jezus rzekł mu: Dopuść teraz, tak bowiem właściwie jest nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy pozwala Mu.
Zostawszy zanurzonym zaś ― Jezus zaraz wyszedł z ― wody, i oto otwarte zostały [Mu] ― Niebiosa, i ujrzał ― Ducha ― Boga schodzącego jakby gołąb i przychodzącego na Niego.
[On] zaś odpowiadając rzekł: Napisane jest: nie na chlebie samym żył będzie ― człowiek, ale na każdym słowie które wychodzi przez usta Boga.
Usłyszawszy zaś, że Jan został wydany, wrócił do ― Galilei.
Przechodząc zaś obok ― morza ― Galilejskiego ujrzał dwóch braci, Szymona ― nazywanego Piotrem i Andrzeja ― brata jego, rzucających sieć w ― morze. Byli bowiem rybakami,
[Oni] zaś natychmiast pozostawiwszy ― sieci zaczęli towarzyszyć Mu.
[Oni] zaś natychmiast porzuciwszy ― łódź i ― ojca ich zaczęli towarzyszyć Mu.
Wtedy zaś ― lud wszedł na ― górę, i usiadłszy On zbliżyli się [do] Niego ― uczniowie Jego.
Wy jesteście ― sól ― ziemi. Jeśli tylko zaś ― sól stałaby się mdła, przez co będzie posolona? Na nic [nie] jest dobra więcej jeśli nie wyrzucona na zewnątrz zdeptaną być przez ― ludzi.
Kto jeśli tylko więc poluzowałby jedno ― przykazanie to ― najmniejsze i uczył w ten sposób ― ludzi, najmniejszym nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios. Kto zaś ― czyniłby i nauczałby, ten wielkim nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios.
Usłyszeliście, że powiedziano ― starożytnym: Nie zabijaj, kto zaś ― zabije, podlegać będzie ― sądowi.
Ja zaś mówię wam, że każdy ― wpadający w gniew ― [na] brata jego podlegać będzie ― sądowi, kto zaś ― powiedziałby ― bratu jego "Raka" podlegać będzie ― "Sanhedrynowi". Kto zaś ― powiedziałby: "Głupcze", podlegać będzie pod ― Gehennę ― ognia.
Ja zaś mówię wam, że każdy ― patrzący [na] kobietę z ― pożądaniem jej, już popełnił cudzołóstwo [z] nią w ― sercu jego.
Jeśli zaś ― oko twoje ― prawe [jest] obrazą ci, wyrwij je i odrzuć od siebie. korzystniej bowiem tobie aby stracić jeden ― członek [ciała] twój i nie całe ― ciało twe wrzucone [było] do Gehenny.
Powiedziano zaś: Kto [by] odprawił ― kobietę jego, da jej akt rozwodu,
Ja zaś mówię wam, że ktokolwiek ― oddala ― kobietę jego z wyjątkiem przyczyną rozpusty czyni ją popełniającą cudzołóstwo i kto jeśli tylko oddaloną poślubiłby, popełnia cudzołóstwo.
Znowu usłyszeliście, że powiedziane zostało ― starożytnym: Nie składaj fałszywej przysięgi, oddasz zaś ― Panu ― przysięgi twe,
Ja zaś mówię wam, nie przesięgajcie w ogóle, ani na ― Niebo, że tronem jest ― Boga
Będzie zaś ― słowo wasze: tak tak, nie nie, ― zaś ponad miarę tego, ze ― złego jest.
Ja zaś mówię wam, nie przeciwstawiajcie się ― złu, ale jeśli cię uderza w ― prawy bok twarzy [twój] obróć mu i ― inny.
Ja zaś mówię wam: Kochajcie ― przeciwników waszych i módlcie się za ― prześladujących was,
Uważajcie zaś ― [by] prawości waszej nie czynić przed ― ludźmi dla ― oglądania [przez] nich. Jeśli zaś nie ― zapłaty nie macie od ― Ojca waszego ― w ― Niebiosach.
[Gdy] ty zaś czynisz dobroczynność nie [niech] wie ― lewa twa co czyni ― prawa twa,
Ty zaś kiedykolwiek modlisz się, wejdź do ― pokoju twego i zamknąwszy ― drzwi twe módl się ― [do] Ojca twego ― w ― ukryciu i ― Ojciec twój ― widzący w ― ukryciu odda ci.
Módląc się zaś nie używając powtórzeń jak ― poganie liczący bowiem, że w ― gadatliwości ich wysłuchani zostaną.
Jeśli zaś nie odpuścicie ― ludziom, ani ― Ojciec wasz odpuści ― winy wasze.
Kiedykolwiek zaś pościlibyście, nie bądźcie jak ― hipokryci o smutnym obliczu, szpecą bowiem ― twarze ich, żeby zostaliby ukazani ― ludziom poszczący. Amen mówię wam, otrzymali w całości ― zapłatę ich.
Ty zaś poszcząc namaść twą ― głowę i ― twarz twą umyj,
Gromadźcie zaś wam skarby w Niebie, gdzie i nie mól i nie rdza niszczy, i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną.
Jeśli zaś ― oko twe złe byłoby, całe ― ciało twe ciemne będzie. Jeśli więc ― światło ― w tobie ciemnością jest, ― ciemność jakaż [wielka]!
Kto zaś z was zamartwiając się jest w stanie dodać do ― wzrostu jego łokieć jeden?
Mówię zaś wam, że ani nawet Salomon w całej ― chwale swej nie ubierał się jak jedna [z] tych.
Jeśli zaś ― trawę ― pola dzisiaj będąca i jutro do pieca wrzucaną ― Bóg tak ubiera, nie wiele więcej was małej wiary?
Szukajcie zaś po pierwsze ― Królestwa [― Boga] i ― prawości jego, i tamte wszystkie dodane będą wam.
Czemu zaś widzisz ― pyłek ― w ― oku ― brata twego, ― zaś w ― twym oku belki nie widzisz?
Uważajcie na ― pseudo-proroków, co przychodzą do was w odzieniu owiec, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi.
Więc każde drzewo dobre, owoce dobre wydaje, ― zaś zgniłe drzewo, owoce złe wydaje.
Zszedłszy zaś [On] z ― góry towarzyszyli Mu ludzie liczni.
Wszedłszy zaś [On] do Kafarnaum, zbliżył się [do] Niego centurion błagając Go
Odpowiadając zaś ― centurion mówi: Panie, nie jestem godny abyś mi pod ― dach wszedłbyś, ale tylko powiedz słowem, i uleczony będzie ― chłopiec mój.
Usłyszawszy zaś ― Jezus był pełen podziwu i powiedział ― towarzyszącym: Amen mówię wam, u nikogo tyle wiary w ― Izraelu [nie] znalazłem.
Mówię zaś wam, że liczni od wschodu i zachodu przybędą i ułożą się [do stołu] z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w ― Królestwie ― Niebios.
― Zaś synowie ― królestwa wyrzuceni zostaną w ― ciemność ― zewnętrzną. Tam będzie ― płacz i ― zgrzyt ― zębów.
Późnieszy wieczór zaś stał się, przynosili Mu opętanych licznych. I wyrzucał ― duchy słowem, i wszystkich ― źle mających się uzdrowił,
Zobaczywszy zaś ― Jezus wielu ludzi wokół Niego, rozkazał odejść na ― drugą stronę.
i mówi mu ― Jezus: ― Lisy nory mają i ― skrzydlate ― niebios gniazda, ― zaś Syn ― Człowieka nie ma gdzie ― głowę skłoniłby.
Inny zaś ― [z] uczniów powiedział Mu: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pochować ― ojca mego.
― Zaś Jezus mówi mu: Towarzysz mi, i pozwól ― martwym grzebać ― swoich martwych.
I oto trzęsienie wielkie stało się w ― morzu, dlatego ― statek zakrywany jest pod ― falami. On zaś spał.
― Zaś ludzie zastanawiali się mówiąc: Kimże jest Ten, że i ― wiatry i ― morze Jemu są posłuszne?
[Było] zaś daleko od Niego stado świń licznych pasące się,
― zaś demony błagały Go mówiąc: Jeśli wyrzucasz nas, poślij nas w ― stado ― świń.
i powiedział im: Odchodźcie ― Zaś wyszedłszy odeszły w ― świnie, i oto pędząc całe ― stado w dół ― stromizny w ― morze, i zginęły w ― wodach.
― Zaś pasący pobiegli, i odszedłszy do ― miasta przynieśli wiadomości wszystkie i [o] ― opętanych.
Aby zaś widzielibyście, że prawo ma ― Syn ― Człowieka na ― ziemi odpuszczać grzechy ― wtedy mówi ― sparaliżowanemu: Podniósłszy się podnieś twe ― łoże i odejdź do ― domu twego.
Zobaczywszy zaś ― ludzie byli w zachwycie i chwalili ― Boga ― [że] dał moc taką ― ludziom.
― Zaś usłyszawszy, powiedział [im]: Nie potrzebę mają ― zdrowi lekarza, ale ― źle mający się.
Wyruszywszy zaś nauczcie się co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników.
Wtedy zbliżają się [do] Niego ― uczniowie Jana mówiąc: Dla czego my i ― faryzeusze pościmy, [wiele] ― zaś uczniowie Twoi nie poszczą?
I odpowiedział im ― Jezus: Nie są w stanie ― synowie ― komnaty weselnej lamentować przez ile [czasu] z nimi jest ― pan młody? Przyjdą zaś dni kiedy wzięty zostanie od nich ― pan młody, i wtedy będą pościć.
Nikt zaś [nie] przykłada łaty materiału nieużywanego na płaszcz stary, zrywa bowiem ― wypełnienie jego z ― płaszcza, i gorsze rozdarcie staje się.
I nie wlewają wino młode w bukłaki stare, jeśli zaś inaczej, rozrywają się ― bukłaki, i ― wino jest wylewane i ― bukłaki zniszczone są, ale wlewają wino młode w bukłaki nowe, i oba zachowują się.
― Zaś Jezus obróciwszy się i zobaczywszy ją, powiedział: Odwagi, córko, ― wiara twa uratowała cię, i uratowana została ― kobieta z ― godziny tej.
Kiedy zaś usunięci zostali [ci] ludzie, wszedłszy chwycił ― rękę jej, i została podniesiona ― dziewczynka.
[Gdy] przyszedł zaś do ― domu, zbliżyli się [do] Niego ― ślepi, i mówił im ― Jezus: Wierzycie, że jestem w stanie to uczynić? Mówią mu: Tak, Panie.
― Zaś wyszedłszy rozpowiedzieli oni [to] na całą ― ziemię ową.
[Gdy] oni zaś wychodzili, oto przyprowadzili Mu człowieka niemego, opętanego.
― Zaś faryzeusze mówili: Przez ― władcę ― demonów wyrzuca ― demony.
Zobaczywszy zaś ― tłumy zlitował się nad nimi, że były znękani i opuszczeni, jak owce nie mające pasterza.
Wtedy mówi ― uczniom Jego: ― Wszakże żniwa liczne, ― zaś pracownicy nieliczni.
― Zaś dwunastu wysłanników ― imiona są te: pierwszy Szymon ― nazywany Piotrem i Andrzej ― brat jego, i Jakub [syn] ― Zebedeusza i Jan ― brat jego,
idźcie zaś raczej do ― owiec ― [które są] zagubione [z] domu Izraela.
Idąc zaś głoście mówiąc, że: Przybliżyło się ― Królestwo ― Niebios.
W które zaś ― miasto lub wieś weszlibyście, ustalcie kto w nim godny jest. I tam pozostańcie aż ― wychodzilibyście.
Wchodząc zaś do ― domu pozdrówcie go.
I jeśli ― byłby ― dom godny, niech przyjdzie ― pokój wasz na niego. Jeśli zaś nie byłby godny, ― pokój wasz do was niech zawróci.
Uważajcie zaś na ― ludzi, będą wydawać bowiem was do sanchedrynów i w ― synagogach ich będą chłostać was.
I przed rządzących zaś i królów będziecie prowadzeni z powodu Mnie, na świadectwo im i ― narodom.
Kiedy zaś wydadzą was, nie niepokójcie się jak lub co powiecie. Dane będzie bowiem wam w owej ― godzinie co powiecie.
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko, i powstaną dzieci przeciw rodzicom i zabiją ich.
i będziecie nienawidzeni przez wszystkich dla ― imienia Mego. ― Zaś pozostały do końca, ― będzie uratowany.
Kiedy zaś prześladowaliby was w ― mieście tym, uciekajcie do ― innego. Amen bowiem mówię wam, nie ― skończycie ― miast ― Izraela aż przyszedłby ― Syn ― Człowieka.
I nie bójcie się z ― zabijających ― ciało, ― zaś duszy nie będących w stanie zabić. Bójcie się zaś raczej ― będącego w stanie i duszę i ciało zniszczyć w Gehennie.
Was zaś i ― włosy ― głowy wszystkie policzone są.
Który zaś ― wyrzekłby się Mnie przed ― ludźmi, wyrzeknę się i Ja jego w obecności ― Ojca Mego ― w ― Niebiosach.
― Zaś Jan usłyszawszy w ― więzieniu [o] dziełach ― Pomazańca, wysławszy przez [dwóch] ― uczniów jego,
[Gdy] tamci zaś wyruszali, zaczął ― Jezus mówić ― tłumom o Janie: Co wyszliście na ― pustkowiu oglądać? Trzcinę przez wiatr poruszaną?
Amen mówię wam, nie jest podniesiony z urodzonych [z] kobiet większy [od] Jana ― Zanurzającego, ― zaś najmniejszy w ― Królestwie ― Niebios większy jemu jest.
Od zaś ― dni Jana ― Zanurzającego aż do teraz ― Królestwo ― Niebios doznaje przemocy, i gwałtownicy pochwytują je.
Komu zaś przyrównam ― pokolenie to? Podobne jest chłopcom siedzącym na ― rynkach, co zwracając się do ― innych
W owym ― czasie przechodził ― Jezus ― [w] szabat przez ― obsiane pola. ― Zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść.
― Zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli Jemu, oto ― uczniowie Twoi czynią co nie wolno czynić w szabat.
― Zaś odpowiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, że zgłodniał i ci z nim?
Mówię zaś wam, że ― [od] świątyni większe jest tutaj,
Jeśli zaś wiedzielibyście co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie ― potępialibyście ― niewinnych.
― Zaś odpowiedział im: Kto jest z was człowiek, który mając owce jedną, i jeśli wpadłaby ta ― [w] szabat do dołu, nie chwyci ją i podniesie?
Wyszedłszy zaś ― faryzeusze naradę podjęli przeciw Niemu jak Jego zniszczyć.
― Zaś Jezus poznawszy wycofał się stamtąd. I towarzyszyły Mu [tłumy] liczne, i leczył ich wszystkich.
― Zaś faryzeusze usłyszawszy powiedzieli: Ten nie wyrzuca ― demonów jeśli nie przez ― belzebuba władcę ― demonów.
Poznawszy zaś ― myślenie ich powiedział im: Każde królestwo podzielone przeciw sobie pustoszone jest, i każde miasto lub dom podzielony przeciw sobie nie ostanie się.
Jeśli zaś w Duchu Boga Ja wyrzucam ― demony, wtedy nadeszło do was ― Królestwo ― Boga.
Dla tego mówię wam, każdy grzech i obelga zostanie odpuszczone ― ludziom, ― zaś ― Ducha obelga nie zostanie odpuszczona.
I kto jeśli powiedziałby słowo przeciw ― Synowi ― Człowieka, będzie odpuszczone mu. Kto zaś ― powiedziałby przeciw ― Duchowi ― Świętemu, nie będzie odpuszczone mu ani w tym ― wieku ani w ― nadchodzącym.
Mówię zaś wam, że każda wypowiedź bezużyteczna ― [którą] wypowiedzą ― ludzie, oddadzą za nią słowo w dzień sądu.
― Zaś odpowiadając powiedział im: Pokolenie złe i cudzołożne znaku szuka, i znak nie będzie dany im jeśli nie ― znak Jonasza ― proroka.
Kiedy zaś ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi na bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje.
Powiedział zaś ktoś Jemu: Oto ― matka Twa i ― bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając [by] Tobie powiedzieć.
― Zaś odpowiadając powiedział ― mówiącemu Mu: Kto jest ― matką Mą, i którzy są ― bracia Moi?
Inne zaś padły na ― skaliste gdzie nie miały ziemi wiele, i natychmiast zaczęły rosnąć [a] ponieważ ― nie mając głebokiej ziemi,
[gdy] słońce zaś [gdy] wzeszło spaliło i dlatego ― nie mając korzenia zostało wysuszone.
Inne zaś padły między ― ciernie i urosły ― ciernie i zadusiły je.
Inne zaś padły na ― ziemię ― dobrą i dawały owoc, [to] wprawdzie sto [to] zaś sześćdziesiąt [to] zaś trzydzieści.
― Zaś odpowiedziawszy powiedział, że: Wam dane jest poznać ― tajemnice ― Królestwa ― Niebios, owym zaś nie jest dane.
Kto bowiem ma, dane będzie mu, i nadmiar mieć będzie. Kto zaś nie ma, i co ma będzie zabrane od niego.
Wasze zaś szczęśliwe ― oczy, że widzą, i ― uszy wasze, że słyszą.
― Zaś na ― skaliste posiany, ten jest ― ― słowo słuchający i natychmiast z radością biorący je.
Nie ma zaś korzenia w sobie, ale na chwilę [tylko] jest, [kiedy] stała by się zaś udręka lub prześladowanie dla ― słowa, zaraz jest zgorszony.
― Zaś w ― ciernie zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający, i ― troska ― wieku i ― oszustwo ― bogactwa zadusza ― słowo i bezowocny staje się.
― Zaś w ― dobrą ziemię zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający i rozumiejący, który zaś owocuje i czyni ― właśnie sto, ten zaś sześćdziesiąt, ten zaś trzydzieści.
Kiedy zaś ― spać ― ludzie [poszli], przyszedł jego ― przeciwnik i dosiał kąkolu między środek ― pszenicy i odszedł.
Kiedy zaś wyrosło: ― trawa i owoc, uczyniło wtedy widocznym i ― kąkol.
Zbliżywszy się zaś ― słudzy ― gospodarza powiedzieli mu: Panie, nie dobre ziarno posiałeś w ― swe pole? Skąd więc ma kąkol?
― Zaś powiedział im: Wrogi człowiek to uczynił. ― Zaś słudzy jego mówią: Chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je?
― Zaś mówi: Nie, nie żebyście zbierając ― kąkol wyrwalibyście razem [z] nim ― pszenicy.
Pozwólcie rosnąć razem obu aż do ― żniwa, i w porze ― żniwa powiem ― żniwiarzom: Zbierzcie najpierw ― kąkol i zwiążcie je w snopy, żeby ― spalić je, ― zaś pszenicę zbierzcie do ― spichlerza mego.
― Mniejsze wprawdzie jest [od] wszystkich ― ziaren, kiedy zaś wyrosłoby, większe ― [od] warzyw jest i staje się drzewo, wtedy przychodzą ― ptaki ― nieba aby odpocząć w ― konarach jego.
― Zaś odpowiedziawszy powiedział: ― Siejący ― dobre ziarno jest ― Syn ― Człowieka.
― Zaś polem jest ― świat. ― Zaś dobre nasienie, to są ― synowie ― Królestwa. ― Zaś kąkolem są ― synowie ― złego.
― Zaś wrogiem ― [który] zasiał je jest ― oszczerca. ― Zaś żniwem zakończenie wieku jest. ― Zaś żniwiarzami zwiastunowie są.
Znalazłszy zaś jedną kosztowną perłę odszedłszy sprzedał wszystkie ile miał i kupił ją.
która kiedy została wypełniona, wyciągnąwszy na ― brzeg i usiadłszy zbierali ― dobre do wiader, ― zaś bezwartościowe na zewnątrz rzucili.
― Zaś powiedział im: Dla tego każdy uczony w piśmie stawszy się uczniem ― Królestwa ― Niebios, podobny jest człowiekowi, gospodarzowi który wydobywa ze ― skarbca jego nowe i stare.
I byli zgorszeni w Nim. ― Zaś Jezus powiedział im: Nie jest prorok odrzucony, jeśli nie w ― ojczyźnie i w ― domu jego.
Urodziny zaś, które stały się ― Heroda zatańczyła ― córka ― Herodiady na ― środku i urzekła ― Heroda,
― Zaś podżegana przez ― matkę jej: Daj mi, ― mówi ― tutaj na tacy ― głowę Jana ― Zanurzającego.
Usłyszałwszy zaś ― Jezus odszedł stamtąd w łodzi na opustoszałe miejsce na osobność, i usłyszawszy ― tłumy, zaczęły towarzyszyć Mu pieszo z ― miast.
Wieczór zaś stał się, zbliżyli się Jego ― uczniowie mówiący: Puste jest [to] miejsce i ― godzina już przeszła. [Pozwól] odejść więc ― tłumom, aby odszedłszy do ― wiosek nakupiliby sobie żywności.
― Zaś Jezus powiedział im: Nie potrzebę mają odejść, dajcie wy im zjeść.
― Zaś mówią Mu: Nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby.
― Zaś powiedział: Przynieście mi tutaj je.
I rozkazawszy ― tłumom usiąść na ― trawie, wziął ― pięć chlebów i ― dwie ryby, spojrzawszy w ― niebo pobłogosławił, i połamawszy dał ― uczniom ― chleby, ― zaś uczniowie ― tłumom.
― Zaś jedzących było mężczyzn około pięciu tysięcy bez kobiet i dzieci.
I rozpuściwszy ― tłumy wszedł na ― górę na osobności modlić się. Wieczór zaś stał się, [gdy] sam był tam.
― Zaś łódź już stadiów wiele od ― ziemi oddaliła się, nękana przez ― fale, był bowiem przeciwny ― wiatr.
Czwartej zaś straży ― nocnej przyszedł do nich chodząc po ― morzu.
― Zaś uczniowie zobaczywszy Jego po ― morzu chodzącego zostali poruszeni mówiąc, że: Zjawa jest, i ze ― strachu krzyczeli.
Natychmiast zaś przemówił ― Jezus im mówiąc: Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się.
Odpowiedziawszy zaś Jemu ― Piotr powiedział: Panie, jeśli Ty jesteś, rozkaż mi przyjść do Ciebie po ― wodach.
― Zaś powiedział: Przyjdź. I zszedłszy z ― łodzi Piotr chodził po ― wodach i przyszedł do ― Jezusa.
Zobaczywszy zaś ― wiatr zląkł się, i zacząwszy być topionym [przez fale], krzyknął mówiąc: Panie, ratuj mnie.
Natychmiast zaś ― Jezus wyciągnąwszy ― rękę chwycił go i mówi mu: Małej wiary, na co zwątpiłeś?
― Zaś w ― łodzi oddali cześć Jemu mówiąc: Naprawdę Boga Syn jesteś.
Przyszedłszy zaś ― Jezus ku ― okolicom Cezarei ― Filipowej, pytał ― uczniów Jego mówiąc: KIm, mówią ― ludzie, jest ― Syn ― Człowieka?
[Oni] zaś powiedzieli: [Jedni] ― Janem ― Chrzcicielem, inni zaś Eliaszem, drudzy zaś Jeremiaszem lub jednym [z] proroków.
Mówi im: Wy zaś kim [o] Mnie mówicie, [że] jestem?
Odpowiadając zaś Szymon Piotr powiedział: Ty jesteś ― Pomazaniec, ― Syn ― Boga ― żyjącego.
Odpowiadając zaś ― Jezus powiedział mu: Szczęśliwy jesteś, Szymonie [synu] Jony, gdyż ciało i krew nie odsłoniły ci [tego], ale ― Ojciec Mój ― w ― niebiosach.
I Ja zaś tobie mówię, że ty jesteś Piotr, i na tej ― skale zbuduję Moje ― zgromadzenie, a bramy Hadesu nie przemogą go.
Jeśli zaś zgrzeszyłby [przeciw tobie] brat twój, odejdź, przekonaj go między tobą a nim jedynie. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś ― brata twego.
Jeśli zaś nie usłucha, zabierz z tobą jeszcze jednego lub dwóch, gdyż na ustach dwóch świadków lub trzech stanie cała sprawa.
Jeśli zaś nie usłuchałby ich, powiedź ― zgromadzeniu; jeśli zaś i ― zgromadzenia nie usłuchałby, niech jest ci jak ― poganin i ― poborca [podatkowy]
Powiedział zaś im: Kiedy modlicie się, mówicie: Ojcze, niech zostanie uświęcone ― imię Twe, niech przyjdzie ― królestwo Twe,
Który zaś z was, ― ojciec, [gdy] poprosi ― syn rybę, nie zamiast ryby węża mu poda?
A był wyrzucając demona, a ten był [w] niemym; stało się zaś, [że gdy] demon wyszefł, przemówił ― niemy. I zdumiały się ― tłumy.
Niektórzy zaś z nich powiedzieli: W [mocy] Belzebuba, ― władcy ― demonów, wyrzuca ― demony.
inni zaś poddając próbie, znaku z nieba szukali od Niego.
On zaś zobaczywszy ich ― rozumowania powiedział im: Wszelkie królestwo w sobie samym rozdzielone pustoszone jest, a dom na dom upada.
Jeśli zaś i ― Szatan w sobie samym został rozdzielony, jak ostanie się ― królestwo jego? Gdyż mówicie: w Belzebubie wyrzucam Ja ― demony.
Jeśli zaś Ja w [mocy] Belzebuba wyrzucam ― demony, [to] synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dla tego oni waszymi sędziami będą.
Jeśli zaś przez palec Boga Ja wyrzucam ― demony, wtedy nadeszło do was ― królestwo ― Boga.
kiedy zaś silniejszy [od] niego przyszedłszy zwyciężyłby go, ― cały oręż jego zrywa, w którym ― pokładał ufność, a ― łupy jego rozdaje.
Stało się zaś w [trakcie] mowy Jego tej, [że] podniósłszy ― głos kobieta z ― tłumu powiedziała Mu: Szczęśliwe ― łono ― [co] nosiło Cię i piersi które ssałeś.
On zaś powiedział: Nie, ale szczęśliwi [ci] słyszący ― słowo ― Boga i strzegący [go].
― zaś tłumy gdy są gromadzone postanowił mówić ― pokolenie ten pokolenie złe jest: znak szuka, i znak nie dane będzie nim jeśli nie ― znak Jonasza.
Którzykolwiek zaś przyjęli Jego, dał im prawo dziećmi Boga stać się, (tym) wierzącym w ― imię Jego,
Obróciwszy się zaś ― Jezus i zobaczywszy ich towarzyszących, mówi im: Kogo szukacie? ― Zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi. ( mówi się w znaczeniu "Nauczycielu"), gdzie pozostajesz?
Był zaś ― Filip z Betsaidy, z ― miasta Andrzeja i Piotra.
Zaproszeni byli zaś i ― Jezus i ― uczniowie Jego na ― wesele.
Były zaś tam kamienne stągwie, sześć, według ― [zwyczaju] oczyszczenia ― Judejczyków, które są umieszczone, mieszczące średnio miary dwie lub trzy.
I mówi im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście ― staroście. [Oni] zaś przynieśli.
Jak zaś skosztował ― starosta ― wodę winem co stała się, i nie wiedział skąd jest, ― zaś słudzy wiedzieli [ci, którzy] zaczerpnęli ― wodę, woła ― oblubieńca ― starosta
Ów zaś mówił o ― świątyni ― ciała Jego.
Jak zaś był w ― Jerozolimie w ― Paschę na ― święto, wielu uwierzyło w ― imię Jego, oglądając Jego ― znaki co uczynił.
Sam zaś Jezus nie zawierzył siebie im dla tego [, gdyż] On poznanie [miał] wszystkich,
Był zaś człowiek z ― faryzeuszy, Nikodem [na] imię mu, przełożony ― Judejczyków.
To zaś jest ten sąd, że ― światło przyszło na ― świat i umiłowali ci ludzie więcej ― ciemność niż ― światło, były bowiem ich złe ― dzieła.
― Zaś czyniący ― prawdę przychodzi do ― światła, aby uwidoczniły się jego ― dzieła, że w Bogu jest dokonane.
Był zaś i Jan zanurzając w Ainon blisko ― Salem, gdyż wody wiele było tam, i przychodzili i byli zanurzani.
― Mający ― pannę młodą panem młodym jest, ― zaś przyjaciel ― pana młodego ― stojący i słuchający jego, radością raduje się z ― głosu ― pana młodego. Ta więc ― radość ― moja jest wypełniona.
Owemu trzeba rosnąć, mnie zaś stawać się mniejszym.
― Wierzący w ― Syna ma życie wieczne, ― zaś nieposłuszny ― Synowi nie zobaczy życia, ale ― gniew ― Boga pozostaje na nim.
Trzeba [było] zaś Jemu przechodzić przez ― Samarię.
Było zaś tam źródło ― Jakuba. ― Zatem Jezus znużony od ― podróżowania usiadł tak przy ― źródle. Godzina była jakoś szósta.
który zaś ― wypiłby z ― wody co Ja dam jemu, nie ― będzie pragnął na ― wiek, ale ― woda, co dam mu, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu.
― Zaś powiedział im: Ja pokarm mam jadłbym, co wy nie wiecie.
Z zaś ― miasta owego liczni uwierzyli w Niego [z] Samarytan dla ― słowa ― kobiety świadczącej, że: "Powiedział mi wszystko co uczyniłam".
Po zaś ― dwóch dniach odszedł stamtąd do ― Galilei.
