Słownik Stronga
G2532
καί
Język:
grecki
Transliteracja:
kaí
Wymowa:
kahee
Definicja:
i
- Oryginał: καί - Transliteracja: Kai - Fonetyczny: kahee
- Definicja:
1. a także, nawet, rzeczywiście, ale częstotliwość liczona na podstawie 1894 Scrivener grecki Nowy Testament.
- Pochodzenie: najwyraźniej cząstka pierwotna, posiadająca kopulacyjną, a czasem także skumulowaną siłę - Wpis TDNT: Brak - Część (części) mowy: Spójnik - Strong's: Najwyraźniej pierwotna cząstka o kopulacyjnej, a czasem także skumulowanej sile; a nawet wtedy też itp.; często używane w połączeniu (lub składzie) z innymi cząstkami lub małymi słowami: - a także oba, ale nawet jeśli rzeczywiście podobnie, to lub tak, że wtedy, gdy tak jeszcze.Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
Siglum
Treść
Na początku uczynił ― Bóg ― niebo i ― ziemię:
― Zaś ziemia była niewidoczna i niestała a ciemność [zalegała] nad ― otchłanią, i Duch Boga unosił się nad ― wodą.
i powiedział ― Bóg: Niech się stanie światło. I stało się światło.
I zobaczył ― Bóg ― światło, że [jest] dobre, i oddzielił ― Bóg spośród środka ― światło i spośród środka ― ciemność
i nazwał ― Bóg ― światło dniem a ― ciemność nazwał nocą, i stał się wieczór i stał się poranek, dzień pierwszy.
I powiedział ― Bóg: Niech stanie się sklepienie w środku ― wody, aby została oddzielona spośród środka woda i woda. I stało się tak.
I uczynił ― Bóg ― sklepienie, i oddzielił ― Bóg spośród środka ― wodę, ― będąca poniżej ― sklepienia, i spośród środka ― wodę ― powyżej ― sklepienia.
I nazwał ― Bóg ― sklepienie niebem. I zobaczył ― Bóg, że [było] dobre. I stał się wieczór i stał się poranek, dzień drugi.
I powiedział ― Bóg: Niech się zbierze ― woda ― poniżej ― nieba w zgromadzeniu jednym, aby pojawił się ― suchy [ląd]. I stało się tak. I zebrała się ― woda ― poniżej ― nieba w ― zgromadzeniu jego, i pojawił się ― suchy [ląd].
I nazwał ― Bóg ― suchy [ląd] ziemią i ― zbiorowiska ― wód nazwał morzami. I zobaczył ― Bóg, że [było] dobre.
I powiedział ― Bóg: Niech wyrośnie ― ziemi ziele traw, siejące nasienie według rodzaju i wzajemnych podobieństw, i drzewo owocowe czyniące owoc, co ― nasienie jego w nim według rodzaju na ― ziemi. I stało się tak.
I wydała ― ziemia ziele traw, siejące nasienie według rodzaju i wzajemnych podobieństw, i drzewo owocowe czyniące owoc, co ― nasienie jego w jego według rodzaju na ― ziemi. I powiedział ― Bóg, że [było] dobre.
I stał się wieczór i stał się poranek, dzień trzeci.
I powiedział ― Bóg: Niech się staną latarnie na ― sklepieniu ― nieba dla oświetlania ― ziemi ― oddzielając spośród środka ― dnia i spośród środka ― nocy i niech będą jako znaki i do pór i do dni i do lat.
I niech będą do oświetlania na ― sklepieniu ― nieba dla świecenia nad ― ziemią. I stało się tak.
I uczynił ― Bóg ― dwie latarnie ― duże, ― latarnię ― większą do rządzenia ― dniem i ― latarnię ― mniejszą do rządzenia ― nocą, i ― gwiazdy.
I umieścił je ― Bóg na ― sklepieniu ― nieba aby świeciły nad ― ziemią.
i rządziły ― dniem i ― nocą i oddzielały spośród środka ― światło i spośród środka ― ciemność. I zobaczył ― Bóg, że [było] dobre.
I stał się wieczór i stał się poranek, dzień czwarty.
I powiedział ― Bóg: Niech wyprowadzą ― wody pełzające dusze żyjące i skrzydlate latające nad ― ziemią na ― sklepieniu ― nieba. I stało się tak.
I uczynił ― Bóg ― zwierzęta morskie ― wielkie i wszelkie dusze żyjące pełzające co wyprowadził [z] ― wody według rodzajów ich i wszelkie ptactwo skrzydlate według rodzajów. I zobaczył ― Bóg, że [było] dobre.
I pobłogosławił je ― Bóg mówiąc: Rośnijcie i pomnażajcie się i wypełniajcie ― wody w ― morzach, i ― skrzydlate niech pomnażają się na ― ziemi.
I stał się wieczór i stał się poranek, dzień piąty.
I powiedział ― Bóg: Niech wyprowadzi ― ziemia duszę żyjącą według rodzaju, czworonożne i pełzające i dzikie zwierzęta ― ziemi według rodzaju. I stało się tak.
I uczynił ― Bóg ― dzikie zwierzęta ― ziemi według rodzaju i ― bydło domowe według rodzaju i wszelkie ― pełzające [po] ziemi według rodzaju ich. I zobaczył ― Bóg, że [było] dobre.
I powiedział ― Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz i na podobieństwo, i [aby] rządzili ― rybami ― morza i ― skrzydlatymi ― nieba i ― bydłem domowym i wszystkim [na] ziemi i wszelkimi ― pełzającymi ― czołgającymi się po ― ziemi.
I uczynił ― Bóg ― człowieka, na obraz Boga uczynił go, mężczyzną i kobietą uczynił ich.
I błogosławił im ― Bóg mówiąc: Rośnijcie i powiększajcie się i wypełniajcie ― ziemię i weźcie w posiadanie ją i rządźcie ― rybami ― morza i ― skrzydlatymi ― nieba i wszelkim ― bydłem domowym i wszystkim [na] ziemi i wszelkim ― pełzającym ― czołgającym się po ― ziemi.
I powiedział ― Bóg: Oto daję wam wszelką trawę zasianą siejącą nasienie, co jest na całej ― ziemi, i wszelkie drzewo, co posiada w sobie owoc [z] ziarnem zasiewanym, wam będą na pokarm,
I wszystkim ― dzikim zwierzętom ― ziemi i wszystkim ― skrzydlatym ― nieba i wszelkim pełzającym ― czołgającym się po ― ziemi, co ma w sobie duszę żyjącą, wszelką trawę zieloną na pokarm. I stało się tak.
I zobaczył ― Bóg ― na wszystko, które uczynił, i oto [było to] dobre bardzo. I stał się wieczór i stał się poranek, dzień szósty.
I zostały całkowicie ukończone ― niebiosa i ― ziemia i cała ― aranżacja jego.
I zakończył ― Bóg w ― dniu ― szóstym ― dzieła Jego, [które] uczynił, i odpoczął ― dnia ― siódmego od wszystkich ― dzieł Jego, które uczynił.
I pobłogosławił ― Bóg ― dzień ― siódmy i uświęcił go, że w nim odpoczął od wszystkich ― dzieł Jego, które postanowił ― Bóg uczynić.
Ten [jest] ― zwój pochodzenia nieba i ziemi, kiedy zostały uczynione. ― [W] dniu [kiedy] uczynił ― JAHWE ― niebo i ― ziemię,
i wszelkie zielone pola, przedtem zanim ― stały się na ― ziemi i wszelka trawa pola przedtem zanim ― wyrosła, nie bowiem spuścił deszcz ― JAHWE na ― ziemię, i człowieka nie było do pracy [na] ziemi,
źródło bowiem wznosiło się z ― ziemi i nawadniało całe ― oblicze ― ziemi.
I wyrzeźbił ― JAHWE ― człowieka, proch z ― ziemi i tchnął w ― oblicze jego dech życia i stał się ― człowiek [wówczas] duszą żyjącą.
I zasadził JAHWE ― Bóg ogród w Eden na wschodzie słońca i umieścił tam ― człowieka, którego wyrzeźbił.
I wyrosło [od] ― JAHWE jeszcze z ― ziemi wszelkie drzewo piękne do oglądania i dobre do jedzenia i ― drzewo ― życia w środku ― ogrodu i ― drzewo ― możliwości poznania dobra i zła.
― Zaś złoto ― ziemi owej dobre, i tam jest ― węgiel ognisty i ― kamień ― zielonkawy.
I imię ― rzeki ― drugiej Gichon, ta ― opływająca całą ― ziemię Etiopską.
I ― rzeka ― trzecia Tygrys, ta ― przepływa naprzeciw Asyrii. ― Zaś rzeka ― czwarta to Eufrat.
I wziął JAHWE ― Bóg ― człowieka, którego wyrzeźbił, i umieścił go w ― ogrodzie, do pracy [w] nim i strzeżenia.
I dał rozkaz JAHWE ― Bóg ― Adamowi mówiąc: Z wszelkiego drzewa ― w ― ogrodzie jedzenie będziesz spożywać,
z zaś ― drzewa ― poznania dobra i zła, nie będziecie jedli z niego. ― Bowiem w dniu zjedzenia z niego śmiercią umrzecie.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie dobrze jest ― człowiekowi samemu, uczynię mu pomoc podobną jemu.
I wyrzeźbił ― JAHWE jeszcze z ― ziemi wszelkie ― dzikie zwierzę ― pola i wszelkie ― skrzydlate ― nieba i przyprowadził je do ― Adama zobaczyłby, jak nazwie je. I wszystkie ― które dał nazwę im Adam, dusza żyjąca, takie imię jej.
I nadał Adam imiona wszelkiemu ― bydłu i wszelkim ― skrzydlatym ― nieba i wszystkim ― dzikim zwierzętom ― pola, zaś Adamowi nie znalazła się pomoc podobna jemu.
I zesłał ― JAHWE oszołomienie na ― Adama, i zapadł w sen. I wziął jedno ― z boku jego i wypełnił ciałem zamiast jego.
I zbudował JAHWE ― Bóg ― z boku, co wziął z ― Adama, ― kobietę i przyprowadził ją do ― Adama.
I powiedział Adam: Ta teraz kość z ― kości mej i ciałem z ― ciała mego. Tę nazwał kobietą, że z ― męża jej wzięto ją.
Z powodu tego opuści człowiek ― ojca jego i ― matkę jego i sklei się z ― kobietą jego, i będą ci dwaj w ciele jednym.
I byli ― dwaj nadzy, ― ― Adam i ― kobieta jego, i nie wstydzili się.
― Zaś wąż był sprytniejszy [od] każdego ― dzikiego zwierzęcia ― na ― ziemi, które uczynił JAHWE ― Bóg. I powiedział ― wąż ― kobiecie: Czemu [to] powiedział ― Bóg: Nie wy jedlibyście z każdego drzewa ― w ― ogrodzie?
I odpowiedziała ― kobieta ― wężowi: Z owocu drzewa ― ogrodu jeść będziemy,
I odpowiedział ― wąż ― kobiecie: Nie śmiercią umrzecie.
Dobrze wie bowiem ― Bóg, że w tym ― dniu [kiedy] zjedlibyście z jego, otworzą się wam ― oczy, i będziecie jak Bóg znając dobro i zło.
I zobaczyła ― kobieta, że dobre ― drzewo do jedzenia, i że przyjemny dla oczu patrząc i piękno jest ― zauważalne i spróbowawszy ― owocu jego zjadła. I dała i ― mężowi jej z nią, i zjedli.
I otworzyły się ― oczy ― dwojga, i zobaczyli, że nadzy są, i pospinali liście figowe i zrobili sobie przepaski.
I usłyszawszy ― odgłos JAHWE ― Boga przechodzącego w ― ogrodzie ― przestraszyli się, i ukryli się ― ― Adam i ― kobieta jego przed obliczem JAHWE ― Boga w pośród ― drzewa ― ogrodu.
I zawołał JAHWE ― Bóg do Adama i powiedział mu: Adamie, gdzie jesteś?
I odpowiedział Mu: ― Odgłos Twój usłyszałem przechodzenia w ― ogrodzie i przestraszyłem się, bo nagi jestem i ukryłem się.
I powiedział jemu: Kto oznajmił ci, że nagi jesteś? Czy z ― drzewa co rozkazałem ci tego jednego nie jadłbyś z niego zjadłeś?
I odpowiedział ― Adam: ― Kobieta, którą dałeś [aby była] ze mną, ona mi dała z ― drzewa, i jedliśmy.
I powiedział JAHWE ― Bóg ― kobiecie: Czemuż to uczyniłaś? I odpowiedziała ― kobieta: ― wąż oszukał mnie, i zjedliśmy.
I powiedział JAHWE ― Bóg ― wężowi: Ponieważ uczyniłeś to, przeklęty ty [jesteś] pośród wszelkiego ― bydła i pośród wszystkich ― dzikich zwierząt ― ziemi. Na ― piersi twej i ― brzuchu chodzić będziesz i ziemię jeść będziesz przez wszystkie ― dni ― życia twego.
I nienawiść ustanawiam pomiędzy ― tobą a ― ― ― kobietą i pomiędzy ― ― nasieniem twym a ― ― ― nasieniem jej. Ono [na] twą czyhać będzie głowę, a ty czyhać będziesz [na] jego piętę.
I ― kobiecie powiedział: Bardzo powiększę ― boleści twe i [w] jękach twych, w boleści rodzić będziesz dzieci, i do ― męża twego ― pragnienia skieruję twe, a on [nad] tobą panować będzie.
― Zaś Adamowi powiedział: Ponieważ usłuchałeś ― głosu ― kobiety twej i zjadłeś z ― drzewa, co nakazałem tobie tego jednego nie jeść z niego, przeklęta [jest] ziemia w ― trudzie twym, w boleści jeść będziesz z niej przez wszystkie ― dni ― życia twego.
Ciernie i osty urosną tobie, i będziesz jeść ― trawę ― pola.
W pocie ― oblicza twego jeść będziesz ― chleb twój aż ― obrócisz się ty w ― ziemię, z której jesteś wzięty, bo ziemią jesteś i do ziemi odejdziesz.
I nadał Adam ― imię ― kobiecie jego Życie, bo ta [jest] matką wszystkich ― żyjących.
I uczynił JAHWE ― Bóg ― Adamowi i ― kobiecie jego tuniki ze skór i ubrał ich.
I powiedział ― JAHWE, Oto Adam stał się ― jak jeden z nas ― znający dobro i zło, i teraz oby nie wyciągnął ― ręki i wziął [z] drzewa ― życia i zjadłby i żyłby na ― wiek.
I wydalił ich JAHWE ― Bóg z ― ogrodu ― rozkoszy, [aby] uprawiał ― ziemię, z której został wzięty.
I wyrzucił ― Adama i zamieszkał on naprzeciw ― ogrodu ― rozkoszy i ustawił ― cheruby i ― ognisty miecz ― który się obraca strzegący ― drogi [do] drzewa ― życia.
Adam zaś poznawszy Ewę ― kobietę jego, i poczęła zrodziwszy ― Kaina i powiedziała: Zdobyłam mężczyznę przez ― JAHWE.
I następnie urodziła ― brata jego ― Abla, i został Abel pasterzem owiec, Kain zaś był uprawiającym ― ziemię.
I stało się pomiędzy dniami, przyniósłszy Kain z ― owoców ― ziemi ofiarę ― JAHWE,
i Abel przyniósłszy i jego z ― pierworodnych ― owiec jego i z ― tłuszczu ich. I spojrzał ― JAHWE na Abla i na ― dar jego,
na zaś Kaina i na ― ofiarę jego nie zwrócił uwagi. I zasmucił się ― Kain bardzo, i [chodził z] posępnym ― obliczem.
I powiedział JAHWE ― Bóg ― Kainowi: Dla czego bardzo smutny stałeś się i dla czego sposępniało ― oblicze twe?
Nie, jeśli właściwie przyniosłeś, właściwie zaś nie rozdzieliłeś, popełniłeś grzech? Zachowaj spokój! Do ciebie [należy] odwrócenie się [od] niego, i ty będziesz panował nad nim.
I powiedział Kain do Abla ― brata jego: Pójdźmy na ― pastwisko. I stało się kiedy ― byli oni na ― pastwisku i rzucił się Kain na Abla ― brata jego i zabił jego.
I powiedział ― JAHWE do Kaina: Gdzie jest Abel ― brat twój? ― Zaś odpowiedział: Nie wiem! Nie opiekunem ― brata mego jestem ja?
I odpowiedział ― Bóg: Cóż uczyniłeś? Wołanie krwi ― brata twego krzyczy do Mnie z ― ziemi.
I teraz wyklęty tyś przez ― ziemię, która rozwarła ― usta jej przyjmując ― krew ― brata twego z ― ręki twej.
Dlatego uprawiać będziesz ― ziemię, i nie dołoży ― siły jej dając tobie. Jęczeć i drżeć będziesz na ― ziemi.
I odpowiedział Kain do ― JAHWE: Zbyt wielka ― wina ma [aby] odpuszczono mi.
Jeśli wyrzucasz mnie dzisiaj od oblicza ― ziemi i przed ― obliczem Twym będę ukrywać się, i będę jęczeć i drżeć na ― ziemi, i będzie, że każdy kto spotyka mnie zabije mnie.
I powiedział jemu JAHWE ― Bóg: Nie tak! Każdy ― zabijający Kaina siedmiokrotną pomstą porażony będzie. I umieścił JAHWE ― Bóg znak ― Kainowi, [aby] nie zabił jego każdy ― spotykający jego.
Odszedł zaś Kain od oblicza ― JAHWE i zamieszkał w ziemi Nod naprzeciw Edenu.
I poznał Kain ― kobietę jego, i poczęła rodząc ― Enosza; a był [on] budowniczym miasta i nazwał ― miasto od ― imienia ― syna jego Enosz.
Zrodził zaś ― Enosz Irada, i Irad zrodził ― Mechuajela, a Mechuajel zrodził ― Metuszaela, a Metuszael zrodził ― Lamecha.
I wziął sobie Lamech dwie kobiety, imię ― pierwszej Ada, a imię ― drugiej Silla.
I urodziła Ada ― Jabala, ten był ― ojcem mieszkających w namiotach hodowców bydła.
I imię ― brata jego Jubal, ten był ― który wynalazł harfę i lirę.
Silla zaś urodziła i jej ― Tubal-Kain, i był kowalem wykonującym miedź i żelazo, siostra zaś Tubala-Kaina Naama.
Powiedział zaś Lamech ― swoim kobietom: Ado i Sillo posłuchajcie mego ― głosu, kobiety Lamecha, Dopuśćcie mnie do słowa, bowiem męża zabiłbym za zranienie mnie i młodzieńca za siniec mój.
Poznał zaś Adam Ewę ― kobietę jego, i poczęła rodząc syna i nazwała ― imieniem jego Set, mówiąc: Wzbudził bowiem mi ― Bóg nasienie inne zamiast Abla, którego zabił Kain.
I ― Set zrodził syna, nazwał zaś ― imieniem jego Enosz. Ten miał nadzieję wzywając ― imię JAHWE ― Boga.
Mężczyzną i kobietą uczynił ich i pobłogosławił ich, i nazwał ― imię ich Adam, [w] dniu uczynienia ich.
Żył zaś Adam dwieście i trzydzieści lat i zrodził [syna] wedle ― rodzaju swego i na ― obraz swój i nazwał ― imieniem jego Set.
Było zaś ― dni Adama po ― zrodzeniu jego [syna] ― Seta siedemset lat, i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Adama, które przeżył, dziewięćset i trzydzieści lat, i umarł.
Dożył zaś Set dwieście i pięć lat i zrodził ― Enosza.
I dożył Set po ― zrodzeniu jego [syna] ― Enosza siedemset i siedem lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Seta dziewięćset i dwanaście lat, i umarł.
I dożył Enosz sto dziewięćdziesiąt lat i zrodził ― Kenana.
I dożył Enosz po ― zrodzeniu jego [syna] ― Kenana siedemset i dziesięć pięć lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Enosza dziewięćset i pięć lat, i umarł.
I dożył Kenan sto siedemdziesiąt lat i zrodził ― Mahalaleela.
I dożył Kenan po ― zrodzeniu jego [syna] ― Mahalaleela siedemset i czterdzieści lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Kenana dziewięćset i dziesięć lat, i umarł.
I dożył Mahalaleel sto i sześćdziesiąt pięć lat i zrodził ― Jareda.
I dożył Machalaleel po ― zrodzeniu jego [syna] ― Jareda siedemset i trzydzieści lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Mahalaleela osiemset i dziewięćdziesiąt pięć lat, i umarł.
I dożył Jared sto i sześćdziesiąt dwa lata i zrodził ― Henocha.
I dożył Jared po ― zrodzeniu jego [syna] ― Henocha osiemset lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Jareda dziewięćset i sześćdziesiąt dwa lata, i umarł.
I dożył Henoch sto i sześćdziesiąt pięć lat i zrodził ― Metuszelacha.
W pełni zadowolił zaś Henoch ― Boga po ― zrodzeniu jego [syna] ― Metuszelacha [żył jeszcze] dwieście lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Henocha trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
I w pełni zadowolił Henoch ― Boga i nie znaleziono [go], bowiem przeniósł jego ― Bóg.
I dożył Metuszelach sto i sześćdziesiąt siedem lat i zrodził ― Lameka.
I dożył Metuszelach po ― zrodzeniu jego [syna] ― Lameka osiemset dwa lata i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Metuszelacha, co dożył, dziewięćset i sześćdziesiąt dziewięć lat, i umarł.
I dożył Lamek sto osiemdziesiąt osiem lat i zrodził syna.
I nazwał ― imieniem jego Noe mówiąc: "Ten uwolni nas od ― trudu naszego i od ― boleści ― rąk naszych i od [tej] ziemi, co przeklął JAHWE ― Bóg".
I dożył Lamek po ― zrodzeniu jego [syna] ― Noego pięćset i sześćdziesiąt pięć lat i zrodził synów i córki.
I było wszystkich ― dni Lameka siedemset i pięćdziesiąt trzy lata, i umarł.
I był Noego rok pięćsetny i zrodził Noe trzech synów, ― Sema, ― Chama, ― Jafeta.
I stało się kiedy zaczęło ― ludzi wielu przybywać na ― ziemi, i córki rodziły się im.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie ― pozostanie ― duch Mój w ― ludziach tych na ― wiek, dla tego, [że] są oni ciałem, będzie zaś ― dni ich sto dwadzieścia lat.
― Zaś olbrzymi byli na ― ziemi w ― dniach owych i potem również, kiedy ― zbliżali się ― synowie ― Boga z ― córkami ― ludzkimi i rodziły [potomków] im, owi byli ― gigantami ― z wieków ― ludziom ― znani.
Zobaczył zaś JAHWE ― Bóg, że powiększa się ― złośliwość ― ludzi na ― ziemi i każdy ― skupił się w ― sercu jego pilnie na ― złu każdego ― dnia,
i zastanawiał się ― JAHWE, [nad tym] że uczynił ― człowieka na ― ziemi i rozważał to.
I powiedział ― JAHWE: Zetrę ― człowieka, którego uczyniłem, z oblicza ― ziemi, od człowieka do bydlęcia i od pełzających po ― skrzydlate ― nieba, gdyż zapłonął gniew, że uczyniłem ich.
Uległa zepsuciu zaś ― ziemia przed ― Bogiem i wypełniła się ― ziemia niesprawiedliwością.
i spojrzał Pan ― Bóg [na] ziemię, i była zrujnowana, bowiem uległo skażeniu wszelkie ciało na drodze jego na ― ziemi.
I powiedział ― Bóg do Noego: Czasu kres człowieka nadszedł przede Mną, bowiem napełniła się ― ziemia niesprawiedliwością przez nich, i oto Ja postanawiam zniszczyć ich i [tę] ziemię.
Uczyń więc sobie arkę z drzewa czworokątnego. Przegrody uczyń [w] arce i wysmaruj ją od środka i z zewnątrz ― smołą.
I tak uczynisz ― arkę: trzysta łokci ― długą ― arkę i pięćdziesiąt łokci ― szeroką i trzydzieści łokci ― wysoką ją.
[W] dachu uczynisz [otwór] ― arki i na łokieć wykonasz go z góry. ― Zaś drzwi ― arki umieścisz z boku. Dolną [część], drugą i trzecią [kondygnację] uczynisz w niej.
Ja zaś oto sprowadzę ― powódź wody na ― ziemię niszcząc wszelkie ciało, w czym jest duch życia pod ― niebem, i co kolwiek jest na ― ziemi, zginie.
I ustanowię ― przymierze Moje z tobą. Wejdziesz zaś do ― arki, ty i ― synowie twoi i ― kobieta twa i ― kobiety ― synów twych z tobą.
I z wszystkich ― bydląt i z wszystkich ― pełzających i z wszystkich ― dzikich zwierząt i z wszelkiego ciała, dwie pary z każdego przedstawiciela w ― arce, aby zachować [je] z tobą, samiec i samica [to] będzie.
Z wszystkich ― ptaków ― skrzydlatych według gatunków i z wszelkiego ― bydła według gatunków i z wszelkich ― pełzających ― czołgających się po ― ziemi według gatunków ich, dwie pary z wszelkiego wejdzie z tobą, zachowując [je] z tobą, samiec i samica.
Ty zaś weźmiesz sobie z wszelkie ― pożywienie co będzie jedzone, i będziesz zbierać do siebie, i będzie tobie i tamtym na pokarm.
I uczynił Noe wszystko, co nakazał mu Pan ― Bóg, tak uczynił.
I powiedział JAHWE ― Bóg do Noego: Wejdź ty i cały ― dom twój do ― arki, albowiem ty ― zobaczyłem ― sprawiedliwy [jesteś] przede Mną w ― pokoleniu tym.
Z zaś ― bydła ― czystego wprowadź do siebie siedem (par), samca i samicę. Z zaś ― bydła ― nie czystego dwie (pary), samca i samicę,
i z ― skrzydlatych ― nieba ― czystych siedem (par), samca i samicę, i z ― skrzydlatych ― nie czystych dwie (pary), samca i samicę, zachowując nasienie na całej ― ziemi.
Po tych bowiem dniach siedmiu Ja spuszczę deszcz na ― ziemię [przez] czterdzieści dni i czterdzieści nocy i zmyta zostałaby cała ― wysokość, którą uczyniłem, z oblicza ― ziemi.
I uczynił Noe wszystko, co nakazał mu JAHWE ― Bóg.
Noe zaś miał lat sześćset, gdy ― potop stał się wody na ― ziemi.
Wszedł zaś Noe i ― synowie jego i ― kobieta jego i ― kobiety ― synów jego z nim do ― arki z powodu wody ― potopu.
I z ― skrzydlatych i z ― bydła ― czystego i z ― bydła ― nie czystego i z wszelkiego ― pełzającego ― po ― ziemi,
dwie (pary) weszły z Noem do ― arki, samiec i samica, jak nakazał jemu ― Bóg.
I stało się po ― siedmiu dniach, i ― woda ― potopu stała się na ― ziemi.
W ― sześćsetnym roku ― ― życia ― Noego, ― drugiego miesiąca, siódmego i dwudziestego [dnia] (tego) miesiąca, ― dnia tego rozerwały się wszystkie ― źródła ― otchłani, i ― śluzy ― nieba otwarły się.
I (padał) ― deszcz na ― ziemię czterdzieści dni i czterdzieści nocy.
W ― dniu tym wszedł Noe, Sem, Cham, Jafet, synowie Noego, i ― kobieta Noego i ― trzy kobiety ― synów jego z nim do ― arki.
I wszystkie ― dzikie zwierzęta według rodzaju i wszelkie ― bydło według rodzaju i każdy pełzający ruszający się na ― ziemi według rodzaju i każdy skrzydlaty według rodzaju,
I ― wchodzące: samiec i samica z wszelkiego ciała weszły, jak rozkazał ― Bóg ― Noemu. I zamknął JAHWE ― Bóg od zewnątrz ją, ― arkę.
I stał się ― potop [przez] czterdzieści dni i czterdzieści nocy na ― ziemi, i zwiększyła się ― woda i uniosła ― arkę, i podniosła z ― ziemi.
I zapanowała ― woda i powiększając się całkiem nad ― ziemią, i unosiła się ― arka ponad ― wodami.
― Zaś woda zapanowała całym ogromem na ― ziemi i pokryła wszystkie ― góry ― wysokie ― będące pod ― niebem.
Dziesięć [i] pięć łokci powyżej podniosła się ― woda i pokryła wszystkie ― góry ― wysokie.
I umarły wszelkie ciała poruszające się po ― ziemi: ― skrzydlate i ― bydło i ― dzikie zwierzęta i każdy pełzający ruszający się po ― ziemi i każdy człowiek.
I wszystko, co posiada dech życia, i wszystko, co było na ― suchym [lądzie], umarło.
I zmyte zostało wszystko ― co powstało, co było na obliczu całej ― ziemi, od człowieka do bydlęcia i pełzającego i ― skrzydlatego ― nieba, i zmyte zostało z ― ziemi, a pozostali jedynie Noe i ― pomiędzy nim w ― arce.
I podniosła się ― woda nad ― ziemią dni sto pięćdziesiąt.
i pamiętał ― Bóg [o] Noem i wszystkich ― dzikich zwierzętach i całym ― bydle domowym i wszelkich ― skrzydlatych i wszelkich ― pełzających, które były z nim w ― arce, i poprowadził ― Bóg ducha na ― ziemię, i ustała ― woda,
i zostały zakryte ― źródła ― otchłani i ― śluzy ― nieba, i został zatrzymany ― deszcz z ― nieba.
i obniżała się ― woda zmierzając ku ― ziemi, obniżała się i zmniejszała ― woda przez pięćdziesiąt i sto dni.
I osiadła ― arka w miesiącu ― siódmym, siódmego i dwudziestego dnia ― miesiąca, na ― górze ― Ararat.
I stało się po czterdziestu dniach [,że] otworzył Noe ― okno ― arki, co uczynił,
i wysłał ― kruka ― zobaczyłby jeśli ustąpiłaby ― woda, i wyszedłszy nie wrócił aż ― do wyschnięcia ― wody z ― ziemi.
I wysłał ― gołębicę za nim zobaczyłby jeśli ustąpiłaby ― woda z oblicza ― ziemi.
I nie znalazłszy ― gołębica odpoczynku ― [dla] nóg swoich wróciła do niego do ― arki, gdyż woda była na całym obliczu całej ― ziemi, i wyciągając ― rękę jego wziął ją i wprowadził ją do siebie do ― arki.
I odczekał jeszcze dni siedem innych znów wysłał ― gołębicę z ― arki,
i powróciła do niego ― gołębica ― pod wieczór i miała liść oliwnej gałązki w ― dziobie jej, i poznał Noe, że ustąpiła ― woda z ― ziemi.
i odczekał jeszcze dni siedem innych znów wysłał ― gołębicę, i nie więcej ― wróciła do niego już.
i stało się w ― pierwszym i sześćsetnym roku w ― życiu ― Noego, ― pierwszego miesiąca, pierwszego [dnia tego] ― miesiąca, ustąpiła ― woda z ― ziemi. I odsłonił Noe ― dach ― arki, co uczynił i zobaczył, że ustąpiła ― woda z oblicza ― ziemi.
W zaś ― miesiącu ― drugim, siódmego i dwudziestego dnia ― miesiąca, została wysuszona ― ziemia.
I powiedział Pan ― Bóg ― Noemu mówiąc:
Wyjdź z ― arki, ty i ― kobieta twoja i ― synowie twoi i ― kobiety ― synów twoich z tobą,
i wszelkie ― dzikie zwierzęta, które jest z tobą i wszelkie ciało od skrzydlatych aż do bydła domowego i wszelkie pełzające ruszające się na ― ziemi wyprowadź z tobą, i rośnijcie i pomnażajcie się na ― ziemi.
I wyszedł Noe i ― kobieta jego i ― synowie jego i ― kobiety ― synów jego z nim,
i wszelkie ― dzikie zwierzęta i wszelkie ― bydło domowe i wszelkie ptactwo i wszelkie pełzające ruszające się na ― ziemi według rodzaju jego wyszły z ― arki.
I zbudował Noe ołtarz ― JAHWE i wziął z wszelkiego ― bydła domowego ― czystego i z wszelkiego ― skrzydlatego ― czystego i przyniósł na ofiarę na ― ołtarz.
i poczuł JAHWE ― Bóg woń aromatu, i powiedział JAHWE ― Bóg [co] pomyślał: Nie więcej kiedykolwiek ― przeklnę ― ziemię przez ― czyny ― ludzi, gdyż złamane ― myśli ― człowieka lgną do ― złego od młodości. Nie więcej więc już porażę wszelkie ciało żyjące, jak uczyniłem.
Przez wszystkie ― dni ― ziemi siew i żniwa, zimno i upał, lato i wiosna, dniem i nocą nie ustaną.
I pobłogosławił ― Bóg ― Noego i ― synów jego i powiedział im: Rośnijcie i pomnażajcie się i wypełniajcie ― ziemię i weźcie w posiadanie ją.
I ― bojaźń [przed] wami i ― lęk (padnie) na wszelkie ― dzikie zwierzęta ― ziemi i na wszelkie ― ptaki ― nieba i na wszelkie ― poruszające się na ― ziemi i na wszystkie ― ryby ― morza. W ręce wasze oddaję,
i wszelkie pełzające [co] jest żywe, wam będą na pokarm jak jarzyny traw daję wam ― wszystko.
I bowiem [o] waszą krew, ― dusz waszych dopominać się będę, z ręki wszelkiego ― dzikiego zwierzęcia dopominać się będę jej i z ręki człowieka brata dopominać się będę ― duszy ― człowieka.
Wy zaś rośnijcie i pomnażajcie się i wypełniajcie ― ziemię i pomnażajcie się na niej.
i powiedział ― Bóg ― Noemu i ― synom jego z niego mówiąc:
Ja oto ustanawiam ― przymierze Moje wam i ― potomstwu waszemu po was,
i wszelkimi duszami ― żyjącymi z wami z ptakami i z bydłem domowym i wszystkimi ― dzikimi zwierzętami ― ziemi, które [jest] pomiędzy wami, z wszystkim ― wychodzącym z ― arki.
I ustanowię ― przymierze Moje z wami, i nie umrze wszelkie ciało kiedykolwiek od ― wód ― potopu, i nie będzie również potopu wód ― niszczących całą ― ziemię.
i powiedział Pan ― Bóg do Noego: Oto ― znak ― przymierza, ― Ja daję ― pomiędzy Mną a wami i ― pomiędzy wszelką duszą żyjącą, co jest pomiędzy wami, na wieki wieków.
― Łuk Mój kładę na ― chmurze, i będzie [to] znakiem przymierza ― między Mną i ― ziemią.
I [gdy] będą przeze ― rozpinane Mnie chmury nad ― ziemią zostanie ukazany ― łuk Mój na ― chmurze,
i przypomnę sobie ― przymierze me, co jest pomiędzy ― mną a wami i pomiędzy ― wszystkimi duszami żyjącymi we wszelkim ciele, i nie będzie już ― wody w potopie, któryby zmył wszelkie ciało.
I będzie ― łuk Mój na ― chmurze, i zobaczę ― by zostało przypomniane przymierze wieczne pomiędzy ― Mną a pomiędzy ― wszelką duszą żyjącą we wszelkim ciele, co jest na ― ziemi.
I powiedział ― Bóg ― Noemu: To ― znak ― przymierza, który zawarłem pomiędzy ― Mną a pomiędzy ― wszelkim ciałem, co jest na ― ziemi.
I postanowił Noe [być] człowiekiem rolnikiem ziemi i zasadził winnicę.
I pił z ― wina i upił się i nagi [leżał] w ― domu jego.
I zobaczył Cham ― ojciec Kanaana ― nagość ― ojca jego i wyszedłszy oznajmił ― dwóm braciom jego na zewnątrz.
I wziął Sem i Jafet ― szatę. nałożyli we ― dwóch [na] plecy ich i szli tyłem i przykryli ― nagość ― ojca ich, i [było] oblicze ich odwrócone i ― nagości ― ojca ich nie zobaczyli.
Wytrzeźwiawszy zaś Noe od ― wina i poznawszy, co uczynił mu ― syn jego ― młodszy,
i powiedział: Przeklęty Kanaan. Sługą domu będzie ― braci jego.
I powiedział: Błogosławiony JAHWE ― Bóg ― Sema, i będzie Kanaan sługą jego.
Rozwija ― Bóg ― Jafeta i zamieszka w ― domach ― Sema, i niech się stanie Kanaan sługą ich.
I było wszystkich ― dni Noego dziewięćset pięćdziesiąt lat i umarł.
Te są zaś ― pokolenia ― synów Noego, Sema, Chama, Jafeta, i urodzili się im synowie po ― potopie.
Synowie Jafeta: Gamer i Magog i Madaj i Juan i Elisa i TubalKain i Mosoch i Thiras.
A synowie Gamera: Aschanaz i Rifath i Thorgama.
A synowie Juana: Elisa i Tharsis, Kitisowie, Rodyjczycy.
Z tych wywodzą się wyspy ― narodów na ― ziemi ich, wszelkie według języka w ― plemionach ich i w ― narodach ich.
Synowie zaś Chama: Chus i Mesraim, Fud i Kanaan.
Synowie zaś Chusa: Saba i Euila i Sabatha i Regma i Sebakatha. Synowie zaś Regmy: Saba i Dadan.
I stał się początkiem ― królestwa jego Babilon i Orech i Archad i Chalanne w ― ziemi Sennaar.
Z ― ziemi owej wyszedł Assur i zbudował ― Niniwę i ― Rooboth miasto i ― Chalach
i ― Dasem pomiędzy ― Niniwą a ― ― Chalachem: To było miasto ― wielkie.
I Mesraim zrodził ― Ludiimów i ― Enematiimów i ― Labiimów i ― Nefthaliimów,
i ― Patrosoniimów i ― Chasioniimów, skąd wywodzą się stamtąd Filistyni, i ― Kafthoriimici.
Kanaan zaś zrodził ― Sydona pierworodnego i ― Chetejczyka
i ― Jebusajczyka i ― Amorajczyka i ― Gergesajczyka
i ― Euajczyka i ― Akurajczyka i ― Asennajczyka
i ― Aradyjczyka i ― Samarajczyka i ― Amathiego, i po tym były rozproszone ― plemiona ― Chananejczyków.
I były ― granice ― Chananejczyków od Sydonu aż przychodzą do Gerary i Gazy, aż do wejścia Sodomy i Gomory, Adamy i Seboim, aż do Lasy.
Ci synowie Chama w ― plemionach ich według języka ich w ― krainach ich i w ― narodach ich.
i ― Semowi urodzili się i jemu, ojcem wszystkich ― synów Ebera, brata Jafeta ― starszego.
Synowie Sema: Ajlam i Assur i Arfaksad i Lud i Aram i Kajnan.
A synowie Arama: Os i Ul i Gather i Mosoch.
A Arfaksad zrodził ― Kenana i Kenan zrodził ― Salę, Sala zaś zrodził ― Ebera.
A ― Eberowi urodziło się swóch synów: imię ― jednego Falek, bowiem w ― dniach jego została rozdzielona ― ziemia, a imię ― brata jego Jektan.
Jektan zaś zrodził ― Elmodada i ― Salefa i Asarmotha i Jaracha
i Odorrę i Ajzela i Deklę
i Abimeela i Sabeua
i Ufira i Euilę i Jobaba. Wszyscy ci są synowie Jektana.
I stało się ― zamieszkiwanie ich od Masse aż do wejścia do Sofery, góry wschodu.
Ci są synowie Sema w ― plemionach ich według języków ich w ― krainach ich i w ― narodom jego.
I była cała ― ziemia języka jednego, i mowy jednej cała.
I stało się w ― wędrówce ich z wschodu, [że] znaleźli pastwisko w ziemi Szinear i osiedlili się tam.
I powiedział człowiek ― sąsiadowi: Pójdźmy, wyrabiajmy cegły i wypalajmy je [w] ogniu. I stała się im ― cegła jak kamień, i asfalt był im [za] zaprawę.
I powiedzieli: Pójdźmy, zbudujmy sobie miasto i wieżę co ― głową będzie [sięgać] aż [do] nieba, i uczyńmy sobie imię przeciw ― rozproszeniu na obliczu całej ― ziemi.
I zszedł JAHWE zobaczyłby ― miasto i ― wieżę, którą zbudowali ― synowie ― ludzcy.
I powiedział JAHWE: Oto ród jeden i mowa jedna wszystkich, i ― rozpoczęli dzieło, i teraz nie zaprzestaną z tego wszystkiego, które ― podjęli się uczynić.
Pójdźmy i zejdźmy, pomieszajmy tam jego ― język, aby nie usłyszeli każdy ― głos [swego] sąsiada.
I rozproszył ich JAHWE stamtąd na oblicze całej ― ziemi, i przestali budować ― miasto i ― wieżę.
Dla tego zostało nazwane ― imieniem jego Zamieszanie, gdyż tam pomieszał JAHWE ― mowę całej ― ziemi, i stamtąd rozproszył ich JAHWE ― Bóg na oblicze całej ― ziemi.
I te są ― pokolenia Sema: Sem syn [miał] sto lat, kiedy zrodził ― Arpakszada drugiego roku po ― potopie.
I żył Sem po ― zrodzeniu jego [syna] Arpakszada pięćset lat i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Arpakszad sto trzydzieści pięć lat i zrodził ― Kainana.
I żył Arpakszad po ― zrodzeniu jego [syna] Kainana lat czterysta trzydzieści i zrodził synów i córki i umarł. I żył Kainan sto trzydzieści lat i zrodził ― Salę. I żył Kainan po ― zrodzeniu jego [syna] Sala lat trzysta trzydzieści i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Sala sto trzydzieści lat i zrodził ― Ebera.
I żył Sala po ― zrodzeniu jego [syna] Ebera trzysta trzydzieści lat i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Eber sto trzydzieści cztery lata i zrodził ― Feleka.
I żył Eber po ― zrodzeniu jego [syna] Feleka lat trzysta siedemdziesiąt i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Felek sto trzydzieści lat i zrodził ― Regaua.
I żył Felek po ― zrodzeniu jego [syna] Regaua dwieście dziewięć lat i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Regaua sto trzydzieści dwa lat i zrodził ― Serucha.
I żył Regau po ― zrodzeniu jego [syna] Serucha dwieście siedm lat i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Seruch sto trzydzieści lat i zrodził ― Nachora.
I żył Seruch po ― zrodzeniu jego [syna] Nachora lat dwieście i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Nachor lat siedemdziesiąt dziewięć i zrodził ― Teracha.
I żył Nachor po ― zrodzeniu jego [syna] Teracha lat sto dwadzieścia dziewięć i zrodził synów i córki i umarł.
I żył Terach siedemdziesiąt lat i zrodził ― Abrama i ― Nachora i ― Harrana.
Te są zaś ― pokolenia Teracha: Terach zrodził ― Abrama i ― Nachora i ― Harrana, i Harran zrodził ― Lota.
I umarł Harran przed Terachem ― ojcem jego w ― ziemi, co urodził się, w ― krainie ― Chaldejczyków.
I wzięli Abram i Nachor sobie kobiety: imię ― kobiety Abrama Sara, a imię ― kobiety Nachora Milka córka Harana, [który był] ojcem Milki i ojcem Jiski.
I była Sara bezpłodna i nie rodząca dzieci.
I wziął Terach ― Abrama syna jego i ― Lota syna Harana syna ― syna jego i ― Saraj ― synową jego kobietę Abrama ― syna jego i wyprowadził ich z ― kraju ― Chaldejczyków żeby pójść do ― ziemi Kanaan i przyszedł aż do Charanu i zamieszkał tam.
I było ― dni Teracha w Charanie dwieście pięć lat, i umarł Terach w Charanie.
I stało się po ― wypowiedziach tych, [że] Bóg poddał próbie ― Abrahama i powiedział do niego: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
I powiedział: Weź ― syna twego, ― umiłowanego, którego kochasz, ― Izaaka, i pójdź do ― ziemi ― wyniosłej i złóż go tam na ofiarę na jednej [z] gór, którą ― ci powiem.
Podniósłszy się zaś Abraham ― rano osiodłał ― oślicę jego; zabrał zaś ze sobą dwóch chłopców i Izaaka ― syna jego i narąbał drew na całopalenie, podniósłszy się poszedł i przyszedł na ― miejsce, o którym powiedział mu ― Bóg.
A dnia ― trzeciego i przejrzał Abraham ― oczami zobaczył ― miejsce z daleka.
I powiedział Abraham ― chłopcom jego: Usiądźcie wy z ― oślicą, ja zaś i ― chłopiec pójdziemy aż tam, a pokłoniwszy się, wrócimy do was.
Wziął zaś Abraham ― drwa na całopalenie i nałożył na Izaaka ― syna jego. Wziął zaś i ― ogień do ręki i ― duży nóż, i szli ― dwaj razem.
Powiedział zaś Izaak do Abrahama ― ojca jego mówiąc: Ojcze? ― Zaś odpowiedział: Co jest, dziecko? Powiedział: Oto ― ogień i ― drwa, gdzie jest ― baranek ― na całopalenie?
Pszyszli na ― miejsce, o którym powiedział mu ― Bóg, i zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył ― drwa i związał Izaaka ― syna jego, położył go na ― ołtarz na ― drwach.
I wyciągnął Abraham ― rękę jego dobywając ― noża, [aby] zabić ― syna jego.
I zawołał do niego zwiastun JAHWE z ― nieba i powiedział mu: Abrahamie, Abrahamie! ― Zaś odpowiedział: Otom ja.
I powiedział: Nie podnoś ― ręki swojej na ― chłopca ani nie czyń mu nic. Teraz bowiem poznałem, że boisz się ― Boga ty, a nie oszczędziłeś ― syna twego ― umiłowanego dla Mnie.
I przejrzał Abraham na oczy jego zobaczył, i oto baranek, ― zaplątany w krzewie gęstym ― rogami; i poszedł Abraham i wziął ― baranka i złożył go na całopalenie zamiast Izaaka ― syna jego.
I nazwał Abraham ― imieniem ― miejsce owe: JAHWE spojrzał, aby mówiliby dzisiaj: Na ― górze JAHWE objawił się.
I zawołał zwiastun JAHWE [do] Abrahama powtórnie z ― nieba
mówiąc: Na Siebie przysiągłem, mówi JAHWE, ― ze względu na co uczyniłaś ― wypowiedź ― i nie oszczędziłeś ― syna twego ― umiłowanego dla Mnie,
― rzeczywiście błogosławiąc pobłogosławię cię i zwiększając powiększę ― nasienie twe jak ― gwiazdy ― nieba i jak ― piasek ― na ― brzegu ― morza, i odziedziczy ― nasienie twe ― miasta ― wrogów
i zostaną błogosławione w ― nasieniu twym wszystkie ― narody ― ziemi, za to, że okazałeś posłuszeństwo ― Mojemu głosowi.
Wrócił zaś Abrahama do ― chłopców jego, i powstawszy szli razem do ― studni ― przysięgi. I zamieszkał Abraham przy ― studni ― przysięgi.
Stało się zaś po ― wypowiedziach tych i przyniesiono wiadomość ― Abrahamowi mówiąc: Oto urodziła Milka i jemu synów, Nachorowi ― bratu twemu,
― Oksa pierworodnego i ― Bauksa brata jego i ― Kamuela ojca Syryjczyków
i ― Chasada i ― Azaua i ― Faldasa i ― Jedlafa i ― Bathuela.
I Bathuel zrodził ― Rebekkę. Ośmiu tych synów, których urodziła Milka ― Nachorowi ― bratu Abrahama.
I ― nałożnica jego, ― o imieniu Reema, urodziła i jemu ― Tabeka, i ― Gaama, i ― Tochosa i ― Mochę.
I powiedział JAHWE do Mojżesza mówiąc:
Ogłosisz ― synom Izraela i powiesz do nich: Ja [jestem] JAHWE ― Bóg wasz.
Według ― zwyczajów ziemi Egiptu, w [której] mieszkaliście w niej, nie będziecie postępować ani według ― zwyczajów ziemi Kanaan, do której Ja prowadzę was tam, nie będziecie postępowali i ― nakazów ich nie będziecie chodzić.
― Orzeczenia Me będziecie wypełniać i ― przykazania Me będziecie strzegli chodząc w nich. Ja [jestem] JAHWE ― Bóg wasz.
I będziecie przestrzegać wszelkie ― przykazania Me i wszelkie ― orzeczenia Me i będziecie wypełniać je. ― Wypełniający [je] człowiek żył będzie przez nie. Ja [jestem] JAHWE ― Bóg wasz.
Kto by wyszedł przed obliczem ich i kto by wszedł przed oblicze ich i kto by wyprowadzał ich i kto przyprowadzał ich, i nie byłoby ― zgromadzenie JAHWE jak owce, co nie mają pasterza.
Według wszystkiego, jak prosiłeś od JAHWE ― Boga twego na Horebie, ― dnia ― zgromadzenia mówiąc: Nie będziemy chcieli ponownie słuchać ― głosu JAHWE ― Boga naszego i ― ogień ― wielki ten nie będziemy chcieli widzieć nadal, aby nie umarlibyśmy,
i powiedział JAHWE do mnie: Słuszne wszystko, które powiedzieli.
Proroka wzbudzę im z [pośród] braci jego jak ciebie i dam ― wypowiedź Mą w ― usta Jego, i powie im, tak jak ― nakażę Mu.
A ― człowieka, który jeśli nie wysłuchałby, cokolwiek jeśli miałby wygłosić ― prorok w ― imieniu Mym, Ja wymierzę sprawiedliwość przez Niego.
Nie w ― niebiosach w górze jest, [aby] mówili: Kto wzniesie się nam ku ― niebiosom i weźmie je nam? A słysząc je będziemy przestrzegali.
Ani po drugiej stronie ― morza jest, [aby] mówili: Kto przeprawi się nam na ― drugą stronę ― morza i weźmie nam je? A usłyszawszy my będziemy wypełniać je i przestrzegać.
Jest tobie blisko [to] słowo bardzo, na ― ustach twych i w ― sercu twym i w ― rękami twoich, [aby] je przestrzegać.
I wczoraj i przedwczoraj [choć] był Saul królem ― naszym, ty byłeś ― wyprowadzającym i wprowadzającym ― Izraela, i wyrzekł JAHWE do ciebie: Ty paść będziesz ― lud Mój ― Izraela, i ty będziesz ― przewodnikiem wśród ― Izraela.
I odpowiedzieli do niego: Mąź włochaty i opasany skórzanym pasem [na] lędźwiach jego, i rzekł: Eliasz ― Tiszbita ten jest.
Wstąpiwszy ku wysokości, wziął do niewoli, wziętych do niewoli, wziął dary w ludziach, i nawet nieposłusznych [by] zamieszkali. Pan ― Bóg błogosławiony,
― Dawidowy. Błogosław ― duszo moja, ― JAHWE. JAHWE ― Boże mój, wielki bardzo, chwałą i dostojeństwem przyoblekłeś się,
― czynisz ― zwiastunów Twoich wiatrami, a ― sługi Twoje ogniem płonącym.
Jeśli zaś powiedziałbyś: "Nie znam tego", poznajesz że Pan serce wszystkich poznaje, i ― daje dech wszystkim im, wie wszystko, który oddaje każdemu według ― dzieł jego.
Przez ten da Pan sam wam znak: Oto ― dziewica w łonie pocznie i urodzi Syna, i nazwą ― imię Jego Emmanuel.
Zawróćcie do Mnie, a zostańcie uratowani, [wy] z krańca ― ziemi: JA JESTEM ― Bogiem, a nie ma innego!
Na siebie samego przysiągłem: ― ― wyjdzie z ― ust Moich sprawiedliwość, ― słowa Me nie będą się zmieniać, gdyż [dla] Mnie zegnie się wszelkie kolano i wyzna każdy język ― Boga
[tak] mówiąc: Sprawiedliwość i chwała do Niego przybędą, i będą wstydzić się wszyscy ci [co] odłączyli się sami.
Przez JAHWE zostaną uwolnieni i w ― Bogu będą chlubić wszyscy [z] plemienia ― synów Izraela.
tak zadziwią się narody liczne nad Nim, i zamkną królowie ― usta swoje, gdyż co nie zostało oznajmione o Nim, zobaczą, i [którzy] nie słyszeli, zrozumieją.
JAHWE, kto uwierzył ― wieści naszej? I ― ramię JAHWE komu zostało objawione?
Wyrósł przed Nim jako chłopiec, jak korzeń w ziemi spragnionej, nie ma urody [na] Nim ani chwały; i [gdy] zobaczyliśmy Go, ― nie miał wyglądu ani piękna;
ale ― wygląd jego szpetny gorzej niż u wszystkich ludzi, człowiek w ciosach będący i zobaczywszy [myśleliśmy, że] dzwiga chorobę, ponieważ wykrzywione było ― oblicze Jego, wzgardzony i nie liczono się [z Nim].
On ― grzechy nasze poniósł i za nas smutki, i my mniemaliśmy[, że] On jest w udręczeniu i w ciosach i w złym traktowaniu.
On zaś zraniony został dla ― bezprawia naszego i słabości znosił dla ― grzechów naszych. Kara [za] pojednanie nasze przez Niego. ― Obrażenia Jego nas uleczyły.
Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, człowiek [na] drodze jego zbładził; a JAHWE wydał Jego za grzechy nasze.
I On w czasie ― cierpień nie otwiera ― ust, jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek przed ― strzygącym jego, milczał, tak nie otwiera ― ust swoich.
I wydałbym ― złych zamiast ― pochówku Jego i ― bogatych zamiast ― śmierci Jego; gdyż bezprawia nie uczynił, ani znalazło się oszustwo na ― ustach Jego.
I JAHWE chciałby uchronić Go [przed] razami. Jeśli dalibyście [ofiarę] za grzech, ― dusza wasza zobaczyłaby nasienie długowieczne. I chciałby JAHWE uchronić
przed ― udręką ― duszę Jego, [aby] pokazać Mu światło i ukształtować [Go do] zrozumienia, [aby] usprawiedliwić [jako] sprawiedliwego, dobrze służącego wielu, lecz ― grzechy ich On będzie nosił.
Dla tego On odziedziczy licznych i [z] mocnymi dzielić będzie łupy, za to, że została wydana na śmierć ― dusza Jego, i w ― bezprawiu został osądzony; i On grzechy wielu poniósł i za ich grzechy On został wydany.
i uczynię wśród nich znaki i poślę spośród nich ocalonych do ― narodów, z Tharsis i Fud i Lud i Mosoch i Tubalkain i do ― Hellady i do ― wysp ― daleko, [które] nie słyszały Mojego ― imienia ani widzieli ― chwały Mej, i ogłoszę Mą ― chwałę w ― narodach.
I przyprowadzę ― braci waszych z wszystkich ― narodów, dar JAHWE z końmi i [na] rydwanach ― krytych, [na] mułach z osłonami, do ― świętego miasta Jeruzalem, powiedział JAHWE: jak gdyby przynosili ― synowie Izraela Mi ― ofiary ich z psalmami do ― domu JAHWE.
A z nich wezmę Sobie kapłanów i Lewitów, powiedział JAHWE.
Tak mówi JAHWE: krzyk w Rama słychać lament i płacz i krzyk. Rachel opłakuje nie chcąc przestać z powodu ― synów jej, że nie są.
Dlatego litości chcę i nie ofiary, i poznania Boga [od] całopaleń.
Ponieważ niemowlę Izrael, i Ja pokochałem jego i z Egiptu wezwałem ― dzieci jego.
I tym Betlejem dom ― Efrata, najmniejsze jesteś ― będące w tysiącach Judy, z ciebie mi wyjdzie ― będący ― dowódcą w ― Izraelu, i ― wyjście Jego od początku z dni odwiecznych.
I rzekł [anioł] JAHWE do ― oszczercy: Upomina JAHWE ― ciebie, oszczerco, i upomina JAHWE ― ciebie, [Ten] który wybrał ― Jeruzalem, [czyż] nie ― [Ten jest] ― płomieniem wyciągniętym z ognia?
Oto Ja odsyłam ― zwiastuna Mego, i przypatrzy się drodze przede obliczem Mym, i nagle przybędzie do ― świątyni Swej Pan, którego wy szukacie, i ― zwiastun ― przymierza, którego wy pragniecie. Oto przychodzi, mówi JAHWE wszechmogący.
Abraham zrodził ― Izaaka, Izaak zaś zrodził ― Jakuba, Jakub zaś zrodził ― Judę i ― braci jego,
Juda zaś zrodził ― Faresa i ― Zarę z ― Tamar, Fares zaś zrodził ― Ezroma, Ezrom zaś zrodził ― Arama,
Jozjasz zaś zrodził ― Jechoniasza i ― braci jego za ― przesiedlenia [do] Babilonu.
Wszystkich więc ― pokoleń od Abrahama do Dawida, pokoleń czternaście, i od Dawida do ― przesiedlenia [do] Babilonu, pokoleń czternaście, i od ― przesiedlenia [do] Babilonu do ― Pomazańca, pokoleń czternaście.
Józef zaś ― mąż jej, sprawiedliwym będąc i nie życząc jej zawstydzenia, chciał potajemnie oddalić ją.
Urodzi zaś syna i nazwiesz ― imię Jego Jezus, On bowiem uratuje ― lud Jego od ― grzechów ich.
Oto ― dziewczyna w łonie mieć będzie i urodzi syna, i nazwą ― imię Jego Emmanuel, [co] jest przetłumaczane: z nami ― Bóg
Podniósłszy się zaś ― Józef ze ― snu uczynił jak nakazał mu ― zwiastun Pana, i zaakceptował ― żonę swoją.
i nie poznawał jej aż ― urodziła syna, i nazwał [Go] ― imieniem Jego Jezus.
mówiąc: Gdzie jest ― narodzony król ― Judejczyków? Zobaczyliśmy bowiem Jego ― gwiazdę we ― wschodzie i przybyliśmy pokłonić się Mu.
Usłyszawszy zaś ― król Herod został poruszony i cała Jerozolima z nim.
I zebrawszy wszystkich ― arcykapłanów i uczonych w Piśmie ― ludu dowiadywał się u nich gdzie ― Pomazaniec się [u]rodzi.
I ty, Betlejem ziemio Judy, wcale nie najmniejsze jesteś z ― dowódców Judy, z ciebie bowiem wyjdzie dowodzący, który pasł będzie ― lud Mój ― Izraela.
i posławszy ich do Betlejem powiedział: Wyruszywszy odkryjcie dokładnie co do ― dziecka, kiedy zaś znaleźlibyście, przynieście wiadomość mi, abym i ja przyszedłszy pokłonił się Mu.
Oni zaś wysłuchawszy ― króla poszli i oto ― gwiazda, którą zobaczyli we ― wschodzie, poprzedzała ich aż przyszedłszy stanęła powyżej, gdzie było ― dziecko.
