Słownik Stronga

G1438

G1438

ἑαυτοῦ

Język:
grecki
Transliteracja:
heautoû
Wymowa:
heh-ow-too'
Definicja:
sam

- Oryginał: ἑαυτοῦ

- Transliteracja: heautou

- Fonetyczny: heh-ow-too'

- Definicja:

1. siebie, siebie, siebie, siebie

- Pochodzenie: od zaimka refleksyjnego, skądinąd przestarzałego i przypadku dopełniacza (przypadek datywny lub przypadek biernik) G846

- Wpis TDNT: Brak

- Część(-e) mowy:

- Strong's: (Łącznie ze wszystkimi innymi przypadkami); z zaimka refleksyjnego, który w przeciwnym razie byłby przestarzały i dopełniacz (biernik lub biernik) G846; on (ona to oni również [w połączeniu z zaimkiem osobowym innych osób] mój twój) -jaźń (-ja) itp.: - sama ona (własna -jaźń) (on) on sam jego (własna) sama jedna (do) inna nasza (twoja) własna (-jaźń) + że ona miała swoje (własne ja) (z) ich (-ja) oni sami ty (własne własne zarozumiałości własne ja -ja).


Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub

 

Nowodworski Przekład Interlinearny

Siglum
Treść
I powiedział Bóg: Oto daję wam wszelką trawę zasianą siejącą nasienie, co jest na całej ziemi, i wszelkie drzewo, co posiada w sobie owoc [z] ziarnem zasiewanym, wam będą na pokarm,
I wszystkim dzikim zwierzętom ziemi i wszystkim skrzydlatym nieba i wszelkim pełzającym czołgającym się po ziemi, co ma w sobie duszę żyjącą, wszelką trawę zieloną na pokarm. I stało się tak.
I otworzyły się oczy dwojga, i zobaczyli, że nadzy są, i pospinali liście figowe i zrobili sobie przepaski.
I wziął sobie Lamech dwie kobiety, imię pierwszej Ada, a imię drugiej Silla.
Powiedział zaś Lamech swoim kobietom: Ado i Sillo posłuchajcie mego głosu, kobiety Lamecha, Dopuśćcie mnie do słowa, bowiem męża zabiłbym za zranienie mnie i młodzieńca za siniec mój.
Zobaczyli zaś synowie Boga córki ludzkie, że piękne były, wzięli sobie kobiety ze wszystkich, które wybrali.
Zaś olbrzymi byli na ziemi w dniach owych i potem również, kiedy zbliżali się synowie Boga z córkami ludzkimi i rodziły [potomków] im, owi byli gigantami z wieków ludziom znani.
I nie znalazłszy gołębica odpoczynku [dla] nóg swoich wróciła do niego do arki, gdyż woda była na całym obliczu całej ziemi, i wyciągając rękę jego wziął ją i wprowadził ją do siebie do arki.
I powiedzieli: Pójdźmy, zbudujmy sobie miasto i wieżę co głową będzie [sięgać][do] nieba, i uczyńmy sobie imię przeciw rozproszeniu na obliczu całej ziemi.
I wzięli Abram i Nachor sobie kobiety: imię kobiety Abrama Sara, a imię kobiety Nachora Milka córka Harana, [który był] ojcem Milki i ojcem Jiski.
Podniósłszy się zaś Abraham rano osiodłał oślicę jego; zabrał zaś ze sobą dwóch chłopców i Izaaka syna jego i narąbał drew na całopalenie, podniósłszy się poszedł i przyszedł na miejsce, o którym powiedział mu Bóg.
Powiedział zaś Abraham: Bóg upatrzy sobie baranka na całopalenie, dziecko. Szli zaś obaj razem.
[tak] mówiąc: Sprawiedliwość i chwała do Niego przybędą, i będą wstydzić się wszyscy ci [co] odłączyli się sami.
Oto Ja odsyłam zwiastuna Mego, i przypatrzy się drodze przede obliczem Mym, i nagle przybędzie do świątyni Swej Pan, którego wy szukacie, i zwiastun przymierza, którego wy pragniecie. Oto przychodzi, mówi JAHWE wszechmogący.
i nie uważajcie za słuszne mówić w sobie: Ojca mamy Abrahama, mówię bowiem wam, że może Bóg z kamieni tych wzbudzić dzieci Abrahamowi.
Nie więc zamartwiajcie się na jutro, bowiem jutro martwić się będzie o siebie. Wystarczy dniowi zło jego.
Zaś Jezus mówi mu: Towarzysz mi, i pozwól martwym grzebać swoich martwych.
I oto jacyś uczeni w piśmie powiedzieli w sobie: Ten bluźni.
mówiła bowiem w sobie: Jeśli tylko dotknęłabym płaszcza Jego będę uratowana.
Poznawszy zaś myślenie ich powiedział im: Każde królestwo podzielone przeciw sobie pustoszone jest, i każde miasto lub dom podzielony przeciw sobie nie ostanie się.
I jeśli szatan szatana wyrzuca, w sobie jest podzielony. Jak więc ostoi się królestwo jego?
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów gorszych [od] siebie, i wszedłszy mieszkają tam. I staje się ostatnie człowieka owego gorsze [od] pierwszych. Tak będzie i pokoleniu temu złemu.
Nie ma zaś korzenia w sobie, ale na chwilę [tylko] jest, [kiedy] stała by się zaś udręka lub prześladowanie dla słowa, zaraz jest zgorszony.
Wieczór zaś stał się, zbliżyli się Jego uczniowie mówiący: Puste jest [to] miejsce i godzina już przeszła. [Pozwól] odejść więc tłumom, aby odszedłszy do wiosek nakupiliby sobie żywności.
On zaś zobaczywszy ich rozumowania powiedział im: Wszelkie królestwo w sobie samym rozdzielone pustoszone jest, a dom na dom upada.
Jeśli zaś i Szatan w sobie samym został rozdzielony, jak ostanie się królestwo jego? Gdyż mówicie: w Belzebubie wyrzucam Ja demony.
Kiedy siłacz uzbrojony strzegłby swego dziedzińca, w pokoju jest będące jego.
Wtedy idzie i bierze inne duchy, gorsze [od] jego siedem, i wszedłszy mieszkają tam, a stają się ostatnie człowieka owego gorsze [od] pierwszych.
Przez to więc więcej szukali Go Judejczycy [by] zabić, gdyż nie tylko rozluźnił [więzy] szabatu, ale i Ojcem Jego nazywał Boga, równym siebie czyniąc Boga.
Odpowiedział więc Jezus i mówił im: Amen, amen, mówię wam, nie może Syn uczynić od siebie nic, jeśli nie coś widziałby Ojca czyniącego. Co bowiem Ów wykonywałby, te i Syn podobnie czyni,
Jak bowiem Ojciec ma życie w sobie, tak i Synowi dał życie mieć w sobie.
ale poznałem was, że miłości Boga nie macie w sobie.
Powiedział więc im Jezus: Amen, amen, mówię wam, jeśli nie zjedlibyście ciała Syna człowieka i [nie] wypilibyście Jego krwi, nie macie życia w sobie.
Wiedząc zaś Jezus w sobie, że szemrają o tym uczniowie Jego, powiedział im: To was zraża?
Od siebie mówiący, chwały swej szuka; zaś szukający chwały Posyłającego go, ten prawdomówny jest i niesprawiedliwość w nim nie jest.
Powiedzieli więc Judejczycy do na siebie: Gdzie Ten zamierza iść, że my nie znajdziemy Go? Czy do Diaspory Helleńskiej zamierza iść i nauczać Hellenów?
Mówili więc Judejczycy: Czy zabije siebie, że mówi: Gdzie Ja odchodzę wy nie jesteście w stanie pójść?
Czemu zaś teraz widzi nie wiemy, lub kto otworzył jego oczy, my nie wiemy. Jego zapytajcie, dojrzałość ma, sam o sobie powie.
Jezus więc jak zobaczył ją płaczącą i przychodzących tych Judejczyków płaczących, wzburzył się [w] duchu i poruszył się w sobie,
Jezus więc znów wzburzony w sobie przyszedł do grobowca. Był zaś jaskinią, i kamień leżał na niej.
Tego zaś od siebie samego nie powiedział, ale arcykapłanem będąc roku owego prorokował, że zamierzał Jezus umrzeć za naród,
Była zaś blisko Pascha Judejczyków, i weszło wielu do Jerozolimy z kraju, przed Paschą, aby oczyściliby siebie samych.
Biednych bowiem zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie.
Więc Faryzeusze powiedzieli do siebie: Widzicie, że nie zyskujecie niczego. Oto świat za Nim poszedł.
podniesiony od wieczerzy i układa szaty i wziąwszy płótno przepasał siebie.
Jeśli Bóg uwielbiony został w Nim, i Bóg uwielbi Jego w Nim, i zaraz uwielbi Go.
Trwajcie we Mnie, a Ja w was. Jak gałąź nie może owocu nieść z siebie samej, jeśli nie trwa w winorośli, tak ani wy, jeśli nie we Mnie trwacie.
Kiedy zaś przyjdzie Ów, Duch prawdy, wprowadzi was w prawdę całą, nie bowiem mówić będzie od siebie, ale ile usłyszy mówić będzie, i przychodzące oznajmi wam.
Teraz zaś do Ciebie przychodzę, i to mówię na świecie, aby mieli radość Moją wypełnioną w sobie.
Odpowiedział Jezus: Od siebie samego ty to mówisz, czy inni powiedzieli ci o Mnie?
Odpowiedzieli mu Judejczycy: My Prawo mamy, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż Synem Boga siebie uczynił.