Już zaś on, gdy schodził, ― słudzy spotkali go mówiąc, że ― chłopiec jego żyje.
Ten [zaś] znów drugi raz znak uczynił ― Jezus przyszedłszy z ― Judei do ― Galilei.
Jest zaś w ― Jerozolimie przy ― [bramie] owczej basen, ― który jest zwany [po] hebrajsku Betezda, pięć kolumnad mający.
Był zaś ― człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w ― niemocy jego;
Odpowiedział Mu ― chory: Panie, człowieka nie mam, aby kiedy po poruszeniu ― wody rzuciłby mnie do ― basenu; w [czasie] którym zaś przychodzę ja, inny przede mną schodzi.
I natychmiast stał się zdrowy [ten] człowiek, i podniósł ― matę jego i chodził. Był zaś szabat w owy ― dzień.
On zaś odpowiedział im: uczyniwszy mnie zdrowym, Ów mi powiedział: Podnieś ― matę twą i chodź.
― Zaś uleczony nie wiedział, kto jest, ― bowiem Jezus oddalił się [od] tłumu będącego w [tym] miejscu.
On zaś odpowiedział im: ― Ojciec Mój aż do teraz działa, i Ja działam.
Ja zaś nie od człowieka ― świadectwo przyjmuję, ale te mówię, abyście wy zostali zbawieni.
Ów był ― lampą ― palącą się i świecącą, wy zaś chcieliście radować się do godziny w ― świetle jego.
Ja zaś mam ― świadectwo większe [niż] Jana, ― bowiem dzieła, co dał mi ― Ojciec, abym wypełnił je, te ― dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że ― Ojciec Mnie wysłał.
Jeśli zaś ― owego pismom nie wierzycie, jak ― Moim wypowiedziom uwierzycie?
Towarzyszył zaś Mu tłum wielki, gdyż widzieli ― znaki, które uczynił na ― chorych.
Wstąpił zaś na ― wzgórze Jezus, i tam usiadł z ― uczniami Jego.
Była zaś blisko ― Pascha, ― święto ― Judejczyków.
To zaś mówił wyróbowując go; sam bowiem wiedział, co zamierzał uczynić.
Powiedział ― Jezus: Uczyńcie, [aby] ludzie rozłożyli się. Była zaś trawa liczna na [tym] miejscu. Rozłożyli się więc ― mężczyźni [w] liczbie jakieś pięciu tysięcy.
Gdy zaś zostali nasyceni, mówi ― uczniom Jego: Zbierzcie ― pozostałe kawałki, aby nie coś zginęło.
Gdy zaś wieczór stał się, zeszli ― uczniowie Jego nad ― morze,
[On] zaś mówi im: Ja jestem, nie bójcie się.
To zaś jest ― wola ― posyłającego Mnie, aby wszystko, co dał Mi, nie utraciłbym z tego, ale wzbudziłbym je w ― ostatnim dniu.
Ja jestem ― chlebem ― życia ― z ― nieba, który zszedł. Jeśli kto zjadłby z tego ― chleba, żyć będzie na ― wiek, a ― chlebem zaś, który Ja dam ― ciałem Moim jest za ― ― świata życie.
Wiedząc zaś ― Jezus w sobie, że szemrają o tym ― uczniowie Jego, powiedział im: To was zraża?
Mówił zaś [o] Judzie, [synu] Szymona Iskarioty. Ten bowiem zamierzał wydać Go, jeden z ― dwunastu.
Było zaś blisko ― święto ― Judejczyków ― rozstawiania namiotów.
Mówi więc im ― Jezus: ― Czas ― mój jeszcze nie [jest] obecnie, ― zaś czas ― [dla was] zawsze jest odpowiedni.
Nie może ― świat nienawidzić was, Mnie zaś nienawidzi, gdyż ja świadczę o nim, że ― dzieła jego złe są.
Te zaś powiedziawszy im, pozostał w ― Galilei.
Kiedy zaś weszli ― bracia Jego na ― święto, wtedy i On wszedł, nie otwarcie, ale jakby w ukryciu.
I szeptania o Nim było wiele w ― tłumie. [Jedni] ― mówili, że: Dobry jest, inni zaś mówili: Nie, ale zwodzi ― tłum.
Już zaś [w] święta środku, wszedł Jezus do ― świątyni i nauczał.
― Od siebie mówiący, ― chwały ― swej szuka; ― zaś szukający ― chwały ― Posyłającego go, ten prawdomówny jest i niesprawiedliwość w nim nie jest.
Ale Ten, wiemy skąd jest. ― Zaś Pomazaniec, gdy przyszedłby, nikt [nie] pozna skąd jest.
Z ― tłumu zaś wielu uwierzyło w Niego i mówiło: ― Pomazaniec, kiedy przyszedłby, czy liczniejsze znaki uczyni [niż] Ten uczynił?
W zaś ― ostatnim dniu ― wielkiego ― święta, stanął ― Jezus, i krzyknął mówiąc: Jeśli ktoś pragnąłby, niech przychodzi do Mnie i niech pije.
To zaś powiedział o ― Duchu, którego mieli wziąć [ci] co uwierzyli w Niego. Jeszcze nie bowiem był Duch, gdyż Jezus jeszcze nie uwielbiony został.
Inni mówili: Ten jest ― Pomazańcem. [Inni] zaś mówili: Czy bowiem z ― Galilei ― Pomazaniec przychodzi?
Niektórzy zaś chcieli z nich schwytać Go, ale nikt położył na Nim ― ręki.
Jezus zaś poszedł na ― Górę ― Oliwek.
O świcie zaś znów przybył do ― świątyni, i cały ― lud przychodził do Niego, i usiadłszy nauczał ich.
Prowadzą zaś ― uczeni w Piśmie i ― Faryzeusze do Niego kobietę na cudzołóstwie schwytaną, i postawili ją na środku,
W zaś ― Prawie Mojżesz nam przykazał ― takie kamienować. Ty więc co mówisz?
Te zaś mówili poddając próbie Go, aby mieć [o co] oskarżać Jego. ― Zaś Jezus w dół schyliwszy się ― palcem pisał po ― ziemi.
Kiedy zaś nadal stali pytając Go, podniósłszy się powiedział do nich: ― Bezgrzeszny [z] was pierwszy ― kamień na nią niech rzuci.
― Zaś wysłuchawszy i w ― sumieniu będąc zawstydzonymi, wychodzili jeden za jednym, począwszy od ― starszych, aż [do] ostatnich, i został sam ― Jezus, i ― kobieta na środku stojąca.
Podniósłszy się zaś ― Jezus, i nikogo nie zobaczywszy, oprócz ― kobiety, powiedział jej: ― Kobieto, gdzie są owi ― oskarżyciele twoi? Nikt cię [nie] osądził?
― Zaś powiedziała: Nikt Panie. Powiedział zaś jej ― Jezus: Ani ja cię [nie] osądzam. Idź i już więcej nie grzesz.]
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Nawet jeśli ja świadczyłbym o sobie samym, prawdziwe jest ― świadectwo Moje, gdyż wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. Wy zaś nie wiecie skąd przychodzę lub gdzie odchodzę.
A jeśli sądzę zaś Ja, ― sąd ― Mój prawdziwy jest, gdyż sam nie jestem, ale Ja i ― posyłający Mnie Ojciec.
I w ― Prawie zaś ― waszym napisane jest, że dwóch ludzi ― świadectwo prawdziwe jest.
― Zaś niewolnik nie pozostaje w ― domu na ― wiek, ― Syn pozostaje na ― wiek.
Teraz zaś pragniecie mnie zabić, człowieka co ― prawdę wam mówi, którą usłyszałem od ― Boga. Tego Abraham nie czynił.
Ja zaś, że ― prawdę mówię, nie wierzycie Mi.
Ja zaś nie szukam ― chwały Mej. Jest ― szukający i sądzący.
I nie poznaliście Go, Ja zaś znam Go. Jeśli powiem, że nie znam Go, byłbym podobnym wam kłamcą, ale znam Go i ― słowo Jego zachowuję.
Podnieśli więc kamienie, aby rzucić na Niego. Jezus zaś ukrył się i odszedł ze ― świątyni.
Był zaś szabat w tym dniu [kiedy] ― glinę uczynił ― Jezus i otworzył jego ― oczy.
Znowu więc pytali go i ― faryzeusze jak odzyskał wzrok. ― Zaś powiedział im: Glinę nałożył mi na ― oczy, i umyłem się, i widzę.
Mówią więc ― ślepemu znowu: Co ty mówisz o Nim, że otworzył twe ― oczy? ― Zaś powiedział, że: Prorok jest.
Czemu zaś teraz widzi nie wiemy, lub kto otworzył jego ― oczy, my nie wiemy. Jego zapytajcie, dojrzałość ma, sam o sobie powie.
I zniesławili go i powiedzieli: Ty uczniem jesteś Tego, my zaś ― Mojżesza jesteśmy uczniami.
My wiemy, że Mojżeszowi przemówił ― Bóg, Tamten zaś nie wiemy skąd jest.
― Zaś powiedział: Wierzę Panie, i pokłonił się Mu.
Powiedział im ― Jezus: Jeśli ślepi bylibyście, nie ― mielibyście grzechu. Teraz zaś mówicie, że: Widzimy; ― grzech wasz pozostaje.
― Zaś wchodzący przez ― bramę pasterzem jest ― owiec.
Obcemu zaś nie ― będą towarzyszyć, ale uciekną od niego, gdyż nie znają ― obcych ― głosu.
Tę ― przypowieść powiedział im ― Jezus. Owi zaś nie zrozumieli o czym było, co mówił im.
Mówili zaś liczni z nich: Demona ma i szaleje. Czemu Go słuchacie?
jeśli zaś czynię, a nawet Mnie nie wierzylibyście, ― dziełom wierzycie, aby poznalibyście i zrozumieli, że we Mnie ― Ojciec a Ja w ― Ojcu.
A wielu przychodziło do Niego i mówili, że: Jan [wprawdzie] znaku [nie] uczynił żadnego, wszystko zaś, ile powiedział Jan o Tym, prawdziwe było.
Był zaś ktoś chory, Łazarz z Betanii, ze ― wsi Marii i Marty, ― siostry jej.
Była zaś Maria ― [co] namaściła ― Pana olejkiem, i [co] wytarła ― stopy Jego ― włosami jej, której ― brat Łazarz chorował.
Usłyszawszy zaś ― Jezus powiedział: Ta ― choroba nie jest ku śmierci, ale na ― chwałę ― Boga, aby uwielbiony został ― Syn ― Boga przez nią.
Kochał zaś ― Jezus ― Martę i ― siostrę jej i ― Łazarza.
Jeśli zaś ― chodziłby w ― nocy, potyka się, gdyż ― światło nie jest w nim.
Powiedział zaś ― Jezus o ― śmierci jego. Owi zaś uważali, że o ― zaśnięciu ― snem mówi.
Była zaś Betania blisko ― Jerozolimy jak na stadiów piętnaście.
Wielu zaś z ― Judejczyków przyszło do ― Marty i Marii, aby pocieszyliby je z powodu ― brata.
― Więc Marta jak usłyszał, że Jezus przychodzi, wyszła naprzeciw Mu. Maria zaś w ― domu siedziała.
Owa zaś jak usłyszała, podniosła się szybko i przychodzi do Niego.
Jeszcze nie zaś przyszedł ― Jezus do ― wsi, ale był jeszcze na ― miejscu, gdzie wyszła naprzeciw Mu ― Marta.
Jacyś zaś z nich powiedzieli: Nie mógł ten, ― otwierający ― oczy ― ślepemu, uczynić, aby i ten nie umarł?
Jezus więc znów wzburzony w sobie przyszedł do ― grobowca. Był zaś jaskinią, i kamień leżał na niej.
Podnieśli więc ― kamień, ― zaś Jezus podniósł ― oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że wysłuchałeś Mnie.
Ja zaś wiedziałem, że zawsze Mnie słyszysz, ale z powodu ― tłumu ― stojącego wokół powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie wysłałeś.
Niektórzy zaś z nich odeszli do ― Faryzeuszy i powiedzieli im co uczynił Jezus.
Jeden zaś ― z nich Kajfasz, arcykapłanem będąc ― roku owego, powiedział im: Wy nie wiecie niczego,
Tego zaś od siebie samego nie powiedział, ale arcykapłanem będąc ― roku owego prorokował, że zamierzał Jezus umrzeć za ― naród,
Była zaś blisko ― Pascha ― Judejczyków, i weszło wielu do Jerozolimy z ― kraju, przed ― Paschą, aby oczyściliby siebie samych.
Dali zaś ― arcykapłani i ― Faryzeusze nakaz, aby jeśli ― wiedzieliby gdzie jest, zgłosiliby, aby schwytaliby Go.
Przygotowali więc Mu wieczerzę tam, i ― Marta usługiwała, ― zaś Łazarz jednym był z ― leżących przy stole z Nim.
― Więc Maria wziąwszy funt mirry nardowej, czystej, drogocennej, namaściła ― stopy ― Jezusa i wytarła ― włosami jej ― stopy Jego. ― Zaś dom wypełnił się od ― zapachu ― mirry.
Mówi zaś Juda ― Iskariota, jeden [z] uczniów Jego, ― mający Go wydać:
Powiedział zaś to nie, że o ― ubogich martwił się on, ale że złodziejem był i ― szkatułkę mając, ― [co] wrzucane zabierał.
― Biednych bowiem zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie.
Zaplanowali zaś ― arcykapłani, aby i ― Łazarza uśmiercić,
Znalazłszy zaś ― Jezus osiołka, usiadł na nim, zgodnie z tym jak jest napisane:
Byli zaś Helleni jacyś z ― wchodzących, aby pokłonić się [Bogu] na ― święto.
― Zaś Jezus odpowiada im mówiąc: Przyszła ― godzina, aby uwielbiony został ― Syn ― Człowieka.
Amen, amen mówię wam, jeśli nie ― ziarno ― pszenicy upadłszy w ― ziemię umarłoby, ono samo pozostaje. Jeśli zaś umarłoby, liczny owoc niesie.
To zaś mówił, zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
[I chociaż] tak liczne zaś On znaki uczynił przed nimi, nie uwierzyli w Niego,
Jezus zaś krzyknął i powiedział: ― Wierzący we Mnie, nie wierzy we Mnie, ale w ― Wysyłającego Mnie.
Przed zaś ― świętem ― Paschy widząc ― Jezus, że przyszła Jego ― godzina, aby przeszedł ze ― świata tego do ― Ojca, ukochawszy ― własnych ― w ― świecie, do końca ukochał ich.
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Co ja czynię ty nie wiesz teraz, zrozumiesz zaś po tym.
Amen, amen mówię wam, ― przyjmujący ― kogo wyślę, Mnie przyjmuje, ― zaś Mnie przyjmujący, przyjmuje ― Wysyłającego Mnie.
Tego zaś nikt [nie] zrozumiał ― [z] leżących przy stole dla czego powiedział mu.
Wziąwszy więc ― kawałek ów wyszedłszy natychmiast. Była zaś noc.
Mówi Mu Szymon Piotr: Panie, gdzie odchodzisz? Odpowiedział Jezus: Gdzie odchodzę, nie jesteś w stanie mi teraz towarzyszyć, towarzyszyć będziesz zaś później.
W ― domu ― Ojca Mego mieszkania liczne są. Jeśli zaś nie, powiedziałbym ― wam, gdyż idę przygotować miejsce wam.
[Czy] nie uwierzyłeś, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie jest? ― Wypowiedzi, które Ja mówię wam, od siebie samego nie mówię. ― Zaś Ojciec we Mnie trwający czyni ― dzieła Jego.
Wierzcie Mi, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie. Jeśli zaś nie, dla ― dzieł tych wierzcie.
Jeszcze chwila, a ― świat Mnie już nie zobaczy, wy zaś widzicie Mnie, gdyż Ja żyję i wy żyć będziecie.
― Mający ― przykazania me i strzegący ich, ów jest ― kochający Mnie. ― Zaś kochający Mnie zostanie umiłowany przez ― Ojca Mego, i Ja będę kochał go i objawię mu samego siebie.
― Zaś Opiekun, ― Duch ― Święty, którego pośle ― Ojciec w ― imieniu Mym, Ów was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystko co powiedziałem wam Ja.
Już nie mówię [o] was słudzy, gdyż ― sługa nie wie co czyni jego ― pan. Was zaś nazwałem przyjaciółmi, gdyż wszystko co usłyszałem od ― Ojca Mego dałem poznać wam.
Jeśli ze ― świata bylibyście, ― świat co ― jego lubiłby, że zaś ze ― świata nie jesteście, ale Ja wybrałem sobie was ze ― świata, dla tego nienawidzi was ― świat.
Jeśli nie przyszedłem i powiedziałem im, grzechu nie mieliby, teraz zaś wymówki nie mają dla ― grzechu ich.
Jeśli ― dzieła nie uczyniłem wśród nich, co nikt inny [nie] uczynił, grzechu nie mieliby. Teraz zaś i widzieli i nienawidzą i Mnie i ― Ojca Mego.
i wy zaś świadczycie, gdyż od początku ze Mną jesteście.
Ale te wygłosiłem wam, aby kiedy przyjdzie ― godzina ich, pamiętalibyście sobie, że Ja powiedziałem wam. Tych zaś wam od początku nie powiedziałem, gdyż z wami byłem.
Teraz zaś odchodzę do ― Posyłającego Mnie, i nikt z was [nie] pyta Mnie: Gdzie odchodzisz?
Ale Ja ― prawdę mówię wam, korzystniej wam, abym Ja odszedłbym. Jeśli bowiem nie odszedłbym, ― Opiekun nie ― przyszedłby do was. Jeśli zaś poszedłbym, wyślę Go do was.
O sprawiedliwości zaś, gdyż do ― Ojca odchodzę i już nie widzicie Mnie.
O zaś sądzie, gdyż ― władca ― świata tego jest osądzony.
Kiedy zaś przyjdzie Ów, ― Duch ― prawdy, wprowadzi was w ― prawdę całą, nie bowiem mówić będzie od siebie, ale ile usłyszy mówić będzie, i ― przychodzące oznajmi wam.
Amen, amen mówię wam, że będziecie opłakiwać i będziecie lamentować wy, ― zaś świat będzie się radować. Wy zostaniecie zasmuceni, ale ― smutek wasz ku radości stanie się.
― Kobieta kiedy rodziłaby, smutek ma, że przyszła ― godzina jej. Kiedy zaś urodziłaby ― dziecko, już nie wspomina ― udręki dla ― radości, gdyż urodził się człowiek na ― świat.
I wy więc teraz ― smutek macie, znów zaś zobaczę was, i będzie rozradowane wasze ― serce, i ― radości waszej nikt [nie] zabiera od was.
To zaś jest ― wieczne życie, aby poznali Ciebie, ― jedynego prawdziwego Boga i którego wysłałeś Jezusa Pomazańca.
Teraz zaś do Ciebie przychodzę, i to mówię na ― świecie, aby mieli ― radość ― Moją wypełnioną w sobie.
Nie za tych zaś proszę tylko, ale i za ― wierzących poprzez ― słowo ich we Mnie,
Ojcze sprawiedliwy, i ― świat Ciebie nie poznał, Ja zaś Ciebie poznałem, a ci poznali, że Ty Mnie wysłałeś.
Znał zaś i Juda, ― wydający Go, ― miejsce, że wielokroć zbierał się Jezus tam z ― uczniami Jego.
Odpowiedzieli Mu: Jezusa ― Nazarejczyka. Mówi im: Ja jestem. Stał zaś i Juda ― wydający Go z nimi.
Znów więc zapytał ich: Kogo szukacie? Ci zaś powiedzieli: Jezus ― Nazarejczyka.
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył ― ― arcykapłana sługę i odciął jego ― ucho ― prawe. Było zaś imię ― sługi Malchos.
Był zaś Kajfasz ― doradzającym ― Judejczykom, że korzystniej jednemu człowiekowi umrzeć za ― lud.
Towarzyszył zaś ― Jezusowi Szymon Piotr i inny uczeń. ― Zaś uczeń ów był znany ― arcykapłanowi, i razem wszedł [z] ― Jezusem na ― dziedziniec ― arcykapłana,
― zaś Piotr stanął przy ― drzwiach na zewnątrz. Odszedł więc ― uczeń ― inny ― znany ― arcykapłanowi i powiedział ― odźwiernej, i wprowadził ― Piotra.
Stanęli zaś ― słudzy i ― podwładni ognisko uczyniwszy, gdyż zimno było, i grzali się. Był zaś i ― Piotr z nimi stojący i grzejący się.
To zaś On powiedziawszy, jeden obok stojący ― podwładny zadał policzek ― Jezusowi powiedziawszy: Tak odpowiadasz ― arcykapłanowi?
Odpowiedział mu Jezus: Jeśli źle powiedziałem, zaświadcz o ― złym; jeśli zaś dobrze, co Mnie bijesz?
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się. Powiedzieli więc mu: Czy i ty z ― uczniów Jego jesteś? Zaprzeczył ów i powiedział: Nie jestem.
Prowadzą więc ― Jezusa od ― Kajfasza do ― pretorium; było zaś rano; a oni nie weszli do ― pretorium, aby nie skalali się, ale zjedli ― Paschę.
Odpowiedział Jezus: ― królestwo ― Moje nie jest z ― świata tego; jeśli ze ― świata tego byłoby ― królestwo ― Moje, ― podwładni ― ― Moi walczyliby, abym nie został wydany ― Judejczykom. Teraz [jednak] zaś ― królestwo ― Moje nie jest stąd.
Jest zaś wspólny zwyczaj wam, abym jednego uwolniłbym wam na ― Paschę. Chcecie więc, uwolnię wam ― Króla ― Judejczyków?
Wykrzyknęli więc znów mówiąc: Nie tego, ale ― Barabasza. Był zaś ― Barabasz bandytą.
i wszedł do ― pretorium znów i mówi ― Jezusowi: Skąd jesteś Ty? ― Zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu.
Od tąd ― Piłat usiłował uwolnić Go. ― Zaś Judejczycy wykrzyknęli mówiąc: Jeśli tego uwolnisz, nie jesteś przyjacielem ― Cezara. Każdy ― królem siebie czyniący przeciwstawia się ― Cezarowi.
― Więc Piłat usłyszawszy ― słowa te wyprowadził na zewnątrz ― Jezusa, i usiadł na trybunie [sędziowskiej] w miejscu zwanym Litostroton, [po] hebrajsku zaś Gabbata.
Było zaś Przygotowanie ― Paschy, godzina była jakoś szósta. I mówi ― Judejczykom: Oto ― Król wasz.
gdzie Go ukrzyżowali, a z Nim innych dwóch, z tej strony i z tej strony, pośrodku zaś ― Jezusa.
Napisał zaś i tytuł [winy] ― Piłat i umieścił na ― krzyżu. Było zaś napisane JEZUS ― NAZAREJCZYK, ― KRÓL ― JUDEJCZYKÓW.
― Więc żołnierze, kiedy ukrzyżowali ― Jezusa, wzięli ― szaty jego i czynili cztery części, każdemu żołnierzowi część, i ― tunikę. Była zaś ― tunika bez szwu, od ― góry tkana przez całość.
Stały zaś przy ― krzyżu ― Jezusa ― matka Jego i ― siostra ― matki Jego, Maria ― [żona] Kleofasa i Maria ― Magdalena.
do zaś ― Jezusa przyszedłszy, jak zobaczyli już Go martwego, nie połamali Jego ― goleni,
Po zaś tym poprosił ― Piłata Józef z Arymatei, będący uczniem ― Jezusa, ukrytym zaś z powodu ― lęku [przed] Judejczykami, aby zabrał ― ciało ― Jezusa. I zezwolił ― Piłat. Przyszedł więc i zabrał ― ciało Jego.
Przyszedł zaś i Nikodem, który przyszedł do Niego nocą ― najpierw, niosąc mieszaninę mirry i aloesu jakieś funtów sto.
Był zaś w ― miejscu, gdzie został ukrzyżowany ogród, a w ― ogrodzie grobowiec nowy, w którym jeszcze nikt [nie] był złożony.
― Zaś pierwszego ― po sabacie Maria ― Magdalena przychodzi rano, ciemność jeszcze gdy była, do ― grobowca i widzi ― kamień usunięty z ― grobowca.
Biegli zaś ― dwoje razem i ― inny uczeń pobiegł szybciej [od] Piotra i przyszedł pierwszy do ― grobowca.
Maria zaś stała przed ― grobowcem na zewnątrz płacząc. Jak więc płakała zajrzała do ― grobowca,
Mówi jej Jezus: Nie mnie dotykaj, jeszcze nie bowiem wstąpiłem do ― Ojca; idź zaś do ― braci Moich i powiedz im: Wstępuję do ― Ojca Mego i Ojca waszego i Boga Mego i Boga waszego.
Tomasz zaś jeden z ― dwunastu, ― zwany Didymos, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
Mówili więc mu ― Inni uczniowie: Zobaczyliśmy ― Pana. ― Zaś powiedział im: Jeśli nie zobaczę w ― rękach Jego ― śladu ― gwoździ i [nie] włożę ― palec mój w ― miejsce ― gwoździ i [nie] włożę mą ― rękę w ― bok Jego, nie ― uwierzę.
To zaś napisane jest, abyście uwierzyli, że Jezus jest ― Pomazańcem, ― Synem ― Boga, i abyście wierząc życie mielibyście w ― imieniu Jego.
Po tym ukazał siebie znów Jezus ― uczniom nad ― morzem ― Tyberiady. Ukazał [się] zaś tak:
Wczesny ranek zaś już staje się; stanął Jezus na ― brzegu; nie jednakże poznali ― uczniowie, że Jezus jest.
― Zaś powiedział im: Rzućcie ku ― prawej części ― łodzi ― sieć, a znajdziecie. Rzucili więc, i już nie ją wyciągnąć mogli od ― wielkiej liczby ― ryb.
― Zaś inni uczniowie ― łódką przybyli, nie bowiem byli daleko od ― ziemi ale jakieś z łokci dwieście, ciągnąc ― sieć [z] rybami.
Amen, amen, mówię ci, kiedy byłeś młodszy, przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś. Kiedy zaś zestarzejesz się, wyciągniesz ― ręce swe, i inny przepasze cię i poprowadzi gdzie nie chcesz.
To zaś powiedział, dając znak jaką śmiercią uwielbi ― Boga. A to powiedziawszy, mówi mu: Towarzysz Mi
Tego więc zobaczywszy ― Piotr mówi ― Jezusowi: Panie, ten zaś co?
Wyszło więc to ― słowo do ― braci, że ― uczeń ów nie umiera. Nie powiedział zaś mu ― Jezus, że nie umiera, ale: Jeśli go chcę pozostawić aż przychodzę, co do ciebie?
Jest zaś i inne liczne, które uczynił ― Jezus, które jeśli zostają napisane, po jedynczo, nawet nie sam, sądzę, ― świat dał miejsce ― pisanym zwojom.
to zaś jest [by] zostać razem zachęceni wśród was przez [tę] we wzajemnej wierze waszej ― i mojej.
Nie chcę zaś [byście] wy nie rozumieli, bracia, że wielokrotnie postanowiłem przyjść do was, i zostałem powstrzymany aż do ― dotychczas, aby jakiś owoc posiadłbym i w was jak i w ― innych narodach.
Sprawiedliwość bowiem Boga w niej jest objawiana z wiarę w wiarę, jak napisane jest: ― zaś sprawiedliwy z wiary żyłby.
Wiemy zaś, że ― sąd ― Boga jest według prawdy na ― ― tak robiących.
Liczysz zaś [na] to, o człowieku ― sądzący ― ― takie sprawiających i czyniący je, że ty wymkniesz się z ― sądu ― Boga?
Według zaś ― twardości twej i niezdolnego do zmiany myślenia serca gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu ― Boga,
tym zaś z intrygantów i nieposłusznych ― prawdzie, przekonujących się zaś ― niesprawiedliwości, gniew i zapalczywość,
chwała zaś i szacunek i pokój każdemu ― czyniącemu ― dobre, Judejczykowi ― najpierw i Grekowi.
Jeśli zaś ty Judejczykiem jesteś określany i dajesz sobie spoczywać na Prawie i chlubisz się w Bogu,
Obrzezanie ― bowiem pomaga, jeśli Prawo wykonujesz. Jeśli zaś przestępcą Prawa byłbyś, ― obrzezanie twe nieobrzezaniem stało się.
Nie może stać się. Niech stanie się zaś ― Bóg prawdą, każdy zaś człowiek kłamcą, tak jak napisane jest: Żebyś ― okazał się sprawiedliwy w ― słowach Twych i zwyciężył w ― sądzeniu Ciebie.
Jeśli zaś ― niesprawiedliwość nasza Boga sprawiedliwość poleca, co powiemy? [Czy] niesprawiedliwy ― Bóg ― noszący ― gniew? Według człowieka mówię.
Jeśli zaś ― prawda ― Boga w ― moim kłamstwie pomnożyłaby się ku ― chwale Jego, jak jeszcze i ja jako grzesznik jestem sądzony?
Wiemy zaś, że cokolwiek ― Prawo mówi [do tych] w ― Prawie mówi, aby wszelkie usta zamknęły się i winny stałby się cały ― świat [wobec] Boga.
Teraz zaś bez Prawa prawość Boga jest objawiona, zaświadczona przez ― Prawo i ― Proroków,
Prawość zaś Boga przez wiarę Jezusa Pomazańca, dla wszystkich ― wierzących, nie bowiem jest rozróżnienie,
Co bowiem ― Pismo mówi? Uwierzył zaś Abraham ― Bogu, i zostało policzone mu ku sprawiedliwości.