I przyszedłszy do ― domu zobaczyli ― dziecko z Marią ― matką Jego, i upadli oddając cześć Mu, i otworzyli ― skarbce swoje przynieśli mu prezent: złoto i kadzidło i mirrę.
I mając objawienie we śnie nie zawracać do Heroda, przez inną drogę wrócili do ― kraju swojego.
Oddaliwszy się zaś oni, oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie ― Józefowi mówiąc: Podnieś się weź ― dziecko i ― matkę Jego i uciekaj do Egiptu, i bądź tam aż ― powiem ci. Zamierza bowiem Herod szukać ― dziecka [żeby] zgubić Je.
On zaś podniósłszy się wziął ― dziecko i ― matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu.
I był tam aż do ― śmierci Heroda, aby wypełniło się co powiedziano przez Pana poprzez ― proroka mówiącego: Z Egiptu wezwałem ― Syna mego.
Wtedy Herod zobaczywszy, że okpiony został przez ― magów rozgniewał się bardzo, i posłał zabijać wszystkie ― dzieci ― w Betlejem i w całych ― granicach jego, od dwuletnich i poniżej, według ― czasu, którego dowiedział się od ― magów.
Głos w Rama został usłyszany, płacz i krzyk wielki, Rachel opłakuje ― dzieci swoje, i nie chce pocieszona zostać, bo nie są
mówiąc: Podnieś się, weź ― dziecko i ― matkę Jego i wyrusz do ziemi Izraela, umarli bowiem ― szukający ― duszy ― dziecka.
On zaś podniósł się, wziął ― dziecko i ― matkę Jego i wszedł do ziemi Izraela.
I przyszedłszy zamieszkał w miejscowości zwanej Nazaret, żeby wypełniło się [to] powiedziane przez ― proroków, że Nazarejczykiem nazywany bedzie.
Sam zaś ― Jan miał ― ubranie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół ― biodra jego, ― zaś jedzeniem były jego szarańcze i miód dziki.
Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała ― Judea i cała ― okolica ― Jordanu,
i byli zanurzani w ― Jordanie rzece przez niego, wyznający ― grzechy ich.
Zobaczywszy zaś licznych ― faryzeuszy i sadyceuszy przychodzących do ― zanurzania, powiedział im: Płody żmij, kto pokazał wam jak uciec przed ― mającego przyjść gniewu?
i nie uważajcie za słuszne mówić w sobie: Ojca mamy ― Abrahama, mówię bowiem wam, że może ― Bóg z ― kamieni tych wzbudzić dzieci ― Abrahamowi.
Już zaś ― siekiera do ― korzenia ― drzew przylega. Każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego, wycinane jest i w ogień wrzucane jest.
Ja ― was zanurzam w wodzie ku zmianie myślenia, ― zaś za mną przychodzi mocniejszy [ode] mnie jest, którego nie jestem wart, ― sandałów wziąć do rąk. On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu.
Którego ― wiejadło w ― ręku Jego, i oczyści ― klepisko Jego, i zbierze razem ― zboże Swoje do ― składu ― zaś plewę spali ogniem nieugaszonym.
― Zaś powstrzymywał Go mówiąc: Ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym, i Ty przychodzisz do mnie?
Zostawszy zanurzonym zaś ― Jezus zaraz wyszedł z ― wody, i oto otwarte zostały [Mu] ― Niebiosa, i ujrzał ― Ducha ― Boga schodzącego jakby gołąb i przychodzącego na Niego.
i oto głos z ― Niebios mówiący: Ten jest ― Syn Mój ― ukochany, w którym upodobałem.
i poszcząc dni czterdzieści i czterdzieści nocy, później poczuł głód.
i podszedłszy ― doświadczający [Go] powiedział Mu, Jeśli Synem jesteś ― Boga, powiedz, by ― kamienie te chlebami stały się.
Wtedy bierze Go ― przeciwnik do ― świętego miasta, i postawił Go na ― skrzydle ― świątyni,
i mówi Mu: Jeśli Synem jesteś ― Boga, rzuć się w dół, napisano bowiem, że ― wysłannikom Jego rozkaże o Tobie i na rękach podniosą Cię, nie abyś uderzył o kamień ― stopą Swą.
Znów bierze Go ― przeciwnik na górę wysoką bardzo, i pokazuje Mu wszystkie ― królestwa ― świata i ― splendor ich,
i powiedział Mu: To Tobie wszystko dam, jeżeli upadłszy pokłoniłbyś się[ w hołdzie] mi.
Wtedy mówi mu ― Jezus: Odchodź oskarżycielu, napisane jest bowiem: Panu ― Bogu twemu pokłonisz się [w hołdzie] i Jemu samemu służył [będziesz].
Wtedy opuszcza Go ― przeciwnik, i oto zwiastuni podeszli i usługiwali Mu.
i zostawiwszy ― Nazaret, przyszedłszy osiedlił się w Kafarnaum ― nad morzem w granicach Zabulona i Naftalego.
Ziemia Zabulona i ziemia Naftalego, droga morza, po drugiej stronie ― Jordanu, Galilea ― narodów,
― lud ― siedzący w ciemności światło ujrzał wielkie, i ― siedzącym w krainie i cieniu śmierci światło wzeszło im.
Od wtedy rozpoczął ― Jezus zwiastować i mówić: Zmieniajcie myślenie, zbliżyło się bowiem ― Królestwo ― Niebios.
Przechodząc zaś obok ― morza ― Galilejskiego ujrzał dwóch braci, Szymona ― nazywanego Piotrem i Andrzeja ― brata jego, rzucających sieć w ― morze. Byli bowiem rybakami,
i mówi im: Pójdźcie za Mną, i uczynię was rybakami ludzi.
i idąc na przód z tego miejsca zobaczył innych dwóch braci, Jakuba [tego] ― Zebedeusza i Jana ― brata jego, w ― łodzi z Zebedeuszem ― ojcem ich naprawiających ― sieci swoje; i wezwał ich.
[Oni] zaś natychmiast porzuciwszy ― łódź i ― ojca ich zaczęli towarzyszyć Mu.
i obchodził w całości ― Galileę, nauczając w ― synagogach ich i ogłaszając ― dobrą nowinę ― królestwa i lecząc każdą chorobę i każdą niemoc wśród ― ludu.
i poszedł ― słuch [o] Nim na całą ― Syrię. I zaczęli przynosić Mu wszystkich ― źle się mających, różnymi chorobami i udrękami objętych [i] opętanych i epileptyków i paralityków, i uzdrowił ich.
i zaczęli towarzyszyć Mu, lud wielki z ― Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i Judei i z drugiej strony ― Jordanu.
Wtedy zaś ― lud wszedł na ― górę, i usiadłszy On zbliżyli się [do] Niego ― uczniowie Jego.
i otworzywszy ― usta Jego nauczał ich mówiąc:
Szczęśliwi ― łaknący i pragnący ― sprawiedliwości, bo oni zostaną nasyceni.
Szczęśliwi jesteście, kiedy zniesławialiby was i prześladowaliby i mówiliby cokolwiek złośliwego przeciw wam, [kłamiący] z powodu Mnie.
Radujcie się i weselcie się, bo ― zapłata wasza wielka w ― Niebiosach. Tak bowiem prześladowali ― proroków ― przed wami.
Ani nie zapalają lampę i ustawiają ją pod ― naczyniem, ale na ― świeczniku, i świeci wszystkim ― w ― domu.
W ten sposób niech zaświeci ― światło wasze przed ― ludźmi, żeby zobaczyli wasze ― dobre dzieła i chwalili ― Ojca waszego ― w ― Niebiosach.
Amen bowiem mówię wam, aż ― przeminie ― niebo i ― ziemia, jota jedna lub jeden mały róg nie, ― przeminie z ― Prawa, aż ― wszystko się stanie.
Kto jeśli tylko więc poluzowałby jedno ― przykazanie to ― najmniejsze i uczył w ten sposób ― ludzi, najmniejszym nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios. Kto zaś ― czyniłby i nauczałby, ten wielkim nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios.
Mówię bowiem wam, że jeśli tylko nie w nadmiarze byłaby wasza ― prawość większa ― [niż] uczonych w piśmie i faryzeuszy, nie ― weszlibyście do ― Królestwa ― Niebios.
zostaw tam ― dar twój, przed ― ołtarzem i odejdź najpierw, pogódź się [z] ― bratem twoim, i wtedy przyszedłszy przynoś ― dar twój.
Bądź życzliwy ― przeciwnikowi twojemu szybko, dopóki ― jesteś z nim w ― drodze, nie aby cię wydał ― przeciwnik ― sędziemu, i ― sędzia ― strażnikowi i do więzienia wrzucony [będziesz].
Jeśli zaś ― oko twoje ― prawe [jest] obrazą ci, wyrwij je i odrzuć od siebie. korzystniej bowiem tobie aby stracić jeden ― członek [ciała] twój i nie całe ― ciało twe wrzucone [było] do Gehenny.
I jeśli ― prawa twa ręka [jest] obrazą ci, odetnij ją i odrzuć od ciebie, korzystniej bowiem tobie, aby stracić jeden ― członek [ciała] twojego i nie całe ― ciało twoje w Gehennę odeszło.
Ja zaś mówię wam, że ktokolwiek ― oddala ― kobietę jego z wyjątkiem przyczyną rozpusty czyni ją popełniającą cudzołóstwo i kto jeśli tylko oddaloną poślubiłby, popełnia cudzołóstwo.
Usłyszeliście, że powiedziano: Oko zamiast oka i ząb zamiast zęba,
Ja zaś mówię wam, nie przeciwstawiajcie się ― złu, ale jeśli cię uderza w ― prawy bok twarzy [twój] obróć mu i ― inny.
i ― chcącemu [z] tobą sądzić się i ― tunikę twą zabrać, zostaw mu i ― szatę.
i co by ciebie przymuszał (iść) milę jedną, odchodź z nim dwie,
― Proszącemu ciebie daj, i ― chcącemu od ciebie pożyczyć nie odwracałbyś się.
Usłyszeliście, że powiedziano: Kochaj ― przyjaciela twego i nienawidź ― przeciwnika twego.
Ja zaś mówię wam: Kochajcie ― przeciwników waszych i módlcie się za ― prześladujących was,
żebyście stali się synami ― Ojca waszego ― w Niebiosach, że ― słońce Jego wznosi się nad złymi i dobrymi i wysyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli tylko bowiem kochacie ― kochających was, jaką zapłatę macie? [Czyż] nie i ― poborcy podatków ― im czynią?
I jeśli tylko pozdrawialibyście ― braci swoich tylko, co nadzwyczajnego czynicie? [Czyż] nie i ― poganie ― im czynią?
Kiedy więc czyniłbyś dobroczynność, nie dmiłbyś w trąbę przed tobą, jak ― hipokryci czynią w ― synagogach i na ― ulicach, żeby chwaleni byli przez ― ludzi. Amen mówię wam, otrzymują w całości ― zapłatę ich.
kiedy ― twa ― dobroczynność w ― ukryciu, i ― Ojciec twój ― widzący w ― ukryciu odda ci.
I kiedykolwiek modlicie się, nie będziecie jak ― hipokryci, że kochają w ― synagogach i w ― narożnikach ― placów stawając modląc się, żeby świecić ― ludziom, amen mówię wam, otrzymują w całości ― zapłatę ich.
Ty zaś kiedykolwiek modlisz się, wejdź do ― pokoju twego i zamknąwszy ― drzwi twe módl się ― [do] Ojca twego ― w ― ukryciu i ― Ojciec twój ― widzący w ― ukryciu odda ci.
Niech przyjdzie ― Królestwo Twe, bądź ― wola Twa, jak w Niebie i na ziemi,
i odpuść nam ― długi nasze, jak i my odpuszczamy ― dłużnikom naszym.
i nie wprowadzadź nas w pokusę ale wyratuj nas ze ― złego, [albowiem Twoje jest ― Królestwo i ― moc i ― chwała na ― wieki. Amen.]
Jeśli tylko bowiem odpuścilibyście ― ludziom ― wykroczenia ich, odpuści i wam ― Ojciec wasz ― Niebieski.
Ty zaś poszcząc namaść twą ― głowę i ― twarz twą umyj,
żeby nie pokazać się ― ludziom poszczący, ale ― Ojcu twemu ― w ― skrytości. I ― Ojciec twój ― widzący w ― skrytości odda ci.
Nie gromadźcie wam skarbów na ― ziemi, gdzie mól i rdza niszczy, i gdzie złodzieje podkopują się i kradną,
Gromadźcie zaś wam skarby w Niebie, gdzie i nie mól i nie rdza niszczy, i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną.
Gdzie bowiem jest ― skarb twój, tam będzie i ― serce twe.
Nikt [nie] jest w stanie dwom panom być niewolnikiem, Albo bowiem ― jednego nienawidzić będzie i ― innego pokocha, albo jednego trzymać się będzie i ― innym wzgardzi. Nie jesteście w stanie Bogu służyć i mamonie.
Dla tego mówię wam: nie martwcie się ― [o] dusze wasze co zjedlibyście, [lub co pilibyście], ani ― ciałem waszym, co założylibyście [na siebie]. W istocie nie ― dusza więcej jest ― [od] jedzenia i ― ciało ― [od] odzieży?
Przypatrzcie się ― ― ptactwu ― nieba, że nie sieją i nie żną i nie zbierają w spichlerzach, i ― Ojciec ich ― Niebieski karmi je. Nie wy więcej przewyższacie je?
I o odzież co martwicie się? Nauczcie się od ― lilji ― pola jak rosną, nie męczą się i nie przędą.
Jeśli zaś ― trawę ― pola dzisiaj będąca i jutro do pieca wrzucaną ― Bóg tak ubiera, nie wiele więcej was małej wiary?
Szukajcie zaś po pierwsze ― Królestwa [― Boga] i ― prawości jego, i tamte wszystkie dodane będą wam.
W [jakiej] bowiem decyzji potępiającej sądzicie, zostaniecie osądzeni, i w [jakiej] mierze mierzycie, odmierzone zostanie wam.
Lub jak powiesz ― bratu twemu: Pozwól wyrzucić ― pyłek z ― oka twego, a wypatrzyć [nie możesz] ― belki w ― oku twym?
Hipokryto, wyrzuć najpierw z ― oka twego ― belkę, a wtedy wyraźnie zobaczysz [by] wyrzucić ― pyłek z ― oka ― brata twego.
Nie dajcie ― świętego ― psom, i nie rzućcie ― pereł waszych przed ― świnie, nie co_by zdeptały was ― ― nogami ich i odwróciwszy się [nie] rozerwały was.
Proście i dane będzie wam, szukajcie i znajdziecie, pukajcie i otworzone będzie wam.
Każdy bowiem ― proszący bierze i ― szukający znajduje i ― pukającemu zostanie otworzone.
Lub i rybę poprosi, nie węża poda mu!
Wszystko więc co tylko chcecie, aby uczynili wam ― ludzie, tak i wy uczyńcie im, takie bowiem jest ― Prawo i ― Prorocy.
Wejdźcie przez ― wąską bramę, bowiem szeroka ― brama i przestronna ― droga ― wiodąca w ― zgubę, i liczni są ― wchodzący przez nią.
Ponieważ wąska ― brama i zwężona ― droga ― prowadząca do ― życia, i nieliczni są ― znajdujący ją.
Każde drzewo nie wydające owocu dobrego, ścinane jest i w ogień rzucane.
Liczni mówić będą mi w tym ― dniu: Panie, Panie, nie ― Twym imieniem prorokowaliśmy, i ― Twym imieniem demony wyrzucaliśmy? I ― Twym imieniem cudów licznych dokonaliśmy?
I wtedy wyznam im, że: Nigdy [nie] poznałem was, odejdźcie ode mnie ― wykonawcy ― bezprawia.
Każdy więc, kto słucha Mych ― słów tych i wykonuje je, przyrównany zostanie mężowi rozważnemu, który zbudował jego ― dom na ― skale.
I spadła ― ulewa i przyszły ― rzeki i dmuchnęły ― wiatry i uderzyły ― dom ten, i nie upadł. ugruntowany [był] bowiem na ― skale.
I każdy, ― słuchający Mych ― słów tych i nie wykonujący ich, przyrównany zostanie mężowu głupiemu, który zbudował jego ― dom na ― piasku.
I spadła ― ulewa i przyszły ― rzeki i dmuchnęły ― wiatry i uderzyły ― dom ten, i upadł, i był ― upadek jego wielki.
I stało się, że kiedy zakończył ― Jezus ― słowa te, zadziwili się ― ludzie na ― naukę Jego.
Był bowiem nauczający ich ― władzę mający, i nie jak ― uczeni w piśmie ich.
I oto trędowaty zbliżywszy się kłaniał się Mu, mówiąc: Panie, jesli tylko zechciałbyś możesz mnie oczyścić.
I wyciągając ― rękę dotknął go [― Jezus] mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony i natychmiast oczyszczony został jego ― trąd.
i powiedział mu ― Jezus: Patrz, żadnemu [nie] powiedziałbyś, ale odejdź, siebie pokaż ― kapłanowi i przynosząc ― dar co nakazał Mojżesz, na świadectwo im.
i mówiąc: Panie, ― chłopiec mój leżący w ― domu sparaliżowany, strasznie [jest] udręczony.
Odpowiadając zaś ― centurion mówi: Panie, nie jestem godny abyś mi pod ― dach wszedłbyś, ale tylko powiedz słowem, i uleczony będzie ― chłopiec mój.
I zaś ja człowiekiem jestem po władzą, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu "Idź" i idzie, i innemu "Przyjdź", i przychodzi, i ― niewolnikowi memu "Zrób to", i wykonuje.
Usłyszawszy zaś ― Jezus był pełen podziwu i powiedział ― towarzyszącym: Amen mówię wam, u nikogo tyle wiary w ― Izraelu [nie] znalazłem.
Mówię zaś wam, że liczni od wschodu i zachodu przybędą i ułożą się [do stołu] z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w ― Królestwie ― Niebios.
― Zaś synowie ― królestwa wyrzuceni zostaną w ― ciemność ― zewnętrzną. Tam będzie ― płacz i ― zgrzyt ― zębów.
I powiedział ― Jezus ― centurionowi: Odejdź, jak uwierzyłeś niech się stanie ci, i uleczony został ― chłopiec w ― godzinie tej.
I przyszedłszy ― Jezus do ― domu Piotra ujrzawszy ― teściową jego leżącą i gorączkującą,
i dotknął ― rękę jej, i pusciła ją ― gorączka, i podniosła się i usługiwała Mu.
Późnieszy wieczór zaś stał się, przynosili Mu opętanych licznych. I wyrzucał ― duchy słowem, i wszystkich ― źle mających się uzdrowił,
żeby wypełniło się ― powiedziane przez Izajasza ― proroka mówiącego: On ― słabości nasze wziął i ― choroby poniósł.
I zbiżywszy się jeden uczony w piśmie powiedział Mu: Nauczycielu, towarzyszyć będę Ci gdzie jeśli tylko szedłbyś,
i mówi mu ― Jezus: ― Lisy nory mają i ― skrzydlate ― niebios gniazda, ― zaś Syn ― Człowieka nie ma gdzie ― głowę skłoniłby.
Inny zaś ― [z] uczniów powiedział Mu: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pochować ― ojca mego.
― Zaś Jezus mówi mu: Towarzysz mi, i pozwól ― martwym grzebać ― swoich martwych.
I wszedłszy On do ― łodzi, towarzyszyli Mu ― uczniowie Jego.
I oto trzęsienie wielkie stało się w ― morzu, dlatego ― statek zakrywany jest pod ― falami. On zaś spał.
I zbliżywszy się podnieśli Go mówiąc: Panie, ratuj, giniemy.
i mówi im: Co bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy podniósł się upomniał ― wiatry i ― morze, i nastał spokój wielki.
― Zaś ludzie zastanawiali się mówiąc: Kimże jest Ten, że i ― wiatry i ― morze Jemu są posłuszne?
I przyszedł On na ― drugą stronę w ― kraju ― Gadareńczyków spotkali Go dwóch opętanych z ― grobowców wychodząc, niebezpieczni bardzo, dlatego nie miał siły ktokolwiek przejść przez ― drogę tamtą.
I oto krzyczeli mówiąc: Co nam i Tobie, Synu ― Boga? Przyszedłeś tutaj przed czasem dręczyć nas?
i powiedział im: Odchodźcie ― Zaś wyszedłszy odeszły w ― świnie, i oto pędząc całe ― stado w dół ― stromizny w ― morze, i zginęły w ― wodach.
― Zaś pasący pobiegli, i odszedłszy do ― miasta przynieśli wiadomości wszystkie i [o] ― opętanych.
I oto całe ― miasto wyszło na spotkanie ― Jezusa, i zobawszyszy Go błagali, żeby usunął się z ― granic ich.
I wszedłszy do łodzi przeprawił się, i przyszedł do ― Swego miasta.
I oto przynieśli Mu sparaliżowanego na łożu położonego, i zobaczywszy ― Jezus ― wiarę ich, powiedział ― sparaliżowanemu: Odwagi, dziecko, odpuszczone są twe ― grzechy.
I oto jacyś ― uczeni w piśmie powiedzieli w sobie: Ten bluźni.
I zobaczywszy ― Jezus ― myśli ich, powiedział: Aby co myślicie złego w ― sercach waszych?
Co bowiem jest łatwiejsze, powiedzieć: Odpuszczone twe ― grzechy, [czy] powiedzieć: Podnieś się i chodź?
Aby zaś widzielibyście, że prawo ma ― Syn ― Człowieka na ― ziemi odpuszczać grzechy ― wtedy mówi ― sparaliżowanemu: Podniósłszy się podnieś twe ― łoże i odejdź do ― domu twego.
I podniósłszy się odszedł do ― domu jego.
Zobaczywszy zaś ― ludzie byli w zachwycie i chwalili ― Boga ― [że] dał moc taką ― ludziom.
I przechodząc ― Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego nad ― poborem podatków, Mateuszem nazywanym, i mówi mu: Towarzysz mi. I podniósłszy się zaczął towarzyszyć Mu.
I stało się [gdy] On leżał przy stole w ― domu, i oto liczni poborcy podatków i grzesznicy przyszedłszy leżeli razem przy stole z ― Jezusem i ― uczniami Jego,
i zobaczywszy [to] faryzeusze mówili ― uczniom Jego: Dla czego z ― poborcami podatków i grzesznikami je ― Nauczyciel wasz?
Wyruszywszy zaś nauczcie się co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników.
Wtedy zbliżają się [do] Niego ― uczniowie Jana mówiąc: Dla czego my i ― faryzeusze pościmy, [wiele] ― zaś uczniowie Twoi nie poszczą?
I odpowiedział im ― Jezus: Nie są w stanie ― synowie ― komnaty weselnej lamentować przez ile [czasu] z nimi jest ― pan młody? Przyjdą zaś dni kiedy wzięty zostanie od nich ― pan młody, i wtedy będą pościć.
Nikt zaś [nie] przykłada łaty materiału nieużywanego na płaszcz stary, zrywa bowiem ― wypełnienie jego z ― płaszcza, i gorsze rozdarcie staje się.
I nie wlewają wino młode w bukłaki stare, jeśli zaś inaczej, rozrywają się ― bukłaki, i ― wino jest wylewane i ― bukłaki zniszczone są, ale wlewają wino młode w bukłaki nowe, i oba zachowują się.
To [gdy] On mówił im, oto przełożony jeden przyszedłszy pokłonił się Mu mówiąc, że: ― córka ma właśnie umarła, ale przyszedłszy nałóżyłbyś ― rękę Twą na nią, i ożyje.
I podniósłszy się ― Jezus, towarzyszył mu i ― uczniowie Jego.
I oto kobieta krwawiąca dwanaście lat, podszedłszy z tyłu dotknęła ― krawędzi ― płaszcza Jego,
― Zaś Jezus obróciwszy się i zobaczywszy ją, powiedział: Odwagi, córko, ― wiara twa uratowała cię, i uratowana została ― kobieta z ― godziny tej.
I przyszedłszy ― Jezus do ― domu ― przełożonego i zobaczywszy ― flecistów i ― ludzi czyniących zgiełk,
mówi: Ustąpcie miejsca, nie bowiem umarła ― dziewczynka, ale śpi. I wyśmiewali Go.
Kiedy zaś usunięci zostali [ci] ludzie, wszedłszy chwycił ― rękę jej, i została podniesiona ― dziewczynka.
I wyszła ― wiadomość ta na całą ― ziemię ową.
I przechodzącemu stamtąd ― Jezusowi zaczęli towarzyszyć dwaj ślepi krzyczący i mówiący: Miej litość nam, Synu Dawida
[Gdy] przyszedł zaś do ― domu, zbliżyli się [do] Niego ― ślepi, i mówił im ― Jezus: Wierzycie, że jestem w stanie to uczynić? Mówią mu: Tak, Panie.
I otworzone zostały ich ― oczy. I surowo nakazał im ― Jezus mówiąc: Patrzcie, nikt niech [nie] wie.
I [gdy] wyrzucony został ― demon, przemówił ― niemy. I podziwiały ― tłumy mówiąc: nigdy [nie] pojawiło się takie w ― Izraelu.
I obchodził ― Jezus ― miasta wszystkie i ― wioski, nauczając w ― synagogach ich i głosząc ― dobrą nowinę ― Królestwa i lecząc wszelką chorobę i wszelką słabość.
Zobaczywszy zaś ― tłumy zlitował się nad nimi, że były znękani i opuszczeni, jak owce nie mające pasterza.
I wezwawszy ― dwunastu uczniów Jego, dał im władzę [nad] duchami nieczystymi, żeby wyrzucać je i leczyć każdą chorobę i każdą słabość.
― Zaś dwunastu wysłanników ― imiona są te: pierwszy Szymon ― nazywany Piotrem i Andrzej ― brat jego, i Jakub [syn] ― Zebedeusza i Jan ― brat jego,
Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz ― poborca podatków, Jakub [syn] ― Alfeusza i [Lebeusz ― nazywany] Tadeusz,
Szymon ― Kananejczyk i Judasz ― Iskariota (ten) i wydał Go.
Tych ― dwunastu wysłał ― Jezus nakazawszy im mówiąc: Na drogę narodów nie odchodzilibyście i w miasta Samarytan nie wchodzilibyście,
I jeśli ― byłby ― dom godny, niech przyjdzie ― pokój wasz na niego. Jeśli zaś nie byłby godny, ― pokój wasz do was niech zawróci.
I który ― nie przyjąłby was i nie wysłuchałby ― słów waszych, wychodząc poza ― dom lub ― miasto owo strzepnijcie ― kurz ― stóp waszych.
Amen mówię wam, znośniej będzie ziemi Sodomy i Gomory w dniu sądu niż ― miastu owemu.
Oto ja wysyłam was jak owce w środek wilków. Stawajcie się więc ostrożni jak ― węże i niewinni jak ― gołębie.
Uważajcie zaś na ― ludzi, będą wydawać bowiem was do sanchedrynów i w ― synagogach ich będą chłostać was.
I przed rządzących zaś i królów będziecie prowadzeni z powodu Mnie, na świadectwo im i ― narodom.
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko, i powstaną dzieci przeciw rodzicom i zabiją ich.
i będziecie nienawidzeni przez wszystkich dla ― imienia Mego. ― Zaś pozostały do końca, ― będzie uratowany.
Wystarczające ― uczniowi, aby stałby się, jak ― nauczyciel jego, i ― sługa jak ― pan jego. Jeśli ― Gospodarza belzebubem nazywają, ile bardziej ― domowników Jego.
Nie więc bójcie się ich. Nic bowiem jest zakrytego co nie będzie odsłonięte, i tajnego co nie będzie poznane.
Co mówię wam w ― ciemności, powiedzcie w ― świetle, i co do ― ucha słyszycie, głoście na ― dachach.
I nie bójcie się z ― zabijających ― ciało, ― zaś duszy nie będących w stanie zabić. Bójcie się zaś raczej ― będącego w stanie i duszę i ciało zniszczyć w Gehennie.
Nie dwa wróble [za] asa są sprzedawane? I jeden z nich nie spadnie na ― ziemię bez ― Ojca waszego.
Was zaś i ― włosy ― głowy wszystkie policzone są.
Przyszedłem bowiem poróżnić człowieka przeciw ― ojcu jego i córkę przeciw ― matce jej i synową przeciw ― teściowej jej.
i znienawidzą ― człowieka ― domownicy jego.
― Kochający ojca lub matkę nade mnie nie jest Mnie godny, i ― kochający syna lub córkę nade Mnie nie jest Mnie godny.
I kto nie bierze ― krzyża jego i towarzyszy za Mną, nie jest Mnie godny.
― Który znalazł ― duszę jego straci ją, i ― stracił ― duszę jego z powodu Mnie znajdzie ją.
― Przyjmujący was Mnie przyjmuje, i ― Mnie przyjmujący przyjmuje ― posyłającego Mnie.
― Przyjmujący proroka w imieniu proroka zapłatę proroka weźmie, i ― przyjmujący sprawiedliwego w imieniu sprawiedliwego zapłatę sprawiedliwego weźmie.
I kto jeśli dałby pić jednemu ― małemu ― kubek zimnej tylko w imieniu ucznia, amen mówię wam, nie ― utraci ― zapłaty jego.
I stało się, kiedy zakończył ― Jezus wydawać polecenia ― dwunastu uczniom Jego, przeszedł stamtąd ― nauczając i głosząc w ― miastach ich.
I odpowiadając ― Jezus powiedział im: Poszedłszy przynieście nowinę Janowi, co słyszycie i widzicie.
Ślepi znowu widzą i kulawi chodzą, trędowaci są oczyszczani i głusi słyszą i martwi są podnoszeni, a biednym ogłaszana jest dobra nowina.
I szczęśliwy jest kto kolwiek nie potknąłby się przeze Mnie.
Ale [po] co wyszliście? Proroka zobaczyć? Tak, mówię wam i [to dalece] przewyższającego proroka.
Od zaś ― dni Jana ― Zanurzającego aż do teraz ― Królestwo ― Niebios doznaje przemocy, i gwałtownicy pochwytują je.
Wszyscy bowiem ― prorocy i ― Prawo aż [do] Jana prorokowali.
I jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem ― mającym przychodzić.
mówią: Graliśmy na flecie wam i nie zatańczyliście, lamentowaliśmy i nie biliście się w piersi [z żalu].
Przyszedł bowiem Jan i nie jedzący i nie pijący, i mówią: Demona ma.
Przyszedł ― Syn ― Człowieka, jedzący i pijący, i mówią: Oto człowiek żarłok i pijak, poborców podatków przyjaciel i grzeszników. I została usprawiedliwiona ― mądrość przez ― dzieła jej
Biada ci, Chorazynie, biada ci, Betsaido, bo jeśli w Tyrze i Sydonie stały się ― dzieła mocy ― które stały się w was, dawno ― w worze i popiele pokutowałyby.
Ale mówię wam, Tyrowi i Sydonowi znośniej będzie w dzień sądu niż wam.
I ty, Kafarnaum, Nie aż do nieba zostaniesz podniesione? Aż do odchłani zejdziesz, bo jeśli w Sodomie stałyby się ― dzieła mocy ― które stały się w tobie, pozostałyby ― do ― dzisiaj.
W owym ― czasie odpowiedziawszy ― Jezus powiedział: Wyznaję Cię Ojcze, Panie ― Nieba i ― ziemi, że ukryłeś to przed mądrymi i roztropnymi i odsłoniłeś te niemowlętom.
Wszystko Mi zostało przekazane przez ― Ojca Mego, i nikt [nie] poznaje ― Syna jeśli nie ― Ojciec, i nie ― Ojca ktoś poznaje jeśli nie ― Syn i komu jeśli zamierzałby ― Syn odsłonić.
Chodźcie tutaj do mnie wszyscy ― zmęczeni i obciążeni a Ja dam odpocznienie wam.
Bierzcie ― jarzmo Me na was i uczcie się ode mnie, że łagodny jestem i pokornego ― serca, i znajdziecie odpoczynek ― duszom waszym.
― Bowiem jarzmo Me wygodne i ― obciążenie Me lekkie jest.
W owym ― czasie przechodził ― Jezus ― [w] szabat przez ― obsiane pola. ― Zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść.
― Zaś odpowiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, że zgłodniał i ci z nim?
Jak wszedł do ― domu ― Boga i ― chleby ― pokładne jadł, których nie wolno było im zjeść i nie tym z nim, jeśli nie ― kapłanom tylko?
Albo nie przeczytaliście w ― Prawie, że ― [w] szabat ― kapłani w ― świątyni ― sabat beszczeszą i niewinni są?
Jeśli zaś wiedzielibyście co jest: Litości chcę i nie ofiary, nie ― potępialibyście ― niewinnych.
I przeszedłszy stamtąd przyszedł do ― synagogi ich.
I oto człowiek rękę mający uschłą. I zapytali Go mówiąc: Czy jest słuszne ― [w] szabat leczyć? Aby oskarżyliby Go.
― Zaś odpowiedział im: Kto jest z was człowiek, który mając owce jedną, i jeśli wpadłaby ta ― [w] szabat do dołu, nie chwyci ją i podniesie?
Wtedy mówi ― człowiekowi: Wyciągnij twą ― rękę. I wyciągnął i przywrócona została zdrowa jak ― inna.
― Zaś Jezus poznawszy wycofał się stamtąd. I towarzyszyły Mu [tłumy] liczne, i leczył ich wszystkich.
I upominał ich, aby nie widocznym Go czyniły.
Oto ― chłopiec Mój, którego wybrałem. ― Ukochany Mój, którego aprobuje ― dusza Ma. Włożę ― Ducha Mego na Niego, i sąd ― narodom ogłosi.
Trzciny zmiażdzonej nie złamie i lnu dymiącego nie zgasi, aż ― wyrzuci do zwycięstwa ― sąd.
I ― imieniu Jego narody będą ufać.
Wtedy przyprowadzono Mu zdemonizowanego, ślepego i niemego. I uleczył go, tak, że ― głuchy [zaczął] mówić i widzieć.
I zdumiewali się wszyscy ― ludzie i mówili: Nie Ten jest ― syn Dawida?
Poznawszy zaś ― myślenie ich powiedział im: Każde królestwo podzielone przeciw sobie pustoszone jest, i każde miasto lub dom podzielony przeciw sobie nie ostanie się.
I jeśli ― szatan ― szatana wyrzuca, w sobie jest podzielony. Jak więc ostoi się ― królestwo jego?
I jeśli Ja przez belzebuba wyrzucam ― demony, ― synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dla tego oni sędziami będą waszymi.
Lub jak może ktoś wejść do ― domu ― siłacza i ― rzeczy jego zabrać, jeśli nie najpierw związałby ― siłacza, i wtedy ― dom jego ograbi?
― Nie będący ze Mną przeciw Mnie jest, i ― nie zbierający ze Mną rozprasza.
Dla tego mówię wam, każdy grzech i obelga zostanie odpuszczone ― ludziom, ― zaś ― Ducha obelga nie zostanie odpuszczona.
I kto jeśli powiedziałby słowo przeciw ― Synowi ― Człowieka, będzie odpuszczone mu. Kto zaś ― powiedziałby przeciw ― Duchowi ― Świętemu, nie będzie odpuszczone mu ani w tym ― wieku ani w ― nadchodzącym.
Albo uczyńcie ― drzewo dobre i ― owoc jego dobry, albo uczyńcie ― drzewo bezwartościowe i ― owoc jego bezwartościowy. Z bowiem ― owocu ― drzewo poznawane jest.
― Dobry człowiek z ― dobrego skarbca wyrzuca dobre, i ― zły człowiek ze ― złego skarbca wyrzuca złe.
Z bowiem ― słów twych zostaniesz usprawiedliwiony, i ze ― słów twych zostaniesz potepiony.
Wtedy odpowiedzieli Mu pewni ― uczeni w piśmie i faryzeusze mówiąc: Nauczycielu, chcemy od Ciebie znak zobaczyć.
― Zaś odpowiadając powiedział im: Pokolenie złe i cudzołożne znaku szuka, i znak nie będzie dany im jeśli nie ― znak Jonasza ― proroka.
Jak bowiem był Jonasz w ― brzuchu ― potwora morskiego trzy dni i trzy noce, tak będzie ― Syn ― Człowieka w ― sercu ― ziemi trzy dni i trzy noce.
Mężowie Niniwici powstaną na ― sądzie z ― pokoleniem tym i osądzą je, bo zmienili myślenie na ― głoszenie Jonasza, i oto więcej [niż] Jonasz tutaj.
Królowa południa powstanie na ― sądzie z ― pokoleniem tym i osądzi je, bo przyszła z ― kresów ― ziemi usłyszeć ― mądrość Salomona, i oto więcej [niż] Salomon tutaj.
Kiedy zaś ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi na bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje.
Wtedy mówi: Do ― domu mego zawrócę, skąd wyszedłem. I przyszedłszy znajduje pusty i wymieciony i przyozdobiony.
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów gorszych [od] siebie, i wszedłszy mieszkają tam. I staje się ― ostatnie ― człowieka owego gorsze ― [od] pierwszych. Tak będzie i ― pokoleniu temu ― złemu.
Jeszcze [gdy] On mówi ― tłumom, oto ― matka i ― bracia Jego stanęli na zewnątrz szukając [by] Mu powiedzieć.
Powiedział zaś ktoś Jemu: Oto ― matka Twa i ― bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając [by] Tobie powiedzieć.
― Zaś odpowiadając powiedział ― mówiącemu Mu: Kto jest ― matką Mą, i którzy są ― bracia Moi?
I wyciągając ― rękę Jego na ― uczniów Jego powiedział: Oto ― matka Ma i ― bracia Moi.
Kto bowiem ― uczyniłby ― wolę ― Ojca Mego ― w Niebiosach, ten Mój brat i siostra i matka jest.
I zostały zebrane wokół Niego tłumy liczne. Dlatego On w łódź wszedłszy usiadł, i cały ― tłum nad ― brzegiem stanął.
I powiedział im wiele w podobieństwach mówiąc: Oto wyszedłszy ― siewca ― siać.
I w ― sianiu jego, które ― padły blisko ― drogi, i przyszedłszy ― ptaki zjadły je.
Inne zaś padły na ― skaliste gdzie nie miały ziemi wiele, i natychmiast zaczęły rosnąć [a] ponieważ ― nie mając głebokiej ziemi,
[gdy] słońce zaś [gdy] wzeszło spaliło i dlatego ― nie mając korzenia zostało wysuszone.
Inne zaś padły między ― ciernie i urosły ― ciernie i zadusiły je.
Inne zaś padły na ― ziemię ― dobrą i dawały owoc, [to] wprawdzie sto [to] zaś sześćdziesiąt [to] zaś trzydzieści.
I zbliżywszy się ― uczniowie powiedzieli Mu: Dla czego w podobieństwach mówisz im?
Kto bowiem ma, dane będzie mu, i nadmiar mieć będzie. Kto zaś nie ma, i co ma będzie zabrane od niego.
Dla tego w podobieństwach im mówię, bo patrząc nie widzą, i słysząc nie słysza i nie rozumieją.
I wypełnia się im ― proroctwo Izajasza ― mówiące: Słuchem słyszeć będziecie i nie ― zrozumiecie, i patrząc patrzeć będziecie i nie ― zobaczycie.
Obrosło tłuszczem bowiem ― serce ― ludu tego, i ― uszami trudno [im] słyszeć, i ― oczy ich zamknęli, nie by zobaczyli ― oczami i ― uszami usłyszeli i ― sercem zrozumieli i zawrócili i uleczyłbym ich.
Wasze zaś szczęśliwe ― oczy, że widzą, i ― uszy wasze, że słyszą.
Amen zas mówię wam, że liczni prorocy i sprawiedliwi chcieli zobaczyć co widzicie i nie zobaczyli, i usłuszeć co słyszycie i nie usłyszeli.
Każdemu słyszącemu ― słowo ― Królestwa i nie rozumiejącemu, przychodzi ― zły i wyrywa ― zasiane w ― sercu jego. Ten jest ― blisko ― drogi posiany.
― Zaś na ― skaliste posiany, ten jest ― ― słowo słuchający i natychmiast z radością biorący je.
― Zaś w ― ciernie zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający, i ― troska ― wieku i ― oszustwo ― bogactwa zadusza ― słowo i bezowocny staje się.
― Zaś w ― dobrą ziemię zasiany, ten jest ― ― słowo słuchający i rozumiejący, który zaś owocuje i czyni ― właśnie sto, ten zaś sześćdziesiąt, ten zaś trzydzieści.
Kiedy zaś ― spać ― ludzie [poszli], przyszedł jego ― przeciwnik i dosiał kąkolu między środek ― pszenicy i odszedł.
Kiedy zaś wyrosło: ― trawa i owoc, uczyniło wtedy widocznym i ― kąkol.
Pozwólcie rosnąć razem obu aż do ― żniwa, i w porze ― żniwa powiem ― żniwiarzom: Zbierzcie najpierw ― kąkol i zwiążcie je w snopy, żeby ― spalić je, ― zaś pszenicę zbierzcie do ― spichlerza mego.
― Mniejsze wprawdzie jest [od] wszystkich ― ziaren, kiedy zaś wyrosłoby, większe ― [od] warzyw jest i staje się drzewo, wtedy przychodzą ― ptaki ― nieba aby odpocząć w ― konarach jego.
To wszystko powiedział ― Jezus w podobieństwach ― tłumom, a bez podobieństwa nic [nie] mówił im.
Wtedy pozostawiwszy ― tłumy przyszedł do ― domu. I zbliżyli się [do] Niego ― uczniowie Jego mówiąc: Wyjaśnij dokładnie nam ― podobieństwo ― [o] kąkolu ― pola.
Jak więc zbierany [jest] ― kąkol i ogniem spalany [jest], tak będzie w ― zakończeniu ― wieku.
Wyśle ― Syn ― Człowieka ― zwiastunów Jego i zbiorą z ― Królestwa Jego wszystkie ― zgorszenia i ― czyniących ― bezprawie.
I wrzucą je w ― piec ― ognia. Tam będzie ― płacz i ― zgrzyt ― zębów.
Podobne jest ― Królestwo ― Niebios skarbowi ukrytemu w ― polu. ― Znalazłszy człowiek ukrył i z ― radości jego odchodzi i sprzedaje ile ma i kupuje ― pole owo.
Znalazłszy zaś jedną kosztowną perłę odszedłszy sprzedał wszystkie ile miał i kupił ją.
Znowu podobne jest ― Królestwo ― Niebios [do] sieci wrzucanej do ― morza i z wszystkich rodzajów zbierającej,
która kiedy została wypełniona, wyciągnąwszy na ― brzeg i usiadłszy zbierali ― dobre do wiader, ― zaś bezwartościowe na zewnątrz rzucili.
Tak będzie w ― zakończeniu ― wieku. Wyjdą ― zwiastunowie i oddzielą ― złych ze środka ― sprawiedliwych.
I wrzucą ich do ― pieca ― ognia. Tam będzie ― płacz i ― zgrzyt ― zębów.
― Zaś powiedział im: Dla tego każdy uczony w piśmie stawszy się uczniem ― Królestwa ― Niebios, podobny jest człowiekowi, gospodarzowi który wydobywa ze ― skarbca jego nowe i stare.
I stało się, że dokończył ― Jezus ― podobieństwa te, odszedł stamtąd.
I przyszedłszy do ― ojczyzny Jego, nauczał ich, w ― synagodze ich, tak, że zadziwieni oni i [zaczęli] mówić: Skąd ta ― mądrość Jego i ― moce?
Nie Ten jest ― ― cieśli syn? Nie ― matce Jego mówią Maria i ― bracia Jego Jakub i Józef i Szymon i Judasz?
I ― siostry Jego nie wszystkie przy nas są? Skąd więc Temu to wszystko?
I byli zgorszeni w Nim. ― Zaś Jezus powiedział im: Nie jest prorok odrzucony, jeśli nie w ― ojczyźnie i w ― domu jego.
I nie uczynił tam dzieł mocy wielu przez ― niewiarę ich.
I powiedział ― sługom jego: Ten jest Janem ― Zanurzającym. On został podniesiony z ― martwych, i dla tego ― dzieła mocy czynione są w Nim.
― Zaś Herod pochwyciwszy ― Jana związał i w strażnicy odłożył dla Herodiady ― żony Filipa ― brata jego.
I chcąc jego zabić bał się ― tłumu, bo jako proroka go mieli.
Urodziny zaś, które stały się ― Heroda zatańczyła ― córka ― Herodiady na ― środku i urzekła ― Heroda,
I zasmucony ― król z powodu ― przysiąg i ― leżących przy stole, rozkazał, [aby] zostało dane.
I wysławszy ściął głowę Janowi w ― strażnicy.
I została przyniesiona ― głowa jego na tacy i została dana ― dziewczynie i zaniosła ― matce jej.
I podszedłszy ― uczniowie jego, podnieśli ― zwłoki i pogrzebali je, i przyszedłszy donieśli ― Jezusowi.
Usłyszałwszy zaś ― Jezus odszedł stamtąd w łodzi na opustoszałe miejsce na osobność, i usłyszawszy ― tłumy, zaczęły towarzyszyć Mu pieszo z ― miast.
I wyszedłszy zobaczył liczny tłum, i zlitował się nad nimi i uleczył ― chorych ich.
Wieczór zaś stał się, zbliżyli się Jego ― uczniowie mówiący: Puste jest [to] miejsce i ― godzina już przeszła. [Pozwól] odejść więc ― tłumom, aby odszedłszy do ― wiosek nakupiliby sobie żywności.
― Zaś mówią Mu: Nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby.
I rozkazawszy ― tłumom usiąść na ― trawie, wziął ― pięć chlebów i ― dwie ryby, spojrzawszy w ― niebo pobłogosławił, i połamawszy dał ― uczniom ― chleby, ― zaś uczniowie ― tłumom.
I zjedli wszyscy i zostali nakarmieni i zebrali ― nadmiar ― kawałków, dwanaście koszyków pełnych.
― Zaś jedzących było mężczyzn około pięciu tysięcy bez kobiet i dzieci.
I natychmiast przymusił ― uczniów wejść do ― łodzi i poprzedzać Jego na ― drugą stronę, aż ― rozpuściłby ― tłumy.
I rozpuściwszy ― tłumy wszedł na ― górę na osobności modlić się. Wieczór zaś stał się, [gdy] sam był tam.
― Zaś uczniowie zobaczywszy Jego po ― morzu chodzącego zostali poruszeni mówiąc, że: Zjawa jest, i ze ― strachu krzyczeli.
― Zaś powiedział: Przyjdź. I zszedłszy z ― łodzi Piotr chodził po ― wodach i przyszedł do ― Jezusa.
Zobaczywszy zaś ― wiatr zląkł się, i zacząwszy być topionym [przez fale], krzyknął mówiąc: Panie, ratuj mnie.
Natychmiast zaś ― Jezus wyciągnąwszy ― rękę chwycił go i mówi mu: Małej wiary, na co zwątpiłeś?
I [gdy] weszli oni do ― łodzi, ustał ― wiatr.
I dopłynąwszy przyszli na ― ziemię w Genezaret.
I rozpoznawszy Jego ― mężczyźni ― miejsca owego wysłali do całego ― okolicznego regionu owego, i przynieśli Jemu wszystkich ― źle mających się.
I prosili Jego aby tylko dotknąć ― krawędzi ― szaty Jego, i ilu dotknęło, zostali uratowani.
Odpowiadając zaś ― Jezus powiedział mu: Szczęśliwy jesteś, Szymonie [synu] Jony, gdyż ciało i krew nie odsłoniły ci [tego], ale ― Ojciec Mój ― w ― niebiosach.
I Ja zaś tobie mówię, że ty jesteś Piotr, i na tej ― skale zbuduję Moje ― zgromadzenie, a bramy Hadesu nie przemogą go.
Dam ci ― klucze ― królestwa ― niebios, a ― jeśli zwiążesz na ― ziemi, będzie związane w ― niebiosach, a ― jeśli rozwiązałbyś na ― ziemi, będzie rozwiązane w ― niebiosach.
Jeśli zaś zgrzeszyłby [przeciw tobie] brat twój, odejdź, przekonaj go między tobą a nim jedynie. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś ― brata twego.
Jeśli zaś nie usłuchałby ich, powiedź ― zgromadzeniu; jeśli zaś i ― zgromadzenia nie usłuchałby, niech jest ci jak ― poganin i ― poborca [podatkowy]
Amen mówię wam, ile kolwiek związalibyście na ― ziemi, będzie związane w niebie, i ile kolwiek rozwiązalibyście na ― ziemi, będzie rozwiązane w niebie.
i nie sądźcie, a nie ― zostaniecie osądzeni; i nie potępiajcie, a nie ― będziecie potępieni. Odpuszcajcie, a będzie [wam] odpuszczone.
I stało się [kiedy] ― był On na miejscu jakimś modląc się, jak przestał, powiedział ktoś [z] uczniów Jego do Niego: Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył ― uczniów jego.
i odpuść nam ― grzechy nasze, i bowiem sami odpuszczamy każdemu dłużnemu nam, i nie wprowadzadź nas w doświadczenie.
I powiedział do nich: Kto z was będzie miał przyjaciela, i poszedłby do niego o północy i powiedziałby mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby,
ponieważ przyjaciel mój przybył z drogi do mnie i nie mam, [co] podać mu.
A ów ze środka odpowiedziawszy, powiedziałby: Nie mnie kłopotu przydawaj; już ― drzwi są zamknięte, a ― dzieci moje ze mną w ― łożu są; nie jestem w stanie podniósłszy się dać ci.
Mówię wam, jeśli i nie da mu podniósłszy się dla tego, jest przyjacielem jego, z [powodu] ― natręctwa jego, podniósłszy się da mu, ile potrzebuje.
I ja wam mówię, proście, a będzie dane wam; szukacie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzone będzie wam.
Każdy bowiem ― proszący bierze, a ― szukający znajduje, a ― pukającemu otworzone będzie.
Albo i poprosi o jajko, poda nim skorpiona?
A był wyrzucając demona, a ten był [w] niemym; stało się zaś, [że gdy] demon wyszefł, przemówił ― niemy. I zdumiały się ― tłumy.
On zaś zobaczywszy ich ― rozumowania powiedział im: Wszelkie królestwo w sobie samym rozdzielone pustoszone jest, a dom na dom upada.
Jeśli zaś i ― Szatan w sobie samym został rozdzielony, jak ostanie się ― królestwo jego? Gdyż mówicie: w Belzebubie wyrzucam Ja ― demony.
kiedy zaś silniejszy [od] niego przyszedłszy zwyciężyłby go, ― cały oręż jego zrywa, w którym ― pokładał ufność, a ― łupy jego rozdaje.
― Nie będąc ze Mną przeciw Mnie jest, a ― nie zbierający ze Mną rozprasza.
Kiedy ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi przez bezwodne miejsca, szukając odpoczynku, a nie znajdując, mówi: Wrócę do ― domu mego, skąd wyszedłem.
A przyszedłszy znajduje [go] wymiecionym i przyozdobionym.
Wtedy idzie i bierze inne duchy, gorsze [od] jego siedem, i wszedłszy mieszkają tam, a stają się ― ostatnie ― człowieka owego gorsze [od] pierwszych.
Stało się zaś w [trakcie] mowy Jego tej, [że] podniósłszy ― głos kobieta z ― tłumu powiedziała Mu: Szczęśliwe ― łono ― [co] nosiło Cię i piersi które ssałeś.
On zaś powiedział: Nie, ale szczęśliwi [ci] słyszący ― słowo ― Boga i strzegący [go].
― zaś tłumy gdy są gromadzone postanowił mówić ― pokolenie ten pokolenie złe jest: znak szuka, i znak nie dane będzie nim jeśli nie ― znak Jonasza.
W początku był ― Słowo, i ― Słowo był w ― Bogu, i Bogiem był ― Słowo.
Wszystko zaś [przez]Niego stało się, i osobno [od] Niego [nie]stało się ani jedno. [Co] stało się
w Nim życiem było, a ― życie było ― światłem ― ludzi,
a ― światło w ― ciemności świeci, i ― ciemność Jego nie pochwyciła.
Na ― świecie był, i ― świat przez Niego stał się, i ― świat Jego nie poznał.
Do ― swoich przyszedł, i ― swoi Jego nie przyjęli.
I ― Słowo ciałem stało się i zamieszkało wśród nas, i oglądaliśmy ― chwałę Jego, chwałę ― Jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.
Jan świadczący o Nim i krzycząc mówił: Ten był, o którym mówiłem: ― Za mną przychodzący przedtem [niż] ja stał się, bo pierwszy [niż] ja był.
Bo z ― pełni Jego my wszyscy wzięliśmy, i łaskę zamiast łaskawości.
Bo ― prawo przez Mojżesza zostało dane, ― łaska i ― prawda przez Jezusa Pomazańca stała się.
I o tym jest ― świadectwo ― Jana, kiedy wysłali [do niego] ― Judejczycy z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby zapytali go: Ty kto jesteś?
I wyznał, a nie zaprzeczył i wyznał, że: Ja nie jestem ― Pomazańcem.
I pytali jego: Kim więc? Ty Eliaszem jesteś? I mówi: Nie jestem. ― Prorokiem jesteś ty? I odpowiedział: Nie.
A wysłani byli z ― Faryzeuszy.
I zapytali jego i powiedzieli mu: Czemu więc zanurzasz, jeśli ty nie jesteś ― Pomazańcem i nie Eliaszem i nie ― prorokiem?
― Następnego dnia widzi ― Jezusa przychodzącego do niego, i mówi "Oto ― Baranek ― Boga ― usuwający ― grzech ― świata".
I zaświadczył Jan mówiąc, że: Ujrzałem ― Ducha schodzącego jak gołąb z nieba, i pozostał na Nim.
I ja nie dostrzegłbym Go, ale ― wysyłający mnie zanurzać w wodzie, Ów mi powiedział: Na którym ― zobaczysz ― Ducha schodzącego i pozostającego na Nim, Ten jest ― zanurzającym w Duchu Świętym.
I ja zobaczyłem, i zaświadczyłem, że Ten jest ― Syn ― Boga.
― Następnego dnia znowu stał ― Jan i z ― uczniów jego dwóch,
i przypatrzywszy się ― Jezusowi przechodzącemu mówi: "Oto ― Baranek ― Boga".
I usłyszeli ― dwaj uczniowie jego mówiącego i zaczęli towarzyszyć ― Jezusowi.
Obróciwszy się zaś ― Jezus i zobaczywszy ich towarzyszących, mówi im: Kogo szukacie? ― Zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi. ( mówi się w znaczeniu "Nauczycielu"), gdzie pozostajesz?
Mówi im: Przyjdzcie i zobaczycie. Przyszli więc i zobaczyli gdzie pozostaje, i u Niego pozostali ― dnia tego, godzina była jakoś dziesiąta.
Był Andrzej ― brat Szymona Piotra jeden z ― dwóch ― którzy usłyszeli od Jana i którzy zaczęli towarzyszyć Mu.
Znajduje ten z początku ― brata ― jego Szymona i mówi mu: Znaleźliśmy ― Mesjasza (― [to] jest w znaczeniu Pomazańca).
― Następnego dnia chciał wyjść do ― Galilei, i znajduje Filipa, i mówi mu ― Jezus: Towarzysz mi.
Był zaś ― Filip z Betsaidy, z ― miasta Andrzeja i Piotra.
Znajduje Filip ― Natanaela i mówi mu: [O] którym napisał Mojżesz w ― Prawie i ― Prorocy znaleźliśmy, Jezusa syna ― Józefa ― z Nazaretu.
I powiedział mu Natanael: Z Nazaretu jest w stanie ktoś dobry być? Mówi mu ― Filip: Przychodź i zobacz.
Zobaczył Jezus ― Natanaela przychodzącego do Niego i mówi o nim: Patrz! [Oto] prawdziwy Izraelita, w [którym] podstęp nie jest.
Mówi mu Natanael: Skąd mnie znasz? Odpowiedział Jezus i mówi mu: Zanim ― cię Filip zawołał będącego pod ― figowcem zobaczyłem cię.
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Że powiedziałem ci, że zobaczyłem cię pod ― figowcem, uwierzyłeś? Większe [od] tych zobaczysz.
I mówi mu: Amen, amen mówię wam, zobaczycie ― Niebiosa otwarte i ― zwiastunów ― Boga wznoszących się i schodzących na ― Syna ― Człowieka.
I ― dnia ― trzeciego wesele stało się w Kanie ― Galilei, i była ― matka ― Jezusa tam.
Zaproszeni byli zaś i ― Jezus i ― uczniowie Jego na ― wesele.
I [gdy] zabrakło wina mówi ― matka ― Jezusa do Niego: Wina nie mają.
I mówi jej ― Jezus: Co mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie nadeszła ― godzina Moja.
Mówi im ― Jezus: Napełnijcie ― stągwie wodą. I napełnili je aż po wierzch.
I mówi im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście ― staroście. [Oni] zaś przynieśli.
Jak zaś skosztował ― starosta ― wodę winem co stała się, i nie wiedział skąd jest, ― zaś słudzy wiedzieli [ci, którzy] zaczerpnęli ― wodę, woła ― oblubieńca ― starosta
i mówi mu: Każdy człowiek najpierw ― dobre wino układa, i kiedy zostaliby upojeni ― gorsze. Ty ustrzegłeś ― dobre wino aż [do] teraz.
Ten uczynił początek ― znaków ― Jezus w Kanie ― Galilei i ukazał ― splendor Jego i uwierzyli w Niego ― uczniowie Jego.
Po tym zszedł do Kafarnaum, On i ― matka Jego i ― bracia i ― uczniowie Jego, i tam pozostali nie wiele dni.
I blisko była ― Pascha ― Judejczyków, i wyszedł do Jerozolimy ― Jezus.
I znalazł w ― świątyni ― sprzedawców wołów i owiec i gołębi i ― wymieniających pieniądze siedzących,
i uczyniwszy bicz ze sznurów, wszystkich wyrzucił ze ― świątyni: ― ― owce i ― woły i ― wymieniającym pieniądze rozsypał ― monety i ― stoły wywrócił,
i ― ― gołębie sprzedającym powiedział: Zabierzcie te stąd, nie czyńcie ― domu ― Ojca Mego domem targowiska.
Odpowiedzieli więc ― Judejczycy i powiedzieli Mu: Jaki znak pokażesz nam, że te czynisz?
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Obalcie ― świątynię tę, i w trzy dni podniosę ją.
Powiedzieli więc ― Judejczycy: Czterdzieści i sześć lat budowano ― świątynię tę, i ty w trzy dni podniesiesz ją?
Kiedy więc podniósł się z martwych zostały przypomniane ― uczniom Jego, że to mówił i uwierzyli ― Pismu i ― słowu, które powiedział ― Jezus.
i że nie potrzebę miał, aby ktoś zaświadczył o ― człowieku. Sam bowiem poznawał co było w ― człowieku.
Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś [jako] Nauczyciel. Nikt bowiem [nie] może tych ― znaków czynić, [które] Ty czynisz jeśli nie byłby ― Bóg z Nim.
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Amen, Amen mówię ci, jeśli nie ktoś zrodzony zostałby z góry, nie może zobaczyć ― Królestwa ― Boga.
Mówi do Niego ― Nikodem: Jak może człowiek zostać zrodzonym, starcem będąc? Nie może [on przecież] do ― łona ― matki jego drugi raz wejść i zostać zrodzonym?
Odpowiedział Jezus: Amen Amen mówię ci, jeśli nie kto zostałby urodzony z wody i Ducha, nie może wejść do ― Królestwa ― Boga.
― Zrodzone z ― ciała, ciałem jest, i ― zrodzone z ― Ducha, duchem jest.
― Duch gdzie chce wieje, i ― odgłos jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i gdzie odchodzi. Tak jest każdy ― zrodzony z ― Ducha.
Odpowiedział Nikodem i powiedział Mu: Jak może to stać się?
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Ty jesteś ― nauczyciel ― Izraela i tego nie wiesz?
Amen Amen mówię ci, że [co] wiemy mówimy i [co] zobaczyliśmy świadczymy, i ― świadectwa naszego nie przyjmujcie.
Jeśli ― ziemskie powiedziałem wam i nie wierzycie, jak jeśli powiem wam ― niebiańskie uwierzycie?
I nikt nie wstępuje na ― niebiosa jeśli nie ― z ― nieba który zszedłby, ― Syn ― człowieka,
i jak Mojżesz wywyższył ― węża na ― pustyni, tak zostać wywyższonym trzeba ― Synowi ― człowieka,
To zaś jest ten sąd, że ― światło przyszło na ― świat i umiłowali ci ludzie więcej ― ciemność niż ― światło, były bowiem ich złe ― dzieła.
Każdy bowiem ― źle robiący nienawidzi ― światła i nie przychodzi do ― światła, aby nie zostałyby obnażone ― dzieła jego.
Po tym przyszedł ― Jezus i ― uczniowie Jego do ― Judei ziemi i tam przebywał z nimi i zanurzał.
Był zaś i Jan zanurzając w Ainon blisko ― Salem, gdyż wody wiele było tam, i przychodzili i byli zanurzani.
I przyszli do ― Jana i powiedzieli mu: Rabbi, ten, [który] był z tobą po drugiej stronie ― Jordanu, któremu ty zaświadczyłeś, otóż ten zanurza i wszyscy przychodzą do Niego.
Odpowiedział Jan i powiedział: Nie może człowiek wziąć nic jeśli nie będzie dane mu z ― nieba.
― Mający ― pannę młodą panem młodym jest, ― zaś przyjaciel ― pana młodego ― stojący i słuchający jego, radością raduje się z ― głosu ― pana młodego. Ta więc ― radość ― moja jest wypełniona.
― Z góry przychodzący ponad wszystkimi jest. ― Będący z ― ziemi, z ― ziemi jest i z ― ziemi mówi. ― Z ― nieba przychodzący [ponad wszystkimi jest].
Co zobaczył i usłyszał, to świadczy, i ― świadectwa jego nikt nie przyjmuje.
― Ojciec kocha ― Syna i wszystko dał w ― rękę Jego.
Skoro więc poznawszy ― Pan, że usłyszeli ― Faryzeusze, że Jezus więcej uczniów czyni i zanurza niż Jan,
opuścił ― Judeę i poszedł znów do ― Galilei.
Odpowiedział Jezus i powiedział jej: Jeśli zobaczyłabyś ― dar ― Boga, i kto jest ― mówiący ci: Daj mi pić, ty ― prosiłabyś Go i dałby ― ci wodę żywą.
Mówi Jemu: Panie, ani czerpaka masz a ― studnia jest głęboka; skąd więc masz ― wodę ― żywą?
Nie Ty większy jesteś [od] ojca naszego Jakuba, co dał nam ― studnię, i sam z niej pił i ― synowie jego i ― trzody jego?
Odpowiedział Jezus i powiedział jej: Każdy ― pijący z ― wody tej będzie pragnąć znów,
Mówi jej: Odchodź, zawołaj ― męża twojego i przyjdź tutaj.
Odpowiedziała ― kobieta i powiedziała: Nie mam męża. Mówi jej ― Jezus: Dobrze odpowiedziałaś, że "Męża nie mam".
Pięciu bowiem mężów miałaś, a teraz którego masz nie jest twoim mężem; to prawdziwe powiedziałaś.
― Ojcowie nasi na ― górze tej oddawali cześć, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest ― miejsce, gdzie oddawać cześć trzeba.
Ale przychodzi godzina i teraz jest, kiedy ci prawdziwi czciciele pokłonią się ― Ojcu w duchu i prawdzie. I bowiem ― Ojciec takich szuka ― oddających cześć Mu.
Duchem ― Bóg, a ― czcicielom [Jego] w duchu i prawdzie trzeba [Mu] oddawać cześć.
A na to przyszli ― uczniowie Jego, i dziwili się, że z kobietą mówił; nikt jednakże [nie] powiedział: Co [u niej] szukasz? lub: Czemu mówisz z nią?
Opusciła więc ― stągiew jej ― kobieta i poszła do ― miejscowości, i mówi ― ludziom:
Wyszli z ― miasta i przychodzili do Niego.
Mówi im ― Jezus: Moim pokarmem jest, abym czynił ― wolę [Tego] posyłającego Mnie i wypełnił Jego ― dzieło.
Nie wy mówicie, że "Jeszcze cztery miesiące jest i ― żniwo przychodzi"? Oto mówię wam, podnieście ― oczy wasze i obejrzyjcie ― pola, że białe są do żniwa już.
― Żnący zapłatę bierze i zbiera owoc na życie wieczne, aby ― siewca razem radował się i ― żnący.
W bowiem tym ― słowo jest prawdziwe, że inny jest ― siewca i inny ― żnący.
Ja wysłałem was żąć [co] nie wy natrudziliście się; inni trudzili się, a wy w ― trud ich weszliście.
Kiedy więc przyszli do Niego ― Samarytanie, prosili Go pozostać u nich, i pozostał tam dwa dni.
I liczni uwierzyli dla ― słowa Jego,
― i kobiecie mówili, że: "Już nie dla ― twego mówienia wierzymy; sami bowiem usłyszeliśmy, i wiemy, że Ten jest naprawdę ― Zbawiciel ― świata".
Kiedy więc przyszedł do ― Galilei, przyjęli Go ― Galilejczycy, wszystko ujrzawszy, ile uczynił w Jerozolimie w ― święto, i oni bowiem przyszli na ― święto.
Przyszedł więc znów do ― Kany ― Galilei, gdzie uczynił ― wodę winem. A był ― dworzanin, którego ― syn chorował w Kafarnaum.
Ten usłyszawszy, że Jezus nadchodzi z ― Judei do ― Galilei, poszedł do Niego i prosił, aby zszedłby i uzdrowiłby jego ― syna, miał bowiem umrzeć.
Powiedział więc ― Jezus do niego: Jeśli nie znaki i cuda zobaczycie, nie ― uwierzycie.
Mówi mu ― Jezus: Wyruszaj! ― Syn twój żyje. Uwierzył ― człowiek ― słowu, które powiedział mu ― Jezus, i wyszedł.
Poznał więc ― ojciec, że owej ― godzinie w której powiedział mu ― Jezus: ― Syn twój żyje, i uwierzył on i ― dom jego cały.
Po tych było święto ― Judejczyków, i wszedł Jezus do Jerozolimy.
[Zwiastun bowiem według pory schodził do ― basenu i poruszał ― wodę; ― więc pierwszy wszedłszy po ― poruszeniu się ― wody, zdrowy stawał się, którą kolwiek był złożony chorobą].
Był zaś ― człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w ― niemocy jego;
tego zobaczył ― Jezus leżącego, i poznawszy, że długi już czas ma, mówi mu: Chcesz zdrowy stać się?
mówi mu ― Jezus: Powstań, podnieś ― matę twą i chodź.
I natychmiast stał się zdrowy [ten] człowiek, i podniósł ― matę jego i chodził. Był zaś szabat w owy ― dzień.
Mówili więc ― Judejczycy ― uleczonemu: Szabat jest, i nie zgodne z prawem ci dźwigać ― matę.
On zaś odpowiedział im: uczyniwszy mnie zdrowym, Ów mi powiedział: Podnieś ― matę twą i chodź.
Pytali go: Kto jest [Ten] człowiek, co powiedział ci: Podnieś i chodź?
Po tem znajduje go ― Jezus w ― świątyni i powiedział mu: Oto zdrowy stałeś się; już nie grzesz, aby nie gorsze tobie coś stało się.
Odszedł [ten] człowiek i powiedział ― Judejczykom, że Jezus jest [Tym], który uczynił go zdrowym.
I przez to prześladowali ― Judejczycy ― Jezusa, że te [rzeczy] czynił w szabat.
Przez to więc więcej szukali Go ― Judejczycy [by] zabić, gdyż nie tylko rozluźnił [więzy] ― szabatu, ale i Ojcem Jego nazywał ― Boga, równym siebie czyniąc ― Boga.
Odpowiedział więc ― Jezus i mówił im: Amen, amen, mówię wam, nie może ― Syn uczynić od siebie nic, jeśli nie coś widziałby ― Ojca czyniącego. Co bowiem ― Ów wykonywałby, te i ― Syn podobnie czyni,
― bowiem Ojciec kocha ― Syna i wszystko pokazuje Mu co Sam czyni, i większe [od] tych pokaże Mu dzieła, abyście wy podziwiali.
Jak bowiem ― Ojciec wzbudza ― martwym i przywraca życie, tak i ― Syn, którym chce, przywraca życie.
Amen, amen, mówię wam, że ― ― słowa Mego słuchający i wierzący [Temu] posyłającemu Mnie, ma życie wieczne, a na sąd nie przychodzi, ale przeszedł ze ― śmierci do ― życia.
Amen, amen, mówię wam, że przychodzi godzina i teraz jest, gdy ― martwi, usłyszą ― głos ― Syna ― Boga, a ― usłyszawszy ożyją.
Jak bowiem ― Ojciec ma życie w sobie, tak i ― Synowi dał życie mieć w sobie.
I władzę dał Mu sąd uczynić, gdyż Synem człowieka jest.
i wyjdą [ci] ― dobre czyniący do powstania [do] życia, [ci] ― zło praktykujący do powstania [na] sąd.
Nie jestem w stanie Ja uczynić od siebie niczego. Jak słyszę, sądzę, a ― sąd ― Mój sprawiedliwy jest, gdyż nie szukam ― woli ― Mojej, ale ― woli ― Posyłającego Mnie.
Inny jest ― świadczący o Mnie, i wiem, że prawdą jest ― świadectwo, które świadczy o Mnie.
Wy wysłaliście do Jana, a zaświadczył ― prawdzie.
Ów był ― lampą ― palącą się i świecącą, wy zaś chcieliście radować się do godziny w ― świetle jego.
I ― posławszy Mnie Ojciec, Ów zaświadczył o Mnie. Ani głosu Jego nigdy nie słyszeliście, ani wyglądu Jego [nie] widzieliście,
i ― słowa Jego nie macie w was trwającego, gdyż którego wysłał Ów, Temu wy nie wierzycie.
Zgłębiacie ― Pisma, gdyż wam zdaje się w nich życie wieczne mieć, a one są ― świadczące o Mnie.
A [jednak] nie chcecie przyjść do Mnie, aby życie mielibyście.
Ja przyszedłem w ― imieniu ― Ojca Mego, a nie przyjmujecie Mnie. Jeśli inny przyszedłby w ― imieniu ― własnym, owego przyjmiecie.
Jakże jesteście w stanie wy uwierzyć, chwałę od sobie nawzajem przyjmując, a ― chwały ― od ― jedynego Boga nie szukając?
Wstąpił zaś na ― wzgórze Jezus, i tam usiadł z ― uczniami Jego.
Podniósłszy więc ― oczy ― Jezus i zobaczywszy, że liczny tłum przychodzi do Niego, mówi do Filipa: Skąd mielibyśmy kupić chleby, aby zjedliby ci?
Jest chłopczyk tutaj, co ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie rybki, ale to cóż jest dla tak licznych?
Wziął więc ― chleby ― Jezus i podziękowawszy rozdał ― leżącym, podobnie i z ― rybkami, ile chcieli.
Zebrali więc, i napełnili dwanaście koszyków kawałków z ― pięciu chlebów ― jęczmiennych, które pozostały ― jedzącym.
Jezus więc poznawszy, że zamierzają przyjść i porwać Go, aby uczynić królem, wycofał się znów w ― górę On jeden.
i wszedłszy do łodzi, przeprawiali się na drugą stronę ― morza do Kafarnaum. I ciemność już stała się, a jeszcze nie dotarł do nich ― Jezus,
Przewiosłowawszy więc jakieś stadiów dwadzieścia pięć lub trzydzieści, widzą ― Jezusa chodzącego po ― morzu i blisko ― łodzi będącego, i przestraszyli się.
Chcieli więc zabrać Go do ― łodzi, a natychmiast stała się ― łódź przy ― ziemi, do której zmierzali.
― Nazajutrz ― tłum ― stojący po drugiej stronie ― morza zobaczył, że łódka inna nie była tam, jeśli nie [ta] jedna, i że nie wszedł razem z ― uczniami Jego ― Jezus do ― łodzi, ale sami ― uczniowie Jego odpłynęli.
Kiedy więc zobaczył ― tłum, że Jezus nie jest tam, ani ― uczniowie Jego, weszli oni do ― łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając ― Jezusa.
A znalazłszy Jego po drugiej stronie ― morza powiedzieli Mu: Rabbi, kiedy tutaj zjawiłeś się?
Odpowiedział im ― Jezus i powiedział: Amen, amen, mówię wam, szukacie Mnie nie, że zobaczyliście znaki, ale, że zjedliście z ― chlebów i zostaliście nasyceni.
Odpowiedział Jezus i powiedział im: To jest ― dzieło ― Boga, aby wierzylibyście, w którego wysłał Ów.
Powiedzieli więc Mu: Jaki więc czynisz Ty znak, aby zobaczylibyśmy i uwierzylibyśmy Ci? Co robisz?
― Bowiem chlebem ― Boga jest ― schodzący z ― nieba i życie dający ― światu.
Powiedział im ― Jezus: Ja jestem ― chlebem ― życia; ― przychodzący do Mnie nie ― zazna głodu, a ― wierzący we Mnie nie ― będzie pragnął nigdy.
Ale powiedziałem wam, że i widzieliście [Mnie], a nie wierzycie.
Wszystko, co daje mi ― Ojciec, do Mnie przybędzie, a ― przychodzącego do Mnie, nie ― wyrzucę na zewnątrz,
To bowiem jest ― wola ― Ojca Mego, aby każdy ― oglądający ― Syna i wierzący w Niego miał życie wieczne, a wzbudzę go Ja w ― ostatnim dniu.
i mówili: Nie ten jest Jezus ― syn Józefa, co my znamy ― ojca i ― matkę? Jakże teraz mówi, że: Z ― nieba zszedłem?
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Nie szemrajcie z sobie nawzajem.
Jest napisane w ― prorokach: i będą wszyscy nauczeni [przez] Boga. Każdy ― usłyszawszy od ― Ojca, i który nauczył się przychodzi do Mnie.
― Ojcowie wasi zjedli na ― pustkowiu ― mannę i umarli.
Ten jest ― chleb ― z ― nieba schodzący, aby ― z Niego zjadłby i nie umarł.
Ja jestem ― chlebem ― życia ― z ― nieba, który zszedł. Jeśli kto zjadłby z tego ― chleba, żyć będzie na ― wiek, a ― chlebem zaś, który Ja dam ― ciałem Moim jest za ― ― świata życie.
Powiedział więc im ― Jezus: Amen, amen, mówię wam, jeśli nie zjedlibyście ― ciała ― Syna ― człowieka i [nie] wypilibyście Jego ― krwi, nie macie życia w sobie.
― Jedzący Me ― ciało i pijący Mą ― krew ma życie wieczne, a Ja wzbudzę go ― ostatniego dnia.
― Bowiem ciało Me prawdziwym jest pokarmem, a ― krew Moja prawdziwym jest napojem.
― Jedzący Me ― ciało i pijący Mą ― krew we Mnie pozostaje a Ja w nim.
Jak wysłał Mnie ― żyjący Ojciec, a Ja żyję przez ― Ojca, i ― jedzący Mnie i on żyć będzie przeze Mnie.
Ten jest ― chleb ― z nieba, który zszedł, nie jak zjedli ― ojcowie i umarli; ― jedzący ten ― chleb żyć będzie na ― wiek.
― Duch jest ― ożywiający, ― ciało nie pomaga nic; ― wypowiedzi, które Ja wygłosiłem wam, duchem są i życiem są.
Ale są z was tacy, którzy nie wierzą. Wiedział bowiem od początku ― Jezus, którzy są ― nie wierzący i kto jest ― mający wydać Go.
I mówił: Dla tego powiedziałem wam, że nikt [nie] może przyjść do Mnie, jeśli nie jest dane mu przez ― Ojca.
Przez to liczni ― uczniowie Jego, odeszli do ― tyłu, i już nie z Nim chodzili.
Powiedział więc ― Jezus ― dwunastu: Nie i wy chcecie odchodzić?
a my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś ― Święty ― Boga.
Odpowiedział im ― Jezus: Nie Ja was ― dwunastu wybrałem sobie? A z was jeden oszczercą jest.
I po tym chodził ― Jezus w ― Galilei, nie bowiem chciał w ― Judei chodzić, bowiem pragnęli Go ― Judejczycy zabić.
Powiedzieli więc do Niego ― bracia Jego: Przejdź stąd i idź do ― Judei, aby i ― uczniowie Twoi zobaczyli ― dzieła Twe, które czynisz.
Nikt bowiem coś w ukryciu czyni, a [raczej] pragnie on w otwartości być. Jeśli te czynisz, pokaż wyraźnie siebie ― światu.
Kiedy zaś weszli ― bracia Jego na ― święto, wtedy i On wszedł, nie otwarcie, ale jakby w ukryciu.
― Więc Judejczycy szukali Go w [czasie] ― święta i mówili: Gdzie jest Ów?
I szeptania o Nim było wiele w ― tłumie. [Jedni] ― mówili, że: Dobry jest, inni zaś mówili: Nie, ale zwodzi ― tłum.
Już zaś [w] święta środku, wszedł Jezus do ― świątyni i nauczał.
Odpowiedział więc im Jezus i powiedział: ― Moje nauczanie nie jest Moje, ale ― Posyłającego Mnie.
― Od siebie mówiący, ― chwały ― swej szuka; ― zaś szukający ― chwały ― Posyłającego go, ten prawdomówny jest i niesprawiedliwość w nim nie jest.
[Czyż] nie Mojżesz dał wam ― Prawo? A nikt z was [nie] czyni ― Prawa! Dlaczego Mnie pragniecie zabić?
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Jedno dzieło uczyniłem i wszyscy dziwicie się.
Dla tego Mojżesz dał wam ― obrzezanie, ―nie, że od ― Mojżesza jest, ale od ― ojców,― i w szabat obrzezujecie człowieka.
A oto ze śmiałością mówi i nic Mu [nie] mówią. Czy aby prawdziwie zobaczyli ― przywódcy, że Ten jest ― Pomazańcem?
Krzyknął więc w ― świątyni nauczając ― Jezus i mówiąc: I mnie znacie i wiecie skąd jestem. A od Siebie samego nie przyszedłem, ale jest Prawdziwy, [Ten] posłał Mnie, którego wy nie znacie.
Pragnęli więc Go schwytać, a nikt nie położył na Nim ― ręki, gdyż jeszcze nie przyszła ― godzina Jego.
Z ― tłumu zaś wielu uwierzyło w Niego i mówiło: ― Pomazaniec, kiedy przyszedłby, czy liczniejsze znaki uczyni [niż] Ten uczynił?
Usłyszeli ― Faryzeusze ― tłum szeptający o Nim te, i wysłali ― arcykapłani i ― Faryzeusze podwładnych, aby schwytaliby Go.
Powiedział więc ― Jezus: Jeszcze czas krótki z wami jestem i odchodzę do ― Wysyłającego Mnie.
Szukać będziecie Mnie i nie znajdziecie, i gdzie Jestem Ja wy nie jesteście w stanie przyjść.
Powiedzieli więc ― Judejczycy do na siebie: Gdzie Ten zamierza iść, że my nie znajdziemy Go? Czy do ― Diaspory ― Helleńskiej zamierza iść i nauczać ― Hellenów?
Co jest [za] słowo te, które powiedział: Szukać będziecie Mnie i nie znajdziecie, i gdzie Jestem Ja wy nie jesteście w stanie przyjść?
W zaś ― ostatnim dniu ― wielkiego ― święta, stanął ― Jezus, i krzyknął mówiąc: Jeśli ktoś pragnąłby, niech przychodzi do Mnie i niech pije.
[Czyż] nie ― Pismo powiedziało, że z ― nasienia Dawida i z Betlejem, ― miasteczka, gdzie był Dawid, przychodzi ― Pomazaniec?
Przyszli więc ― podwładni do ― arcykapłanów i Faryzeuszy, i odpowiedzieli im owi: Dla czego nie przyprowadziliście Go?
Odpowiedzieli więc im ― Faryzeusze: Czy i wy jesteście zwiedzeni?
Czy ― Prawo nasze sądzi ― człowieka, jeśli nie wysłuchałby najpierw od niego i poznałby co czyni?
Odpowiedzieli i powiedzieli mu: Czy i ty z ― Galilei jesteś? Zbadaj i zobacz, że z ― Galilei prorok nie wywodzi się.
[I rozeszli się, każdy do ― domu swego.
O świcie zaś znów przybył do ― świątyni, i cały ― lud przychodził do Niego, i usiadłszy nauczał ich.
Prowadzą zaś ― uczeni w Piśmie i ― Faryzeusze do Niego kobietę na cudzołóstwie schwytaną, i postawili ją na środku,
I znów w dół schyliwszy się pisał po ― ziemi.
― Zaś wysłuchawszy i w ― sumieniu będąc zawstydzonymi, wychodzili jeden za jednym, począwszy od ― starszych, aż [do] ostatnich, i został sam ― Jezus, i ― kobieta na środku stojąca.
Podniósłszy się zaś ― Jezus, i nikogo nie zobaczywszy, oprócz ― kobiety, powiedział jej: ― Kobieto, gdzie są owi ― oskarżyciele twoi? Nikt cię [nie] osądził?
― Zaś powiedziała: Nikt Panie. Powiedział zaś jej ― Jezus: Ani ja cię [nie] osądzam. Idź i już więcej nie grzesz.]
Odpowiedział Jezus i powiedział im: Nawet jeśli ja świadczyłbym o sobie samym, prawdziwe jest ― świadectwo Moje, gdyż wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę. Wy zaś nie wiecie skąd przychodzę lub gdzie odchodzę.
A jeśli sądzę zaś Ja, ― sąd ― Mój prawdziwy jest, gdyż sam nie jestem, ale Ja i ― posyłający Mnie Ojciec.
I w ― Prawie zaś ― waszym napisane jest, że dwóch ludzi ― świadectwo prawdziwe jest.
Ja Jestem ― świadczący o Mnie samym i świadczy o Mnie ― posyłający Mnie Ojciec.
Mówili więc Mu: Gdzie jest ― Ojciec Twój? Odpowiedział Jezus: Ani nie Mnie znacie, ani ― Ojca Mego. Jeśli Mnie znalibyście, i ― Ojca Mego ― znalibyście.
Te ― wypowiedzi przemówił przy ― skarbcu nauczając w ― świątyni, i nikt schwytał Go, gdyż jeszcze nie przyszła ― godzina Jego.
Powiedział więc znów im: Ja odchodzę i szukać będziecie Mnie, i w ― grzechu waszym umrzecie. Gdzie Ja odchodzę wy nie jesteście w stanie pójść.
I mówił im: Wy z ― niskości jesteście, ja z ― wysoka Jestem, wy z tego ― świata jesteście, Ja nie jestem ze ― świata tego.
Mówili więc Jemu: Ty kto jesteś? Powiedział im ― Jezus: [Od] początku ― to i mówię wam.
Wiele mam o was mówić i sądzić, ale ― Posyłający Mnie prawdomówny jest, a Ja co usłyszałem u Niego, to mówię do ― świata.
Powiedział więc ― Jezus: Kiedy wywyższylibyście ― Syna ― Człowieka, wtedy poznacie, że JA JESTEM, i ode siebie samego nie czynię niczego, ale jak nauczył Mnie ― Ojciec, to mówię.
I ― Posyłający Mnie ze Mną jest. Nie opuścił Mnie samego, gdyż Ja ― podobające się Jemu czynię zawsze.
I poznacie ― prawdę, i ― prawda wyzwoli was.
Odpowiedzieli do Niego: Nasieniem Abrahama jesteśmy, i nikogo nie staliśmy się niewolnikami nigdy. Jak Ty mówisz, że: Wolni staniecie się?
Co Ja zobaczyłem u ― Ojca, mówię, a wy więc co usłyszeliście od ― ojca [waszego] czyńcie.
Odpowiedzieli i powiedzieli Mu: ― ojcem naszym Abraham jest. Mówi im ― Jezus: Jeśli dziećmi ― Abrahama jesteście, ― dzieła ― Abrahama czyńcie.
Powiedział im ― Jezus: Jeśli ― Bóg Ojcem waszym byłby, miłowalibyście ― Mnie, ja bowiem od ― Boga wyszedłem i przychodzę. Ani bowiem od siebie samego przyszedłem, ale Ów Mnie wysłał.
Wy z ― ojca ― diabła jesteście i ― pragnienia ― ojca waszego chcecie czynić. Ów ludobójcą był od początku, i w ― prawdzie nie stanął, gdyż nie jest prawda w nim. Kiedy mówi ― fałsz, z ― samego siebie mówi, gdyż kłamcą jest i ― ojcem jego.
Odpowiedzieli ― Judejczycy i powiedzieli Mu: Nie dobrze mówimy my, że Samarytaninem jesteś Ty i demona masz?
Odpowiedział Jezus: Ja demona nie mam, ale czczę ― Ojca Mego, a wy znieważacie Mnie.
Ja zaś nie szukam ― chwały Mej. Jest ― szukający i sądzący.
Powiedzieli Mu ― Judejczycy: Teraz poznaliśmy, że demona masz. Abraham umarł i ― prorocy, a Ty mówisz: Jeśli ktoś ― słowo Moje zachowa, nie ― skosztuje śmierci na ― wiek.
Czy Ty większy jesteś ― [od] ojca naszego Abrahama, który umarł. I ― prorocy umarli. Kim siebie czynisz?
I nie poznaliście Go, Ja zaś znam Go. Jeśli powiem, że nie znam Go, byłbym podobnym wam kłamcą, ale znam Go i ― słowo Jego zachowuję.
Abraham, ― ojciec wasz rozweselił się, [że] zobaczył ― dzień ― Mój, i zobaczył i uradował się.
Powiedzieli więc ― Judejczycy do Niego: Pięćdziesiąt lat jeszcze nie masz, a Abrahama zobaczyłeś?
Podnieśli więc kamienie, aby rzucić na Niego. Jezus zaś ukrył się i odszedł ze ― świątyni.
I przechodząc zobaczył człowieka ślepego od urodzenia.
I zapytali Go ― uczniowie Jego mówiąc: Nauczycielu, kto zgrzeszył, on czy ― rodzice jego, aby ślepym
Te powiedziawszy splunął na ziemię i uczynił glinę z ― śliny, i nałożył On ― glinę na ― oczy [― ślepego]
I powiedział mu: Odchodź umyj się w ― sadzawce ― "Siloam" (co tłumaczone jest "Posłany"). Odszedł więc i obmył się, i przyszedł widząc.
― Więc sąsiedzi i ― widujący go ― przedtem, że żebrakiem był, mówili: Nie ten jest ― siedzącym i żebrzącym?
Odpowiedział ów: ― Człowiek ― nazywany Jezus glinę uczynił i pomazał me ― oczy i powiedział mi, że: Odejdź do ― Siloam i umyj się. Odszedłszy więc i umywszy się odzyskałem wzrok.
I powiedzieli mu: Gdzie jest Ów? Mówi: Nie wiem.
Był zaś szabat w tym dniu [kiedy] ― glinę uczynił ― Jezus i otworzył jego ― oczy.
Znowu więc pytali go i ― faryzeusze jak odzyskał wzrok. ― Zaś powiedział im: Glinę nałożył mi na ― oczy, i umyłem się, i widzę.
Mówili więc z ― faryzeuszy niektórzy: Nie jest Ten z Boga ― człowiek, bo ― szabatu nie strzeże. Inni [zaś] mówili: Czy jest w stanie człowiek grzeszny takie znaki czynić? I rozłam był wśród nich.
Nie uwierzyli więc ― Judejczycy o nim, że był ślepy i odzyskał wzrok, aż kiedy przywołali ― rodziców jego ― [co] odzyskał wzrok.
I zapytali ich mówiąc: Ten jest ― syn wasz, co wy mówicie, że ślepy narodził się? Czemu więc widzi teraz?
Odpowiedzieli więc ― rodzice jego i powiedzieli: Wiemy, że ten jest ― syn nasz i, że ślepy narodził się.
Zawołali więc ― człowieka [po raz] drugi, który był ślepy, i mówili mu: Daj chwałę ― Bogu. My wiemy, że Ten ― człowiek grzeszny jest.
Odpowiedział im: Mówiłem wam już i nie słuchaliście. Co znowu chcecie usłyszeć? Czy i wy chcecie Jego uczniami stać się?
I zniesławili go i powiedzieli: Ty uczniem jesteś Tego, my zaś ― Mojżesza jesteśmy uczniami.
Odpowiedział ― człowiek i powiedział im: W tym bowiem ― dziwne jest, że wy nie wiecie skąd jest, a otworzył me ― oczy.
Wiemy, że ― Bóg grzeszników nie słucha, ale jeśli ktoś bogobojny jest i ― wolę Jego wykonywałby, tego słucha.
Odpowiedzieli i powiedzieli mu: W grzechach ty narodziłeś się cały, i ty uczysz nas? I wyrzucili go na zewnątrz.
Usłyszał Jezus, że wyrzucili go na zewnątrz, i znalazłszy go powiedział: Ty wierzysz w ― Syna ― Człowieka?
Odpowiedział ów i powiedział: I kto jest, Panie, aby uwierzyłbym w Niego?
Powiedział mu ― Jezus: I zobaczyłeś Go i ― mówiący z tobą Owym jest.
― Zaś powiedział: Wierzę Panie, i pokłonił się Mu.
I powiedział ― Jezus Na sąd Ja na ― świat ten przyszedłem, aby ― nie widzący widzieli i ― widzący ślepi stali się.
Usłyszeli z ― faryzeuszy ci ― z Nim będący, i powiedzieli Mu: Czy i my ślepi jesteśmy?
Amen, amen mówię wam, [kto] nie wchodzący przez ― bramę na ― dziedziniec ― owiec, ale wdzierając skądinąd, ten złodziejem jest i bandytą.
Temu ― odźwierny otwiera, i ― owce ― głosu jego słuchają, i ― własne owce woła po imieniu i wyprowadza je.
Kiedy ― swoje wszystkie wypuści, przed nimi idzie, i ― owce mu towarzyszą, gdyż znają ― głos jego.
Wszyscy, ilu przyszło [przede Mną,] złodziejami są i bandydatami. Ale nie usłuchały ich ― owce.
Ja jestem ― bramą. Przeze Mnie jeśli kto wszedłby, będzie uratowany, i wejdzie i wyjdzie i pastwisko znajdzie.
― Złodziej nie przychodzi, jeśli nie aby ukradłby i zabijał i niszczył. Ja przyszedłem, aby życie miałyby i ponad miarę miałyby.
― Najemnik, a nie będący pasterzem, którego nie są ― owce własne, widząc ― wilka przychodzącego i opuszcza ― owce i uciekać będzie, ― a ― wilk porywa je i rozprasza, ―
gdyż najemnikiem jest i nie ma troski on o ― owce.
JA JESTEM ― pasterz ― dobry, i poznaję ― moje i znają Mnie ― moje,
jak zna Mnie ― Ojciec i Ja znam ― Ojca, i ― duszę Mą kładę za ― owce.
I inne owce mam, co nie są z ― dziedzińca tego. I te trzeba Mi przyprowadzić, i ― głosu Mego będą słuchać, i stanie się jedne stado, [i] jeden pasterz.
Nikt [nie] odbiera go ode Mnie, ale Ja kładę je od siebie samego. Władzę mam położyć je, i władzę mam znów wziąć je. To ― polecenie otrzymałem od ― Ojca Mego.
Mówili zaś liczni z nich: Demona ma i szaleje. Czemu Go słuchacie?
i chodził ― Jezus po ― świątyni w ― portyku ― Salomona.
Otoczyli więc Go ― Judejczycy i mówili mu: Aż do kiedy ― dusze nasze trzymasz? Jeśli Ty jesteś ― Pomazańcem, powiedz nam otwarcie.
Odpowiedział im ― Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. ― Dzieła, które Ja czynię w ― imieniu ― Ojca Mego, te świadczą o Mnie.
― Owce ― Moje ― głosu Mego słuchają, a Ja znam je, a [one] towarzyszą Mi.
A Ja daję im życie wieczne, i nie ― zginą na ― wiek, i nie porwie ktoś je z ― ręki Mojej.
― Ojciec Mój, co dał Mi, [od] wszystkich większy jest, i nikt [nie] może porwać [ich] z ― ręki ― Ojca.
Ja i ― Ojciec jedno jesteśmy.
Odpowiedzieli Mu ― Judejczycy: Za dobre dzieła nie kamienujemy Cię, ale za bluźnierstwo, i że Ty człowiekiem będąc czynisz siebie samego Bogiem.
Jeśli owych nazwał bogami, do których ― słowo ― Boga stało się, ― a nie może zostać rozwiązane ― Pismo, ―
którego ― Ojciec poświęcił i wysłał na ― świat, wy mówicie, że: Bluźnisz, gdyż powiedziałem: Synem ― Boga jestem?
jeśli zaś czynię, a nawet Mnie nie wierzylibyście, ― dziełom wierzycie, aby poznalibyście i zrozumieli, że we Mnie ― Ojciec a Ja w ― Ojcu.
Pragnęli [więc] Go znów schwytać, a uszedł z ― ręki ich.
I poszedł znów na drugą stronę ― Jordanu w ― miejsce gdzie był Jan ― najpierw zanurzając, i pozostawał tam.
A wielu przychodziło do Niego i mówili, że: Jan [wprawdzie] znaku [nie] uczynił żadnego, wszystko zaś, ile powiedział Jan o Tym, prawdziwe było.
I wielu uwierzyło w Niego tam.
Był zaś ktoś chory, Łazarz z Betanii, ze ― wsi Marii i Marty, ― siostry jej.
Była zaś Maria ― [co] namaściła ― Pana olejkiem, i [co] wytarła ― stopy Jego ― włosami jej, której ― brat Łazarz chorował.
Kochał zaś ― Jezus ― Martę i ― siostrę jej i ― Łazarza.
Mówią Mu ― uczniowie: Rabbi, dopiero co pragnęli Cię ukamienować ― Judejczycy, a znów odchodzisz tam?
To powiedział, i po tem mówi im: Łazarz, ― przyjaciel nasz zasnął, ale idę, aby obudzić ze snu go.
a raduję się ze względu na was, aby uwierzylibyście, że nie byłem tam. Ale idźmy do niego.
Powiedział więc Tomasz ― zwany Bliźniak ― współuczniom: Idźmy i my, aby umarlibyśmy z nim.
Wielu zaś z ― Judejczyków przyszło do ― Marty i Marii, aby pocieszyliby je z powodu ― brata.
A teraz wiem, że jeśli ― poprosiłbyś ― Boga, da Ci ― Bóg.
Powiedział jej ― Jezus: JA JESTEM ― zmartwychwstanie i ― życie. ― Wierzący we Mnie, jeśli umarłby, żyć będzie,
A każdy ― żyjący i wierzący we Mnie nie ― umrze na ― wiek. Wierzysz temu?
A to powiedziawszy poszła i zawołała Marię ― siostrę jej potajemnie powiedziawszy: ― Nauczyciel obecny i woła cię.
Owa zaś jak usłyszała, podniosła się szybko i przychodzi do Niego.
― Więc Judejczycy ― będący z nią w ― domu i pocieszający ją, zobaczywszy ― Marię, że szybko wstała i odeszła, zaczęli towarzyszyć jej, myśląc, że odchodzi do ― grobowca, aby zapłakałaby tam.
Jezus więc jak zobaczył ją płaczącą i ― przychodzących tych Judejczyków płaczących, wzburzył się [w] duchu i poruszył się w sobie,
i powiedział: Gdzie położyliście go? Mówią Mu: Panie, przyjdź i zobacz.
Jacyś zaś z nich powiedzieli: Nie mógł ten, ― otwierający ― oczy ― ślepemu, uczynić, aby i ten nie umarł?
Jezus więc znów wzburzony w sobie przyszedł do ― grobowca. Był zaś jaskinią, i kamień leżał na niej.
Podnieśli więc ― kamień, ― zaś Jezus podniósł ― oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że wysłuchałeś Mnie.
A to powiedziawszy głosem wielkim wykrzyknął: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz.
Wyszedł ― zmarły [mając] związane ― stopy i ― ręce opaskami, a ― oblicze jego chustą było obwiązane. Mówi im ― Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść.
Wielu więc z ― Judejczyków, [co] przyszli do ― Marii i zobaczyli [co] uczynił, uwierzyli w Niego.
Niektórzy zaś z nich odeszli do ― Faryzeuszy i powiedzieli im co uczynił Jezus.
Zebrali więc ― arcykapłani i ― Faryzeusze sanhedryn, i mówili: Co czynimy, gdyż ten ― człowiek liczne czyni znaki?
Jeśli zostawimy Go tak, wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą ― Rzymianie i zabiorą nam i ― miejsce i ― naród.
ani bierzcie w rachubę, że korzystniej wam, aby jeden człowiek umarł za ― lud, a nie cały ― naród zginął.
i nie za ― naród tylko, ale aby i ― dzieci ― Boga ― rozproszone zgromadziłby w jedno.
Była zaś blisko ― Pascha ― Judejczyków, i weszło wielu do Jerozolimy z ― kraju, przed ― Paschą, aby oczyściliby siebie samych.
Szukali więc ― Jezusa i mówili ze sobie nawzajem w ― świątyni stojąc: Co zdaje się wam? Że nie ― przyjdzie na ― święto?
Dali zaś ― arcykapłani i ― Faryzeusze nakaz, aby jeśli ― wiedzieliby gdzie jest, zgłosiliby, aby schwytaliby Go.
Przygotowali więc Mu wieczerzę tam, i ― Marta usługiwała, ― zaś Łazarz jednym był z ― leżących przy stole z Nim.
― Więc Maria wziąwszy funt mirry nardowej, czystej, drogocennej, namaściła ― stopy ― Jezusa i wytarła ― włosami jej ― stopy Jego. ― Zaś dom wypełnił się od ― zapachu ― mirry.
Dla czego to ― mirra nie została sprzedana [za] trzysta denarów i została dana biednym?
Powiedział zaś to nie, że o ― ubogich martwił się on, ale że złodziejem był i ― szkatułkę mając, ― [co] wrzucane zabierał.
Poznawszy więc ― tłum wielki z ― Judejczyków, że tam jest, i przyszedł nie dla ― Jezusa tylko, ale aby i ― Łazarza zobaczyli, którego wzbudził z martwych.
Zaplanowali zaś ― arcykapłani, aby i ― Łazarza uśmiercić,
gdyż wielu przez niego odeszło [od] ― Judejczyków i wierzyli w ― Jezusa.
wzięli ― gałązki ― palm i wyszli na spotkanie Mu, a krzyczeli: Hosanna, błogosławiony ― przychodzący w imieniu Pana, [i] ― Król ― Izraela.
Tego nie zrozumieli Jego ― uczniowie ― początkowo, ale kiedy uwielbiony został Jezus, wtedy przypomnieli sobie, że to było o Nim napisane i to uczynili Mu.
Świadczył więc ― tłum, ― będący z Nim, kiedy ― Łazarza zawołał z ― grobowca i wzbudził go z martwych.
Dla tego i wyszedł naprzeciw Mu ― tłum, gdyż usłyszeli, [że] ten On uczynił ― znak.
Ci więc podeszli [do] Filipa ― z Betsaidy [w] Galilei, i pytali go mówiąc: Panie, chcemy ― Jezusa zobaczyć.
Przychodzi ― Filip i mówi ― Andrzejowi. Przychodzi Andrzej i Filip i mówią ― Jezusowi.
― Kochający ― duszę jego straci ją, a ― nienawidzący ― duszy jego na ― świecie tym, na życie wieczne ustrzeże ją.
Jeśli Mnie ― służyłby, Mi niech towarzyszy, a gdzie jestem Ja, tam i ― sługa ― Mój będzie. Jeśli ― Mnie służyłby, uszanuje go ― Ojciec.
Teraz ― dusza Ma jest w trwodze, i co powiem? Ojcze, ratuj Mnie od ― godziny tej. Ale dla tego przyszedłem na ― godzinę tą.
Ojcze, uwielbij Twoje ― imię. Przyszedł więc głos z ― nieba: I uwielbiłem i znów uwielbię!
― Więc tłum ― stojący i słyszący mówił: Grzmot stał się. Inni mówili: Zwiastun Mu przemówił.
Odpowiedział Jezus i powiedział: Nie dla Mnie ― głos ten stał się, ale dla was.
Odpowiedział więc Mu ― tłum: My usłyszeliśmy z ― Prawa, że ― Pomazaniec pozostaje na ― wiek, a jak mówisz Ty, że ma zostać wywyższonym ― Syn ― Człowieka? Kto jest ten ― Syn ― Człowieka?
Powiedział więc im ― Jezus: Jeszcze krótki czas ― światło wśród was jest. Chodźcie, kiedy ― światło macie, aby nie ciemność was pochwyciła, a ― chodzący w ― ciemności nie wie, gdzie odchodzi.
Jak [długo] ― światło macie, wierzycie w ― światło, abyście synami światła stali się. Te przemówił Jezus, i odszedłszy ukrył się przed nimi.
aby ― słowo Izajasza ― proroka wypełniło się, który powiedział: Panie, kto uwierzył ― przesłaniu naszemu? A ― ramię Pana komu zostało objawione?
Zaślepił ich ― oczy i skamienił ich ― serce, aby nie zobaczyli ― oczyma i [nie] rozumieli ― sercem i [nie] zawrócili, a uleczyłbym ich. ―.
To powiedział Izajasz, gdyż zobaczył ― chwałę Jego, i przemówił o Nim.
Chociaż jednak i z ― przywódców liczni uwierzyli w Niego, ale przez ― Faryzeuszy nie przyznawali się, aby nie poza zgromadzeniem stali się.
Jezus zaś krzyknął i powiedział: ― Wierzący we Mnie, nie wierzy we Mnie, ale w ― Wysyłającego Mnie.
A ― oglądający Mnie, ogląda ― Wysyłającego Mnie.
I jeśli kto Moich wysłuchałby ― słów i nie ustrzegł [ich], Ja nie sądzę go, nie bowiem przyszedłem, abym sądził ― świat, ale abym zbawił ― świat.
― Odrzucający Mnie i nie biorący ― wypowiedzi Mej ma ― sądzące go ― Słowo, które powiedziałem, owo sądzić będzie go w ― ostatnim dniu.
Gdyż Ja z siebie samego nie powiedziałem, ale ― posyłający Mnie Ojciec, On mi przykazanie dał, co powiedzieć i co głosić.
A wiem, że ― przykazanie Jego, życiem wiecznym jest. Co więc Ja mówię, zgodnie z [tym co] powiedział mi ― Ojciec, tak mówię.
I wieczerza stawała się, ― oszczerca [gdy] już podrzucił w ― serce, aby wydałby Jego Judasz [syn] Szymona Iskarioty,
widząc, że wszystko dał Mu ― Ojciec w ― ręce, i, że od Boga wyszedł i do ― Boga odchodzi,
podniesiony od ― wieczerzy i układa ― szaty i wziąwszy płótno przepasał siebie.
Wtedy leje wodę do ― miski, i zaczął myć ― stopy ― uczniów i wycierać ― płótnem, którym był przepasany.
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Co ja czynię ty nie wiesz teraz, zrozumiesz zaś po tym.
Mówi mu Szymon Piotr: Panie, nie ― stopy me jedynie, ale i ― ręce i ― głowę.
Mówi mu Jezus: Kto wykąpał się nie ma potrzeby jeśli nie ― stopy umyć sobie, ale jest czysty cały. I wy czyści jesteście, ale nie wszyscy.
Kiedy więc umył ― stopy ich i wziął ― szaty Jego i położył się znowu, powiedział im: Rozumiecie co uczyniłem wam?
Wy nazywacie Mnie ― „Nauczyciel” i ― „Pan”, i dobrze mówicie, Jestem bowiem.
Jeśli więc Ja umyłem wasze ― stopy, ― Pan i ― Nauczyciel, i wy powinniście sobie nawzajem myć ― stopy.
Przykład bowiem dałem wam, aby jak Ja uczyniłem wam i wy czynilibyście.
Te powiedziawszy Jezus zakłopotany będąc ― [w] duchu i wyznał i powiedział: Amen, amen mówię wam, że jeden z was wyda Mnie.
Odpowiada więc ― Jezus: Ten jest, któremu Ja zanurzę ― kawałek i dam mu. Zanurzywszy więc ― kawałek [bierze i] daje Judzie [synowi] Szymona Iskarioty.
I z ― kawałkiem wtedy wszedł w tego ― szatan. Mówi więc mu Jezus: Co czynisz, uczyń szybciej.
Kiedy więc wyszedł, mówi Jezus: Teraz uwielbiony został ― Syn ― Człowieka, i ― Bóg uwielbiony został w Nim.
Jeśli ― Bóg uwielbiony został w Nim, i ― Bóg uwielbi Jego w Nim, i zaraz uwielbi Go.
Dzieci, jeszcze mało z wami jestem. Szukać będziecie Mnie, i jak powiedziałm ― Judejczykom, że: Gdzie Ja odchodzę wy nie jesteście w stanie przyjść, i wam mówię teraz.
Przykazanie nowe daję wam, aby kochalibyście siebie nawzajem, jak ukochałem was, aby i wy kochalibyście siebie nawzajem.
Nie niech kłopocze się wasze ― serce. Wierzcie w ― Boga, i we Mnie wierzcie.
A jeśli odejdę i przygotuję miejsce wam, znów przychodzę i wezmę was do siebie, aby gdzie jestem Ja i wy bylibyście.
A gdzie Ja odchodzę, znacie ― drogę.
Mówi mu Jezus: JA JESTEM ― droga i ― prawda i ― życie. Nikt [nie] przychodzi do ― Ojca, jeśli nie przeze Mnie.
Jeśli poznaliście Mnie, i ― Ojca Mego ― znacie. Od teraz rozumiecie Go i dostrzegliście.
Mówi Mu Filip: Panie, pokaż nam ― Ojca, i wystarczy nam.
Mówi mu ― Jezus: Tak długi czas z wami jestem, a nie poznałeś Mnie, Filipie? [Kto] zobaczył Mnie, zobaczył ― Ojca. Jakże ty mówisz: Pokaż nam ― Ojca?
[Czy] nie uwierzyłeś, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie jest? ― Wypowiedzi, które Ja mówię wam, od siebie samego nie mówię. ― Zaś Ojciec we Mnie trwający czyni ― dzieła Jego.
Wierzcie Mi, że Ja w ― Ojcu, a ― Ojciec we Mnie. Jeśli zaś nie, dla ― dzieł tych wierzcie.
Amen, amen mówię wam, ― wierzący we Mnie ― dzieła, które Ja czynię i on uczyni, i większe [od] tych uczyni, gdyż Ja do ― Ojca idę,
i [o] co ― poprosilibyście w ― imieniu Mym, to uczynię, aby uwielbiony został ― Ojciec w ― Synu.
I Ja będę prosić ― Ojca, a innego Opiekuna da wam, aby był z wami na ― wiek,
― Duch ― prawdy, którego ― świat nie może wziąć, gdyż nie widzi Go, ani zna. Wy znacie Go, gdyż u was pozostaje i w was będzie.
Jeszcze chwila, a ― świat Mnie już nie zobaczy, wy zaś widzicie Mnie, gdyż Ja żyję i wy żyć będziecie.
W owym ― dniu poznacie wy, że Ja w ― Ojcu Mym, a wy we Mnie, a Ja w was.
― Mający ― przykazania me i strzegący ich, ów jest ― kochający Mnie. ― Zaś kochający Mnie zostanie umiłowany przez ― Ojca Mego, i Ja będę kochał go i objawię mu samego siebie.
Mówi Mu Juda, nie ― Iskariota: Panie, a co stało się, że nam masz objawić się, a nie ― światu?
Odpowiedział Jezus i powiedział mu: Jeśli kto kocha Mnie, ― słowo Me ustrzeże, a ― Ojciec Mój będzie kochać go, i do Niego przyjdziemy i mieszkanie u Niego uczynimy.
― Nie kochający Mnie, ― słów Mych nie ustrzeże. A ― słowo, które słyszycie, nie jest Moje, ale ― Posyłającego Mnie, Ojca.
― Zaś Opiekun, ― Duch ― Święty, którego pośle ― Ojciec w ― imieniu Mym, Ów was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystko co powiedziałem wam Ja.
Usłyszeliście, że Ja powiedziałem wam: Odchodzę i przychodzę do was. Jeśli kochalibyście Mnie, cieszylibyście się, ― że idę do ― Ojca, gdyż ― Ojciec większy [ode] Mnie jest.
I teraz powiedziałem wam zanim stanie się, abyście kiedy się stanie, uwierzyli.
Już nie wiele będę mówił z wami, przychodzi bowiem ― ― świata władca, a we Mnie nie ma [on] nic,
ale aby poznał ― świat, że kocham ― Ojca, i jak przykazał Mi ― Ojciec, tak czynię. Wstańcie, idźmy stąd.
JA JESTEM ― winoroślą ― prawdziwą, a ― Ojciec Mój ― ogrodnikiem jest.
Każdą gałąź we Mnie nie przynoszącą owocu, odrywa ją, a każdą ― owoc przynoszącą, oczyszcza ją, aby owoc liczniejszy niosła.
Jeśli nie ― trwałby we Mnie, zostałby wyrzucony na zewnątrz jak ― gałąź i usechłby, a zbierają [takie] i w ― ogień wrzucają, i płoną.
Jeśli wytrwacie we Mnie i ― wypowiedzi Moje w was pozostaną, ― jeśli zechcecie, proście, a stanie się wam.
W tym uwielbiony został ― Ojciec Mój, aby owoc liczny przynosilibyście i staliście się Mi uczniami.
Jeśli ― przykazania Moje ustrzeżecie, pozostaniecie w ― miłości Mojej, jak Ja ― Ojca Mego ― przykazania zachowuję i trwam Jemu w ― miłości.
Te wygłosiłem wam, aby ― radość ― Moja w was była i ― radość wasza wypełniła się.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja wybrałem sobie was, i przeznaczyłem was, abyście wy szlibyście i owoc przynosilibyście, a ― owoc wasz trwał, aby o coś ― poprosilibyście ― Ojca w ― imieniu Mym, dał wam.
Wspominajcie ― słowo, co Ja powiedziałem wam: Nie jest sługa większy [od] pana jego. Jeśli Mnie prześladowali, i was będą prześladować. Jeśli ― słowo Moje zachowali, i ― wasze będą zachowywać.
Jeśli nie przyszedłem i powiedziałem im, grzechu nie mieliby, teraz zaś wymówki nie mają dla ― grzechu ich.
― Mnie nienawidzący i ― Ojca Mego nienawidzi.
Jeśli ― dzieła nie uczyniłem wśród nich, co nikt inny [nie] uczynił, grzechu nie mieliby. Teraz zaś i widzieli i nienawidzą i Mnie i ― Ojca Mego.
i wy zaś świadczycie, gdyż od początku ze Mną jesteście.
I te uczynią, gdyż nie poznali ― Ojca ani Mnie.
Teraz zaś odchodzę do ― Posyłającego Mnie, i nikt z was [nie] pyta Mnie: Gdzie odchodzisz?
A przyszedłszy Ów przekona ― świat o grzechu i o sprawiedliwości i o sądzie.
O sprawiedliwości zaś, gdyż do ― Ojca odchodzę i już nie widzicie Mnie.
Kiedy zaś przyjdzie Ów, ― Duch ― prawdy, wprowadzi was w ― prawdę całą, nie bowiem mówić będzie od siebie, ale ile usłyszy mówić będzie, i ― przychodzące oznajmi wam.
Ów Mnie uwielbi, gdyż ze ― Mnie weźmie i oznajmi wam.
Wszystko, ile ma ― Ojciec, Moje jest. Dla tego powiedziałem, że z ― Mego bierze i oznajmi wam.
Mało i już nie widzicie Mnie, i znów mało i zobaczycie Mnie.
Powiedzieli więc z ― uczniów Jego do siebie nawzajem: Co jest to, co mówi nam: Mało i nie widzicie Mnie, i znów mało i zobaczycie Mnie? I: Gdyż odchodzę do ― Ojca?
Poznawszy Jezus, że chcieli Go pytać, i powiedział im: [Czy] z powodu tego wypytujecie z sobą nawzajem, że powiedziałem: Mało i nie widzicie Mnie, i znów mało i zobaczycie Mnie?
Amen, amen mówię wam, że będziecie opłakiwać i będziecie lamentować wy, ― zaś świat będzie się radować. Wy zostaniecie zasmuceni, ale ― smutek wasz ku radości stanie się.
I wy więc teraz ― smutek macie, znów zaś zobaczę was, i będzie rozradowane wasze ― serce, i ― radości waszej nikt [nie] zabiera od was.
I w tym ― dniu Mnie nie zapytacie [o] nic. Amen, amen mówię wam, [o] co poprosilibyście ― Ojca, da wam w ― imieniu Moim.
Aż [do] teraz nie prosiliście nic w ― imieniu Moim. Proście, i przyjmiecie, aby ― radość wasza była wypełniona.
W tym ― dniu w ― imieniu Moim poprosicie sobie, i nie mówię wam, że Ja prosić będę ― Ojca o was.
Sam bowiem ― Ojciec kocha was, gdyż wy Mnie pokochaliście i uwierzyliście, że Ja od ― Boga wyszedłem.
Wyszedłem od ― Ojca i przyszedłem na ― świat. Znów zostawiam ― świat i idę do ― Ojca.
Mówią ― uczniowie Jego: Oto teraz w otwartości mówisz, i przypowieści żadnej [nie] mówisz.
Teraz wiemy, że wiesz wszystko i nie potrzeby masz, aby ktoś Cię pytał. W tym wierzymy, że od Boga wyszedłeś.
Oto przychodzi godzina i przyszła, abyście zostali rozproszeni każdy do ― swoich, i Mnie samego zostawiliście. A nie jestem sam, gdyż ― Ojciec ze Mną jest.
Te powiedziawszy Jezus, i podniósłszy ― oczy Jego ku ― niebiosom powiedział: Ojcze, przyszła ― godzina; wsław Twego ― Syna, aby ― Syn wsławił Ciebie,
To zaś jest ― wieczne życie, aby poznali Ciebie, ― jedynego prawdziwego Boga i którego wysłałeś Jezusa Pomazańca.
A teraz wsław mnie Ty, Ojcze, od siebie ― chwałą, którą miałem przedtem [zanim] ― ― świat był, u Ciebie.
Objawiłem Twoje ― imię ― ludziom, których dałeś Mi ze ― świata. Twoimi byli i Mnie ich dałeś, i ― słowo Twoje ustrzegli.
Gdyż ― wypowiedzi, które dałeś Mi, dałem im, a oni wzięli, i poznali prawdziwie, że od Ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że Ty Mnie wysłałeś.
i ― Moje wszystko Twoje jest i ― Twoje, Moje, i wsławiony [Jestem] w nich.
I już nie jestem na ― świecie, a oni na ― świecie są, i Ja do ciebie przychodzę. Ojcze Święty, ustrzeż ich w ― imieniu Twym, które dałeś Mi, aby byli jedno, jak My.
Jak długo byłem z nimi, Ja strzegłem ich w ― imieniu Twym, które dałeś Mi, i ustrzegłem, i nikt z nich [nie] zginął jeśli nie ― syn ― zatracenia, aby ― Pismo wypełniło się.
Teraz zaś do Ciebie przychodzę, i to mówię na ― świecie, aby mieli ― radość ― Moją wypełnioną w sobie.
Ja daję im ― Słowo Twoje, a ― świat znienawidził ich, gdyż nie są ze ― świata jak Ja nie jestem ze ― świata.
i za nich Ja poświęcam samego siebie, aby byli i oni uświęceni w prawdzie.
Nie za tych zaś proszę tylko, ale i za ― wierzących poprzez ― słowo ich we Mnie,
aby wszyscy jedno byli, jak Ty, Ojcze we Mnie i Ja w Tobie, aby i oni w Nas byli, aby ― świat uwierzył, że Ty Mnie wysłałeś.
Ja w nich i Ty we Mnie, aby byli udoskonaleni ku jednemu, aby poznał ― świat, że Ty Mnie wysłałeś i ukochałeś ich, jak Mnie ukochałeś.
Ojcze sprawiedliwy, i ― świat Ciebie nie poznał, Ja zaś Ciebie poznałem, a ci poznali, że Ty Mnie wysłałeś.
I oznajmiłem im ― imię Twoje i objawię, aby ― miłość, którą ukochałeś Mnie, w nich była i Ja w nich.
Te powiedziawszy Jezus odszedł z ― uczniami Jego na drugą stronę ― potoku ― Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł On i ― uczniowie Jego.
Znał zaś i Juda, ― wydający Go, ― miejsce, że wielokroć zbierał się Jezus tam z ― uczniami Jego.
― Zatem Juda wziąwszy ― kohortę i od ― arcykapłanów i od ― Faryzeuszy podwładnych, przychodzi tam z pochodniami i lampami i bronią.
Jezus więc zobaczywszy wszystko ― przychodzące do Niego, wyszedł i mówi im: Kogo szukacie?
Odpowiedzieli Mu: Jezusa ― Nazarejczyka. Mówi im: Ja jestem. Stał zaś i Juda ― wydający Go z nimi.
Jak więc powiedział im: Ja jestem, cofnęli się do ― tyłu i upadli na ziemię.