Od tąd Piłat usiłował uwolnić Go. Zaś Judejczycy wykrzyknęli mówiąc: Jeśli tego uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy królem siebie czyniący przeciwstawia się Cezarowi.
a niosąc [dla] siebie krzyż, wyszedł na zwane Czaszki Miejsce, które nazywają [po] hebrajsku Golgota,
Powiedzieli więc do siebie nawzajem: Nie rozdzierajmy jej, ale losujmy co do niej, kogo będzie; aby Pismo wypełniło się: Rozdzielili szaty Me miedzy siebie i o odzież Moją rzucili los; więc żołnierze to uczynili.
Po tym ukazał siebie znów Jezus uczniom nad morzem Tyberiady. Ukazał [się] zaś tak:
Mówi więc uczeń ów, którego kochał Jezus, Piotrowi: Pan jest. Szymon więc Piotr, usłyszawszy, że Pan jest, okrycie przepasał, był bowiem nagi, i rzucił się w morze.
podobnie i ci męskie pozostawiwszy zgodne z naturą użycie żeńskiego dali się zapalić na pragnienie ich w siebie nawzajem, męskie w męskich bezwstyd sprawując i zapłatę którą trzeba zwiedzenia ich na sobie samych otrzymując.
Kiedy bowiem narody nie Prawo mające, z natury Prawo czynią, ci Prawa nie mając, sobie samym są Prawem;
I nie stał się słaby [w] wierze, rozumiał, [że] jego samego ciało zmartwiałe, stu letni gdzie będąc, i uśmiercone łono Sary.
Okazuje dowód zaś swojej miłości do nas Bóg, bowiem jeszcze grzesznikami będących nas, Pomazaniec za nas umarł.
Tak i wy zaliczajcie siebie samych będących martwymi [dla] grzechu, żyjący zaś [dla] Boga w Pomazańcu Jezusie.
ani nie stawiajcie członków waszych [jako] broń niesprawiedliwości grzechu, ale umieśćcie siebie samych Bogu jako z martwych ożywionych, a członki wasze [jako] broń sprawiedliwości Boga,
Nie wiecie, że [jeśli] stawiacie siebie samych [jako] niewolnicy ku posłuszeństwu, niewolnikami jesteście [czemu] jesteście posłuszni: czy grzechowi ku śmierci, albo posłuszeństwu ku sprawiedliwości?
Bowiem niemoc Prawa, w której było bezsilne przez ciało, Bóg swego Syna posławszy w podobieństwie ciała grzesznego i za grzech potępił grzech w ciele,
nie jedynie zaś, ale i sami pierwocinę Ducha mając my i sami w sobie jęczymy, usynowienia oczekując, odkupienia ciała naszego.
Nie bowiem chcę was [trzymać] w niewiedzy, bracia, tajemnicy tej, abyście nie byli w sobie samych nieroztropni, gdyż zatwardziałość na część Izraela stała się aż do kiedy wypełnienie narodów weszłoby,
Sami o sobie nawzajem myśląc, nie wysoko myśląc, ale [do] uniżonych dostosowując się. Nie stawajcie się mądrzy przed samymi sobą.
Nie siebie samych mszcząc, ukochani, ale dajcie miejsce gniewowi; napisane jest bowiem: Mnie pomsta, Ja odpłacę, mówi Pan.
Dlatego przeciwstawiający się władzy, ten Boga rozporządzeniu opiera się; zaś opierający się sobie samemu sąd wezmą.
Nikt bowiem [z] nas samemu sobie [nie] żyje, i nikt samemu sobie [nie] umiera;
Zatem [więc] każdy [z] nas za siebie samego słowo da [ Bogu].
Wiem i przekonany będąc w Panu Jezusie, że nic [nie jest] nieczyste przez siebie samo; jeśli nie poczytującym sobie [za] coś nieczystego jest, owym [jest] nieczyste.
Ty wiarę, [którą] masz według samego siebie, miej przed Bogiem. Szczęśliwy nie sądzący samego siebie, w czym po zbadaniu uznaje.
Winni jesteśmy zaś my mocni, niemoce niemocnych nosić, a nie samym sobie przypodobywać się.
I bowiem Pomazaniec nie sobie samemu przypodobywał się, ale jak napisano: zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie.
którzy za duszę moją swojego karku nadstawiali, którym nie ja jedyny dziękuję, ale i wszystkie zgromadzenia [z] narodów,
ci bowiem tacy Pana naszego Pomazańca nie [są] niewolnikami, ale własnego ich brzucha, a przez [pozornie] miła słowa i błogosławieństwa, zwodzą serca niewinnych.
nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie drażniąca, nie liczy zła,
Prawo przykazań w postanowieniach zniósł, aby [z] dwóch stworzyłby w sobie jako jednego, nowego człowieka, czyniąc pokój,
z którego całe ciało, dopasowywane i wiązane przez wszystkie stawy, zasilane według działania w mierze [właściwej dla] każdej części, wzrost ciała czyniąc sobie ku budowaniu swojemu w miłości.
którzy stawszy się nieczułymi, siebie samych wydali rozwiązłości ku robieniu nieczystości wszelkiej z chciwością.
Stawajcie się zaś ku sobie nawzajem łagodni, miłosierni, darowując sobie jak i Bóg w Pomazańcu darował wam.
nic dla sporów i nie dla próżnej chwały, ale [z] pokorą innych uważając za wyższymi od siebie,
nie swojego każdy doglądając, ale i drugich każdy.
ale samego siebie wyrzekł się, postać sługi wziąwszy, w podobieństwie ludzi stawszy się; a [w] postaci znaleziony jako człowiek
uniżył samego siebie, stawszy się posłuszny aż do śmierci, śmierci zaś krzyża.
Dlatego, ukochani moi, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie jak w obecności mojej jedynie, ale teraz wiele bardziej w nieobecności mojej, z bojaźnią i drżeniem swoje zbawienie wypracowujcie;
wszyscy bowiem swojego szukają, nie Pomazańca Jezusa.
co wydał siebie samego za nas, aby odkupił nas od wszelkiego bezprawia i, oczyścił sobie lud szczególny, gorliwy w dobrych dziełach.
którym zostało objawiona, że nie sobie samym, wam zaś służyło to, co teraz zostało oznajmione wam przez ewangelizujących was w Duchu Świętym, który został posłany z nieba, ku czemu pragną zwiastuni zajrzeć.
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą podziały niszczące, i [Tego], który wykupił ich Władcę wypierając, przynosząc sobie samym nagłe całkowite zniszczenie.
Jeśli powiedzielibyśmy, że grzechu nie mamy, siebie samych zwodzimy i prawda nie jest w nas.
I każdy mający nadzieję tę w Nim czyni oczyszczonym siebie jak Ów nieskazitelny jest.
Wierzący w Syna Boga ma świadectwo w sobie. Nie wierzący Boga kłamcą uczynił Jego, bo nie uwierzył w świadectwo, które zaświadczył Bóg o Synu Jego.
Dzieci, ustrzeżcie się od bożków.
Patrzcie na siebie, aby nie zniszczyć co wypracowaliśmy, ale zapłatę pełną otrzymaliście.
Zwiastunów nie strzegących swego początku, ale pozostawiających własny dom, na sądu wielkiego dzień więzami wiecznymi pod mrokiem zachował.
Oni są na ucztach miłości waszych rafami ucztujący nieustraszenie, siebie pasącymi chmurami bezwodnymi przez wiatry pędzonymi, drzewami jesiennymi bezowocnymi, [po] dwakroć umarłymi, wykorzenionymi,
falami dzikimi morza pieniącymi się swoimi hańbami, gwiazdami wędrującymi, którym mrok ciemności na wiek [jest] ustrzeżony.
że mówili wam: W ostatnim czasie będą szydercy według swych pożądań idący [w] bezbożności.
Wy zaś, ukochani, budując siebie samych najświętszą waszą wiarą, w Duchu Świętym modląc się,
siebie samych w miłości Boga strzeżcie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Pomazańca do życia wiecznego.
Znam dzieła twe i trud i wytrwałość twą, i że nie możesz znieść złych, i wypróbowałeś mówiących o sobie "Wysłannicy" a nie są, i znalazłeś ich fałszywymi.
Znam twój ucisk i ubóstwo, ale bogaty jesteś i bluźnienie od mówiących, [że] Judejczykami są sobie samym, a nie są ale zgromadzeniem oskarżyciela.
Ale mam przeciw tobie, że pozwalasz kobiecie Jezebel, mówiącą samej sobie prorokinią, a naucza i zwodzi Me sługi, uprawiać nierząd i zjeść ofiarowane bóstwom.
Oto daję z synagogi oskarżyciela, mówiących o sobie samych, [że] Judejczykami są, a nie są ale kłamią. Oto uczynię ich aby, przyjdą i pokłonią się przed stopami twymi i poznają, że Ja ukochałem cię,
I krzyknął głosem wielkim jak lew ryczy. I kiedy krzyknął, słowa wyrzekło siedem grzmotów swoich głosami.
ale w dniach głosu siódmego zwiastuna, kiedy będzie trąbić, i zostanie dokonana tajemnica Boga, gdy ogłosił dobrą nowinę swoim sługom prorokom.