― Zaś pracującemu ― zapłata nie jest liczona według łaski, ale według należności.
― Zaś nie pracującemu, [a] wierzącemu zaś w ― Ogłaszającego sprawiedliwym ― bezbożnego, jest liczona ― wiara jego ku sprawiedliwości,
― Bowiem Prawo gniew sprawia: gdzie zaś nie jest Prawo, ani łamanie [Prawa].
W zaś ― obietnicy ― Boga nie poddany wątpliwościom ― niewiary, ale umocniony ― wiarą, dał chwałę ― Bogu,
Nie zostało napisane zaś z powodu jego samego, że zostało policzone mu,
Nie jedynie zaś, ale i chlubimy się w ― uciskach, będąc świadomi, że ― utrapienie wytrwałość sprawia,
― zaś wytrwałość wypróbowanie, ― zaś wypróbowanie nadzieję,
― zaś nadzieja nie zawstydza, gdyż ― miłość ― Boga jest wylana w ― sercach naszych przez Ducha Świętego, ― dawanego nam.
Okazuje dowód zaś ― swojej miłości do nas ― Bóg, bowiem jeszcze grzesznikami będących nas, Pomazaniec za nas umarł.
Nie jedynie zaś, ale i chlubiąc się w ― Bogu przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, przez którego teraz ― pojednanie wzięliśmy.
aż do bowiem Prawa grzech była na świecie, grzech zaś nie jest zaliczany, nie choć było Prawa.
I nie [tak] jak z powodu jednego, który zgrzeszył [jest z tym] darem, ― ― bowiem sąd od jednego ku potępieniu, ― zaś dar łaski przez liczne upadki ku usprawiedliwieniu.
Prawo zaś weszło, aby zaobfitowałby ― upadek. Gdzie zaś zaobfitował ― grzech, aż nazbyt obfitowała ― łaska,
Jeśli zaś umarliśmy razem [z] Pomazańcem, wierzymy, że i żyć będziemy razem [z] Nim,
― Bowiem umarłszy, ― grzechowi umarł raz na zawsze; ― zaś żyjąc, żyje [dla] Boga.
Tak i wy zaliczajcie siebie samych będących martwymi [dla] ― grzechu, żyjący zaś [dla] Boga w Pomazańcu Jezusie.
Łaskawość zaś ― Boga, że byliście niewolnikami ― grzechu, staliście się posłuszni zaś z serca dla Którego zostaliście przekazani, wzorem [tej] nauki,
Uwolnieni zaś od ― grzechu, uczynieni zostaliście niewolnikami ― sprawiedliwości.
Teraz zaś uwolnieni od ― grzechu, uczynieni niewolnikami zaś ― Boga, macie ― owoc wasz ku uświęceniu, ― zaś końcem życie wieczne.
― Bowiem zapłatą ― grzechu śmierć, ― zaś łaskawością ― Boga, życie wieczne w Pomazańcu Jezusie ― Panu naszym.
― Bowiem zamężna kobieta ― żyjącego męża jest związana Prawem; jeśli zaś umarłby ― mąż, zwolniona [jest] od ― Prawa ― męża.
Wtedy więc, [za] życia ― męża, cudzołożnicy otrzyma imię, jeśli się stanie mężowi innemu; jeśli zaś umarłby ― mąż, wolna jest od ― Prawa, ― nie jest ona cudzołożnicą, stawszy się mężowi innemu.
teraz zaś zostaliśmy uwolnieni od ― Prawa, umarłszy, w którym byliśmy powstrzymywani, dlatego służyć nam [trzeba] w nowości Ducha, a nie starości litery [Prawa].
Okazję zaś otrzymawszy ― grzech przez ― przykazanie sprawił we mnie całe [to] pożądanie; bez bowiem Prawa grzech martwy.
Ja zaś żyłem bez Prawa dawniej; gdy zaczęło towarzyszyć zaś ― przykazanie, ― grzech ożył,
ja zaś umarłem i znalezione mi ― przykazanie [zamiast prowadzić mnie] ku życiu, to [raczej doprowadziło mnie] do śmierci;
Wiemy bowiem, że ― Prawo duchowe jest, ja zaś cielesny jestem, zaprzedany pod ― grzech.
Jeśli zaś [co] nie chcę to czynię, przyznaję ― Prawu, że wspaniałe.
Teraz zaś już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
Wiem bowiem, że nie mieszka we mnie, to jest w ― ciele mym, dobro; ― bowiem chcieć jest obecne mi, ― zaś wykonania ― dobrego nie [znajduję],
Jeśli zaś [co] nie chcę, ja, to czynię, już nie ja wykonuję to, ale ― mieszkający we mnie grzech.
widzę zaś inne prawo w ― członkach mych, wojujące przeciwko ― prawu ― umysłu mego i zniewalające mnie w ― prawie ― grzechu, ― będące w ― członkach mych.
Wdzięczność [zaś] Bogu przez Jezusa Pomazańca ― Pana naszego! Tak więc sam ja ― ― umysłem służę Prawu Boga, ― zaś ciałem prawu grzechu.
[Ci] bowiem według ciała będący, ― [według] ciała myślą, [ci] zaś według Ducha ― [o tym co] Ducha.
― Bowiem zamysłem ― ciała śmierć, ― zaś zamysłem ― Ducha życie i pokój;
[ci] zaś w ciele będący, Bogu podobać się nie są w stanie.
Wy zaś nie jesteście w ciele, ale w Duchu, jeśli tylko Duch Boga mieszka w was. Jeśli zaś ktoś Ducha Pomazańca nie posiada, ten nie jest Jego.
Jeśli zaś Pomazaniec w was, ― [to chociaż] ciało martwe przez grzech, ― zaś duch żywy przez usprawiedliwienie.
Jeśli zaś ― Duch, [który] wzbudził ― Jezusa z martwych mieszka w was, [Ten, który] wzbudzi z martwych Pomazańca Jezusa, ożywi i ― śmiertelne ciała wasze przez ― zamieszkującego Jego Ducha w was.
Jeśli bowiem według ciała żyjecie, macie umrzeć; jeśli zaś Duchem ― uczynki ― ciała uśmiercacie, żyć będziecie.
Jeśli zaś dziećmi, i dziedzicami; dziedzicami ― Boga, współdziedzicami zaś Pomazańca, jeśli rzeczywiście współcierpimy, aby i zostalibyśmy współuwielbieni.
nie jedynie zaś, ale i sami ― pierwocinę ― Ducha mając my i sami w sobie jęczymy, usynowienia oczekując, ― odkupienia ― ciała naszego.
― Bowiem [w] nadziei zostaliśmy zbawieni; nadzieja zaś która jest ukazana nie jest nadzieją; [Czy] bowiem widzi ―, kto [ma] nadzieję?
Jeśli zaś ― nie widzimy mamy nadzieję, przez wytrwałość wyczekujemy.
W ten sam sposób zaś i ― Duch wspiera ― niemoc naszą, ― bowiem [o] co pomodlić się jak trzeba nie wiemy, ale sam ― Duch wstawia się westchnieniami niewyrażonym słowami.
― Zaś badający ― serca wie co [jest] zamysłem ― Ducha, gdyż według Boga wstawia się za świętych.
Wiemy zaś, że ― miłującym ― Boga wszystko współdziała ku dobremu, ― według wcześniejszego ustanowienia powołanymi będąc.
których zaś przeznaczył, tych i wezwał; i których wezwał, tych i uznał za sprawiedliwych; których zaś uznał za sprawiedliwych, tych i otoczył chwałą.
Kto ― będzie potępiać? Pomazaniec Jezus ― który umarł, więcej zaś wzbudzony, który jest po prawej [stronie] ― Boga, [Tym jest] który i wstawia się za nami.
Nie więc zaś, że bezsilne ― Słowo ― Boga. Nie bowiem wszyscy ― z Izraela, ― Izraelem,
nie tylko zaś, ale i Rebeka z jednego łoża mająca, [z] Izaaka ― ojca naszego,
tak jak napisane jest: ― Jakuba ukochałem, ― zaś Ezawa znienawidziłem
Tedy więc któremu chce okazuje miłosierdzie, którego zaś zechce, zatwardza
Czy nie posiada władzy ― garncarz [nad] gliną, [by] z ― tego ciasta uczynić ― [jedno] do szacownego naczynie, ― zaś[drugie] do hańbiącego?
Jeśli zaś chcąc ― Bóg ukazać ― gniew i poznać ― moc Jego, zniósłszy z wielką cierpliwością naczynia gniewu, przygotowanie do zniszczenia,
Izajasz zaś woła za ― Izraelem: Choćby byłaby ― liczba ― synów Izraela jak ― piasek ― morza, ― [tylko] reszta będzie uratowana;
Co więc powiemy? Że narody ― nie ścigające sprawiedliwości, pochwycili sprawiedliwość, sprawiedliwość zaś ― z wiary;
Izrael zaś ścigający Prawo, sprawiedliwości w Prawie nie doszedł.
― Zaś z wiary sprawiedliwość tak mówi: Nie powiedziałbyś w ― sercu swoim: Kto wstąpi do ― nieba? To jest, [aby] Pomazańca sprowadzić,
Sercem bowiem wierzy się dla sprawiedliwości, ustami zaś wyznaje się ku ratunkowi.
Jak więc wezwać [Tego] w którego nie uwierzyli? Jak zaś uwierzyć, [o którym] nie usłyszeli? Jak zaś usłyszą bez głoszącego?
Jak zaś głosiliby, jeśli nie zostaliby wysłani? Tak jak napisane jest: Jak piękne ― stopy ― głoszących dobrą nowinę [o] dobrych.
Albowiem ― wiara [jest] z usłyszenia [przesłania], ― i to usłyszenia [przesłania] przez wypowiedź Pomazańca.
Izajasz zaś ośmiela się i mówi: Dałem znaleźć ― Mnie nie szukającym, jawny stałem się ― Mnie nie pytającym.
Do zaś ― Izraela mówi: Cały ― dzień wyciągałem ― ręce Me do ludu nieposłusznego i mówiącego przeciwko [Mnie].
Jeśli zaś łaską, już nie z dzieł, ponieważ [wówczas] łaska już nie staje się łaską.
Cóż więc? [Czego] szuka Izrael, tego nie uzyskał, [jednak] zaś wybrani uzyskali, ― zaś reszta została [dotknięta] zatwardziałością,
Jeśli zaś ― upadek ich bogactwem świata, a ― poniżenie ich bogactwem narodów, ileż więcej ― doskonałość ich.
Wam zaś mówię, ― narodom: Na ile ― więc jestem ja narodów wysłannikiem, ― służbę mą chwalę,
Jeśli zaś ― pierwocina święta, i ― ciasto, a jeśli ― korzeń święty, i ― gałęzie.
Jeśli zaś jakieś ― gałęzie zostały odłamane, ty zaś dziką oliwką będąc wszczepionym w nich i współuczestnikiem ― korzenia ― tłustości ― oliwnego stałeś się,
nie chełp się [nad] gałęzie. Jeśli zaś chełpisz się, nie ty ― korzeń niesiesz, ale ― korzeń ciebie.
Dobrze: [z] niewiary zostały odłamane, ty zaś [przez] wiarę stanąłeś. Nie wysoko myśl [o sobie], ale się bój.
Zobacz więc dobroć i surowość Boga. Względem ― tych upadających surowość, względem zaś ciebie dobroć Boga, jeśli pozostaniesz [w tej] dobroci, w przeciwnym razie i ty zostałbyś odcięty.
I owi zaś, jeśli nie pozostawać będą w ― niewierze, zostaną wszczepieni, moceń bowiem jest ― Bóg ponownie wszczepić ich.
Według ― ― dobrej nowiny, [są] nienawistnymi ― [ze względu na] was ―, według zaś ― wybrania, ukochanymi z powodu ― ojców;
Tak jak bowiem wy, kiedyś byliście nieposłuszni [względem] Boga, teraz zaś doznajecie litości [z powodu] tych nieposłusznych,
Tak jak bowiem w jednym ciele wiele członków mamy, [te] zaś członki wszystkie nie [tę] samą mają funkcję,
tak ― liczni, jednym ciałem jesteśmy w Pomazańcu, ― zaś według jednego sobie nawzajem członkami.
Mając zaś dary łaski według ― łaski ― danej nam, różne: jeśli prorokowanie, według ― analogii ― wiary,
Każda dusza władzom zwierzchnim niech będzie podporządkowana. Nie bowiem jest władza, jeśli nie od Boga, ― zaś będące od Boga wyznaczone są.
Dlatego ― przeciwstawiający się ― władzy, ten ― Boga rozporządzeniu opiera się; ― zaś opierający się sobie samemu sąd wezmą.
― Bowiem przywódcy nie są bojaźnią ― dobremu dziełu, ale ― złemu. Chcesz zaś nie bać się ― władzy? ― Dobro czyń, a otrzymasz pochwałę od niej;
Boga bowiem sługą jest tobie ku ― dobremu. Jeśli zaś ― zło czynisz, bój się; nie bowiem bez przyczyny ― miecz nosi; Boga bowiem sługą jest, karzący w gniewie ― ― zło popełniającego.
― Noc posunęła się, ― zaś dzień przychodzi. Odrzućmy zatem ― dzieła ― ciemności, przywdziejmy zaś ― pancerz ― światła.
― Zaś słabego [w] wierze przygarniajcie, nie ku poróżniającemu osądzaniu kwestii sumienia.
Jeden ― wierzy, [że można] zjeść wszystko, ― zaś słaby jarzyny je.
― Jedzący ― nie jedzącego [niech] nie pogardza, ― zaś nie jedzący ― jedzącego [niech] nie osądza, ― Bóg bowiem go przygarnął.
Ty kim jesteś, ― sądząc cudzego domownika? [Przed] własnym panem stoi lub upada; ostanie się zaś, jest mocny bowiem ― Pan postawić go.
Jeden ― bowiem sądzi [że jest] dzień ponad dniem, ten zaś sądzi, [że] każdy dzień [znaczy tyle samo]; każdy we ― własnym umyśle niech dopełni miary.
Ty zaś czemu sądzisz ― brata twego? Lub i ty, czemu pogardzasz ― bratem twym? Wszyscy bowiem staniemy przed ― trybunałem ― Boga.
― Zaś robiący różnicę sobie, jeśli zjadłby, jest sądzony, gdyż nie z wiary; wszystko zaś [co] nie z wiary, grzechem jest.
Winni jesteśmy zaś my ― mocni, ― niemoce ― niemocnych nosić, a nie samym sobie przypodobywać się.
― Zaś Bóg ― wytrwałości i ― pociechy, [niech] da wam ― ją, [abyście] myśleli o sobie nawzajem według Pomazańca Jezusa,
― zaś narody za miłosierdzie wysławiały ― Boga, jak napisano: Dla tego wyznam Ciebie wśród narodów i ― imieniu Twemu będę śpiewał,
― Zaś Bóg ― nadziei [niech] wypełni was wszystkich radością i pokojem w ― wierze, ku ― obfitowaniu waszemu w ― nadziei w mocy Ducha Świętego.
Przekonany będąc zaś, bracia moi, i sam ja, co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, wypełnieni wszelkim ― poznaniem, mogący i siebie nawzajem pouczać.
Odważniej zaś napisałem wam po części, jako przypominający wam, przez ― łaskę ― daną mi od ― Boga,
tak zaś poczytując za punkt honoru, [by] głosić dobrą nowinę nie gdzie został wymieniony Pomazaniec, aby nie na cudzym fundamencie budowałbym,
teraz zaś więcej już nie miejsce mający w ― regionie tym, pragnienie zaś mając ― przychodząc do was od wielu lat,
― teraz zaś idę ku Jeruzalem, służąc ― świętym.
wiem zaś, że przychodząc do was, w wypełnieniu błogosławieństwa Pomazańca przyjdę.
Wzywam zaś was, bracia, przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca i dla ― miłości ― Ducha, współwalczcie [ze] mną w ― modlitwach za mnie do ― Boga,
― Zaś Bóg ― pokoju z wszystkimi wami; Amen.
Polecam zaś wam Febę ― siostrę naszą, będącą diakonem ― zgromadzenia ― w Kenchrach,
Wzywam zaś was, bracia, [by] baczyć [na tych] [którzy] podziały i ― zgorszenia przeciw ― nauce, której wy nauczyliście się ― czyniących, i odwróćcie się od nich;
― Bowiem wasze posłuszeństwo do wszystkich doszło; przez was więc raduję się, chcę zaś, [abyście] wy mądrymi byli ku ― dobremu, czyści zaś względem ― zła.
― Zaś Bóg ― pokoju zetrze ― Szatana pod ― stopami waszymi w krótce. ― Łaska ― Pana naszego Jezusa z wami.
[Temu] zaś który jest w stanie was utwierdzić według ― dobrej nowiny mej i ― ogłaszania Jezusa Pomazańca, według objawienia tajemnicy, czasy wieczne okrytej milczeniem,
uwidocznionej zaś teraz przez ― pisma prorocze według nakazu ― wiecznego Boga, ku posłuszeństwu wiary we wszystkich ― narodach, rozpoznana,
Jeśli ― językami ― ludzi mówię i ― zwiastunów, miłości zaś nie mam, stałem się brązem dźwięczącym lub cymbałem głośnym,
i jeśli mam prorokowanie i znając ― tajemnice wszelkie i całe [mając] poznanie, i jeśli mam całkowitą ― wiarę tak, że góry przenoszę, miłości zaś nie mam, niczym jestem.
I jeśli rozdałbym część po części cały ― majątek mój, i jeśli wydałbym ― ciało me, aby zostało spalone, miłości zaś nie mam, nic nie pomogę sobie.
nie raduje się z ― niesprawiedliwości, raduje się zaś ― prawdą.
― Miłość nigdy [nie] upada. Jeśli zaś prorokowania, staną się niepotrzebne, jeśli języki, ustaną, jeśli poznanie, straci znaczenie.
kiedy zaś przyszłaby ― kompletność, [to] co częściowe straciłoby na znaczeniu.
Widzimy bowiem teraz przez zwierciadło, w zagadce, wtedy zaś obliczem do oblicza. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam jak i zostałem poznany.
Teraz zaś pozostaje wiara, nadzieja, miłość, ― trzy te, większa zaś [z] tych ― miłość.
― zaś Bóg bogaty będąc w miłosierdzie, przez ― wielką miłość Jego, którą ukochał nas,
Teraz zaś w Pomazańcu Jezusie, wy, ― niegdyś będący daleko, zostaliście postawieni blisko we ― krwi ― Pomazańca.
[Temu] zaś, który jest w stanie ponad wszystko uczynić, ponad wszelką miarę, [o] które prosimy lub myślimy, według ― mocy ― działającej w nas,
[A] zaś każdemu [z] nas została dana ― łaska według ― miary ― daru ― Pomazańca.
― Zaś, [że] wstąpił, cóż jest jeśli nie, że i zstąpił do ― będącego w dole regionu ― ziemi?
I On dał tych [jednych jako] wysłanników [innych] zaś [jako] proroków, [innych] zaś [jako] głosicieli dobrej nowiny, [innych] zaś [jako] pasterzy i nauczycieli,
[lecz] prawdę mówiąc zaś w miłości, wzroślibyśmy w Niego [we] wszystkim, który jest ― głową, Pomazaniec,
Wy zaś nie tak nauczyliście się ― Pomazańca,
[a] dawać odnawiać się zaś [w] duchu ― umysłu waszego,
― Kradnący już niech nie kradnie, więcej zaś, niech trudzi się wypracowując ― własnymi rękami ― dobro, aby miał [z czego] przekazywać ― potrzebę mającemu.
Stawajcie się zaś ku sobie nawzajem łagodni, miłosierni, darowując sobie jak i ― Bóg w Pomazańcu darował wam.
uniżył samego siebie, stawszy się posłuszny aż do śmierci, śmierci zaś krzyża.
― zaś [jak] ja i wy radujcie się i współradujcie [ze] mną.
Nadzieję [mam] zaś w Panu Jezusie, Tymoteusza wkrótce posłać wam, abym i ja był dobrej myśli, poznawszy [co] u was [się dzieje].
― Zaś doświadczenie jego znacie, że jak ojcu dziecko, ze mną służył dla ― dobrej nowiny.
jestem przekonany zaś w Panu, że i sam szybko przyjdę.
[Za] konieczne zaś uznałem Epafrodytosa ― brata i współpracownika i współbojownika mego, waszego zaś wysłannika i publicznego sługę ― potrzeby mej, posłać do was,
I bowiem zachorował [tak, że] niemal blisko śmierci [był]. Ale ― Bóg zlitował się mu, nie jego zaś jedynie, ale i mnie, abym nie smutek za smutkiem miał.
przypomnienie wziąwszy ― w twej nieobłudnej wierze, która zamieszkała najpierw w ― babce twej Lois i ― matce twej Eunice, przekonany będąc zaś, że i w tobie [mieszka].
ukazana zaś teraz przez ― pojawienie się ― Zbawiciela naszego Pomazańca Jezusa, pozbawiając władzy ― ― śmierć, rzuciwszy światło zaś życia i niezniszczalności przez ― dobrą nowinę,
To zaś wiedz, że w ostatnich dniach nastaną czasy niebezpieczne,
utrzymujący pozór pobożności ― zaś mocy jej którzy wypierają się; i [od] tych odwracaj się.
Którzy podobnie zaś [jak] Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się ― prawdzie, ludzie o zdeprawowanym ― umyśle, niewypróbowani co do ― wiary.
Ty zaś podążyłeś za mą ― nauką, ― postępowaniem, ― postanowieniem, ― wiarą, ― cierpliwością, ― miłością, ― wytrwałością,
A wszyscy zaś ― zamierzający żyć pobożnie w Pomazańcu Jezusie będą prześladowani.
Źli zaś ludzie i zwodziciele będą posuwać się naprzód do ― gorszego, błądzący i dający się wprowadzać w błąd.
Ty zaś trwaj w których nauczyłeś się i uznałeś za godne zaufania, wiedząc od kogo nauczyłeś się,
Paweł sługa Boga, wysłannik zaś Jezusa Pomazańca według wiary wybranych Boga i poznania prawdy ― zgodnie z pobożnością
ukazał zaś [w] porze właściwej ― Słowo Jego w głoszeniu, [której] zawierzyłem ja według nakazu ― Zbawiciela naszego Boga,
Wszystko czyste dla czystych; dla zaś skalanych i niewierzących nic [jest] czyste, ale skalane [są] ich [zarówno] ― rozum [jak] i ― sumienie.
Boga wyznają [że] znają, ― zaś dziełami wypierają się, obrzydliwymi będąc i nieposłuszni i do wszelkiego dzieła dobrego niezdolni.
Ty zaś mów co odpowiada ― zdrowej nauce.
Kiedy zaś ― dobroć i ― miłość do ludzi ukazana [została przez] Zbawiciela naszego Boga,
głupich zaś debat i [sporów o] genealogie oraz kłótni i walk o Prawo unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne.
Niech uczą się zaś i ― nasi w dobrych dziełach przodować w [zaspokajaniu] niezbędnych potrzeb, aby nie byli bezowocni.
przez ― miłość raczej proszę, takim będąc jako Paweł starzec, teraz zaś i więzień Pomazańca Jezusa,
tego niegdyś tobie nieużytecznym, teraz zaś i tobie i mnie użytecznym,
bez zaś ― twojej zgody nic nie chciałem uczynić, aby nie jakby z przymusu ― dobro twoje było, ale z dobrej woli.
już nie jak sługę, ale więcej niż sługę, brata ukochanego, najbardziej [dla] mnie, jak daleko zaś więcej tobie i w ciele i w Panu.
jeśli zaś jakąś uczynił niesprawiedliwość tobie lub [jest] winien, to mnie przypisz;
Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę; mam nadzieję bowiem, że dzięki ― modlitwom waszym zostanę darowany wam.
― zaś sprawiedliwy Mój z wiary żyłby, a jeśli cofnąłby się, nie znajduje upodobania ― dusza Moja w nim.
aby ― wypróbowanie waszej ― wiary, kosztowniejsze [od] złota ― zniszczalnego, przez ogień zaś próbowanego, zostałaby znaleziona ku wywyższeniu i uwielbieniu i czci w objawieniu Jezusa Pomazańca;
którego nie zobaczywszy kochajcie, w którego teraz nie widząc wierzycie, zaś weselcie się radością nieopisaną i otoczoną chwałą,
którym zostało objawiona, że nie sobie samym, wam zaś służyło to, co teraz zostało oznajmione wam przez ― ewangelizujących was w Duchu Świętym, który został posłany z nieba, ku czemu pragną zwiastuni zajrzeć.
wcześniej poznanego ― przed poczęciem świata, uwidocznionego zaś w ostatnim ― czasie dla was,
― zaś wypowiedź Pana pozostaje na ― wiek. Tą zaś jest ― wypowiedź ― ogłoszona jako dobra nowina ku wam.
do którego zbliżając się, [do] kamienia żywego, przez ludzi ― odrzuconego, przez zaś Boga, wybranego, kosztownego
Wam więc ― szacunek, ― wierzącym; niewierzącym zaś kamień, którego odrzucili ― budujący, ten stał się ku głowni narożnej,
Wy zaś rodem wybranym, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud ku pozyskaniu, aby ― cnoty ogłosilibyście [Tego], z ciemności was powołującego do ― zdumiewającego Jego światła;
i samą tą zaś gorliwość całą wzniósłszy ponadto dodajcie w ― wierze waszej ― cnotę, w zaś ― cnocie ― poznanie,
w zaś ― poznaniu ― opanowanie, w zaś ― opanowaniu ― wytrwałość, w zaś ― wytrwałości ― pobożność,
w zaś ― pobożności ― braterstwo, w zaś ― braterstwie ― miłość.
Sprawiedliwym zaś uznaję, ― o ile jestem w tym ― namiocie, pobudzać was w przypominaniu,
Dopilnuję zaś [byście] wciąż mieli wy, po ― moim odejściu ― tych [rzeczy] wspomnienie sobie czynili.
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ― ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą podziały niszczące, i [Tego], który wykupił ich Władcę wypierając, przynosząc sobie samym nagłe całkowite zniszczenie.
Wie Pan [jak] pobożnych z próby wyrywać, niesprawiedliwych zaś na dzień sądu [celem] ukarania zachować,
najbardziej zaś [tych] za ciałem w pożądaniu zepsucia idących i władzami gardzących, zuchwali, samowolni, [przed] chwałami nie drżący [a] bluźniący,
Ci zaś, jak pozbawione rozumu zwierzęta, urodzone z natury na schwytanie i zniszczenie, w czym nie rozumiejąc, bluźnią, w ― zagładzie ich i zniszczeni będą,
naganę zaś miał [za] swoje nieprawości; juczne bydlę, nieme, ― człowieka głosem przemówiwszy, powstrzymało ― ― proroka szaleństwo.
Jeśli bowiem uciekłszy [od] nieczystości ― świata w poznaniu ― Pana i Zbawiciela Jezusa Pomazańca, te zaś znów wplątawszy się, przezwyciężeni, stało się im [te] ostatnie gorsze ― [od] pierwszych.
― Zaś teraz niebiosa i ― ziemia ― Jego słowem odłożone są [dla] ognia ustrzeżone na dzień sądu i zagłady ― bezbożnych ludzi.
Jedno zaś to nie niech ukrywa się [przed] wami, ukochani, że jeden dzień przed Panem jak tysiąc lat a tysiąc lat jak dzień jeden.
Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej. W nim ― niebiosa z trzaskiem przeminą, elementy zaś spalane będąc zostanie stracone, a ziemia i ― na niej dzieła zostaną odszukane.
Nowych zaś niebios i ziemi nowej według ― obietnicy Jego oczekujemy, w których sprawiedliwość zamieszkuje.
wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu ― Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca. Jemu ― chwała i teraz i w dzień wieków.
co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy, ogłaszamy i wam, aby i wy wspólnotę mielibyście z nami. I ― wspólnota zaś ― nasza z ― Ojcem i z ― Synem Jego, Jezusem Pomazańcem,
Jeśli zaś w ― świetle chodzilibyśmy, jak On jest w ― świetle, wspólnotę mamy z sobą nawzajem i ― krew Jezusa ― Syna Jego, oczyszcza nas z każdego grzechu.
I On przebłaganiem jest za ― grzechy nasze, nie za ― nasze zaś jedynie, ale i za całego ― świata.
Kto zaś ― strzegłby Jego ― słowo, naprawdę w tym ― miłość ― Boga dokonała się. W tym poznajemy, że w Nim jesteśmy.
― Zaś nienawidzący ― brata jego w ― ciemności jest i w ― ciemności chodzi, i nie wie gdzie odchodzi, że ― ciemność oślepiła ― oczy jego.
I ― świat przemija i ― pożądliwość jego, ― zaś czyniący ― wolę ― Boga trwa na ― wiek.
Nie jak Kain ze ― złego był i zarżnął ― brata jego, i ze względu na co zamordował jego? Bowiem ― dzieła jego złe były, ― zaś ― brata jego sprawiedliwe.
Kto zaś ― ma ― dobro ― świata i widzi ― brata jego potrzebę mającego, a zamknąłby ― wnętrze jego od niego, jak ― miłość ― Boga trwa w nim?
Lęk nie jest w ― miłości, ale ― doskonała miłość na zewnątrz wyrzuca ― lęk, bo ― lęk karę ma, ― zaś lękający się nie doskonały [jest] w ― miłości.