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył ― ― arcykapłana sługę i odciął jego ― ucho ― prawe. Było zaś imię ― sługi Malchos.
― Zatem kohorta i ― trybun i ― podwładni ― Judejczyków schwytali ― Jezusa i związali Go,
i przyprowadzili do Annasza najpierw. Był bowiem teściem ― Kajfasza, który był arcykapłanem ― roku owego.
Towarzyszył zaś ― Jezusowi Szymon Piotr i inny uczeń. ― Zaś uczeń ów był znany ― arcykapłanowi, i razem wszedł [z] ― Jezusem na ― dziedziniec ― arcykapłana,
― zaś Piotr stanął przy ― drzwiach na zewnątrz. Odszedł więc ― uczeń ― inny ― znany ― arcykapłanowi i powiedział ― odźwiernej, i wprowadził ― Piotra.
Mówi więc ― Piotrowi ― służąca ― oddzwierna: Nie i ty z ― uczniów jesteś ― człowieka tego? Mówi ów: Nie jestem.
Stanęli zaś ― słudzy i ― podwładni ognisko uczyniwszy, gdyż zimno było, i grzali się. Był zaś i ― Piotr z nimi stojący i grzejący się.
― Zatem arcykapłan spytał ― Jezusa o ― uczniów Jego i o ― naukę Jego.
Odpowiedział mu Jezus: Ja otwarcie mówiłem ― światu; Ja zawsze nauczałem w synagodze i w ― świątyni, gdzie wszyscy ― Judejczycy schodzą się, i w ukryciu [nie] powiedziałem niczego.
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się. Powiedzieli więc mu: Czy i ty z ― uczniów Jego jesteś? Zaprzeczył ów i powiedział: Nie jestem.
Znów więc zaprzeczył Piotr, i natychmiast kogut zawołał.
Prowadzą więc ― Jezusa od ― Kajfasza do ― pretorium; było zaś rano; a oni nie weszli do ― pretorium, aby nie skalali się, ale zjedli ― Paschę.
Wyszedł więc ― Piłat na zewnątrz do nich i mówi: Jakie oskarżenie przynosicie przeciwko człowiekowi temu?
Odpowiedzieli i powiedzieli mu: Jeśli nie byłby ten zło czyniący, nie ― tobie wydalibyśmy Go.
Powiedział więc im ― Piłat: Weźcie Go wy, i według ― Prawa waszego sądźcie Go. Odpowiedzieli mu ci Judejczycy: Nam nie wolno zabić nikogo;
Wszedł więc znów do ― pretorium ― i zawołał ― Jezusa i powiedział Mu: Ty jesteś ― Król ― Judejczyków?
Odpowiedział ― Piłat: Czy ja Judejczykiem jestem? ― Naród ― Twój i ― arcykapłani wydali Ciebię mi; Co uczyniłeś?
Powiedział więc Mu ― Piłat: Czy więc królem jesteś Ty? Odpowiedział ― Jezus: Ty mówisz, że królem jestem. Ja na to zrodzony jestem i na to przyszedłem na ― świat, abym zaświadczył ― prawdzie; każdy ― będący z ― prawdy słucha Mego ― głosu.
Mówi Mu ― Piłat: Co to jest prawda? A to powiedziawszy znów odszedł do ― Judejczyków, i mówi im: Ja żadnej [nie] znajduję w Nim przyczyny [oskarżenia].
Wtedy więc wziął ― Piłat ― Jezusa i ubiczował.
A ― żołnierze splótłszy wieniec z cierni nałożyli Mu [na] głowę, i szatą purpurową okryli Go,
i przychodzili do Niego i mówili: Witaj ― Królu ― Judejczyków; i dawali Mu policzki.
I wyszedł znów na zewnątrz ― Piłat i mówi im: Oto prowadzę wam Go na zewnątrz, abyście poznali, że żadnej przyczyny [oskarżenia] [nie] znajduję w Nim.
Wyszedł więc ― Jezus na zewnątrz, niosąc ― cierniowy wieniec i ― purpurową szatę. I mówi im: Oto ― człowiek.
Kiedy więc zobaczyli Go ― arcykapłani i ― podwładni, wykrzyknęli mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj. Mówi im ― Piłat: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim przyczyny [oskarżenia].
Odpowiedzieli mu ― Judejczycy: My Prawo mamy, a według ― Prawa powinien umrzeć, gdyż Synem Boga siebie uczynił.
i wszedł do ― pretorium znów i mówi ― Jezusowi: Skąd jesteś Ty? ― Zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu.
Mówi więc Mu ― Piłat: Mnie nie mówisz? Nie wiesz, że władzę mam uwolnić Cię i władzę mam ukrzyżować Cię?
― Więc Piłat usłyszawszy ― słowa te wyprowadził na zewnątrz ― Jezusa, i usiadł na trybunie [sędziowskiej] w miejscu zwanym Litostroton, [po] hebrajsku zaś Gabbata.
Było zaś Przygotowanie ― Paschy, godzina była jakoś szósta. I mówi ― Judejczykom: Oto ― Król wasz.
a niosąc [dla] siebie ― krzyż, wyszedł na ― zwane Czaszki Miejsce, które nazywają [po] hebrajsku Golgota,
gdzie Go ukrzyżowali, a z Nim innych dwóch, z tej strony i z tej strony, pośrodku zaś ― Jezusa.
Napisał zaś i tytuł [winy] ― Piłat i umieścił na ― krzyżu. Było zaś napisane JEZUS ― NAZAREJCZYK, ― KRÓL ― JUDEJCZYKÓW.
Ten więc ― tytuł [winy] wielu czytało ― Judejczyków, gdyż blisko było ― miejsce ― miasta, gdzie został ukrzyżowany ― Jezus. I było napisane [po] hebrajsku, łacinie, grecku.
― Więc żołnierze, kiedy ukrzyżowali ― Jezusa, wzięli ― szaty jego i czynili cztery części, każdemu żołnierzowi część, i ― tunikę. Była zaś ― tunika bez szwu, od ― góry tkana przez całość.
Powiedzieli więc do siebie nawzajem: Nie rozdzierajmy jej, ale losujmy co do niej, kogo będzie; aby ― Pismo wypełniło się: Rozdzielili ― szaty Me miedzy siebie i o ― odzież Moją rzucili los; ― ― więc żołnierze to uczynili.
Stały zaś przy ― krzyżu ― Jezusa ― matka Jego i ― siostra ― matki Jego, Maria ― [żona] Kleofasa i Maria ― Magdalena.
Jezus więc, [gdy] zobaczył ― matkę i ― ucznia stojącego, którego kochał, mówi ― matce: Kobieto, oto ― syn twój.
Potem mówi ― uczniowi: Oto ― matka twoja; i od owej ― godziny wziął ― uczeń ją do ― siebie.
Kiedy więc wziął ― ocet ― Jezus powiedział: Wykonało się, i skłoniwszy ― głowę, oddał ― ducha.
― Więc Judejczycy, ponieważ Przygotowanie było, aby nie pozostały na ― krzyżu ― ciała w ― szabat, był bowiem wielki ― dzień owego ― szabatu, prosili ― Piłata, aby zostały połamane ich ― golenie i zostali usunięci.
Przyszli więc ― żołnierze, i ― ― pierwszego połamali ― golenie i ― innemu ― współukrzyżowanemu jemu;
ale jeden [z] żołnierzy włócznią Jego ― bok przebił, i wyszła zaraz krew i woda.
i który zobaczył zaświadcza, i prawdziwe jego jest ― świadectwo, i ten wie, że prawdziwie mówi, abyście i wy uwierzyli.
a znów inne Pismo mówi: Będą patrzeć na [Tego] którego przebili.
Po zaś tym poprosił ― Piłata Józef z Arymatei, będący uczniem ― Jezusa, ukrytym zaś z powodu ― lęku [przed] Judejczykami, aby zabrał ― ciało ― Jezusa. I zezwolił ― Piłat. Przyszedł więc i zabrał ― ciało Jego.
Przyszedł zaś i Nikodem, który przyszedł do Niego nocą ― najpierw, niosąc mieszaninę mirry i aloesu jakieś funtów sto.
Wzięli więc ― ciało ― Jezusa i związali je płótnami z ― wonnościami, jaki zwyczaj jest ― Judejczykom grzebać.
Był zaś w ― miejscu, gdzie został ukrzyżowany ogród, a w ― ogrodzie grobowiec nowy, w którym jeszcze nikt [nie] był złożony.
― Zaś pierwszego ― po sabacie Maria ― Magdalena przychodzi rano, ciemność jeszcze gdy była, do ― grobowca i widzi ― kamień usunięty z ― grobowca.
Biegnie więc i przychodzi do Szymona Piotra i do ― innego ucznia, którego kochał ― Jezus, i mówi im: Zabrali ― Pana z ― grobowca, i nie wiemy, gdzie położyli Go.
Wyszedł więc ― Piotr i ― inny uczeń i ruszyli do ― grobowca.
Biegli zaś ― dwoje razem i ― inny uczeń pobiegł szybciej [od] Piotra i przyszedł pierwszy do ― grobowca.
I zajrzawszy widzi leżące ― płótna, nie jednak wszedł.
Przychodzi więc i Szymon Piotr podążający za nim i wszedł do ― grobowca i ogląda ― płótna leżące,
i ― chustę, która była na ― głowie Jego, nie z ― płótnami leżąca, ale osobno zwinięta w jednym miejscu.
Wtedy więc wszedł i ― inny uczeń ― przyszedłszy pierwszy do ― grobowca i zobaczył i uwierzył.
i widzi dwóch zwiastunów w bieli siedzących, jeden przy ― głowie a jeden przy ― stopach, gdzie leżało ― ciało ― Jezusa.
I mówią jej owi: Kobieto czemu płaczesz? Mówi im, że: Zabrali ― Pana Mego, a nie wiem gdzie położyli Go.
To powiedziawszy odwróciła się do ― tyłu, i widzi ― Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że Jezus jest.
Mówi jej Jezus: Nie mnie dotykaj, jeszcze nie bowiem wstąpiłem do ― Ojca; idź zaś do ― braci Moich i powiedz im: Wstępuję do ― Ojca Mego i Ojca waszego i Boga Mego i Boga waszego.
Przychodzi Maria ― Magdalena zwiastując ― uczniom, że: Zobaczyłam ― Pana, i to [co] powiedział jej.
Był więc wieczór ― dnia owego ― pierwszego po sabacie, a ― drzwi były zamknięte, gdzie byli ― uczniowie, z powodu ― lęku [przed] Judejczykami, przyszedł ― Jezus i stanął po ― środku, i mówi im: Pokój wam.
I to powiedziawszy pokazał i ― ręce i ― bok im. Ucieszyli się więc ― uczniowie, zobaczywszy ― Pana.
A to powiedziawszy, tchnął i mówi im: Weźcie Duch Świętego.
Mówili więc mu ― Inni uczniowie: Zobaczyliśmy ― Pana. ― Zaś powiedział im: Jeśli nie zobaczę w ― rękach Jego ― śladu ― gwoździ i [nie] włożę ― palec mój w ― miejsce ― gwoździ i [nie] włożę mą ― rękę w ― bok Jego, nie ― uwierzę.
A po dniach ośmiu znów byli wewnątrz ― uczniowie Jego, i Tomasz z nimi. Przychodzi ― Jezus, [gdy były] drzwi zamknięte, i stanął na ― środku i powiedział: Pokój wam.
Wtedy mówi ― Tomaszowi: Zbliż ― palec twój tutaj i zobacz ― ręce Me, i zbliź ― rękę twoją i włóż w ― bok Mój, i nie bądź bez wiary, ale wierz.
Odpowiedział Tomasz i powiedział Mu: ― Pan mój i ― Bóg mój.
Mówi mu ― Jezus: Że zobaczyłeś Mnie, uwierzyłeś? Szczęśliwi [ci co] nie zobaczyli, a uwierzyli.
Liczne ― więc i inne znaki uczynił ― Jezus wobec ― uczniów, które nie są napisane w ― zwoju tym.
To zaś napisane jest, abyście uwierzyli, że Jezus jest ― Pomazańcem, ― Synem ― Boga, i abyście wierząc życie mielibyście w ― imieniu Jego.
Byli razem Szymon Piotr i Tomasz ― zwany Didymos i Natanael ― z Kany ― Galilei i [ci] ― Zebedeusza i inni z ― uczniów Jego dwaj.
Mówi im Szymon Piotr: Odchodzę łowić ryby. Mówią mu: Idziemy i my z tobą. Wyszli i weszli do ― łodzi, i w ową ― noc [nie] złapali nic.
― Zaś powiedział im: Rzućcie ku ― prawej części ― łodzi ― sieć, a znajdziecie. Rzucili więc, i już nie ją wyciągnąć mogli od ― wielkiej liczby ― ryb.
Mówi więc ― uczeń ów, którego kochał ― Jezus, ― Piotrowi: ― Pan jest. Szymon więc Piotr, usłyszawszy, że ― Pan jest, ― okrycie przepasał, był bowiem nagi, i rzucił się w ― morze.
Jak więc wyszli na ― ziemię, widzą ognisko leżące i rybkę położoną i chleb.
Wstąpił Szymon Piotr i wyciągnął ― sieć na ― ziemię, napełnioną rybami wielkimi, ―sto pięćdziesiąt trzy―, i [mimo] tak licznych będących, nie została rozdarta ― sieć.
Przychodzi Jezus i bierze ― chleb i daje im, i ― rybkę podobnie.
Mówi mu ― trzeci [raz]: Szymonie [synu] Jana, kochasz Mnie? Został zasmucony ― Piotr, że powiedział mu ― trzeci [raz]: Kochasz Mnie? I powiedział Mu: Panie, wszystko Ty wiesz, Ty znasz, że kocham Cię. Mówi mu Jezus: Karm ― owieczki Me.
Amen, amen, mówię ci, kiedy byłeś młodszy, przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś. Kiedy zaś zestarzejesz się, wyciągniesz ― ręce swe, i inny przepasze cię i poprowadzi gdzie nie chcesz.
To zaś powiedział, dając znak jaką śmiercią uwielbi ― Boga. A to powiedziawszy, mówi mu: Towarzysz Mi
Odwracając się ― Piotr widzi ― ucznia, którego kochał ― Jezus, idącego za nim, który i położył się na ― wieczerzy na ― piersi Jego i powiedział: Panie, kto jest ― wydającym cię?
Ten jest ― uczeń ― świadczący o tych i ― piszący te, a wiemy, że prawdziwe jego ― świadectwo jest.
Jest zaś i inne liczne, które uczynił ― Jezus, które jeśli zostają napisane, po jedynczo, nawet nie sam, sądzę, ― świat dał miejsce ― pisanym zwojom.
przez którego wzięliśmy łaskę i wysłannictwo ku posłuszeństwu wiary wśród wszystkich ― narodów dla ― imienia Jego,
w których jesteście i wy powołani Jezusa Pomazańca,
wszystkim ― będącym w Rzymie ukochanym Boga, powołanym świętym: łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca.
to zaś jest [by] zostać razem zachęceni wśród was przez [tę] we wzajemnej wierze waszej ― i mojej.
Nie chcę zaś [byście] wy nie rozumieli, bracia, że wielokrotnie postanowiłem przyjść do was, i zostałem powstrzymany aż do ― dotychczas, aby jakiś owoc posiadłbym i w was jak i w ― innych narodach.
Grekom ― i barbarzyńcom, mądrym ― i niemądrym dłużnikiem jestem;
tak ― według mnie ochocze i wam ― w Rzymie ogłosić dobrą nowinę.
Nie bowiem wstydzę się ― dobrej nowiny; mocą bowiem Boga jest w zbawieniu każdego ― wierzącego, Judejczyka ― najpierw i Grekowi.
Jest objawiany bowiem gniew Boga z nieba przeciw każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi ― [którzy] prawdę w niesprawiedliwości zatrzymujących,
― Bowiem niewidzialne Jego od założenia świata ― czynach zauważalne są oglądane, ― ― wieczna Jego moc i boskość, [także] ― są oni bez wymówki.
Dlatego [że] poznawszy ― Boga nie jako Bogu oddali chwałę lub dziękowali, ale zostali uczynieni próżnymi w ― rozważaniach ich, i zostało zaćmione ― nierozumne ich serce.
i zmienili ― splendor ― niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka i skrzydlatych i czworonogów i pełzających.
co zmienili ― prawdę ― Boga w ― kłamstwo i zaczęli czcić i zaczęli służyć ― stworzeniu zamiast ― Stworzycielowi, który jest błogosławiony na ― wieki. Amen!
podobnie ― i ci męskie pozostawiwszy ― zgodne z naturą użycie ― żeńskiego dali się zapalić na ― pragnienie ich w siebie nawzajem, męskie w męskich ― bezwstyd sprawując i ― zapłatę którą trzeba ― zwiedzenia ich na sobie samych otrzymując.
I jak nie uznali za słuszne ― Boga mając w uznaniu, wydał ich ― Bóg na niezdatność umysłu, [by] czynić ― nie będące stosownym,
co ― przepis ― Boga rozpoznawszy, że ci ― takie praktykujący godni śmierci są, nie samemu je czynią, ale i zgadzają się z ― praktykującymi.
Liczysz zaś [na] to, o człowieku ― sądzący ― ― takie sprawiających i czyniący je, że ty wymkniesz się z ― sądu ― Boga?
Lub ― bogactwo ― życzliwości Jego i ― wyrozumiałości i ― cierpliwości lekceważysz, nie rozumiejąc, że ― łagodność ― Boga do zmiany myślenia cię prowadzi?
Według zaś ― twardości twej i niezdolnego do zmiany myślenia serca gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu ― Boga,
tym ― w wytrwałości dzieła dobrego chwały i szacunku i niezniszczalności szukającym życia wiecznego;
tym zaś z intrygantów i nieposłusznych ― prawdzie, przekonujących się zaś ― niesprawiedliwości, gniew i zapalczywość,
utrapienie i udręka, na całą duszę człowieka ― sprawiającego ― zło, Judejczyka ― najpierw i Greka;
chwała zaś i szacunek i pokój każdemu ― czyniącemu ― dobre, Judejczykowi ― najpierw i Grekowi.
Ilu bowiem bez Prawa zgrzeszyli, bez Prawa i zostaną zniszczeni; i ilu w Prawie zgrzeszyli, przez Prawo zostaną osądzeni;
którzy wykazują ― czyn ― Prawa zapisany na ― sercach ich, współświadczy ich ― sumienie i potem sobie nawzajem ― rozliczenia [czyniąc], oskarżając lub i broniąc,
Jeśli zaś ty Judejczykiem jesteś określany i dajesz sobie spoczywać na Prawie i chlubisz się w Bogu,
i znasz ― wolę i uznajesz za godne ― przewyższające, pouczany z ― Prawa,
karcącym nierozsądnych, nauczycielem niemowląt, mającym ― [właściwą] formę ― poznania i ― prawdy w ― Prawie.
I sądzić będzie ― z natury nieobrzezany ― Prawo spełniającego, ciebie ― przez literę i obrzezanie, przestępcę Prawa.
ale ― w ― ukryciu Judejczykiem, i obrzezanie serca, w duchu, nie literę, tego ― pochwała nie od ludzi, ale od ― Boga.
Nie może stać się. Niech stanie się zaś ― Bóg prawdą, każdy zaś człowiek kłamcą, tak jak napisane jest: Żebyś ― okazał się sprawiedliwy w ― słowach Twych i zwyciężył w ― sądzeniu Ciebie.
I czy tak samo bluźnią nam i tak samo mówią niektórzy nam mówiący, że: "Uczyńmy ― złe, aby przyszyłby ― dobre"? Takich ― sąd zgodny z prawem jest.
Jak więc? Przewyższamy? Nie w sumie. Wcześniej oskarżyliśmy bowiem Judejczyków ― i Greków, wszyscy pod grzechem są.
których ― usta przekleństw i goryczy jest pełne,
zniszczenie i nędza na ― drogach ich,
a drogi pokoju nie poznali,
Wiemy zaś, że cokolwiek ― Prawo mówi [do tych] w ― Prawie mówi, aby wszelkie usta zamknęły się i winny stałby się cały ― świat [wobec] Boga.
Teraz zaś bez Prawa prawość Boga jest objawiona, zaświadczona przez ― Prawo i ― Proroków,
wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni ― chwały ― Boga,
w ― powściągliwości ― Boga, dla ― okazania ― sprawiedliwości Jego w [tym] teraz czasie, by ― był On Sprawiedliwym i Usprawiedliwiającym [tego] z wiary Jezusa.
Czyż Judejczyków ― Bóg jedynie? Czyż nie i narodów? Tak i narodów.
Jeśli zatem jeden ― Bóg, co uzna za sprawiedliwe obrzezanie z wiary i nieobrzezanie przez ― wiarę.
Co bowiem ― Pismo mówi? Uwierzył zaś Abraham ― Bogu, i zostało policzone mu ku sprawiedliwości.
tak jak i Dawid mówi [o] szczęściu ― człowieka, któremu ― Bóg zalicza sprawiedliwość bez dzieł:
Szczęśliwi, których odpuszczone zostały ― bezprawia, i których zostały zakryte ― grzechy;
― Szczęśliwość więc ta nad ― obrzezanym czy i nad ― nieobrzezanym? Mówimy bowiem: Policzona została ― Abrahamowi ― wiara ku sprawiedliwości.
A znak wziął obrzezania, [jako] pieczęć ― sprawiedliwości ― wiary [tej], w ― nieobrzezaniu dla ― bycia ―on― ojcem wszystkich ― wierzących przez nieobrzezanie, ku ― policzeniu im [jako] sprawiedliwość,
i ojcem obrzezania [dla tych] nie z obrzezanych jedynie, ale i ― idących ― śladami ― w nieobrzezaniu wiary ― ojca naszego Abrahama.
Jeśli bowiem [ci] z Prawa dziedzicami, uczyniona pustą ― wiara i uczyniona bezużyteczną ― obietnica.
Dla tego z wiary, aby według łaski, ku ― byciu mocną ― obietnica wszelkimu ― nasieniu, nie ― z ― Prawa jedynie ale i ― z wiary Abrahama, (co jest ojcem wszystkich nas,
jak napisane, że: Ojcem licznych narodów umieściłem cię ) naprzeciw, któremu uwierzył, Boga ― ożywiającego ― martwym i powołujące ― nie będące jako będące.
I nie stał się słaby [w] wierze, rozumiał, [że] jego samego ciało zmartwiałe, stu letni gdzie będąc, i ― uśmiercone ― łono Sary.
i w pełni przekonany, że [co] obiecał, moceń jest i uczynić.
Dlatego również, policzone zostało mu ku sprawiedliwości.
ale i z powodu nas, którym ma być policzone, ― wierzącym w [Tego], który wzbudził Jezusa ― Pana naszego z martwych,
który został wydany z powodu ― wykroczeń naszych i wzbudzony dla ― uznania za sprawiedliwych nas.
przez którego i ― przystęp uzyskaliśmy ― wiarą do ― łaski tej, w której stanęliśmy, i chlubimy się z nadziei ― chwały ― Boga.
Nie jedynie zaś, ale i chlubimy się w ― uciskach, będąc świadomi, że ― utrapienie wytrwałość sprawia,
Z trudem bowiem za sprawiedliwego kto umrze; za bowiem ― dobrego może kto i śmie umrzeć.
Nie jedynie zaś, ale i chlubiąc się w ― Bogu przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, przez którego teraz ― pojednanie wzięliśmy.
Dla tego jak przez jednego człowieka ― grzech na ― świat wszedł, i przez ― grzech ― śmierć, i tak na wszystkich ludzi ― śmierć przeszła, ― że wszyscy zgrzeszyli.
ale królować zaczęła ― śmierć od Adama do Mojżesza i nad [tymi], [którzy] nie zgrzeszyli na ― podobieństwo ― łamania [Prawa] [przez] Adama, który jest wzorem ― Przyszłego.
Ale nie jak [z] upadkiem, tak i [z] darem łaski. Jeśli bowiem [przez] ― jednego upadek ― wielu zginęło, [o] wiele więcej ― łaska ― Boga i ― dar w łasce [przez] ― jednego człowieka, Jezusa Pomazańca, w ― licznych pomnożyła się.
I nie [tak] jak z powodu jednego, który zgrzeszył [jest z tym] darem, ― ― bowiem sąd od jednego ku potępieniu, ― zaś dar łaski przez liczne upadki ku usprawiedliwieniu.
Jeśli bowiem [przez] ― jeden upadek ― śmierć królować zaczęła przez ― jednego, [o] wiele większe ― ― obfitowanie ― łaski i ― dar ― sprawiedliwości biorąc, w życiu będą królować przez ― jednego Jezusa Pomazańca.
Wtedy więc jak przez jednego upadek na wszystkich ludzi ku potępieniu, tak i przez jednego sprawiedliwego czynu na wszystkich ludzi ku uznaniu za sprawiedliwych, [przyszło] życie.
Jak bowiem przez ― nieposłuszeństwo ― jednego człowieka, grzesznikami zostali ustanowieni ― liczni, tak i przez ― posłuszeństwo ― Jednego, sprawiedliwymi zostaną ustanowieni ― liczni.
aby jak królować zaczął ― grzech przez ― śmierć, tak i ― łaska królować zaczęła przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Pomazańca ― Pana naszego.
Pogrzebani więc [z] Nim przez ― zanurzenie w ― śmierć, aby jak [został] wzbudzony Pomazaniec z martwych dla ― chwały ― Ojca, tak i my w nowości życia chodzilibyśmy.
Jeśli bowiem zrośnięci staliśmy się [na] podobieństwo ― śmierci Jego, ale i [w podobieństwie] podniesienia będziemy.
Jeśli zaś umarliśmy razem [z] Pomazańcem, wierzymy, że i żyć będziemy razem [z] Nim,
Tak i wy zaliczajcie siebie samych będących martwymi [dla] ― grzechu, żyjący zaś [dla] Boga w Pomazańcu Jezusie.
ani nie stawiajcie ― członków waszych [jako] broń niesprawiedliwości ― grzechu, ale umieśćcie siebie samych ― Bogu jako z martwych ożywionych, a ― członki wasze [jako] broń sprawiedliwości ― Boga,
Po ludzku mówię ze względu ― słabość ― ciała waszego: jak bowiem postawiliście ― członki wasze niewoli ― nieczystości i ― nieprawości ku ― bezprawiu, tak teraz stawajcie ― członki wasze niewoli ― prawości ku uświęceniu.
Dlatego bracia moi, i wy zostaliście uśmierceni ― Prawu przez ― ciało ― Pomazańca, aby ― stać się wy Innego, ― z martwych obudzonego, abyście przynieślibyście owoce ― Bogu.
teraz zaś zostaliśmy uwolnieni od ― Prawa, umarłszy, w którym byliśmy powstrzymywani, dlatego służyć nam [trzeba] w nowości Ducha, a nie starości litery [Prawa].
ja zaś umarłem i znalezione mi ― przykazanie [zamiast prowadzić mnie] ku życiu, to [raczej doprowadziło mnie] do śmierci;
― bowiem grzech okazję otrzymawszy przez ― przykazanie, zwiódł mnie i przez nie zabił.
Tak więc ― ― Prawo święte, i ― przykazanie święte i sprawiedliwe i dobre.
widzę zaś inne prawo w ― członkach mych, wojujące przeciwko ― prawu ― umysłu mego i zniewalające mnie w ― prawie ― grzechu, ― będące w ― członkach mych.
― Bowiem prawo ― Ducha [odnoszące się do] życia w Pomazańcu Jezusie wyzwoliło cię od ― prawa ― grzechu i ― śmierci.
― Bowiem niemoc ― Prawa, w której było bezsilne przez ― ciało, ― Bóg ― swego Syna posławszy w podobieństwie ciała grzesznego i za grzech potępił ― grzech w ― ciele,
― Bowiem zamysłem ― ciała śmierć, ― zaś zamysłem ― Ducha życie i pokój;
Jeśli zaś ― Duch, [który] wzbudził ― Jezusa z martwych mieszka w was, [Ten, który] wzbudzi z martwych Pomazańca Jezusa, ożywi i ― śmiertelne ciała wasze przez ― zamieszkującego Jego Ducha w was.
Jeśli zaś dziećmi, i dziedzicami; dziedzicami ― Boga, współdziedzicami zaś Pomazańca, jeśli rzeczywiście współcierpimy, aby i zostalibyśmy współuwielbieni.
ponieważ i to ― stworzenie zostanie wyzwolone od ― niewoli ― zniszczenia ku ― wolności ― chwały ― dzieci ― Boga.
Wiemy bowiem, że wszelkie ― stworzenie razem jęczy i wspólnie znosi mękę aż do ― teraz;
nie jedynie zaś, ale i sami ― pierwocinę ― Ducha mając my i sami w sobie jęczymy, usynowienia oczekując, ― odkupienia ― ciała naszego.
W ten sam sposób zaś i ― Duch wspiera ― niemoc naszą, ― bowiem [o] co pomodlić się jak trzeba nie wiemy, ale sam ― Duch wstawia się westchnieniami niewyrażonym słowami.
Gdyż których wcześniej poznał, i przeznaczył podobnymi być ― obrazowi ― Syna Jego, aby ― był On pierworodnym dla wielu braci;
których zaś przeznaczył, tych i wezwał; i których wezwał, tych i uznał za sprawiedliwych; których zaś uznał za sprawiedliwych, tych i otoczył chwałą.
Który ― ― Swojego Syna nie oszczędził, ale za nas wszystkich wydał Go, jakże nie i razem z Nim ― wszystko nam podaruje?
Kto ― będzie potępiać? Pomazaniec Jezus ― który umarł, więcej zaś wzbudzony, który jest po prawej [stronie] ― Boga, [Tym jest] który i wstawia się za nami.
że smutek mi jest wielki i nieustanna boleść ― serca mego.
którymi są Izraelici, których ― usynowienie i ― chwała i ― przymierza i ― ustanowienie Prawa i ― służba i ― obietnice,
których ― ojcowie, i z których [jest] Pomazaniec ― według ciała, ― będący nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na ― wieki, Amen!
obietnicy, bowiem ― słowo te: W ― porze tej przyjdę i będzie ― Sarze syn
nie tylko zaś, ale i Rebeka z jednego łoża mająca, [z] Izaaka ― ojca naszego,
― Mojżeszowi bowiem mówi: Zmiłuję się [nad] którym ― zmiłowałbym się, i zlituję się [nad] którym ― zlitowałbym się,
Mówi bowiem ― Pismo ― Faraonowi, że: Ku temu to wzbudziłem cię, aby okazałbym na tobie ― moc Mą, i aby zostałoby rozsławione ― imię Me na całej ― ziemi.
Jeśli zaś chcąc ― Bóg ukazać ― gniew i poznać ― moc Jego, zniósłszy z wielką cierpliwością naczynia gniewu, przygotowanie do zniszczenia,
i aby objawiłby ― bogactwo ― chwały Jego nad naczyniami zmiłowania, które przygotował wcześniej do chwały,
które i powołał nas nie tylko z Judejczyków, ale i z narodów?
Jak i u ― Ozeasza mówi: Nazwę ― nie lud Mój, ludem Moim i ― nie ukochaną, ukochaną.
i stanie się w ― miejscu, gdzie powiedziano im: Nie ludem Mym wy, tam zostaną nazwani synami Boga żywego.
Słowo bowiem spełniając i nie odwlekając uczyni Pan na ― ziemi.
i jak przepowiedział Izajasz: Gdyby nie Pan Zastępów pozostawiłby nam nasienia, jak Sodoma ― stalibyśmy się i jak Gomora ― stalibyśmy się podobni.
jak napisano: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia, i ― wierzący w Niego nie będzie zawstydzony.
Bracia, ― ― pragnienie ― mego serca i ― błaganie do ― Boga za nimi, dla [ich] ratunku.
ignorując bowiem ― ― Boga sprawiedliwość, a ― własnej szukając, [aby] postawić, ― sprawiedliwości ― Boga nie podporządkowali się.
Ale co mówi? Blisko ciebie ― słowo jest, na ― ustach twych i w ― sercu twym, to jest ― słowo ― wiary, [które] głosimy.
Gdyż jeśli wyznałbyś przez ― usta twe: Panem Jezus, i uwierzyłbyś w ― sercu twym, że ― Bóg Jego wzbudził z martwych, będziesz uratowany.
Nie bowiem jest rozróżnienie Judejczyka ― i Hellena, ― bowiem Ten Panem wszystkich, hojny dla wszystkich ― wzywających Go.
Ale mówię: Czy nie usłyszeli? Przeciwnie: Do każdej ― ziemi wyszedł ― dźwięk ich, i do ― kresów ― zamieszkanego [świata] ― słowa ich.
Izajasz zaś ośmiela się i mówi: Dałem znaleźć ― Mnie nie szukającym, jawny stałem się ― Mnie nie pytającym.
Do zaś ― Izraela mówi: Cały ― dzień wyciągałem ― ręce Me do ludu nieposłusznego i mówiącego przeciwko [Mnie].
Mówię więc: Czy odepchnął ― Bóg ― lud Jego? Nie stało się! I bowiem ja Izraelitą jestem, z nasienia Abrahama, plemienia Beniamina.
Panie, ― proroków Twych zabili, ― ołtarze Twe zburzyli, a ja zostałem pozostawiony sam i szukają ― duszy mej.
Tak więc i w ― teraźniejszym czasie pozostałość według wybrania łaski [o]stała się.
tak jak napisane jest: Dał im ― Bóg ducha odrętwienia, oczy [by] nie widzieć i uszy [by] nie usłyszeć, aż [do] dzisiaj dnia.
A Dawid mówi: Niech stanie się ― stół ich za sidła i za pułapkę i za przyczynę potknięcia i za zadośćuczynienie im,
niech zostaną zaćmione ― oczy ich [by] nie widzieć, a ― grzbiet ich na zawsze zegnij.
Jeśli zaś ― upadek ich bogactwem świata, a ― poniżenie ich bogactwem narodów, ileż więcej ― doskonałość ich.
jeśli jakoś pobudziłbym do zazdrości moich [według] ciała i zbawiłbym któryś z nich.
Jeśli zaś ― pierwocina święta, i ― ciasto, a jeśli ― korzeń święty, i ― gałęzie.
Jeśli zaś jakieś ― gałęzie zostały odłamane, ty zaś dziką oliwką będąc wszczepionym w nich i współuczestnikiem ― korzenia ― tłustości ― oliwnego stałeś się,
Zobacz więc dobroć i surowość Boga. Względem ― tych upadających surowość, względem zaś ciebie dobroć Boga, jeśli pozostaniesz [w tej] dobroci, w przeciwnym razie i ty zostałbyś odcięty.
Jeśli bowiem ty, z [tego] według natury zostałeś wycięty [z] dzikiego drzewa oliwnego i wbrew naturze zostałeś wszczepiony w dobre drzewo oliwne, [o] ile więcej ci ― według natury zostaną wszczepieni [we] własne drzewo oliwne.
i tak cały Izrael będzie uratowany, jak napisano: Przybędzie z Syjonu ― Wybawiciel, odwróci bezbożność od Jakuba.
I te im ― ode Mnie przymierze, kiedy zabrałbym ― grzechy ich.
nieżałowanymi bowiem ― dary łaski i ― powołanie ― Boga.
tak i ci teraz będąc nieposłusznymi, ―[gdy] waszym [udziałem jest] miłosierdzie ―, aby i oni [teraz] doznaliby litości.
O głębio bogactwa i mądrości i poznania Boga: jak niepojęte są ― wyroki Jego i niewyśledzone ― drogi Jego.
― kto pierwszy dał Jemu, a będzie odpłacone mu?
Gdyż z Niego i przez Niego i ku Niemu ― wszystko. Jemu ― chwała na ― wieki, Amen!
A nie dostosowujcie się do schematu ― wieku tego, ale dajcie się przemienić ― odnowieniem ― umysłu, ku ― badaniu waszemu, co [jest] wolą ― Boga, ― dobrą i bardzo podobającą się i doskonałą.
Błogosławcie ― prześladujących [was], błogosławcie a nie przeklinajcie.
― Bowiem przywódcy nie są bojaźnią ― dobremu dziełu, ale ― złemu. Chcesz zaś nie bać się ― władzy? ― Dobro czyń, a otrzymasz pochwałę od niej;
Dlatego koniecznością [jest] podporządkować się, nie jedynie dla ― gniewu, ale i dla ― sumienia.
Dla tego bowiem i daniny spełniacie; urzędnikami bowiem Boga są ku temu [by] to ustawicznie pilnowali.
Te bowiem: Nie będziesz cudzołożyć, Nie będziesz zabijać, Nie będziesz kraść, Nie będziesz pożądać, i jeśli jakieś inne przykazanie, w ― słowie tym streszczają się, w tym: Będziesz kochać ― bliźniego twego jak siebie samego.
I ten znając ― czas, że godzina już wasza ze snu obudzić się; teraz bowiem bliżej nasze ― zbawienie, niż gdy uwierzyliśmy.
Jak w dzień, przyzwoicie chodźcie, nie [w] biesiadach i pijaństwach, nie [w] rozpustach i rozwiązłości, nie [w] sporach i zazdrości;
ale przywdziejcie [raczej] Pana Jezusa Pomazańca, i [o] ciała troski nie czyńcie [starań] ku pożądliwości.
― Myślący [o] dniu, Panu myśli; a ― jedzący Panu je, dziękuje bowiem ― Bogu; a ― nie jedzący Panu nie je, i dziękuje ― Bogu.
Nikt bowiem [z] nas samemu sobie [nie] żyje, i nikt samemu sobie [nie] umiera;
Ku temu bowiem Pomazaniec umarł i ożył, aby i [nad] martwymi i żyjącymi zapanowałby.
Ty zaś czemu sądzisz ― brata twego? Lub i ty, czemu pogardzasz ― bratem twym? Wszyscy bowiem staniemy przed ― trybunałem ― Boga.
Napisane jest bowiem: [Jako] żyję Ja, mówi Pan, że [dla] Mnie zegnie się wszelkie kolano, i każdy język wyzna ― Boga.
Wiem i przekonany będąc w Panu Jezusie, że nic [nie jest] nieczyste przez siebie samo; jeśli nie ― poczytującym sobie [za] coś nieczystego jest, owym [jest] nieczyste.
Nie bowiem jest ― królestwo ― Boga jedzeniem i napojem, ale sprawiedliwością i pokojem i radością w Duchu Świętym;
― bowiem w tym służący ― Pomazańcowi, bardzo podobają się ― Bogu i przyjemni [są] ― ludziom.
Zatem więc ― [do tego] pokoju dążmy i ― [temu co służy] zbudowaniu ― ku sobie nawzajem.
Winni jesteśmy zaś my ― mocni, ― niemoce ― niemocnych nosić, a nie samym sobie przypodobywać się.
I bowiem ― Pomazaniec nie sobie samemu przypodobywał się, ale jak napisano: ― zniewagi ― znieważających Ciebie spadły na Mnie.
Cokolwiek bowiem wcześniej napisano, ku ― naszej nauce zostało napisane, aby przez ― wytrwałość i przez ― pociechę ― pism, ― nadzieję mielibyśmy.
― Zaś Bóg ― wytrwałości i ― pociechy, [niech] da wam ― ją, [abyście] myśleli o sobie nawzajem według Pomazańca Jezusa,
abyście jednomyślnie w jednych ustach uwielbiali ― Boga i Ojca ― Pana naszego Jezusa Pomazańca.
Dlatego zaakceptujcie siebie nawzajem, jak i ― Pomazaniec zaakceptował nas, ku chwale ― Boga.
― zaś narody za miłosierdzie wysławiały ― Boga, jak napisano: Dla tego wyznam Ciebie wśród narodów i ― imieniu Twemu będę śpiewał,
i znów mówi: Radujcie się narody z ― ludem Jego,
i znów: Chwalcie wszystkie ― narody, ― Pana, i wychwalajcie Go wszystkie ― ludy,
i znów Izajasz mówi: Stanie się ― korzeń ― Jessego, i ― ustanowiony [by] rządzić narodami; na Nim narody opierać będą nadzieję.
― Zaś Bóg ― nadziei [niech] wypełni was wszystkich radością i pokojem w ― wierze, ku ― obfitowaniu waszemu w ― nadziei w mocy Ducha Świętego.
Przekonany będąc zaś, bracia moi, i sam ja, co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, wypełnieni wszelkim ― poznaniem, mogący i siebie nawzajem pouczać.
nie bowiem odważę się coś mówić, czego nie sprawiłby Pomazaniec przeze mnie ku posłuszeństwu narodów, [zarówno] słowem [jak] i czynem,
w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Świętego; dlatego ma [służba rozciąga się] od Jeruzalem i wokoło aż do ― Ilirii, [aby] dopełnić [głoszenia] ― dobrej nowiny ― Pomazańca,
ale jak napisane jest: Zobaczą co nie zostało oznajmione o Nim, i [którzy] nie słyszeli, zrozumieją.
Dlatego i doznawałem przeszkód ― licznych ― przychodząc do was;
kiedy ― poszedłbym ku ― Hiszpanii; mam nadzieję bowiem przechodząc oglądać was i przez was zostać wyprawionym tam, jeśli wami najpierw po części zostałbym nasycony.
Uznały za dobre bowiem Macedonia i Achaja wspólnotę pewną uczynić ku ― biednym [spośród] świętych ― w Jeruzalem.
Uznały za dobre bowiem, a dłużnikami są ich; jeśli bowiem [w] duchowych ich stali się wspólnikami ― narody, winni i w ― cielesnych usłużyć im.
To więc wypełniwszy, i opieczętowawszy im ― owoc ten, odejdę przez was ku Hiszpanii;
Wzywam zaś was, bracia, przez ― Pana naszego Jezusa Pomazańca i dla ― miłości ― Ducha, współwalczcie [ze] mną w ― modlitwach za mnie do ― Boga,
aby zostałbym wyciągnięty od ― nieposłusznych wierze w ― Judei i [aby] służba moja ― w Jeruzalem godną przyjęcia ― świętym stała się,
aby ją przyjęlibyście w Panu w sposób godny ― świętych, i stanęlibyście [przy] niej, w jakiej ― was potrzebowałaby sprawie, i bowiem ona patronką licznych stała się i mnie samemu.
Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, ― współpracowników mych w Pomazańcu Jezusie,
którzy za ― duszę moją ― swojego karku nadstawiali, którym nie ja jedyny dziękuję, ale i wszystkie ― zgromadzenia [z] narodów,
i [to] w domu ich zgromadzenie. Pozdrówcie Epeneta, ― umiłowanego mego, który jest pierwociną ― Azji dla Pomazańca.
Pozdrówcie Andronika i Junię ― współpracowników moich i współwięźniów moich, którzy są wybitni wśród ― wysłanników, ― i przede mną zaistnieli w Pomazańcu.
Pozdrówcie Urbana, ― współpracownika naszego w Pomazańcu i Stachysa ― umiłowanego mego.
Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, ― trudziły się w Panu. Pozdrówcie Persydę ― umiłowaną, która wiele utrudziła się w Panu.
Pozdrówcie Rufusa, ― wybranego w Panu i ― matkę jego i moją.
Pozdrówcie Asynkryta, Flegonta, Hermesa, Patroba, Hermasa, i [tych] z nimi braci.
Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusza i ― siostrę jego, i Olimpasa, i [tych] z nimi wszystkich świętych.
Wzywam zaś was, bracia, [by] baczyć [na tych] [którzy] podziały i ― zgorszenia przeciw ― nauce, której wy nauczyliście się ― czyniących, i odwróćcie się od nich;
ci bowiem tacy ― Pana naszego Pomazańca nie [są] niewolnikami, ale ― własnego ich brzucha, a przez [pozornie] miła słowa i błogosławieństwa, zwodzą ― serca ― niewinnych.
Pozdrawia was Tymoteusz ― współpracownik mój, i Lucjusz i Jazon i Sozypater, ― rodacy moi.
Pozdrawia was Gajus, ― goszczący mnie i całe ― zgromadzenie. Pozdrawia was Erast ― zarządca ― miasta i Kwartus, ― brat.
[Temu] zaś który jest w stanie was utwierdzić według ― dobrej nowiny mej i ― ogłaszania Jezusa Pomazańca, według objawienia tajemnicy, czasy wieczne okrytej milczeniem,
Jeśli ― językami ― ludzi mówię i ― zwiastunów, miłości zaś nie mam, stałem się brązem dźwięczącym lub cymbałem głośnym,
i jeśli mam prorokowanie i znając ― tajemnice wszelkie i całe [mając] poznanie, i jeśli mam całkowitą ― wiarę tak, że góry przenoszę, miłości zaś nie mam, niczym jestem.
I jeśli rozdałbym część po części cały ― majątek mój, i jeśli wydałbym ― ciało me, aby zostało spalone, miłości zaś nie mam, nic nie pomogę sobie.
Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy,
Widzimy bowiem teraz przez zwierciadło, w zagadce, wtedy zaś obliczem do oblicza. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam jak i zostałem poznany.
Paweł wysłannik Pomazańca Jezusa dla woli Boga, ― świętym ― będącym [w Efezie] i wiernym w Pomazańcu Jezusie:
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca.
Błogosławiony ― Bóg i Ojciec ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, ― błogosławiący nas w całym błogosławieństwie duchowym na ― niebiosach w Pomazańcu,
stosownie do tego wybrał sobie nas w Nim, przed poczęciem świata, aby [postawić] nas świętymi i nieskazitelnymi w obecności Jego, w miłości.
która pomnożyła się w nas w całej mądrości i pojmowaniu,
w zarządzeniu ― pełni ― czasów, połączyć ― wszystko w ― Pomazańcu, [co] na ― niebiosach i ― na ― ziemi, w Nim,
w którym i otrzymaliśmy dziedzictwo przeznaczone według wcześniejszego ustanowienia ― [Tego,] wszystko sprawiającego według ― dekretu ― woli Jego,
w którym i wy, wysłuchawszy ― słowa ― prawdy, ― dobrej nowiny ― zbawienia waszego, w którym i uwierzywszy zostaliście zapieczętowani ― Duchem, ― obietnicy ― Świętym,
Dla tego i ja, usłyszawszy ― o waszej wierze w ― Pana Jezusa i [o] miłości ― dla wszystkich ― świętych,
aby ― Bóg ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, ― Ojciec ― chwały, oby dał wam ducha mądrości i objawienia w poznaniu Jego,
i jak ― przewyższająca wielkość ― mocy Jego w nas ― wierzących według ― działania ― potęgi ― siły Jego,
którą wykazał w ― Pomazańcu wzbudziwszy Jego z martwych, i posadziwszy na prawej [ręce] Jego w ― niebiosach,
powyżej każdego początku i władzy i mocy i panowania i wszelkiego imienia wymienianego nie tylko w ― wieku tym, ale i w ― mającym przyjść
i, wszystko podporządkował pod ― stopy Jego i Jego ustanowił głową ponad wszelkim ― zgromadzeniem,
I was, będących martwymi, [w] niewłaściwym postępowaniu i ― grzechach waszych,
w których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś w ― pożądaniach ― ciała naszego, czyniąc ― wolę ― ciała i ― myśli, i byliśmy dziećmi [z] natury gniewu, jak i ― pozostali;
i [to] będących nas, martwymi [w] niewłaściwym postępowaniu, współożywił [z] ― Pomazańcem,― łaską jesteście uratowani,―
i współwzbudził i współposadził na ― niebiosach w Pomazańcu Jezusie,
― Bowiem łaską jesteście uratowani przez wiarę, i to nie z was, Boga [to] dar.
że bylibyście [w] czasie owym bez Pomazańca, oddzieleni [od] społeczności ― Izraela i obcy ― przymierzom ― obietnicy, nadziei nie mający i bezbożni na ― świecie.
On bowiem jest ― pokojem naszym, ― uczyniwszy [z] dwojga jeden i ― leżący pośrodku mur ― odgrodzenia usunął, ― wrogość, w ― ciele Jego.
i pojednałby na powrót ― obydwu w jednym ciele [z] Bogiem przez ― krzyż, uśmierciwszy ― wrogość w Nim.
I przyszedłszy ogłosił dobrą nowinę pokoju wam: [tym] daleko i pokój [tym] blisko;
Dlatego więc już nie jesteście obcy i przechodniami, ale jesteście współobywatelami ― świętych i domownikami ― Boga,
zbudowani na ― fundamencie ― wysłanników i proroków, [a] będący węgłem jego, Pomazaniec Jezus,
w którym i wy jesteście razem budowani w mieszkanie ― Boga w Duchu.
która [w] innych pokoleniach nie została oznajmiona ― synom ― ludzkim, jak teraz została objawiona ― świętym wysłannikom Jego i prorokom w Duchu,
[To] jest, [że] ― [ludzie z] narodów: współdziedzicami i współczłonkami i współuczestnikami ― obietnicy w Pomazańcu Jezusie przez ― dobrą nowinę,
i oświetlił, czym ― szafarzowanie ― tajemnicy ― pozostającej w ukryciu od ― wieków w ― Bogu, [Temu] [co] wszystko stworzył,
aby stała się znana teraz ― początkom i ― władzom na ― niebiosach przez ― zgromadzenie ― różnorodna mądrość ― Boga,
w którym mamy ― swobodę wypowiedzi i przystęp w zaufaniu przez ― wiarę Jego.
od którego wszelki ród na niebiosach i na ziemi jest nazywany,
[aby] zamieszkać [mógł] ― Pomazaniec przez ― wiarę w ― sercach waszych, w miłości będąc zakorzenionymi i ugruntowanymi,
aby nabralibyście siłę [by] uchwycić wraz z wszystkimi ― świętymi, jaka ― szerokość i długość i wysokość i głębokość,
Jemu ― chwała w ― zgromadzeniu i w Pomazańcu Jezusie we wszystkich ― pokoleniach, [na] wieków ― wieków: Amen!
z wszelką uniżonością umysłu i łagodnością, z cierpliwością, znosząc sobie nawzajem w miłości,
jedno ciało i jeden Duch, jak i zostaliście wezwani w jednej nadziei ― powołania waszego;
jeden Bóg i Ojciec wszystkich, ― ponad wszystkimi i przez wszystkich i we wszystkich.
― Zaś, [że] wstąpił, cóż jest jeśli nie, że i zstąpił do ― będącego w dole regionu ― ziemi?
[Tym, który] zstąpił, On jest i [który] wstąpił powyżej wszystkich ― niebios, aby wypełniłby ― wszystko.
I On dał tych [jednych jako] wysłanników [innych] zaś [jako] proroków, [innych] zaś [jako] głosicieli dobrej nowiny, [innych] zaś [jako] pasterzy i nauczycieli,
aż osiągnęlibyśmy ― wszyscy ― ― jedność ― wiary i ― poznania ― Syna ― Boga, do męża idealnego, do miary wieku ― pełni ― Pomazańca,
abyśmy już nie bylibyśmy niemowlętami kołysanymi przez fale i unoszonymi dookoła wszelkim wiatrem ― nauczania w ― oszukaństwie ― ludzi, w fałszywej mądrości, do ― podstępu ― zwiedzenia,
z którego całe ― ciało, dopasowywane i wiązane przez wszystkie stawy, ― zasilane według działania w mierze [właściwej dla] każdej części, ― wzrost ― ciała czyniąc sobie ku budowaniu swojemu w miłości.
To więc mówię i świadczę w Panu, więcej już nie wy postepujcie jak i ― narody postępują w próżności ― umysłu ich,
jeśli rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim daliście się pouczyć, jako, że jest prawda w ― Jezusie,
i przyoblec ― nowego człowieka ― według Boga stworzonego w sprawiedliwości i świętości ― prawdy.
Gniewajcie się i nie grzeszycie; ― słońce niech nie zachodzi nad gniewaniem się waszym,
I nie smućcie ― Ducha ― Świętego ― Boga, w którym zostaliście zapieczętowani ku dniu odkupienia.
Wszelka gorycz i zapalczywość i gniew i krzyk i obelga niech zostanie usunięte od was ze wszelką złością.
Stawajcie się zaś ku sobie nawzajem łagodni, miłosierni, darowując sobie jak i ― Bóg w Pomazańcu darował wam.
Jeśli jakaś więc zachęta w Pomazańcu, jeśli jakieś pocieszenie miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakaś serdeczność i miłosierdzie,
nie ― swojego każdy doglądając, ale i ― drugich każdy.
To myście wśród was, co i [było] w Pomazańcu Jezusie,
ale samego siebie wyrzekł się, postać sługi wziąwszy, w podobieństwie ludzi stawszy się; a [w] postaci znaleziony jako człowiek
Dlatego i ― Bóg Jego wywyższył i obdarzył Jego ― imieniem ― ponad wszystkie imiona,
aby w ― imieniu Jezusa każde kolano zgieło się niebiańskich i ziemskich i podziemnych,
i wszelki język wyznałby, że PANEM JEZUS POMAZANIEC ku chwale Boga Ojca.
Dlatego, ukochani moi, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie jak w ― obecności mojej jedynie, ale teraz wiele bardziej w ― nieobecności mojej, z bojaźnią i drżeniem ― swoje zbawienie wypracowujcie;
Bóg bowiem jest ― działający w was i ― chcenie i ― wykonanie [we wszelkiej] ― dobrej woli.
Wszystko czyńcie bez szemrania i sporów,
aby stalibyście się nienagannymi i szczerymi, dziećmi Boga niewinnymi pośród pokolenia wypaczonego i przewrotnego w których świecicie jak światła na świecie,
Ale jeśli i [jestem] wylewany na ― ofiarę i publiczną służbę ― wiary waszej, raduję się i współraduję się [z] wszystkimi wami;
― zaś [jak] ja i wy radujcie się i współradujcie [ze] mną.
jestem przekonany zaś w Panu, że i sam szybko przyjdę.
[Za] konieczne zaś uznałem Epafrodytosa ― brata i współpracownika i współbojownika mego, waszego zaś wysłannika i publicznego sługę ― potrzeby mej, posłać do was,
ponieważ stęskniony był wszystkich was, i zaniepokojonym będąc, dlatego, że usłyszeliściem, że zachorował.
I bowiem zachorował [tak, że] niemal blisko śmierci [był]. Ale ― Bóg zlitował się mu, nie jego zaś jedynie, ale i mnie, abym nie smutek za smutkiem miał.
Przyjmijcie więc go w Panu z wszelką radością, i ― takich [jako] cennych miejscie,
Tymoteuszowi ukochanemu dziecku, łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Pomazańca Jezusa ― Pana naszego.
Wdzięczność mam [dla] Boga, któremu służę od przodków w czystym sumieniu, jak nieustanne mam ― o tobie wspomnienie w ― modlitwach mych nocą i dniem,
przypomnienie wziąwszy ― w twej nieobłudnej wierze, która zamieszkała najpierw w ― babce twej Lois i ― matce twej Eunice, przekonany będąc zaś, że i w tobie [mieszka].
Nie bowiem dał nam ― Bóg ducha strachliwości, ale mocy i miłości i trzeźwości [w myśleniu].
[który] zbawił nas i powoławszy powołaniem świętym, nie według ― dzieła naszego, ale według Swego wcześniejszego ustanowienia i łaski, ― danej nam w Pomazańcu Jezusie przed czasami wiecznymi,
ukazana zaś teraz przez ― pojawienie się ― Zbawiciela naszego Pomazańca Jezusa, pozbawiając władzy ― ― śmierć, rzuciwszy światło zaś życia i niezniszczalności przez ― dobrą nowinę,
w [której] zostałem umieszczony ja, [jako] herold i wysłannik i nauczyciel.
Dla tej przyczyny i te cierpię, ale nie wstydzę się, wiem bowiem [Komu] uwierzyłem, i jestem przekonany, że w stanie jest[em] ― depozyt mój ustrzec w owym ― dniu.
Wzór miej zdrowych słów, co u mnie usłyszałeś w wierze i miłości, ― w Pomazańcu Jezusie.
Wiesz to, że odwrócili się [ode] mnie wszyscy ― w ― Azji, [z] których jest Figelos i Hermogenes.
[Niech] da miłosierdzie ― Pan ― Onezyfora domowi, że wielokrotnie mnie pokrzepił, i ― łańcuchów mych nie wstydził się,
ale stawiwszy się w Rzymie, wytrwale szukał mnie i znalazł ―
[niech] da mu ― Pan znaleźć litości od Pana w tym ― dniu ― i jak w Efezie usługiwał, lepiej ty wiesz.
utrzymujący pozór pobożności ― zaś mocy jej którzy wypierają się; i [od] tych odwracaj się.
Z tych bowiem są ― wślizgujący się do ― domów i zniewalający kobietki przytłoczone stertą grzechów, prowadzone pożądaniami różnymi,
ciągle uczące się a nigdy do poznania prawdy przyjść [nie] mogące.
Którzy podobnie zaś [jak] Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się ― prawdzie, ludzie o zdeprawowanym ― umyśle, niewypróbowani co do ― wiary.
Lecz nie nie posuną się naprzód do większego; ― gdyż głupota ich jawna będzie wszystkim, jak i ― tamtym stała się.
― prześladowaniami, ― cierpieniami, jakie mi stały się w Antiochii, w Ikonium, w Listrze, jakie prześladowania wytrzymałem, i z wszelkich mnie wyratował ― Pan.
A wszyscy zaś ― zamierzający żyć pobożnie w Pomazańcu Jezusie będą prześladowani.
Źli zaś ludzie i zwodziciele będą posuwać się naprzód do ― gorszego, błądzący i dający się wprowadzać w błąd.
Ty zaś trwaj w których nauczyłeś się i uznałeś za godne zaufania, wiedząc od kogo nauczyłeś się,
i że od niemowlęctwa święte pisma znasz, ― mogące ciebie uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę ― w Pomazańca Jezusa.
Każde pismo tchnięte Bogiem i przydatne do nauki, do udowadniania, do poprawy, do karcenia ― w prawości,
Paweł sługa Boga, wysłannik zaś Jezusa Pomazańca według wiary wybranych Boga i poznania prawdy ― zgodnie z pobożnością
Tytusowi prawowitemu dziecku według wspólnej wiary: Łaska i pokój od Boga Ojca i Pomazańca Jezusa ― Zbawiciela naszego.
Z tego względu pozostawiłem ciebie na Krecie, abyś ― pozostające [sprawy] uporządkował, i ustanowił według miejscowości prezbiterów, jak ja ci nakazałem,
trzymający się ― według ― nauki wiernego Słowa, aby moceń był i wzywać w ― nauce ― zdrowej i ― mówiących przeciwko zawstydzać.
Jest bowiem wielu nieposłusznych, pustych gadułów i zwodzicieli, głównie ci z ― obrzezania,
nie zważali na Judejskie mity i przykazania ludzi odwracających się [od] prawdy.
Wszystko czyste dla czystych; dla zaś skalanych i niewierzących nic [jest] czyste, ale skalane [są] ich [zarówno] ― rozum [jak] i ― sumienie.