 

IPD

Siglum
Treść
Wybierajcie więc sobie przewodników i sługi godnych Pana, mężów pokornych i nie chciwych i prawych i wypróbowanych. Wam bowiem służąc i oni usługują prorokom i nauczycielom.

 

Interlinearny Przekład Oblubienicy

Siglum
Treść
i nie uważalibyście mówić w sobie Ojca mamy Abrahama mówię bowiem wam że może Bóg z kamieni tych wzbudzić dzieci Abrahama
Nie więc martwilibyście się na jutro bowiem jutro będzie się martwić o siebie wystarczające dniowi zło jego
zaś Jezus powiedział mu podąż za Mną i pozwól martwym pogrzebać swoich martwych
I oto niektórzy ze znawców Pisma powiedzieli w sobie Ten bluźni
Mówiła bowiem w sobie jeśli jedynie dotknęłabym się płaszcza Jego zostanę uratowana
Znając zaś Jezus zamysły ich powiedział im każde Królestwo które zostało podzielone przeciw sobie jest pustoszone i każde miasto lub dom który został podzielony w sobie nie zostanie ostały
I jeśli szatan szatana wyrzuca w sobie został podzielony jak więc zostanie ostałe królestwo jego
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów złośliwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od pierwszych tak będzie i pokoleniu temu niegodziwemu
Nie ma zaś korzenia w sobie ale niestały jest gdy stał się zaś ucisk lub prześladowanie przez słowo zaraz jest zgorszony
Wieczór zaś gdy stał się podeszli do Niego uczniowie Jego mówiący puste jest to miejsce i godzina już przeminęła rozpuść tłumy aby odszedłszy do wiosek kupiliby sobie pokarmy
I podeszły do Niego tłumy wielkie mające z sobą kulawych niewidomych głuchoniemych kalekich i innych wielu i składali ich do stóp Jezusa i uleczył ich
zaś rozważali w sobie mówiąc że chleba nie wzięliśmy
Poznawszy zaś Jezus powiedział im dlaczego rozważacie w sobie małej wiary że chlebów nie wzięliście
Wtedy Jezus powiedział uczniom Jego jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego i niech podąża za Mną
Który więc poniżyłby siebie jak dzieciątko to ten jest większy w Królestwie Niebios
Są bowiem eunuchowie którzy z łona matki zostali zrodzeni tak i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez ludzi i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez samych siebie z powodu Królestwa Niebios mogący pojąć niech pojmuje
zaś bardzo wielki tłum rozpostarli swoje szaty na drodze inni zaś ścinali gałęzie z drzew i rozpostarli na drodze
Zanurzenie Jana skąd było z nieba czy z ludzi zaś rozważali w sobie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie nam dla czego więc nie uwierzyliście mu
zaś rolnicy zobaczywszy syna powiedzieli w sobie ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go i zatrzymalibyśmy dziedzictwo jego
który zaś wywyższy siebie zostanie poniżony i który uniży siebie zostanie wywyższony
Tak że świadczycie sobie że synowie jesteście którzy zamordowali proroków
Jeruzalem Jeruzalem zabijające proroków i kamienujące którzy są wysłani do niego jak często chciałem zgromadzić dzieci twoje którym to sposobem zgromadza kura pisklęta swoje pod skrzydła a nie chcieliście
Te głupie wziąwszy lampy swoje nie wzięły z sobą oliwy
Odpowiedziały zaś rozumne mówiąc by czasem nie wystarczyłoby nam i wam idźcie zaś raczej do sprzedających i kupcie sobie
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą Mnie zaś nie zawsze macie
Ukrzyżowawszy zaś Go rozdzielili szaty Jego rzucając los aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez proroka rozdzielili szaty moje sobie i za odzienie moje rzucili los
Innych uratował siebie nie może uratować jeśli król Izraela jest niech zejdzie teraz z krzyża a uwierzymy Mu
A zaraz poznawszy Jezus w duchu Jego że tak rozważają w sobie powiedział im dlaczego takie rozważacie w sercach waszych
I powiedział im Jezus czy mogą synowie sali weselnej w którym oblubieniec z nimi jest pościć ile czasu z sobą mają oblubieńca nie mogą pościć
A jeśli królestwo przeciw sobie zostałoby podzielone nie może zostać ostałe królestwo to
I jeśli dom przeciw sobie zostałby podzielony nie może zostać ostały dom ten
I jeśli szatan powstał przeciw sobie i jest podzielony nie może zostać ostały ale koniec ma
A nie mają korzenia w sobie ale niestali są potem gdy stał się ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa zaraz są gorszeni
A całą nocą i dniem w górach i w grobowcach był krzycząc i tłukąc się kamieniami
I wiele wycierpiawszy przez licznych lekarzy i wydawszy od siebie wszystkie i nic której zostało udzielone pomocy ale raczej w gorsze przyszedłszy
i zaraz Jezus poznawszy w sobie z Niego moc która wyszła zostawszy odwróconym w tłumie mówił kto moich dotknął się szat
Rozpuść ich aby odszedłszy do okolicznych pól i wiosek kupiliby sobie chlebów coś bowiem mogliby zjeść nie mają
I wszedł do nich do łodzi i uciszył się wiatr i bardzo nad zwyczajnie w sobie zdumiewali się i dziwili się
I zapomnieli uczniowie wziąć chleby i jeśli nie jeden chleb nie mieli ze sobą w łodzi
A przywoławszy tłum z uczniami Jego powiedział im kto chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego i niech podąża za Mną
I nagle obejrzawszy się już nie nikogo zobaczyli ale Jezusa jedynego z nimi samymi
A to słowo trzymali między sobą dociekając razem co jest z martwych powstać
i przyszedł do Kapernaum i w domu gdy stał się pytał ich co w drodze do siebie rozważaliście
Dobra sól jeśli zaś sól niesłona stałaby się w czym ją przyprawicie miejcie w sobie sól i zachowujcie pokój do jedni drugich
zaś bardziej byli zdumiewani mówiąc do siebie i kto może zostać zbawionym
I sądzili do siebie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie dla czego więc nie uwierzyliście mu
Tamci zaś rolnicy powiedzieli do siebie że ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go a nasze będzie dziedzictwo
I miłować Go z całego serca i z całego zrozumienia i z całej duszy i z całej siły i miłować bliźniego jak siebie więcej jest od wszystkich całopaleń i ofiar
Uważajcie zaś wy na siebie będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i do zgromadzeń będziecie chłostani i przed namiestników i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im
Byli zaś niektórzy oburzając się w sobie i mówiący na co zguba ta olejku stała się
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą i kiedy chcielibyście możecie im dobrze uczynić Mnie zaś nie zawsze macie
I zabiera Piotra i Jakuba i Jana ze sobą i zaczął być zdumionym i niepokoić się
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący do jedni drugich ze znawcami Pisma mówili innych uratował siebie nie może uratować
