Słownik Stronga

G1142

G1142

δαίμων

Język:
grecki
Transliteracja:
daímōn
Wymowa:
dah'-ee-mown
Definicja:
diabeł

- Oryginał: δαίμων

- Transliteracja: Daimon

- Fonetyczne: dah'-ee-mown

- Definicja:

1. bóg, bogini

a. podrzędne bóstwo, dobre lub złe

2. w NT zły duch

- Pochodzenie: od daio (do dystrybucji fortun)

- Wpis TDNT: 02:01,1

- Część(-e) mowy: Rzeczownik

- Strong's: Od δαίω daiō (do dystrybucji fortun); demon lub nadnajuczny duch (o złej naturze): - diabeł.


Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub

 

Nowodworski Przekład Interlinearny

Siglum
Treść
zaś demony błagały Go mówiąc: Jeśli wyrzucasz nas, poślij nas w stado świń.

 

Interlinearny Przekład Oblubienicy

Siglum
Treść
zaś demony prosiły Go mówiąc jeśli wyrzucasz nas pozwól nam odejść w stado świń
I poprosiły Go wszystkie demony mówiąc poślij nas w świnie aby w nie weszlibyśmy
Nakazał bowiem duchowi nieczystemu wyjść z tego człowieka licznymi bowiem czasami wspólnie porwał go i był wiązany łańcuchami i dybami który jest strzeżony i rozdzierając więzy był pędzony przez demona na pustkowia
Są bowiem duchy demonów czyniące znaki które wychodzi do królów ziemi i świata zamieszkałego całego zebrać ich na wojnę dnia tego wielkiego Boga Wszechmogącego
I krzyknął w sile głosu wielkiego mówiąc upadł upadł Babilon wielki i stał się mieszkanie demonów i strażnica wszelkiego ducha nieczystego i strażnica wszelkiego ptaka nieczystego i który jest obrzydliwy