Boga wyznają [że] znają, ― zaś dziełami wypierają się, obrzydliwymi będąc i nieposłuszni i do wszelkiego dzieła dobrego niezdolni.
wychowująca nas, abyśmy wyparłszy się ― bezbożności i ― światowych pragnień, rozsądnie i sprawiedliwie i pobożnie żyli, w ― teraźniejszym wieku,
oczekując ― szczęśliwej nadziei i objawienia się ― chwały ― wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Pomazańca Jezusa,
co wydał siebie samego za nas, aby odkupił nas od wszelkiego bezprawia i, oczyścił sobie lud szczególny, gorliwy w dobrych dziełach.
To mów i wzywaj i upominaj z wszelką powagą; niech nikt cię niech lekceważy.
Byliśmy bowiem niegdyś i my nierozumni, nieposłuszni, błądzący, służący pożądliwościom i przyjemnościom różnym, w złości i zawiści prowadząc życie, wstrętni, nienawidzący jedni drugich.
Kiedy zaś ― dobroć i ― miłość do ludzi ukazana [została przez] Zbawiciela naszego Boga,
nie z dzieł ― w sprawiedliwości, które uczyniliśmy sobie, ale według ― Jego miłosierdzia zbawił nas przez kąpiel nowego narodzenia i odnowienie [przez] Ducha Świętego,
Wiarygodne to Słowo, i z powodu tego chcę [abyś] ty obstawał przy tym, aby rozmyślali [by w] dobrych dziełach przodować jako ci wierzący w Boga. To jest dobre i pożyteczne ― ludziom;
głupich zaś debat i [sporów o] genealogie oraz kłótni i walk o Prawo unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne.
Wywołującego rozłamy człowieka po jednym i drugim napomnieniu unikaj,
wiedząc, że jest wypaczony ― taki i grzeszy, będąc samopotępiony.
Zenasa ― znawcę Prawa i Apollona pilnie wypraw, aby nic im brakowało.
Niech uczą się zaś i ― nasi w dobrych dziełach przodować w [zaspokajaniu] niezbędnych potrzeb, aby nie byli bezowocni.
Paweł więzień Pomazańca Jezusa i Tymoteusz ― brat, Filemonowi ― ukochanemu i współpracownikowi naszemu,
i Apfii ― siostrze i Archippowi ― współbojownikowi naszemu i ― w domu twym zgromadzeniu;
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca.
słysząc [o] twej ― miłości i ― wierze, którą masz względem ― Pana Jezusa i przed wszystkimi ― świętymi,
radość bowiem wielką mam i zachętę z powodu ― miłości twojej, gdyż ― wnętrza ― świętych doznały odświeżenia przez ciebie, bracie.
przez ― miłość raczej proszę, takim będąc jako Paweł starzec, teraz zaś i więzień Pomazańca Jezusa,
tego niegdyś tobie nieużytecznym, teraz zaś i tobie i mnie użytecznym,
już nie jak sługę, ale więcej niż sługę, brata ukochanego, najbardziej [dla] mnie, jak daleko zaś więcej tobie i w ciele i w Panu.
ja Paweł napisałem ― moją ręką, ja spłacę; a nie mówię ci, że i siebie samego mi jesteś winien.
Przekonany będąc [o] posłuszeństwie twym, napisałem ci, wiedząc, że i więcej co mówię uczynisz.
Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę; mam nadzieję bowiem, że dzięki ― modlitwom waszym zostanę darowany wam.
[o] aniołach mówi: ― czyniący ― zwiastunów Jego wiatrami, a ― sługi Jego ognia płomieniem.
― zaś sprawiedliwy Mój z wiary żyłby, a jeśli cofnąłby się, nie znajduje upodobania ― dusza Moja w nim.
Piotr, wysłannik Jezusa Pomazańca, wybranym wychodźcom Diaspory Pontu, Galacji, Kappadocji, Azji, i Bitynii,
według uprzedniego poznania Boga Ojca, w uświeceniu Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Pomazańca: łaska wam i pokój niech się pomnaża.
Błogosławiony ― Bóg i Ojciec ― Pana naszego Jezusa Pomazańca, ― według ― wielkiego Jego miłosierdzia odrodził nas ku nadziei żywej przez powstanie Jezusa Pomazańca z martwych,
ku dziedzictwu niezniszczalnemu i nieskazitelnemu i niewiędnącemu, ustrzeżonemu w niebiosach dla was,
aby ― wypróbowanie waszej ― wiary, kosztowniejsze [od] złota ― zniszczalnego, przez ogień zaś próbowanego, zostałaby znaleziona ku wywyższeniu i uwielbieniu i czci w objawieniu Jezusa Pomazańca;
którego nie zobaczywszy kochajcie, w którego teraz nie widząc wierzycie, zaś weselcie się radością nieopisaną i otoczoną chwałą,
A jedynego [tego] zbawienia pragnęli i dowiadywali się prorocy, ― o ― ku wam [okazanej] łasce prorokowali,
badając, na jaką lub którą porę wskazywał ― w nich Duch Pomazańca wcześniej świadczący ― o Pomazańca cierpieniach i ― po tem chwale,
ale według [Tego], [który] powołał was, Świętego, i sami świętymi w całym postępowaniu stańcie się,
a jeśli Ojca przywołujecie ― bezstronnie sądzącego według ― każdego dzieła, w bojaźni ― [przez] zamieszkiwania waszego czas postępujcie,
ale cenną krwią jedynego baranka nienagannego i niesplamionego, Pomazańca,
― przez Niego wierzących w Boga, ― który wzbudził Go z martwych i chwałę Mu dał, tak że ― wiara wasza i nadzieja jest w Bogu.
ponownie zrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale niezniszczalnego, przez słowo żyjącego Boga i trwającego.
Dlatego wszelkie ciało jak trawa, i wszelka chwała ich jak kwiat trawy; wysuszona została ― trawa, i ― kwiat opadł;
Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelki podstęp i hipokryzję i zazdrość i wszelkie obmowy,
i sami jak kamienie żyjące, jesteście budowani [w] dom duchowy, w kapłaństwo święte, [by] wznieść duchowe ofiary, dobrze przyjęte [przez] Boga przez Jezusa Pomazańca.
Dlatego zawarte [jest] w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień wybrany, węgielny, kosztowny, a ― pokładający wiarę w nim, nie ― zostanie zawstydzony.
i kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia ― potykającym się, ― słowu nie dając się przekonać, ku czemu i zostali przeznaczeni.
Ci domownicy, będąc poddanymi na wszelkim obawą ― nie tylko ― dobrych i życzliwym ale i ―
w którym i ― w więzieniu duchom poszedłszy ogłosił,
― A was według tego samego wzoru teraz zbawia zanurzanie, nie ciała pozbycie się brudu ale sumienia dobrego pragnienie ku Bogu, przez powstanie z martwych Jezusa Pomazańca,
który jest po prawicy Boga, poszedłszy do niebios, podporządkowani [są] Jemu zwiastuni i autorytety i moce.
Szymon Piotr, sługa i wysłannik Jezusa Pomazańca, [do tych] równie cenną nam otrzymawszy w udziale wiarę w sprawiedliwości ― Boga naszego i Zbawcy Jezusa Pomazańca:
łaska wam i pokój niech się pomnaża w poznaniu ― Boga i Jezusa ― Pana naszego.
Ponieważ ― wszystko nam ― Boska moc Jego ― do życia i pobożności dała przez ― [dogłębne] poznanie [Tego], powoławszy nas [dla] Swojej chwały i cnoty,
przez które ― drogie i największe nam obietnice dane w darze, aby przez te stalibyście się Boskiej uczestnikami natury, uciekłszy [tej] na ― świecie ― żądzy zniszczenia.
i samą tą zaś gorliwość całą wzniósłszy ponadto dodajcie w ― wierze waszej ― cnotę, w zaś ― cnocie ― poznanie,
Te bowiem wam będąc w gotowości i obfitości, nie jałowymi, ani bezowocnymi, umieszczają ku ― ― Pana naszego Jezusa Pomazańca [dogłębnemu] poznaniu,
Dlatego więcej, bracia, śpieszcie się mocnym wasze ― powołanie i wybrania uczynić, te bowiem czyniąc, nie ― potknęlibyście się kiedykolwiek.
Tak bowiem bogato zostanie wyposażone wam ― wejście do ― wiecznego królestwa ― Pana naszego i Zbawcy Jezusa Pomazańca.
Dlatego będę zawsze wam przypominać o tych, chociaż świadomi będąc i utwierdzonymi w [was] będącej obecną prawdzie.
wiedząc, że szybkie jest ― odłożenie ― namiotu mego, jak i ― Pan nasz Jezus Pomazaniec oświadczył mi.
Dopilnuję zaś [byście] wciąż mieli wy, po ― moim odejściu ― tych [rzeczy] wspomnienie sobie czynili.
Nie bowiem [za] przemądrzałymi opowieściami podążawszy, objawiliśmy wam ― ― Pana naszego Jezusa Pomazańca moc i przyjście, ale [naocznymi] obserwatorami stawszy się ― Owego wielkości.
Wziąwszy bowiem od Boga Ojca szacunek i chwałę, głos został przyniesiony Jemu taki od ― wspaniałej chwały: ― Synem Mym, ― ukochanym Mym, Ten jest, ku któremu Ja znalazłem upodobanie.
A ten ― głos my usłyszeliśmy z nieba przyniesiony z Nim, będąc na ― świętej górze.
I mamy jeszcze mocniejsze ― prorocze słowo, [w] którym dobrze czyńcie, kierując się jak [na] lampę świecącą w ciemnym miejscu, aż kiedy dzień zaświtałby i gwiazda poranna wzeszłaby w ― sercach waszych.
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ― ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą podziały niszczące, i [Tego], który wykupił ich Władcę wypierając, przynosząc sobie samym nagłe całkowite zniszczenie.
A wielu będzie podążać za ich ― nieokiełznanym pożądaniem, przez których ― droga ― prawdy zostanie oczerniona.
I w chciwości fałszywymi słowami was przehandlują; co [do nich] ― sąd od dawna nie jest bezczynny, a ― zguba ich nie drzemie.
i starożytnego świata nie oszczędził, ale [jako] ósmego, Noego sprawiedliwości herolda ustrzegł, [do] powodzi świata bezbożnych doprowadziwszy,
i miasta Sodomy i Gomory spopieliwszy, zniszczeniem potępił, [jako] przykład mających nastąpić czyniących bezbożność umieściwszy,
i sprawiedliwego Lota doznający udręki przez ― ― nikczemnych w rozwiązłości zachowania [ich], wyratował,
wzrokiem bowiem i słuchem [ten] sprawiedliwy mieszkając wśród nich, dzień po dniu duszy sprawiedliwej bezprawnymi dziełami zadawał ból.
najbardziej zaś [tych] za ciałem w pożądaniu zepsucia idących i władzami gardzących, zuchwali, samowolni, [przed] chwałami nie drżący [a] bluźniący,
gdzie zwiastuni siłą i mocą więksi będąc, nie niosą przeciw nim przed Panem oczerniającego osądu.
Ci zaś, jak pozbawione rozumu zwierzęta, urodzone z natury na schwytanie i zniszczenie, w czym nie rozumiejąc, bluźnią, w ― zagładzie ich i zniszczeni będą,
[w] niegodziwym postępowaniu [jako] zapłatę niesprawiedliwości; [za] przyjemność uznając ― w dzień rozpustę, plamy i hańby rozkoszujące się w ― oszustwie ich, wspólnie ucztujący [z] wami,
oczy mający pełne cudzołożnicy i nienasyconych grzechów, nęcący dusze niestabilne, serce wyćwiczone [w] chciwości mający, przekleństwa dzieci.
Ci są źródłami bezwodnymi i mgłą przez burzliwy wiatr pędzoną, którym ― mrok ― ciemności jest strzeżony.
Jeśli bowiem uciekłszy [od] nieczystości ― świata w poznaniu ― Pana i Zbawiciela Jezusa Pomazańca, te zaś znów wplątawszy się, przezwyciężeni, stało się im [te] ostatnie gorsze ― [od] pierwszych.
Zdarzyła się im [ta] ― prawdziwa przypowieść: Pies zawrócił do ― jego wymiocin a świnia która obmyła się do tarzania się błotem.
[by] przypomnieć sobie [w] przepowiedzianych słowach przez ― świętych proroków i ― ― wysłanników waszych przykazaniu ― Pana i Zbawcy,
i mówiący: Gdzie jest ― obietnica ― przyjścia Jego? Od kiedy bowiem ― ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku założenia [świata].
Ukrywa się bowiem [przed] nimi, tego pragnącymi, że niebiosa były od dawna i ziemia z wód i przez wodę powstała ― ― Boga słowem,
― Zaś teraz niebiosa i ― ziemia ― Jego słowem odłożone są [dla] ognia ustrzeżone na dzień sądu i zagłady ― bezbożnych ludzi.
Jedno zaś to nie niech ukrywa się [przed] wami, ukochani, że jeden dzień przed Panem jak tysiąc lat a tysiąc lat jak dzień jeden.
Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej. W nim ― niebiosa z trzaskiem przeminą, elementy zaś spalane będąc zostanie stracone, a ziemia i ― na niej dzieła zostaną odszukane.
[Skoro] te tak wszystkie będą rozwiązane, jakimi trzeba być wam w świętych zachowaniach i pobożności,
oczekując i śpiesząc się [na] przyjście ― ― Boga dnia, przez które niebiosa płonąc rozwiązane zostaną a elementy paląc się stapiane są
Nowych zaś niebios i ziemi nowej według ― obietnicy Jego oczekujemy, w których sprawiedliwość zamieszkuje.
Dlatego, ukochani, te oczekując, śpieszcie się nieskalanymi i nienagannymi Jego zostać znalezieni w pokoju,
a ― ― Pana naszego cierpliwość [za] zbawienie uznawajcie, jak i ― ukochany nasz brat Paweł według ― danej mu mądrości napisał wam,
jak i we wszystkich listach mówiący w nich o tym, w których są trudne do zrozumienia pewne, co ― nieuki i chwiejni przekręcają jak i ― inne Pisma, na ― własną ich zgubę.
wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu ― Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca. Jemu ― chwała i teraz i w dzień wieków.
Co było od początku, co usłyszeliśmy, co zobaczyliśmy ― oczami naszymi, co oglądaliśmy i ― ręce nasze dotknęły, o ― Słowie ― życia, ―
i ― życie zostało uwidocznione i zobaczyliśmy i składamy świadectwo i ogłaszamy wam ― życie ― wieczne, które było przy ― Ojcu i zostało uwidocznione nam, ―
co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy, ogłaszamy i wam, aby i wy wspólnotę mielibyście z nami. I ― wspólnota zaś ― nasza z ― Ojcem i z ― Synem Jego, Jezusem Pomazańcem,
I to piszemy wam, aby ― radość wasza była wypełniona.
I jest to ― nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i zwiastujemy wam, że ― Bóg światłem jest i ciemności w Nim nie jest żadna.
Jeśli powiedzielibyśmy, że wspólnotę mamy z Nim i w ― ciemności chodzilibyśmy, kłamiemy i nie czynimy ― prawdy.
Jeśli zaś w ― świetle chodzilibyśmy, jak On jest w ― świetle, wspólnotę mamy z sobą nawzajem i ― krew Jezusa ― Syna Jego, oczyszcza nas z każdego grzechu.
Jeśli powiedzielibyśmy, że grzechu nie mamy, siebie samych zwodzimy i ― prawda nie jest w nas.
Jeśli wyznawalibyśmy ― grzechy nasze, wierny jest i sprawiedliwy, aby odpuściłby nam ― grzechy i oczyścił nas z każdej niesprawiedliwości.
Jeśli powiedzielibyśmy, że nie zgrzeszyliśmy, kłamcą czynimy Jego i ― słowo Jego nie jest w nas.
Dzieci me, to piszę wam, aby nie grzeszylibyście. I jeśli ktoś zgrzeszyłby, Pocieszyciela mamy przy ― Ojcu, Jezusa Pomazańca sprawiedliwego.
I On przebłaganiem jest za ― grzechy nasze, nie za ― nasze zaś jedynie, ale i za całego ― świata.
I w tym poznajemy, że poznajemy Go, jeśli ― przykazania Jego strzeżemy.
― Mówiący, że: Poznałem Go, i ― przykazań Jego nie strzegący, kłamcą jest, i w tym ― prawda nie jest.
― Mówiący, [że] w Nim mieszka, powinien jak Ów chodził i sam tak chodzić.
Znowu przykazanie nowe piszę wam, ― jest prawdziwe w Nim i w was, że ― ciemność przemija i ― światło ― prawdziwe już świeci.
― Mówiący, [że] w ― świetle jest i ― brata jego nienawidzący w ― ciemności jest aż do teraz.
― Kochający ― brata jego w ― świetle trwa, i przyczyna potknięcia w nim nie jest.
― Zaś nienawidzący ― brata jego w ― ciemności jest i w ― ciemności chodzi, i nie wie gdzie odchodzi, że ― ciemność oślepiła ― oczy jego.
Napisałem wam, dzieci, że poznaliście ― Ojca. Napisałem wam, ojcowie, że poznaliście [Go] od początku. Napisałem wam, młodzieńcy, że silni jesteście i ― słowo ― Boga w was trwa i zwyciężyliście ― złego.
Bo wszystko ― w ― świecie, ― pożądanie ― ciała i ― pożądanie ― oczu i ― chełpliwość ― życia, nie jest z ― Ojca, ale ze ― świata jest.
I ― świat przemija i ― pożądliwość jego, ― zaś czyniący ― wolę ― Boga trwa na ― wiek.
Dzieci, ostatnia godzina jest, i od kiedy usłyszeliście, że przeciwnik Pomazańca przychodzi, i teraz przeciwnicy Pomazańca liczni stali się, stąd wiemy, że ostatnia godzina jest.
I wy namaszczenie macie od ― Świętego, i znacie wszystko.
Nie napisałem wam, że nie znacie ― prawdy, ale, że znacie ją, i, że każdy fałsz z ― prawdy nie jest.
Kto jest ― kłamcą, jeśli nie ― zaprzeczający, że Jezus nie jest ― Pomazańcem? Ten jest ― przeciwnikiem Pomazańca ― odrzucający ― Ojca i ― Syna,
Każdy ― odrzucający ― Syna także nie ― Ojca ma. ― Wyznający ― Syna i ― Ojca ma.
Wy [, którzy] usłyszeliście od początku, w was trwa. Jeśli w was pozostanie [co] od początku usłyszeliście, i wy w ― Synu i w ― Ojcu pozostaniecie.
I ta jest ― obietnica, którą On obiecał nam: ― życie ― wieczne.
I wy ― namaszczenie [, które] wzięliście od Niego, pozostaje w was, i nie potrzebę macie, aby ktoś uczył was, ale jak ― Jego namaszczenie poucza was o wszystkim, i prawdą jest i nie jest fałszem, i jak nauczył was, trwajcie w Nim.
I teraz, dzieci, trwajcie w Nim, aby jeśli stanie się widocznym, mielibyście otwartość i nie wstydzilibyście się przed Nim w ― czasie przyjścia Jego.
Jeśli wiedzielibyście, że sprawiedliwy jest, poznajecie, że i każdy ― czyniący ― sprawiedliwość z Niego jest zrodzony.
Zobaczcie jaką miłość dał nam ― Ojciec, aby dziećmi Boga zostalibyśmy nazwani, i jesteśmy, dla tego ― świat nie poznaje nas, bo nie poznał Jego.
Ukochani, teraz dziećmi Boga jesteśmy, i jeszcze nie ujawniło się czym będziemy. Wiemy, że jeśli stanie się widocznym, podobni Jemu będziemy, bo zobaczymy Jego jakim jest.
I każdy ― mający ― nadzieję tę w Nim czyni oczyszczonym siebie jak Ów nieskazitelny jest.
Każdy ― czyniący ― grzech i ― bezprawie czyni, i ― grzech jest ― bezprawiem.
I wiecie, że Ów ujawniony został, aby ― grzechy poniósłby, i grzech w Nim nie jest.
Każdy ― zrodzony z ― Boga grzechu nie czyni, gdyż nasienie Jego w nim trwa, i nie jest w stanie grzeszyć, gdyż z ― Boga zrodzony jest.
W tym widoczne są ― dzieci ― Boga i ― dzieci ― oszczercy, każdy ― nie czyniący sprawiedliwości nie jest z ― Boga, i ― nie kochający ― brata jego.
Nie jak Kain ze ― złego był i zarżnął ― brata jego, i ze względu na co zamordował jego? Bowiem ― dzieła jego złe były, ― zaś ― brata jego sprawiedliwe.
Każdy ― nienawidzący ― brata jego mordercą człowieka jest, a wiecie, że każdy morderca człowieka nie ma życia wiecznego w nim trwającego.
W tym poznaliśmy ― miłość, że Ów za nas ― duszę Jego położył, i my powinniśmy za ― braci dusze położyć.
Kto zaś ― ma ― dobro ― świata i widzi ― brata jego potrzebę mającego, a zamknąłby ― wnętrze jego od niego, jak ― miłość ― Boga trwa w nim?
Dzieci, nie kochajmy słowem ani ― językiem, ale w dziele i prawdzie.
W tym będziemy poznawać, że z ― prawdy jesteśmy i przed Nim przekonamy ― serce nasze,
że jeśli znajduje wady nasze ― serce, bo większy jest ― Bóg [niż] serce nasze i poznaje wszystko.
i ― jeśli prosimy, otrzymujemy od Niego, gdyż ― przykazania Jego strzeżemy i ― podobające się przed Nim czynimy.
I to jest ― przykazanie Jego, aby uwierzylibyśmy ― imieniu ― Syna Jego Jezusa Pomazańca i kochali jedni drugich jak dał przykazanie nam.
A ― strzegący ― przykazań Jego w Nim trwa i On w nim, i po tym poznajemy, że trwa w nas: z ― Ducha, którego nam dał.
a każdy duch ― nie wyznający ― Jezusa z ― Boga nie jest, a ten jest ― tego przeciwnika Pomazańca, co słyszeliście, że przychodzi i teraz w ― świecie jest już.
Wy z ― Boga jesteście, dzieci, i zwyciężyliście ich, bo większy jest [Ten] w was niż [ten] w ― świecie.
Oni ze ― świata są, dla tego ze ― świata mówią i ― świat ich słucha.
My z ― Boga jesteśmy. ― Znający ― Boga słucha nas, kto nie jest z ― Boga, nie słucha nas. Z tego poznajemy ― ducha ― prawdy i ― ducha ― zwiedzenia.
Ukochani, kochajmy siebie nawzajem, bo ― miłość z ― Boga jest, i każdy ― kochający z ― Boga zrodzony jest i zna ― Boga.
W tym jest ― miłość, nie że my ukochaliśmy ― Boga, ale że On ukochał nas i wysłał ― Syna Jego, przebłaganie za ― grzechy nasze.
Ukochani, jeśli tak ― Bóg ukochał nas, i my powinniśmy siebie nawzajem kochać.
Boga nikt nigdy [nie] obejrzał. Jeśli kochamy siebie nawzajem, ― Bóg w nas pozostaje i ― miłość Jego wydoskonalona w nas jest.
W tym poznajemy, że w Nim trwamy i On w nas, że z ― Ducha Jego dał nam.
I my obejrzeliśmy i świadczymy, że ― Ojciec wysłał ― Syna Zbawiciela ― świata.
Kto jeśli wyznałby, że Jezus jest ― Synem ― Boga, ― Bóg w nim pozostaje i on w ― Bogu.
I my poznaliśmy i uwierzyliśmy ― miłości, którą ma ― Bóg w nas. ― Bóg miłością jest, i ― trwający w ― miłości w ― Bogu trwa a ― Bóg w nim pozostaje.
W tym wydoskonaliła się ― miłość z nami, aby otwartość mielibyśmy w ― dniu ― sądu, że jak Ów jest i my jesteśmy w ― świecie tym.
Jeśli ktoś powiedziałby, że: "Kocham ― Boga", a ― brata jego nienawidzi, kłamcą jest, ― bowiem nie kochający ― brata jego, którego widzi, ― Boga, którego nie widzi nie jest w stanie kochać.
A to ― przykazanie mamy od Niego, by ― kochający ― Boga, kochał i ― brata jego.
Każdy, ― wierzący, że Jezus jest ― Pomazańcem z ― Boga jest zrodzony, i każdy ― kochający [Tego,] [który Go] zrodził, kocha [Tego] zrodzonego z Niego.
W tym poznajemy, że kochamy ― dzieci ― Boga, kiedy ― Boga kochamy i ― przykazania Jego spełniamy.
To bowiem jest ― miłość ― Boga, aby ― przykazania Jego strzec, a ― przykazania Jego ciężkie nie są,
bo wszystko ― zrodzone z ― Boga zwycięża ― świat, a to jest ― zwycięstwo, ― zwyciężające ― świat, ― wiara nasza.
Ten jest ― [który] przyszedł przez wodę i krew, Jezus Pomazaniec. Nie w ― wodzie jedynie, ale w ― wodzie i we ― krwi, i ― Duch jest świadczący, bo ― Duch jest ― prawdą.
― Duch i ― woda i ― krew, i ― trzej w ― jedno są.
I to jest ― świadectwo, że życie wieczne dał ― Bóg nam, i to ― życie w ― Synu Jego jest.
I ta jest ― otwartość, którą mamy, do Niego, że jeśli o cokolwiek prosilibyśmy według ― woli Jego, słucha nas.
I jeśli wiemy, że słucha nas, ― jeśli prosilibyśmy, wiemy, że mamy ― prośby, o które prosiliśmy od Niego.
Jeśli ktoś zobaczyłby ― brata jego grzeszącego grzechem nie ku śmierci, prosić będzie, i da jemu życie, [tym] grzeszącym nie ku śmierci. Jest grzech ku śmierci. Nie o owym mówię, aby prosiłby.
Każda niesprawiedliwość grzechem jest, i jest grzech nie ku śmierci.
Wiemy, że nikt ― zrodzony z ― Boga nie grzeszy, ale ― zrodzony z ― Boga strzeże jego, i ― zło nie dotyka jego.
Wiemy, że z ― Boga jesteśmy, i ― świat cały w ― złym leży.
Wiemy zaś, że ― Syn ― Boga nadchodzi i dał nam myślenie, aby poznawaliśmy ― Prawdziwego, i jesteśmy w ― Prawdziwym, w ― Synu Jego Jezusie Pomazańcu: Ten jest ― prawdziwy Bóg i życie wieczne.
― Starszy wybranej pani i ― dzieci jej, które ja kocham w prawdzie, i nie ja tylko ale i wszyscy ― świadomi ― prawdy,
dla ― prawdy ― trwającej w nas, i z nami będzie na ― wiek.
[Niech] będzie z nami łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca, i od Jezusa Pomazańca ― Syna ― Ojca w prawdzie i miłości.
I teraz proszę cię, pani, nie jak przykazanie pisząc ci nowe, ale które ma miejsce od początku, aby kochaliśmy siebie nawzajem.
I ta jest ― miłość, aby chodzić według ― przykazania Jego. To ― przykazanie jest, jak słyszeliście od początku, aby w Nim chodziliście.
Bo liczni zwodziciele wyszli na ― świat, ― nie wyznający Jezusa Pomazańca przychodzącego w ciele. Ten jest ― zwodziciel i ― przeciw Pomazańcowi.
Każdy ― idący naprzód i nie trwający w ― nauce ― Pomazańca, Boga nie ma. ― Trwający w ― nauce, ten i ― Ojca i ― Syna ma.
Jeśli ktoś przychodzi do was i tej ― nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go do domu, i "Witaj!" mu nie mówcie.
Wiele mając wam pisać, nie chciałem przez papirus i tusz, ale mam nadzieję przyjść do was i ustami do ust pomówić, aby ― radość wasza wypełniona była.
Ukochany, o wszystko modlę się, [aby] ci się dobrze działo i byś był zdrów jak dobrze dzieje się twej ― duszy.
Raduję się bowiem bardzo, [gdyż] przyszli bracia i zaświadczyli twej ― prawdzie, jak ty w prawdzie chodzisz.
Ukochany, wiernie czynisz ― w pracy dla ― braci i ― obcych,
Dla tego, jeśli przyjdę, przypomnę jego ― dzieła, które czyni, słowami złymi sprzeciwia się nam, i nie zadowalając się ― tymi, i nie on przyjmuje ― braci i ― chcącym przeszkadza i z ― [ze] zgromadzenia wyrzuca.
Demetriuszowi zaświadczone jest od wszystkich i od samej ― prawdy, i my zaś zaświadczamy, i wiesz, że ― świadectwo nasze prawdą jest.
Wiele mógłbym pisać ci, ale nie chcę przez atrament i trzcinę ci pisać.
Mam nadzieję zaś zaraz cię zobaczyć, i usta do ust pomówimy.
Juda, Jezusa Pomazańca sługa, brat zaś Jakuba, ― w Bogu Ojcu, ukochanym w Jezusie Pomazańcu ustrzeżonym, powołanym:
miłosierdzie wam i pokój i miłość niech się pomnaża.
Przeniknęli bowiem jacyś ludzie, ― od dawna przedtem zapisani na ten ― sąd, niegodziwcy, ― ― Boga naszego łaskę obracający w rozwiązłość i ― jedynego Władcę i Pana naszego Jezusa Pomazańca odrzucający.
Jak Sodoma i Gomora i ― okoliczne ich miasta, ― w podobny sposób [do] tych oddanych cudzołóstwie i odchodzących za ciałem innych, występują jako przykład ognia wiecznego [sprawiedliwy] wyrok znosząc.
Podobnie jednak i ci mający marzenia, ciała ― kalają, zwierzchności zaś odrzucają, chwałom zaś bluźnią.
Biada im, że ― drogą ― Kaina poszli, i ― błędem ― Balaama [dla] zapłaty zostali pogrążeni, i ― buncie ― Korego zostali zniszczeni.
Prorokował zaś i im siódmy od Adama, Henoch mówiąc: Oto przychodzi, Pan wśród świętych niezliczonych Jego,
dokonać sądu przeciw każdemu i skazując wszystkich ― bezbożnych za wszystkie ― uczynki bezbożne ich, ― które popełnili i za wszystkie ― twarde ― [słowa, które] wyrzekli przeciw Niemu grzesznicy bezbożni.
Ci są mruczącymi [pod nosem], [wiecznie] narzekającymi, według ― pożądań ich chodzący, a ― usta ich mówią przesadnie, podziwiający osoby korzyść mając na względzie.
i ― ― miłosierni [będąc dla] wątpiących,
[innych] zaś ratujcie z ognia chwytając; [dla innych] zaś miejcie miłosierdzie z obawą, nienawidząc i ― od ― ciała splamionej tuniki.
[Temu] zaś, który jest w stanie ustrzec was od upadku i postawić w obecności ― chwały Jego [jako] nieskazitelnych w uniesieniu,
Jedynemu Bogu Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Pomazańca ― Pana naszego, chwała, wielkość, moc i władza przed wszystkimi ― wiekami i teraz i na wszystkie ― wieki. Amen.
Objawienie Jezusa Pomazańca, które dał Mu ― Bóg, [by] pokazać ― sługom Jego co musi stać się w krótce, i oznaczył posławszy przez ― zwiastuna Jego ― słudze Jego Janowi,
co zaświadczył ― słowo ― Boga i ― świadectwo Jezusa Pomazańca, ile zobaczył.
Szczęśliwy ― czytający i ci słyszący ― słowa ― proroctwa i strzegący ― w nim, które są napisane, ― bowiem czas bliski.
Jan ― siedmiu zgromadzeniom ― w ― Azji: łaska wam i pokój od [Tego co] był i [co] jest i [co] przychodzi, i od ― siedmiu Duchów ― przed ― tronem Jego,
i od Jezusa Pomazańca, ― świadka ― wiernego, ― pierworodnego ― [spośród] martwych i ― władca ― królów ― ziemi, ― kochającego nas i uwalniającego nas z ― grzechów naszych w ― krwi Jego,
i uczynił nas królestwem, kapłanami ― Boga i Ojca Jego, Jemu ― chwała i ― moc na ― wieki ― wieków. Amen.
Oto przychodzi z ― chmurami, i zobaczy Go wszelkie oko i którzy Jego przebili, i będą uderzać się w pierś przez Niego wszystkie ― plemiona ― ziemi. Tak, Amen.
JA JESTEM ― Alfa i ― Omega, mówi Pan ― Bóg [co] był i [co] jest i [co] przychodzi, ― Wszechmogący.
Ja Jan ― brat wasz i współuczestnik w ― ucisku i królestwie i wytrwałości w Jezusie, stałem się na ― wyspie ― która jest nazywana Patmos dla ― słowa ― Boga i ― świadectwa Jezusa.
Stałem się w Duchu w ― Pański dzień i usłyszałem za mną głos wielki jak trąby
mówiący: Co widzisz, napisz w zwoju i poślij ― siedmiu zgromadzeniom, w Efezie i w Smyrnie i w Pergamonie i w Tiatyrze i w Sardes i w Filadelfii i w Laodycei.
i odwróciłem się [by] widzieć ― głos, który mówił za mną, i odwróciwszy się zobaczyłem siedem świeczników złotych,
i w środku ― świeczników podobnego Synowi Człowieka, który jest ubrany w sięgającą stóp [szatę] i który jest przepasany na ― piersiach pasem złotym.
― Zaś głowa Jego i ― włosy białe jak wełna, białe jak śnieg, a ― oczy Jego jak płomień ognia,
a ― stopy Jego podobne do mosiądzu jak w piecu rozpalonym, a ― głos Jego jak wołanie wód wielu,
i mający w ― prawej ręce Jego gwiazd siedem i z ― usta Jego miecz obosieczny ostry wychodzący i ― wygląd Jego jak ― słońce świecące w ― mocy Jego.
i kiedy zobaczyłem Go, upadłem do ― stóp Jego jak martwy, i położył ― prawą [rękę] Jego na mnie mówiąc: Nie bój się, JA JESTEM ― pierwszy i ― ostatni
i ― Żyjący i stałem się martwy i oto żyjący jestem na ― wieki ― wieków, i mam ― klucze ― śmierci i ― otchłani.
Napisz więc co ujrzałeś i co było i co zamierza stać się po tym.
― Tajemnicę ― siedmiu gwiazd co ujrzałeś na ― prawej mej, i ― siedem świeczników ― złotych: ― siedem gwiazd zwiastunami ― siedmiu zgromadzeń są, a ― świeczników ― siedem siedmioma zgromadzeniami są.
Znam ― dzieła twe i ― trud i ― wytrwałość twą, i że nie możesz znieść złych, i wypróbowałeś ― mówiących o sobie "Wysłannicy" a nie są, i znalazłeś ich fałszywymi.
i wytrwałość masz, i zniosłeś dla ― imienia Mego, i nie znużyłeś się.
Pamiętaj więc skąd spadłeś, i zmień myślenie i ― pierwsze dzieła uczyń. Jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie i poruszę ― świecznik twój z ― miejsca jego, jeśli nie zmienisz myślenia.
A ― zwiastunowi ― w Smyrnie zgromadzenia zapisz: To mówi ― pierwszy i ― ostatni co stał się martwy i ożył
Znam twój ― ucisk i ― ubóstwo, ― ale bogaty jesteś ― i ― bluźnienie od ― mówiących, [że] Judejczykami są sobie samym, a nie są ale zgromadzeniem ― oskarżyciela.
Nie bój się co masz wycierpieć. Oto zamierza wtrącać ― przeciwnik z was do więzienia, aby wypróbowani zostalibyście i będziecie mieć ucisk dni dziesięć. Stawaj się wierny aż do śmierci, a dam ci ― wieniec ― życia.
A ― zwiastunowi ― w Pergamonie zgromadzenia zapisz: To mówi ― mający ― miecz ― obosieczny ― ostry
Wiem gdzie mieszkasz: gdzie ― tron ― oskarżyciela a trzymasz się ― imienia Mego, i nie wyparłeś się ― wiary Mej i w ― dniach Antypasa ― świadka Mego ― wiernego Mego, co został zabity u was, gdzie ― oskarżyciel mieszka.
Ale mam przeciw tobie trochę, że masz tam trzymających się ― nauki Balaama co nauczał ― Balaka rzucić obrazę przed ― synów Izraela, [aby] zjeść ofiarowanych bóstwom i popełniać nierząd.
Tak masz i ty trzymających się ― nauki ― Nikolaitów podobnie.
Opamiętaj się więc, jeśli zaś nie, przychodzę [przeciw] tobie szybko i będę wojować z nimi ― ― mieczem ― ust Moich.
― Mający ucho niech usłyszy jak ― Duch mówi ― zgromadzeniom. ― Zwyciężającemu dam mu ― mannę ― ukrytej, i dam mu kamyk biały, i na ― kamyku imię nowe zapisane, [co] nikt nie zna jeśli nie ― biorący.
A ― zwiastunowi ― w Tiatyrze zgromadzenia zapisz: To mówi ― Syn ― Boga, ― mający ― oczy Jego jak płomienie ognia, i ― stopy Jego podobne do mosiądzu
Znam twe ― dzieła i ― miłość i ― wiarę i ― służbę i ― wytrwałość twą, i ― dzieł twych ― ostatnich więcej ― [od] pierwszych.
Ale mam przeciw tobie, że pozwalasz ― kobiecie Jezebel, ― mówiącą samej sobie prorokinią, a naucza i zwodzi ― Me sługi, uprawiać nierząd i zjeść ofiarowane bóstwom.
I dałem jej czas, aby zmieniłby myślenie, i nie chce zmienić myślenia z ― rozpusty jej.
Oto rzucam ją na łoże i ― cudzołożących z nią w ucisk wielki, jeśli nie upamiętają się z ― dzieł ich.
I ― dzieci jej zabiję na śmierć, i poznają wszystkie ― zgromadzenia, że JA JESTEM ― badający nerki i serca, i dam wam każdemu według ― dzieł waszych.
I ― zwyciężający i ― strzegący aż do końca ― dzieł Mych, dam mu władzę nad ― narodami
i pasł będzie je ― laską żelazną, jak ― rzeczy ― gliniane są kruszone,
jak i Ja wziąłem od ― Ojca Mego, i dam mu ― gwiazdę ― poranną.
A ― zwiastunowi ― w Sardes zgromadzenia napisz: Te mówi ― mający ― siedem duchów ― Boga i ― siedem gwiazd. Znam twe ― dzieła, że imię masz, że żyjesz, lecz martwy jesteś.
Stawaj się czuwającym i utwierdź [co] pozostało, [a] co miało umrzeć. Nie bowiem znalazłem twe dzieła dopełnione przed ― Bogiem Moim.
Pamiętaj więc jak przyjąłeś i usłuchałeś, i strzeż i zmień myślenie. Jeśli więc nie będziesz czuwać, przyjdę jak złodziej, i nie ― będziesz wiedzieć [o] jakiej godzinie przyjdę na ciebie.
Ale masz trochę imion w Sardes co nie splamiły ― szat ich, i będą chodzić ze Mną w [szatach] białych, gdyż godni są.
― Zwyciężający tak okryje się w szaty białe, i nie ― zostanie wymazane ― imię jego, ze ― zwoju ― życia i wyznam ― imię jego przed ― Ojcem Mym i przed ― zwiastunami Jego.
A ― zwiastunowi ― w Filadelfii zgromadzenia napisz: Te mówi ― święty, ― prawdziwy, ― mający ― klucz Dawida, ― otwierający i nikt [nie] zamknie, i zamykającym a nikt [nie] otwiera.
Znam twoje ― dzieła. Oto daję przed tobą drzwi otwarte, które nikt [nie] może zamknąć ich; gdyż małą masz moc, a ustrzegłeś Me ― słowo i nie wyparłeś się ― imienia Mego.
Oto daję z ― synagogi ― oskarżyciela, ― mówiących o sobie samych, [że] Judejczykami są, a nie są ale kłamią. Oto uczynię ich aby, przyjdą i pokłonią się przed ― stopami twymi i poznają, że Ja ukochałem cię,
― Zwyciężającego uczynię go filarem w ― świątyni ― Boga Mego, i na zewnątrz nie ― wyjdzie już, i napiszę na nim ― imię ― Boga Mego i ― imię ― miasta ― Boga Mego, ― nowego Jeruzalem, które zstępuje z ― nieba od ― Boga Mego, i ― imię Me ― nowe.
A ― zwiastunowi ― w Laodycei zgromadzenia napisz: Te mówi ― Amen, ― świadek ― wierny i prawdziwy, ― początek ― stworzenia ― Boga.
Tak, że letni jesteś, a ani gorący ani zimny, zamierzam cię wypluć z ― ust Moich.
Gdyż mówisz, że: Bogaty jestem i wzbogaciłem się i nic [nie] potrzebę mam, i nie wiesz, żeś ty jesteś ― nieszczęsny i pożałowania godny i biedak i ślepy i nagi.
Radzę ci kupić u Mnie złoto wypalone w ogniu, abyś wzbogacił się, i szaty białe, abyś odział się i nie uwidoczniła się ― hańba ― nagośći twojej, i maścią do oczu namaścił ― oczy twe, abyś widział.
Ja każdego którego kocham upominam i karcę. Okaż gorliwość więc i zmień myślenie.
Oto stanąłem u ― drzwi i pukam. Jeśli kto usłyszy ― głos Mój i otworzy ― drzwi, wejdę do niego i będę jadł z nim i on ze Mną.
― Zwyciężającemu dam mu usiąść ze Mną na ― tronie Mym, jak i ja zwyciężyłem i usiadłem z ― Ojcem Mym na ― tronie Jego.
I zobaczyłem innego zwiastuna wychodzącego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga Żywego, i krzyknął głosem wielkim ― czterem zwiastunom co zostało dane im uczynić niesprawiedliwość ― ziemi i ― morzu,
i usłyszałem ― liczbę ― którzy są opieczętowani: sto czterdzieści cztery tysiące, którzy są opieczętowani z każdego plemienia synów Izraela:
Po tym zobaczyłem i oto tłum wielki, którego policzyć jego nikt nie mógł, z wszelkiego narodu i plemienia i ludów i języków, stojący przed ― tronem i przed ― Barankiem, ubranych w szaty białe, i palmy w ― rękach ich.
I krzyczą głosem wielkim mówiąc: ― Zbawienie ― Bogu naszemu ― siedzącemu na ― tronie i ― Barankowi.
I wszyscy ci zwiastunowie stanęli wokół ― tronu i ― starsi i ― cztery [istoty] żyjące, i upadli przed ― tronem na ― twarze ich i oddając cześć ― Bogu,
mówiąc: Amen, ― błogosławieństwo i ― chwała i ― mądrość i ― dziękczynienie i ― szacunek i ― moc i ― siła ― Bogu naszemu na ― wieki ― wieków. Amen.
I odpowiedział jeden ze ― starszych mówiąc mi: Ci ― którzy są okryci ― szatami ― białymi, kim są i skąd przyszli?
i powiedziałem mu: Panie mój, ty wiesz, i powiedział mi: Ci są ― przychodzący z ― udręki ― wielkiej, i wyprali ― szaty ich i wybielili je we ― krwi ― Baranka.
Dla tego są przed ― tronem ― Boga i służą Mu dniem i nocą w ― świątyni Jego, i ― siedzący na ― tronie rozciągnie namiot nad nimi.
bo ― Baranek ― na środku ― tronu pasł będzie ich i wprowadzi ich na życia źródła wód. i zetrze ― Bóg wszelką łzę z ― oczu ich.
I kiedy otworzył ― pieczęć ― siódmą, stała się cisza w ― niebie, jakieś pół godziny.
i ujrzałem ― siedmiu zwiastunów ― w obecności ― Boga stojących, i zostały dane im siedem trąb.
I inny zwiastun przyszedł i stanął przy ― ołtarzu mając kadzielnicę złotą, i zostało dane mu kadzideł wiele, aby dał [z] modlitwami ― świętych wszystkich na ― ołtarz ― złoty ― przed ― tronem.
I wzniósł się ― dym ― kadzenia [z] modlitwami ― świętych z ręki ― zwiastuna przed ― Bogiem.
I wziął ― zwiastun ― kadzielnicę i napełnił ją z ― ognia ― ołtarza i rzucił na ― ziemię; i stały się grzmoty i głosy i błyskawice i trzęsienie [ziemi].
A ― siedmiu zwiastunów ― mających ― siedem trąb, przygotowali siebie, aby zatrąbiliby.
I ― pierwszy zatrąbił i stał się grad i ogień który jest zmieszany w krwi i został rzucony na ― ziemię; i ― trzecia ― ziemi została spalona, i ― trzecia ― drzew została spalona, i cała trawa zielona została spalona.
I ― drugi zwiastun zatrąbił; i jakby góra wielka, ogniem zapalona została wyrzucona w ― morze. I stała się ― trzecia ― morza krwią,
i umarła ― trzecia ― stworzeń ― w ― morzu, ― mających dusze, i ― trzecia ― statków zniszczona.
I ― trzeci zwiastun zatrąbił; i spadła z ― nieba gwiazda wielka paląca się jak lampa, i spadła na ― trzecią ― rzek i na ― źródła ― wód.
A ― imię ― gwiazdy mówią ― "Piołun". I stała się ― trzecia ― wód w piołunie, i wielu ― ludzi umarło od ― wód, bo stały się gorzkimi.
I ― czwarty zwiastun zatrąbił; i została uderzona ― trzecia ― słońca i ― trzecia ― księżyca i ― trzecia ― gwiazd, aby zostałaby zaćmiona ― trzecia ich i ― dzień nie ukazałby ― trzecią jego i ― noc podobnie.
I zobaczyłem i usłyszałem jednego orła lecącego na środku nieba, mówiącego głosem wielkim: Biada, biada, biada ― zamieszkującym na ― ziemi od ― pozostałych dźwięków ― trąby ― trzech zwiastunów ― mających trąbić.
I ― piąty zwiastun zatrąbił: i zobaczyłem gwiazdę z ― nieba spadającą na ― ziemię, i został dany jej ― klucz ― studni ― otchłani.
I otworzyła ― studnię ― otchłani: i wzniósł się dym z e ― studni jak dym pieca wielkiego, i zaciemnione zostało ― słońce i ― powietrze od ― dymu ― studni.
I z ― dymu wyszły szarańcze na ― ziemię i została dana im władza jaką mają władzę ― skorpiony ― ziemi.
I powiedziano im, aby nie szkodziłyby ― trawie ― ziemi ani wszelkiej zieleni ani, wszelkiemu drzewu, jeśli nie ― ludziom [jedynie] którzy nie mają ― pieczęci ― Boga na ― czołach [ich].
I został dany im [nakaz], aby nie uśmiercały ich, ale aby byli dręczeni miesięcy pięć. I ― męczarnia ich jak męczarnia [od] skorpiona, kiedy raziłby człowieka.
I w ― dniach owych będą szukać ― ludzie ― śmierci i nie ― znajdą jej, i będą pragnąć umrzeć i uciekać [będzie] ― śmierć od nich.
i ― podobne [z wyglądu] ― szarańczy, podobne koniom przygotowanym do bitwy, a na ― głowach ich jakby wieńce podobne złotu, i ― twarze ich jak twarze ludzkie,
i miały włosy jak włosy kobiet, i ― zęby ich jak lwów były,
i miały napierśniki jak pancerze żelazne, i ― dzwięk ― skrzydeł ich jak odgłos rydwanów koni licznych, biegnących do bitwy.
i mają ogony podobne skorpionom i żądła, i w ― ogonach ich, ― władza ich, [by] szkodzić ― ludziom miesięcy pięć.
Mają nad nimi króla, ― zwiastuna ― otchłani, imię jego po hebrajsku Abaddon i w ― greckim imię ma Apollon.
I ― szósty zwiastun zatrąbił: i usłyszałem odgłos jeden z ― [czterech] rogów ― ołtarza ― złotego ― przed ― Bogiem,
I zostali rozwiązani ― czterej zwiastunowie ― przygotowani na ― godzinę i dzień i miesiąc i rok, aby zabiliby ― trzecią [część] ― ludzkości.
I ― liczba ― wojsk ― konnicy dwa miriady miriad; usłyszałem ― liczbę ich.
I tak zobaczyłem ― konie w ― widzeniu i ― siedzących na nich, mających napierśniki ogniste i hiacyntowe i siarkowe, a ― głowy ― koni jak głowy lwów, i z ― ust ich wychodzi ogień i dym i siarka.
Od ― trzech ciosów tych zostali zabici ― trzecia [część] ― ludzkości, od ― ognia i ― dymu i ― siarki ― wychodzącej z ― ust ich.
― Bowiem władza ― koni w ― ustach ich jest i w ― ogonach ich, ― bowiem ogony ich podobne wężom, mające głowy i ― nimi wyrządzają szkody.
A ― pozostali ― ludzie, [którzy] nie zostali zabici w ― ciosach tamtych, ani zmienili myślenia, od ― dzieł ― rąk ich, aby nie kłaniali się ― demonom i ― wizerunkom ― złotym i ― srebrnym i ― z brązu i ― kamiennym i ― drewnianym, [które] ani nie widzieć są w stanie, ani słuchać, ani chodzić,
I nie zmieniły myślenia od ― morderstw ich, ani od ― magii ich, ani od ― rozpusty ich, ani od ― kradzieży ich.
I zobaczyłem innego zwiastuna, siłacza schodzącego z ― nieba, który jest odziany chmurą, i ― [z] tęczą nad ― głową jego, i ― oblicze jego jak ― słońce, i ― stopy jego jak filary ognia,
i mający w ― ręku jego mały zwój otwarty. I położył ― stopę jego ― prawą na ― morzu, ― zaś lewą na ― ziemi,
I krzyknął głosem wielkim jak lew ryczy. I kiedy krzyknął, słowa wyrzekło ― siedem grzmotów ― swoich głosami.
A kiedy słowa wyrzekło ― siedem grzmotów, zamierzałem pisać, i usłyszałem głos z ― nieba mówiący: Zapieczętuj te słowa które wyrzekło ― siedem grzmotów, a nie te zapisałbyś.
I ― zwiastun, którego zobaczyłem stojące na ― morzu i na ― ziemi, podniósł ― rękę jego ― prawą ku ― niebiosom,
I przysiągł na ― Żyjącego na ― wieki ― wieków, co stworzył ― niebiosa i ― na nich i ― ziemię i ― na niej i ― morze i ― w nim, że czas już nie będzie,
ale w ― dniach ― głosu ― siódmego zwiastuna, kiedy będzie trąbić, i zostanie dokonana ― tajemnica ― Boga, gdy ogłosił dobrą nowinę ― swoim sługom ― prorokom.
I ― głos co usłyszałem z ― nieba, znów mówiący ze mną i mówiący: Odejdź, weź ― zwój ― otwarty w ― ręku ― zwiastuna ― stojącego na ― morzu i na ― ziemi.
I przyszedłem do ― zwiastuna, mówiąc mu: daj mi ― mały zwój. I mówi mi: Weź i zjedz go, i uczyni gorzkim twój ― brzuch ale w ― ustach twych będzie słodki jak miód.
I wziąłem ― mały zwój z ― ręki ― zwiastuna, i zjadłem go, i był w ― ustach mych jak miód słodki i kiedy zjadłem go, stał się gorzki ― brzuch mój.
I mówią mi: Trzeba ci znów prorokować o ludach i narodach i językach i królach licznych.
I została dana mi trzcina podobna lasce, mówiąc: Podnieś się i zmierz ― przybytek ― Boga i ― ołtarz i ― oddających cześć w nim.
I ― dziedziniec ― zewnętrzny ― przybytku odrzuć od niego i nie jego mierz, bowiem został dany ― narodom i ― miasto ― święte będą deptać miesięcy czterdzieści dwa.
A dam ― dwóch świadków Mych, i będą prorokować dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt okryci worami.
Ci są ― dwoma drzewami oliwnymi i ― dwoma świecznikami ―. przed ― Panem ― ziemi stojącymi,
A jeśli ktoś im chce uczynić niesprawiedliwość, ogień wychodzi z ― ust ich i pożera ― przeciwników ich, i jeśli kto chciałby im uczynić niesprawiedliwość, tak ma on zostać zabitym.
Ci mają ― władzę zamknąć ― niebiosa, aby nie deszcz padałby [przez] dni ― prorokowania ich, i władzę mają nad ― wodami zmieniać je w krew i porazić ― ziemię we wszelkiej pladze ilekroć jeśli chcieliby.
A kiedy dokończą ― świadectwo ich, ― zwierzę ― wchodzące z ― otchłani uczyni z nimi wojnę i zwycięży ich i zabije ich.
A ― zwłoki ich na ― ulicach ― miasta ― wielkiego, które jest nazywane duchowo Sodomą i Egiptem, gdzie i ― Pan ich został ukrzyżowany.
i widzą z ― ludów i plemion i języków i narodów, ― zwłoki ich dni trzy i pół, i ― zwłoki ich nie dopuszczą położyć w grobowcu.
I ― zamieszkujący na ― ziemi radują się nad nimi i weselą i prezenty będą posyłać sobie nawzajem, gdyż ci ― dwaj prorocy dręczyli ― zamieszkujących na ― ziemi.
A po ― trzech dniach i połowie duch życia od ― Boga, wszedł w nich, i stanęli na ― stopach ich i lęk wielki padł na ― widzących ich.
I usłyszawszy głos wielki z ― nieba mówiący im: Wznieście się tutaj: i wznieśli się do ― niebios w ― chmurze, i zobaczyli ich ― nienawidzący ich.
I w owej ― godzinie stało się trzęsienie wielkie, i ― dziesiąta [część] ― miasta upadła, i zostali zabici w ― trzęsieniu ziemi imiona ludzi tysięcy siedem, i ― pozostali przestraszeni stali się i dali chwałę ― Bogu ― nieba.
I ― siódmy zwiastun zatrąbił: i było głosy wielkie na ― niebie, mówiące: Stało się ― królestwo ― świata ― Panu naszemu, i ― Pomazańcowi Jego i królować będzie na ― wieki ― wieków
I ― dwudziestu czterech starszych ― przed ― Bogiem siedzących na ― tronach ich, upadło na ― twarze ich i oddali cześć ― Bogu,
mówiąc: Dziękujemy ci, Panie ― Boże ― Wszechmogący ― któryś jest i ― był, bowiem wziąłeś ― moc Twą ― wielką i zacząłeś królować.
I ― narody rozgniewały się i przyszedł ― gniew Twój i ― pora ― martwych sądzić i dać ― zapłatę ― sługom Twoim ― prorokom i ― świętym i ― bojącym się ― imienia Twego, ― małym i ― wielkim i niszcząc ― niszczących ― ziemię.
I został otwarty ― przybytek ― Boga ― w ― niebie, i pojawiła się ― arka ― przymierza Jego w ― przybytku Jego, i stały się błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie [ziemi] i grad wielki.
I znak wielki pojawił się na ― niebie, kobieta odziana ― słońcem, a ― księżyc poniżej ― stóp jej, i na ― głowie jej wieniec gwiazd dwunastu,
i w łonie mająca, i krzyczy rodząc w bólach i udręczona urodziła.
I pojawił się inny znak na ― niebie, i oto smok ognisty wielki, mający głów siedem i rogów dziesięć i na ― głowach jego siedem diademów,
i ― ogon jego ciągnie ― trzecią [część] ― gwiazd ― nieba, i rzucił je na ― ziemię i ― smok stanął przed ― kobietą ― mającą urodzić, aby kiedy urodziłaby ― dziecko jej, pożarłby [je].
i urodziwszy syna, mężczyznę co ma paść wszystkie ― narody ― laską żelazną i zostało porwane ― dziecko jej do ― Boga i do ― tronu Jego.
i ― kobieta uciekła na ― pustkowie, gdzie posiada tam miejsce który jest przygotowane od ― Boga, aby tam karmiliby ją dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt.
i stała się wojna w ― niebie, ― Michał i ci zwiastuni jego ― walczyli ze ― smokiem, i ― smok wojował i ci zwiastuni jego,
i nie mieli siły, ani miejsce znalazło się [dla] nich jeszcze w ― niebie.
I zrzucony został ― smok ― wielki, ― wąż ― pradawny, ― zwany Oszczercą i ― Przeciwnikiem ― zwodzący ― świat zamieszkały cały, zrzucony został na ― ziemię, i ci zwiastuni jego z nim zostali zrzuceni.
i usłyszałem głos wielki w ― niebie mówiący: Teraz stało się ― zbawienie i ― moc i ― królestwo ― Boga naszego i ― władza ― Pomazańca Jego, bowiem został zrzucony ― oskarżyciel ― braci naszych, ― oskarżający ich przed ― Bogiem naszym dniem i nocą.
I oni zwyciężyli go przez ― krew ― Baranka i przez ― słowo ― świadectwa Jego, i nie umiłowali ― dusz ich aż do śmierci.
Dla tego cieszcie się, niebiosa i ci w nich mieszkający, biada ― ziemi i ― morzu, bowiem zszedł ― oszczerca do was mający furię wielką, zobaczywszy, że mały czas posiada.
I kiedy zobaczył ― smok, że został zrzucony na ― ziemię, prześladował ― kobietę, która urodziła ― mężczyznę.
I zostały dane ― kobiecie ― dwa skrzydła ― orła ― wielkiego, aby leciała na ― pustkowie, na ― miejsce jej, gdzie karmiona jest tam czas i czasy i połowę czasu, [z dala] od oblicza ― węża.
I wyrzucił ― wąż z ― ust jego za ― kobietą wodę jak rzekę, aby ją porwaną przez nurt uczyniłby.
I pomogła ― ziemia ― kobiecie, i otworzyła ― ziemia ― usta ją i połknęła ― rzekę, którą wyrzucił ― smok z ― ust jego.
I rozgniewał się ― smok na ― kobietę, i poszedł uczynić wojnę z ― pozostałym ― nasieniem jej, ― zachowującym ― przykazania ― Boga i mającym ― świadectwo Jezusa,
i stanął na ― piasku ― morza.
I zobaczyłem, z ― morza zwierzę wychodzące mające rogów dziesięć i głów siedem i na ― rogach jego dziesięć diademów, i na ― głowach jego imiona bluźniercze.
A ― zwierzę [które] zobaczyłem było podobne panterze a ― stopy jego, jak niedźwiedzia a ― usta jego jak usta lwa. I dał mu ― smok ― moc jego i ― tron jego i władzę wielką.
I jedna z ― głów jego jak zraniona na śmierć, lecz ― cios ― śmierci jego został uzdrowiony. I pełna podziwu [poszła] cała ― ziemia za ― zwierzęciem,
i oddali cześć ― smokowi, bowiem dał ― władzę ― zwierzęciu, i oddali cześć ― zwierzęciu mówiąc: Któż podobny [jest] ― zwierzęciu, i kto może wojować z nim?
I zostały dane mu usta mówiące [słowa] wielkie i bluźnierstwa, i została dana mu władza [to] czynić [przez] miesięcy czterdzieści dwa.