Wiemy zaś, że ― Syn ― Boga nadchodzi i dał nam myślenie, aby poznawaliśmy ― Prawdziwego, i jesteśmy w ― Prawdziwym, w ― Synu Jego Jezusie Pomazańcu: Ten jest ― prawdziwy Bóg i życie wieczne.
Demetriuszowi zaświadczone jest od wszystkich i od samej ― prawdy, i my zaś zaświadczamy, i wiesz, że ― świadectwo nasze prawdą jest.
Mam nadzieję zaś zaraz cię zobaczyć, i usta do ust pomówimy.
Juda, Jezusa Pomazańca sługa, brat zaś Jakuba, ― w Bogu Ojcu, ukochanym w Jezusie Pomazańcu ustrzeżonym, powołanym:
Przypominać zaś wam chcę, wiedzącym raz na zawsze wszystko, że Pan lud z ziemi Egiptu ocaliwszy, ― drugi raz ― nie wierzących wytracił.
Podobnie jednak i ci mający marzenia, ciała ― kalają, zwierzchności zaś odrzucają, chwałom zaś bluźnią.
― Zaś Michał ― arcyzwiastun, kiedy ― [z] oszczercą sprzeciwiając się, spierał się o ― Mojżesza ciało, nie odważył się sądu brać bluźnierczego, ale powiedział: [Niech] upomni cię Pan.
Ci zaś, [o] których oczywiście nie wiedząc bluźnią, [o] których zaś z natury jak ― głupie zwierzęta wiedzą, w tych są niszczeni.
Prorokował zaś i im siódmy od Adama, Henoch mówiąc: Oto przychodzi, Pan wśród świętych niezliczonych Jego,
Wy zaś, ukochani, przypomnijcie sobie ― słowo ― przepowiedziane przez ― wysłanników ― Pana naszego Jezusa Pomazańca,
Wy zaś, ukochani, budując siebie samych ― najświętszą waszą wiarą, w Duchu Świętym modląc się,
[innych] zaś ratujcie z ognia chwytając; [dla innych] zaś miejcie miłosierdzie z obawą, nienawidząc i ― od ― ciała splamionej tuniki.
[Temu] zaś, który jest w stanie ustrzec was od upadku i postawić w obecności ― chwały Jego [jako] nieskazitelnych w uniesieniu,
― Zaś głowa Jego i ― włosy białe jak wełna, białe jak śnieg, a ― oczy Jego jak płomień ognia,
Pamiętaj więc skąd spadłeś, i zmień myślenie i ― pierwsze dzieła uczyń. Jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie i poruszę ― świecznik twój z ― miejsca jego, jeśli nie zmienisz myślenia.
Opamiętaj się więc, jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie szybko i będę wojować z nimi ― ― mieczem ― ust Moich.
Wam zaś mówię ― pozostałym ― w Tiatyrze, ilu nie mają ― nauki tej, którzyście nie zobaczyli ― "głębin ― oskarżyciela", jak mówią, nie rzucam na was innego brzemienia.
i mający w ― ręku jego mały zwój otwarty. I położył ― stopę jego ― prawą na ― morzu, ― zaś lewą na ― ziemi,
Mówili więc z ― faryzeuszy niektórzy: Nie jest Ten z Boga ― człowiek, bo ― szabatu nie strzeże. Inni [zaś] mówili: Czy jest w stanie człowiek grzeszny takie znaki czynić? I rozłam był wśród nich.
IPLIA
Siglum
Treść
Kiedy więc ― całe wasze w Imieniu Boga przyjąłem w [osobie] Onezyma, ― w miłości niewypowiedzianej, waszego zaś biskupa, ― Proszę w Jezusie Pomazańcu, [abyście] wy kochali i wszyscy wy jego ― podobnymi będąc. Błogosławiony bowiem kto łaskawie was, godnymi będących, takiego biskupa pozyskać.
IPD
Siglum
Treść
Drogi dwie są, jedna ― życia i jedna ― śmierci, różnica zaś duża między ― dwoma drogami.
― Tak więc droga ― życia jest ta: po pierwsze będziesz kochał ― Boga ― który uczynił cię, drugiego ― bliźniego twego jak siebie. Wszystko zaś jak jeśli tylko chciałbyś nie stało się tobie, i ty innemu nie czyń.
Tych zaś ― słów ― nauki jest tej: Błogosławcie ― przeklinającym was i módlcie się za ― wrogów waszych, pośćcie zaś za ― prześladujących was. Jaka bowiem łaskawość, jeśli tylko kochacie ― kochających was, [Czy] nie i ― narody ― tych czynią? Wy zaś kochajcie ― nienawidzących was, i nie będziecie mieć wroga.
Każdemu ― proszącemu cię daj i nie żądaj zwrotu. Wszystkim bowiem chce dać ― Ojciec z ― Jego daru łaski. Błogosławiony ― dający według ― przykazania, niewinny bowiem jest. Biada ― biorącemu, jeśli rzeczywiście bowiem potrzebę mający przyjmuje ktoś, niewinny będzie. ― Zaś nie potrzebę mający dostanie karę. Dlaczego wziął i na co? W zawstydzeniu zaś który stał się zostanie wypytany o [to] co zrobił, i nie wyjdzie stamtąd zanim nie odda ― ostatniego grosza.
Ale i o tym zaś jest powiedziane: Niech się spoci ― dobroczynność twa w ― rękach twoich, o ile ― będziesz wiedzieć, komu dać.
Drugie zaś przykazanie tej nauki:
Nie będziesz nienawidził jakiegokolwiek człowieka, ale tych [niektórych] naprawdę skarcisz, o zaś tych [innych] pomodliłbyś się, [a pozostałych] tych zaś będziesz kochać nad ― duszę twą.
Bądź zaś łagodny, bo ― łagodni odziedziczą ― ziemię.
Dziecko moje, ― mówiącemu ci [przez którego] Słowo ― Boga przypomniano ci nocą i dniem, będziesz szanował zaś jego jak Pana, gdzie bowiem ― panowanie mówi się, tam Pan jest.
Szukaj zaś co dzień ― oblicza ― świętych, aby odpoczął ― [w] słowach ich.
Nie uczynisz podziału, żyj w pokoju wobec wojownika. Sądząc sprawiedliwie nie weźmiesz[wg] twarzy upominając za niewłaściwe postępowanie.
Nie stawaj się tak naprawdę ― biorącym [i] wyciągającym ― ręce, [nie] zaś ― dawanie powściągającym.
Nie odwrócisz się ― [od] potrzebującego, mając udział zaś [wśród] wszystkich ― braci twych i nie mówcie [,że] moje jest. Jeśli bowiem w ― nieśmiertelności uczestnikami jesteście, ileż bardziej w ― śmiertelności.
Wy zaś ― niewolnicy, podporządkowani zostańcie ― panom waszym jak w przypadku Boga, w uniżoności i bojaźni.
Nie ― porzuciłbyś przykazań Pańskich, strzeż zaś co przyjąłeś i nie dodając i nie zabierając.
― Zaś ― śmierci droga jest ta: Po pierwsze wszelkie zło jest i przekleństwa pełne: morderstwa, cudzołóstwa, pożądliwości, nierządy, kradzieże, bałwochwalstwa, magia, czary, grabieże, krzywoprzysięstwa, hipokryzje, nieszczerość, oszustwo, pycha, gniew, arogancja, chciwość, posługiwanie się obrzydliwym językiem, zazdrość, zuchwalstwo, wyniosłość, chełpliwość.
Jeśli ― bowiem jesteś w stanie podnieść całe ― jarzmo ― Pana, doskonały będziesz. Jeśli zaś nie jesteś w stanie, ― [co] możesz ― zrób.
Co zaś ― [dotyczy] jedzenia, ― [co] jesteś w stanie podnieś. Z zaś ― ofiarowanych bożkom bardzo uważaj, uwielbieniem bowiem jest bogów martwych.
O zaś ― chrzczeniu, tak chrzcij: te wszystkie uprzednio [powiedziawszy] chrzcij w ― imię ― Ojca i ― Syna i ― Świętego Ducha w wodzie żywej.
Jeśli tylko zaś nie miałbyś wody żywej, w innej wodzie chrzcij. Jeśli zaś nie możesz w zimnej [to] w ciepłej.
Jeśli tylko zaś obie nie miałbyś, wylej na ― głowę trzy razy wodę w imię Ojca i Syna i Świętego Ducha.
Przed zaś ― chrztem, niech wcześniej pości ― chrzczący i ― chrzczony i jeśli ktoś inny jest w stanie. Nakazuj zaś pościć ― chrzczonemu przedtem jeden lub dwa.
― Zaś posty wasze nie nie są za ― hipokrytami, poszczą bowiem drugiego [po] szabacie i piątego, wy zaś pośćcie czwartego i [w dzień] przygotowania.
[Co do] zaś ― dziękczynienia tak dziękujcie:
[Co do] zaś ― kawałka [chleba]: Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, za ― życie i poznanie, ― objawione nam przez Jezusa ― sługę Twego. Tobie ― chwała na ― wieki.
Nikt zaś niech zje i nie niech wypije z ― dziękczynienia waszego, ale ― [którzy] zanurzeni zostali w imię Pana. I bowiem o tym powiedział ― Pan: Nie dajcie ― świętego ― psom.
Kiedy zaś ― nasycicie się, tak dziękujcie:
Ty, Panie Wszechmogący, stworzyłeś ― wszystkie ze względu na ― imię Twe, pożywienie ― i napój dałeś ― ludziom ku radowaniu się, aby Tobie dziękowali. Nam zaś darowałeś duchowy pokarm i napój i życie wieczne przez [Jezusa] ― sługę Twego.
― Zaś prorokom pozwólcie dziękować tak jak chcą.
Jeśli zaś ten ― nauczający obróciwszy nauczał inną naukę ku ― rozluźnieniu, nie jego słuchalibyście. Ku zaś ― pomnożeniu sprawiedliwości i poznania Pana, przyjmijcie go jak Pana.
O zaś ― wysłannikach i prorokach, według ― postanowienia ― dobrej nowiny tak uczyńcie.
Każdy zaś wysłannik przychodzący do was niech będzie przyjęty jak Pan.
Nie pozostaje zaś jeśli nie dzień jeden. Jeśli zaś będzie potrzeba, i ― drugi. Trzeci zaś jeśli pozostałby, pseudo-prorok jest,
Wychodząc zaś ― wysłannik nic [nie] weźmie jeśli nie chleb, aż nie spędziłby nocy. Jeśli zaś srebra prosiłby, pseudo-prorok jest.
I każdego proroka mówiącego w Duchu, nie będziecie kusili i nie będziecie wątpili. Każdy bowiem grzech będzie odpuszczony, ten zaś ― grzech nie będzie odpuszczony.
Nie każdy zaś ― mówiący w Duchu prorok jest, ale jeśli miałby ― charakter Pana. Z więc ― charakteru zostanie poznany ― pseudo-prorok i ― prorok.
I każdy prorok nakazujący [zastawić] stół w Duchu, nie będzie jadł z niego, jeśli zaś nie, pseudo-prorokiem jest.
Każdy zaś prorok nauczający ― prawdy, jeśli ― naucza nie czyni, pseudo-prorok jest.
Każdy zaś prorok wypróbowany, prawdziwy, czyniący w tajemnicy światowe [poza] zgromadzeniem, nie nauczający zaś czynić, jak on czyni, nie zostanie osądzony przez was. Z Bogiem bowiem ma ― sąd. W ten sam sposób bowiem czynili i ― starożytni prorocy.
Kto zaś ― powiedziałby w Duchu: Daj mi srebra lub innego czegoś, nie usłuchacie go. Jeśli zaś o innych będących w potrzebie powiedziałby, dajcie, nikt go niech [nie] sądzi.
Każdy zaś ― przychodzący [do was] w imieniu Pana niech będzie przyjęty. Wtedy zaś poddawszy próbie go poznacie, zrozumienie bowiem macie prawe i lewe.
Jeśli rzeczywiście przybysz jest ― przychodzący, pomóżcie mu jak jesteście w stanie. Nie pozostaje zaś u was jeśli nie dwa lub trzy dni, jeśli byłaby potrzeba.
Jeśli zaś chce u was osiąść, rzemieślnikiem będąc, niech pracuje i niech je.
Jeśli zaś nie ma zawodu, według ― zrozumienia waszego zawczasu rozważajcie jak nie bezczynnym z wami żył będzie chrześcijanin.
Jeśli zaś nie chce tak zrobić, sprzedawca Pomazańca jest. Uważajcie na ― takich.
Każdy zaś prorok prawdziwy chcący osiąść u was godny jest ― żywności jego.
Jeśli zaś nie macie proroka, dajcie ― biednym.
[Ze] srebra zaś i szaty i każdej własności wziąwszy ― pierwocinę, co kolwiek ci wydawało się [dobre] daj według ― przykazania.
Według Pańskiego zaś Pana zostawszy zebrani złamiecie chleb i dziękujcie, przedtem wyznawszy ― upadki wasze, żeby czystą ― ofiara wasza była.
Każdy zaś mający ― spór z ― towarzyszem jego nie zbierałby się [z] wami, aż nie pogodziłby się, aby nie byłaby zanieczyszczona ― ofiara wasza.
Upominajcie zaś siebie nawzajem nie w gniewie, ale w pokoju jak macie w ― dobrej nowinie. I każdemu uchybiającemu wobec ― innego, nikt niech mówi i nie od was niech słucha, aż nie zmieniłby myślenia.
― Zaś śluby wasze i ― jałmużny i wszystkie ― uczynki tak przestrzegajcie, jak macie w ― dobrej nowinie ― Pana naszego.
Często zaś zostaniecie zebrani szukając ― odpowiedniego [dla] dusz waszych. Nie bowiem korzystnym wam ― cały czas ― wiary waszej, jeśli nie w ― ostatniej porze ukończylibyście.
Wtedy wejdzie ― stworzenie ― ludzkie w ― ogień ― próby i zostaną doprowadzeni do potknięcia liczni i zostaną zniszczeni, ― zaś którzy wytrwali w ― wierze ich zostaną uratowani przez nią [od] przekleństwa.
Nie wszystkich zaś, ale jak zostanie powiedziane. Przyjdzie ― Pan i wszyscy ― święci z Nim.
[[Co do] zaś ― mirry, tak dziękujcie:
Interlinearny Przekład Oblubienicy
Siglum
Treść
Abraham zrodził Izaaka Izaak zaś zrodził Jakuba Jakub zaś zrodził Judasza i braci jego
Judasz zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamar Fares zaś zrodził Esroma Esrom zaś zrodził Arama
Aram zaś zrodził Aminadaba Aminadab zaś zrodził Naassona Naasson zaś zrodził Salmona
Salmon zaś zrodził Booza z Rachab Booz zaś zrodził Obeda z Rut Obed zaś zrodził Jessego
Jesse zaś zrodził Dawida króla Dawid zaś król zrodził Salomona z tej co Uriasza
Salomon zaś zrodził Roboama Roboam zaś zrodził Abiasza Abiasz zaś zrodził Asę
Asa zaś zrodził Jozafata Jozafat zaś zrodził Jorama Joram zaś zrodził Ozjasza
Ozjasz zaś zrodził Joatama Joatam zaś zrodził Achaza Achaz zaś zrodził Ezechiasza
Ezechiasz zaś zrodził Manassesa Manasses zaś zrodził Amona Amon zaś zrodził Jozjasza
Jozjasz zaś zrodził Jechoniasza i braci jego za przesiedlenia do Babilonu
za zaś przesiedlenia do Babilonu Jechoniasz zrodził Salatiela Salatiel zaś zrodził Zorobabela
Zorobabel zaś zrodził Abiuda Abiud zaś zrodził Eliakima Eliakim zaś zrodził Azora
Azor zaś zrodził Sadoka Sadok zaś zrodził Achima Achim zaś zrodził Eliuda
Eliud zaś zrodził Eleazara Eleazar zaś zrodził Mattana Mattan zaś zrodził Jakuba
Jakub zaś zrodził Józefa męża Marii z której został zrodzony Jezus który jest nazywany Pomazaniec
zaś Jezusa Pomazańca narodzenie takie było zostawszy zaręczona bowiem matka jego Maria Józefowi zanim niż zejść się im została znaleziona w łonie mającą z Ducha Świętego
Józef zaś mąż jej sprawiedliwy będąc i nie chcąc jej wystawić na pokaz chciał potajemnie opuścić ją
Te zaś on rozważywszy oto zwiastun Pana we śnie został ukazany mu mówiąc Józefie synu Dawida nie bałbyś się przyjąć Mariam żony twojej co bowiem w niej które zostało zrodzone z Ducha jest Świętego
Urodzi zaś syna i nazwiesz imieniem Go Jezus On bowiem zbawi lud jego z grzechów ich
To zaś całe stało się aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez Pana przez proroka mówiącego
Gdy został obudzony zaś Józef ze snu uczynił jak polecił mu zwiastun Pana i przyjął żonę jego
zaś Jezus który został zrodzony w Betlejem w Judei w dniach Heroda króla oto magowie ze wschodów przybyli do Jerozolimy
Usłyszawszy zaś Herod król został poruszony i cała Jerozolima z nim
zaś powiedzieli mu w Betlejem w Judei tak bowiem jest napisane przez proroka
i posławszy ich do Betlejem powiedział poszedłszy uważnie wypytajcie się o dzieciątko kiedy zaś znaleźlibyście oznajmijcie mi żeby i ja przyszedłszy mógłbym oddać cześć Mu
zaś wysłuchawszy króla poszli i oto gwiazda którą zobaczyli na wschodzie wyprzedziła ich aż przyszedłszy stanęła powyżej gdzie było dzieciątko
Zobaczywszy zaś gwiazdę uradowali się radością wielką bardzo
Oddaliwszy się zaś oni oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie Józefowi mówiąc zostawszy podniesionym weź dzieciątko i matkę Jego i uciekaj do Egiptu i bądź tam aż kiedykolwiek powiedziałbym ci zamierza bowiem Herod szukać dzieciątko żeby zniszczyć je
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu
Gdy zmarł zaś Herod oto zwiastun Pana we śnie ukazuje się Józefowi w Egipcie
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego i przyszedł do ziemi Izraela
Usłyszawszy zaś że Archelaus króluje nad Judeą zamiast Heroda ojca jego bał się tam wrócić zostawszy ostrzeżonym zaś we śnie oddalił się do części Galilei
W zaś dniach tych przybywa Jan Zanurzający głoszący na pustkowiu Judei
Sam zaś Jan miał odzienie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół biodra jego zaś pożywienie jego było szarańcze i miód dziki
Zobaczywszy zaś licznych faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do zanurzenia jego powiedział im płody żmij kto pokazał wam jako uciec od mającego przyjść gniewu
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Ja wprawdzie zanurzam was w w wodzie ku nawróceniu Ten zaś za mną przychodzący mocniejszy ode mnie jest któremu nie jestem wart sandałów unieść On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
Którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę Jego do spichlerza zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
zaś Jan powstrzymywał Go mówiąc ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym a Ty przychodzisz do mnie
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział do Niego pozwól teraz tak bowiem przystające jest nam wypełnić całą sprawiedliwość wtedy dopuszcza Go
zaś odpowiedziawszy powiedział jest napisane nie na chlebie samym będzie żył człowiek ale na każdym przesłaniu wychodzącym przez usta Boga
Usłyszawszy zaś Jezus że Jan został wydany oddalił się do Galilei
Przechodząc zaś Jezus obok morza Galilei zobaczył dwóch braci Szymona który jest nazywany Piotrem i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
zaś zaraz opuściwszy sieci rybackie podążyli za Nim
zaś zaraz opuściwszy łódź i ojca ich podążyli za Nim
Zobaczywszy zaś tłumy wszedł na górę i gdy usiadł On podeszli do Niego uczniowie Jego
Wy jesteście sól ziemi jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie posolona na nic jest silna już jeśli nie zostać wyrzuconą na zewnątrz i być deptaną przez ludzi
Który jeśli więc rozwiązałby jedno z przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi najmniejszym zostanie nazwany w Królestwie Niebios który zaś kolwiek uczyniłby i nauczałby ten wielki zostanie nazwany w Królestwie Niebios
Usłyszeliście że zostało powiedziane dawnym nie będziesz mordować który zaś kolwiek mordowałby winny będzie sądu
Ja zaś mówię wam że każdy który jest zagniewany na brata jego bez powodu winny będzie sądu który zaś kolwiek powiedziałby bratu jego Raka winny będzie sanhedrynowi który zaś kolwiek powiedziałby głupcze winny będzie w Gehennę ognia
Ja zaś mówię wam że każdy patrzący na kobietę ku pożądać jej już dokonał cudzołóstwa z nią w sercu jego
Jeśli zaś oko twoje prawe gorszy cię wyrwij je i rzuć od ciebie jest korzystne bowiem tobie aby zginąłby jeden z członków twoich a nie całe ciało twoje zostałoby wrzucone do Gehenny
Zostało powiedziane zaś że który kolwiek oddaliłby żonę jego niech da jej rozwód
Ja zaś mówię wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego poza sprawą nierządu czyni ją cudzołożyć i który jeśli która jest oddaloną poślubiłby cudzołoży
Znów usłyszeliście że zostało powiedziane przodkom nie będziesz fałszywie przysięgał oddasz zaś Panu przysięgi twoje
Ja zaś mówię wam nie przysięgać całkiem ani na niebo gdyż tron jest Boga
niech jest zaś słowo wasze tak tak nie nie co zaś ponadto te od niegodziwego jest
Ja zaś mówię wam nie przeciwstawić się niegodziwemu ale który cię będzie uderzał w prawy twój policzek zwróć ku niemu i inny
Ja zaś mówię wam będziesz miłował wrogów waszych błogosławcie przeklinających was dobrze czyńcie nienawidzącym was i módlcie się za znieważających was i prześladujących was
Wystrzegajcie się by jałmużny waszej nie czynić wobec ludzi w celu zostać widzianym przez nich jeśli zaś nie zapłaty nie macie od Ojca waszego w niebiosach
Ty zaś czyniąc jałmużnę nie niech poznaje lewa strona twoja co czyni prawa strona twoja
Ty zaś kiedy modliłbyś się wejdź do schowka twojego i zamknąwszy drzwi twoje pomódl się do Ojca twojego w ukryciu i Ojciec twój widzący w ukryciu odda tobie w jawności
Modląc się zaś nie paplalibyście tak jak poganie myślą bowiem że w wielomówstwie ich zostaną wysłuchani
Jeśli zaś nie odpuścilibyście ludziom upadki ich ani Ojciec wam odpuści upadki wasze
Kiedy zaś pościlibyście nie stawajcie się tak jak obłudnicy ponurzy zniekształcają bowiem oblicza ich żeby zostaliby ukazani ludziom poszczący amen mówię wam że otrzymują zapłatę ich
Ty zaś poszcząc namaść twoją głowę i oblicze twoje umyj
Gromadźcie zaś wam skarby w niebie gdzie ani mól ani rdza niszczy i gdzie złodzieje nie przekopują się ani kradną
Jeśli zaś oko twoje niegodziwe byłoby całe ciało twoje ciemne będzie jeśli więc światło w tobie ciemność jest ciemność jak wielka
Kto zaś z was martwiąc się może dodać do wzrostu jego łokieć jeden
Mówię zaś wam że ani Salomon w całej chwale jego okrył się jak jedna z tych
Jeśli zaś trawę pola dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzuconą Bóg tak przyodziewa nie wiele bardziej was małej wiary
Szukajcie zaś najpierw Królestwa Boga i sprawiedliwości jego a te wszystkie zostanie dodane wam
Dlaczego zaś widzisz drzazgę w oku brata twojego zaś w twoim oku belki nie dostrzegasz
Wystrzegajcie się zaś od fałszywych proroków którzy przychodzą do was w odzieniu owiec od wewnątrz zaś są wilki drapieżne
Tak każde drzewo dobre owoce dobre czyni zaś zgniłe drzewo owoce niegodziwe czyni
Zszedłszy zaś On z góry podążyły za Nim tłumy wielkie
Wszedłszy zaś Jezus do Kapernaum podszedł do Niego setnik prosząc Go
Usłyszawszy zaś Jezus zdziwił się i powiedział podążającym amen mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
Mówię zaś wam że liczni od wschodów i zachodów przyjdą i zostaną posadzeni z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebios
zaś synowie Królestwa zostaną wyrzuceni w ciemność zewnętrzną tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
Wieczór zaś gdy stał się przyprowadzili Mu którzy są opętani przez demony licznych i wyrzucił duchy słowem i wszystkich źle mających się uleczył
Zobaczywszy zaś Jezus wielkie tłumy wokół niego rozkazał odpłynąć na drugą stronę
I mówi mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Inny zaś z uczniów Jego powiedział Mu Panie pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać Ojca mojego
zaś Jezus powiedział mu podąż za Mną i pozwól martwym pogrzebać swoich martwych
I oto trzęsienie wielkie stało się na morzu tak że łódź być przykrywaną przez fale On zaś spał
zaś ludzie zdziwili się mówiąc jaki jest Ten że i wiatry i morze są posłuszne Mu
Było zaś daleko od nich stado świń liczne które jest wypasywane
zaś demony prosiły Go mówiąc jeśli wyrzucasz nas pozwól nam odejść w stado świń
I powiedział im odchodźcie zaś wyszedłszy odeszły w stado świń i oto ruszyło całe stado świń w dół zbocza w morze i umarły w wodzie
zaś pasący uciekli i odszedłszy do miasta oznajmili wszystkie i o tych którzy są opętani przez demony
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi sparaliżowanemu zostawszy podniesionym weź twoje łoże i odchodź do domu twojego
Zobaczywszy zaś tłumy zdziwiły się i chwaliły Boga który dał władzę taką ludziom
zaś Jezus usłyszawszy powiedział im nie potrzebę mają którzy są silni lekarza ale źle mający się
poszedłszy zaś nauczcie się co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników do nawrócenia
Wtedy podchodzą do Niego uczniowie Jana mówiąc dla czego my i faryzeusze pościmy wiele zaś uczniowie twoi nie poszczą
I powiedział im Jezus nie mogą synowie sali weselnej smucić się przez ile z nimi jest oblubieniec przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec i wtedy będą pościć
Nikt zaś nakłada łaty szmaty nie zgręplowanej na płaszcz stary zrywa bowiem wypełnienie jego z płaszcza i gorsze rozdarcie staje się
Ani wrzucają wino nowe w bukłaki stare jeśli zaś nie są rozrywane bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wrzucają wino nowe do bukłaków nowych i obie są zachowane
zaś Jezus zostawszy odwróconym i zobaczywszy ją powiedział odwagi córko wiara twoja ocaliła cię i została ocalona kobieta od godziny tej
Gdy zaś został wyrzucony tłum wszedłszy chwycił rękę jej i została wzbudzona dziewczynka
Przyszedłszy zaś do domu podeszli do Niego niewidomi i mówi im Jezus wierzycie że mogę to uczynić mówią Mu tak Panie
zaś wyszedłszy rozpowiedzieli o Nim w całej ziemi tej
Oni zaś wychodząc oto przyprowadzili Mu człowieka niemego który jest opętany przez demony
zaś faryzeusze mówili przez przywódcę demonów wyrzuca demony
Zobaczywszy zaś tłumy ulitował się nad nimi gdyż byli którzy są osłabiani i którzy są porzuceni jakby owce nie mające pasterza
Wtedy mówi uczniom Jego wprawdzie żniwo wielkie zaś pracownicy nieliczni
zaś dwunastu wysłanników imiona jest są te pierwszy Szymon który jest nazywany Piotr i Andrzej brat jego Jakub ten Zebedeusza i Jan brat jego
Idźcie zaś raczej do owiec które są zgubione z domu Izraela
Idąc zaś głoście mówiąc że zbliżyło się Królestwo Niebios
W które zaś kolwiek miasto lub wioski weszlibyście wypytajcie się kto w nim godny jest i tam pozostańcie aż kiedykolwiek wyszlibyście
Wchodząc zaś do domu pozdrówcie go
I jeśli wprawdzie byłby dom godny niech przyjdzie pokój wasz do niego jeśli zaś nie byłby godny pokój wasz do was niech zostanie zawrócony
Wystrzegajcie się zaś od ludzi będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i w zgromadzeniach ich będą biczować was
I przed namiestników zaś i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im i poganom
Kiedy zaś wydaliby was nie martwilibyście się jak lub co powiedzielibyście zostanie dane bowiem wam w tej godzinie co powiecie
Wyda zaś brat brata na śmierć i Ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich przez imię Moje zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Kiedy zaś prześladowaliby was w mieście tym uciekajcie do innego amen bowiem mówię wam nie skończylibyście miast Izraela aż kiedykolwiek przyszedłby Syn człowieka
A nie bójcie się od zabijających ciało zaś życia nie mogących zabić bójcie się zaś raczej mogący i życie i ciało zniszczyć w Gehennie
Was zaś i włosy głowy wszystkie które są policzonymi są
Który zaś kolwiek wyparłby się Mnie wobec ludzi wyprę się go i Ja wobec Ojca mojego w niebiosach
zaś Jan usłyszawszy w więzieniu o czynach Pomazańca posławszy dwóch uczniów jego
Tym zaś gdy idą zaczął Jezus mówić tłumom o Janie co wyszliście na pustkowiu oglądać trzcinę przez wiatr która jest wstrząsana
Amen mówię wam nie jest wzbudzony wśród zrodzonych z kobiet większy od Jana Zanurzającego zaś mniejszy w Królestwie Niebios większy od niego jest
Od zaś dni Jana Zanurzającego aż do teraz Królestwo Niebios ulega gwałtowi i gwałtownicy porywają je
Komu zaś przyrównam pokolenie to podobne jest chłopczykom na rynkach siedzącym i przemawiającym do towarzyszy ich
W tej porze poszedł Jezus w szabaty przez pola uprawne zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść
zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli Mu oto uczniowie twoi czynią co nie wolno czynić w szabat
zaś powiedział im nie przeczytaliście co uczynił Dawid kiedy zgłodniał on i ci z nim
Mówię zaś wam że od świątyni większe jest tutaj
Jeśli zaś poznaliście co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie kiedykolwiek potępiliście niewinnych
zaś powiedział im kim będzie z was człowiek który będzie mieć owcę jedną i jeśli wpadłaby ta w szabaty w dół czyż nie chwyci jej i wzbudzi
zaś faryzeusze naradę przyjęli przeciw Niemu wyszedłszy żeby Go zgubiliby
zaś Jezus poznawszy oddalił się stamtąd i podążyły za Nim tłumy wielkie i uleczył ich wszystkich