I mówiły do siebie kto odtoczy nam kamień z otworu wejściowego grobowca
Po zaś tych dniach poczęła Elżbieta żona jego i ukrywała się miesięcy pięć mówiąc
Uczyńcie więc owoce godne nawrócenia i nie zaczęlibyście mówić w sobie ojca mamy Abrahama mówię bowiem wam że może Bóg z kamieni tych wzbudzić dzieci Abrahama
zaś faryzeusze i znawcy Prawa postanowienie Boga odrzucili w sobie nie zostawszy zanurzonymi przez niego
Zobaczywszy zaś faryzeusz który zaprosił Go powiedział w sobie mówiąc Ten jeśli był prorok poznał kiedykolwiek kim i jaka kobieta która dotyka Go że grzeszna jest
I zaczęli razem leżący mówić w sobie kto Ten jest który i grzechy odpuszcza
Mówił zaś do wszystkich jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie samego i niech zabierze krzyż jego co dzień i niech podąża za Mną
Co bowiem dozna korzyści człowiek pozyskawszy świat cały siebie samego zaś zgubiwszy czy doznawszy straty
zaś Jezus zobaczywszy rozważanie serca ich chwyciwszy dzieciątko postawił je przy sobie
Powiedział zaś mu Jezus pozwól martwym pogrzebać swoich martwych ty zaś odszedłszy rozsław Królestwo Boga
On zaś chcąc uczynić sprawiedliwym siebie powiedział do Jezusa a kto jest moim bliźnim
On zaś znając ich rozumowania powiedział im każde królestwo w sobie które zostało rozdzielone jest pustoszone i dom na dom pada
Jeśli zaś i szatan w sobie został rozdzielony jak zostanie ostałe królestwo jego gdyż mówicie przez Belzebula wyrzucać ja demony
Kiedy mocarz który jest uzbrojony strzegłby swojego dziedzińca w pokoju jest które są dobytkiem jego
Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów niegodziwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od tych pierwszych
Wśród tych którzy zostali zgromadzeni dziesiątków tysięcy tłum tak że deptać jedni drugich zaczął mówić do uczniów Jego najpierw wystrzegajcie się od zakwasu faryzeuszów który jest obłuda
I rozważał w sobie mówiąc co uczyniłbym gdyż nie mam gdzie zbiorę owoce moje
tak skarb gromadzący sobie a nie u Boga wzbogacający się
Sprzedajcie które są dobytkiem waszym i dajcie jako jałmużnę uczyńcie sobie sakiewki nie które ulegają zestarzeniu skarb niewyczerpany w niebiosach gdzie złodziej nie zbliża się ani mól niszczy
I wy podobni ludziom czekającym pana swojego kiedy zostanie odprawiony z wesel aby gdy przyszedł i gdy zapukał zaraz otworzyliby mu
Ten zaś niewolnik poznawszy wolę pana swojego i nie przygotowawszy ani nie który uczynił zgodnie z wolą jego będzie chłostany wieloma
Dlaczego zaś i od siebie nie sądzicie co sprawiedliwe
Podobne jest ziarnu gorczycy które wziąwszy człowiek rzucił w ogrodzie swoim i wzrosło i stało się do drzewa wielkie i ptaki nieba zagnieździł się zagnieździły się w gałęziach jego
Jeruzalem Jeruzalem zabijające proroków i kamienujące tych którzy są wysłani do niego jak często chciałem zgromadzić dzieci twoje które sposobem kura swoje pisklę pod skrzydła i nie chcieliście
Gdyż każdy wywyższający siebie zostanie poniżony i poniżający siebie zostanie wywyższony
Jeśli ktoś przychodzi do Mnie i nie nienawidzi ojca swojego i matki i żony i dzieci i braci i sióstr jeszcze zaś i swojego życia nie może mój uczeń być
Tak więc każdy z was który nie rozstaje się ze wszystkimi tymi swoimi które są dobytkiem nie może mój być uczeń
I znalazłszy wkłada na ramiona swoje radując się
Do siebie zaś przyszedłszy powiedział ilu najemników ojca mojego ma w obfitości chlebów ja zaś głodny ginę
i wstawszy przyszedł do ojca swojego jeszcze zaś on daleko gdy jest oddalony zobaczył go ojciec jego i ulitował się i podbiegłszy upadł na szyję jego i pocałował go
Powiedział zaś w sobie zarządca co uczyniłbym gdyż pan mój odbiera zarządzania sprawami domowymi ode mnie kopać nie jestem silny żebrać wstydzę się
I przywoławszy jednego każdego z dłużników pana swojego mówił pierwszemu jak wiele jesteś winny panu mojemu
i pochwalił pan zarządcę niesprawiedliwości że rozsądnie uczynił gdyż synowie wieku tego rozumniejsi nad synów światła względem pokolenia swojego
I Ja wam mówię uczyńcie sobie przyjaciół z mamony niesprawiedliwości aby kiedy skończyłyby się przyjęliby was do wiecznych namiotów
I powiedział im wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi zaś Bóg zna serca wasze gdyż wśród ludzi wysokie ohyda przed Bogiem jest
Zważcie na siebie jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój upomnij go i jeśli opamiętałby się odpuść mu
I zobaczywszy powiedział im poszedłszy pokażcie siebie kapłanom i stało się w odchodzić oni zostali oczyszczeni
I nie chciał przez czas po zaś tych powiedział w sobie jeśli i Boga nie obawiam się i człowieka nie szanuję
Powiedział zaś i do jakichś pokładających ufność na sobie samych że są sprawiedliwi i wzgardzający pozostałych przykład ten
Faryzeusz zostawszy postawionym do siebie te modlił się Boże dziękuję ci że nie jestem tak jak pozostali z ludzi drapieżni niesprawiedliwi cudzołożnicy lub i jak ten celnik
Mówię wam zszedł ten który jest uznany za sprawiedliwego do domu jego niż tamten gdyż każdy wywyższający siebie samego zostanie poniżony zaś poniżający siebie zostanie wywyższony
Powiedział więc człowiek pewien szlachetnie urodzony poszedł do krainy odległej wziąć sobie królestwo i wrócić
Wezwawszy zaś dziesięciu niewolników swoich dał im dziesięć min i powiedział do nich zajmijcie się interesami aż przychodzę
I przyprowadzili je do Jezusa i narzuciwszy swoje szaty na oślę posadzili Jezusa
Oni zaś wspólnie rozważyli do siebie mówiąc że jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie dla czego więc nie uwierzyliście mu
Zobaczywszy zaś go rolnicy rozważali do siebie mówiąc ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go aby nasze stałoby się dziedzictwo
I zacząwszy śledzić wysłali szpiegów którzy udają siebie jako sprawiedliwych być aby chwyciliby się Go na słowie ku wydać Go zwierzchności i władzy namiestnika
Kiedy pączkowałyby już patrząc z siebie wiecie że już blisko lato jest
Zważcie zaś na siebie by czasem nie zostałyby obciążone wasze serca w obżarstwie i pijaństwie i troskach życiowych i nagły na was nadciągnąłby dzień ten
A przyjąwszy kielich podziękowawszy powiedział weźcie to i rozdzielcie sobie
A oni zaczęli dociekać razem do siebie kto zatem oby jest z nich to mającym robić
A gdy stał się dzień została zebrana starszyzna ludu arcykapłani zarówno i znawcy Pisma i zaprowadzili Go do Sanhedrynu swojego mówiąc
Zaczęli zaś oskarżać Go mówiąc Tego znaleźliśmy który odwraca naród i zabraniającego Cezarowi podatki dawać mówiącego o sobie Pomazańcem królem być