I otworzyło ― usta jego w bluźnierstwach do ― Boga, bluźniąc ― imieniu Jego i ― namiotowi Jego, [i tym] w ― niebie namiotującym.
I została dana mu uczynić wojnę ze ― świętymi i zwyciężyć ich i została dana mu władza nad wszelkim plemieniem i ludem i językiem i narodem.
I będą oddawali cześć jemu wszyscy ― zamieszkujący na ― ziemi, których nie zapisane [jest] ― imię jego w ― zwoju ― życia ― Baranka ― zabitego, od założenia świata.
Jeśli ktoś [ma iść] do niewoli, do niewoli odchodzi; jeśli ktoś ― mieczem [ma] zostać zabity, trzeba mu ― mieczem zostać zabitym. Tutaj jest ― cierpliwości i ― wiara ― świętych.
I zobaczyłem inne zwierzę wychodzące z ― ziemi, i miało rogów dwa, podobnie Barankowi, lecz mówiło jak smok.
I ― władzę ― pierwszego zwierzęcia całą czyni przed nim. I czyni ― ziemię i ― na niej zamieszkujących, aby oddali cześć ― zwierzęciu ― pierwszemu, co zostało uzdrowione ― zranienie ― śmierci jego.
I czyni znaki wielkie, aby i ogień uczyniło z ― nieba schodzący na ― ziemię przed ― ludzmi.
I zwodzi ― zamieszkujących na ― ziemi przez ― znaki, które dano jej uczynić przed ― zwierzęciem, mówiąc ― zamieszkującym na ― ziemi, [by] uczynili obraz ― zwierzęciu, co ma ― cios ― mieczem a przeżyło.
I zostało dane mu dać ducha ― obrazowi ― zwierzęcia, aby i przemówiłaby ― podobizna ― zwierzęcia, i sprawiła, aby ilu kolwiek nie oddaliby czci ― obrazowi ― zwierzęcia zostali zabici.
I czyni, [że] wszyscy: ― mali i ― wielcy, i ― bogaci i ― biedni, i ― wolni i ― niewolnicy, aby daliby im piętno na ― rękę ich ― prawą lub na ― czoło ich,
i aby nie ktoś mógłby kupić lub sprzedać, jeśli nie ― mający ― piętna, ― imię ― zwierzęcia lub ― liczby ― imienia jego.
Tutaj [potrzebna] mądrość jest: ― mający umysł niech obliczy ― liczbę ― zwierzęcia, liczbą bowiem człowieka jest. A ― liczba jego sześćset sześćdziesiąt sześć.
I zobaczyłem, i oto ― Baranek stojący na ― górze Syjon, i z Nim sto czterdzieści cztery tysiące mających ― imię Jego i ― imię ― Ojca Jego napisane na ― czołach ich.
I usłyszałem głos z ― nieba jak odgłos wód licznych i jak odgłos grzmotu wielkiego, i ― głos który usłyszałem jak kitarzystów grających na ― kitarach ich.
I śpiewają pieśń nową przed ― tronem i przed ― czterema stworzeniami i ― starszymi. I nikt [nie] mógł nauczyć się ― pieśni jeśli nie ― sto czterdzieści cztery tysiące, ci wykupieni z ― ziemi.
Ci są, którzy z kobietami nie splamili się; dziewiczy bowiem są. Ci ― towarzyszący ― Barankowi gdziekolwiek ― szedłby. Ci wykupieni zostali z ― ludzi, pierwocina ― Bogu i ― Barankowi.
A w ― ustach ich nie znalazł się fałsz, niewinni są.
I zobaczyłem innego zwiastuna lecącego w środku nieba, mającego dobrą nowinę wieczną ogłosić wobec ― siedzących na ― ziemi i wobec wszelkiego narodu i plemienia i języka i ludu,
mówiąc ― głosem wielkim: Bójcie się ― Boga i dajcie Mu chwałę, bowiem przyszła ― godzina ― sądu Jego, i oddajcie cześć ― Stwórcy ― niebios i ― ziemi i mórz i źródeł wód.
A inny zwiastun drugi nastąpił mówiąc: Upadł, upadł Babilon ― wielki, co z ― wina ― namiętności ― rozpusty jego napoił wszystkie ― narody.
A inny zwiastun trzeci nastąpił [po] nich mówiąc ― głosem wielkim: Jeśli kto oddaje cześć ― zwierzęciu i ― wizerunkowi jego, i bierze piętno na ― czoło jego lub na ― rękę jego,
i sam wypije z ― wina ― zapalczywości ― Boga, ― zmieszanego, nierozcieńczonego w ― kielichu ― gniewu Jego i będą dręczeni w ogniu i siarce przed zwiastunami świętymi i przed ― Barankiem.
a ― dym ― męczarni ich na wieki wieków wznosi się, i nie mają odpoczynku dniem i nocą ci oddający cześć ― zwierzęciu i ― wizerunkowi jego, i jeśli kto bierze ― piętno ― imienia jego.
Tutaj ― wytrwałość ― świętych jest, ― strzegący ― przykazań ― Boga i ― wiary Jezusa.
I usłyszałem głos z ― nieba mówiący: Napisz, Szczęśliwi ― martwi ― w Panu umierający odtąd. Tak, mówi ― Duch, aby odpoczęli od ― trudów ich, ― bowiem dzieła ich towarzyszą za nimi.
I zobaczyłem, i oto chmura biała, i na ― chmurze siedzący, podobny Synowi Człowieka mający na ― głowie Jego wieniec złoty i w ― ręku Jego sierp ostry.
I inny zwiastun wyszedł z ― świątyni, krzycząc ― głosem wielkim ― siedzącemu na ― chmurze: Poślij ― sierp Twój i żnij, bowiem przyszła ― godzina żąć, gdyż obeschło ― żniwo ― ziemi.
I rzucił ― siedzący na ― chmurze ― sierp Jego na ― ziemię, i została zżęta ― ziemia.
I inny zwiastun wyszedł z ― świątyni ― w ― niebie, mający i swój sierp ostry.
I inny zwiastun wyszedł zza ― ołtarza, ― mający władzę nad ― ogniem, i zawołał głosem wielkim ― mającemu ― sierp ― ostry mówiąc: Poślij twój ― sierp ― ostry i zbierz ― kiście ― winorośli ― ziemi, bowiem dojrzały ― grona jej.
I rzucił ― zwiastun ― sierp jego na ― ziemię, i zebrał ― winorośl ― ziemi i wrzucił w ― tłocznię ― zapalczywości ― Boga ― wielkiej.
I została udeptana ― tłocznia poza ― miastem, i wyszła krew z ― tłoczni aż do ― wędzideł ― koni, na stadiów tysiąc sześćset.
I zobaczyłem inny znak na ― niebie, wielki i zdumiewający, zwiastunów siedmiu mających plag siedem ― ostatnich, gdyż w mich dokona się ― zapalczywość ― Boga.
i zobaczyłem jakby morze szkliste zmieszane z ogniem, i ― zwyciężających ze ― zwierzęciem i z ― obrazem jego, i z ― liczbą ― imienia jego, stojących nad ― morzem ― szklistym, mających kitary ― Boga.
I śpiewają ― pieśń Mojżesza ― sługi ― Boga i ― pieśń ― Baranka, mówiąc: Wielkie i niezwykłe ― dzieła Twe, Panie ― Boże ― Wszechmogący; sprawiedliwe i prawdziwe ― drogi Twe, ― Królu ― narodów.
Kto nie ― bałby się, Panie , i [nie] uwielbił ― imienia Twego? Bo jedynie [Tyś] święty, bo wszystkie ― narody przybędą i będą oddawali cześć przed Tobą, bo ― sprawiedliwe wyroki Twoje zostały ujawnione.
I po tem zobaczyłem, i został otworzony ― przybytek ― namiotu ― świadectwa w ― niebie,
I wyszli, ― siedmiu zwiastunów ― mający ― siedem plag z ― przybytku, odziani lnem czystym, lśniącym i opasani wokół ― piersi pasami złotymi.
I jedna z ― czterech żyjących dała ― siedmiu zwiastunom siedem czasz złotych, będące pełne ― wzburzenia ― Boga ― żyjącego na ― wieki ― wieków.
I została napełniony ― przybytek dymem z ― chwały ― Boga i z ― mocy Jego, i nikt nie mógł wejść do ― przybytku, aż dokonane zostałyby ― siedem plag ― siedmiu zwiastunów.
I usłyszałem wielki głos z ― przybytku mówiący ― siedmiu wysłannikom: Odchodźcie i wylewajcie ― siedem czasz ― zapalczywości ― Boga na ― ziemię.
I odszedł ― pierwszy i wylał ― czaszę jego na ― ziemię. I pojawił się wrzód zły i złośliwy na ― ludziach ― mających ― piętno ― zwierzęcia i ― oddających cześć ― obrazowi jego.
I ― drugi wylał ― czaszę jego na ― morze, i pojawiła się krew jak martwego, i wszelka dusza żyjącą umarła, ― w ― morzu.
I ― trzecią wylał ― czaszę jego w ― rzeki i ― źródła ― wód. I stały się krwią.
I usłyszałem ― zwiastuna ― wód mówiącego: Sprawiedliwy jesteś, ― Będący i [któryś] Był ―, Święty, bo te osądziłeś,
bo krew świętych i proroków, wylali i krew im dałeś pić; godni są.
I usłyszałem ― ołtarz mówiący: Tak, Panie ― Boże ― Wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe ― sądy Twe.
I ― czwarty wylał ― czaszę jego na ― słońce, i została dana mu [moc] przypalić ― ludzi w ogniu.
I zostali spieczeni ― ludzie upałem wielkim, i bluźnili ― imieniu ― Boga, ― mającego ― władzę nad ― plagami tymi, i nie zmienili myślenia dając Mu chwałę.
I ― piąty wylał ― czaszę jego na ― tron ― zwierzęcia, i stało się ― królestwo jego, zaćmione i gryźli ― języki ich z ― bólu,
i bluźnili ― Bogu ― nieba od ― bólów ich i od ― wrzodów ich, i nie zmienili myślenia od ― czynów ich.
I ― szósty wylał ― czaszę jego na ― rzekę ― wielką Eufrat i została wysuszona ― woda jej, aby przygotowana zostałaby ― droga ― królów ― od wschodu słońca.
I zobaczyłem z ― ust ― smoka i z ― ust ― zwierzęcia i z ― ust ― pseudo-proroka, duchy trzy nieczyste, jak żaby,
Oto przychodzę jak złodziej: Szczęśliwy ― czuwający i strzegący ― szaty jego, aby nie nagi chodził i widzieliby ― pohańbienie jego.
I zgromadził ich na ― miejsce ― zwane [po] hebrajsku "Harmagedon".
I ― siódmy wylał ― czaszę jego na ― powietrze, i wyszedł głos wielki z ― przybytku od ― tronu mówiący: Stało się!
I stały się, błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie [ziemi] stało się wielkie, jakie nie stało się od kąd człowiek, stał się na ― ziemi. Tak ogromne trzęsienie [ziemi], tak wielkie.
I stało się, [że] miasto ― wielkie na trzy części i ― miasta ― narodów upadły, i Babilon ― wielki przypomniany został przed ― Bogiem, [by] dać jej ― kielich ― wina ― zapalczywego ― gniewu Jego.
I wszelka wyspa uciekła i góry nie zostały znalezione.
I grad wielki jak ważący talent zstępuje z ― nieba na ― ludzi. I zaczęli bluźnić ― ludzie ― Bogu z [powodu] ― plagi ― gradu, bo wielka jest ― plaga jego bardzo.
I przyszedł jeden z ― siedmiu zwiastunów ― mających ― siedem czasz, i przemówił do mnie mówiąc: Przyjdź, pokażę ci ― sąd [nad] prostytutką ― wielką ― siedzącą nad wodami licznymi,
z którą uprawiali nierząd ― królowie ― ziemi i zostali upojeni ― zamieszkujący ― ziemię od ― wina ― nierządu jej.
I przeniósł mnie na pustkowie w Duchu. I zobaczyłem kobietę siedzącą na zwierzęciu szkarłatnym, pełnym imion bluźnierczych, mającym głów siedem i rogów dziesięć.
A ― kobieta była okryta purpurą i szkarłatem, i przyozdobiona złotem i kamieniem drogim i perłami, mająca kielich złoty w ― ręce jej pełen obrzydliwości i ― nieczystości ― nierządu jej.
A na ― czole jej imię napisane, tajemnica: BABILON ― WIELKI, ― MATKA ― PROSTYTUTEK I ― OBRZYDLIWOŚCI ― ZIEMI.
I zobaczyłem ― kobietę pijaną od ― krwi ― świętych i od ― krwi ― świadków Jezusa. I zdziwiłem się zobaczywszy ją zdziwieniem wielkim.
I powiedział mi ― zwiastun: Dla czego zdziwiłeś się? Ja opowiem ci ― tajemnicę ― kobiety i ― zwierzęcia ― noszącego ją ― mającego ― siedem głów i ― dziesięć rogów.
― Zwierzę, co ujrzałeś było i nie jest, i zamierza wychodzić z ― otchłani i na zgubę odchodzi. I zdziwią się ― zamieszkujący na ― ziemi, których nie [jest] zapisane ― imię na ― zwoju ― życia od założenia świata, patrząc [na] zwierzę, że było i nie jest i które ma przyjść.
Tutaj ― rozum ― mający mądrość. ― Siedem głów siedmioma górami są, gdzie ― kobieta siedzi na nich. A królów siedem jest.
― Pięciu upadło, ― jeden jest, ― inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy przyjdzie, nieco jemu jest konieczne pozostać.
A ― zwierzę co było a nie jest, i on ósmym jest i od ― siedmiu jest, i na zgubę odchodzi.
A ― dziesięć rogów co ujrzałeś, dziesięcioma królami są, co królestwa jeszcze nie wzięli, ale władzę jak królowie [na] jedną godzinę otrzymują ze ― zwierzęciem.
Ci jeden zamysł mają, i ― moc i władzę ich ― zwierzęciu dają.
Ci z ― Barankiem wojować będą i ― Baranek zwycięży ich, gdyż, Panem panów jest i Królem królów, a ci z Nim, powołani i wybrani i wierni.
I mówi mi: ― Wody, co ujrzałeś, gdzie ― prostytutka siedzi, ludami i tłumami są i narodami i językami.
I ― dziesięć rogów co ujrzałeś i ― zwierzę, te znienawidzą ― prostytutkę, i spustoszoną uczynią ją i nagą, i ― ciało jej zjedzą, i ją spalą w ogniu.
― Bowiem Bóg dał w ― serca ich uczynić ― zamysł Jego, i uczynić jednym zamysłem i dając ― królestwa ich ― zwierzęciu, aż dokonane zostaną ― słowa ― Boga.
A ― kobieta, którą ujrzałeś jest ― miastem ― wielkim ― mającym królowanie nad ― królami ― ziemi.
I mówi mu: Ja przyszedłszy uzdrowię go.
IPD
Siglum
Treść
Drogi dwie są, jedna ― życia i jedna ― śmierci, różnica zaś duża między ― dwoma drogami.
Nie wywyższysz siebie samego i nie dasz ― duszy twej śmiałości. Nie dotrzymasz towarzystwa ― duszy twej z wyniosłymi, ale ze sprawiedliwymi i uniżonymi przebywałbyś.
Wy zaś ― niewolnicy, podporządkowani zostańcie ― panom waszym jak w przypadku Boga, w uniżoności i bojaźni.
― Zaś ― śmierci droga jest ta: Po pierwsze wszelkie zło jest i przekleństwa pełne: morderstwa, cudzołóstwa, pożądliwości, nierządy, kradzieże, bałwochwalstwa, magia, czary, grabieże, krzywoprzysięstwa, hipokryzje, nieszczerość, oszustwo, pycha, gniew, arogancja, chciwość, posługiwanie się obrzydliwym językiem, zazdrość, zuchwalstwo, wyniosłość, chełpliwość.
O zaś ― chrzczeniu, tak chrzcij: te wszystkie uprzednio [powiedziawszy] chrzcij w ― imię ― Ojca i ― Syna i ― Świętego Ducha w wodzie żywej.
― Zaś posty wasze nie nie są za ― hipokrytami, poszczą bowiem drugiego [po] szabacie i piątego, wy zaś pośćcie czwartego i [w dzień] przygotowania.
I nie módlcie się jak ― hipokryci, ale jak rozkazał ― Pan w ― dobrej nowinie Swej, tak módlcie się: Ojcze nasz ― w ― Niebiosach, niech zostanie uświęcone ― imię Twe, niech przyjdzie ― Królestwo Twe, niech stanie się ― wola Twa jak w Niebie i na ziemi. ― Chleb nasz ― codzienny daj nam dzisiaj, i odpuść nam ― długi nasze, jak i my odpuszczamy ― dłużnikom naszym, i nie wprowadzaj nas w pokusę, ale wyratuj nas ze ― złego, albowiem Twoja jest ― moc i ― chwała na ― wieki.
Dziękujemy Ci, Ojcze Święty za ― święte imię Twe, które rozbiło namiot w ― sercach naszych, i przez ― poznanie i wiarę i nieśmiertelność, którą objawiłeś nam przez Jezusa ― sługę Twego. Tobie ― chwała na ― wieki.
Jeśli zaś ten ― nauczający obróciwszy nauczał inną naukę ku ― rozluźnieniu, nie jego słuchalibyście. Ku zaś ― pomnożeniu sprawiedliwości i poznania Pana, przyjmijcie go jak Pana.
I każdego proroka mówiącego w Duchu, nie będziecie kusili i nie będziecie wątpili. Każdy bowiem grzech będzie odpuszczony, ten zaś ― grzech nie będzie odpuszczony.
Każdy zaś ― przychodzący [do was] w imieniu Pana niech będzie przyjęty. Wtedy zaś poddawszy próbie go poznacie, zrozumienie bowiem macie prawe i lewe.
Każdy więc pierwocinę plonów [z] tłoczni winnej i klepiska, wołów również i owiec, wziąwszy dasz ― pierwociny ― prorokom. Oni bowiem są ― arcykapłanami waszymi.
O tym bowiem jest ― powiedziane przez Pana: W każdym miejscu i czasie przynosić mi [będziecie] ofiarę czystą. Dlatego, że Królem Wielkim jestem, mówi Pan, i ― imię Me niezwykłe wśród ― narodów.
Wybierajcie więc sobie przewodników i sługi godnych ― Pana, mężów pokornych i nie chciwych i prawych i wypróbowanych. Wam bowiem służąc i oni ― usługują ― prorokom i nauczycielom.
Nie więc lekceważcie ich, oni bowiem są ― cenieni [przez] was [razem] z ― prorokami i nauczycielami.
Czuwajcie za ― życia waszego. ― Lampy wasze nie zostałyby zgaszone i ― biodra wasze nie omdlałe, ale stawajcie się gotowi. Nie bowiem znacie ― godziny, w której ― Pan wasz przychodzi.
W bowiem ― ostatnich dniach zostaną pomnożeni ― pseudo-prorocy i ― powodujący zepsucie i będą obracane ― owce w wilki, i ― miłość będzie obracana w nienawiść.
Wzrośnie bowiem ― bezprawie, znienawidzą siebie nawzajem i prześladować będą i wsadzać do więzień, i wtedy stanie się widocznym ― zwodziciel świata jako Syn Boga, i uczyni znaki i cuda i ― ziemia wydana zostanie w ręce jego, i uczyni bezprawia, które nigdy stało się od wieku.
Wtedy wejdzie ― stworzenie ― ludzkie w ― ogień ― próby i zostaną doprowadzeni do potknięcia liczni i zostaną zniszczeni, ― zaś którzy wytrwali w ― wierze ich zostaną uratowani przez nią [od] przekleństwa.
I wtedy stanie się widocznym ― znaki ― prawdy. Najpierw znak otwarcia w niebie, następnie znak dźwięku trąby i ― trzeci powstanie martwych.
Nie wszystkich zaś, ale jak zostanie powiedziane. Przyjdzie ― Pan i wszyscy ― święci z Nim.
Interlinearny Przekład Oblubienicy
Siglum
Treść
Abraham zrodził Izaaka Izaak zaś zrodził Jakuba Jakub zaś zrodził Judasza i braci jego
Judasz zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamar Fares zaś zrodził Esroma Esrom zaś zrodził Arama
Jozjasz zaś zrodził Jechoniasza i braci jego za przesiedlenia do Babilonu
Wszystkich więc pokoleń od Abrahama aż do Dawida pokoleń czternaście i od Dawida aż do przesiedlenia do Babilonu pokoleń czternaście i od przesiedlenia do Babilonu aż do Pomazańca pokoleń czternaście
Józef zaś mąż jej sprawiedliwy będąc i nie chcąc jej wystawić na pokaz chciał potajemnie opuścić ją
Urodzi zaś syna i nazwiesz imieniem Go Jezus On bowiem zbawi lud jego z grzechów ich
Oto dziewica w łonie będzie mieć i urodzi syna i nazwą imię Jego Emmanuel co jest które jest tłumaczone z nami Bóg
Gdy został obudzony zaś Józef ze snu uczynił jak polecił mu zwiastun Pana i przyjął żonę jego
I nie poznał jej aż do kiedy urodziła syna jej pierworodnego i nazwał imię jego Jezus
mówiąc gdzie jest który został zrodzony Król Judejczyków zobaczyliśmy bowiem Jego gwiazdę na wschodzie i przyszliśmy oddać cześć Mu
Usłyszawszy zaś Herod król został poruszony i cała Jerozolima z nim
I zebrawszy wszystkich arcykapłanów i znawców Pisma ludu wypytywał się od nich gdzie Pomazaniec jest rodzony
I ty Betlejem ziemio Judy wcale nie najmniejsze jesteś wśród namiestników Judy z ciebie bowiem wyjdzie przewodzący który będzie pasł lud mój Izrael
i posławszy ich do Betlejem powiedział poszedłszy uważnie wypytajcie się o dzieciątko kiedy zaś znaleźlibyście oznajmijcie mi żeby i ja przyszedłszy mógłbym oddać cześć Mu
zaś wysłuchawszy króla poszli i oto gwiazda którą zobaczyli na wschodzie wyprzedziła ich aż przyszedłszy stanęła powyżej gdzie było dzieciątko
i przyszedłszy do domu zobaczyli dzieciątko z Marią matką Jego i upadłszy oddali cześć Mu i otworzywszy skarby ich przynieśli Mu dary złoto i kadzidło i mirrę
i zostawszy ostrzeżonymi we śnie nie zawrócić do Heroda przez inną drogę oddalili się do krainy ich
Oddaliwszy się zaś oni oto zwiastun Pana ukazuje się we śnie Józefowi mówiąc zostawszy podniesionym weź dzieciątko i matkę Jego i uciekaj do Egiptu i bądź tam aż kiedykolwiek powiedziałbym ci zamierza bowiem Herod szukać dzieciątko żeby zniszczyć je
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego nocą i oddalił się do Egiptu
I był tam aż do śmierci Heroda aby zostałoby wypełnione które zostało powiedziane przez Pana przez proroka mówiącego z Egiptu wezwałem Syna mojego
Wtedy Herod zobaczywszy że został wykpiony przez magów został rozgniewany bardzo i wysławszy zabił wszystkich chłopców w Betlejem i w całych granicach jego od dwuletnich i poniżej według czasu którego dokładnie się dowiedział od magów
Głos w Rama został usłyszany lament i płacz i biadanie wielkie Rachel opłakując dzieci jej i nie chciała zostać pocieszoną gdyż nie są
Mówiąc zostawszy podniesionym weź dzieciątko i matkę Jego i idź do ziemi Izraela zmarli bowiem szukający życia dzieciątka
zaś zostawszy podniesionym wziął dzieciątko i matkę Jego i przyszedł do ziemi Izraela
I przyszedłszy zamieszkał w mieście które jest nazywane Nazaret żeby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez proroków że Nazarejczyk zostanie nazwany
i mówiący opamiętajcie się zbliżyło się bowiem Królestwo Niebios
Sam zaś Jan miał odzienie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół biodra jego zaś pożywienie jego było szarańcze i miód dziki
Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała okolica Jordanu
i byli zanurzani w Jordanie przez niego wyznający grzechy ich
Zobaczywszy zaś licznych faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do zanurzenia jego powiedział im płody żmij kto pokazał wam jako uciec od mającego przyjść gniewu
i nie uważalibyście mówić w sobie Ojca mamy Abrahama mówię bowiem wam że może Bóg z kamieni tych wzbudzić dzieci Abrahama
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Ja wprawdzie zanurzam was w w wodzie ku nawróceniu Ten zaś za mną przychodzący mocniejszy ode mnie jest któremu nie jestem wart sandałów unieść On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
Którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę Jego do spichlerza zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
zaś Jan powstrzymywał Go mówiąc ja potrzebę mam przez Ciebie zostać zanurzonym a Ty przychodzisz do mnie
A zostawszy zanurzonym Jezus wyszedł zaraz z wody i oto zostały otworzone Mu niebiosa i zobaczył Ducha Boga schodzącego jakby gołębica i przychodzącego na Niego
I oto głos z niebios mówiący Ten jest Syn mój umiłowany w którym miałem upodobanie
A skończywszy post dni czterdzieści i nocy czterdzieści później zgłodniał
I podszedłszy do Niego ten poddający próbie powiedział jeśli Syn jesteś Boga powiedz aby kamienie te chleby stałyby się
Wtedy bierze Go oszczerca do świętego miasta i stawia Go na szczycie świątyni
i mówi Mu jeśli Syn jesteś Boga rzuć się w dół jest napisane bowiem że zwiastunom Jego przykaże o Tobie i na rękach podniosą Cię by czasem nie potknąłbyś o kamień stopy Twojej
Znów bierze Go oszczerca na górę wysoką bardzo i ukazuje Mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich
i mówi Mu te wszystkie Ci dam jeśli upadłszy oddałbyś cześć mi
Wtedy mówi mu Jezus odchodź szatanie jest napisane bowiem Panu Bogu twojemu będziesz oddawał cześć i Jemu samemu będziesz służył
Wtedy opuszcza Go oszczerca i oto zwiastunowie podeszli i służyli Mu
I pozostawiwszy Nazaret przyszedłszy zamieszkał w Kapernaum nadmorskim w granicach Zabulona i Neftalego
Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego droga morza za Jordanem Galilea pogan
Lud siedzący w ciemności zobaczył światło wielkie i siedzącym w krainie i cieniu śmierci światło wzeszło im
Od wtedy zaczął Jezus głosić i mówić opamiętajcie się zbliżyło się bowiem Królestwo Niebios
Przechodząc zaś Jezus obok morza Galilei zobaczył dwóch braci Szymona który jest nazywany Piotrem i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
I mówi im chodźcie za Mną a uczynię was rybakami ludzi
A poszedłszy dalej stamtąd zobaczył innych dwóch braci Jakuba tego Zebedeusza i Jana brata jego w łodzi z Zebedeuszem ojcem ich naprawiających sieci rybackie ich i wezwał ich
zaś zaraz opuściwszy łódź i ojca ich podążyli za Nim
I obchodził całą Galileę Jezus nauczając w zgromadzeniach ich i głosząc dobrą nowinę Królestwa i lecząc każdą chorobę i każdą słabość wśród ludu
I poszedł słuch o Nim na całą Syrię i przynosili Mu wszystkich źle mających się różnymi chorobami i męczarniami którzy są objęci i którzy są opętani przez demony i lunatykujących i sparaliżowanych i uleczył ich
I podążyły za Nim tłumy wielkie z Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i Judei i zza Jordanu
Zobaczywszy zaś tłumy wszedł na górę i gdy usiadł On podeszli do Niego uczniowie Jego
I otworzywszy usta Jego nauczał ich mówiąc
Szczęśliwi którzy są głodni i którzy pragną sprawiedliwości gdyż oni zostaną nasyceni
Szczęśliwi jesteście kiedy znieważyliby was i prześladowaliby i mówiliby wszelką niegodziwą wypowiedź przeciw was kłamiący ze względu na Mnie
Radujcie się i weselcie się że zapłata wasza wielka w niebiosach tak bowiem prześladowali proroków przed wami
Wy jesteście sól ziemi jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie posolona na nic jest silna już jeśli nie zostać wyrzuconą na zewnątrz i być deptaną przez ludzi
Ani zapalają lampę i kładą ją pod korcem ale na świeczniku i świeci wszystkim w domu
Tak niech zaświeci światło wasze przed ludźmi żeby zobaczyliby wasze dobre czyny i chwaliliby Ojca waszego w niebiosach
Amen bowiem mówię wam aż kiedykolwiek przeminęłoby niebo i ziemia jota jedna lub jedna kreska nie przeminęłaby z Prawa aż kiedykolwiek wszystkie stałoby się
Który jeśli więc rozwiązałby jedno z przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi najmniejszym zostanie nazwany w Królestwie Niebios który zaś kolwiek uczyniłby i nauczałby ten wielki zostanie nazwany w Królestwie Niebios
Mówię bowiem wam że jeśli nie obfitowałaby sprawiedliwość wasza bardziej niż znawców Pisma i faryzeuszów nie weszlibyście do Królestwa Niebios
zostaw tam dar ofiarny twój przed ołtarzem i odchodź najpierw zostań pojednany z bratem twoim i wtedy przyszedłszy przynieś dar twój
Bądź który jest życzliwy przeciwnikowi twojemu szybko dopóki kiedy jesteś w drodze z nim by czasem nie cię wydałby przeciwnik sędziemu i sędzia ciebie wydałby podwładnemu i do strażnicy zostaniesz rzucony
Jeśli zaś oko twoje prawe gorszy cię wyrwij je i rzuć od ciebie jest korzystne bowiem tobie aby zginąłby jeden z członków twoich a nie całe ciało twoje zostałoby wrzucone do Gehenny
I jeśli prawa twoja ręka gorszy cię odetnij ją i rzuć od ciebie jest korzystne bowiem tobie aby zginąłby jeden z członków twoich i nie całe ciało twoje zostałoby wrzucone w Gehennę
Ja zaś mówię wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego poza sprawą nierządu czyni ją cudzołożyć i który jeśli która jest oddaloną poślubiłby cudzołoży
Usłyszeliście że zostało powiedziane oko za oko i ząb za ząb
Ja zaś mówię wam nie przeciwstawić się niegodziwemu ale który cię będzie uderzał w prawy twój policzek zwróć ku niemu i inny
A chcącemu z tobą zostać osądzonym i tunikę twoją wziąć zostaw mu i płaszcz
I kto ciebie przymusi milę jedną odchodź z nim dwie
Proszącemu ciebie daj i od chcącego od ciebie pożyczyć nie zostałbyś odwróconym
Usłyszeliście że zostało powiedziane będziesz miłował bliźniego twojego i będziesz nienawidził wroga twojego
Ja zaś mówię wam będziesz miłował wrogów waszych błogosławcie przeklinających was dobrze czyńcie nienawidzącym was i módlcie się za znieważających was i prześladujących was
żeby stalibyście się synowie Ojca waszego w niebiosach gdyż słońce Jego wschód sprawia na niegodziwych i dobrych i pada deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych
Jeśli bowiem umiłowalibyście miłujących was jaką zapłatę macie czyż nie i celnicy to czynią
A jeśli pozdrawialibyście braci waszych jedynie co ponad czynicie czyż nie i celnicy tak czynią
Kiedy więc czyniłbyś jałmużnę nie zatrąbiłbyś przed tobą tak jak obłudnicy czynią w zgromadzeniach i na ulicach żeby zostałaby oddana chwała przez ludzi amen mówię wam otrzymują zapłatę ich
żeby byłaby twoja jałmużna w ukryciu i Ojciec twój widzący w ukryciu On odda ci w jawności
I kiedy modliłbyś się nie będziesz tak jak obłudnicy gdyż lubią w zgromadzeniach i na rogach placów stojąc modlić się jak kolwiek zostaliby ukazani ludziom amen mówię wam gdyż otrzymują zapłatę ich
Ty zaś kiedy modliłbyś się wejdź do schowka twojego i zamknąwszy drzwi twoje pomódl się do Ojca twojego w ukryciu i Ojciec twój widzący w ukryciu odda tobie w jawności
niech przyjdzie Królestwo Twoje niech stanie się wola Twoja jak w niebie i na ziemi
i odpuść nam winy nasze jak i my odpuszczamy winowajcom naszych
i nie wprowadziłbyś nas w próbę ale uratuj nas z niegodziwego gdyż Twoje jest Królestwo i moc i chwała na wieki amen
Jeśli bowiem odpuścilibyście ludziom od upadków ich odpuści i wam Ojciec wasz niebiański
Ty zaś poszcząc namaść twoją głowę i oblicze twoje umyj
żeby nie zostałbyś ukazany ludziom poszczący ale Ojcu twojemu w ukryciu a Ojciec twój widzący w ukryciu odda tobie w jawności
Nie gromadźcie wam skarbów na ziemi gdzie mól i rdza niszczy i gdzie złodzieje przekopują się i kradną
Gromadźcie zaś wam skarby w niebie gdzie ani mól ani rdza niszczy i gdzie złodzieje nie przekopują się ani kradną
Gdzie bowiem jest skarb wasz tam będzie i serce wasze
Nikt może dwóm panom być niewolnikiem albo bowiem jednego znienawidzi a innego będzie miłował albo jednego będzie trzymać się a innego zlekceważy nie możecie Bogu być niewolnikami i mamonie
Dla tego mówię wam nie martwcie się o życie wasze co zjedlibyście i co wypilibyście ani o ciało wasze w co przyobleklibyście się czyż nie życie więcej jest od pożywienia i ciało od odzienia
Przypatrzcie się ku ptakom nieba że nie sieją ani żną ani zbierają do spichlerzów a Ojciec wasz niebiański karmi je nie wy raczej przewyższacie ich
I o odzienie dlaczego martwcie się zwróćcie uwagę na lilie pola jak wzrastają nie trudzą się ani przędą
Jeśli zaś trawę pola dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzuconą Bóg tak przyodziewa nie wiele bardziej was małej wiary
Szukajcie zaś najpierw Królestwa Boga i sprawiedliwości jego a te wszystkie zostanie dodane wam
W jakim bowiem sądzie sądzicie zostaniecie osądzeni i w jakiej mierze mierzycie odmierzą proporcjonalnie wam
Lub jak powiesz bratu twojemu pozwól wyrzuciłbym drzazgę z oka twojego a oto belka w oku twoim
Obłudniku wyrzuć najpierw belkę z oka twojego a wtedy przejrzysz się by wyrzucić drzazgę z oka brata twojego
Nie dalibyście świętego psom ani rzucilibyście pereł waszych przed świnie by czasem nie zdeptałyby ich wśród stóp ich i obróciwszy się rozszarpałyby was
Proście a zostanie dane wam szukajcie a znajdziecie pukajcie a zostanie otworzone wam
Każdy bowiem proszący otrzymuje a szukający znajduje a pukającemu zostanie otworzone
I jeśli rybę poprosiłby nie węża poda mu
Wszystkie więc jak kolwiek chcielibyście aby czyniliby wam ludzie tak i wy czyńcie im takie bowiem jest Prawo i prorocy
Wejdźcie przez ciasną bramę gdyż szeroka brama i przestronna droga prowadząca w zgubę i liczni są wchodzący przez nią
Gdyż ciasna brama i która jest ścieśniona droga prowadząca w życie i nieliczni są znajdujący ją
Każde drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
Liczni powiedzą Mi w ten dzień Panie Panie nie w Twoim imieniu prorokowaliśmy i w Twoim imieniu demony wyrzucaliśmy i w Twoim imieniu dzieła mocy liczne uczyniliśmy
I wtedy wyznam im że nigdy poznałem was odstąpcie ode Mnie czyniący bezprawie
Każdy więc który słucha moich słów tych i czyni je będzie podobny on mężowi rozumnemu który zbudował dom jego na skale
I spadł deszcz i przyszły rzeki i powiały wiatry i napadły dom ten i nie upadł był ugruntowany bowiem na skale
A każdy słuchający moich słów tych i nie czyniący ich zostanie upodobniony mężowi głupiemu który zbudował dom jego na piasku
i spadł deszcz i przyszły rzeki i zawiały wiatry i uderzyły dom ten i upadł a był upadek jego wielki
I stało się kiedy zakończył Jezus słowa te były zdumiewane tłumy na naukę Jego
Był bowiem nauczający ich jak władzę mający a nie jak znawcy Pisma
I oto trędowaty przyszedłszy oddał cześć Mu mówiąc Panie jeśli chciałbyś możesz mnie oczyścić
a wyciągnąwszy rękę dotknął go Jezus mówiąc chcę zostań oczyszczony i zaraz został oczyszczony jego trąd
I mówi mu Jezus patrz nikomu powiedziałbyś ale odchodź siebie pokaż kapłanowi i przynieś dar który polecił Mojżesz na świadectwo im
i mówiąc Panie chłopiec mój jest złożony w domu sparaliżowany strasznie który jest dręczony
A mówi mu Jezus Ja przyszedłszy uleczę go
A odpowiedziawszy setnik powiedział Panie nie jestem wart aby mi pod dach wszedłbyś ale jedynie powiedz słowo i zostanie uzdrowione chłopiec mój
I bowiem ja człowiek jestem pod władzą mający pode mną samym żołnierzy i mówię do tego pójdź i idzie a innemu chodź a przychodzi i niewolnikowi mojemu uczyń to i czyni
Usłyszawszy zaś Jezus zdziwił się i powiedział podążającym amen mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
Mówię zaś wam że liczni od wschodów i zachodów przyjdą i zostaną posadzeni z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebios
zaś synowie Królestwa zostaną wyrzuceni w ciemność zewnętrzną tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
I powiedział Jezus setnikowi odchodź a jak uwierzyłeś niech stanie się ci i został uzdrowiony chłopiec jego w godzinie tej
I przyszedłszy Jezus do domu Piotra zobaczył teściową jego która jest złożona i gorączkującą
I dotknął ręki jej i opuściła ją gorączka i została podniesiona i służyła im
Wieczór zaś gdy stał się przyprowadzili Mu którzy są opętani przez demony licznych i wyrzucił duchy słowem i wszystkich źle mających się uleczył
Żeby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego On słabości nasze wziął i choroby poniósł
I podszedłszy jeden znawca Pisma powiedział Mu Nauczycielu będę podążał za Tobą gdzie jeśli poszedłbyś
I mówi mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Inny zaś z uczniów Jego powiedział Mu Panie pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać Ojca mojego
zaś Jezus powiedział mu podąż za Mną i pozwól martwym pogrzebać swoich martwych
A wszedłszy Mu do łodzi podążyli za Nim uczniowie Jego
I oto trzęsienie wielkie stało się na morzu tak że łódź być przykrywaną przez fale On zaś spał
I podszedłszy uczniowie Jego obudzili Go mówiąc Panie uratuj nas giniemy
i mówi im dlaczego trwożliwi jesteście małej wiary wtedy zostawszy podniesionym upomniał wiatry i morze i stała się cisza wielka
zaś ludzie zdziwili się mówiąc jaki jest Ten że i wiatry i morze są posłuszne Mu
A przyszedłszy Mu na drugą stronę do krainy Giergiezeńczyków wyszli naprzeciw Mu dwaj którzy są opętani przez demony z grobowców wychodząc groźni bardzo że nie mieć siły kto przejść obok przez drogę tamtą
I oto krzyczeli mówiąc co nam i Tobie Jezusie Synu Boga przyszedłeś tu przed porą dręczyć nas
I powiedział im odchodźcie zaś wyszedłszy odeszły w stado świń i oto ruszyło całe stado świń w dół zbocza w morze i umarły w wodzie
zaś pasący uciekli i odszedłszy do miasta oznajmili wszystkie i o tych którzy są opętani przez demony
I oto całe miasto wyszło na spotkanie Jezusowi a zobaczywszy Go poprosili żeby przeszedłby od granic ich
I wszedłszy do łodzi przeprawił się i przyszedł do własnego miasta
I oto przynieśli Mu sparaliżowanego na łożu który jest złożony a zobaczywszy Jezus wiarę ich powiedział sparaliżowanemu odwagi dziecko są odpuszczone tobie grzechy twoje
I oto niektórzy ze znawców Pisma powiedzieli w sobie Ten bluźni
A zobaczywszy Jezus zamysły ich powiedział aby czemu wy rozważacie niegodziwe w sercach waszych
Co bowiem jest łatwiejsze powiedzieć są odpuszczone twoje grzechy czy powiedzieć wstań i chodź
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi sparaliżowanemu zostawszy podniesionym weź twoje łoże i odchodź do domu twojego
I zostawszy podniesionym poszedł do domu jego
Zobaczywszy zaś tłumy zdziwiły się i chwaliły Boga który dał władzę taką ludziom
A przechodząc Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego na cle Mateuszem który jest nazywany i mówi mu podąż za Mną i wstawszy podążył za Nim
I stało się Mu leżąc przy stole w domu i oto liczni celnicy i grzesznicy przyszedłszy leżeli przy stole razem z Jezusem i uczniami Jego
A zobaczywszy faryzeusze powiedzieli uczniom Jego dla czego z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz
poszedłszy zaś nauczcie się co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie bowiem przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników do nawrócenia
Wtedy podchodzą do Niego uczniowie Jana mówiąc dla czego my i faryzeusze pościmy wiele zaś uczniowie twoi nie poszczą
I powiedział im Jezus nie mogą synowie sali weselnej smucić się przez ile z nimi jest oblubieniec przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec i wtedy będą pościć
Nikt zaś nakłada łaty szmaty nie zgręplowanej na płaszcz stary zrywa bowiem wypełnienie jego z płaszcza i gorsze rozdarcie staje się
Ani wrzucają wino nowe w bukłaki stare jeśli zaś nie są rozrywane bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wrzucają wino nowe do bukłaków nowych i obie są zachowane
Te Mu mówiąc im oto przywódca jeden przyszedłszy oddał cześć Mu mówiąc że córka moja teraz umarła ale przyszedłszy nałóż rękę Twoją na nią i będzie żyła
I zostawszy podniesionym Jezus podążył za nim i uczniowie Jego
I oto kobieta krwawiąca dwanaście lat podszedłszy z tyłu dotknęła frędzla płaszcza Jego
zaś Jezus zostawszy odwróconym i zobaczywszy ją powiedział odwagi córko wiara twoja ocaliła cię i została ocalona kobieta od godziny tej
I przyszedłszy Jezus do domu przywódcy i zobaczywszy flecistów i tłum robiący zgiełk
Mówi im oddalcie się nie bowiem umarła dziewczynka ale śpi i wyśmiewali Go
Gdy zaś został wyrzucony tłum wszedłszy chwycił rękę jej i została wzbudzona dziewczynka
I wyszła wieść ta na całą ziemię tą
I przechodzącym stamtąd Jezusem podążyli za Nim dwaj niewidomi krzyczący i mówiący zlituj się nad nami Synu Dawida
Przyszedłszy zaś do domu podeszli do Niego niewidomi i mówi im Jezus wierzycie że mogę to uczynić mówią Mu tak Panie
I zostały otworzone ich oczy i szorstko upomniał ich Jezus mówiąc patrzcie nikt niech wie
i zostawszy wyrzuconym demon powiedział niemy i zdziwiły się tłumy mówiąc nigdy zostało ukazane takie w Izraelu
I obchodził Jezus miasta wszystkie i wioski nauczając w zgromadzeniach ich i głosząc dobrą nowinę Królestwa i lecząc każdą chorobę i każdą słabość między ludem
Zobaczywszy zaś tłumy ulitował się nad nimi gdyż byli którzy są osłabiani i którzy są porzuceni jakby owce nie mające pasterza
I przywoławszy dwunastu uczniów Jego dał im władzę nad duchami nieczystymi żeby wyrzucać je i uleczać każdą chorobę i każdą słabość
zaś dwunastu wysłanników imiona jest są te pierwszy Szymon który jest nazywany Piotr i Andrzej brat jego Jakub ten Zebedeusza i Jan brat jego
Filip i Bartłomiej Tomasz i Mateusz celnik Jakub ten Alfeusza i Lebeusz który był przezywany Tadeusz
Szymon Kananejczyk i Judasz Iskariota i który wydał Go
Tych dwunastu wysłał Jezus nakazawszy im mówiąc na drogę pogan nie odchodzilibyście i do miasta Samarytan nie weszlibyście
I jeśli wprawdzie byłby dom godny niech przyjdzie pokój wasz do niego jeśli zaś nie byłby godny pokój wasz do was niech zostanie zawrócony
I który jeśli nie przyjąłby was ani wysłuchałby słów waszych wychodząc dom lub miasto to strząśnijcie pył ze stóp waszych
Amen mówię wam lżej będzie ziemi Sodomy i Gomory w dniu sądu niż miastu temu
Oto Ja wysyłam was jak owce w środek wilków stawajcie się więc rozumni jak węże i prości jak gołębice
Wystrzegajcie się zaś od ludzi będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i w zgromadzeniach ich będą biczować was
I przed namiestników zaś i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im i poganom
Wyda zaś brat brata na śmierć i Ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich przez imię Moje zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
Wystarczające uczniowi aby stałby się jak nauczyciel jego i niewolnik jak pan jego jeśli gospodarza Belzebubem nazwali ile bardziej domowników jego
Nie więc bójcie się ich nic bowiem jest które jest zakrytym co nie zostanie odsłonięte i ukryte co nie zostanie poznane
Co mówię wam w ciemności powiedzcie w świetle i co do ucha słyszycie ogłoście na tarasach
A nie bójcie się od zabijających ciało zaś życia nie mogących zabić bójcie się zaś raczej mogący i życie i ciało zniszczyć w Gehennie
Czyż nie dwa wróbelki za assariona jest sprzedawane są sprzedawane i jeden z nich nie spadnie na ziemię bez Ojca waszego
Was zaś i włosy głowy wszystkie które są policzonymi są
Przyszedłem bowiem poróżnić człowieka przeciw ojcu jego i córkę przeciw matce jej i synową przeciw teściowej jej
i wrogowie człowieka domownicy jego
Okazujący czułość ojcu lub matce nade Mnie nie jest Mnie godny i okazujący czułość syna lub córkę nade Mnie nie jest Mnie godny
i który nie bierze krzyża jego i podąża za Mną nie jest Mnie godny
Ten który znalazł życie jego zgubi je i ten który zgubił życie jego ze względu na Mnie znajdzie je
Przyjmujący was Mnie przyjmuje i Mnie przyjmujący przyjmuje Tego który wysłał Mnie
Przyjmujący proroka w imieniu proroka zapłatę proroka weźmie i przyjmujący sprawiedliwego w imieniu sprawiedliwego zapłatę sprawiedliwego weźmie
I który jeśli dałby wypić jednemu z małych tych kubek zimnego jedynie w imieniu ucznia amen mówię wam nie zgubiłby zapłaty jego
I stało się kiedy skończył Jezus zarządzając dwunastoma uczniami Jego przeszedł stamtąd nauczać i głosić w miastach ich
A odpowiedziawszy Jezus powiedział im poszedłszy oznajmijcie Janowi co słyszycie i widzicie
Niewidomi odzyskują wzrok i kulawi chodzą trędowaci są oczyszczani i głuchoniemi słyszą martwi są wzbudzani a ubogim jest głoszona dobra nowina
i szczęśliwy jest który jeśli nie zostałby zgorszony przeze Mnie
Ale co wyszliście zobaczyć proroka tak mówię wam i więcej niż proroka
Od zaś dni Jana Zanurzającego aż do teraz Królestwo Niebios ulega gwałtowi i gwałtownicy porywają je
Wszyscy bowiem prorocy i Prawo aż do Jana prorokowali
I jeśli chcecie przyjąć on jest Eliasz mający przyjść
Komu zaś przyrównam pokolenie to podobne jest chłopczykom na rynkach siedzącym i przemawiającym do towarzyszy ich
i mówiąc zagraliśmy na flecie wam a nie zatańczyliście śpiewaliśmy żałobne pieśni wam a nie uderzyliście się w pierś
Przyszedł bowiem Jan ani jedzący ani pijący i mówią demona ma
Przyszedł Syn człowieka jedzący i pijący i mówią oto człowiek żarłok i nadużywający wina celników przyjaciel i grzeszników i została uznana za sprawiedliwą mądrość z dzieci jej
Biada ci Chorozain biada ci Betsaido że jeśli w Tyrze i Sydonie stały się dzieła mocy które stały się w was dawno kiedykolwiek w worze i popiele opamiętały się
Nadto mówię wam Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dniu sądu niż wam
i ty Kapernaum aż do nieba które zostało wywyższone aż do piekła zostaniesz strącone gdyż jeśli w Sodomie stały się dzieła mocy które stały się w tobie pozostały kiedykolwiek aż do dzisiaj
W tej porze odpowiedziawszy Jezus powiedział wyznaję Cię Ojcze Panie nieba i ziemi że zakryłeś te przed mądrymi i rozumnymi i objawiłeś te niemowlętom
Wszystkie mi zostało przekazane zostały przekazane przez Ojca mojego i nikt poznaje Syna jeśli nie Ojciec ani Ojca ktoś poznaje jeśli nie Syn i którym jeśli chciałby Syn objawić
Chodźcie do Mnie wszyscy trudzący się i którzy są obciążeni a Ja dam odpocząć wam
Weźcie jarzmo moje na was i nauczcie się ode Mnie że łagodny jestem i pokorny sercem a znajdziecie odpoczynek duszom waszym
Bowiem jarzmo moje łagodne i ciężar mój lekki jest
W tej porze poszedł Jezus w szabaty przez pola uprawne zaś uczniowie Jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść
zaś powiedział im nie przeczytaliście co uczynił Dawid kiedy zgłodniał on i ci z nim
Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania zjadł których nie które wolno było mu zjeść ani tym z nim jeśli nie kapłanom samym
Lub nie przeczytaliście w Prawie że w szabaty kapłani w świątyni szabat profanują i niewinni są
Jeśli zaś poznaliście co jest miłosierdzia chcę a nie ofiary nie kiedykolwiek potępiliście niewinnych
Pan bowiem jest i szabatu Syn człowieka
I przeszedłszy stamtąd przyszedł do zgromadzenia ich
I oto człowiek był rękę mający uschłą i zapytali Go mówiąc czy wolno w szabaty uleczać aby oskarżyliby Go
zaś powiedział im kim będzie z was człowiek który będzie mieć owcę jedną i jeśli wpadłaby ta w szabaty w dół czyż nie chwyci jej i wzbudzi
Wtedy mówi temu człowiekowi wyciągnij rękę twoją i wyciągnął i została przywrócona zdrowa jak inna
zaś Jezus poznawszy oddalił się stamtąd i podążyły za Nim tłumy wielkie i uleczył ich wszystkich
I upomniał ich aby nie widocznym Go uczyniliby
Oto chłopiec mój którego wybrałem Umiłowany mój w którym miała upodobanie dusza moja położę Ducha mojego na Nim i sąd narodom oznajmi
Trzciny która jest złamana nie złamie i knota który jest tlący nie zgasi aż kiedykolwiek wypuściłby do zwycięstwa sąd
I w imieniu Jego narody będą mieć nadzieję
Wtedy został przyprowadzony Mu który jest opętany przez demona niewidomy i niemy i uleczył go tak że niewidomy i głuchoniemy i mówić i widzieć
I zdumiewały się wszystkie tłumy i mówiły czy nie Ten jest Syn Dawida
Znając zaś Jezus zamysły ich powiedział im każde Królestwo które zostało podzielone przeciw sobie jest pustoszone i każde miasto lub dom który został podzielony w sobie nie zostanie ostały
I jeśli szatan szatana wyrzuca w sobie został podzielony jak więc zostanie ostałe królestwo jego
a jeśli Ja w Belzebula wyrzucam demony synowie wasi w kim wyrzucają przez to oni wam będą sędziowie
Lub jak może ktoś wejść w dom mocarza i rzeczy jego zagrabić jeśli nie najpierw związałby mocarza i wtedy dom jego zagrabi
Nie będący ze Mną przeciw Mnie jest i nie zbierający ze Mną rozprasza
Dla tego mówię wam wszelki grzech i bluźnierstwo zostanie odpuszczone ludziom zaś na Ducha bluźnierstwo nie zostanie odpuszczone ludziom
I który kolwiek powiedziałby słowo przeciw Synowi człowieka zostanie odpuszczone mu który zaś kolwiek powiedziałby przeciw Duchowi Świętemu nie zostanie odpuszczone mu ani w tym wieku ani w nadchodzącym
Lub uczyńcie drzewo dobre i owoc jego dobry lub uczyńcie drzewo zgniłe i owoc jego zgniły z bowiem owocu drzewo jest znane
Dobry człowiek z dobrego skarbca serca wyrzuca dobre i niegodziwy człowiek z niegodziwego skarbca wyrzuca niegodziwe
Z bowiem słów twoich zostaniesz uznany za sprawiedliwego i ze słów twoich zostaniesz potępiony
Wtedy odpowiedzieli niektórzy znawcy Pisma i faryzeusze mówiąc Nauczycielu chcemy od Ciebie znak zobaczyć
zaś odpowiedziawszy powiedział im pokolenie niegodziwe i cudzołożne znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Tak jak bowiem był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce tak będzie Syn człowieka w sercu ziemi trzy dni i trzy noce
Mężowie Niniwici powstaną na sądzie z pokoleniem tym i zasądzą je że opamiętali się na głoszenie Jonasza a oto więcej niż Jonasz tutaj
Królowa południa zostanie wzbudzona na sądzie z pokoleniem tym i zasądzi je gdyż przyszła z kresów ziemi usłyszeć mądrość Salomona a oto więcej niż Salomon tutaj
Kiedy zaś nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje
Wtedy mówi zawrócę do domu mojego skąd wyszedłem i przyszedłszy znajduje nie będące zajętym które jest zamiecionym i które jest przystrojonym
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów złośliwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od pierwszych tak będzie i pokoleniu temu niegodziwemu
Jeszcze zaś on gdy mówi tłumom oto matka i bracia Jego stanęli na zewnątrz szukając by Mu powiedzieć
Powiedział zaś ktoś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz stoją szukając by Tobie powiedzieć
zaś odpowiedziawszy powiedział który powiedział Mu kto jest matka moja i kim są bracia moi
A wyciągnąwszy rękę Jego na uczniów Jego powiedział oto matka moja i bracia moi
Kto bowiem kolwiek uczyniłby wolę Ojca mojego w niebiosach ten mój brat i siostra i matka jest
I zostały zebrane do Niego tłumy wielkie tak że On w łódź wszedłszy siedzieć i cały tłum na brzegu stał
I powiedział im wiele w przykładach mówiąc oto wyszedł siejący siać
I w siać on które wprawdzie padły obok drogi i przyszedł przyszły ptaki i pożarł pożarły je
Inne zaś padło padły na kamienne gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło wzeszły z powodu że nie mieć głębokiej ziemi
Słońcu zaś gdy wzeszło zostało spieczone zostały spieczone i z powodu nie mieć korzenia został wysuszony zostały wysuszone
Inne zaś padło padły na ciernie i wyrosły ciernie i zadusiły je
Inne zaś padło padły na ziemię dobrą i dawał dawały owoc to wprawdzie sto to zaś sześćdziesiąt to zaś trzydzieści
A podszedłszy uczniowie powiedzieli Mu dla czego w przykładach mówisz im
Kto bowiem ma zostanie dane mu i będzie uczyniony obfitującym kto zaś nie ma i co ma zostanie odebrane od niego
Dla tego w przykładach im mówię gdyż patrząc nie widzą i słuchając nie słyszą ani rozumieją
I jest wypełnione na nich prorokowanie Izajasza mówiące słuchem będziecie słuchać i nie zrozumielibyście i patrząc będziecie patrzeć i nie zobaczylibyście
Zostało utuczone bowiem serce ludu tego i uszami z trudem usłyszeli i oczy ich zamknęli by czasem nie zobaczyliby oczyma i uszami usłyszeliby i sercem zrozumieliby i nawróciliby się i uzdrowiłbym ich
Wasze zaś szczęśliwe oczy gdyż widzą i uszy wasze gdyż słyszą
Amen bowiem mówię wam że liczni prorocy i sprawiedliwi pożądali zobaczyć co widzicie a nie zobaczyli i usłyszeć co słyszycie a nie usłyszeli
Do każdego słyszącego słowo o Królestwie a nie rozumiejącego przychodzi niegodziwy i porywa co jest zasiane w sercu jego ten jest obok drogi który został zasiany
zaś na kamienne co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a zaraz z radością przyjmujący je
zaś w ciernie co zostało zasiane ten jest słowo słuchający a troska wieku tego i oszustwo bogactwa zadusza słowo i bezowocnym staje się
zaś na ziemię dobrą co zostało zasiane ten jest słowo słuchający i rozumiejący który właśnie owoc przynosi i czyni ten wprawdzie sto ten zaś sześćdziesiąt ten zaś trzydzieści
Podczas zaś spać ludzie przyszedł jego wróg i zasiał chwast po środku pszenicy i odszedł
Kiedy zaś wypuściło źdźbło i owoc uczyniło wtedy został ukazany i chwast
Pozwólcie być rosnącym razem obu aż do żniwa i w porze żniwa powiem żniwiarzom zbierzcie najpierw chwast i zwiążcie je we wiązki ku spalić je zaś pszenicę zbierzcie do spichlerza mojego
Które mniejsze wprawdzie jest od wszystkich nasion kiedy zaś dałoby wzrost większe od jarzyn jest i staje się drzewo tak że przyjść ptaki nieba i gnieździć się w gałęziach jego
Te wszystkie powiedział Jezus w przykładach tłumom i bez przykładu nie mówił im
Wtedy zostawiwszy tłumy przyszedł do domu Jezus i podeszli do Niego uczniowie Jego mówiąc wyjaśnij nam przykład chwastów pola
Tak jak więc jest zbierany chwast i ogniem jest spalana tak będzie na końcu wieku tego
Wyśle Syn człowieka zwiastunów Jego i zbiorą z Królestwa Jego wszelkie zgorszenia i czyniących bezprawie
I wrzucą ich w piec ognia tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
Znów podobne jest Królestwo Niebios skarbowi który jest ukryty w polu który znalazłszy człowiek ukrył i z radości jego odchodzi i wszystkie ile ma sprzedaje i kupuje pole to
Który znalazłszy jedną drogocenną perłę odszedłszy sprzedał wszystkie ile miał i kupił ją
Znów podobne jest Królestwo Niebios sieci która została rzucona do morza i ze wszelkiego rodzaju która zebrała
którą kiedy została wypełniona wyciągnąwszy na brzeg i usiadłszy zebrali dobre do naczyń zaś bezużyteczne na zewnątrz rzucili
Tak będzie na końcu wieku wyjdą zwiastunowie i odłączą niegodziwych z pośród sprawiedliwych
i wrzucą ich do pieca ognia tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
zaś powiedział im dla tego każdy znawca Pisma który został uczyniony uczniem w Królestwie Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi który wyrzuca ze skarbca jego nowe i stare
I stało się kiedy skończył Jezus przykłady te przeniósł się stamtąd
A przyszedłszy do ojczyzny Jego nauczał ich w zgromadzeniu ich tak że być zdumiewanymi im i mówić skąd temu mądrość ta i dzieła mocy
Nie Ten jest cieśli Syn czyż nie matka Jego jest nazywana Mariam a bracia Jego Jakub i Józef i Szymon i Judasz
I siostry Jego czyż nie wszystkie u nas są skąd więc Temu te wszystkie
I byli gorszeni w Nim zaś Jezus powiedział im nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i w domu jego
I nie uczynił tam dzieł mocy wielu przez niewiarę ich