zaś faryzeusze usłyszawszy powiedzieli Ten nie wyrzuca demony jeśli nie w Belzebula przywódcę demonów
Znając zaś Jezus zamysły ich powiedział im każde Królestwo które zostało podzielone przeciw sobie jest pustoszone i każde miasto lub dom który został podzielony w sobie nie zostanie ostały
Jeśli zaś Ja w Duchu Boga wyrzucam demony zatem nadeszło do was Królestwo Boga
Dla tego mówię wam wszelki grzech i bluźnierstwo zostanie odpuszczone ludziom zaś na Ducha bluźnierstwo nie zostanie odpuszczone ludziom
I który kolwiek powiedziałby słowo przeciw Synowi człowieka zostanie odpuszczone mu który zaś kolwiek powiedziałby przeciw Duchowi Świętemu nie zostanie odpuszczone mu ani w tym wieku ani w nadchodzącym
Mówię zaś wam że każda wypowiedź bezczynną którą jeśli powiedzieliby ludzie zdadzą za nią słowo w dzień sądu
zaś odpowiedziawszy powiedział im pokolenie niegodziwe i cudzołożne znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Kiedy zaś nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje
Jeszcze zaś on gdy mówi tłumom oto matka i bracia Jego stanęli na zewnątrz szukając by Mu powiedzieć
Powiedział zaś ktoś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając by Tobie powiedzieć
zaś odpowiedziawszy powiedział który powiedział Mu kto jest matka moja i kim są bracia moi
W zaś dniu tym wyszedłszy Jezus z domu usiadł obok morza
Inne zaś padło padły na kamienne gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło wzeszły z powodu że nie mieć głębokiej ziemi
Słońcu zaś gdy wzeszło zostało spieczone zostały spieczone i z powodu nie mieć korzenia został wysuszony zostały wysuszone
Inne zaś padło padły na ciernie i wyrosły ciernie i zadusiły je
Inne zaś padło padły na ziemię dobrą i dawał dawały owoc to wprawdzie sto to zaś sześćdziesiąt to zaś trzydzieści
zaś odpowiedziawszy powiedział im że wam jest dane poznać tajemnice Królestwa Niebios tamtym zaś nie jest dane
Kto bowiem ma zostanie dane mu i będzie uczyniony obfitującym kto zaś nie ma i co ma zostanie odebrane od niego
Wasze zaś szczęśliwe oczy gdyż widzą i uszy wasze gdyż słyszą
zaś na kamienne co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a zaraz z radością przyjmujący je
Nie ma zaś korzenia w sobie ale niestały jest gdy stał się zaś ucisk lub prześladowanie przez słowo zaraz jest zgorszony
zaś w ciernie co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a troska wieku tego i oszustwo bogactwa zadusza słowo i bezowocnym staje się
zaś na ziemię dobrą co zostało zasiane ten jest słowo słuchający i rozumiejący który właśnie owoc przynosi i czyni ten wprawdzie sto ten zaś sześćdziesiąt ten zaś trzydzieści
Podczas zaś spać ludzie przyszedł jego wróg i zasiał chwast po środku pszenicy i odszedł
Kiedy zaś wypuściło źdźbło i owoc uczyniło wtedy został ukazany i chwast
Podszedłszy zaś niewolnicy gospodarza powiedzieli mu panie czyż nie dobre nasienie zasiałeś na twoim polu skąd więc ma chwast
zaś powiedział im wrogi człowiek to uczynił zaś niewolnicy powiedzieli mu chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je
zaś powiedział nie by czasem zbierając chwasty wykorzenilibyście równocześnie z nimi pszenicę
Pozwólcie być rosnącym razem obu aż do żniwa i w porze żniwa powiem żniwiarzom zbierzcie najpierw chwast i zwiążcie je we wiązki ku spalić je zaś pszenicę zbierzcie do spichlerza mojego
Które mniejsze wprawdzie jest od wszystkich nasion kiedy zaś dałoby wzrost większe od jarzyn jest i staje się drzewo tak że przyjść ptaki nieba i gnieździć się w gałęziach jego
zaś odpowiedziawszy powiedział im siejący dobre nasienie jest Syn człowieka
zaś pole jest świat zaś dobre nasienie tymi są synowie Królestwa zaś chwast są synowie niegodziwego
zaś wrogim który zasiał je jest oszczerca zaś żniwo koniec wieku jest zaś żniwiarzami zwiastunowie są
którą kiedy została wypełniona wyciągnąwszy na brzeg i usiadłszy zebrali dobre do naczyń zaś bezużyteczne na zewnątrz rzucili
zaś powiedział im dla tego każdy znawca Pisma który został uczyniony uczniem w Królestwie Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi który wyrzuca ze skarbca jego nowe i stare
I byli gorszeni w Nim zaś Jezus powiedział im nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i w domu jego
Urodziny zaś gdy są prowadzone Heroda zatańczyła córka Herodiady na środku i spodobała się Herodowi
zaś która została podpuszczona przez matkę jej daj mi mówi tu na półmisku głowę Jana Zanurzającego
I został zasmucony król z powodu zaś przysiąg i leżących przy stole razem rozkazał zostać dane
Wieczór zaś gdy stał się podeszli do Niego uczniowie Jego mówiący puste jest to miejsce i godzina już przeminęła rozpuść tłumy aby odszedłszy do wiosek kupiliby sobie pokarmy
zaś Jezus powiedział im nie potrzebę mają odejść dajcie im wy zjeść
zaś mówią Mu nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby
zaś powiedział przynieście Mi je tutaj
I rozkazawszy tłumom zostać posadzonym na trawie i wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił i połamawszy dał uczniom chleby zaś uczniowie tłumom
zaś jedzących było mężów jakby pięć tysięcy bez kobiet i dzieciątek
I oddaliwszy tłumy wszedł na górę na osobności pomodlić się wieczór zaś gdy stał się sam był tam
zaś łódź już pośrodku morza była która jest nękana przez fale był bowiem przeciwny wiatr
O czwartej zaś straży nocy przyszedł do nich Jezus chodząc po morzu
zaraz zaś powiedział do nich Jezus mówiąc bądźcie odważni Ja jestem nie bójcie się
Odpowiedziawszy zaś Mu Piotr powiedział Panie jeśli Ty jesteś każ mi do Ciebie przyjść po wodach
zaś powiedział przyjdź i zszedłszy z łodzi Piotr poszedł po wodach przyjść do Jezusa
Widząc zaś wiatr mocny przestraszył się i zacząwszy być topionym krzyknął mówiąc Panie uratuj mnie
zaraz zaś Jezus wyciągnąwszy rękę chwycił go i mówi mu małej wiary na co zwątpiłeś
zaś w łodzi przyszedłszy oddali cześć Mu mówiąc prawdziwie Boga Syn jesteś
zaś odpowiedziawszy powiedział im dla czego i wy przekraczacie przykazanie Boga z powodu przekazu waszego
Wy zaś mówicie który kolwiek powiedziałby ojcu lub matce dar co jeśli ode Mnie miałbyś jako pomoc i nie szanowaliby ojca jego lub matkę jego
Zbliża się do Mnie lud ten ustami ich i wargami Mnie szanuje zaś serce ich daleko oddala się ode Mnie
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
zaś odpowiedziawszy powiedział każda roślina której nie zasadził Ojciec mój niebiański zostanie wykorzeniona
Zostawcie ich przewodnicy są niewidomi niewidomych niewidomy zaś niewidomego jeśli prowadziłby obaj do dołu wpadną
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Mu wyjaśnij nam przykład ten
zaś Jezus powiedział nadal i wy nierozumni jesteście
zaś wychodzące z ust z serca wychodzi i te czyni pospolitym człowieka
Te jest czyniące pospolitym człowieka zaś nieumytymi rękami zjeść nie czyni pospolitym człowieka
zaś nie odpowiedział jej słowem i podszedłszy uczniowie Jego pytali Go mówiąc oddal ją gdyż krzyczy za nami
zaś odpowiedziawszy powiedział nie zostałem wysłany jeśli nie do owiec które są zgubione z domu Izraela
zaś przyszedłszy oddała cześć Mu mówiąc Panie pomóż mi
zaś odpowiedziawszy powiedział nie jest dobre wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś powiedziała tak Panie i bowiem szczenięta je jedzą z okruszyn padających ze stołu panów ich
zaś Jezus przywoławszy uczniów Jego powiedział lituję się nad tłumem gdyż już dni trzy pozostają przy Mnie a nie mają co zjedliby i oddalić ich głodnych nie chcę by czasem nie zostaliby osłabieni w drodze
I mówi im Jezus ile chlebów macie zaś powiedzieli siedem i trochę rybek
I wziąwszy siedem chlebów i ryby podziękowawszy połamał i dał uczniom Jego zaś uczniowie tłumowi
zaś jedzących było cztery tysiące mężów bez kobiet i dzieciątek
zaś odpowiedziawszy powiedział im wieczór gdy stał się mówicie piękna pogoda czerwieni się bowiem niebo
I rano dzisiaj pora deszczowa czerwieni się bowiem posępniejące niebo obłudnicy wprawdzie oblicze nieba umiecie rozsądzać zaś znaków pór nie możecie
zaś Jezus powiedział im patrzcie i zważcie na zakwas faryzeuszów i saduceuszów
zaś rozważali w sobie mówiąc że chleba nie wzięliśmy
Poznawszy zaś Jezus powiedział im dlaczego rozważacie w sobie małej wiary że chlebów nie wzięliście
Przyszedłszy zaś Jezus do części Cezarei Filipowej pytał uczniów Jego mówiąc co o Mnie mówią ludzie być Synowi człowieka
zaś powiedzieli za wprawdzie Jana Zanurzającego inni zaś Eliasza inni zaś Jeremiasza lub jednego z proroków
Mówi im wy zaś co o Mnie mówicie być
Odpowiedziawszy zaś Szymon Piotr powiedział Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga żyjącego
A Ja zaś ci mówię że Ty jesteś Piotr i na tej skale zbuduję moje zgromadzenie i bramy piekła nie przemogą go
On zaś obróciwszy się powiedział Piotrowi odchodź za Mnie szatanie zgorszenie Mi jesteś gdyż nie myślisz o tym co Boga ale co ludzi
Który bowiem kolwiek chciałby duszę jego uratować zgubi ją który zaś kolwiek zgubiłby duszę jego ze względu na Mnie znajdzie ją
W czym bowiem ma jako pomoc człowiek jeśli świat cały zyskałby zaś dusza jego doznałaby straty lub co da człowiek w zamian za duszę jego
I został przemieniony przed nimi i zajaśniała oblicze Jego jak słońce zaś szaty Jego stał się stały się białe jak światło
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Jezusowi Panie dobre jest nam tu być jeśli chcesz uczynilibyśmy tu trzy namioty Tobie jeden i Mojżeszowi jeden i jeden Eliaszowi
Podniósłszy zaś oczy ich nikogo zobaczyli jeśli nie Jezusa jedynego
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przychodzi najpierw i przywróci wszystkie
Mówię zaś wam że Eliasz już przyszedł i nie poznali go ale uczynili z nim jak chcieli tak i Syn człowieka ma cierpieć przez nich
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierne i które jest przewrócone aż do kiedy będę z wami aż do kiedy będę znosił was przynieście Mi go tutaj
zaś Jezus powiedział im z powodu niewiary waszej amen bowiem mówię wam jeśli mielibyście wiarę jak ziarno gorczycy powiecie górze tej przejdź stąd tam i przejdzie i nic będzie niemożliwe wam
Ten zaś rodzaj nie wychodzi jeśli nie w modlitwie i poście
Postępując zaś oni w Galilei powiedział im Jezus ma Syn człowieka być wydany w ręce ludzi
Przyszedłszy zaś oni do Kapernaum podeszli dwudrachmy biorący do Piotra i powiedzieli Nauczyciel wasz nie płaci cła dwudrachm
Aby zaś nie zgorszylibyśmy ich poszedłszy do morza rzuć haczyk i wyciągnąwszy pierwszą rybę weź i otworzywszy usta jej znajdziesz stater ten wziąwszy daj im za Mnie i Ciebie
Który zaś kolwiek zgorszyłby jednego z małych tych wierzących we Mnie jest korzystne mu aby zostałby zawieszony kamień młyński ośli na szyi jego i zostałby utopiony w głębinie morza
Jeśli zaś ręka twoja lub stopa twoja gorszy cię odetnij je i rzuć od ciebie dobre ci jest wejść do życia kulawym niż kalekim lub dwie ręce lub dwie stopy mając zostać rzuconym do ognia wiecznego
Jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój odchodź i upomnij go między tobą a nim samym jeśli cię posłuchałby zyskałeś brata twojego
Jeśli zaś nie posłuchałby weź z tobą jeszcze jednego lub dwóch aby na ustach dwóch świadków lub trzech zostałaby postawiona cała wypowiedź
Jeśli zaś nie posłuchałby ich powiedz zgromadzeniu jeśli zaś i zgromadzenia nie posłuchałby niech jest ci tak jak poganin i celnik
Zacząwszy zaś oni rozliczać został przyprowadzony mu jeden winien dziesiątki tysięcy talentów
Nie mając zaś on oddać rozkazał mu pan jego zostać sprzedanym i żonę jego i dzieci i wszystkie ile miał i zostać oddane
Zlitowawszy się zaś pan niewolnika tego uwolnił go i dług odpuścił mu
Wyszedłszy zaś niewolnik ten znalazł jednego ze współniewolników jego który był winien mu sto denarów i chwyciwszy go dusił mówiąc oddaj mi co coś jesteś winny
zaś nie chciał ale odszedłszy wrzucił go do strażnicy aż co oddałby które jest dłużne
Zobaczywszy zaś współniewolnicy jego co które stało się zostali zasmuceni bardzo i przyszedłszy wyjaśnili panu ich wszystkie co które stało się
zaś odpowiedziawszy powiedział im nie przeczytaliście że Ten który uczynił od początku męskim i żeńskim uczynił ich
Mówi im że Mojżesz z powodu zatwardziałości serca waszego pozwolił wam oddalić żony wasze od początku zaś nie stało się tak
Mówię zaś wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego jeśli nie z powodu nierządu i poślubiłby inną cudzołoży i która jest oddaloną poślubiwszy cudzołoży
zaś powiedział im nie wszyscy pojmują za słowem tym ale którym jest dane
Wtedy został przyprowadzony zostały przyprowadzone mu dzieciątka aby ręce nałożyłby na nie i pomodliłby się zaś uczniowie upominali ich
zaś Jezus powiedział pozwólcie dzieciątkom i nie zabraniajcie im przyjść do Mnie bowiem takich jest Królestwo Niebios
zaś powiedział mu dlaczego Mi mówisz dobry nikt dobry jeśli nie jeden Bóg jeśli zaś chcesz wejść do życia zachowaj przykazania
Mówi Mu jakich zaś Jezus powiedział nie będziesz mordował nie będziesz cudzołożył nie będziesz kradł nie będziesz składał fałszywego świadectwa
Usłyszawszy zaś młodzieniec słowo odszedł będąc zasmucony był bowiem mający posiadłości liczne
zaś Jezus powiedział uczniom Jego amen mówię wam że z trudnością bogaty wejdzie do Królestwa Niebios
Znów zaś mówię wam łatwiejsze jest wielbłądowi przez otwór igły przejść niż bogatemu do Królestwa Boga wejść
Usłyszawszy zaś uczniowie Jego byli zdumiewani bardzo mówiąc kto zatem może zostać zbawionym
przypatrzywszy się zaś Jezus powiedział im u ludzi to niemożliwe jest u zaś Boga wszystkie możliwe jest
zaś Jezus powiedział im amen mówię wam że wy którzy podążyliście za Mną w odrodzeniu kiedy usiedliby Syn człowieka na tronie chwały Jego usiądziecie i wy na dwunastu tronach sądząc dwanaście plemion Izraela
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi i ostatni pierwszymi
Zgodziwszy się zaś z pracownikami za denara dzień wysłał ich do winnicy jego
zaś odeszli znów wyszedłszy około szóstej i dziewiątej godziny uczynił tak samo
Około zaś jedenastej godziny wyszedłszy znalazł innych stojących bezczynnie i mówi im dlaczego tu staliście cały dzień bezczynni
Wieczór zaś gdy stał się mówi pan winnicy dozorcy jego zawołaj pracowników i oddaj im zapłatę zacząwszy od ostatnich aż do pierwszych
Przyszedłszy zaś pierwsi wnioskowali że więcej otrzymają i otrzymali i oni każdy denara
Wziąwszy zaś szemrali przeciw gospodarzowi
zaś odpowiedziawszy powiedział jednemu z nich towarzyszu nie czynię niesprawiedliwość ci czyż nie na denara zgodziłeś się ze mną
Weź twoje i odchodź chcę zaś temu ostatniemu dać jak i tobie
Tak będą ostatni pierwszymi i pierwsi ostatnimi liczni bowiem są powołani nieliczni zaś wybrani
zaś powiedział jej co chcesz mówi Mu powiedz aby siedliby ci dwaj synowie moi jeden z prawej strony twojej i jeden z lewej strony w Królestwie Twoim
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który ja zamierzam pić i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostać zanurzonymi mówią Mu możemy
i mówi im wprawdzie kielich mój wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostaniecie zanurzeni zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane przez Ojca mojego
zaś Jezus przywoławszy ich powiedział wiecie że przywódcy pogan panują nad nimi i wielcy okazują władzę nad nimi
Nie tak zaś będzie w was ale który jeśli chciałby wśród was wielki stać się niech jest wasz sługa
zaś tłum upomniał ich aby zamilczeliby zaś więcej krzyczeli mówiąc zlituj się nad nami Panie Syn Dawida
Zlitowawszy się zaś Jezus dotknął oczu ich i zaraz przejrzały ich oczy i podążyli za Nim
I jeśli ktoś wam powiedziałby coś powiecie że Pan ich potrzebę ma zaraz zaś odeśle je
To zaś wszystko stało się aby zostałoby wypełnione które zostało powiedziane przez proroka gdy mówi
poszedłszy zaś uczniowie i uczyniwszy tak jak polecił im Jezus
zaś bardzo wielki tłum rozpostarli swoje szaty na drodze inni zaś ścinali gałęzie z drzew i rozpostarli na drodze
zaś tłumy poprzedzające i podążające krzyczały mówiąc Hosanna Synowi Dawida który jest błogosławiony przychodzący w imię Pana Hosanna na wysokościach
zaś tłumy mówiły Ten jest Jezus prorok z Nazaretu w Galilei
I mówi im jest napisane dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wy zaś go uczyniliście jaskinią bandytów
Zobaczywszy zaś arcykapłani i znawcy Pisma dziwy które uczynił i chłopców krzyczących w świątyni i mówiących Hosanna Synowi Dawida oburzyli się
I powiedzieli Mu słyszysz co Ci mówią zaś Jezus mówi im tak nigdy przeczytaliście że z ust niemowląt i karmiących piersią wydoskonaliłeś sobie pochwałę
Rano zaś powracając do miasta zgłodniał
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im amen mówię wam jeśli mielibyście wiarę i nie zostalibyście wprowadzeni w niepewność nie jedynie to figowcowi uczynicie ale jeśli górze tej powiedzielibyście zostań podniesiona i zostań wrzucona w morze stanie się
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im zapytam was i Ja o słowo jedno które jeśli powiedzielibyście Mi i Ja wam powiem w jakiej władzy te czynię
Zanurzenie Jana skąd było z nieba czy z ludzi zaś rozważali w sobie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie nam dla czego więc nie uwierzyliście mu
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi obawiamy się tłumu wszyscy bowiem mają Jana jako proroka
Co zaś wam zdaje się człowiek miał dzieci dwoje i podszedłszy do pierwszego powiedział dziecko odchodź dzisiaj pracuj w winnicy mojej
zaś odpowiedziawszy powiedział nie chcę potem zaś pożałowawszy poszedł
A podszedłszy do drugiego powiedział tak samo zaś odpowiedziawszy powiedział ja Panie i nie poszedł
Przyszedł bowiem do was Jan w drodze sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu zaś celnicy i nierządnice uwierzyli mu wy zaś zobaczywszy nie pożałowaliście później by uwierzyć mu
Kiedy zaś zbliżył się pora owoców wysłał niewolników jego do rolników wziąć owoce jego
I wziąwszy rolnicy niewolników jego tego wprawdzie wychłostali tego zaś zabili tych zaś zostali ukamienowani
Później zaś wysłał do nich syna jego mówiąc uszanują syna mojego
zaś rolnicy zobaczywszy syna powiedzieli w sobie ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go i zatrzymalibyśmy dziedzictwo jego
I upadłszy na kamień ten zostanie roztłuczony na którego zaś kolwiek upadłby roztłucze na proch go
zaś zaniedbawszy odeszli ten wprawdzie na własne pole ten zaś do handlu jego
zaś pozostali chwyciwszy niewolników jego znieważyli i zabili
Usłyszawszy zaś król został rozgniewany i posławszy wojska jego wygubił morderców tych i miasto ich podpalił
Wtedy mówi niewolnikom jego wprawdzie wesele gotowe jest zaś którzy są zaproszeni nie byli godni
Wszedłszy zaś król oglądać leżących przy stole zobaczył tam człowieka nie który jest przyobleczony w odzienie weselne
I mówi mu towarzyszu jak wszedłeś tu nie mając odzienia weselnego zaś został uciszony
Liczni bowiem są powołani nieliczni zaś wybrani
Poznawszy zaś Jezus niegodziwość ich powiedział dlaczego Mnie doświadczacie obłudnicy
Pokażcie Mi monetę pogłównego zaś przynieśli Mu denara
Byli Było zaś u nas siedmiu braci i pierwszy poślubiwszy umarł i nie mając potomstwa zostawił żonę jego bratu jego
Później zaś po wszystkich umarła i kobieta
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im jesteście wprowadzeni w błąd nie znając Pism ani mocy Boga
O zaś powstaniu z martwych nie przeczytaliście które zostało powiedziane wam przez Boga mówiąc
zaś faryzeusze usłyszawszy że zamknął usta saduceuszom zostali zebrani na tym samym
zaś Jezus powiedział mu będziesz miłował Pana Boga twojego w całym sercu twoim i w całej duszy twojej i w całej myśli twojej
Drugie zaś podobne mu będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie
Będąc zebranymi zaś faryzeusze zapytał ich Jezus
Wszystkie więc ile kolwiek powiedzieliby wam by zachować zachowujcie i czyńcie według zaś uczynków ich nie czyńcie mówią bowiem a nie czynią
Wiążą bowiem ciężary ciężkie i trudne do uniesienia i nakładają na ramiona ludzi zaś palcem ich nie chcą ruszyć ich
Wszystkie zaś czyny ich czynią dla zostać zobaczonym przez ludzi rozszerzają zaś filakterie ich i powiększają frędzle szat ich
Wy zaś nie pozwalalibyście się nazywać Rabbi jeden bowiem jest wasz Mistrz Pomazaniec wszyscy zaś wy bracia jesteście
zaś większy z was będzie wam sługa
który zaś wywyższy siebie zostanie poniżony i który uniży siebie zostanie wywyższony
Biada zaś wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi wy bowiem nie wchodzicie ani wchodzącym pozwalacie wejść
Biada wam przewodnicy niewidomi mówiący który kolwiek przysięgałby na świątynię nic jest który zaś kolwiek przysięgałby na złoto świątyni jest zobowiązany
I który jeśli przysięgałby na ołtarz nic jest który zaś kolwiek przysięgałby na dar na nim jest zobowiązany
Przewodnicy niewidomi przecedzający komara zaś wielbłąda połykający
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że oczyszczacie to co z zewnątrz kielicha i miski od wewnątrz zaś są pełne z grabieży i niepowściągliwości
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że jesteście podobni grobom które są pobielone które z zewnątrz wprawdzie ukazują się piękne wewnątrz zaś są pełne kości martwych i wszelkiej nieczystości
Tak i wy z zewnątrz wprawdzie jesteście ukazani ludziom sprawiedliwi wewnątrz zaś pełni jesteście obłudy i bezprawia
zaś Jezus powiedział im nie widzicie wszystkie te amen mówię wam nie zostałby zostawiony tu kamień na kamieniu który nie zostanie zwalony
Siedząc zaś On na Górze Oliwnej podeszli do Niego uczniowie na osobności mówiąc powiedz nam kiedy te będzie i co znak Twój przyjścia i końca wieku
Macie zaś słyszeć o wojnach i wieściach o wojnach patrzcie nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem aby wszystkie stać się ale jeszcze nie jest koniec
Wszystkie zaś te początek bólów porodowych
zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach
Módlcie się zaś aby nie stałaby się ucieczka wasza zimą ani w szabat
I jeśli nie zostały skrócone dni te nie kiedykolwiek zostało uratowane wszelkie ciało z powodu zaś wybranych zostaną skrócone dni te
zaraz zaś z ucisku dni tych słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da blasku jego i gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte
Od zaś figowca nauczcie się przykładu kiedy już gałąź jego stałaby się miękka i liście wytworzyłby wytworzyłyby wiecie że blisko lato
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie niebios jeśli nie Ojciec mój sam
Tak jak zaś dni Noego takie będzie i przyjście Syna człowieka
To zaś wiecie że jeśli wiedział gospodarz jakiej straży złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek pozwolił zostać przekopanym dom jego
Jeśli zaś powiedziałby zły niewolnik ten w sercu jego zwleka pan mój przyjść
I zacząłby bić współniewolników jeść zaś i pić z pijącymi
Pięć zaś było z nich rozumne i pięć głupie
zaś rozumne wzięły oliwę w naczyniach ich z lampami ich
Gdy zwleka zaś oblubieniec zdrzemnęły się wszystkie i spały
Środkiem zaś nocy krzyk stał się oto oblubieniec przychodzi wychodźcie na spotkanie jego
zaś głupie rozumnym powiedziały dajcie nam z oliwy waszej gdyż lampy nasze są gasnące
Odpowiedziały zaś rozumne mówiąc by czasem nie wystarczyłoby nam i wam idźcie zaś raczej do sprzedających i kupcie sobie
Odchodząc zaś im kupić przyszedł oblubieniec i gotowe weszły z nim w wesela i zostały zamknięte drzwi
Później zaś przychodzą i pozostałe dziewice mówiąc panie panie otwórz nam
zaś odpowiedziawszy powiedział amen mówię wam nie znam was
I temu wprawdzie dał pięć talentów temu zaś dwa temu zaś jeden każdemu według własnej możności i odjechał zaraz
Poszedłszy zaś ten pięć talentów wziąwszy popracował w nich i uczynił inne pięć talentów
zaś jeden wziąwszy odszedłszy wykopał w ziemi i ukrył srebro pana jego
Po zaś czasie dłuższym przychodzi pan niewolników tych i rozlicza z nimi obrachunek
Powiedział zaś mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
Podszedłszy zaś i ten dwa talenty wziąwszy powiedział panie dwa talenty mi przekazałeś oto inne dwa talenty zyskałem na nich
Podszedłszy zaś i ten jeden talent który otrzymał powiedział panie poznałem cię że twardy jesteś człowiek żnący gdzie nie zasiałeś i zbierający skąd nie rozsypałeś
Odpowiedziawszy zaś pan jego powiedział mu niegodziwy niewolniku i gnuśny wiedziałeś że żnę gdzie nie zasiałem i zbieram skąd nie rozsypałem
Bowiem mającemu każdemu zostanie dane i będzie uczyniony obfitującym od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
Kiedy zaś przyszedłby Syn człowieka w chwale Jego i wszyscy święci zwiastunowie z Nim wtedy usiądzie na tronie chwały Jego
I postawi wprawdzie owce po prawej stronie Jego zaś koźlątka po lewej stronie
Kiedy zaś cię zobaczyliśmy obcego i zabraliśmy do siebie lub nagiego i okryliśmy
Kiedy zaś Cię zobaczyliśmy słabego lub w strażnicy i przyszliśmy do Ciebie
I odejdą ci w karę wieczną zaś sprawiedliwi do życia wiecznego
Mówili zaś nie w święto aby nie zamęt stałby się w ludzie
zaś Jezus gdy stał się w Betanii w domu Szymona trędowatego
Zobaczywszy zaś uczniowie Jego oburzyli się mówiąc na co zguba ta
Poznawszy zaś Jezus powiedział im dlaczego trudności przydajecie kobiecie czyn bowiem dobry zdziałała dla Mnie
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą Mnie zaś nie zawsze macie
powiedział co chcecie mi dać a ja wam wydam Go zaś postawili mu trzydzieści srebrników
zaś pierwszego Przaśników podeszli uczniowie Jezusa mówiąc Mu gdzie chcesz przygotowalibyśmy Ci zjeść Paschę
zaś powiedział odchodźcie do miasta do tego i tego i powiedzcie mu Nauczyciel mówi pora moja blisko jest u ciebie czynię Paschę z uczniami moimi