Stali się zaś przyjaciele zarówno Piłat i Herod w tym dniu między sobą byli wcześniej bowiem we wrogości będąc do siebie
Obróciwszy się zaś do nich Jezus powiedział córki Jeruzalem nie płaczcie nade Mną jednakże nad sobą płaczcie i nad dziećmi waszymi
I stał lud oglądający wyśmiewali zaś i przywódcy z nimi mówiąc innych uratował niech uratuje siebie jeśli Ten jest Pomazaniec Boga wybrany
I wszystkie przybywszy razem tłumy na widowisko to oglądając to co stało się bijąc się w swoje piersi wracały
zaś Piotr wstawszy przybiegł do grobowca i schyliwszy się w dół widzi płótna które są złożone same i odszedł do siebie dziwiąc się temu co stało się
I zacząwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków wytłumaczył im we wszystkich Pismach o sobie samym
Sam zaś Jezus nie zawierzył siebie im dlatego że On znać wszystkich
Dla tego więc bardziej starali się Go Judejczycy zabić bo nie jedynie rozluźnił rygor szabatu ale i Ojcem swoim nazywał Boga i tym samym siebie czyniąc Bogiem
Odpowiedział więc Jezus i powiedział im amen amen mówię wam nie może Syn czynić od siebie nic jeśli nie coś widziałby u Ojca czyniącego co bowiem kolwiek On czyniłby te i Syn podobnie czyni
Tak jak bowiem Ojciec ma życie w sobie tak dał i Synowi życie mieć w sobie
ale poznałem was że miłości Boga nie macie w sobie
Powiedział więc im Jezus amen amen mówię wam jeśli nie zjedlibyście ciała Syna człowieka i napilibyście się Jego krwi nie macie życia w sobie
Wiedząc zaś Jezus w sobie że szemrzą o tym uczniowie Jego powiedział im to was gorszy
Od siebie mówiący chwały własnej szuka zaś szukający chwały Tego który posłał go ten szczery jest i niesprawiedliwość w Nim nie jest
Powiedzieli więc Judejczycy do siebie gdzie On ma iść że my nie znajdziemy Go czy do rozproszenia greckiej zamierza iść i nauczać Greków
Mówili więc Judejczycy czy zabije siebie że mówi gdzie Ja odchodzę wy nie możecie przyjść
Jezus więc jak zobaczył ją płaczącą i tych którzy przyszli z nią Judejczyków płaczących rozrzewnił się w duchu i poruszył w sobie
Jezus więc znów będąc rozrzewniony w sobie przychodzi do grobowca była zaś grota i kamień leżał na niej
Tego zaś od siebie nie powiedział ale arcykapłan będąc roku tego prorokował że miał Jezus umrzeć za naród
Była zaś blisko Pascha judejska i weszli liczni do Jerozolimy z krainy przed Paschą aby oczyściliby siebie
Ubogich bowiem zawsze macie u siebie Mnie zaś nie zawsze macie
więc faryzeusze powiedzieli do siebie widzicie że nie zyskujecie niczego oto świat za Nim poszedł
jest wzbudzony od wieczerzy i kładzie szaty i wziąwszy ręcznik przepasał się
Jeśli Bóg został wsławiony w Nim i Bóg wsławi Go w sobie i zaraz wsławi Go
Trwajcie we Mnie i Ja w was jak latorośl nie może owocu przynosić z siebie jeśli nie trwałaby w winorośli tak ani wy jeśli nie we Mnie wytrwalibyście
Gdy zaś przyszedłby On Duch Prawdy wprowadzi was we wszelką prawdę nie bowiem będzie mówić z siebie ale ile kolwiek usłyszałby będzie mówić i przychodzące oznajmi wam
Odpowiedział mu Jezus z siebie ty to mówisz czy inni ci powiedzieli o Mnie
Odpowiedzieli mu Judejczycy my Prawo mamy i według Prawa naszego powinien umrzeć gdyż siebie Synem Boga uczynił
Powiedzieli więc do siebie nie rozdzieralibyśmy jej ale losowalibyśmy o nią kogo będzie aby Pismo zostałoby wypełnione mówiące rozdzielili szaty moje sobie i o odzienie moje rzucili los wprawdzie więc żołnierze te uczynili
Odeszli więc znów do siebie uczniowie
Po tych ukazał się znów Jezus uczniom nad morzem Tyberiadzkim ukazał się zaś tak
Mówi więc uczeń ten którego miłował Jezus do Piotra Pan jest Szymon więc Piotr usłyszawszy że Pan jest okrycie przepasał był bowiem nagi i rzucił się w morze
których i postawił obok siebie jako żyjącego po wycierpieć Mu w wielu pewnych dowodach przez dni czterdzieści dając siebie widzieć im i mówiąc te o Królestwie Boga
Powiedział zarówno do nich mężowie Izraelici zważcie wy sami nad ludźmi tymi co macie robić
Przed bowiem tymi dniami powstał Teodas mówiąc być kimś on sam do którego została przyłączona liczba mężów jakby czterystu który został zabity i wszyscy ilu zostali przekonani przez niego zostali rozproszeni i stali się ku niczemu
Zostawszy wyrzuconym zaś on zabrała go córka faraona i wykarmiła go sobie za syna
Mąż zaś pewien imieniem Szymon był wcześniej w mieście praktykujący magię i zdumiewający naród Samarii mówiąc że być kimś on sam wielkim
Odpowiedziawszy zaś eunuch Filipowi powiedział proszę cię o kim prorok mówi to o sobie samym lub o innym kimś
Gdy zaś w sobie był w niepokoju Piotr czym kolwiek oby jest widzenie które zobaczył i oto mężowie którzy są wysłani od Korneliusza zapytawszy o dom Szymona stanęli obok przy bramie
I Piotr który stał się w sobie samym powiedział teraz wiem prawdziwie że posłał Pan zwiastuna Jego i wyrwał mnie z ręki Heroda i całego oczekiwania ludu Judejczyków
Powiedziawszy otwarcie zaś Paweł i Barnaba powiedzieli wam było konieczne najpierw zostać powiedziane Słowo Boga skoro zaś zaś odtrącacie je i nie godnymi sądzicie siebie samych wiecznego życia oto jesteśmy odwróceni do pogan
a jednakże rzeczywiście nie bez świadectwa sobie zostawił dobro czyniąc z nieba nam deszcze dając i pory owocne karmiąc pożywieniem i radością serca nasze
wstrzymywać się od ofiarowanych bóstwom i krwi i od uduszonych i nierządu od których strzegąc siebie samych dobrze zrobicie bądźcie zdrowi
Zbudzony zaś który stał się strażnik więzienny i zobaczywszy które są otworzone drzwi strażnicy dobywszy miecza zamierzał siebie zabić wnioskując wymknąć się więźniom
Niektórzy zaś i z rządców Azji będąc mu przyjaciele posławszy do niego prosili nie dać siebie samego do teatru
Zważcie więc na siebie samych i całą trzódkę w której was Duch Święty umieścił doglądających paść zgromadzenie Boga które pozyskał przez swoją krew
To więc uczyń co ci mówimy są nam mężowie czterej ślub mający na sobie
Gdy stał się zaś dzień uczyniwszy niektórzy Judejczycy zbiegowisko zaklęli siebie samych mówiąc ani zjeść ani wypić aż do kiedy zabiliby Pawła
Którzy podszedłszy do arcykapłanów i starszych powiedzieli przekleństwem zaklęliśmy siebie samych niczego skosztować aż do kiedy zabilibyśmy Pawła
Ty więc nie pokładałbyś ufności im czekają w zasadzce bowiem na niego z nich mężowie liczniejsi niż czterdzieści którzy zaklęli siebie samych ani zjeść ani wypić aż do kiedy zabiliby go i teraz gotowi są czekając na tę od ciebie obietnicę
wprawdzie więc Festus odpowiedział być zachowanym Paweł w Cezarei on sam zaś zamierzać w szybkości wychodzić
