Słownik Stronga
G1303
διατίθεμαι
Język:
grecki
Transliteracja:
diatíthemai
Wymowa:
dee-at-ith'-em-ahee
Definicja:
mianować
- Oryginał: διατίθεμαι - Transliteracja: Diatithemai - Fonetyczny: dee-at-ith'-em-ahee
- Definicja:
1. załatwianie, rozporządzanie własnymi sprawami
a. czegoś, co należy do jednego
b. rozporządzać testamentem, złożyć testament
2. zawrzeć przymierze, zawrzeć przymierze, z jednym
- Pochodzenie: środkowy głos z G1223 i G5087 - Wpis TDNT: 03:44,2 - Część (części) mowy: Czasownik - Strong's: Środkowy głos z G1223 i G5087; oddzielić, czyli (w przenośni) rozporządzać (w drodze cesji lub zapisu): - wyznaczyć spadkodawcę.Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
Siglum
Treść
I powiedział ― Bóg ― Noemu: To ― znak ― przymierza, który zawarłem pomiędzy ― Mną a pomiędzy ― wszelkim ciałem, co jest na ― ziemi.
Interlinearny Przekład Oblubienicy
Siglum
Treść
I Ja zawieram z wami tak jak zawarł ze Mną Ojciec mój Królestwo
wy jesteście synowie proroków i przymierza którego zawarł Bóg z ojcami naszymi mówiąc do Abrahama i nasieniem twoim zostaną błogosławione wszystkie rody ziemi
Gdyż to przymierze które zawrę dla domu Izraela po dniach tych mówi Pan dając Prawo moje do myśli ich i na sercach ich napiszę je i będę im za Boga i oni będą Mi za lud
Gdzie bowiem przymierze śmierci konieczność by być przynoszonym ten który zawarł
przymierze bowiem przy martwym mocne skoro jeszcze nie jest silne gdy żyje ten który zawarł
To przymierze które zawrę względem nich po dniach tych mówi Pan dając Prawa moje do serc ich i na myśli ich napiszę je