Wieczór zaś gdy stał się leżał z dwunastoma
zaś odpowiedziawszy powiedział który zanurzył ze Mną w misie rękę ten Mnie wyda
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobre było Mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
Odpowiedziawszy zaś Judasz wydający Go powiedział czy nie ja jestem Rabbi mówi mu ty powiedziałeś
Jedząc zaś oni wziąwszy Jezus chleb i pobłogosławiwszy połamał i dawał uczniom i powiedział weźcie zjedzcie to jest ciało moje
Mówię zaś wam że nie wypiłbym od teraz z tego plonu winorośli aż do dnia tego kiedy go piłbym z wami nowy w Królestwie Ojca mojego
Po zaś zostać wzbudzonym Mnie poprzedzę was do Galilei
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Mu jeśli i wszyscy zostaną zgorszeni w Tobie ja nigdy zostanę zgorszony
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
zaś wydający Go dał im znak mówiąc którego kolwiek pocałowałbym Ten jest chwyćcie Go
zaś Jezus powiedział mu towarzyszu na co jesteś obecny wtedy podszedłszy położyli ręce na Jezusa i chwycili Go
To zaś całe stało się aby zostałyby wypełnione Pisma proroków wtedy uczniowie wszyscy opuściwszy Go uciekli
Ci zaś chwyciwszy Jezusa odprowadzili do Kajfasza arcykapłana gdzie znawcy Pisma i starsi zostali zebrani
zaś Piotr podążał za Nim z daleka aż do dziedzińca arcykapłana i wszedłszy wewnątrz usiadł z podwładnymi zobaczyć koniec
zaś arcykapłani i starsi i sanhedryn cały szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi żeby Go uśmierciliby
I nie znaleźli i wielu fałszywych świadków którzy podeszli nie znaleźli później zaś podszedłszy dwóch fałszywych świadków
zaś Jezus milczał i odpowiedziawszy arcykapłan powiedział Mu zaprzysięgam Cię na Boga żyjącego aby nam powiedziałbyś jeśli Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga
Co wam zdaje się zaś odpowiedziawszy powiedzieli winny śmierci jest
Wtedy spluwali na oblicze Jego i policzkowali Go zaś uderzali
zaś Piotr na zewnątrz usiadł na dziedzińcu i podeszła do Niego jedna służąca mówiąca i Ty byłeś z Jezusem Galilejczykiem
zaś wyparł się przed wszystkimi mówiąc nie wiem co mówisz
Wyszedłszy zaś on do bramy zobaczyła go inna i mówi tam i ten był z Jezusem Nazarejczykiem
Po chwili zaś podszedłszy stając powiedzieli Piotrowi prawdziwie i ty z Nim jesteś i bowiem mowa twoja jawnym cię czyni
Rano zaś gdy stało się naradę wzięli wszyscy arcykapłani i starsi ludu przeciw Jezusowi żeby uśmiercić Go
mówiąc zgrzeszyłem wydawszy krew niewinną zaś powiedzieli co do nas ty zobaczysz
zaś arcykapłani wziąwszy srebrniki powiedzieli nie wolno rzucić je do korban skoro oszacowanie krwi jest
Naradę zaś wziąwszy kupili za nie pole garncarza na grób obcych
zaś Jezus stał przed namiestnikiem i zapytał Go namiestnik mówiąc Ty jesteś król Judejczyków zaś Jezus powiedział mu ty mówisz
Na zaś święto miał w zwyczaju namiestnik uwolnić jednego tłumowi więźnia którego chcieli
Mieli zaś wtedy więźnia znacznego który jest nazywany Barabaszem
Siedząc zaś on na trybunie wysłała do niego żona jego mówiąc nic tobie i sprawiedliwemu temu wiele bowiem wycierpiałam dzisiaj we śnie przez Niego
zaś arcykapłani i starsi przekonali tłumy aby prosiłyby o Barabasza zaś Jezusa zgubiliby
Odpowiedziawszy zaś namiestnik powiedział im kogo chcecie z dwóch uwolniłbym wam zaś powiedzieli Barabasza
zaś namiestnik powiedział co bowiem złego uczynił zaś bardziej krzyczeli mówiąc niech zostanie ukrzyżowany
Zobaczywszy zaś Piłat że nic pomaga ale bardziej zamęt staje się wziąwszy wodę umył ręce naprzeciw tłumu mówiąc niewinny jestem od krwi sprawiedliwego Tego wy zobaczycie
Wtedy uwolnił im Barabasza zaś Jezusa ubiczowawszy wydał aby zostałby ukrzyżowany
Wychodząc zaś znaleźli człowieka Cyrenejczyka imieniem Szymon tego przymusili aby podniósłby krzyż Jego
Ukrzyżowawszy zaś Go rozdzielili szaty Jego rzucając los aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez proroka rozdzielili szaty moje sobie i za odzienie moje rzucili los
zaś przechodzący spotwarzali Go poruszając głowami ich
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący ze znawcami Pisma i starszymi mówili
zaś tak samo i bandyci którzy zostali ukrzyżowani razem z Nim znieważali Go
Od zaś szóstej godziny ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
O zaś dziewiątej godzinie wykrzyknął Jezus głosem wielkim mówiąc Eli Eli lamma sabachtani to jest Boże mój Boże mój dla czego Mnie opuściłeś
Niektórzy zaś z tam stojących usłyszawszy mówili że Eliasza woła Ten
zaś pozostali mówili pozwól zobaczylibyśmy czy przychodzi Eliasz który zbawi Go
zaś Jezus znów zawoławszy głosem wielkim oddał ducha
zaś setnik i z nim zachowujący Jezusa zobaczywszy trzęsienie ziemi i to którzy stali się przestraszyli się bardzo mówiąc prawdziwie Boga Syn był Ten
Były zaś tam kobiety liczne z daleka oglądające które podążyły za Jezusem od Galilei służąc Mu
Wieczór zaś gdy stał się przyszedł człowiek bogaty z Arymatei imieniem Józef który i sam został uczniem Jezusa
Była zaś tam Maria Magdalena i inna Maria siedzące naprzeciw grobu
zaś następnego dnia który jest po Dniu Przygotowania zostali zebrani arcykapłani i faryzeusze u Piłata
Powiedział zaś im Piłat macie straż odchodźcie zabezpieczcie jak umiecie
zaś poszedłszy zabezpieczyli grób opieczętowawszy kamień ze strażą
Wieczorem zaś po szabatach świtając ku pierwszemu tygodni przyszła Maria Magdalena i inna Maria zobaczyć grób
Był zaś wygląd jego jak błyskawica i odzienie jego białe jakby śnieg
Od zaś strachu przed nim zostali poruszeni strzegący i stali się jakby martwi
Odpowiedziawszy zaś zwiastun powiedział kobietom nie bójcie się wy wiem bowiem że Jezusa który jest ukrzyżowany szukacie
Jak zaś poszły oznajmić uczniów Jego I oto Jezus wyszedł naprzeciw je mówiąc radujcie się zaś podszedłszy chwyciły się Jego stóp i oddały cześć Mu
Idąc zaś one oto niektórzy ze straży przyszedłszy do miasta oznajmili arcykapłanom wszystkie które stały się
zaś wziąwszy srebrniki uczynili jak zostali nauczeni i zostało rozpowiedziane słowo to u Judejczyków aż do dzisiaj
zaś jedenastu uczniów poszło do Galilei na górę gdzie wskazał im Jezus
i zobaczywszy Go oddali cześć Mu zaś zwątpili
Był zaś Jan który jest przyobleczony włosami wielbłąda i pasem skórzanym wokół biodra jego i jedząc szarańczę i miód dziki
Ja wprawdzie zanurzyłem was w wodzie On zaś zanurzy was w Duchu Świętym
Po zaś zostać wydanym Janowi przyszedł Jezus do Galilei głosząc dobrą nowinę Królestwa Boga
Przechodząc zaś obok Morza Galilejskiego zobaczył Szymona i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
Wyszedł zaś słuch o Nim zaraz w całej okolicy Galilei
zaś teściowa Szymona leżała gorączkując i zaraz mówią Mu o niej
Wieczór zaś gdy stał się kiedy zaszło słońce nieśli do Niego wszystkich źle mających się i którzy są opętani przez demony
zaś Jezus zlitowawszy się wyciągnąwszy rękę dotknął jego i mówi mu chcę zostań oczyszczony
Ten zaś wyszedłszy zaczął głosić wiele i rozpowiadać słowo tak że już więcej nie On móc jawnie do miasta wejść ale na zewnątrz na pustych miejscach był i przychodzili do Niego zewsząd
Zobaczywszy zaś Jezus wiarę ich mówi sparaliżowanemu dziecko są odpuszczone tobie grzechy twoje
Byli zaś niektórzy ze znawców Pisma tam siedzący i rozważający w sercach ich
aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka odpuszczać na ziemi grzechy mówi sparaliżowanemu
A byli uczniowie Jana i faryzeusze poszczący i przychodzą i mówią Mu dla czego uczniowie Jana i faryzeusze poszczą zaś Twoi uczniowie nie poszczą
Przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec a wtedy będą pościć w tych dniach
A nikt łaty szmaty niezgręplowanej naszywa na płaszcz stary jeśli zaś nie zrywa wypełnienie tego nowe od starego i gorsze rozdarcie staje się
i nikt leje wino nowe do bukłaków starych jeśli zaś nie rozrywa wino młode bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wino młode w bukłaki nowe lane
I mówi im wolno w szabaty dobro uczynić czy zło czynić duszę uratować czy zabić oni zaś milczeli
Który zaś kolwiek zbluźniłby przeciwko Duchowi Świętemu nie ma przebaczenia na wiek ale winny jest wiecznego sądu
A siedział tłum wokół Niego powiedzieli zaś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz szukają Cię
Inne zaś padło na kamieniste gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło ponieważ nie mieć głębokiej gleby
Słońce zaś gdy wzeszło zostało spieczone i ponieważ nie mieć korzenia zostało wysuszone
Kiedy zaś stał się sam tylko zapytali Go ci wokół Niego z dwunastoma o przykład
I mówił im wam jest dane poznać tajemnicę Królestwa Boga tamtym zaś na zewnątrz w przykładach wszystkie staje się
Tymi zaś są obok drogi gdzie jest siane Słowo i kiedy usłyszeliby zaraz przychodzi szatan i zabiera Słowo które jest zasiane w sercach ich
Kiedy zaś wydałaby owoc zaraz wysyła sierp gdyż staje się żniwo
Bez zaś przykładu nie mówił im na osobności zaś uczniom Jego wyjaśniał wszystkie
A opuściwszy tłum przyjmują Go jak był w łodzi i inne zaś łódeczki było były z Nim
I staje się nawałnica wiatru wielka zaś fale rzucały do łodzi tak że ona już być napełnioną
Zobaczywszy zaś Jezusa w oddali przybiegł i oddał cześć Mu
Było zaś tam przy górach stado świń wielkie które jest wypasywane
I pozwolił im zaraz Jezus i wyszedłszy duchy nieczyste weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w morze było zaś jakieś dwa tysiące i zostały utopione w morzu
zaś pasący świnie uciekli i oznajmili w mieście i w polach i wyszli zobaczyć co jest które stało się
zaś Jezus nie pozwolił mu ale mówi mu odchodź do domu twego do twoich i oznajmij im ile ci Pan uczynił i zlitował się nad tobą
zaś kobieta przestraszywszy się i drżąc wiedząc co stało się w niej przyszła i przypadła do Niego i powiedziała Mu całą prawdę
zaś powiedział jej córko wiara twoja ocaliła cię odchodź w pokoju i bądź zdrowa od udręki twojej
zaś Jezus zaraz usłyszawszy to słowo które jest mówione mówi przełożonemu zgromadzenia nie bój się jedynie wierz
I wyśmiewali Go On zaś wyrzuciwszy wszystkich zabiera ojca dzieciątka i matkę i tych z Nim i wchodzi gdzie było dzieciątko które leży
Nie Ten jest cieśla syn Marii brat zaś Jakuba i Jozesa i Judasza i Szymona i nie są siostry Jego tu przy nas i byli gorszeni z powodu Niego
Mówił zaś im Jezus że nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i wśród krewnych i w domu jego
Inni mówili że Eliasz jest inni zaś mówili że Prorok jest lub jak jeden z proroków
Usłyszawszy zaś Herod powiedział że któremu ja ściąłem głowę Jan ten jest on został wzbudzony z martwych
zaś Herodiada odczuwała niechęć do niego i chciała go zabić i nie mogła
zaś wyszedłszy powiedziała matce jej co poproszę ta zaś powiedziała głowę Jana zanurzającego
I zaraz wysławszy król kata nakazał zostać przyniesiona głowa jego zaś odszedłszy ściął głowę jego w strażnicy
zaś odpowiedziawszy powiedział im dajcie im wy zjeść i mówią im odszedłszy mielibyśmy kupić za dwieście denarów chlebów i dalibyśmy im zjeść
zaś mówi im ile chlebów macie odchodźcie i zobaczcie a poznawszy mówią pięć i dwie ryby
zaś zobaczywszy Go chodzącego na morzu uważali zjawa być i zakrzyknęli
On zaś odpowiedziawszy powiedział im że dobrze prorokował Izajasz o was obłudnikach jak jest napisane Ten lud wargami Mnie szanuje zaś serce ich daleko oddala się ode Mnie
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
Wy zaś mówicie jeśli powiedziałby człowiek ojcu lub matce Korban co jest dar co jeśli ode mnie miałbyś jako pomoc
Mówił zaś że co z człowieka wychodzące to czyni pospolitym człowieka
Była zaś kobieta Greczynka Syrofenicjanka rodem i prosiła Go aby demona wyrzuciłby z córki jej
zaś Jezus powiedział jej pozwól najpierw zostać nasyconymi dzieciom nie bowiem dobre jest wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś odpowiedziała i mówi Mu tak Panie i bowiem szczenięta pod stołem je jedzą z okruszyn dzieciątek
I przykazał im aby nikomu mówiliby ile zaś On im przykazywał bardziej jeszcze głosili
I pytał ich ile macie chlebów zaś powiedzieli siedem
Zjedli zaś i zostali nasyceni i zebrali obfitość kawałków siedem koszy
Byli zaś tych którzy zjedli jakieś cztery tysiące i rozpuścił ich
Kiedy zaś siedem na cztery tysiące ile koszyków pełnych kawałków zebraliście zaś powiedzieli siedem
zaś odpowiedzieli Janem Zanurzającym a inni Eliaszem inni zaś jednym z proroków
I On mówi do nich wy zaś kim Ja mówicie być odpowiedziawszy zaś Piotr mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec
zaś zostawszy odwróconym i zobaczywszy uczniów Jego upomniał Piotra mówiąc odchodź za Mnie szatanie gdyż nie myślisz o tym co Boga ale o tym co ludzkie
Który bowiem kolwiek chciałby duszę jego uratować zgubi ją który zaś kolwiek zgubiłby duszę jego ze względu na Mnie i dobrą nowinę ten uratuje ją
Gdy schodzą zaś oni z góry przykazał im aby nikomu opowiedzieliby co zobaczyli jeśli nie gdy Syn człowieka z martwych powstałby
zaś odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystkie i jak jest napisane o Synu człowieka aby wiele wycierpiałby i zostałby wzgardzony
On zaś odpowiedziawszy mu mówi o pokolenie niewierne aż kiedy przy was będę aż kiedy będę znosił was przynieście go do Mnie
I spytał ojca jego jaki czas jest jak to stało się mu zaś powiedział od dzieciństwa
zaś Jezus powiedział mu jeśli możesz uwierzyć wszystkie możliwe wierzącemu
Zobaczywszy zaś Jezus że zbiega się tłum upomniał ducha nieczystego mówiąc mu duch niemy i głuchoniemy Ja ci nakazuję wyjdź z niego i już więcej nie wszedłbyś w niego
zaś Jezus chwyciwszy jego rękę wzbudził go i powstał
zaś nie rozumieli wypowiedzi a bali się Go zapytać
zaś milczeli do jedni drugich bowiem rozmawiali w drodze kto większy
Odpowiedział zaś Mu Jan mówiąc Nauczycielu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoje wyrzucającego demony który nie podąża za nami i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża za nami
zaś Jezus powiedział nie zabraniajcie mu nikt bowiem jest który uczyni dzieło mocy w imię moje i będzie mógł szybko złorzeczyć Mi
Dobra sól jeśli zaś sól niesłona stałaby się w czym ją przyprawicie miejcie w sobie sól i zachowujcie pokój do jedni drugich
On zaś odpowiedziawszy powiedział im co wam przykazał Mojżesz
zaś powiedzieli Mojżesz pozwolił zwój rozwodu napisać i opuścić
Od zaś początku stworzenia męskim i żeńskim uczynił ich Bóg
I przynosili mu dzieciątka aby dotknąłby je zaś uczniowie upominali tych którzy przynoszą
Zobaczywszy zaś Jezus oburzył się i powiedział im pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
zaś Jezus powiedział mu czemu Mnie nazywasz dobrym nikt dobry jeśli nie jeden Bóg
On zaś odpowiedziawszy powiedział Mu Nauczycielu tych wszystkich strzegłem od młodości mojej
zaś Jezus przypatrzywszy się mu umiłował go i powiedział mu jednego ci brakuje odchodź ile masz sprzedaj i daj ubogim i będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną wziąwszy krzyż
zaś sposępniawszy na to słowo odszedł będąc zasmucanym był bowiem mający posiadłości liczne
zaś uczniowie byli zdumieni na te słowa Jego zaś Jezus znów odpowiedziawszy mówi im dzieci jak trudno jest pokładających ufność w pieniądzach do Królestwa Boga wejść
zaś bardziej byli zdumiewani mówiąc do siebie i kto może zostać zbawionym
Przypatrzywszy się zaś im Jezus mówi przy ludziach niemożliwe ale nie przy Bogu wszystkie bowiem możliwe jest przy Bogu
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział amen mówię wam nikt jest który opuścił dom lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na Mnie i dobrą nowinę
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi a ostatni pierwszymi
Byli zaś w drodze wchodząc do Jerozolimy i był poprzedzającym ich Jezus i byli zdumieni a podążający bali się i wziąwszy z sobą znowu dwunastu zaczął im mówić to co mające Mu spełniać się
zaś powiedział im co chcecie uczynić Ja wam
zaś powiedzieli Mu daj nam aby jeden z prawej strony Twojej i jeden z lewej strony Twojej usiedlibyśmy w chwale Twojej
zaś Jezus powiedział im nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który Ja piję i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostać zanurzonym
zaś powiedzieli Mu możemy zaś Jezus powiedział im wprawdzie kielich który Ja piję wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostaniecie zanurzeni
zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane
zaś Jezus przywoławszy ich mówi im wiecie że wydający się przewodzić narodom panują nad nimi i wielcy ich okazują władzę nad nimi
Nie tak zaś będzie wśród was ale który jeśli chciałby stać się wielki wśród was będzie sługa wasz
I upominali go liczni aby zamilkłby zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
On zaś zrzuciwszy płaszcz jego wstawszy przyszedł do Jezusa
I odpowiedziawszy mówi mu Jezus co chcesz uczyniłbym tobie zaś niewidomy powiedział Mu Rabbuni aby przejrzałbym
zaś Jezus powiedział mu odchodź wiara twoja ocaliła cię i zaraz przejrzał i podążał za Jezusem w drodze
Odeszli zaś i znaleźli oślę które jest uwiązane do drzwi na zewnątrz na ulicy i rozwiązują je
zaś powiedzieli im tak jak przykazał Jezus i pozwolili im
Wielu zaś szaty ich rozpostarli na drodze inni zaś gałązki odcięte z drzew i rozpostarli na drodze
I nauczał mówiąc im nie jest napisane że dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wszystkim narodom wy zaś uczyniliście go jaskinią bandytów
Jeśli zaś wy nie odpuszczacie ani Ojciec wasz w niebiosach odpuści upadków waszych
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im zapytam was i Ja jedno słowo i odpowiedzcie Mi a powiem wam w jakiej władzy te czynię
zaś wziąwszy go wychłostali i wysłali pustego
I znowu innego wysłał i tego zabili i wielu innych wprawdzie chłostając zaś zabijając
Tamci zaś rolnicy powiedzieli do siebie że ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go a nasze będzie dziedzictwo
Oni zaś przyszedłszy mówią Mu Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i nie ma troski Ty u nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi ale w prawdzie drogi Boga nauczasz wolno pogłowne Cezarowi dać czy nie
Oddalibyśmy czy nie oddalibyśmy zaś znając ich obłudę powiedział im dlaczego Mnie doświadczacie przynieście Mi denar aby zobaczyłbym
zaś przynieśli i mówi im czyja podobizna ta i napis zaś powiedzieli Mu Cezara
O zaś martwych że są wzbudzani nie przeczytaliście w zwoju Mojżesza o krzaku cierniowym jak powiedział mu Bóg mówiąc Ja Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
zaś Jezus odpowiedział mu że pierwsze ze wszystkich przykazań słuchaj Izraelu Pan Bóg nasz Pan jeden jest
Wszyscy bowiem z które jest w nadmiarze im rzucili ta zaś z niedostatku jej wszystkie ile miała rzuciła całe środki na życie środki na życie
zaś Jezus odpowiedziawszy im zaczął mówić uważajcie aby nie ktoś was zwiódłby
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i wieściach o wojnach nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem stać się ale jeszcze nie koniec
Uważajcie zaś wy na siebie będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i do zgromadzeń będziecie chłostani i przed namiestników i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im
Kiedy zaś prowadziliby was wydający nie martwcie się przed co powiedzielibyście ani rozważajcie ale co jeśli zostałoby dane wam w tą godzinę to mówcie nie bowiem jesteście wy mówiący ale Duch Święty
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich z powodu imienia mojego zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Kiedy zaś zobaczylibyście ohydę spustoszenia o której było powiedziane przez Daniela proroka stojącą gdzie nie trzeba czytający niech rozumie wtedy ci w Judei niech uciekają w góry
Ten zaś na tarasie nie niech zejdzie do domu ani niech wchodzi zabrać coś z domu jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w te dni
Módlcie się zaś aby nie stałaby się ucieczka wasza zimą
Wy zaś uważajcie oto przepowiedziałem wam wszystkie
Od zaś figowca nauczcie się tego przykładu kiedy jego już gałąź miękka stałaby się i wytworzyłaby liście wiecie że blisko lato jest
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie mogłyby przeminąć
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie w niebie ani Syn jeśli nie Ojciec
Co zaś wam mówię wszystkim mówię czuwajcie
Była zaś Pascha i Przaśniki za dwa dni i szukali arcykapłani i znawcy Pisma jak Go w podstępie chwyciwszy zabiliby
Mówili zaś nie w święto by czasem nie zamęt będzie ludu
Byli zaś niektórzy oburzając się w sobie i mówiący na co zguba ta olejku stała się
zaś Jezus powiedział zostawcie ją dlaczego jej trudności przydajecie dobry czyn zdziałała na Mnie
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą i kiedy chcielibyście możecie im dobrze uczynić Mnie zaś nie zawsze macie
zaś usłyszawszy uradowali się i obiecali mu srebro dać i szukał jakby dogodnej pory Go mógłby wydać
zaś zaczęli być smuconymi i mówić Mu jeden za jednym czy nie ja i inny czy nie ja
zaś odpowiedziawszy powiedział im jeden z dwunastu zanurzający ze Mną w misie
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobry był mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
zaś Piotr powiedział Mu i jeśli wszyscy zostaną zgorszeni ale nie ja
zaś z obfitością mówił więcej jeśli mi trzeba byłoby umrzeć razem z Tobą nie Ciebie wyprę się tak samo zaś i wszyscy mówili
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
Dał zaś wydający Go sygnał im mówiąc którego kolwiek pocałowałbym Ten jest chwyćcie Go i odprowadzajcie niezawodnie
zaś położyli na Niego ręce ich i chwycili Go
Jeden zaś ktoś ze stojących obok dobywszy miecza uderzył niewolnika arcykapłana i pozbawił go ucha
zaś pozostawiwszy płótno nagi uciekł od nich
zaś arcykapłani i cały sanhedryn szukali przeciw Jezusowi świadectwa ku uśmiercić Go i nie znajdowali
zaś milczał i nic odpowiedział znowu arcykapłan pytał Go i mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec Syn Błogosławionego
zaś Jezus powiedział Ja jestem i zobaczycie Syna człowieka siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego z chmurami nieba
zaś arcykapłan rozdarłszy tuniki jego mówi dlaczego jeszcze potrzebę mamy świadków
Usłyszeliście bluźnierstwo co wam jawi się zaś wszyscy zasądzili Go być winnym śmierci
On zaś wyparł się mówiąc nie znam ani wiem co ty mówisz i wyszedł na zewnątrz na dziedziniec wejściowy i kogut zapiał
On zaś znowu wyparł się i po chwili znów stojący obok mówili Piotrowi prawdziwie z nich jesteś i bowiem Galilejczyk jesteś i mowa twoja jest podobna
On zaś zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam człowieka tego o którym mówicie
I zapytał Go Piłat Ty jesteś król Judejczyków zaś odpowiedziawszy powiedział mu ty mówisz
I oskarżyli Go arcykapłani wiele On zaś nic odpowiedział
zaś Piłat znowu zapytał Go mówiąc nie odpowiadasz nic zobacz ile Cię oskarżają
zaś Jezus już nic odpowiedział tak że dziwić się Piłat
Na zaś święto uwalniał im jednego więźnia którego nawet prosili
Był zaś który jest nazywany Barabasz z buntownikami który jest związany którzy w rozruchu morderstwo uczynili
zaś Piłat odpowiedział im mówiąc chcecie uwolniłbym wam króla Judejczyków
zaś arcykapłani podburzyli tłum aby raczej Barabasza wypuściłby im
zaś Piłat odpowiedziawszy znowu powiedział im co więc chcecie uczyniłbym o którym mówicie król Judejczyków
zaś znowu zawołali ukrzyżuj Go
zaś Piłat mówił im co bowiem złego uczynił zaś bardziej zawołali ukrzyżuj Go
zaś Piłat chcąc tłumowi zadość uczynić uwolnił im Barabasza a wydał Jezusa ubiczowawszy aby zostałby ukrzyżowany
zaś żołnierze odprowadzali Go do wewnątrz dziedzińca co jest pretorium i zwołują całą kohortę
I dawali Mu wypić które jest zmieszane z mirrą wino zaś nie wziął
Była zaś godzina trzecia i ukrzyżowali Go
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący do jedni drugich ze znawcami Pisma mówili innych uratował siebie nie może uratować
Gdy stała się zaś godzina szósta ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
Podbiegłszy zaś jeden i napełniwszy gąbkę winnym octem włożywszy na trzcinę poił Go mówiąc pozwólcie zobaczylibyśmy czy przychodzi Eliasz zdjąć Go
zaś Jezus wydawszy głos wielki wydał ostatnie tchnienie
Zobaczywszy zaś setnik obok stojący z przeciwka Jego że w taki sposób zawoławszy wydał ostatnie tchnienie powiedział prawdziwie człowiek ten Syn był Boga
Były zaś i kobiety z daleka oglądające wśród nich była i Maria Magdalena i Maria Jakuba małego i Jozesa matka i Salome
zaś Piłat zdziwił się że już zmarł i przywoławszy setnika spytał go czy dawno umarł
zaś Maria Magdalena i Maria Jozesa oglądały gdzie jest położony
zaś mówi im nie bądźcie zdumionymi Jezusa szukacie Nazareńskiego który jest ukrzyżowany został wzbudzony nie jest tu oto miejsce gdzie położyli Go
A wyszedłszy szybko uciekły z grobowca miało zaś je drżenie i zdumienie a nikomu nic powiedziały bały się bowiem
Wstawszy zaś rano pierwszego dnia tygodnia został ukazany najpierw Marii Magdalenie z której wyrzucił siedem demonów
Po zaś tych dwóm z nich idącym został objawiony w innej postaci idącym na wieś
Ten który uwierzył i który został zanurzony zostanie zbawiony zaś który nie uwierzył zostanie potępiony
Znaki zaś tym którzy uwierzyli takie będą towarzyszyć w imię moje demony będą wyrzucać językami będą mówić nowymi
Oni zaś wyszedłszy ogłosili wszędzie z Panem współdziałając i Słowo potwierdzając przez towarzyszące znaki amen
Byli zaś sprawiedliwi oboje przed Bogiem chodzący we wszystkich przykazaniach i przepisach Pana nienaganni
Stało się zaś w pełnić posługi kapłańskie jego w porządku zmiany jego przed Bogiem
Został ukazany zaś mu zwiastun Pana stojący z prawej strony ołtarza kadzenia