Gdy zaś przyszliśmy do Rzymu setnik wydał więźniów dowódcy straży zaś Pawłowi zostało dozwolone pozostawać u siebie razem z strzegącym go żołnierzem
a te on gdy powiedział odeszli Judejczycy wielki mający pośród siebie spór
Dlatego i wydał ich Bóg w pożądliwości serc ich na nieczystość doznawać znieważenia ciała ich między sobą
podobnie zarówno i męskie odrzuciwszy zgodne z naturą użycie żeńskim dali się zapalić przez pragnienie ich ku jedni drugim męskie w męskich by bezwstyd sprawując i zapłatę którą trzeba było za to zwiedzenie ich na sobie samych odbierając
Kiedy bowiem narody nie Prawo mając z natury Prawo czyniłby czyniłyby ci Prawa nie mając dla siebie są Prawo
i nie który stał się słabym w wierze nie dostrzegał jego samego ciało już które jest uczynione martwym stu lat gdzieś będąc i uśmiercone łono Sary
dowodzi zaś swojej miłości ku nam Bóg gdyż jeszcze grzesznikami będących nas Pomazaniec za nas umarł
Tak i wy rozsądzajcie siebie samych martwymi wprawdzie być grzechowi żyjącymi zaś Bogu w Pomazańcu Jezusie Panu naszym
ani nie stawiajcie członków waszych jako oręża niesprawiedliwości grzechu ale stawajcie siebie samych Bogu jak z martwych żyjących i członki wasze jako oręża sprawiedliwości Bogu
Nie wiecie że przy czym stawiacie siebie samych jako niewolnicy ku posłuszeństwu niewolnicy jesteście którym jesteście posłuszni albo grzechu ku śmierci lub posłuszeństwa ku sprawiedliwości
Bowiem niezdolne prawo w którym było słabe przez ciało Bóg swojego Syna posławszy w podobieństwie ciała grzechu i za grzech potępił grzech w ciele
nie jedynie zaś ale i sami pierwociną Ducha mając i my sami w sobie wzdychamy usynowienia oczekując odkupienia ciała naszego
Nie bowiem chcę aby wy nie rozumieć bracia o tajemnicy tej aby nie bylibyście w sobie samych rozumni że zatwardziałość serca z poszczególna Izraela stała się aż do którego wypełnienie pogan weszłoby
To samo ku jedni drugim myśląc nie o wysokich myśląc ale do pokornych dostosowując się nie stawajcie się rozumni przed sobą samymi
nie sobie samym wymierzając sprawiedliwość umiłowani ale dajcie miejsce gniewowi jest napisane bowiem Mnie ukaranie Ja odpłacę mówi Pan
tak że ten przeciwstawiający się władzy Boga rozporządzeniu przeciwstawia się ci zaś przeciwstawiający się sobie samym wyrok otrzymają
Bowiem nie będziesz cudzołożył nie będziesz mordował nie będziesz kradł nie będziesz składał fałszywego świadectwa nie będziesz pożądał i jeśli jakieś inne przykazanie w tym słowie jest połączone w tym będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie
Nikt bowiem z nas dla siebie samego żyje i nikt dla siebie samego umiera
Zatem więc każdy z nas o sobie samym słowo da Bogu
Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie że nic pospolitym z powodu siebie samego jeśli nie poczytującym sobie że coś pospolitym być temu pospolitym
Ty wiarę masz dla siebie samego miej przed Bogiem szczęśliwy nie sądzący siebie samego w czym bada
Jesteśmy winni zaś my mocni słabościom niemocnych znosić i nie sobie samym przypodobać się
i bowiem Pomazaniec nie sobie samemu przypodobał się ale tak jak jest napisane zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie
którzy za duszę moją swoją szyję podsunęli którym nie ja sam dziękuję ale i wszystkie zgromadzenia pogan
bowiem tacy Panu naszemu Jezusowi Pomazańcowi nie są niewolnikami ale swojemu brzuchowi i przez gładkie mówienie i wysławianie zwodzą serca niewinnych
Nikt siebie samego niech zwodzi jeśli ktoś uważa mądry być wśród was w wieku tym głupi niech stanie się aby stałby się mądry
Już wprawdzie więc całkowicie porażka pośród was jest że sądy macie z sobą przez co nie raczej znosicie niesprawiedliwość przez co nie raczej dajecie się pozbawić
Czy nie wiecie że ciało wasze świątynia w was Świętego Ducha jest którego macie od Boga i nie jesteście was samych
Przez zaś nierządy każdy swoją żonę niech ma i każda swojego męża niech ma
Który zaś postanowił mocno w sercu nie mając przymusu władzę zaś ma nad własną wolą i to osądził w sercu jego zachowywać swoją dziewicę dobrze czyni
Nikt to swoje niech szuka ale innego każdy
sumienie zaś mówię nie tego swojego ale innego dla czego bowiem wolność moja jest sądzona przez inne sumienie
każda zaś kobieta modląca się lub prorokująca z nie nakrytą głową zawstydza głowę swoją jedno bowiem jest i to samo będąc ogoloną
Niech próbuje zaś człowiek siebie samego i tak z chleba niech je i z kielicha niech pije
Bo jedząc i pijąc niegodnie wyrok sobie samemu je i pije nie rozróżniając ciała Pana
Jeśli bowiem siebie samego rozsądzalibyśmy nie kiedykolwiek bylibyśmy sądzeni
nie zachowuje się niestosowne nie szuka swojego nie jest drażniąca nie liczy zła
Mówiący językiem siebie samego buduje zaś prorokujący zgromadzenie buduje
jeśli zaś nie byłby tłumacz niech milczy w zgromadzeniu sobie samemu zaś niech mówi i Bogu
Na pierwszy dzień tygodni każdy z was u siebie samego niech kładzie gromadząc co co kolwiek mieliby się dobrze aby nie kiedy przyszedłbym wtedy zbiórki stawałyby się
Proszę zaś was bracia wiecie dom Stefana że jest pierwocina Achai i do posługi świętym wskazali siebie samych
Ale sami w sobie samych wyrok śmierci powzięliśmy aby nie pokładający ufności bylibyśmy na sobie samych ale na Bogu wzbudzającym martwych
Zaczynamy znowu siebie samych polecać czy nie potrzebujemy jak niektórzy polecających listów do was lub od was polecających
Nie że zdolni jesteśmy od siebie samych liczyć sobie coś jak z siebie samego ale zdolność nasza z Boga
A nie tak jak Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje ku nie spojrzeć synowie Izraela na koniec tego które traci na znaczeniu
ale wyrzekamy się ukrytych wstydu nie chodząc w przebiegłości ani fałszując Słowo Boga ale ukazanie się prawdy stawiając siebie samych ku całemu sumieniu ludzi wobec Boga
Nie bowiem siebie samych głosimy ale Pomazańca Jezusa Pana siebie samych zaś jako niewolników waszych przez Jezusa
Nie bowiem znowu siebie samych polecamy wam ale okazję dając wam chluby za nas aby mielibyście przeciw tym na twarzy chlubiącym się a nie sercu
A za wszystkich umarł aby ci żyjący już więcej nie dla siebie samych żyliby ale dla Tego za nich który umarł i który został wzbudzony
To zaś wszystkie z Boga który pojednał nas z sobą samym przez Jezusa Pomazańca i który dał nam posługę pojednania
Jako że Bóg był w Pomazańcu świat pojednujący z sobą samym nie liczący im upadków ich i Tym który umieścił w nas Słowo pojednania
ale we wszystkim stawiając siebie samych jako Boga słudzy w wytrwałości wielkiej w uciskach w potrzebach w udrękach