I powiedział chłopcom jego Ten jest Jan Zanurzający on został wzbudzony z martwych i przez to dzieła mocy dokonują się w nim
Bowiem Herod chwyciwszy Jana związał go i umieścił w strażnicy z powodu Herodiady żony Filipa brata jego
I chcąc go zabić bał się tłumu gdyż jako proroka go mieli
Urodziny zaś gdy są prowadzone Heroda zatańczyła córka Herodiady na środku i spodobała się Herodowi
I został zasmucony król z powodu zaś przysiąg i leżących przy stole razem rozkazał zostać dane
I posławszy ściął głowę Jana w strażnicy
I została przyniesiona głowa jego na półmisku i została dana dziewczynce i zaniosła matce jej
I podszedłszy uczniowie jego zabrali ciało i pogrzebali je i przyszedłszy oznajmili Jezusowi
A usłyszawszy Jezus oddalił się stamtąd w łodzi na puste miejsce na osobności i usłuchawszy tłumy podążyły za Nim pieszo z miast
I wyszedłszy Jezus zobaczył wielki tłum i ulitował się nad nimi i uleczył chorych ich
Wieczór zaś gdy stał się podeszli do Niego uczniowie Jego mówiący puste jest to miejsce i godzina już przeminęła rozpuść tłumy aby odszedłszy do wiosek kupiliby sobie pokarmy
zaś mówią Mu nie mamy tutaj jeśli nie pięć chlebów i dwie ryby
I rozkazawszy tłumom zostać posadzonym na trawie i wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił i połamawszy dał uczniom chleby zaś uczniowie tłumom
I zjedli wszyscy i zostali nasyceni i zabrali zbywającego z kawałków dwanaście koszów pełnych
zaś jedzących było mężów jakby pięć tysięcy bez kobiet i dzieciątek
I zaraz przymusił Jezus uczniów Jego wejść do łodzi i wyprzedzać Go na drugą stronę aż kiedy oddaliłby tłumy
I oddaliwszy tłumy wszedł na górę na osobności pomodlić się wieczór zaś gdy stał się sam był tam
A zobaczywszy Go uczniowie po morzu chodzącego zostali poruszeni mówiąc że zjawa jest i ze strachu krzyczeli
zaś powiedział przyjdź i zszedłszy z łodzi Piotr poszedł po wodach przyjść do Jezusa
Widząc zaś wiatr mocny przestraszył się i zacząwszy być topionym krzyknął mówiąc Panie uratuj mnie
zaraz zaś Jezus wyciągnąwszy rękę chwycił go i mówi mu małej wiary na co zwątpiłeś
I gdy weszli oni do łodzi uciszył się wiatr
I przeprawiwszy się przyszli na ziemię Genezaret
I rozpoznawszy Go mężowie miejsca tego wysłali do wszystkich w okolicy tej i przynieśli Mu wszystkich źle mających się
I prosili Go aby jedynie dotknęliby się frędzla płaszcza Jego i ilu dotknęło się zostali uratowani
Wtedy podchodzą do Jezusa z Jerozolimy znawcy Pisma i faryzeusze mówiąc
zaś odpowiedziawszy powiedział im dla czego i wy przekraczacie przykazanie Boga z powodu przekazu waszego
Bowiem Bóg przykazał mówiąc szanuj ojca twojego i matkę i złorzeczący ojcu lub matce śmiercią niech umiera
Wy zaś mówicie który kolwiek powiedziałby ojcu lub matce dar co jeśli ode Mnie miałbyś jako pomoc i nie szanowaliby ojca jego lub matkę jego
I unieważniliście przykazanie Boga przez przekaz wasz
Zbliża się do Mnie lud ten ustami ich i wargami Mnie szanuje zaś serce ich daleko oddala się ode Mnie
I przywoławszy tłum powiedział im słuchajcie i rozumiejcie
zaś Jezus powiedział nadal i wy nierozumni jesteście
Jeszcze nie rozumiecie że wszystko wchodzące do ust do żołądka mieści się i do ustępu jest wyrzucane
I wyszedłszy stamtąd Jezus oddalił się do części Tyru i Sydonu
I oto kobieta kananejska z granic tych wyszedłszy głośno wołała do Niego mówiąc zlituj się nade Mną Panie Synu Dawida córka moja źle jest opętana przez demona
zaś nie odpowiedział jej słowem i podszedłszy uczniowie Jego pytali Go mówiąc oddal ją gdyż krzyczy za nami
zaś odpowiedziawszy powiedział nie jest dobre wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś powiedziała tak Panie i bowiem szczenięta je jedzą z okruszyn padających ze stołu panów ich
Wtedy odpowiedziawszy Jezus powiedział jej o kobieto wielka twoja wiara niech stanie się ci jak chcesz i została uzdrowiona córka jej od godziny tej
A przeszedłszy stamtąd Jezus przyszedł do morza Galilei i wszedłszy na górę usiadł tam
I podeszły do Niego tłumy wielkie mające z sobą kulawych niewidomych głuchoniemych kalekich i innych wielu i składali ich do stóp Jezusa i uleczył ich
Tak że tłumy zdziwić się widząc głuchoniemych mówiących kalekich zdrowych kulawych chodzących i niewidomych widzących i chwalili Boga Izraela
zaś Jezus przywoławszy uczniów Jego powiedział lituję się nad tłumem gdyż już dni trzy pozostają przy Mnie a nie mają co zjedliby i oddalić ich głodnych nie chcę by czasem nie zostaliby osłabieni w drodze
I mówią Mu uczniowie Jego skąd nam na pustkowiu chleby tak liczne żeby nasycić tłum tak wielki
I mówi im Jezus ile chlebów macie zaś powiedzieli siedem i trochę rybek
I nakazał tłumom położyć się na ziemi
I wziąwszy siedem chlebów i ryby podziękowawszy połamał i dał uczniom Jego zaś uczniowie tłumowi
I zjedli wszyscy i zostali nasyceni i zebrali zbywającego z kawałków siedem koszy pełnych
zaś jedzących było cztery tysiące mężów bez kobiet i dzieciątek
I oddaliwszy tłumy wszedł do łodzi i przyszedł w granice Magdaleńskie
I podszedłszy faryzeusze i saduceusze poddając próbie zapytali Go o znak z nieba by pokazać im
I rano dzisiaj pora deszczowa czerwieni się bowiem posępniejące niebo obłudnicy wprawdzie oblicze nieba umiecie rozsądzać zaś znaków pór nie możecie
Pokolenie niegodziwe i cudzołożne znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka i pozostawiwszy ich odszedł
I przyszedłszy uczniowie Jego na drugą stronę zapomnieli chlebów wziąć
zaś Jezus powiedział im patrzcie i zważcie na zakwas faryzeuszów i saduceuszów
Jeszcze nie rozumiecie ani pamiętacie pięć chlebów dla pięciu tysięcy i ile koszów wzięliście
Ani siedem chlebów dla czterech tysięcy i ile koszów wzięliście
Jak nie rozumiecie że nie o chlebie powiedziałem wam zważać na zakwas faryzeuszów i saduceuszów
Wtedy zrozumieli że nie powiedział wystrzegać się od zakwasu chleba ale od nauki faryzeuszów i saduceuszów
A odpowiedziawszy Jezus powiedział mu szczęśliwy jesteś Szymonie bar Jona gdyż ciało i krew nie objawiły ci ale Ojciec mój w niebiosach
A Ja zaś ci mówię że Ty jesteś Piotr i na tej skale zbuduję moje zgromadzenie i bramy piekła nie przemogą go
I dam ci klucze Królestwa Niebios i co jeśli związałbyś na ziemi będzie które jest związane w niebiosach i co jeśli rozwiązałbyś na ziemi będzie które jest rozwiązane w niebiosach
Od wtedy zaczął Jezus ukazywać uczniom Jego że trzeba Mu odejść do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów i znawców Pisma i zostać zabitym i trzeciego dnia zostać wzbudzonym
I wziąwszy na bok Go Piotr zaczął upominać Go mówiąc życzliwym Ci Panie nie będzie Ci to
Wtedy Jezus powiedział uczniom Jego jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego i niech podąża za Mną
Zamierza bowiem Syn człowieka przyjść w chwale Ojca Jego ze zwiastunami Jego i wtedy odda każdemu według postępowania jego
I po dniach sześciu bierze ze sobą Jezus Piotra i Jakuba i Jana brata jego i wprowadza ich na górę wysoką na osobności
I został przemieniony przed nimi i zajaśniała oblicze Jego jak słońce zaś szaty Jego stał się stały się białe jak światło
I oto zostali ukazani im Mojżesz i Eliasz z Nim wspólnie rozmawiając
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Jezusowi Panie dobre jest nam tu być jeśli chcesz uczynilibyśmy tu trzy namioty Tobie jeden i Mojżeszowi jeden i jeden Eliaszowi
Jeszcze On gdy mówi oto chmura świetlista ocieniła ich i oto głos z chmury mówiący Ten jest Syn mój umiłowany w którym upodobałem Jego słuchajcie
I usłyszawszy uczniowie upadli na oblicze ich i przestraszyli się bardzo
I podszedłszy Jezus dotknął ich i powiedział zostańcie wzbudzeni i nie bójcie się
I schodząc oni z góry przykazał im Jezus mówiąc nikomu powiedzielibyście widzenia aż do kiedy Syn człowieka z martwych powstałby
I zapytali Go uczniowie Jego mówiąc dlaczego więc znawcy Pisma mówią że Eliasz musi przyjść najpierw
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przychodzi najpierw i przywróci wszystkie
Mówię zaś wam że Eliasz już przyszedł i nie poznali go ale uczynili z nim jak chcieli tak i Syn człowieka ma cierpieć przez nich
I przyszedłszy ich do tłumu podszedł do Niego człowiek padając na kolana przed Nim
i mówiąc Panie zlituj się nad moim synem gdyż lunatykuje i źle cierpi wielokrotnie bowiem pada w ogień i wielokrotnie do wody
I przyprowadziłem go uczniom Twoim i nie mogli go uleczyć
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierne i które jest przewrócone aż do kiedy będę z wami aż do kiedy będę znosił was przynieście Mi go tutaj
I upomniał go Jezus i wyszedł z niego demon i został uleczony chłopiec od godziny tej
zaś Jezus powiedział im z powodu niewiary waszej amen bowiem mówię wam jeśli mielibyście wiarę jak ziarno gorczycy powiecie górze tej przejdź stąd tam i przejdzie i nic będzie niemożliwe wam
Ten zaś rodzaj nie wychodzi jeśli nie w modlitwie i poście
I zabiją Go a trzeciego dnia zostanie wzbudzony i zostali zasmuceni bardzo
Przyszedłszy zaś oni do Kapernaum podeszli dwudrachmy biorący do Piotra i powiedzieli Nauczyciel wasz nie płaci cła dwudrachm
Mówi tak i gdy wszedł do domu uprzedził go Jezus mówiąc co ci zdaje się Szymonie królowie ziemi od kogo przyjmują cła lub pogłowne od synów ich czy od obcych
Aby zaś nie zgorszylibyśmy ich poszedłszy do morza rzuć haczyk i wyciągnąwszy pierwszą rybę weź i otworzywszy usta jej znajdziesz stater ten wziąwszy daj im za Mnie i Ciebie
I przywoławszy Jezus dzieciątko postawił je w pośród nich
I powiedział amen mówię wam jeśli nie zawrócilibyście i stalibyście się jak dzieciątka nie weszlibyście do Królestwa Niebios
I który jeśli przyjąłby dzieciątko takie jedno w imieniu moim Mnie przyjmuje
Który zaś kolwiek zgorszyłby jednego z małych tych wierzących we Mnie jest korzystne mu aby zostałby zawieszony kamień młyński ośli na szyi jego i zostałby utopiony w głębinie morza
Jeśli zaś ręka twoja lub stopa twoja gorszy cię odetnij je i rzuć od ciebie dobre ci jest wejść do życia kulawym niż kalekim lub dwie ręce lub dwie stopy mając zostać rzuconym do ognia wiecznego
I jeśli oko twoje gorszy cię wyrwij je i rzuć od ciebie dobre ci jest jednookim do życia wejść niż dwoje oczu mając zostać wyrzuconym w Gehennę ognia
Co wam zdaje się jeśli stałoby się jakiemuś człowiekowi sto owce i zostałaby zwiedziona jedna z nich czyż nie opuściwszy dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach poszedłszy szuka która jest zabłąkana
I jeśli stałoby się znaleźć ją amen mówię wam że raduje się z tej bardziej niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu nie które są zabłąkane
Jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój odchodź i upomnij go między tobą a nim samym jeśli cię posłuchałby zyskałeś brata twojego
Jeśli zaś nie posłuchałby ich powiedz zgromadzeniu jeśli zaś i zgromadzenia nie posłuchałby niech jest ci tak jak poganin i celnik
Amen mówię wam ile jeśli związalibyście na ziemi będzie które jest związane w niebie i jakie jeśli rozwiązalibyście na ziemi będzie które jest rozwiązane w niebie
Wtedy podszedłszy do Niego Piotr powiedział Panie jak często zgrzeszy przeciw Mnie brat mój i odpuszczę mu aż do siedmiokroć
Nie mając zaś on oddać rozkazał mu pan jego zostać sprzedanym i żonę jego i dzieci i wszystkie ile miał i zostać oddane
Padłszy więc niewolnik oddał cześć mu mówiąc panie stań się cierpliwy nade mną i wszystkie ci oddam
Zlitowawszy się zaś pan niewolnika tego uwolnił go i dług odpuścił mu
Wyszedłszy zaś niewolnik ten znalazł jednego ze współniewolników jego który był winien mu sto denarów i chwyciwszy go dusił mówiąc oddaj mi co coś jesteś winny
Upadłszy więc współniewolnik jego do stóp jego prosił go mówiąc stań się cierpliwy dla mnie a wszystko oddam ci
Zobaczywszy zaś współniewolnicy jego co które stało się zostali zasmuceni bardzo i przyszedłszy wyjaśnili panu ich wszystkie co które stało się
Nie trzeba było i tobie zlitować się nad współniewolnikiem twoim jak i ja nad tobą zlitowałem się
I zostawszy rozgniewanym pan jego wydał go oprawcom aż do kiedy oddałby wszystko co jest winien mu
Tak i Ojciec mój niebiański uczyni wam jeśli nie odpuścilibyście każdy bratu jego z serc waszych upadków ich
I stało się kiedy skończył Jezus słowa te przeniósł się z Galilei i przyszedł w granice Judei po drugiej stronie Jordanu
I podążyły za Nim tłumy wielkie i uleczył ich tam
I podeszli do Niego faryzeusze poddając próbie Go i mówiąc Mu czy wolno człowiekowi oddalić żonę jego dla każdej przyczyny
zaś odpowiedziawszy powiedział im nie przeczytaliście że Ten który uczynił od początku męskim i żeńskim uczynił ich
I powiedział ze względu na to pozostawi człowiek ojca i matkę i zostanie złączony z żoną jego i będą dwoje w ciele jednym
Mówią Mu czemu więc Mojżesz przykazał dać zwój rozwodu i oddalić ją
Mówię zaś wam że który kolwiek oddaliłby żonę jego jeśli nie z powodu nierządu i poślubiłby inną cudzołoży i która jest oddaloną poślubiwszy cudzołoży
Są bowiem eunuchowie którzy z łona matki zostali zrodzeni tak i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez ludzi i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez samych siebie z powodu Królestwa Niebios mogący pojąć niech pojmuje
Wtedy został przyprowadzony zostały przyprowadzone mu dzieciątka aby ręce nałożyłby na nie i pomodliłby się zaś uczniowie upominali ich
zaś Jezus powiedział pozwólcie dzieciątkom i nie zabraniajcie im przyjść do Mnie bowiem takich jest Królestwo Niebios
I nałożywszy na nie ręce odszedł stamtąd
I oto jeden podszedłszy powiedział do Niego Nauczycielu dobry co dobrego miałbym uczynić aby miałbym życie wieczne
szanuj ojca twojego i matkę i będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie
Powiedział mu Jezus jeśli chcesz dojrzały być odchodź sprzedaj twoje które są dobytkiem i daj ubogim a będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną
Wtedy odpowiedziawszy Piotr powiedział Mu oto my opuściłem opuściliśmy wszystkie i podążyliśmy za Tobą co zatem będzie nam
zaś Jezus powiedział im amen mówię wam że wy którzy podążyliście za Mną w odrodzeniu kiedy usiedliby Syn człowieka na tronie chwały Jego usiądziecie i wy na dwunastu tronach sądząc dwanaście plemion Izraela
I każdy kto opuścił domy lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na imię moje stokrotnie otrzyma i życie wieczne odziedziczy
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi i ostatni pierwszymi
I wyszedłszy około trzeciej godziny zobaczył innych stojących na rynku bezczynnych
I tym powiedział odchodźcie i wy do winnicy i co jeśli byłoby sprawiedliwe dam wam
zaś odeszli znów wyszedłszy około szóstej i dziewiątej godziny uczynił tak samo
Około zaś jedenastej godziny wyszedłszy znalazł innych stojących bezczynnie i mówi im dlaczego tu staliście cały dzień bezczynni
Mówią mu że nikt nas wynajął mówi im odchodźcie i wy do winnicy i co jeśli byłoby sprawiedliwe weźmiecie
Wieczór zaś gdy stał się mówi pan winnicy dozorcy jego zawołaj pracowników i oddaj im zapłatę zacząwszy od ostatnich aż do pierwszych
A przyszedłszy około jedenastej godziny otrzymali po denarze
Przyszedłszy zaś pierwsi wnioskowali że więcej otrzymają i otrzymali i oni każdy denara
Mówiąc że ci ostatni jedną godzinę uczynili a równych nam ich uczyniłeś którzy znieśliśmy ciężar dnia i upał
Weź twoje i odchodź chcę zaś temu ostatniemu dać jak i tobie
Tak będą ostatni pierwszymi i pierwsi ostatnimi liczni bowiem są powołani nieliczni zaś wybrani
A wchodząc Jezus do Jerozolimy wziął dwunastu uczniów na osobności w drodze i powiedział im
Oto wchodzimy do Jerozolimy i Syn człowieka zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Pisma i zasądzą Go na śmierć
I wydadzą Go poganom na wykpić i ubiczować i ukrzyżować a trzeciego dnia powstanie
Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza z synami jej oddając cześć i prosząc coś od Niego
zaś powiedział jej co chcesz mówi Mu powiedz aby siedliby ci dwaj synowie moi jeden z prawej strony twojej i jeden z lewej strony w Królestwie Twoim
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który ja zamierzam pić i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostać zanurzonymi mówią Mu możemy
i mówi im wprawdzie kielich mój wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzany zostaniecie zanurzeni zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane przez Ojca mojego
I usłuchawszy dziesięciu oburzyło się na dwóch braci
zaś Jezus przywoławszy ich powiedział wiecie że przywódcy pogan panują nad nimi i wielcy okazują władzę nad nimi
I który jeśli chciałby wśród was być pierwszy niech jest wasz niewolnik
Tak jak Syn człowieka nie przyszedł zostać obsłużonym ale usłużyć i dać życie Jego okup za wielu
I wychodząc oni z Jerycha podążył za Nim tłum wielki
I oto dwóch niewidomych siedzących przy drodze usłyszawszy że Jezus przechodzi krzyczeli mówiąc zlituj się nad nami Panie Syn Dawida
I stanąwszy Jezus zawołał ich i powiedział co chcecie uczyniłbym wam
Zlitowawszy się zaś Jezus dotknął oczu ich i zaraz przejrzały ich oczy i podążyli za Nim
I kiedy zbliżyli się do Jerozolimy i przyszli do Betfage do Góry Oliwnej wtedy Jezus wysłał dwóch uczniów
Mówiąc im poszlibyście do wioski naprzeciw was i zaraz znajdziecie oślicę która jest uwiązana i oślę z nią odwiązawszy przyprowadźcie Mi
I jeśli ktoś wam powiedziałby coś powiecie że Pan ich potrzebę ma zaraz zaś odeśle je
Powiedzcie córce Syjonu oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny i zasiadający na oślicy i oślęciu synu jucznego bydła
poszedłszy zaś uczniowie i uczyniwszy tak jak polecił im Jezus
Przyprowadzili oślicę i oślę i nałożyli na nie szaty ich i usiadły na nie
zaś bardzo wielki tłum rozpostarli swoje szaty na drodze inni zaś ścinali gałęzie z drzew i rozpostarli na drodze
zaś tłumy poprzedzające i podążające krzyczały mówiąc Hosanna Synowi Dawida który jest błogosławiony przychodzący w imię Pana Hosanna na wysokościach
I gdy wszedł On do Jerozolimy zostało poruszone całe miasto mówiące kto jest Ten
I wszedł Jezus do świątyni Boga i wyrzucił wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni i stoły wymieniających pieniądze poprzewracał i ławy sprzedających gołębie
I mówi im jest napisane dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wy zaś go uczyniliście jaskinią bandytów
I podeszli do Niego niewidomi i kulawi w świątyni i uleczył ich
Zobaczywszy zaś arcykapłani i znawcy Pisma dziwy które uczynił i chłopców krzyczących w świątyni i mówiących Hosanna Synowi Dawida oburzyli się
I powiedzieli Mu słyszysz co Ci mówią zaś Jezus mówi im tak nigdy przeczytaliście że z ust niemowląt i karmiących piersią wydoskonaliłeś sobie pochwałę
I pozostawiwszy ich wyszedł na zewnątrz miasta do Betanii i zanocował tam
I zobaczywszy figowiec jeden przy drodze przyszedł do niego i nic znalazł na nim jeśli nie liście jedynie i mówi mu już więcej nie z ciebie owoc stałby się na wiek i został wysuszony od razu figowiec
I zobaczywszy uczniowie zdziwili się mówiąc jak od razu został wysuszony figowiec
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział im amen mówię wam jeśli mielibyście wiarę i nie zostalibyście wprowadzeni w niepewność nie jedynie to figowcowi uczynicie ale jeśli górze tej powiedzielibyście zostań podniesiona i zostań wrzucona w morze stanie się
I wszystkie ile kolwiek poprosilibyście w modlitwie wierząc weźmiecie
I przyszedłszy On do świątyni podeszli do Niego nauczającego arcykapłani i starsi ludu mówiąc w jakiej władzy te czynisz i kto Ci dał władzę tę
I odpowiedziawszy Jezusowi powiedzieli nie wiemy powiedział im i On ani Ja mówię wam w jakiej władzy te czynię
Co zaś wam zdaje się człowiek miał dzieci dwoje i podszedłszy do pierwszego powiedział dziecko odchodź dzisiaj pracuj w winnicy mojej
A podszedłszy do drugiego powiedział tak samo zaś odpowiedziawszy powiedział ja Panie i nie poszedł
Kto z tych dwóch uczynił wolę ojca mówią Mu pierwszy mówi im Jezus amen mówię wam że celnicy i nierządnice wyprzedzają was do Królestwa Boga
Przyszedł bowiem do was Jan w drodze sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu zaś celnicy i nierządnice uwierzyli mu wy zaś zobaczywszy nie pożałowaliście później by uwierzyć mu
Innego przykładu posłuchajcie człowiek jakiś był gospodarz który zasadził winnicę i ogrodzeniem ją otoczył i wykopał w niej tłocznię i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał
I wziąwszy rolnicy niewolników jego tego wprawdzie wychłostali tego zaś zabili tych zaś zostali ukamienowani
Znów wysłał innych niewolników liczniejszych od pierwszych i uczynili im tak samo
zaś rolnicy zobaczywszy syna powiedzieli w sobie ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go i zatrzymalibyśmy dziedzictwo jego
I wziąwszy go wyrzucili na zewnątrz winnicy i zabili
Mówią Mu złych źle zgubi ich a winnicę wynajmie innym rolnikom którzy oddadzą mu owoce w porach ich
Mówi im Jezus nigdy przeczytaliście w Pismach kamień który odrzucili budujący ten stał się w głowicy narożnika przez Pana stało się to i jest niezwykłe w oczach naszych
Dla tego mówię wam że zostanie odebrane od was Królestwo Boga i zostanie dane narodowi czyniącemu owoce jego
I upadłszy na kamień ten zostanie roztłuczony na którego zaś kolwiek upadłby roztłucze na proch go
I wysłuchawszy arcykapłani i faryzeusze przykłady Jego poznali że o nich mówi
I szukając jak Go chwycić bali się tłumów skoro zaś jak proroka Go miały
I odpowiedziawszy Jezus znów powiedział im w przykładach mówiąc
I wysłał niewolników jego zaprosić którzy są zaproszeni na wesela i nie chcieli przyjść
Znów wysłał innych niewolników mówiąc powiedzcie którzy są zaproszeni oto obiad mój przygotowałem byki moje i tuczne które są zabite i wszystkie gotowe chodźcie na wesela
zaś pozostali chwyciwszy niewolników jego znieważyli i zabili
Usłyszawszy zaś król został rozgniewany i posławszy wojska jego wygubił morderców tych i miasto ich podpalił
Idźcie więc na rozstaje dróg i ilu kolwiek znaleźlibyście zaproście na wesela
I wyszedłszy niewolnicy ci na drogi zebrali wszystkich ilu znaleźli niegodziwych zarówno i dobrych i zostało zapełnione wesele leżącymi przy stole
I mówi mu towarzyszu jak wszedłeś tu nie mając odzienia weselnego zaś został uciszony
Wtedy powiedział król służącym związawszy jego stopy i ręce zabierzcie go i wyrzućcie w ciemność zewnętrzną tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
I wysyłają Mu uczniów ich z Herodianami mówiąc Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i drogi Boga w prawdzie nauczasz i nie ma troski Ty o nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi
I mówi im kogo podobizna ta i napis
Mówią Mu Cezara wtedy mówi im oddajcie więc co Cezara Cezarowi a co Boga Bogu
A usłyszawszy zdziwili się i opuściwszy Go odeszli
W tym dniu podeszli do Niego saduceusze mówiąc nie być powstania i zapytali Go
mówiąc Nauczycielu Mojżesz powiedział jeśli ktoś umarłby nie mając dzieci poślubi z powinowactwa brat jego żonę jego i wzbudzi potomstwo bratu jego
Byli Było zaś u nas siedmiu braci i pierwszy poślubiwszy umarł i nie mając potomstwa zostawił żonę jego bratu jego
Podobnie i drugi i trzeci aż do siedmiu
Później zaś po wszystkich umarła i kobieta
Ja jestem Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba nie jest Bóg Bóg martwych ale żyjących
I usłyszawszy tłumy były zdumiewane na naukę Jego
I zapytał jeden z nich znawca Prawa poddając próbie Go i mówiąc
zaś Jezus powiedział mu będziesz miłował Pana Boga twojego w całym sercu twoim i w całej duszy twojej i w całej myśli twojej
To jest pierwsze i wielkie przykazanie
Na tych dwóch przykazaniach całe Prawo i prorocy są wiszące
I nikt mógł Mu odpowiedzieć słowem ani ośmielił się ktoś od tego dnia zapytać Go już dłużej nie
Wtedy Jezus powiedział tłumom i uczniom Jego
mówiąc na Mojżesza ławie usiedli znawcy Pisma i faryzeusze
Wszystkie więc ile kolwiek powiedzieliby wam by zachować zachowujcie i czyńcie według zaś uczynków ich nie czyńcie mówią bowiem a nie czynią
Wiążą bowiem ciężary ciężkie i trudne do uniesienia i nakładają na ramiona ludzi zaś palcem ich nie chcą ruszyć ich
Wszystkie zaś czyny ich czynią dla zostać zobaczonym przez ludzi rozszerzają zaś filakterie ich i powiększają frędzle szat ich
Lubią także pierwsze miejsce na wieczerzach i pierwsze siedzenia w zgromadzeniach
i pozdrowienia na rynkach i być nazywanymi przez ludzi Rabbi Rabbi
i ojcem nie nazywalibyście waszym na ziemi jeden bowiem jest Ojciec wasz w niebiosach
który zaś wywyższy siebie zostanie poniżony i który uniży siebie zostanie wywyższony
Biada zaś wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi wy bowiem nie wchodzicie ani wchodzącym pozwalacie wejść
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż pożeracie domy wdów i pod pretekstem długich modlący się dla tego otrzymacie większy wyrok
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że obchodzicie morze i suchy ląd by uczynić jednego prozelitą i kiedy stałby się czynicie go synem Gehenny bardziej podwójnie niż wy
Głupcy i niewidomi co bowiem większe jest złoto czy świątynia która uświęca złoto
I który jeśli przysięgałby na ołtarz nic jest który zaś kolwiek przysięgałby na dar na nim jest zobowiązany
Głupcy i niewidomi co bowiem większe dar czy ołtarz uświęcający dar
więc który przysięgał na ołtarz przysięga na niego i na wszystkie co na nim
I który przysięgał na świątynię przysięga na niego i na zamieszkującego go
I który przysięgał na niebo przysięga na tron Boga i na siedzącego na nim
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż dajecie dziesięcinę z mięty i kopru i kminku a opuszczacie co cięższe z Prawa sąd i miłosierdzie i wiarę te trzeba było uczynić i te nie opuszczać
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że oczyszczacie to co z zewnątrz kielicha i miski od wewnątrz zaś są pełne z grabieży i niepowściągliwości
Faryzeuszu niewidomy oczyść najpierw to co wewnątrz kielicha i miski aby stałoby się i to co zewnątrz ich czyste
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że jesteście podobni grobom które są pobielone które z zewnątrz wprawdzie ukazują się piękne wewnątrz zaś są pełne kości martwych i wszelkiej nieczystości
Tak i wy z zewnątrz wprawdzie jesteście ukazani ludziom sprawiedliwi wewnątrz zaś pełni jesteście obłudy i bezprawia
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż budujecie groby proroków i przystrajacie grobowce sprawiedliwych
i mówicie jeśli byliśmy w dniach ojców naszych nie kiedykolwiek byliśmy wspólnicy ich w krwi proroków
I wy dopełnijcie miarę ojców waszych
Dla tego oto Ja wysyłam do was proroków i mędrców i znawców Pisma i z nich zabijecie i ukrzyżujecie i z nich ubiczujecie w zgromadzeniach waszych i będziecie prześladowali z miasta do miasta
żeby przyszłaby na was cała krew sprawiedliwa która jest wylewana na ziemię od krwi Abla sprawiedliwego aż do krwi Zachariasza syna Barachiasza którego zamordowaliście pomiędzy świątynią a ołtarzem
Jeruzalem Jeruzalem zabijające proroków i kamienujące którzy są wysłani do niego jak często chciałem zgromadzić dzieci twoje którym to sposobem zgromadza kura pisklęta swoje pod skrzydła a nie chcieliście
I wyszedłszy Jezus wyszedł ze świątyni i podeszli uczniowie Jego by pokazać Mu budowle świątyni
Siedząc zaś On na Górze Oliwnej podeszli do Niego uczniowie na osobności mówiąc powiedz nam kiedy te będzie i co znak Twój przyjścia i końca wieku
I odpowiedziawszy Jezus powiedział im uważajcie aby nie ktoś was zwiódłby
Liczni bowiem przyjdą w imię moje mówiąc Ja jestem Pomazaniec i wielu zwiodą
Macie zaś słyszeć o wojnach i wieściach o wojnach patrzcie nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem aby wszystkie stać się ale jeszcze nie jest koniec
Zostanie wzbudzony bowiem naród na naród i królestwo na królestwa i będą głód i zarazy i trzęsienia ziemi po miejscach
Wtedy wydadzą was na ucisk i zabiją was i będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkie narody z powodu imienia mojego
I wtedy zostaną zgorszeni liczni i jedni drugich wydadzą i znienawidzą jedni drugich
I liczni fałszywi prorocy zostaną wzbudzeni i zwiodą wielu
A z powodu zostać pomnożonym bezprawie zostanie ochłodzona miłość wielu
I zostanie ogłoszona ta dobra nowina Królestwa w całym świecie zamieszkałym na świadectwo wszystkim narodom i wtedy przyjdzie koniec
i w polu nie niech zawraca wstecz zabrać szaty jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach
I jeśli nie zostały skrócone dni te nie kiedykolwiek zostało uratowane wszelkie ciało z powodu zaś wybranych zostaną skrócone dni te
Zostaną wzbudzeni bowiem fałszywi pomazańcy i fałszywi prorocy i będą dawać znaki wielkie i cuda tak że wprowadzić w błąd jeśli możliwe i wybranych
Tak jak bowiem błyskawica wychodzi od wschodów i ukazuje się aż do zachodów takie będzie i przyjście Syna człowieka
zaraz zaś z ucisku dni tych słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da blasku jego i gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte
I wtedy zostanie ukazany znak Syna człowieka na niebie i wtedy będą uderzać się w pierś wszystkie plemiona ziemi i zobaczą Syna człowieka przychodzącego na chmurach nieba z mocą i chwałą wielką
I wyśle zwiastunów Jego z trąba dźwięku wielkiego i zgromadzą wybranych Jego z czterech wiatrów od skraju niebios aż do skrajów ich
Od zaś figowca nauczcie się przykładu kiedy już gałąź jego stałaby się miękka i liście wytworzyłby wytworzyłyby wiecie że blisko lato
Tak i wy kiedy zobaczylibyście wszystkie te wiecie że blisko jest u drzwi
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie niebios jeśli nie Ojciec mój sam
Tak jak zaś dni Noego takie będzie i przyjście Syna człowieka
Tak jak bowiem byli w dniach przed potopem jedzący i pijący zaślubiający się i którzy za mąż wydawali aż do którego dnia wszedł Noe do arki
I nie poznali aż przyszedł potop i zabrał wszystkich takie będzie i przyjście Syna człowieka
Wtedy dwóch będą na polu jeden jest zabrany i jeden jest zostawiony
Dwie mielące w młynie jedna jest zabrana i jedna jest zostawiona
To zaś wiecie że jeśli wiedział gospodarz jakiej straży złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek pozwolił zostać przekopanym dom jego
Dla tego i wy stawajcie się gotowi gdyż której godziny nie domyślacie się Syn człowieka przychodzi
Kto zatem jest wierny niewolnik i rozumny którego ustanowił pan jego nad służbą jego dawać im pożywienie w porze
I zacząłby bić współniewolników jeść zaś i pić z pijącymi
przyjdzie Pan niewolnika tego w dniu którym nie oczekuje i w godzinie której nie zna
i potnie go na kawałki go i udział jego z obłudnikami położy tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
Pięć zaś było z nich rozumne i pięć głupie
Gdy zwleka zaś oblubieniec zdrzemnęły się wszystkie i spały
Wtedy zostały podniesione wszystkie dziewice te i uporządkowały lampy ich
Odpowiedziały zaś rozumne mówiąc by czasem nie wystarczyłoby nam i wam idźcie zaś raczej do sprzedających i kupcie sobie
Odchodząc zaś im kupić przyszedł oblubieniec i gotowe weszły z nim w wesela i zostały zamknięte drzwi
Później zaś przychodzą i pozostałe dziewice mówiąc panie panie otwórz nam
Tak jak bowiem człowiek odjeżdżający wezwał swoich niewolników i przekazał im które są dobytkiem jego
I temu wprawdzie dał pięć talentów temu zaś dwa temu zaś jeden każdemu według własnej możności i odjechał zaraz
Poszedłszy zaś ten pięć talentów wziąwszy popracował w nich i uczynił inne pięć talentów
Tak samo i ten dwa uzyskawszy i on inne dwa
zaś jeden wziąwszy odszedłszy wykopał w ziemi i ukrył srebro pana jego
Po zaś czasie dłuższym przychodzi pan niewolników tych i rozlicza z nimi obrachunek
I podszedłszy ten pięć talentów wziąwszy przyniósł inne pięć talentów mówiąc panie pięć talentów mi przekazałeś oto inne pięć talentów zyskałem na nich
Powiedział zaś mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
Podszedłszy zaś i ten dwa talenty wziąwszy powiedział panie dwa talenty mi przekazałeś oto inne dwa talenty zyskałem na nich
Powiedział mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
Podszedłszy zaś i ten jeden talent który otrzymał powiedział panie poznałem cię że twardy jesteś człowiek żnący gdzie nie zasiałeś i zbierający skąd nie rozsypałeś
I przestraszywszy się odszedłszy ukryłem talent twój w ziemi oto masz twoje
Odpowiedziawszy zaś pan jego powiedział mu niegodziwy niewolniku i gnuśny wiedziałeś że żnę gdzie nie zasiałem i zbieram skąd nie rozsypałem
Trzeba było więc ci złożyć srebro moje bankierom a przyszedłszy ja dostałem kiedykolwiek moje z odsetek
Zabierzcie więc od niego talent i dajcie mającemu dziesięć talentów
Bowiem mającemu każdemu zostanie dane i będzie uczyniony obfitującym od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
A nieużytecznego niewolnika wyrzucajcie w ciemność zewnętrzną tam będzie płacz i zgrzytanie zębów
Kiedy zaś przyszedłby Syn człowieka w chwale Jego i wszyscy święci zwiastunowie z Nim wtedy usiądzie na tronie chwały Jego
I zostanie zebrany zostaną zebrane przed Nim wszystkie narody i odłączą ich od jedni drugich tak jak pasterz odłącza owce od kozłów
I postawi wprawdzie owce po prawej stronie Jego zaś koźlątka po lewej stronie
Byłem głodny bowiem i daliście Mi zjeść zapragnąłem i napoiliście Mnie obcy byłem i zabraliście do siebie Mnie
nagi i okryliście Mnie byłem słaby i odwiedziliście Mnie w strażnicy byłem i przyszliście do Mnie
Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi mówiąc Panie kiedy Cię zobaczyliśmy będącego głodnym i nakarmiliśmy lub będącego spragnionym i napoiliśmy
Kiedy zaś cię zobaczyliśmy obcego i zabraliśmy do siebie lub nagiego i okryliśmy
Kiedy zaś Cię zobaczyliśmy słabego lub w strażnicy i przyszliśmy do Ciebie
I odpowiedziawszy Król powie im amen mówię wam na ile uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych Mnie uczyniliście
Wtedy powie i po lewej stronie idźcie ode Mnie którzy są przeklęci w ogień wieczny który jest przygotowany oszczercy i zwiastunom jego
Byłem głodny bowiem i nie daliście Mi zjeść zapragnąłem i nie napoiliście Mnie
Obcy byłem i nie zabraliście do siebie Mnie nagi i nie okryliście Mnie słaby i w strażnicy i nie odwiedziliście Mnie
Wtedy odpowiedzą Mu i oni mówiąc Panie kiedy Cię zobaczyliśmy będącego głodnym lub będącego spragnionym lub obcego lub nagiego lub słabego lub w strażnicy i nie usłużyliśmy Ci
I odejdą ci w karę wieczną zaś sprawiedliwi do życia wiecznego
I stało się gdy skończył Jezus wszystkie słowa te powiedział uczniom Jego
Wiecie że za dwa dni Pascha staje się i Syn człowieka jest wydawany na zostać ukrzyżowanym
Wtedy zostali zebrani arcykapłani i znawcy Pisma i starsi ludu na dziedzińcu arcykapłana który jest nazywany Kajfaszem
I radzili aby Jezusa chwyciliby podstępem i zabiliby
podeszła do Niego kobieta flakonik alabastrowy olejku mająca bardzo drogiego i wylała na głowę Jego gdy leży przy stole
Mógł bowiem ten olejek zostać sprzedanym za wiele i zostać dane ubogim
Amen mówię wam gdzie jeśli zostałaby ogłoszona dobra nowina ta w całym świecie zostanie opowiadana i co uczyniła ta na pamiątkę moją
i od wtedy szukał dogodnej chwili aby go wydałby
zaś powiedział odchodźcie do miasta do tego i tego i powiedzcie mu Nauczyciel mówi pora moja blisko jest u ciebie czynię Paschę z uczniami moimi
I uczynili uczniowie jak polecił im Jezus i przygotowali Paschę
I jedząc oni powiedział amen mówię wam że jeden z was wyda Mnie
I którzy są zasmucani bardzo zaczęli mówić Mu każdy z nich czy nie ja jestem Panie
Jedząc zaś oni wziąwszy Jezus chleb i pobłogosławiwszy połamał i dawał uczniom i powiedział weźcie zjedzcie to jest ciało moje
i wziąwszy kielich i podziękowawszy dał im mówiąc wypijcie z niego wszyscy
i zaśpiewawszy hymn wyszli ku Górze Oliwnej
Wtedy mówi im Jezus wszyscy wy zostaniecie zgorszeni we Mnie w nocy tej jest napisane bowiem uderzę pasterza i zostanie rozproszony zostaną rozproszone owce stada
Odpowiedziawszy zaś Piotr powiedział Mu jeśli i wszyscy zostaną zgorszeni w Tobie ja nigdy zostanę zgorszony
Mówi Mu Piotr nawet jeśli trzeba byłoby mnie z Tobą umrzeć nie Ciebie wyprę się podobnie i wszyscy uczniowie powiedzieli
Wtedy przychodzi z nimi Jezus do miejsca które jest nazywane Getsemane i mówi uczniom usiądźcie tutaj aż kiedy odszedłszy pomodliłbym się tam
i wziąwszy ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza zaczął być smuconym i niepokoić się
Wtedy mówi im zasmucona jest dusza moja aż do śmierci pozostańcie tu i czuwajcie ze Mną
i naprzód poszedłszy nieco upadł na oblicze Jego modląc się i mówiąc Ojcze mój jeśli możliwe jest niech ominie ode Mnie kielich ten jednak nie jak Ja chcę ale jak Ty
i przychodzi do uczniów i znajduje ich śpiącymi i mówi Piotrowi tak nie mieliście siły jedną godzinę czuwać ze Mną
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
I przyszedłszy znajduje ich znów śpiących były bowiem ich oczy które są obciążone
I opuściwszy ich odszedłszy znów pomodlił się po trzeci to samo słowo powiedziawszy
Wtedy przychodzi do uczniów Jego i mówi im śpicie w końcu i odpoczywacie oto zbliżyła się godzina i Syn człowieka jest wydawany w ręce grzeszników
I jeszcze On mówiąc oto Judasz jeden z dwunastu przyszedł i z nim tłum wielki z mieczami i kijami od arcykapłanów i starszych ludu
I zaraz podszedłszy Jezus powiedział witaj Rabbi i pocałował Go
zaś Jezus powiedział mu towarzyszu na co jesteś obecny wtedy podszedłszy położyli ręce na Jezusa i chwycili Go
I oto jeden z Jezusa wyciągnąwszy rękę wyciągnął miecz jego i uderzywszy niewolnika arcykapłana pozbawił go ucha
Czy uważasz że nie mogę teraz poprosić Ojca mojego i postawi przy Mnie więcej niż dwanaście legionów zwiastunów
W tę godzinę powiedział Jezus tłumom jak na bandytę wyszliście z mieczami i kijami ująć Mnie co dzień u was siedziałem nauczając w świątyni i nie schwytaliście Mnie
Ci zaś chwyciwszy Jezusa odprowadzili do Kajfasza arcykapłana gdzie znawcy Pisma i starsi zostali zebrani
zaś Piotr podążał za Nim z daleka aż do dziedzińca arcykapłana i wszedłszy wewnątrz usiadł z podwładnymi zobaczyć koniec
zaś arcykapłani i starsi i sanhedryn cały szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi żeby Go uśmierciliby
I nie znaleźli i wielu fałszywych świadków którzy podeszli nie znaleźli później zaś podszedłszy dwóch fałszywych świadków
powiedzieli Ten powiedział mogę obalić świątynię Boga i przez trzy dni zbudować ją
I wstawszy arcykapłan powiedział Mu nic odpowiadasz co ci Ciebie oskarżają
zaś Jezus milczał i odpowiedziawszy arcykapłan powiedział Mu zaprzysięgam Cię na Boga żyjącego aby nam powiedziałbyś jeśli Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga
Mówi mu Jezus ty powiedziałeś nadto mówię wam od teraz zobaczycie Syna człowieka siedzącego z prawej strony mocy i przychodzącego na chmurach nieba
Wtedy spluwali na oblicze Jego i policzkowali Go zaś uderzali
zaś Piotr na zewnątrz usiadł na dziedzińcu i podeszła do Niego jedna służąca mówiąca i Ty byłeś z Jezusem Galilejczykiem
Wyszedłszy zaś on do bramy zobaczyła go inna i mówi tam i ten był z Jezusem Nazarejczykiem
i znów wyparł się z przysięgą że nie znam tego człowieka
Po chwili zaś podszedłszy stając powiedzieli Piotrowi prawdziwie i ty z Nim jesteś i bowiem mowa twoja jawnym cię czyni
Wtedy zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam tego człowieka i zaraz kogut zapiał
i zostało przypomniane Piotrowi wypowiedź Jezusa które powiedział mu że zanim kogut zapiać trzykrotnie wyprzesz się Mnie i wyszedłszy na zewnątrz zapłakał gorzko
Rano zaś gdy stało się naradę wzięli wszyscy arcykapłani i starsi ludu przeciw Jezusowi żeby uśmiercić Go
I związawszy Go odprowadzili i wydali Go Poncjuszowi Piłatowi namiestnikowi
Wtedy zobaczywszy Judasz wydający Go że został zasądzony pożałowawszy zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym
i rzuciwszy srebrniki w świątyni oddalił się i odszedłszy powiesił się
Wtedy zostało wypełnione co zostało powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego i przyjęli trzydzieści srebrników oszacowanie który jest oszacowany którego szacowali przez synów Izraela
I dali je na pole garncarza jak polecił mi Pan
zaś Jezus stał przed namiestnikiem i zapytał Go namiestnik mówiąc Ty jesteś król Judejczyków zaś Jezus powiedział mu ty mówisz
I wśród być oskarżonym On przez arcykapłanów i starszych nic odpowiedział
I nie odpowiedział mu w ani jednej wypowiedzi tak że dziwić się namiestnik bardzo
Siedząc zaś on na trybunie wysłała do niego żona jego mówiąc nic tobie i sprawiedliwemu temu wiele bowiem wycierpiałam dzisiaj we śnie przez Niego
zaś arcykapłani i starsi przekonali tłumy aby prosiłyby o Barabasza zaś Jezusa zgubiliby
I odpowiedziawszy cały lud powiedział krew Jego na nas i na dzieci nasze
I zdjąwszy z Niego włożyli Mu płaszcz szkarłatny
I splótłszy wieniec z cierni nałożyli na głowę Jego i trzcinę na prawicy Jego i upadłszy na kolana przed Nim wykpili Go mówiąc witaj królu Judejczyków
I splunąwszy na Niego wzięli trzcinę i bili w głowę Jego
I kiedy wykpili Go zdjęli z Niego płaszcz i przyoblekli Go w szaty Jego i odprowadzili Go ku ukrzyżować
A przyszedłszy na miejsce które jest nazywane Golgotą co jest które jest nazywane Czaszki Miejsce
dali Mu wypić winny ocet z żółcią który jest zmieszany i skosztowawszy nie chciał wypić
Ukrzyżowawszy zaś Go rozdzielili szaty Jego rzucając los aby zostałoby wypełnione co zostało powiedziane przez proroka rozdzielili szaty moje sobie i za odzienie moje rzucili los
i siedząc strzegli Go tam
I nałożyli ponad głowę Jego przyczynę kary Jego które jest napisane Ten jest Jezus król Judejczyków
Wtedy są krzyżowani z Nim dwaj bandyci jeden z prawej strony i jeden z lewej strony
i mówiąc obalający świątynię i w trzy dni budujący uratuj siebie jeśli Syn jesteś Boga zejdź z krzyża
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący ze znawcami Pisma i starszymi mówili
Innych uratował siebie nie może uratować jeśli król Izraela jest niech zejdzie teraz z krzyża a uwierzymy Mu
zaś tak samo i bandyci którzy zostali ukrzyżowani razem z Nim znieważali Go
I zaraz podbiegłszy jeden z nich i wziąwszy gąbkę wypełniwszy także winnym octem i włożywszy na trzcinę poił Go
I oto zasłona świątyni została rozdarta na dwoje z góry aż do dołu i ziemia została poruszona i skały zostały rozłamane
I grobowce zostały otworzone i liczne ciała którzy są uśpieni świętych zostały wzbudzone
i wyszedłszy z grobowców po wzbudzeniu Jego weszły do świętego miasta i zostały objawione wielu
zaś setnik i z nim zachowujący Jezusa zobaczywszy trzęsienie ziemi i to którzy stali się przestraszyli się bardzo mówiąc prawdziwie Boga Syn był Ten
Wśród których była Maria Magdalena i Maria Jakuba i Jozesa matka i matka synów Zebedeusza
Wieczór zaś gdy stał się przyszedł człowiek bogaty z Arymatei imieniem Józef który i sam został uczniem Jezusa
I wziąwszy ciało Józef owinął je płótnem czystym
i położył Go w nowym jego grobowcu który wyciosał w skale i zatoczywszy kamień wielki na otwór wejściowy grobowca odszedł
Była zaś tam Maria Magdalena i inna Maria siedzące naprzeciw grobu
zaś następnego dnia który jest po Dniu Przygotowania zostali zebrani arcykapłani i faryzeusze u Piłata
Każ więc zostać zabezpieczonym grób aż do trzeciego dnia by czasem nie przyszedłszy uczniowie Jego nocą ukradliby Go i mówiliby ludowi został wzbudzony z martwych i będzie ostatnie zwiedzenie gorsze od pierwszego
Wieczorem zaś po szabatach świtając ku pierwszemu tygodni przyszła Maria Magdalena i inna Maria zobaczyć grób
I oto trzęsienie ziemi stało się wielkie zwiastun bowiem Pana zstąpiwszy z nieba podszedłszy odtoczył kamień od otworu wejściowego i usiadł na nim
Był zaś wygląd jego jak błyskawica i odzienie jego białe jakby śnieg
Od zaś strachu przed nim zostali poruszeni strzegący i stali się jakby martwi
I szybko poszedłszy powiedzcie uczniom Jego że został wzbudzony z martwych i oto poprzedza was do Galilei tam Go zobaczycie oto powiedziałem wam
I wyszedłszy szybko z grobowca ze strachem i radością wielką pobiegły oznajmić uczniom Jego
Jak zaś poszły oznajmić uczniów Jego I oto Jezus wyszedł naprzeciw je mówiąc radujcie się zaś podszedłszy chwyciły się Jego stóp i oddały cześć Mu
I zostawszy zebranymi ze starszymi naradę także wziąwszy srebrniki warte dali żołnierzom
i jeśli zostałoby usłyszane to u namiestnika my przekonamy go i was wolnymi od trosk uczynimy
zaś wziąwszy srebrniki uczynili jak zostali nauczeni i zostało rozpowiedziane słowo to u Judejczyków aż do dzisiaj
i zobaczywszy Go oddali cześć Mu zaś zwątpili
I podszedłszy Jezus powiedział im mówiąc została dana Mi wszelka władza na niebie i na ziemi
poszedłszy więc uczyńcie uczniami wszystkie narody zanurzając je w imię Ojca i Syna i Świętego Ducha
nauczając ich zachowywać wszystkiego ile przekazałem wam i oto Ja z wami jestem wszystkie dni aż do końca wieku amen
Stał się Jan Zanurzający na pustkowiu i głoszący zanurzenie nawrócenia na uwolnienie od grzechów
i wychodziła do niego cała judzka kraina i Jerozolimczycy i byli zanurzani wszyscy w Jordanie rzece przez niego wyznający grzechy ich
Był zaś Jan który jest przyobleczony włosami wielbłąda i pasem skórzanym wokół biodra jego i jedząc szarańczę i miód dziki
I ogłaszał mówiąc przychodzi mocniejszy ode mnie za mną któremu nie jestem wart schyliwszy się rozwiązać rzemień sandałów Jego
I stało się w tych dniach przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został zanurzony przez Jana w Jordanie
I zaraz wchodząc z wody zobaczył które są rozdarte niebiosa i Ducha jakby gołębica schodzącego na Niego
I głos stał się z niebios Ty jesteś Syn mój umiłowany w którym miałem upodobania
I zaraz Duch Go wyrzuca na pustkowie
I był tam na pustkowiu dni czterdzieści który jest doświadczany przez szatana i był ze zwierzętami a zwiastunowie służyli Mu
I mówiąc że jest wypełniona pora i zbliżyło się Królestwo Boga opamiętajcie się i wierzcie w dobrą nowinę
Przechodząc zaś obok Morza Galilejskiego zobaczył Szymona i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
I powiedział im Jezus chodźcie za Mną a uczynię was by zostać rybakami ludzi
A zaraz opuściwszy sieci ich podążyli za Nim
A poszedłszy dalej stamtąd nieco zobaczył Jakuba syna Zebedeusza i Jana brata jego i ich w łodzi naprawiających sieci
I zaraz wezwał ich i opuściwszy ojca ich Zebedeusza w łodzi z najemnikami odeszli za Nim
I wchodzą do Kapernaum i zaraz w szabaty wszedłszy do zgromadzenia nauczał
i byli zdumiewani z powodu nauki Jego był bowiem nauczający ich jak władzę mający a nie jak znawcy Pisma
A był w zgromadzeniu ich człowiek w duchu nieczysty i zakrzyknął
mówiąc ach! co nam i Tobie Jezusie Nazareńczyku przyszedłeś zniszczyć nas znam Cię kto jesteś Święty Boga
I upomniał go Jezus mówiąc zostaniesz uciszony i wyjdź z niego
I szarpnąwszy nim duch nieczysty i zawoławszy głosem wielkim wyszedł z niego
I zostali zdumieni wszyscy w związku z czym dociekać razem między sobą mówiąc co jest to co za nauka nowa to że z władzą i duchom nieczystym nakazuje i są posłuszne Mu
A zaraz ze zgromadzenia wyszedłszy przyszli do domu Szymona i Andrzeja z Jakubem i Janem
zaś teściowa Szymona leżała gorączkując i zaraz mówią Mu o niej
i podszedłszy wzbudził ją chwyciwszy za rękę jej i opuściła ją gorączka zaraz i służyła im
Wieczór zaś gdy stał się kiedy zaszło słońce nieśli do Niego wszystkich źle mających się i którzy są opętani przez demony
A miasto całe które jest zgromadzone było przy drzwiach
I uleczył licznych źle mających się różnymi chorobami i demony liczne wyrzucił i nie dopuszczał mówić demonom gdyż poznały Go
A rano nocą całkiem wstawszy wyszedł i odszedł w puste miejsce i tam modlił się
I ścigał Go Szymon i ci z nim
A znalazłszy Go mówią Mu że wszyscy szukają Cię
I mówi im poszlibyśmy do znajdujących się bliżej miasteczek aby i tam ogłosiłbym na to bowiem wyszedłem
I był głosząc w zgromadzeniach ich w całej Galilei i demony wyrzucając
I przychodzi do Niego trędowaty prosząc Go i padając na kolana jego i mówiąc Mu że jeśli chciałbyś możesz mnie oczyścić
zaś Jezus zlitowawszy się wyciągnąwszy rękę dotknął jego i mówi mu chcę zostań oczyszczony
A gdy powiedział mu zaraz odszedł od niego trąd i został oczyszczony
I wzburzywszy się na niego zaraz wyrzucił go
I mówi mu patrz nikomu nic powiedziałbyś ale odchodź siebie pokaż kapłanowi i przynieś za oczyszczenie twoje co polecił Mojżesz na świadectwo im
Ten zaś wyszedłszy zaczął głosić wiele i rozpowiadać słowo tak że już więcej nie On móc jawnie do miasta wejść ale na zewnątrz na pustych miejscach był i przychodzili do Niego zewsząd
A znów wszedł do Kapernaum po dniach i zostało usłyszane że w domu jest
I zaraz zostali zebrani liczni że już więcej nie mieć miejsca nawet przy drzwiach i mówił im Słowo
I przychodzą do Niego sparaliżowanego niosący który jest noszony przez czterech
A nie mogąc przystąpić do Niego z powodu tłumu zdjęli dach dach gdzie był i wyłupiwszy zsuwają matę na którym sparaliżowany leżał
Byli zaś niektórzy ze znawców Pisma tam siedzący i rozważający w sercach ich
A zaraz poznawszy Jezus w duchu Jego że tak rozważają w sobie powiedział im dlaczego takie rozważacie w sercach waszych
Co jest łatwiejsze powiedzieć sparaliżowanemu są odpuszczone twoje grzechy czy powiedzieć wstań i weź twoją matę i chodź
Tobie mówię wstań i weź matę twoje i odchodź do domu twojego
I został wzbudzony zaraz i wziąwszy matę wyszedł wobec wszystkich tak że zdumiewać się wszyscy i chwalić Boga mówiąc że nigdy tak zobaczyliśmy
I wyszedł znów blisko morza i cały tłum przychodził do Niego i nauczał ich
A przechodząc zobaczył Lewiego syna Alfeusza siedzącego przy cle i mówi mu podąż za Mną i wstawszy podążył za Nim
I stało się podczas leżeć przy stole On w domu jego i wielu celników i grzeszników leżeli przy stole razem z Jezusem i uczniami Jego byli bowiem liczni i podążyli za Nim
A znawcy Pisma i faryzeusze zobaczywszy Jego jedzącego z celnikami i grzesznikami mówili uczniom Jego kim że z celnikami i grzesznikami je i pije
A usłyszawszy Jezus mówi im nie potrzebę mają którzy są silni lekarza ale źle mający się nie przyszedłem wezwać sprawiedliwych ale grzeszników do nawrócenia
A byli uczniowie Jana i faryzeusze poszczący i przychodzą i mówią Mu dla czego uczniowie Jana i faryzeusze poszczą zaś Twoi uczniowie nie poszczą