Powiedział zaś do niego zwiastun nie bój się Zachariaszu dlatego że została wysłuchana prośba twoja i żona twoja Elżbieta urodzi syna ci i nazwiesz imię jego Jan
Wyszedłszy zaś nie mógł powiedzieć im i poznali że widzenie widział w świątyni i on był dający znaki im i trwał niemy
Po zaś tych dniach poczęła Elżbieta żona jego i ukrywała się miesięcy pięć mówiąc
W zaś miesiącu szóstym został wysłany zwiastun Gabriel przez Boga do miasta Galilei którego imię Nazaret
zaś zobaczywszy została zmieszana na słowo jego i rozważała jakie oby jest pozdrowienie to
Powiedziała zaś Mariam do zwiastuna jak będzie to skoro męża nie znam
powiedziała zaś Mariam oto niewolnica Pana oby stało się mi według wypowiedzi twojej i odszedł od niej zwiastun
Wstawszy zaś Mariam w dniach tych poszła w górzystą z pośpiechem do miasta Judy
Pozostała zaś Mariam z nią jakby miesiące trzy i wróciła do domu jej
zaś Elżbiecie został wypełniony czas urodzić jej i urodziła syna
Skinęli zaś ojcu jego jaką kolwiek oby wolę być nazywanym on
został otworzone zostały otworzone zaś usta jego od razu i język jego i mówił błogosławiąc Boga
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane duchem i było na pustkowiach aż do dnia ukazania się go u Izraela
Stało się zaś w dniach tych wyszło postanowienie od Cezara Augusta by być spisanym cały świat zamieszkały
Wszedł zaś i Józef z Galilei z miasta Nazaret do Judei do miasta Dawida które jest nazywane Betlejem z powodu że być on z domu i rodu Dawida
Stało się zaś podczas być oni tam zostały wypełnione dni urodzić jej
Zobaczywszy zaś rozsławili o wypowiedzi które zostało powiedziane im o dzieciątku tym
zaś Mariam wszystkie zachowywała wypowiedzi te składając w sercu jej
i twoją zaś samą duszę przejdzie miecz jak kolwiek zostałyby objawione z licznych serc rozważania
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane Duchem które jest wypełniane mądrością a łaska Boga była na Nim
Wnioskując zaś On w gromadzie być przeszli dnia drogę i poszukiwali Go wśród krewnych i wśród znajomych
Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający Go ze zrozumienia i odpowiedzi Jego
W roku zaś piętnastym władania Tyberiusza Cezara za będącego namiestnikiem Poncjusza Piłata Judei i będącego tetrarchą Galilei Heroda Filipa zaś brata jego będącego tetrarchą Iturei i Trachonu krainy i Lizaniasza Abileny będącego tetrarchą
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Odpowiedziawszy zaś mówi im mający dwie tuniki niech przekaże nie mającemu i mający pokarmy podobnie niech czyni
Przyszli zaś i celnicy zostać zanurzonymi i powiedzieli do niego nauczycielu co uczynimy
zaś powiedział do nich nic więcej od które jest zarządzone wam robicie
Pytali zaś go i biorący udział w wojnie mówiąc a my co uczynimy i powiedział do nich nic przetrząsalibyście ani wymuszalibyście i zostańcie zadowolonymi żołdami waszymi
Gdy oczekuje zaś lud i gdy rozważają wszyscy w sercach ich o Janie czy czasem on oby jest Pomazaniec
odpowiedział Jan wszystkim mówiąc ja wprawdzie wodą zanurzam was przychodzi zaś mocniejszy ode mnie którego nie jestem wart rozwiązać rzemień sandałów Jego On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę do spichlerza Jego zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
zaś Herod tetrarcha który jest upomniany przez niego o Herodiadę żonę Filipa brata jego i o wszystkie które uczynił niegodziwe Herod
Stało się zaś w zostać zanurzonym cały lud i Jezus gdy został zanurzonym i gdy modli się zostać otworzonym niebo
Jezus zaś Ducha Świętego pełen wrócił od Jordanu i był prowadzony w Duchu na pustkowiu
Zaczął zaś mówić do nich że dzisiaj jest wypełnione Pismo to w uszach waszych
Powiedział zaś amen mówię wam że żaden prorok przyjęty jest w ojczyźnie jego
Na prawdę zaś mówię wam liczne wdowy były w dniach Eliasza w Izraelu gdy zostało zamknięte niebo na lat trzy i miesięcy sześć jak stał się głód wielki na całej ziemi
On zaś przeszedłszy przez środek ich poszedł
Wstawszy zaś ze zgromadzenia wszedł do domu Szymona teściowa zaś Szymona była która jest ogarnięta gorączką wielką i poprosili Go odnośnie jej
i przystanąwszy nad nią upomniał gorączkę i opuściła ją od razu zaś wstawszy służyła im
Gdy zachodzi zaś słońce wszyscy jak wielu mieli będących słabymi chorobami różnymi przyprowadzili ich do Niego zaś jednemu każdemu z nich ręce nałożywszy uleczył ich
Wychodził Wychodziły zaś i demony z licznych krzyczące i mówiące że Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga i upominając nie pozwalał im mówić gdyż wiedziały że Pomazańcem On być
Gdy stało się zaś w dniu wyszedłszy poszedł na puste miejsce i tłumy szukały Go i przyszli aż do Niego i trzymali Go by nie iść od nich
zaś powiedział do nich że i innym miastom ogłosić dobrą nowinę Mi trzeba o Królestwie Boga gdyż na to jestem wysłany
Stało się zaś w tłumie napierać na Niego słuchać Słowo Boga i On był stojący przy jeziorze Genezaret
i zobaczył dwie łodzie stojące przy jeziorze zaś rybacy wyszedłszy z nich myli sieci rybackie
Wszedłszy zaś do jednej z łodzi która była Szymona poprosił Go od ziemi odpłynąć trochę i usiadłszy nauczał z łodzi tłumy
Jak zaś przestał mówiąc powiedział do Szymona odpłyń na głębię i zapuśćcie sieci rybackie wasze na połów
I odpowiedziawszy Szymon powiedział Mu Mistrzu przez całą noc utrudziwszy się nic wzięliśmy na zaś wypowiedź Twoją zapuszczę sieć rybacką
I to uczyniwszy razem zamknęli ryb mnóstwo wielką została rozdarta zaś sieć rybacka ich
Zobaczywszy zaś Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa mówiąc odejdź ode mnie gdyż mąż grzeszny jestem Panie
podobnie zaś i Jakub i Jan synowie Zebedeusza którzy byli wspólnicy Szymonowi i powiedział do Szymona Jezus nie bój się od teraz ludzi będziesz żywcem łowiący
Rozeszło się zaś bardziej słowo o Nim i schodziły się tłumy wielkie słuchać i być uleczanymi przez Niego ze słabości ich
On zaś był wycofujący się na pustkowia i modlący się
Poznawszy zaś Jezus rozważania ich odpowiedziawszy powiedział do nich co rozważacie w sercach waszych
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy powiedział który jest sparaliżowanym tobie mówię wstań i wziąwszy łoże twoje idź do domu twojego
zaś powiedzieli do Niego dla czego uczniowie Jana poszczą często i prośby czynią podobnie i ci faryzeuszów zaś Twoi jedzą i piją
zaś powiedział do nich czy możecie synów sali weselnej w którym oblubieniec z nimi jest uczynić by pościć
Przyjdą zaś dni i kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec wtedy będą pościć w tych dniach
Mówił zaś i przykład do nich że nikt łaty płaszcza nowego łata na płaszcz stary jeśli zaś nie rzeczywiście i nowy rozedrze i ze starym nie zgadza się łata z nowego
I nikt leje wina młodego w bukłaki stare jeśli zaś nie rzeczywiście rozerwie młode wino bukłaki i samo zostanie wylane i bukłaki zostaną zniszczone
Stało się zaś w szabat drugi po pierwszym przechodzić On przez pola uprawne i zrywali uczniowie Jego kłosy i jedli rozcierając rękami
Jacyś zaś z faryzeuszów powiedzieli im dlaczego czynicie co nie wolno czynić w szabaty
Stało się zaś i w inny szabat wejść On do zgromadzenia i nauczać i był tam człowiek i ręka jego prawa była uschła
Śledzili zaś Go znawcy Pisma i faryzeusze jeśli w szabat uleczy aby znaleźliby oskarżenie Jego
On zaś poznał rozważania ich i powiedział człowiekowi uschłą mającemu rękę wstań i stań na środku zaś wstawszy stanął
I obejrzawszy wszystkich ich powiedział człowiekowi wyciągnij rękę twoją zaś uczynił tak i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
Oni zaś zostali napełnieni głupotą i omawiali do jedni drugich co kolwiek oby uczynili Jezusowi
Stało się zaś w dniach tych wyszedł na górę pomodlić się i był spędzający całą noc na modlitwie do Boga
Każdemu zaś proszącemu ciebie daj i od zabierającego twoje nie żądaj zwrotu
Powiedział zaś przykład im czy nie może niewidomy niewidomego prowadzić czyż nie obaj w dół wpadną
Nie jest uczeń ponad nauczyciela jego który jest wydoskonalony zaś cały będzie jak nauczyciel jego
Dlaczego zaś widzisz drzazgę w oku brata twojego zaś belki we własnym oku nie dostrzegasz
Dlaczego zaś Mnie nazywacie Panie Panie a nie czynicie co mówię
Podobny jest człowiekowi budującemu dom który wykopał i pogłębił i położył fundament na skale powódź zaś gdy stała się uderzyła rzeka na dom ten i nie miała siły wstrząsnąć go był ugruntowany bowiem na skale
zaś usłyszawszy i nie uczyniwszy podobny jest człowiekowi który zbudował dom na ziemi bez fundamentu na który uderzyła rzeka i zaraz upadł i stała się ruina domu tego wielka
Skoro zaś wypełnił wszystkie wypowiedzi Jego do uszów ludu wszedł do Kapernaum
Setnika zaś jakiś niewolnik źle mający się miał umierać który był mu cenny
Usłyszawszy zaś o Jezusie wysłał do Niego starszych judejskich prosząc Go żeby przyszedłszy uratowałby niewolnika jego
zaś przybywszy do Jezusa prosili Go pilnie mówiąc że godny jest któremu przyzna to
zaś Jezus poszedł z nimi już zaś On nie daleko będąc oddalonym od domu posłał do Niego setnik przyjaciół mówiąc Mu Panie nie bądź kłopotanym nie bowiem jestem wart aby pod dach mój wszedłbyś
Usłyszawszy zaś te Jezus zadziwił się nim i obróciwszy się ku podążającemu za Nim tłumowi powiedział mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
Jak zaś zbliżył się ku bramie miasta i oto był wynoszony który zmarł syn jednorodzony matki jego i ona była wdowa i tłum miasta znaczny był z nią
i podszedłszy dotknął mar zaś niosący stanęli i powiedział młodzieńcze tobie mówię zostań wzbudzony
Wziął zaś strach wszystkich i chwalili Boga mówiąc że prorok wielki jest wzbudzony wśród nas i że wejrzał Bóg na lud Jego
Przybywszy zaś do Niego mężowie powiedzieli Jan Zanurzający wysyła nas do Ciebie mówiąc Ty jesteś przychodzący czy innego oczekujemy
W tej zaś godzinie uleczył licznych z chorób i udręk i duchów niegodziwych i niewidomym licznym darował widzieć
Gdy odeszli zaś zwiastunowie Jana zaczął mówić do tłumów o Janie co wychodzicie na pustkowiu oglądać trzcinę przez wiatr która jest wstrząsana
Mówię bowiem wam większy wśród zrodzonych z kobiet prorok od Jana Zanurzającego nikt jest zaś mniejszy w Królestwie Boga większy od niego jest
zaś faryzeusze i znawcy Prawa postanowienie Boga odrzucili w sobie nie zostawszy zanurzonymi przez niego
Powiedział zaś Pan komu więc przyrównam ludzi pokolenia tego i komu są podobni
Prosił zaś ktoś Go z faryzeuszów aby zjadłby z nim i wszedłszy do domu faryzeusza został posadzony
Zobaczywszy zaś faryzeusz który zaprosił Go powiedział w sobie mówiąc Ten jeśli był prorok poznał kiedykolwiek kim i jaka kobieta która dotyka Go że grzeszna jest
I odpowiedziawszy Jezus powiedział do niego Szymonie mam ci coś powiedzieć on zaś mówi Nauczycielu powiedz
Dwaj dłużnicy byli wierzycielowi jakiemuś jeden był winien denarów pięćset zaś inny pięćdziesiąt
nie gdy mieli zaś oni by oddać obydwom darował kto więc z nich powiedz więcej go będzie miłował
Odpowiedziawszy zaś Szymon powiedział przypuszczam że któremu więcej darował On zaś powiedział mu poprawnie osądziłeś
i obróciwszy się do kobiety Szymonowi powiedział widzisz tę kobietę wszedłem twojego do domu wody na stopy moje nie dałeś ta zaś łzami zrosiła moje stopy i włosami głowy jej wytarła
Pocałunku mi nie dałeś ta zaś od której weszła nie przestała całując moje stopy
Oliwą głowy mojej nie namaściłeś ta zaś olejkiem namaściła moje stopy
Czego z powodu mówię ci są odpuszczone grzechy jej liczne że umiłowała wiele któremu zaś mało jest odpuszczane mało miłuje
Powiedział zaś jej są odpuszczone twoje grzechy
Powiedział zaś do kobiety wiara twoja ocaliła cię idź w pokoju
Gdy schodzi się zaś tłum wielki i po miastach przychodzący do Niego powiedział przez przykład
Pytali zaś Go uczniowie Jego mówiąc czym oby jest przykład ten
zaś powiedział wam jest dane poznać tajemnice Królestwa Boga zaś pozostałym w przykładach aby patrząc nie patrzyliby a słuchając nie rozumieliby
Jest zaś taki przykład ziarno jest Słowo Boga
Tymi zaś obok drogi są ci słuchający potem przychodzi oszczerca i zabiera słowo z serca ich aby nie uwierzywszy zostaliby zbawieni
Te zaś na skale którzy kiedy usłyszeliby z radością przyjmują Słowo i ci korzenia nie mają którzy do pory wierzą i w porze próby odstępują
To zaś w ciernie padłszy ci są usłyszawszy i przez troski i bogactwo i namiętności życia idąc są duszeni i nie dojrzewają
To zaś w dobrą ziemię ci są którzy w sercu dobrym i dobrym usłyszawszy Słowo zatrzymują i owoc przynoszą w wytrwałości
Nikt zaś lampę zapaliwszy przykrywa jej naczyniem lub pod łoże kładzie ale na świeczniku stawia aby wchodzący widzieliby światło
Przybyli zaś do Niego matka i bracia Jego i nie mogli spotkać się z Nim przez tłum
zaś odpowiedziawszy powiedział do nich matka moja i bracia moi ci są Słowo Boga słuchający i czyniący je
Gdy płyną zaś oni zasnął i zeszła nawałnica wiatru na jeziorze i zostali napełnieni i byli w niebezpieczeństwie
Podszedłszy zaś obudzili Go mówiąc Mistrzu Mistrzu giniemy zaś zostawszy rozbudzonym upomniał wiatr i falę wody i przestały i stała się cisza
Powiedział zaś im gdzie jest wiara wasza przestraszywszy się zaś zdziwili się mówiąc do jedni drugich kto zatem Ten jest że i wiatrom nakazuje i wodzie i są posłuszne Mu
Gdy wyszedł zaś on na ziemię wyszedł naprzeciw Niemu mąż pewien z miasta który miał demony od czasów znacznych i płaszcza nie zakładał i w domu nie pozostawał ale w grobowcach
Zobaczywszy zaś Jezusa i zakrzyknąwszy przypadł do Niego i głosem wielkim powiedział co mi i Tobie Jezusie Synu Boga Najwyższego proszę Cię nie mnie dręczyłbyś
Zapytał zaś go Jezus mówiąc jakie ci jest imię on zaś powiedział Legion gdyż demony liczne wszedł weszły w niego
Było zaś tam stado świń znaczne które są wypasywane na górze i poprosiły Go aby pozwoliłby im w nie wejść i pozwolił im
Wyszedłszy zaś demony z człowieka wszedł weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w jezioro i zostało utopione zostały utopione
Zobaczywszy zaś pasący co stało się uciekli i odszedłszy oznajmili w mieście i w wsiach
Wyszli zaś zobaczyć co stało się i przyszli do Jezusa i znaleźli siedzącego człowieka z którego demony wyszedł wyszły który jest ubrany i zachowującego rozsądek u stóp Jezusa i przestraszyli się
Oznajmili zaś im i którzy zobaczyli jak został uratowany który został opętany przez demony
I poprosiło Go całe mnóstwo z okolicy Gadareńczyków odejść od nich gdyż strachem wielkim zostali objęci On zaś wszedłszy do łodzi wrócił
Prosił zaś Go mąż z którego wyszedł wyszły demony by być z Nim oddalił zaś go Jezus mówiąc
Stało się zaś w wrócić Jezus przyjął Go tłum byli bowiem wszyscy oczekujący Go
gdyż córka jednorodzona była mu jak lat dwanaście i ona umierała w zaś odchodzić On tłumy dusiły Go
I powiedział Jezus kto który dotknął się Mnie gdy wypierają się zaś wszyscy powiedział Piotr i do Niego Mistrzu tłumy otaczają Cię i naciskają i mówisz kto który dotknął się Mnie
zaś Jezus powiedział dotknął się Mnie ktoś Ja bowiem poznałem moc wyszedłszy ze Mnie
Zobaczywszy zaś kobieta że nie ukryła się drżąc przyszła i przypadłszy do Niego przez którą przyczynę dotknęła się Go oznajmiła Mu wobec całego ludu i jak została uzdrowiona od razu
On zaś powiedział jej odwagi córko wiara twoja ocaliła cię idź w pokoju
zaś Jezus usłyszawszy odpowiedział mu mówiąc nie bój się jedynie wierz i zostanie uratowana
Wszedłszy zaś do domu nie pozwolił wejść nikt jeśli nie Piotr i Jakub i Jan i ojcu dziewczynki i matce
Płakali zaś wszyscy i bili się za nią zaś powiedział nie płaczcie nie umarła ale śpi
On zaś wyrzuciwszy na zewnątrz wszystkich i chwyciwszy rękę jej zawołał mówiąc dziewczynko wstań
I zdumieli się rodzice jej On zaś nakazał im nikomu powiedzieć co stało się
Zwoławszy do siebie zaś dwunastu uczniów Jego dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i choroby uleczać
Wychodząc zaś przechodzili po wioskach głosząc dobrą nowinę i lecząc wszędzie
Usłyszał zaś Herod tetrarcha stające się przez Niego wszystkie i był w niepokoju z powodu być mówionym przez niektórych że Jan jest wzbudzony z martwych
przez niektórych zaś że Eliasz został ukazany innych zaś że prorok jeden z dawnych powstał
A powiedział Herod Jana ja ściąłem głowę kto zaś jest Ten o którym ja słyszę takie i szukał by zobaczyć Go
zaś tłumy dowiedziawszy się podążyły za Nim i przyjąwszy ich mówił im o Królestwie Boga i potrzebę mających uzdrowienia uzdrawiał
zaś dzień zaczął chylić się podszedłszy zaś dwunastu powiedzieli Mu rozpuść tłum aby odszedłszy do wokół wiosek i wsi rozłożyliby się i znaleźliby żywność gdyż tu w pustym miejscu jesteśmy
Powiedział zaś do nich dajcie im wy zjeść oni zaś powiedzieli nie są nam więcej niż pięć chlebów i dwie ryby jeśli czy nie poszedłszy my mielibyśmy kupić dla całego ludu tego pokarmy
Było bowiem jakby mężów pięć tysięcy powiedział zaś do uczniów Jego ułóżcie ich grupami każda pięćdziesiąt
Wziąwszy zaś pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił je i połamał i dawał uczniom by zostać podane tłumowi
zaś odpowiedziawszy powiedzieli Janem Zanurzającym inni zaś Eliaszem inni zaś że prorok jakiś z dawnych powstał
Powiedział zaś im wy zaś kim Ja mówicie być odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Pomazaniec Boga
On zaś upomniawszy ich nakazał nikomu powiedzieć to
Mówił zaś do wszystkich jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie samego i niech zabierze krzyż jego co dzień i niech podąża za Mną
Który bowiem kolwiek chciałby życie jego uratować zgubi je który zaś kolwiek zgubiłby życie jego ze względu na Mnie ten zbawi je
Co bowiem dozna korzyści człowiek pozyskawszy świat cały siebie samego zaś zgubiwszy czy doznawszy straty
mówię zaś wam prawdziwie są niektórzy z tutaj stojących którzy nie skosztują śmierci aż do kiedykolwiek zobaczyliby Królestwo Boga
Stało się zaś po słowach tych jakby dni osiem i wziąwszy ze sobą Piotra i Jana i Jakuba wszedł na górę pomodlić się
zaś Piotr i z nim byli którzy są obciążeni snem ocknąwszy się zaś zobaczyli chwałę Jego i dwóch mężów stojących razem z Nim
Te zaś on gdy mówi stała się chmura i ocieniała ich przestraszyli się zaś w ci wejść w chmurę
Stało się zaś w następnym dniu gdy zeszli oni z góry wyszedł na spotkanie Mu tłum wielki
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierzące i które jest przewrócone aż do kiedy będę przy was i będę znosił was doprowadź tu syna twojego
Jeszcze zaś gdy podchodzi on szarpnął nim demon i potrząsnął upomniał zaś Jezus ducha nieczystego i uzdrowił chłopca i oddał go ojcu jego
Byli zdumiewani zaś wszyscy na wielkość Boga wszyscy zaś będąc zadziwionymi na wszystkie co uczynił Jezus powiedział do uczniów Jego
Oni zaś nie rozumieli wypowiedzi tej i była która jest ukryta dla nich aby nie pojęliby jej i bali się zapytać Go o wypowiedź tę
Weszło zaś rozważanie w nich kto kolwiek oby jest większy z nich
zaś Jezus zobaczywszy rozważanie serca ich chwyciwszy dzieciątko postawił je przy sobie
Odpowiedziawszy zaś Jan powiedział Mistrzu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoim wyrzucającego demony i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża z nami
Stało się zaś w być napełnione dni przyjście w górze Jego i On oblicze Jego utwierdził by iść do Jeruzalem
Zobaczywszy zaś uczniowie Jego Jakub i Jan powiedzieli Panie chcesz powiedzielibyśmy ogień schodzić z nieba i zniszczyć ich jak i Eliasz uczynił
Obróciwszy się zaś upomniał ich i powiedział nie wiecie jakiego ducha jesteście wy
Stało się zaś gdy idą oni po drodze powiedział ktoś do Niego będę podążał za Tobą gdzie kolwiek poszedłbyś Panie
i powiedział mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Powiedział zaś do innego podąż za Mną zaś powiedział Panie pozwól mi odszedłszy najpierw pogrzebać ojca mojego
Powiedział zaś mu Jezus pozwól martwym pogrzebać swoich martwych ty zaś odszedłszy rozsław Królestwo Boga
Powiedział zaś i inny będę podążał za Tobą Panie najpierw zaś pozwól mi rozstać się z tymi w domu moim
Powiedział zaś do niego Jezus nikt położywszy rękę jego na pług i patrzący na z tyłu odpowiedni jest do Królestwa Boga
Po zaś tych wskazał Pan i innych siedemdziesięciu i wysłał ich po dwóch przed obliczem Jego do każdego miasta i miejsca które miał sam przyjść
Mówił więc do nich wprawdzie żniwo wielkie zaś pracownicy nieliczni poproście więc Pana żniwa żeby wyrzuciłby pracowników na żniwo jego
Do którego zaś kolwiek domu wchodzilibyście najpierw mówcie pokój domowi temu
I jeśli wprawdzie byłby tam syn pokoju spocznie na nim pokój wasz jeśli zaś nie do was zawróci
W tym zaś domu pozostawajcie jedząc i pijąc u nich godny bowiem pracownik zapłaty jego jest nie przechodźcie z domu do domu
I do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i przyjęliby was jedzcie które są podawane wam
Do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i nie przyjęliby was wyszedłszy na place jego powiedzcie
Mówię zaś wam że Sodomie w dzień ten lżej będzie niż miastu temu
Słuchający was mnie słucha i odrzucający was Mnie odrzuca zaś Mnie odrzucający odrzuca Tego który wysłał Mnie
Wrócili zaś siedemdziesięciu z radością mówiąc Panie i demony jest poddane są poddane nam w imieniu Twoim
Powiedział zaś im widziałem szatana jak błyskawica z nieba który spadł
Nadto w tym nie radujcie się że duchy wam jest poddane są poddane radujcie się zaś raczej że imiona wasze zostało napisane zostały napisane w niebiosach
On zaś powiedział do niego w Prawie co jest napisane jak czytasz
On zaś odpowiedziawszy powiedział będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca twojego i z całej duszy twojej i z całej siły twojej i z całej myśli twojej a bliźniego twojego jak siebie samego
Powiedział zaś mu poprawnie odpowiedziałeś to czyń i będziesz żył
On zaś chcąc uczynić sprawiedliwym siebie powiedział do Jezusa a kto jest moim bliźnim
Nawiązawszy zaś Jezus powiedział człowiek pewien schodził z Jeruzalem do Jerycha i na bandytów wpadł którzy i obdarłszy go i ciosy zadawszy odeszli opuściwszy półmartwego który dostępuje
Przez przypadek zaś kapłan pewien schodził w drodze tej i zobaczywszy go obszedł drugą stroną
Podobnie zaś i Lewi który stał się na tym miejscu przyszedłszy i zobaczywszy obszedł drugą stroną
Samarytanin zaś pewien podróżując przyszedł według niego i zobaczywszy go ulitował się
i podszedłszy obwiązał rany jego polewając oliwą i winem posadziwszy zaś go na własne zwierzę przyprowadził go do karczmy i zadbał o niego
On zaś powiedział który uczynił miłosierdzie wobec niego powiedział więc mu Jezus idź i ty czyń podobnie
Stało się zaś w iść oni i On wszedł do wioski jakiejś kobieta zaś jakaś imieniem Marta podjęła Go w domu jej
zaś Marta była zajęta przy licznej posłudze przystanąwszy zaś powiedziała Panie nie martwi Cię że siostra moja samą mnie pozostawiła służyć powiedz więc jej aby mnie wsparłaby
Odpowiedziawszy zaś powiedział jej Jezus Marto Marto martwisz się i jesteś zakłopotana o wiele
Jedna zaś jest potrzeba Maria zaś dobrą część wybrała który nie zostanie zabrany od niej
Powiedział zaś im kiedy modlilibyście się mówcie Ojcze nasz w niebiosach niech zostanie poświęcone imię Twoje niech przyjdzie Królestwo Twoje niech stanie się wola Twoja jak w niebie i na ziemi
Jakiego zaś was ojca poprosi syn o chleb nie kamień poda mu jeśli i rybę nie zamiast ryby węża poda mu
I był wyrzucający demona i ten był niemy stało się zaś demon gdy wyszedł powiedział niemy i zdziwiły się tłumy
Jacyś zaś z nich powiedzieli przez Belzebula przywódcę demonów wyrzuca demony
Inni zaś poddając próbie znak od Niego szukali z nieba
On zaś znając ich rozumowania powiedział im każde królestwo w sobie które zostało rozdzielone jest pustoszone i dom na dom pada
Jeśli zaś i szatan w sobie został rozdzielony jak zostanie ostałe królestwo jego gdyż mówicie przez Belzebula wyrzucać ja demony
Jeśli zaś Ja przez Belzebula wyrzucam demony synowie wasi przez kogo wyrzucają dla tego sędziowie wasi oni będą
Jeśli zaś w palcu Boga wyrzucam demony zatem nadeszło do was Królestwo Boga
Kiedy zaś mocniejszy od niego przyszedłszy zwyciężyłby go pełną zbroję jego zabiera na której pokładał ufność i łupy jego rozdaje
Stało się zaś w mówić On te podniósłszy jakaś kobieta głos z tłumu powiedziała Mu szczęśliwe łono które nosiło Cię i piersi które ssałeś
On zaś powiedział wprawdzie raczej szczęśliwi słuchający Słowo Boga i strzegący je
zaś tłumy gdy są gromadzone zaczął mówić pokolenie to niegodziwe jest znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Nikt zaś lampę zapaliwszy do ukrytej kładzie ani pod korcem ale na świeczniku aby wchodzący blask widzieliby
Lampa ciała jest oko kiedy więc oko twoje proste byłoby i całe ciało twoje świetliste jest kiedy zaś niegodziwe byłoby i ciało twoje ciemne
W zaś powiedzieć prosił Go faryzeusz jakiś żeby zjadłby obiad u niego wszedłszy zaś położył się
zaś faryzeusz zobaczywszy zdziwił się że nie najpierw został zanurzony przed obiadem
Powiedział zaś Pan do Niego teraz wy faryzeusze z zewnątrz kielicha i półmiska oczyszczacie zaś wewnątrz was jest pełne grabieży i niegodziwości
Odpowiedziawszy zaś ktoś ze znawców Prawa mówi Mu Nauczycielu te mówiąc i nas znieważasz
On zaś powiedział i wam znawcom Prawa biada że obciążacie ludzi ciężarami trudnymi do uniesienia a sami jednym z palców waszych nie dotykajcie tych ciężarów
Biada wam że budujecie grobowce proroków zaś ojcowie wasi zabili ich
Zatem świadczycie i zgadzacie się z czynami ojców waszych gdyż oni wprawdzie zabili ich wy zaś budujecie ich grobowce
Mówiący zaś Mu te do nich zaczęli znawcy Pisma i faryzeusze strasznie napierać i wypytywać Go odnośnie większego
Nic zaś które jest pozasłaniane jest co nie zostanie odsłonięte i ukryte co nie zostanie poznane