Te więc mając obietnice umiłowani oczyścilibyśmy siebie od każdego splamienia ciała i ducha wypełniający poświęcenie w strachu Boga
Oto bowiem samo to według Boga zostać zasmuconym wasze jak wielką sprawiło wam gorliwość ale obronę ale oburzenie ale strach ale tęsknotę ale żarliwość ale ukaranie we wszystkim poleciliście siebie czystymi być w tej sprawie
i nie tak jak nabraliśmy nadziei ale siebie samych dali najpierw Panu a nam przez wolę Boga
Na to przeciw obliczu patrzcie jeśli ktoś jest przekonany sobie samemu Pomazańca być to niech liczy znowu z samego siebie że tak jak on Pomazańca tak i my Pomazańca
Nie bowiem ośmielamy się zaliczać lub porównywać siebie samych z niektórymi siebie samych stawiających ale sami w sobie samych siebie samych mierząc i porównując siebie samych z sobą samymi nie rozumieją
Nie bowiem jak nie dosięgając do was ponad miarę wyciągamy siebie samych aż do bowiem i was przybyliśmy pierwsi w dobrej nowinie Pomazańca
nie bowiem siebie samego polecający ten jest wypróbowany ale którego Pan poleca
Siebie samego doświadczajcie jeśli jesteście w wierze siebie samych badajcie czy nie uznajecie siebie samych że Jezus Pomazaniec w was jest chyba nie jacyś niewypróbowani jesteście
który dał siebie samego za grzechy nasze żeby wyrwałby nas z nastającego wieku niegodziwego według woli Boga i Ojca naszego
Przed bowiem przyjść ktoś od Jakuba z poganami jadł razem gdy zaś przyszli powstrzymał się i odłączył samego siebie bojąc się tych z obrzezania
z Pomazańcem jestem ukrzyżowany razem żyję zaś już nie ja żyje zaś we mnie Pomazaniec co zaś teraz żyję w ciele w wierze żyję tej w Syna Boga Tego który umiłował mnie i który wydał samego siebie za mnie
Bowiem całe Prawo w jednym słowie jest wypełnione w tym będziesz miłował tego bliźniego twojego jak siebie
Jeśli bowiem uważa ktoś być czymś niczym będąc siebie samego zwodzi w umyśle
zaś czyn swój niech bada każdy i wtedy w sobie samym jedyny chlubę będzie mieć i nie w innym
bo siejący w ciało swoje z ciała będzie żąć zniszczenie zaś siejący w Ducha z Ducha będzie żąć życie wieczne
Wrogość w ciele Jego Prawem przykazań w postanowieniach które uznał za bezużyteczne aby tych dwóch stworzyłby w sobie ku jednemu nowemu człowiekowi czyniąc pokój
z którego całe ciało które jest spajane i które jest zespalane przez każde zetknięcie zaopatrzenia według działania w mierze jednej każdej części wzrost ciała czyni sobie ku budowaniu swojemu w miłości
którzy stając się nieczułymi siebie samych oddali rozpuście w robieniu nieczystości każdej w chciwości
Stawajcie się zaś ku jedni drugim łagodni miłosierni darowując sobie samym tak jak i Bóg w Pomazańcu okazał łaskę wam
i postępujcie w miłości tak jak i Pomazaniec umiłował nas i wydał siebie samego za nas dar i ofiarę Bogu na woń aromatu
mówiąc sobie samym przez psalmy i hymny i pieśni duchowe śpiewając i śpiewając w sercu waszym Panu
Mężowie miłujcie żony swoje tak jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i siebie samego wydał za nie
aby postawiłby przy nim siebie jako wspaniałe zgromadzenie nie mające plamę lub zmarszczkę lub coś z takich ale aby byłoby święte i nienaganne
Tak powinni mężowie miłować swoje żony jak swoje ciała miłujący swoją żonę siebie samego miłuje
nikt bowiem dawniej swoje ciało znienawidził ale pielęgnuje i otacza troską je tak jak i Pan zgromadzenie
Jednakże i wy ci po jedynczo każdy swoją żonę tak niech miłuje jak siebie samego zaś żona aby bałaby się męża
nic dla niesnasek lub pustej chwały ale pokorą jedni drugich uznając za będących wyższymi od siebie
nie na swoje każdy baczcie ale i na innych każdy
ale siebie samego uczynił pustym postać niewolnika wziąwszy w podobieństwie ludzi stawszy się a dla postaci został znaleziony jako człowiek
uniżył siebie samego stawszy się posłuszny aż do śmierci śmierci zaś krzyżowej
Tak że umiłowani moi tak jak zawsze byliście posłuszni nie jak podczas obecności mojej jedynie ale teraz wiele bardziej podczas nieobecności mojej ze strachem i drżeniem swoje zbawienie sprawujcie
Wszyscy bowiem tych swoich szukają nie tych Pomazańca Jezusa
który przekształci się ciała poniżenia naszego ku stać się Jego podobnego do ciała chwały Jego według działania tego móc Mu i poddać sobie wszystkie
Znosząc jedni drugich i darowując sobie samym jeśli ktoś przeciw komuś miałby skargę tak jak i Pomazaniec darował wam tak i wy
Słowo Pomazańca niech zamieszkuje w was obficie we wszelkiej mądrości nauczając i napominając siebie samych psalmami i hymnami i pieśniami duchowymi w wdzięczności śpiewając w sercu waszym Panu
ale staliśmy się łagodni w pośród was jak kolwiek żywicielka otaczałaby troską swoje dzieci
tak będąc przywiązanymi wobec was mamy upodobania by przekazać wam nie jedynie dobrą nowinę Boga ale i swoje dusze dlatego że umiłowani nam jesteście postawieni
tak jak wiecie jak jednego każdego z was jak ojciec dzieci swoje zachęcając was i pocieszając
i świadcząc ku postępować wam godnie Boga wzywającego was do swojego Królestwa i chwały
by wiedzieć każdy z was swoje naczynie utrzymać w poświęceniu i szacunku
i by uznawać ich ponad wszelką miarę w miłości z powodu pracy ich zachowujcie pokój wśród siebie samych
będący przeciwnym i który jest wznoszony ponad wszystko który jest nazywany bogiem lub przedmiotem kultu tak że go w świątyni Boga jak bóg usiąść pokazując siebie samego że jest bóg
I teraz to powstrzymujące znacie aż do zostać objawionym on w swojej porze
nie że nie mamy władzy ale aby siebie samych jako przykład dalibyśmy wam ku naśladować nas
zaś takim nakazujemy i prosimy przez Pana naszego Jezusa Pomazańca aby ze spokojem pracując swój chleb jedliby
Dawszy siebie na okup za wszystkich świadectwo porom swoim
tak samo i by żony w szacie uporządkowanej ze skromnością i rozsądkiem przystrajać siebie nie w splotach włosów lub złocie lub perłach lub odzieniu drogocennym
Ci bowiem dobrze usłużywszy stopień sobie dobry uzyskują i wielką śmiałość w wierze w Pomazańcu Jezusie
korzeń bowiem wszystkich złych jest miłość do pieniędzy której niektórzy pragnąc zostali wprowadzeni na manowce z dala od wiary i siebie samych przebili bólom licznym
odkładających sobie fundament dobry na to mającego nastąpić aby chwyciliby się wiecznego życia
jeśli jesteśmy niewierni On wierny pozostaje wyprzeć się siebie samego nie może
jeśli więc ktoś oczyściłby siebie samego z tych będzie naczynie do szacunku które jest poświęcone i pożyteczne Władcy do każdego uczynku dobrego które jest przygotowane
Będzie bowiem pora gdy która jest zdrową nauką nie zniosą ale według pożądliwości własnych sobie będą zgarniać nauczycieli dając łaskotać sobie słuch
który dał siebie za nas aby odkupiłby nas z całego bezprawia i oczyściłby sobie lud szczególnie wybrany zapaleńca dobrych uczynków
Ten będąc odblask chwały i wizerunek zrozumienia Jego niosąc zarówno wszystkie wypowiedzią mocy Jego przez samego siebie oczyszczenie uczyniwszy z grzechów naszych usiadł po prawej stronie wielkości na wysokościach
ale zachęcajcie siebie samych w każdym dniu aż do kiedy dzisiaj jest nazywane aby nie dałby uczynić twardym ktoś z was oszustwa grzechu
i z powodu tego powinien tak jak za lud tak i za siebie przynosić za grzechy
i nie dla siebie samego ktoś bierze szacunek ale który jest wzywany przez Boga tak jak i Aaron
Tak i Pomazaniec nie sobie samemu oddał chwałę by stać się arcykapłanem ale Ten który powiedział do Niego Syn mój jesteś Ty Ja dzisiaj zrodziłem Cię
a odpadłszy mimo to znów odnawiać ku nawróceniu znowu krzyżujących dla siebie samych Syna Boga i wystawiających na pokaz
Bowiem Abrahamowi obiecawszy Bóg skoro na nikogo miał większego przysiąc przysiągł na siebie samego
Ten nie ma co dzień konieczności tak jak arcykapłani wcześniej za własne grzechy ofiary prowadzić następnie za te ludu to bowiem uczynił raz na zawsze siebie samego wzniósłszy
do zaś drugiego raz w roku sam arcykapłan nie bez krwi którą przynosi za swoje i ludu grzechy popełnione nieświadomie
jak wielce bardziej krew Pomazańca który przez Ducha wiecznego siebie samego przyniósł nienagannego Bogu oczyści sumienie wasze od martwych czynów ku służyć Bogu żyjącemu
ani aby wielokrotnie przynosiłby siebie samego tak jak arcykapłan wchodzi do świętych co roku we krwi cudzej
nie opuszczając zgromadzenia się swoich tak jak zwyczaj niektórym ale zachęcając i o tak wiele bardziej ile patrzycie zbliżający się dzień
i bowiem z więzami moimi współodczuliście i grabież które są dobytkiem waszym z radością przyjęliście wiedząc że mieć w siebie samych lepszy majątek w niebiosach i trwający
Stawajcie się zaś wykonawcy Słowo a nie jedynie słuchacze zwodzący samych siebie
przypatrzył się bowiem sobie samemu i odszedł i zaraz zapomniał jaki był
Religijność czysta i nieskazitelna od Boga i Ojca to jest odwiedzić sieroty i wdowy w ucisku ich nieskalanym samego siebie zachowywać z dala od świata
A nie zostaliście rozsądzeni wśród sobie samych i staliście się sędziowie rozważań niegodziwym
Tak i wiara jeśli nie dzieł miałaby martwa jest w sobie samej
którym zostało objawione że nie sobie samym nam zaś służyły one co teraz zostało ogłoszone wam przez tych którzy ogłosili dobą nowinę wam w Duchu Świętym który został wysłany z nieba w które pragną zwiastunowie zajrzeć
tak bowiem niegdyś i święte żony mające nadzieję w Bogu przystrajały siebie będąc poddane swoim mężom
Przede wszystkim zaś ku sobie miłość żarliwą mając gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów
każdy tak jak otrzymał dar łaski ku sobie nim służąc jako dobrzy zarządcy różnorodnej łaski Boga
Tak że i cierpiący według woli Boga jako wiernemu Stwórcy niech są powierzane dusze swoje w czynieniu dobra
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ludu jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele którzy wprowadzą stronnictwa zguby i Tego który wykupił ich Władcę wypierając się sprowadzając sobie samym szybką zgubę
Jeśli powiedzielibyśmy że grzechu nie mamy siebie zwodzimy i prawda nie jest w nas
A każdy mający nadzieję tę w Nim oczyszcza siebie tak jak On czysty jest
Wierzący w Syna Boga ma świadectwo w sobie nie wierzący Bogu kłamcą czynił Go gdyż nie uwierzył w świadectwo którym świadczył Bóg o Synu Jego
Wiemy że każdy który jest zrodzony z Boga nie grzeszy ale który został zrodzony z Boga zachowuje siebie i niegodziwy nie dotyka go
Dzieciaczki ustrzeżcie się od bożków amen
Uważajcie na siebie aby nie zniszczylibyście co wypracowaliście ale zapłatę pełną odebralibyście
Zwiastunów także nie którzy zachowali swojego początku ale którzy pozostawili własne mieszkanie na sądu wielkiego dnia więzami wiecznymi pod mrokiem zachował
Ci są na miłościach waszych wrzodami wspólnie ucztując z wami bez obaw siebie samych pasąc chmury bezwodne przez wiatry które są przenoszone drzewa późnojesienne bezowocne dwukrotnie umarłszy które zostały wykorzenione
fale dzikie morza pieniącei się swoimi wstydami gwiazdy zbłąkane dla których mrok ciemności na wiek jest zachowany
że mówili wam że w ostatnim czasie będą szydercy według swoich pożądliwości idący bezbożności
Tymi są odłączający samych siebie zmysłowi Ducha nie mający
Wy zaś umiłowani w najświętszej waszej wierze budując samych siebie w Duchu Świętym modląc się
Siebie samych w miłości Boga zachowajcie czekając na miłosierdzie Pana naszego Jezusa Pomazańca do życia wiecznego
Znam twoje czyny i ucisk i ubóstwo bogaty zaś jesteś i bluźnienie od mówiących Judejczykami być sobie samym a nie są ale zgromadzenie szatana
Ale mam przeciw tobie trochę że pozwalasz kobiecie Jezebel nazywającą siebie prorokinią nauczać i być zwodzonymi moi niewolnicy by popełniać nierząd i ofiarowane bóstwom zjeść
Oto daję ze zgromadzenia szatana z mówiących sobie samym Judejczykami być a nie są ale kłamią oto uczynię ich aby przyszliby i oddaliby cześć przed stopami twoimi i poznaliby że Ja umiłowałem cię
I cztery istoty żywe jedno po sobie miały po skrzydeł sześć naokoło i z wewnątrz będące pełnymi oczu i odpoczynku nie mają dniem i nocą mówiąc Święty Święty Święty Pan Bóg Wszechmogący był i który jest i przychodzący
I królowie ziemi i dostojnicy i bogaci i trybuni i potężni i każdy niewolnik i każdy wolny ukryli siebie samych w jaskiniach i w skałach gór
I siedmiu zwiastunów mających siedem trąb przygotowali siebie aby zatrąbiliby
i krzyknął głosem wielkim tak jak lew ryczy i gdy krzyknął powiedziało siedem grzmotów swoimi głosami
I gdy powiedziało siedem grzmotów głosami swoimi miałem pisać i usłyszałem głos z nieba mówiący mi zapieczętuj co powiedziało siedem grzmotów i nie te napisałbyś
ale w dniach głosu siódmego zwiastuna kiedy miałby trąbić i zostałaby dokonana tajemnica Boga jak ogłosił dobrą nowinę swoim niewolnikom prorokom
Ci jedno mniemanie mają a moc i władzę swoją zwierzęciu podają
Ile oddał chwałę sobie i żył w przepychu tak wielki dajcie mu męczarnię i boleść gdyż w sercu jego mówi siedzę królowa i wdowa nie jestem i boleści nie zobaczyłabym
Radowalibyśmy się i weselilibyśmy się i oddalibyśmy chwałę Mu gdyż przyszło wesele Baranka i żona Jego przygotowała siebie