Mówię zaś wam przyjaciołom moim nie bójcie się od zabijających ciało i po tych nie mających więcej coś uczynić
Pokażę zaś wam kogo balibyście się bójcie się tego po zabić władzę mającego wrzucić do Gehenny tak mówię wam tego bójcie się
Mówię zaś wam każdy który kolwiek przyznałby się do Mnie wobec ludzi i Syn człowieka przyzna się do niego wobec zwiastunów Boga
zaś który wyparł się Mnie wobec ludzi dozna wyparcia się wobec zwiastunów Boga
I każdy który powie słowo na Syna człowieka zostanie odpuszczone mu temu zaś na Świętego Ducha który zbluźnił nie zostanie odpuszczone
Kiedy zaś prowadziliby was przed zgromadzenia i zwierzchności i władze nie martwcie się jak lub czym obronilibyście się lub co powiedzielibyście
Powiedział zaś ktoś Mu z tłumu Nauczycielu powiedz bratu mojemu podzielić się ze mną dziedzictwem
On zaś powiedział mu człowieku kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami
Powiedział zaś do nich patrzcie i strzeżcie się od chciwości gdyż nie w obfitować komuś życie jego jest z będące dobytkiem jego
Powiedział zaś przykład do nich mówiąc człowieka pewnego bogatego obrodziło pole
Powiedział zaś mu Bóg nierozsądny tej nocy duszę twoją zażądają zwrotu od ciebie co zaś przygotowałeś komu będzie
Powiedział zaś do uczniów Jego dla tego wam mówię nie martwcie się o duszę wasze co zjedlibyście ani o ciało co przyobleklibyście się
Kto zaś z was troski może dodać do wzrostu jego łokieć jeden
Przyjrzyjcie się lilie jak wzrastają nie trudzą się ani przędą mówię zaś wam ani Salomon w całej chwale jego okrył się jak jedna z tych
Jeśli zaś trawę w polu dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzucona Bóg tak przyodziewa ile więcej bardziej was małej wiary
Tych bowiem wszystkich poganie świata poszukuje poszukują wasz zaś Ojciec wie że potrzebujecie tych
To zaś wiedzcie że jeśli wiedział gospodarz o jakiej godzinie złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek dopuścił zostać przekopanym dom jego
Powiedział zaś Mu Piotr Panie do nas przykład ten mówisz czy i do wszystkich
Powiedział zaś Pan kto zatem jest wierny zarządca i rozumny którego ustanowi Pan nad służbą jego dawać w porę przydział zboża
jeśli zaś powiedziałby niewolnik ten w sercu jego zwleka pan mój by przyjść i zacząłby bić chłopców i służące jeść zarówno i pić i być upitym
Ten zaś niewolnik poznawszy wolę pana swojego i nie przygotowawszy ani nie który uczynił zgodnie z wolą jego będzie chłostany wieloma
zaś nie poznawszy który uczynił zaś godne ciosów będzie chłostany nielicznymi od każdego zaś któremu zostało dane wiele wiele zostanie szukane u niego i któremu zostało powierzone wiele więcej będą się domagali od niego
Zanurzeniem zaś mam zostać zanurzony i jak jestem przynaglony aż do kiedy zostałoby dokonane
Mówił zaś i tłumom kiedy zobaczylibyście chmurę wznoszącą się z zachodów zaraz mówicie gwałtowny deszcz przychodzi i staje się tak
Obłudnicy oblicze nieba i ziemi wiecie jak rozpoznawać zaś pory tej jak nie rozpoznajecie
Dlaczego zaś i od siebie nie sądzicie co sprawiedliwe
Byli obecni zaś niektórzy w tej samej porze oznajmiający Mu o Galilejczykach których krew Piłat zmieszał z ofiarami ich
Mówił zaś ten przykład figowiec miał ktoś w winnicy jego który jest zasadzony i przyszedł owoc szukając na nim i nie znalazł
Powiedział zaś do winogrodnika oto trzy lata przychodzę szukając owocu na figowcu tym i nie znajduję odetnij go po co i ziemię zostawia bezczynną
On zaś odpowiedziawszy mówi mu panie zostaw go i ten rok aż kiedy okopałbym wokół niego i rzuciłbym nawóz
I jeśli wprawdzie uczyniłby owoc jeśli zaś nie w mającym nastąpić odetniesz go
Był zaś nauczający w jednym ze zgromadzeń w szabaty
Zobaczywszy zaś ją Jezus przemówił i powiedział jej kobieto jesteś uwolniona od słabości twojej
Odpowiedziawszy zaś przełożony zgromadzenia oburzając się że w szabat uleczył Jezus mówił tłumowi sześć dni są w których trzeba pracować w te więc przychodząc zostańcie uleczonymi a nie w dniu szabatu
Tę zaś córkę Abrahama będącą którą związał szatan oto dziesięć i osiem lat nie trzeba było zostać rozwiązaną od pęta tego w dniu szabatu
Mówił zaś do czego podobne jest Królestwo Boga i do czego przyrównam je
Powiedział zaś ktoś Mu Panie czy nieliczni którzy są zbawiani On zaś powiedział do nich
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów kiedy zobaczylibyście Abrahama i Izaaka i Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Boga was zaś którzy są wyrzucani na zewnątrz
Oto jest zostawiony wam dom wasz pusty amen zaś mówię wam że nie Mnie zobaczylibyście aż kolwiek przyszedłby kiedy powiedzielibyście który jest błogosławiony przychodzący w imieniu Pana
Oni zaś byli cicho i chwyciwszy uzdrowił go i uwolnił
Mówił zaś do którzy są zaproszeni przykład dostrzegając jak pierwszych miejsc wybrali sobie mówiąc do nich
Mówił zaś i który zaprosił Go kiedy czyniłbyś obiad lub wieczerzę nie wołaj przyjaciół twoich ani braci twoich ani krewnych twoich ani sąsiadów bogatych by czasem nie i oni ciebie zaprosiliby w zamian i stałoby się ci odpłatą
Usłyszawszy zaś ktoś ze współleżących te powiedział Mu szczęśliwy kto będzie jadł chleb w Królestwie Boga
On zaś powiedział mu człowiek pewien uczynił wieczerzę wielką i zaprosił licznych
Szły razem z zaś Nim tłumy wielkie i obróciwszy się powiedział do nich
Jeśli ktoś przychodzi do Mnie i nie nienawidzi ojca swojego i matki i żony i dzieci i braci i sióstr jeszcze zaś i swojego życia nie może mój uczeń być
Jeśli zaś nie jeszcze on daleko gdy jest poselstwo wysławszy prosi do pokoju
Dobra sól jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie przyprawiona
Byli zaś zbliżający się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy by słuchać Go
Powiedział zaś do nich przykład ten mówiąc
Powiedział zaś człowiek pewien miał dwóch synów
Gdy wydał zaś on wszystkie stał się głód mocny po krainie tej i on zaczął być w niedostatku
Do siebie zaś przyszedłszy powiedział ilu najemników ojca mojego ma w obfitości chlebów ja zaś głodny ginę
i wstawszy przyszedł do ojca swojego jeszcze zaś on daleko gdy jest oddalony zobaczył go ojciec jego i ulitował się i podbiegłszy upadł na szyję jego i pocałował go
Powiedział zaś mu syn ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i wobec ciebie i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój
Powiedział zaś ojciec do niewolników jego wynieście długą szatę tę pierwszą i przyobleczcie go i dajcie pierścień na rękę jego i sandały na stopy
Był zaś syn jego starszy w polu i gdy przychodzący zbliżył się domu usłyszał muzykę i tańce
On zaś powiedział mu że brat twój przychodzi i zarżnął ojciec twój cielę tuczone gdyż będącego zdrowym go odzyskał
Został rozgniewany zaś i nie chciał wejść więc ojciec jego wyszedłszy prosił go
On zaś odpowiedziawszy powiedział ojcu oto tak wiele lat jestem niewolnikiem ci i nigdy przykazania twojego przekroczyłem i mi nigdy dałeś kozła aby z przyjaciółmi moimi zostałbym rozweselony
Gdy zaś syn twój ten przejadłszy twoje środki na życie z nierządnicami przyszedł zarżnąłeś mu cielę tuczone
On zaś powiedział mu dziecko ty zawsze ze mną jesteś i wszystkie moje twoje jest
Zostać rozweselonym zaś i uradować się trzeba było gdyż brat twój ten martwy był i ożył i który był zgubiony był i został znaleziony
Mówił zaś i do uczniów Jego człowiek pewien był bogaty który miał zarządcę i ten został oskarżony przed nim jak trwoniący które są dobytkiem jego
Powiedział zaś w sobie zarządca co uczyniłbym gdyż pan mój odbiera zarządzania sprawami domowymi ode mnie kopać nie jestem silny żebrać wstydzę się
On zaś powiedział sto baryłek oliwy i powiedział mu weź twój zapis i usiadłszy szybko napisz pięćdziesiąt
Potem innemu powiedział ty zaś jak wiele jesteś winny on zaś powiedział sto koros pszenicy i mówi mu weź twój zapis i napisz osiemdziesiąt
Słuchali zaś tych wszystkich i faryzeusze chciwi będący i wyśmiewali Go
I powiedział im wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi zaś Bóg zna serca wasze gdyż wśród ludzi wysokie ohyda przed Bogiem jest
Łatwiejsze zaś jest niebu i ziemi przeminąć niż Prawu jednej kreski upaść
Człowiek zaś pewien był bogaty i zakładał purpurę i cienki len który jest rozweselany co dzień wspaniale
Ubogi zaś pewien był imieniem Łazarz który został rzucony przy bramie jego który jest owrzodzony
Stało się zaś umrzeć ubogiemu i zostać odniesiony on przez zwiastunów na pierś Abrahama umarł zaś i bogaty i został pogrzebany
Powiedział zaś Abraham dziecko niech zostanie przypomniane ci że otrzymałeś ty dobra twoje w życiu twoim i Łazarz podobnie złe teraz zaś tu jest pocieszany ty zaś doznajesz bólu
Powiedział zaś proszę więc cię ojcze aby posłałbyś go do domu ojca mojego
On zaś powiedział wcale nie ojcze Abrahamie ale jeśli ktoś z martwych poszedłby do nich opamiętają się
Powiedział zaś mu jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają ani jeśli ktoś z martwych powstałby zostaną przekonani
Powiedział zaś do uczniów niemożliwe jest nie przyjść zgorszenia biada zaś przez którego przychodzi przychodzą
Zważcie na siebie jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój upomnij go i jeśli opamiętałby się odpuść mu
Powiedział zaś Pan jeśli mieliście wiarę jak ziarno gorczycy mówiliście kiedykolwiek morwie tej zostań wykorzeniona i zostań zasadzona w morzu i okazała posłuszeństwo kiedykolwiek wam
Kto zaś z was niewolnika mając orzącego lub pasącego który gdy wszedł z pola powie zaraz przeszedłszy połóż się
Jeden zaś z nich zobaczywszy że został uzdrowiony wrócił z głosem wielkim chwaląc Boga
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych zaś dziewięciu gdzie
Zostawszy zapytanym zaś przez faryzeuszów kiedy przychodzi Królestwo Boga odpowiedział im i powiedział nie przychodzi Królestwo Boga do zaobserwowania
Powiedział zaś do uczniów przyjdą dni gdy zapragniecie jeden z dni Syna człowieka zobaczyć a nie zobaczycie
Najpierw zaś trzeba Mu wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez pokolenie to
Którego zaś dnia wyszedł Lot z Sodomy spadł deszczem ogień i siarka z nieba i wygubił wszystkich
A odpowiedziawszy mówią Mu gdzie Panie zaś powiedział im gdzie ciało tam zostaną zebrane orły
Mówił zaś i przykład im względem tego że trzeba zawsze modlić się i nie zniechęcać się
Wdowa zaś była w mieście tym i przychodziła do niego mówiąc wymierz sprawiedliwość mi od przeciwnika mojego
I nie chciał przez czas po zaś tych powiedział w sobie jeśli i Boga nie obawiam się i człowieka nie szanuję
Powiedział zaś Pan posłuchajcie co sędzia niesprawiedliwości mówi
zaś Bóg nie uczyni pomstę wybranych Jego wołających do Niego dniem i nocą i zwlekający względem nich
Powiedział zaś i do jakichś pokładających ufność na sobie samych że są sprawiedliwi i wzgardzający pozostałych przykład ten
Mówię wam zszedł ten który jest uznany za sprawiedliwego do domu jego niż tamten gdyż każdy wywyższający siebie samego zostanie poniżony zaś poniżający siebie zostanie wywyższony
Przynieśli zaś mu i niemowlęta aby ich dotykałby zobaczywszy zaś uczniowie upomnieli ich
zaś Jezus przywoławszy je powiedział pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
Powiedział zaś mu Jezus czemu mnie nazywasz dobrym nikt dobry jeśli nie jeden Bóg
On zaś powiedział tych wszystkich strzegłem od młodości mojej
Usłyszawszy zaś te Jezus powiedział mu jeszcze jednego ci brakuje wszystkie ile masz sprzedaj i rozdaj ubogim a będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną
On zaś usłyszawszy te zasmucony stał się był bowiem bogaty bardzo
Zobaczywszy zaś go Jezus zasmucony który stał się powiedział jak z trudem pieniądze mający wejdą do Królestwa Boga
Powiedzieli zaś usłyszawszy i kto może zostać zbawionym
On zaś powiedział niemożliwe u ludzi możliwe jest u Boga
Powiedział zaś Piotr oto my opuściłem opuściliśmy wszystkie i podążyliśmy za Tobą
On zaś powiedział im amen mówię wam że nikt jest który opuścił dom lub rodziców lub braci lub żonę lub dzieci ze względu na Królestwo Boga
Wziąwszy z sobą zaś dwunastu powiedział do nich oto wchodzimy do Jerozolimy i zostanie dopełnione wszystkie które są napisane przez proroków Synowi człowieka
Stało się zaś w zbliżać się On do Jerycha niewidomy pewien siedział przy drodze żebrząc
Usłyszawszy zaś tłum przechodzący wypytywał się co oby jest to
Oznajmili zaś mu że Jezus Nazarejczyk przechodzi obok
I poprzedzający upominali go aby zamilkłby on zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
Zostawszy postawionym zaś Jezus rozkazał on zostać przyprowadzonym do Niego gdy zbliżył się zaś On zapytał go
Mówiąc co ci chcesz uczyniłbym zaś powiedział Panie aby przejrzałbym
Zostawszy postawionym zaś Zacheusz powiedział do Pana oto połowę będącego dobytkiem moim Panie daję ubogim a jeśli od kogoś coś wymusiłem oddaję czterokrotnie
Powiedział zaś do niego Jezus że dzisiaj zbawienie domowi temu stało się jako że i on syn Abrahama jest
Gdy słuchają zaś oni tych dodawszy powiedział przykład dla tego że blisko On być Jeruzalem i wydawać się im że od razu ma Królestwo Boga być ukazanym
Wezwawszy zaś dziesięciu niewolników swoich dał im dziesięć min i powiedział do nich zajmijcie się interesami aż przychodzę
zaś obywatele jego nienawidzili go i wysłali poselstwo za nim mówiąc nie chcemy by ten zakrólować nad nami
Przybył zaś pierwszy mówiąc panie mina twoja zyskała dziesięć min
Powiedział zaś i temu i ty stawaj się nad pięciu miastami
Mówi zaś mu z ust twoich osądzę cię niegodziwy niewolniku wiedziałeś że ja człowiek surowy jestem biorący czego nie położyłem i żnący czego nie zasiałem
Mówię bowiem wam że każdemu mającemu zostanie dane od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
Odszedłszy zaś którzy są wysłani znaleźli tak jak powiedział im
Gdy rozwiązują zaś oni oślę powiedzieli panowie jego do nich dlaczego rozwiązujecie oślę
Oni zaś powiedzieli Pan jego potrzebę ma
Gdy jedzie zaś On rozścielali szaty ich na drodze
Gdy zbliża się zaś On już do podnóża Góry Oliwnej zaczęli całe mnóstwo uczniów radując się chwalić Boga głosem wielkim za wszystkie które zobaczyli dzieła mocy
mówiąc że jeśli poznałaś i ty i rzeczywiście w dniu twoim tym do pokoju twojego teraz zaś zostało ukryte od oczu twoich
mówiąc im jest napisane dom mój dom modlitwy jest wy zaś go uczyniliście jaskinią bandytów
I był nauczający co dzień w świątyni zaś arcykapłani i znawcy Pisma szukali Go zniszczyć i pierwsi ludu
Odpowiedziawszy zaś powiedział do nich zapytam was i Ja o jedno słowo i powiedzcie Mi
Oni zaś wspólnie rozważyli do siebie mówiąc że jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie dla czego więc nie uwierzyliście mu
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi cały lud ukamienuje nas który jest przekonany bowiem jest że Jan prorokiem być
Zaczął zaś do ludu mówić przykład ten człowiek jakiś zasadził winnicę i wynajął ją rolnikom i odjechał na czas dość długi
I w porze wysłał do rolników niewolnika aby z owocu winnicy daliby mu zaś rolnicy wychłostawszy go odesłali z niczym
I dodał posłać innego niewolnika zaś i tego wychłostawszy i znieważywszy odesłali z niczym
I dodał posłać trzeciego oni zaś i tego poraniwszy wyrzucili
Powiedział zaś pan winnicy co uczyniłbym poślę syna mojego umiłowanego może tego zobaczywszy uszanują
Zobaczywszy zaś go rolnicy rozważali do siebie mówiąc ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go aby nasze stałoby się dziedzictwo
Przyjdzie i zgubi rolników tych i da winnicę innym usłyszawszy zaś powiedzieli nie oby stało się
On zaś przypatrzywszy się im powiedział co więc jest które jest napisane to kamień który odrzucili budujący ten stał się w głowicy narożnika
Każdy który upadł na ten kamień zostanie roztłuczony na którego zaś kolwiek upadłby roztłucze na proch go
Dostrzegłszy zaś ich przebiegłość powiedział do nich czemu Mnie doświadczacie
Pokażcie Mi denara kogo ma obraz i napis odpowiedziawszy zaś powiedzieli Cezara
On zaś powiedział im oddajcie zatem co Cezara Cezarowi a co Boga Bogu
Podszedłszy zaś niektórzy z saduceuszów którzy sprzeciwiają się powstanie nie być zapytali Go
I trzeci wziął ją tak samo zaś i siedmiu i nie zostawili dzieci i umarli
zaś zostawszy uznanymi za godnych wieku tego dostąpić i powstania z martwych ani zaślubiają się ani są wprowadzani w małżeństwo
Że zaś są wzbudzani martwi i Mojżesz ujawnił przy krzaku cierniowym jak mówi Pan Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
Bóg zaś nie jest martwych ale żyjących wszyscy bowiem Jemu żyją
Odpowiedziawszy zaś niektórzy ze znawców Pisma powiedzieli Nauczycielu dobrze powiedziałeś
Już nie zaś ośmielali się pytać Go o nic
Powiedział zaś do nich jak mówią odnośnie Pomazańca synem Dawida być
Gdy słucha zaś cały lud powiedział uczniom Jego
Spojrzawszy do góry zaś zobaczył rzucających dary ich do skarbca bogatych
Zobaczył zaś i pewną wdowę ubogą rzucającą tam dwa pieniążki
Wszyscy bowiem ci z co jest w nadmiarze im wrzucili do darów Boga ona zaś z braku jej całe środki na życie które miała wrzuciła
Zapytali zaś Go mówiąc Nauczycielu kiedy więc te będzie będą i jaki znak kiedy miałoby te stać się
On zaś powiedział uważajcie aby nie zostalibyście zwiedzeni liczni bowiem przyjdą w imieniu moim mówiąc że ja jestem i pora zbliżyła się nie więc poszlibyście za nimi
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i niepokojach nie zostalibyście przerażeni trzeba bowiem te stać się najpierw ale nie zaraz koniec
Przed zaś tymi wszystkimi położą na was ręce ich i będą prześladować wydając do zgromadzeń i strażnic będąc prowadzonymi przed królów i namiestników ze względu na imię moje
Wyjdzie zaś wam na świadectwo
Zostaniecie wydawani zaś i przez rodziców i braci i krewnych i przyjaciół i uśmiercą z was
Kiedy zaś zobaczylibyście które jest otoczone przez obozy wojskowe Jeruzalem wtedy poznajcie że zbliżyło się spustoszenie jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach będzie bowiem konieczność wielka na ziemi i gniew nad ludem tym
Gdy zaczynają zaś te stawać się wyprostujcie się i podnieście głowy wasze dlatego że zbliża się odkupienie wasze
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
Zważcie zaś na siebie by czasem nie zostałyby obciążone wasze serca w obżarstwie i pijaństwie i troskach życiowych i nagły na was nadciągnąłby dzień ten
Był zaś dniami w świątyni nauczający zaś nocami wychodząc nocował na górze która jest nazywana Oliwną
Zbliżyło się zaś święto Przaśników które jest nazywane Paschą
Wszedł zaś szatan w Judasza który jest przezywany Iskariotą będącego z liczby dwunastu
Przyszedł zaś dzień Przaśników w którym trzeba było być ofiarowaną Pascha
Oni zaś powiedzieli Mu gdzie chcesz byśmy przygotowali
On zaś powiedział im oto wszedłszy wy do miasta wyjdzie na spotkanie wam człowiek dzban wody niosący podążcie za nim do domu gdzie wchodzi
Odszedłszy zaś znaleźli tak jak powiedział im i przygotowali Paschę
Stała się zaś i chęć do sporu w nich kto z nich zdaje się być większy
On zaś powiedział im królowie narodów panują nad nimi i władzę sprawujący ich darczyńcami są nazywani
Wy zaś nie tak ale większy wśród was niech stanie się jak młodszy i przewodzący jak służący
Kto bowiem większy leżący czy służący czyż nie leżący Ja zaś jestem w środku was jak służący
Wy zaś jesteście którzy wytrwali ze Mną w próbach moim moich
Powiedział zaś Pan Szymonie Szymonie oto szatan domagał się by was przesiać jak pszenicę
Ja zaś poprosiłem co do ciebie aby nie skończyłaby się wiara twoja i ty kiedyś nawróciwszy się utwierdź braci twoich
On zaś powiedział Mu Panie z tobą gotowy jestem i do strażnicy i na śmierć iść
On zaś powiedział mówię ci Piotrze nie zapieje dzisiaj kogut zanim niż trzykrotnie wyprzesz się nie znać Mnie
I powiedział im kiedy wysłałem was bez sakiewki i torby i sandałów czy coś byli w niedostatku oni zaś powiedzieli nic
Oni zaś powiedzieli Panie oto miecze tu dwa zaś powiedział im wystarczające jest
A wyszedłszy poszedł według zwyczaju na Górę Oliwną podążyli za zaś Nim i uczniowie Jego
Gdy stanął zaś na miejscu powiedział im módlcie się aby nie wejść w próbę
Został ukazany zaś Mu zwiastun z nieba umacniając Go
A gdy stanął w boju bardziej intensywnie modlił się stał się zaś pot Jego jakby krople krwi schodzące na ziemię
Jeszcze zaś On gdy mówi oto tłum i który jest nazywany Judasz jeden z dwunastu naprzód poszedł ich i zbliżył się Jezusa by pocałować Go
zaś Jezus powiedział mu Judaszu pocałunkiem Syna człowieka wydajesz
Zobaczywszy zaś ci co do Niego co będzie powiedzieli Mu Panie czy uderzymy w mieczu
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział zaniechajcie aż do tego i dotknąwszy ucha jego uzdrowił go
Powiedział zaś Jezus do tych którzy przybyli do Niego arcykapłanów i dowódców straży świątyni i starszych jak na bandytę wychodzicie z mieczami i kijami
Schwytawszy zaś Go poprowadzili i wprowadzili Go do domu arcykapłana zaś Piotr podążał za z dala
Gdy zapalili zaś ogień w środku dziedzińca i gdy razem usiedli oni usiadł Piotr w pośród nich
Zobaczywszy zaś go służąca jakaś siedzącego przy świetle i spojrzawszy wprost na niego powiedziała i ten z Nim był
On zaś wyparł się Go mówiąc kobieto nie znam Go
A po krótkiej inny zobaczywszy go powiedział i ty z nich jesteś zaś Piotr powiedział człowieku nie jestem
Powiedział zaś Piotr człowieku nie wiem co mówisz i od razu jeszcze gdy mówi on zapiał kogut
jeśli Ty jesteś Pomazaniec powiedz nam powiedział zaś im jeśli wam powiedziałbym nie uwierzylibyście
Jeśli zaś i zapytałbym nie odpowiedzcie Mi lub wypuścilibyście
Powiedzieli zaś wszyscy Ty więc jesteś Syn Boga On zaś do nich powiedział wy mówicie że Ja jestem
Oni zaś powiedzieli jaką jeszcze potrzebę mamy świadectwa sami bowiem usłyszeliśmy z ust Jego
Zaczęli zaś oskarżać Go mówiąc Tego znaleźliśmy który odwraca naród i zabraniającego Cezarowi podatki dawać mówiącego o sobie Pomazańcem królem być
zaś Piłat zapytał Go mówiąc Ty jesteś król Judejczyków On zaś odpowiedziawszy mu powiedział ty mówisz
zaś Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów żadnej znajduję przyczyny do kary w człowieku tym
Oni zaś twierdzili z naciskiem mówiąc że podburza lud nauczając po całej Judei zacząwszy od Galilei aż tu
Piłat zaś usłyszawszy o Galilei spytał czy ten człowiek Galilejczyk jest
zaś Herod zobaczywszy Jezusa uradował się bardzo był bowiem chcący od znacznego zobaczyć Go z powodu słuchać wiele o Nim i miał nadzieję jakiś znak zobaczyć przez Niego stający się
Pytał zaś Go w słowach dość licznych On zaś nic odpowiedział mu
Stali zaś arcykapłani i znawcy Pisma gwałtownie oskarżając Go
Wzgardziwszy zaś Go Herod z wojskiem jego i wykpiwszy okrywszy Go szatą lśniącą odesłał Go Piłatowi
Stali się zaś przyjaciele zarówno Piłat i Herod w tym dniu między sobą byli wcześniej bowiem we wrogości będąc do siebie
Piłat zaś zwoławszy do siebie arcykapłanów i przywódców i lud
Konieczność zaś miał uwolnić im co święto jednego
Zakrzyknęli zaś wszyscy razem mówiąc usuń Tego wypuść zaś nam Barabasza
Oni zaś wołali mówiąc ukrzyżuj ukrzyżuj Go
On zaś trzeci raz powiedział do nich co bowiem złego uczynił Ten żadną przyczynę do kary śmierci znalazłem w Nim skarciwszy więc Go uwolnię
Oni zaś napierali głosami wielkimi prosząc by On zostać ukrzyżowanym i wzmagały się głosy ich i arcykapłanów
zaś Piłat zawyrokował stać się prośba ich
Uwolnił zaś im z powodu rozruchu i morderstwa który był wrzucony do strażnicy którego prosili zaś Jezusa wydał woli ich
Podążało za zaś Nim wielkie mnóstwo ludu i kobiet które i biły się i rozpaczały nad Nim
Obróciwszy się zaś do nich Jezus powiedział córki Jeruzalem nie płaczcie nade Mną jednakże nad sobą płaczcie i nad dziećmi waszymi
Byli prowadzeni zaś i inni dwaj złoczyńcy z Nim by zostali zabici
I kiedy przyszli na miejsce która jest nazywana Czaszką tam ukrzyżowali Go i złoczyńców tego wprawdzie z prawa tego zaś z lewa
zaś Jezus mówił Ojcze odpuść im nie bowiem wiedzą co czynią rozdzielając zaś szaty Jego rzucili los
I stał lud oglądający wyśmiewali zaś i przywódcy z nimi mówiąc innych uratował niech uratuje siebie jeśli Ten jest Pomazaniec Boga wybrany
Wykpili zaś Go i żołnierze podchodzący i winny ocet przynoszący Mu
Był zaś i napis który jest napisany nad Nim literami greckimi i łacińskimi i hebrajskimi Ten jest król Judejczyków
Jeden zaś z tych którzy zostali powieszeni złoczyńców bluźnił Mu mówiąc jeśli Ty jesteś Pomazaniec uratuj siebie i nas
Odpowiedziawszy zaś inny upomniał go mówiąc ani boisz się ty Boga że w tym samym sądzie jesteś
A my wprawdzie sprawiedliwie słuszny bowiem za co zrobiliśmy odbieramy Ten zaś nic przewrotnego uczynił
Była zaś jakby godzina szósta i ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
Zobaczywszy zaś setnik to co stało się oddał chwałę Bogu mówiąc istotnie człowiek ten sprawiedliwy był
Stali zaś wszyscy znajomi Jego z daleka i kobiety które współtowarzyszyły Mu od Galilei widzące te
Które były towarzyszące zaś i kobiety które były razem przychodzące z Nim z Galilei oglądały grobowiec i jak zostało położone ciało Jego
Wróciwszy zaś przygotowały wonności i olejki a wprawdzie szabat były cicho według przykazania
Zaś pierwszego dnia tygodni wczesnym rankiem głębokim przyszły do grobowca niosąc które przygotowały wonności i niektóre z nimi
Znalazły zaś kamień który jest odtoczony od grobowca
Przestraszone zaś gdy stały się one i gdy skłaniają oblicze do ziemi powiedzieli do nich dlaczego szukacie żyjącego z martwymi
Były zaś Magdalena Maria i Joanna i Maria Jakuba i pozostałe z nimi które mówiły do wysłanników te
zaś Piotr wstawszy przybiegł do grobowca i schyliwszy się w dół widzi płótna które są złożone same i odszedł do siebie dziwiąc się temu co stało się
zaś oczy ich były trzymane by nie poznać Go