I powiedział im Jezus czy mogą synowie sali weselnej w którym oblubieniec z nimi jest pościć ile czasu z sobą mają oblubieńca nie mogą pościć
Przyjdą zaś dni kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec a wtedy będą pościć w tych dniach
A nikt łaty szmaty niezgręplowanej naszywa na płaszcz stary jeśli zaś nie zrywa wypełnienie tego nowe od starego i gorsze rozdarcie staje się
i nikt leje wino nowe do bukłaków starych jeśli zaś nie rozrywa wino młode bukłaki i wino jest wylewane i bukłaki zostaną zniszczone ale wino młode w bukłaki nowe lane
I stało się obok przechodzić On w szabaty przez pola uprawne i zaczęli uczniowie Jego drogę czynić zrywając kłosy
A faryzeusze mówili Mu oto dlaczego czynią w szabaty co nie wolno
i On mówił im nigdy przeczytaliście co uczynił Dawid kiedy potrzebę miał i zgłodniał on i ci z nim
Jak wszedł do domu Boga za Abiatara arcykapłana i chleby z przedkładania zjadł których nie wolno zjeść jeśli nie kapłanom i dał i tym z nim będącym
i mówił im szabat dla człowieka stał się nie człowiek dla szabatu
Tak że Pan jest Syn człowieka i szabatu
I wszedł znów do zgromadzenia i był tam człowiek która jest wyschnięta mający rękę
I śledzili Go jeśli w szabaty uleczy go aby oskarżyliby Go
I mówi człowiekowi która jest wyschnięta mającemu rękę wystąp na środku
I mówi im wolno w szabaty dobro uczynić czy zło czynić duszę uratować czy zabić oni zaś milczeli
I obejrzawszy ich z gniewem będąc zasmuconym z powodu zatwardziałości serca ich mówi temu człowiekowi wyciągnij rękę twoją i wyciągnął i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
A wyszedłszy faryzeusze zaraz z Herodiadami naradę uczynili przeciwko Niemu jak Go zgubiłby
A Jezus oddalił się z uczniami Jego w stronę morza i wielkie mnóstwo z Galilei podążyli za Nim i z Judei
I z Jerozolimy i z Idumei i zza Jordanu i około Tyru i Sydonu mnóstwo wielu usłyszawszy ile uczynił przyszli do Niego
I powiedział uczniom Jego aby łódeczka byłaby przygotowana dla Niego z powodu tłumu aby nie stratowaliby Go
I duchy nieczyste kiedy Go oglądał oglądały padły przed Nim i krzyczał krzyczały mówiąc że Ty jesteś Syn Boga
I wiele upomniał je aby nie Go widocznym uczyniłyby
I wchodzi na górę i przywołuje których chciał sam i przyszli do Niego
I uczynił dwunastu aby byliby z Nim i aby wysłałby ich głosić
i mieć władzę uleczać choroby i wyrzucać demony
I nadał Szymonowi imię Piotr
i Jakuba syna Zebedeusza i Jana brata Jakuba i nadał im imiona Boanerges co jest Synowie Gromu
i Andrzeja i Filipa i Bartłomieja i Mateusza i Tomasza i Jakuba syna Alfeusza i Tadeusza i Szymona Kananejczyka
i Judasza Iskariotę który i wydał Go i przychodzą do domu
I zszedł się znów tłum tak że nie móc oni ani nawet chleba zjeść
A usłyszawszy ci od Niego wyszli chwycić Go mówili bowiem że doprowadził się do szału
A znawcy Pisma z Jerozolimy zszedłszy mówili że Belzebula ma i że przez przywódcę demonów wyrzuca demony
I przywoławszy ich w przykładach mówił im jak może szatan szatana wyrzucać
A jeśli królestwo przeciw sobie zostałoby podzielone nie może zostać ostałe królestwo to
I jeśli dom przeciw sobie zostałby podzielony nie może zostać ostały dom ten
I jeśli szatan powstał przeciw sobie i jest podzielony nie może zostać ostały ale koniec ma
Nie może nikt rzeczy mocarza wszedłszy w dom jego zagrabić jeśli nie najpierw mocarza związałby i wtedy dom jego zagrabi
Amen mówię wam że wszystkie zostanie odpuszczone zostaną odpuszczone grzechy synom ludzkim i bluźnierstwa ile kolwiek zbluźniliby
Przychodzą więc bracia i matka Jego i na zewnątrz stanąwszy wysłali do Niego wołając Go
A siedział tłum wokół Niego powiedzieli zaś Mu oto matka Twoja i bracia Twoi na zewnątrz szukają Cię
I odpowiedział im mówiąc kto jest matka moja czy bracia moi
A obejrzawszy sobie kołem tych wokół Niego siedzących mówi oto matka moja i bracia moi
Który bowiem kolwiek uczyniłby wolę Boga ten brat mój i siostra moja i matka jest
I znów zaczął nauczać nad morzem i został zebrany do Niego tłum wielki tak że On wszedłszy do łodzi siedzieć na morzu i cały tłum przy morzu na ziemi był
I nauczał ich w przykładach wiele i mówił im w nauce Jego
I stało się podczas siać które wprawdzie padło przy drodze i przyszedł przyszły ptaki nieba i pożarł pożarły je
Inne zaś padło na kamieniste gdzie nie miało ziemi wiele i zaraz wzeszło ponieważ nie mieć głębokiej gleby
Słońce zaś gdy wzeszło zostało spieczone i ponieważ nie mieć korzenia zostało wysuszone
A inne padło w ciernie i wyrosły ciernie i zadusiły je i owocu nie dało
A inne padło na glebę dobrą i dało owoc wychodząc i wzrastając i niosło w trzydzieści i w sześćdziesiąt i w sto
I mówił im który mający uszy słyszeć niech słucha
I mówił im wam jest dane poznać tajemnicę Królestwa Boga tamtym zaś na zewnątrz w przykładach wszystkie staje się
aby patrząc patrzyliby i nie zobaczyliby i słuchając słyszeliby i nie rozumieliby by czasem nie nawróciliby się i zostałby odpuszczony zostałyby odpuszczone im grzechy
I mówi im nie znacie przykładu tego a jak wszystkie przykłady poznacie
Tymi zaś są obok drogi gdzie jest siane Słowo i kiedy usłyszeliby zaraz przychodzi szatan i zabiera Słowo które jest zasiane w sercach ich
A tymi są podobnie na kamienne którzy są siani którzy kiedy usłyszeliby Słowo zaraz z radością przyjmują je
A nie mają korzenia w sobie ale niestali są potem gdy stał się ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa zaraz są gorszeni
A tamci są w ciernie którzy są siani Słowo którzy słyszą
A troski wieku tego i oszustwo bogactwa i co do pozostałych pożądliwości wchodzące zaduszają Słowo i bezowocne staje się
A tamci są na ziemię dobrą którzy zostali zasiani którzy słuchają Słowo i przyjmują i owoc przynoszą w trzydzieści i w sześćdziesiąt i w sto
i mówił im czy nie lampa przychodzi aby pod korcem zostałaby położona lub pod łóżkiem nie aby na świeczniku zostałaby ustawiona
I mówił im uważajcie czego słuchacie w jakiej mierze mierzycie będzie mierzone wam i zostanie dodane wam słyszącym
Który bowiem kolwiek miałby zostanie dane mu i który nie ma i co ma zostanie odebrane od niego
I mówił tak jest Królestwo Boga jak jeśli człowiek rzuciłby ziarno w ziemię
I spałby i zostałby podniesiony nocą i dniem i ziarno kiełkowałoby i byłoby wydłużane jak nie wie on
I mówił do czego porównalibyśmy Królestwo Boga lub w jakiego rodzaju przykładzie porównalibyśmy je
a kiedy zostałoby zasiane wychodzi i staje się ze wszystkich jarzyn większe i czyni gałęzie wielkie tak że móc pod cieniem jego ptaki nieba rozbić namiot
I takimi przykładami wieloma mówił im Słowo tak jak mogli słuchać
I mówi im w ten dzień wieczór gdy stał się przeszlibyśmy na drugą stronę
A opuściwszy tłum przyjmują Go jak był w łodzi i inne zaś łódeczki było były z Nim
I staje się nawałnica wiatru wielka zaś fale rzucały do łodzi tak że ona już być napełnioną
A był On na rufie na podgłówku śpiąc i budzą Go i mówią Mu Nauczycielu nie martwi Cię że giniemy
A gdy został obudzony upomniał wiatr i powiedział morzu zamilcz bądź uciszone i uciszył się wiatr i stała się cisza wielka
I powiedział im dlaczego trwożliwi jesteście tak jak nie macie wiary
I przestraszyli się strachem wielkim i mówili do siebie nawzajem kim zatem Ten jest że i wiatr i morze są posłuszne Mu
I wyruszyli na drugą stronę morza do krainy Gadareńczyków
A gdy wyszedł On z łodzi zaraz wyszedł naprzeciw Mu z grobowców człowiek w duchu nieczystym
który mieszkanie miał w grobowcach i nawet łańcuchami nikt mógł go związać
gdyż go wielokrotnie dybami i łańcuchach być związanym i zostać rozerwane przez niego łańcuchy i dyby zostać skruszone i nikt go miał siły ujarzmić
A całą nocą i dniem w górach i w grobowcach był krzycząc i tłukąc się kamieniami
Zobaczywszy zaś Jezusa w oddali przybiegł i oddał cześć Mu
I krzyknąwszy głosem wielkim powiedział co mnie i Tobie Jezusie Synu Boga Najwyższego zaklinam Cię na Boga nie mnie dręczyłbyś
I pytał go jakie twoje imię i odpowiedział mówiąc Legion imię mi gdyż liczni jesteśmy
I prosił Go wiele aby nie ich wysłałby poza krainę
I poprosiły Go wszystkie demony mówiąc poślij nas w świnie aby w nie weszlibyśmy
I pozwolił im zaraz Jezus i wyszedłszy duchy nieczyste weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w morze było zaś jakieś dwa tysiące i zostały utopione w morzu
zaś pasący świnie uciekli i oznajmili w mieście i w polach i wyszli zobaczyć co jest które stało się
I przychodzą do Jezusa i oglądają który jest opętany przez demony siedzącego i który jest ubrany i zachowującego rozsądek który miał Legion i przestraszyli się
A opowiedzieli im ci którzy zobaczyli jak stało się z tym który jest opętany przez demony i o świniach
I zaczęli prosić Go odejść od granic ich
A gdy wszedł On do łodzi prosił Go który został opętany przez demony aby byłby z Nim
zaś Jezus nie pozwolił mu ale mówi mu odchodź do domu twego do twoich i oznajmij im ile ci Pan uczynił i zlitował się nad tobą
I odszedł i zaczął głosić w Dekapolu ile uczynił mu Jezus i wszyscy dziwili się
A gdy przeprawił się Jezus w łodzi znowu na drugą stronę został zebrany tłum wielki do Niego a był obok morza
I oto przychodzi jeden z przełożonych zgromadzenia imieniem Jair i zobaczywszy Go pada do stóp Jego
I prosił Go wiele mówiąc że córeczka moja krańcowo ma się aby przyszedłszy nałożyłbyś na nią ręce żeby zostałaby ocalona i będzie żyła
I odszedł z nim i podążał za Nim tłum wielki i tłoczyli się na Niego
A kobieta która będąca w upływie krwi lat dwanaście
I wiele wycierpiawszy przez licznych lekarzy i wydawszy od siebie wszystkie i nic której zostało udzielone pomocy ale raczej w gorsze przyszedłszy
I zaraz zostało wysuszone źródło krwi jej i poznała ciałem że jest uzdrowiona z tej udręki
i zaraz Jezus poznawszy w sobie z Niego moc która wyszła zostawszy odwróconym w tłumie mówił kto moich dotknął się szat
I mówili Mu uczniowie Jego widzisz tłum tłoczący się na Ciebie i mówisz kto Mnie dotknął
I obejrzał się by zobaczyć tę to która uczyniła
zaś kobieta przestraszywszy się i drżąc wiedząc co stało się w niej przyszła i przypadła do Niego i powiedziała Mu całą prawdę
zaś powiedział jej córko wiara twoja ocaliła cię odchodź w pokoju i bądź zdrowa od udręki twojej
I nie pozwolił nikomu z Nim współtowarzyszyć jeśli nie Piotrowi i Jakubowi i Janowi bratu Jakuba
I przychodzi do domu przełożonego zgromadzenia i ogląda zamęt i płaczących i głośno zawodzących wielu
I wszedłszy mówi im dlaczego jest czyniony zgiełk i płaczecie dzieciątko nie umarło ale śpi
I wyśmiewali Go On zaś wyrzuciwszy wszystkich zabiera ojca dzieciątka i matkę i tych z Nim i wchodzi gdzie było dzieciątko które leży
I chwyciwszy rękę dzieciątka mówi jej Talita kumi co jest które jest tłumaczone dziewczynka tobie mówię wstań
I zaraz powstała dziewczynka i chodziła była bowiem lat dwunastu i zdumieli się zdumieniem wielkim
I przykazał im wiele aby nikt poznałby tego i powiedział zostać dane jej zjeść
I wyszedł stamtąd i przyszedł do ojczyzny Jego i podążają za Nim uczniowie Jego
A gdy stał się szabat zaczął w zgromadzeniu nauczać i liczni słuchający byli zdumiewani mówiąc skąd Temu te i co to za mądrość która została dana Mu że i dzieła mocy takie przez ręce Jego stają się
Nie Ten jest cieśla syn Marii brat zaś Jakuba i Jozesa i Judasza i Szymona i nie są siostry Jego tu przy nas i byli gorszeni z powodu Niego
Mówił zaś im Jezus że nie jest prorok lekceważony jeśli nie w ojczyźnie jego i wśród krewnych i w domu jego
I nie mógł tam żadnego dzieła mocy uczynić jeśli nie nielicznym chorym nałożywszy ręce uleczył
I dziwił się z powodu niewiary ich i obchodził wioski wokół nauczając
I przywołuje dwunastu i zaczął ich wysyłać po dwóch dwóch i dał im władzę nad duchami nieczystymi
I nakazał im aby niczego braliby w drogę jeśli nie laskę jedynie nie torbę nie chleb nie w pasie miedź
Ale mając obute sandały i nie przyoblec dwóch tunik
I mówił im gdzie jeśli weszlibyście do domu tam pozostawajcie aż kiedykolwiek wyszlibyście stamtąd
A ilu kolwiek nie przyjęliby was ani wysłuchaliby was wychodząc stamtąd strząśnijcie pył spod stóp waszych na świadectwo im amen mówię wam lżej będzie Sodomie lub Gomorze w dzień sądu niż miastu temu
I wyszedłszy głosili aby opamiętaliby się
I demonów wiele wyrzucali i namaszczali oliwą licznych chorych i leczyli
I usłyszał król Herod jawne bowiem stało się imię Jego i mówił że Jan zanurzający z martwych został wzbudzony i dla tego dzieją się dzieła mocy w Nim
Sam bowiem Herod wysławszy chwycił Jana i związał go w strażnicy z powodu Herodiady żony Filipa brata jego gdyż ją poślubił
zaś Herodiada odczuwała niechęć do niego i chciała go zabić i nie mogła
Bowiem Herod bał się Jana wiedząc że on mąż sprawiedliwy i święty i ochraniał go i usłyszawszy go wiele czynił i chętnie go słuchał
A gdy stał się dzień odpowiedni kiedy Herod na urodziny jego wieczerzę uczynił dostojników jego i trybunów i pierwszym w Galilei
A gdy weszła córka jej Herodiady i gdy zatańczyła i gdy przypodobała się Herodowi i leżącym razem powiedział król dziewczynce poproś mnie co jeśli chciałabyś a dam ci
I przysiągł jej że co jeśli mnie prosiłabyś dam ci aż połowę królestwa mojego
A wszedłszy zaraz z pośpiechem do króla poprosiła mówiąc chcę aby mi dałbyś natychmiast na półmisku głowę Jana zanurzającego
I zasmucony który stał się król z powodu przysiąg i współleżących nie chciał jej odmówić
I zaraz wysławszy król kata nakazał zostać przyniesiona głowa jego zaś odszedłszy ściął głowę jego w strażnicy
A przyniósł głowę jego na półmisku i dał ją dziewczynce i dziewczynka dała ją matce jej
A usłyszawszy uczniowie jego przyszli i zabrali zwłoki jego i położyli je w grobowcu
I są zbierani wysłannicy przy Jezusie i oznajmili Mu wszystkie i ile uczynili i ile nauczali
I powiedział im chodźcie wy sami na osobno w puste miejsce i wypoczywajcie trochę byli bowiem przychodzący i odchodzący liczni i ani zjeść mieli dogodną porę
I odeszli na puste miejsce łodzią na osobności
I zobaczyli ich odchodzących tłumy i poznali Go liczni i pieszo ze wszystkich miast zbiegli się tam i wcześniej przyszli od nich i zeszli się u Niego
I wyszedłszy zobaczył Jezus wielki tłum i ulitował się nad nimi gdyż byli jak owce nie mające pasterza i zaczął nauczać ich wiele
A już godzina późna gdy stała się podszedłszy do Niego uczniowie Jego mówią że puste jest miejsce i już godzina późna
Rozpuść ich aby odszedłszy do okolicznych pól i wiosek kupiliby sobie chlebów coś bowiem mogliby zjeść nie mają
zaś odpowiedziawszy powiedział im dajcie im wy zjeść i mówią im odszedłszy mielibyśmy kupić za dwieście denarów chlebów i dalibyśmy im zjeść
zaś mówi im ile chlebów macie odchodźcie i zobaczcie a poznawszy mówią pięć i dwie ryby
I nakazał im posadzić wszystkich grupy za grupami na zielonej trawie
I położyli się gromady za gromadami każda sto i każda pięćdziesiąt
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił i połamał chleby i dawał uczniom Jego aby podawaliby im i dwie ryby podzielił wszystkim
I zjedli wszyscy i zostali nasyceni
I zebrali kawałków dwanaście koszy pełnych i z ryb
A byli którzy zjedli chleby około pięć tysięcy mężów
I zaraz przymusił uczniów Jego wejść do łodzi i wyprzedzić na drugą stronę do Betsaidy aż On rozpuściłby tłum
A rozstawszy się z nimi odszedł na górę pomodlić się
A wieczór gdy stał się była łódź na środku morza i On sam na ziemi
A zobaczył ich którzy są męczeni przy wiosłować był bowiem wiatr przeciwny im i o czwartej straży nocy przychodzi do nich chodząc po morzu i chciał przejść obok nich
zaś zobaczywszy Go chodzącego na morzu uważali zjawa być i zakrzyknęli
Wszyscy bowiem Go zobaczyli i zostali poruszeni i zaraz powiedział do nich i mówi im bądźcie odważni Ja jestem nie bójcie się
I wszedł do nich do łodzi i uciszył się wiatr i bardzo nad zwyczajnie w sobie zdumiewali się i dziwili się
A przeprawiwszy się przyszli na ziemię Genezaret i zostali przycumowani do brzegu
I gdy wyszli im z łodzi zaraz rozpoznawszy Go
I kiedy kolwiek wchodził do wiosek lub miast lub pól na rynkach kładli będących słabymi i prosili Go aby i jeśli frędzla płaszcza Jego dotknęliby się a ilu kolwiek dotknęło się Go byli uratowani
I są zbierani u Niego faryzeusze i jacyś ze znawców Pisma którzy przyszli z Jerozolimy
I zobaczywszy jakichś uczniów Jego pospolitymi rękami to jest nieumytymi którzy jedzą chleby zganili
Bowiem faryzeusze i wszyscy Judejczycy jeśli nie pięścią umyliby rąk nie jedzą trzymając się przekazu starszych
A z rynku jeśli nie zanurzyliby się nie jedzą i inne wiele jest które przyjęli by trzymać się zanurzania kielichów i dzbanów i miedzi i łóżek
Potem pytają Go faryzeusze i znawcy Pisma dla czego uczniowie Twoi nie chodzą według przekazu starszych ale nieumytymi rękami jedzą chleb
Opuściwszy bowiem przykazanie Boga trzymacie się przekazu ludzi zanurzania dzbanów i kielichy i innych podobnych takich wiele czynicie
I mówił im dobrze unieważniacie przykazanie Boga aby przekaz wasz moglibyście zachować
Mojżesz bowiem powiedział szanuj ojca twojego i matkę twoją a złorzeczący ojcu lub matce śmiercią niech umrze
i już nie dopuszczacie mu nic uczynić ojcu jego lub matce jego
Unieważniając Słowo Boga przekazem waszym który przekazaliście i podobnych takich wiele czynicie
I przywoławszy cały tłum mówił im słuchajcie Mnie wszyscy i zrozumcie
A gdy wszedł do domu od tłumu pytali Go uczniowie Jego o ten przykład
I mówi im tak i wy nierozumni jesteście nie rozumiecie że wszystko co z zewnątrz wchodzące w człowieka nie może go uczynić pospolitym
Gdyż nie wchodzi mu do serca ale do żołądka i do ustępu wychodzi oczyszczając wszystkie pokarmy
wszystkie te niegodziwe z wnętrza wychodzi i czyni pospolitym człowieka
A stamtąd wstawszy odszedł w granice Tyru i Sydonu i wszedłszy do domu nikogo chciał poznać i nie mógł zdołać się ukryć
Była zaś kobieta Greczynka Syrofenicjanka rodem i prosiła Go aby demona wyrzuciłby z córki jej
zaś Jezus powiedział jej pozwól najpierw zostać nasyconymi dzieciom nie bowiem dobre jest wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom
zaś odpowiedziała i mówi Mu tak Panie i bowiem szczenięta pod stołem je jedzą z okruszyn dzieciątek
I powiedział jej z powodu tego słowa odchodź wyszedł demon z córki twojej
A odszedłszy do domu jej znalazła demona który wyszedł i córkę która jest złożona na łożu
A znowu wyszedłszy z granic Tyru i Sydonu przyszedł do morza Galilejskiego po środku granic Dekapolu
I przynoszą Mu głuchoniemego ledwo mówiącego i proszą Go aby nałożyłby na niego rękę
A zabrawszy Go od tłumu na osobności włożył palce Jego w uszy jego i splunąwszy dotknął języka jego
A spojrzawszy do góry w niebo westchnął i mówi mu Effata co jest zostań otworzone
I zaraz zostały otworzone jego uszy i zostało rozwiązane pęto języka jego i mówił poprawnie
I przykazał im aby nikomu mówiliby ile zaś On im przykazywał bardziej jeszcze głosili
I aż nazbyt byli zdumiewani mówiąc dobrze wszystkie czynił i głuchoniemym czyni słyszeć i niemowom mówić
W tych dniach bardzo liczny tłum będąc i nie mając co mogliby zjeść przywoławszy Jezus uczniów Jego mówi im
Lituję się nad tłumem gdyż już dni trzy pozostają przy Mnie i nie mają co mogliby zjeść
A jeśli oddaliłbym ich głodnych do domu ich będą osłabieni na drodze niektórzy bowiem z nich z daleka przybyli
I odpowiedzieli Mu uczniowie Jego skąd tych będzie mógł ktoś tutaj nasycić chlebami na pustkowiu
I pytał ich ile macie chlebów zaś powiedzieli siedem
I nakazał tłumowi położyć się na ziemi i wziąwszy siedem chlebów podziękowawszy połamał i dawał uczniom Jego aby podawaliby i podali tłumowi
I mieli rybek trochę a pobłogosławiwszy powiedział podawać i je
Zjedli zaś i zostali nasyceni i zebrali obfitość kawałków siedem koszy
Byli zaś tych którzy zjedli jakieś cztery tysiące i rozpuścił ich
I zaraz wszedłszy do łodzi z uczniami Jego przyszedł do części Dalmanuty
I wyszli faryzeusze i zaczęli dociekać razem z Nim szukając od Niego znaku z nieba poddając próbie Go
A westchnąwszy duchem Jego mówi dlaczego pokolenie to znaku poszukuje amen mówię wam jeśli zostanie dany pokoleniu temu znak
I opuściwszy ich wszedłszy znowu do łodzi odszedł na drugą stronę
I zapomnieli uczniowie wziąć chleby i jeśli nie jeden chleb nie mieli ze sobą w łodzi
I przekazywał im mówiąc patrzcie uważajcie na zaczyn faryzeuszów i zakwas Heroda
I rozważali do jedni drugich mówiąc że chlebów nie mamy
A poznawszy Jezus mówi im dlaczego rozważacie że chlebów nie macie jeszcze nie rozumiecie ani rozumiecie jeszcze które jest zatwardzone macie serce wasze
Oczy mając nie patrzycie i uszy mając nie słuchacie i nie pamiętacie
I mówił im jak nie rozumiecie
I przychodzi do Betsaidy i przynoszą Mu niewidomego i proszą Go aby go mógłby się dotknąć
A chwyciwszy rękę niewidomego wyprowadził go poza wioskę i plunąwszy w oczy jego nałożywszy ręce na niego pytał go jeśli coś widzi
A spojrzawszy do góry mówił widzę ludzi jak drzewa chodzących
Potem znowu nałożył ręce na oczy jego i uczynił mu przejrzeć i został przywrócony i przypatrzył się jasno wszystkiemu
I wysłał go do domu jego mówiąc ani nie do wioski wszedłbyś ani nie powiedziałbyś komuś w wioskach
I wyszedł Jezus i uczniowie Jego do wiosek Cezarei Filipa i w drodze pytał uczniów Jego mówiąc im kim Ja mówią ludzie być
zaś odpowiedzieli Janem Zanurzającym a inni Eliaszem inni zaś jednym z proroków
I On mówi do nich wy zaś kim Ja mówicie być odpowiedziawszy zaś Piotr mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec
I upomniał ich aby nikomu mówiliby o Nim
I zaczął nauczać ich że trzeba Syn człowieka wiele wycierpieć i zostać odrzuconym od starszych i arcykapłanów i znawców Pisma i zostać zabitym i po trzech dniach powstać
I z otwartością słowo mówił i wziąwszy na bok Go Piotr zaczął upominać Go
zaś zostawszy odwróconym i zobaczywszy uczniów Jego upomniał Piotra mówiąc odchodź za Mnie szatanie gdyż nie myślisz o tym co Boga ale o tym co ludzkie
A przywoławszy tłum z uczniami Jego powiedział im kto chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego i niech podąża za Mną
Który bowiem kolwiek chciałby duszę jego uratować zgubi ją który zaś kolwiek zgubiłby duszę jego ze względu na Mnie i dobrą nowinę ten uratuje ją
Co bowiem pomoże człowiekowi jeśli zyskałby świat cały a doznałaby straty dusza jego
Który bowiem kolwiek wstydziłby się Mnie i moich słów w pokoleniu tym cudzołożnym i grzesznym i Syn człowieka zawstydzi się Go kiedy przyszedłby w chwale Ojca Jego ze zwiastunami Świętymi
I mówił im amen mówię wam że są jacyś tu ze stojących którzy nie skosztowaliby śmierci aż kiedykolwiek zobaczyliby Królestwo Boga przychodzące w mocy
A po dniach sześciu bierze Jezus Piotra i Jakuba i Jana i wprowadza ich na górę wysoką na osobności samych i został przemieniony wobec nich
I szaty Jego stał się stały się lśniąco białe bardzo jak śnieg jakich farbiarz na ziemi nie może wybielić
I został ukazany im Eliasz z Mojżeszem i byli wspólnie rozmawiający z Jezusem
A odpowiedziawszy Piotr mówi Jezusowi Rabbi dobre jest nam tu być i uczynilibyśmy namioty trzy Tobie jeden i Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden
I stała się chmura ocieniająca ich i przyszedł głos z chmury mówiący Ten jest Syn mój umiłowany Jego słuchajcie
I nagle obejrzawszy się już nie nikogo zobaczyli ale Jezusa jedynego z nimi samymi
A to słowo trzymali między sobą dociekając razem co jest z martwych powstać
I pytali Go mówiąc że mówią znawcy Pisma że Eliasz musi przyjść najpierw
zaś odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystkie i jak jest napisane o Synu człowieka aby wiele wycierpiałby i zostałby wzgardzony
Ale mówię wam że i Eliasz przyszedł i uczynili mu ile chcieli tak jak jest napisane o nim
A przyszedłszy do uczniów zobaczył tłum wielki wokół nich i znawców Pisma dociekających razem z nimi
I zaraz cały tłum zobaczywszy Go zostali zdziwieni i podbiegając pozdrawiali Go
I zapytał znawców Pisma czemu dociekacie razem z nimi
A odpowiedziawszy jeden z tłumu powiedział Nauczycielu przyniosłem syna mojego do Ciebie mającego ducha niemego
A gdzie kolwiek go pochwyciłby rozrywa go i pieni się i zgrzyta zębami jego i jest usztywniany i powiedziałem uczniom Twoim aby go wyrzuciłby a nie mieli siły
I przynieśli go do Niego i zobaczywszy go zaraz duch szarpnął go i padłszy na ziemię tarzał się pieniąc się
I spytał ojca jego jaki czas jest jak to stało się mu zaś powiedział od dzieciństwa
A wielokrotnie go i w ogień rzucał i w wody aby zgubiłby go ale jeśli coś możesz pomóż nam zlitowawszy się nad nami
A zaraz zawoławszy ojciec dzieciątka ze łzami mówił wierzę Panie pomóż mojej niewierze
Zobaczywszy zaś Jezus że zbiega się tłum upomniał ducha nieczystego mówiąc mu duch niemy i głuchoniemy Ja ci nakazuję wyjdź z niego i już więcej nie wszedłbyś w niego
A zawoławszy i wiele szarpnąwszy go wyszedł i stał się jakby martwy tak że wielu mówić że umarł
zaś Jezus chwyciwszy jego rękę wzbudził go i powstał
A wszedłszy On do domu uczniowie Jego pytali Go na osobności że my nie mogliśmy wyrzucić go
I powiedział im ten rodzaj przez nic może wyjść jeśli nie w modlitwie i poście
A stamtąd wyszedłszy przechodził obok przez Galileę i nie chciał aby ktoś wiedziałby
Nauczał bowiem uczniów Jego i mówił im że Syn człowieka jest wydawany w ręce ludzi i zabiją Go a który został zabity trzeciego dnia powstanie
zaś nie rozumieli wypowiedzi a bali się Go zapytać
i przyszedł do Kapernaum i w domu gdy stał się pytał ich co w drodze do siebie rozważaliście
A usiadłszy zawołał dwunastu i mówi im jeśli ktoś chce pierwszy być będzie ze wszystkich ostatni i wszystkich sługa
A wziąwszy dzieciątko postawił je na środku ich i objąwszy je powiedział im
Który jeśli jedno z takich dzieciątek przyjąłby w imię Moje Mnie przyjmuje i który jeśli Mnie przyjąłby nie Mnie przyjmuje ale Tego który wysłał Mnie
Odpowiedział zaś Mu Jan mówiąc Nauczycielu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoje wyrzucającego demony który nie podąża za nami i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża za nami
zaś Jezus powiedział nie zabraniajcie mu nikt bowiem jest który uczyni dzieło mocy w imię moje i będzie mógł szybko złorzeczyć Mi
A który kolwiek zgorszyłby jednego z małych tych wierzących we Mnie dobre jest mu lepiej jeśli otoczy się kamień młyński wokół szyi jego i jest rzucony w morze
A jeśli gorszyłaby cię ręka twoja odetnij ją dobre tobie jest kalekim do życia wejść niż dwie ręce mając odejść do Gehenny w ogień nieugaszony
Gdzie robak ich nie umiera a ogień nie jest gaszony
A jeśli stopa twoja gorszyłaby ciebie odetnij ją dobre jest ci wejść do życia kulawym niż dwie stopy mając zostać wyrzuconym do Gehenny w ogień nieugaszony
Gdzie robak ich nie umiera a ogień nie jest gaszony
A jeśli oko twoje gorszyłoby ciebie wyrzuć je dobre ci jest jednookim wejść do Królestwa Boga niż dwoje oczu mając zostać wyrzuconym do Gehenny ognia
Gdzie robak ich nie umiera a ogień nie jest gaszony
Każdy bowiem ogniem zostanie posolony i każda ofiara solą zostanie posolona
Dobra sól jeśli zaś sól niesłona stałaby się w czym ją przyprawicie miejcie w sobie sól i zachowujcie pokój do jedni drugich
A stamtąd powstawszy przychodzi w granice Judei przez drugą stronę Jordanu i schodzą się znów tłumy do Niego i jak miał w zwyczaju znowu nauczał ich
I podszedłszy faryzeusze spytali Go jeśli wolno mężowi żonę opuścić poddając próbie Go
zaś powiedzieli Mojżesz pozwolił zwój rozwodu napisać i opuścić
A odpowiedziawszy Jezus powiedział im z powodu zatwardziałości serca waszego napisał wam przykazanie to
Od zaś początku stworzenia męskim i żeńskim uczynił ich Bóg
Ze względu na to pozostawi człowiek ojca jego i matkę i zostanie złączony z żoną jego
I będą dwoje w ciele jednym tak że już nie są dwoje ale jedno ciało
A w domu znowu uczniowie Jego o tę rzecz spytali Go
I mówi im kto jeśli opuściłby żonę jego i poślubiłby inną cudzołoży przeciw niej
A jeśli kobieta opuściłaby męża jej i zostałaby poślubiona innemu cudzołoży
I przynosili mu dzieciątka aby dotknąłby je zaś uczniowie upominali tych którzy przynoszą
Zobaczywszy zaś Jezus oburzył się i powiedział im pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
I objąwszy je kładąc ręce na nie błogosławił je
A gdy wychodzi On w drogę podbiegłszy jeden i upadłszy na kolana przed Nim pytał Go Nauczycielu dobry co uczyniłbym aby życie wieczne miałbym odziedziczyć
Przykazania znasz nie cudzołożyłbyś nie mordowałbyś nie ukradłbyś nie składałbyś fałszywego świadectwa nie ograbiłbyś szanuj ojca twojego i matkę
zaś Jezus przypatrzywszy się mu umiłował go i powiedział mu jednego ci brakuje odchodź ile masz sprzedaj i daj ubogim i będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną wziąwszy krzyż
I obejrzawszy się Jezus mówi uczniom Jego jak trudno pieniądze mający do Królestwa Boga wejdą
zaś bardziej byli zdumiewani mówiąc do siebie i kto może zostać zbawionym
I zaczął Piotr mówić Mu oto my opuściłem opuściliśmy wszystkie i podążyliśmy za Tobą
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział amen mówię wam nikt jest który opuścił dom lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na Mnie i dobrą nowinę
Jeśli nie wziąłby stokrotnie teraz w porze tej domów i braci i siostry i matki i dzieci i pola wśród prześladowań i w wieku przychodzącym życie wieczne
Liczni zaś będą pierwsi ostatnimi a ostatni pierwszymi
Byli zaś w drodze wchodząc do Jerozolimy i był poprzedzającym ich Jezus i byli zdumieni a podążający bali się i wziąwszy z sobą znowu dwunastu zaczął im mówić to co mające Mu spełniać się
że oto wchodzimy do Jerozolimy i Syn człowieka zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Pisma i zasądzą Go na śmierć i wydadzą Go poganom
I wykpią Go i będą biczować Go i oplują Go i zabiją Go a trzeciego dnia powstanie
I przychodzą do Niego Jakub i Jan synowie Zebedeusza mówiąc Nauczycielu chcemy aby co jeśli poprosilibyśmy uczyniłbyś nam
zaś powiedzieli Mu daj nam aby jeden z prawej strony Twojej i jeden z lewej strony Twojej usiedlibyśmy w chwale Twojej
zaś Jezus powiedział im nie wiecie o co prosicie możecie wypić kielich który Ja piję i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostać zanurzonym
zaś powiedzieli Mu możemy zaś Jezus powiedział im wprawdzie kielich który Ja piję wypijecie i zanurzeniem którym Ja jestem zanurzony zostaniecie zanurzeni
zaś usiąść z prawej strony mojej i z lewej strony mojej nie jest moje dać ale którym jest przygotowane
A usłyszawszy dziesięciu zaczęli oburzać się na Jakuba i Jana
zaś Jezus przywoławszy ich mówi im wiecie że wydający się przewodzić narodom panują nad nimi i wielcy ich okazują władzę nad nimi
A który kolwiek chciałby z was stać się pierwszy będzie wszystkich niewolnik
I bowiem Syn człowieka nie przyszedł zostać obsłużonym ale usłużyć i dać duszę Jego okup za wielu
I przychodzą do Jerycha a wychodząc On z Jerycha i uczniowie Jego i tłum znaczny syn Tymeusza Bartymeusz niewidomy siedział przy drodze żebrząc
A usłyszawszy że Jezus Nazarejczyk jest zaczął krzyczeć i mówić Syn Dawida Jezusie zlituj się nade mną
I upominali go liczni aby zamilkłby zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
I stanąwszy Jezus powiedział mu zostać zawołanym i przywołali niewidomego mówiąc mu odwagi wstań woła cię
I odpowiedziawszy mówi mu Jezus co chcesz uczyniłbym tobie zaś niewidomy powiedział Mu Rabbuni aby przejrzałbym
zaś Jezus powiedział mu odchodź wiara twoja ocaliła cię i zaraz przejrzał i podążał za Jezusem w drodze
A gdy zbliżają się do Jeruzalem do Betfage i Betanii ku Górze Oliwnej wysyła dwóch uczniów Jego
I mówi im odchodźcie do wioski naprzeciw was i zaraz wchodząc do niej znajdziecie oślę które jest uwiązane na którym nikt z ludzi usiadł odwiązawszy je przyprowadźcie
A jeśli ktoś wam powiedziałby dlaczego czynicie to powiedzcie gdyż Pan jego potrzebę ma i zaraz go wyśle tu
Odeszli zaś i znaleźli oślę które jest uwiązane do drzwi na zewnątrz na ulicy i rozwiązują je
A jacyś z tam stojących mówili im co czynicie odwiązując oślę
zaś powiedzieli im tak jak przykazał Jezus i pozwolili im
I przyprowadzili oślę do Jezusa i narzucili mu szaty ich i usiadł na nim
Wielu zaś szaty ich rozpostarli na drodze inni zaś gałązki odcięte z drzew i rozpostarli na drodze
A poprzedzający i podążający krzyczeli mówiąc Hosanna który jest błogosławiony przychodzący w imieniu Pana
I wszedł do Jerozolimy Jezus i do świątyni a obejrzawszy wszystkie wieczorna już gdy jest godzina wyszedł do Betanii z dwunastoma
A następnego dnia wyszedłszy im do Betanii zgłodniał
A zobaczywszy figowiec daleko mający liście przyszedł jeśli zatem znajdzie coś na nim i przyszedłszy do niego nic znalazł jeśli nie liście nie bowiem była pora fig
A odpowiedziawszy Jezus powiedział mu już więcej nie z ciebie na wiek nikt owocu oby zjadł i słuchali uczniowie Go
I przychodzą do Jerozolimy i wszedłszy Jezus do świątyni zaczął wyrzucać sprzedających i kupujących w świątyni i stoły wymieniających pieniądze i ławy sprzedających gołębie poprzewracał
I nie dopuszczał aby ktoś przenosiłby rzecz przez świątynię
I nauczał mówiąc im nie jest napisane że dom mój dom modlitwy zostanie nazwany wszystkim narodom wy zaś uczyniliście go jaskinią bandytów
I usłyszeli znawcy Pisma i arcykapłani i szukali jak Go zgubią bali się bowiem Go gdyż cały tłum był zdumiony nad nauką Jego
A gdy wieczornie stało się wychodził poza miasta
A rano przechodząc zobaczyli ten figowiec który jest wysuszony od korzeni
A przypomniawszy sobie Piotr mówi Mu Rabbi oto figowiec który przekląłeś jest wysuszony
A odpowiedziawszy Jezus mówi im miejcie wiarę w Boga
Amen bowiem mówię wam że który kolwiek powiedziałby górze tej zostań podniesiona i zostań wrzucona w morze i nie zostałby wprowadzony w niepewność w sercu jego ale uwierzyłby że co mówi staje się będzie mu co jeśli powiedziałby
Dla tego mówię wam wszystkie ile kolwiek modląc się prosicie wierzcie że otrzymujecie a będzie wam
A gdy stalibyście modląc się odpuszczajcie jeśli coś macie przeciw komuś aby i Ojciec wasz w niebiosach odpuściłby wam upadki wasze
I przychodzą znów do Jerozolimy i w świątyni przechadzając się On przychodzą do Niego arcykapłani i znawcy Pisma i starsi
I mówią Mu w jakiej władzy te czynisz i kto Ci władzę tę dał aby te czyniłbyś
zaś Jezus odpowiedziawszy powiedział im zapytam was i Ja jedno słowo i odpowiedzcie Mi a powiem wam w jakiej władzy te czynię
I sądzili do siebie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie dla czego więc nie uwierzyliście mu
I odpowiedziawszy mówią Jezusowi nie wiemy a Jezus odpowiedziawszy mówi im ani Ja mówię wam w jakiej władzy te czynię
I zaczął im w przykładach mówić winnicę zasadził człowiek i otoczył ogrodzeniem i wykopał dół pod tłocznią i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał
i wysłał do rolników porą niewolnika aby od rolników wziąłby z owocu winnicy
zaś wziąwszy go wychłostali i wysłali pustego
I znowu wysłał do nich innego niewolnika i tego ukamienowawszy zranili w głowę i wysłali który jest znieważony
I znowu innego wysłał i tego zabili i wielu innych wprawdzie chłostając zaś zabijając
Jeszcze więc jednego syna mając umiłowanego jego wysłał i jego do nich ostatniego mówiąc że uszanują syna mojego
Tamci zaś rolnicy powiedzieli do siebie że ten jest dziedzic chodźcie zabilibyśmy go a nasze będzie dziedzictwo
I wziąwszy go zabili i wyrzucili poza winnicę
Co więc uczyni pan winnicy przyjdzie i wygubi rolników i da winnicę innym
przez Pana stało się to i jest niezwykłe w oczach naszych
I szukali Go chwycić i bali się tłumu poznali bowiem że o nich ten przykład powiedział i opuściwszy Go odeszli
I wysyłają do Niego kilku z faryzeuszów i Herodianów aby Go przyłapaliby słowem
Oni zaś przyszedłszy mówią Mu Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i nie ma troski Ty u nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi ale w prawdzie drogi Boga nauczasz wolno pogłowne Cezarowi dać czy nie
zaś przynieśli i mówi im czyja podobizna ta i napis zaś powiedzieli Mu Cezara
A odpowiedziawszy Jezus powiedział im oddajcie co Cezara Cezarowi a to co Boga Bogu i zadziwili się nad Nim
I przychodzą saduceusze do Niego którzy mówią powstania nie być i zapytali Go mówiąc
Nauczycielu Mojżesz napisał nam że jeśli czyjś brat umarłby i pozostawiłby żonę a dzieci nie zostawiłby aby wziąłby brat jego żonę jego i wzbudziłby potomka bratu jego
Siedmiu więc braci było i pierwszy wziął żonę i umierając nie zostawił potomka
I drugi wziął ją i zmarł a ani on zostawił potomka i trzeci tak samo
I przyjęło ją siedmiu i nie zostawili potomka na końcu wszystkich umarła i ta kobieta
I odpowiedziawszy Jezus powiedział im nie ze względu na to jesteście wprowadzeni w błąd nie znając Pism ani mocy Boga
O zaś martwych że są wzbudzani nie przeczytaliście w zwoju Mojżesza o krzaku cierniowym jak powiedział mu Bóg mówiąc Ja Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
A podszedłszy jeden ze znawców Pisma wysłuchawszy ich dociekających razem widząc że dobrze im odpowiedział zapytał Go jakie jest pierwsze ze wszystkich przykazanie
i będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca twojego i z całej duszy twojej i z całej myśli twojej i z całej siły twojej to pierwsze przykazanie
A drugie podobne to będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie większe od tych inne przykazanie nie jest
I powiedział mu znawca Pisma dobrze Nauczycielu w prawdzie powiedziałeś że jeden jest Bóg i nie jest inny poza Nim
I miłować Go z całego serca i z całego zrozumienia i z całej duszy i z całej siły i miłować bliźniego jak siebie więcej jest od wszystkich całopaleń i ofiar
A Jezus zobaczywszy go że rozumnie odpowiedział powiedział Mu nie daleko jesteś od Królestwa Boga i nikt już nie ośmielał się Go zapytać
A odpowiedziawszy Jezus mówił nauczając w świątyni jak mówią znawcy Pisma że Pomazaniec syn jest Dawida
Sam więc Dawid nazywa Go Panem i skąd syn Jego jest i wielki tłum słuchał Go chętnie
I mówił im w nauce Jego uważajcie na znawców Pisma chcącymi w długich szatach chodzić i pozdrowień na rynkach
I pierwsze siedzenia w zgromadzeniach i pierwszych miejscach na wieczerzach
Objadający domy wdów i pod pretekstem długo modlący się ci otrzymają wiele większy wyrok
I usiadłszy Jezus naprzeciwko skarbca oglądał jak tłum rzuca pieniądze do skarbca i liczni bogaci rzucali wiele
I przyszedłszy jedna wdowa uboga rzuciła pieniążki dwa co jest ćwierć asa
A przywoławszy uczniów Jego mówi im amen mówię wam że wdowa ta uboga więcej od wszystkich rzuciła rzuciwszy do skarbca
I gdy wychodzi On ze świątyni mówi Mu jeden z uczniów Jego Nauczycielu zobacz jakie kamienie i jakie budowle
A Jezus odpowiedziawszy powiedział mu widzisz te wielkie budowle nie zostałby zostawiony kamień na kamieniu który nie zostałby zwalony
A gdy siedzi On na Górze Oliwnej naprzeciwko świątyni pytali Go na osobności Piotr i Jakub i Jan i Andrzej
Powiedz nam kiedy te będzie i co znak kiedy miałoby wszystkie te być spełnionymi
Liczni bowiem przyjdą w imię moje mówiąc że Ja jestem i wielu zwiodą
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i wieściach o wojnach nie dawajcie się straszyć trzeba bowiem stać się ale jeszcze nie koniec
Zostanie wzbudzony bowiem naród na naród i królestwo na królestwo i będą trzęsienia ziemi po miejscach i będą głody i zamęty początki bólów porodowych te
Uważajcie zaś wy na siebie będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i do zgromadzeń będziecie chłostani i przed namiestników i królów zostaniecie prowadzeni ze względu na Mnie na świadectwo im
A do wszystkich narodów trzeba najpierw zostać ogłoszona dobra nowina
Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich z powodu imienia mojego zaś który wytrwał do końca ten zostanie zbawiony
A w polu będący nie niech zawraca do tyłu zabrać płaszcz jego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w te dni
Będą bowiem dni te ucisk jaki nie stał się taki od początku stworzenia które stworzył Bóg aż do teraz i nie stałby się
A jeśli nie Pan skrócił tych dni nie kiedykolwiek zostało uratowane wszelkie ciało ale z powodu wybranych których wybrał sobie skrócił te dni
A wtedy jeśli ktoś wam powiedziałby oto tu Pomazaniec czy oto tam nie uwierzylibyście
Zostaną wzbudzeni bowiem fałszywi pomazańcy i fałszywi prorocy i będą dawać znaki i cuda ku odwodzić jeśli możliwe i wybranych
Ale w tych dniach po ucisku tym słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da blasku jego
A gwiazdy nieba będą spadające i moce w niebiosach zostaną wstrząśnięte
A wtedy zobaczą Syna człowieka przychodzącego w chmurach z mocą wielką i chwałą
A wtedy wyśle zwiastunów Jego i zgromadzi wybranych Jego z czterech wiatrów od skraju ziemi aż do skraju nieba
Od zaś figowca nauczcie się tego przykładu kiedy jego już gałąź miękka stałaby się i wytworzyłaby liście wiecie że blisko lato jest
Tak i wy gdy te zobaczylibyście stające się wiedzcie że blisko jest u drzwi
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie mogłyby przeminąć
O zaś dniu tym i godzinie nikt wie ani zwiastunowie w niebie ani Syn jeśli nie Ojciec
Uważajcie czuwajcie i módlcie się nie wiecie bowiem kiedy pora jest
Jak człowiek podróżujący opuściwszy dom jego i dawszy niewolnikom jego władzę i każdemu pracę jego i odźwiernemu przykazał aby czuwałby
Była zaś Pascha i Przaśniki za dwa dni i szukali arcykapłani i znawcy Pisma jak Go w podstępie chwyciwszy zabiliby
A gdy jest On w Betanii w domu Szymona trędowatego gdy leży On przyszła kobieta mająca flakonik alabastrowy olejku nardowego czystego drogocennego i złamawszy flakonik alabastrowy wylała na Niego w dół głowy
Byli zaś niektórzy oburzając się w sobie i mówiący na co zguba ta olejku stała się
Mogło bowiem to zostać sprzedanym ponad trzysta denarów i zostać dane ubogim i szorstko upominali ją
Zawsze bowiem ubogich macie ze sobą i kiedy chcielibyście możecie im dobrze uczynić Mnie zaś nie zawsze macie
Amen mówię wam gdzie kolwiek zostałaby ogłoszona dobra nowina ta na całym świecie i co uczyniła ta zostanie opowiadane na pamiątkę jej
A Judasz Iskariota jeden z dwunastu odszedł do arcykapłanów aby mógłby wydać Go im
zaś usłyszawszy uradowali się i obiecali mu srebro dać i szukał jakby dogodnej pory Go mógłby wydać
A pierwszego dnia Przaśników kiedy Paschę ofiarowali mówią Mu uczniowie Jego gdzie chcesz odszedłszy przygotowalibyśmy aby zjadłbyś Paschę
I wysyła dwóch uczniów Jego i mówi im odchodźcie do miasta i wyjdzie naprzeciw wam człowiek dzban wody niosący podążcie za nim
A gdzie jeśli wszedłby powiedzcie gospodarzowi że Nauczyciel mówi gdzie jest gościnny pokój gdzie Paschę z uczniami moimi zjadłbym
A on wam pokaże górny pokój wielki który jest usłany gotowy tam przygotujcie nam
I wyszli uczniowie Jego i przyszli do miasta i znaleźli tak jak powiedział im i przygotowali Paschę
A wieczór gdy stał się przychodzi z dwunastoma
A gdy leżą przy stole ich i gdy jedzą powiedział Jezus amen mówię wam że jeden z was wyda Mnie jedzący ze Mną
zaś zaczęli być smuconymi i mówić Mu jeden za jednym czy nie ja i inny czy nie ja
A gdy jedzą ich wziąwszy Jezus chleb pobłogosławiwszy połamał i dał im i powiedział weźcie zjedzcie to jest ciało moje
I wziąwszy kielich podziękowawszy dał im i wypili z niego wszyscy
I powiedział im to jest krew moja nowego przymierza odnośnie wielu która jest wylewana
I zaśpiewawszy hymn wyszli ku Górze Oliwnej
i mówi im Jezus że wszyscy zostaniecie zgorszeni we Mnie w nocy tej bo jest napisane uderzę pasterza i zostaną rozproszone owce
zaś Piotr powiedział Mu i jeśli wszyscy zostaną zgorszeni ale nie ja
I mówi mu Jezus amen mówię ci że dzisiaj w nocy tej zanim niż dwukrotnie kogut zapiać trzykrotnie wyprzesz się Mnie
zaś z obfitością mówił więcej jeśli mi trzeba byłoby umrzeć razem z Tobą nie Ciebie wyprę się tak samo zaś i wszyscy mówili
I przychodzą do miejsca którego imię Getsemane i mówi uczniom Jego usiądźcie tu aż pomodliłbym się
I zabiera Piotra i Jakuba i Jana ze sobą i zaczął być zdumionym i niepokoić się
I mówi im zasmucona jest dusza moja aż do śmierci pozostańcie tu i czuwajcie
A naprzód poszedłszy nieco padł na ziemię i modlił się aby jeśli możliwe jest ominęłaby od Niego ta godzina
i mówił Abba Ojcze wszystkie możliwe Ci odwróć kielich ode Mnie ten ale nie co Ja chcę ale co Ty
I przychodzi i znajduje ich którzy śpią i mówi Piotrowi Szymonie śpisz nie miałeś siły jedną godzinę czuwać
Czuwajcie i módlcie się aby nie weszlibyście w próbę wprawdzie duch ochoczy zaś ciało słabe
I znowu odszedłszy pomodlił się to samo słowo powiedziawszy
I wróciwszy znalazł ich znowu którzy śpią były bowiem oczy ich które są obciążone i nie wiedzieli co Mu odpowiedzieliby
I przychodzi trzeci raz i mówi im śpicie w końcu i odpoczywacie dosyć przyszła godzina oto jest wydawany Syn człowieka w ręce grzeszników
I zaraz jeszcze On gdy mówi przybywa Judasz jeden będący z dwunastu i z nim tłum wielki z mieczami i kijami od arcykapłanów i znawców Pisma i starszych
Dał zaś wydający Go sygnał im mówiąc którego kolwiek pocałowałbym Ten jest chwyćcie Go i odprowadzajcie niezawodnie
A przyszedłszy zaraz podszedłszy do Niego mówi Rabbi Rabbi i pocałował Go
zaś położyli na Niego ręce ich i chwycili Go
Jeden zaś ktoś ze stojących obok dobywszy miecza uderzył niewolnika arcykapłana i pozbawił go ucha
A odpowiedziawszy Jezus powiedział im jak na bandytę wyszliście z mieczami i kijami ująć Mnie
Co dzień byłem u was w świątyni nauczając i nie schwytaliście Mnie ale aby zostałyby wypełnione Pisma
A opuściwszy Go wszyscy uciekli
A jeden jakiś młodzieniec podążał za Nim który jest okryty w płótno na nagim i chwytają go młodzieńcy
I odprowadzili Jezusa do arcykapłana i schodzą się do niego wszyscy arcykapłani i starsi i znawcy Pisma
A Piotr z daleka podążył za Nim aż do wewnątrz na dziedziniec arcykapłana i był siedzący razem z podwładnymi i grzejący się przy świetle
zaś arcykapłani i cały sanhedryn szukali przeciw Jezusowi świadectwa ku uśmiercić Go i nie znajdowali
Liczni bowiem fałszywie świadczyli przeciw Niemu i zgodne świadectwa nie były
A jacyś wstawszy fałszywie świadczyli przeciw Niemu mówiąc
że my usłyszeliśmy Go mówiącego że Ja obalę świątynię tą ręką uczynioną i przez trzy dni inną nie ręką uczynioną zbuduję
I nawet nie tak zgodne było świadectwo ich
A powstawszy arcykapłan na środku zapytał Jezusa mówiąc nie odpowiadasz nic o co tamci Cię oskarżają
zaś milczał i nic odpowiedział znowu arcykapłan pytał Go i mówi Mu Ty jesteś Pomazaniec Syn Błogosławionego
zaś Jezus powiedział Ja jestem i zobaczycie Syna człowieka siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego z chmurami nieba
I zaczęli jacyś spluwać na Niego i zakrywać oblicze Jego i policzkować Go i mówić Mu prorokuj i podwładni razami Go rzucali
A gdy jest Piotr na dziedzińcu na dole przychodzi jedna ze służących arcykapłana
A zobaczywszy Piotra grzejącego się przypatrzywszy się mu mówi i ty z z Nazareńczykiem Jezusem byłeś
On zaś wyparł się mówiąc nie znam ani wiem co ty mówisz i wyszedł na zewnątrz na dziedziniec wejściowy i kogut zapiał
A służąca zobaczywszy go znowu zaczęła mówić stojącym obok że ten z nich jest
On zaś znowu wyparł się i po chwili znów stojący obok mówili Piotrowi prawdziwie z nich jesteś i bowiem Galilejczyk jesteś i mowa twoja jest podobna
On zaś zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam człowieka tego o którym mówicie
I po drugi raz kogut zapiał i zostało przypomniane Piotrowi wypowiedź jaką powiedział mu Jezus że zanim kogut zapiać dwukrotnie wyprzesz się Mnie trzykrotnie i rzuciwszy się płakał
I zaraz o poranku naradę uczyniwszy arcykapłani ze starszymi i znawcami Pisma i cały sanhedryn związawszy Jezusa odprowadzili i wydali Piłatowi
I zapytał Go Piłat Ty jesteś król Judejczyków zaś odpowiedziawszy powiedział mu ty mówisz
I oskarżyli Go arcykapłani wiele On zaś nic odpowiedział
A wykrzyknąwszy tłum zaczął prosić tak jak zawsze czynił im
zaś Piłat chcąc tłumowi zadość uczynić uwolnił im Barabasza a wydał Jezusa ubiczowawszy aby zostałby ukrzyżowany
zaś żołnierze odprowadzali Go do wewnątrz dziedzińca co jest pretorium i zwołują całą kohortę
I ubierają Go purpurą i wkłada wkładają Mu splótłszy cierniowy wieniec
I zaczęli pozdrawiać Go witaj królu Judejczyków
I bili Jego głowę trzciną i opluwali Go i kładąc kolana oddawali cześć Mu
A gdy wykpili Go zdjęli z Niego purpurę i przyoblekli Go w szaty własne i wyprowadzają Go aby ukrzyżowaliby Go
I przymuszają przechodzącego niejakiego Szymona Cyrenejczyka przychodzącego z pola ojca Aleksandra i Rufa aby niósłby krzyż Jego
I prowadzą Go na Golgoty miejsce co jest które jest tłumaczone czaszki miejsce
I dawali Mu wypić które jest zmieszane z mirrą wino zaś nie wziął
I ukrzyżowawszy Go rozdzielili sobie szaty Jego rzucając los na nie kto co zabrałby
Była zaś godzina trzecia i ukrzyżowali Go
A był napis przyczyny kary Jego która jest wypisana król Judejczyków
A z Nim krzyżują dwóch bandytów jednego z prawej strony i jednego z lewej strony Jego
I zostało wypełnione Pismo mówiące i z bezprawnymi został osądzony
A przechodzący spotwarzali Go poruszając głowami ich i mówiąc hej obalający świątynię i w trzy dni budujący
uratuj siebie i zejdź z krzyża
Podobnie zaś i arcykapłani kpiący do jedni drugich ze znawcami Pisma mówili innych uratował siebie nie może uratować
Pomazaniec król Izraela niech zejdzie teraz z krzyża aby zobaczylibyśmy i uwierzylibyśmy i którzy są ukrzyżowani razem z Nim znieważyli Go
A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim mówiąc Eloi Eloi lamma sabachtani co jest które jest tłumaczone Bóg mój Bóg mój dla czego Mnie opuściłeś
A jacyś z stojących obok usłyszawszy mówili oto Eliasza woła
Podbiegłszy zaś jeden i napełniwszy gąbkę winnym octem włożywszy na trzcinę poił Go mówiąc pozwólcie zobaczylibyśmy czy przychodzi Eliasz zdjąć Go
A zasłona świątyni została rozdarta na dwoje od góry aż do dołu
Były zaś i kobiety z daleka oglądające wśród nich była i Maria Magdalena i Maria Jakuba małego i Jozesa matka i Salome
które i gdy był w Galilei podążały za Nim i służyły Mu i inne liczne które weszły razem z Nim do Jerozolimy
A już wieczór gdy stał się skoro był Dzień przygotowania to jest przed szabatem
Przyszedł Józef z Arymatei szanowany radny który i sam był wyczekującym Królestwa Boga ośmieliwszy się wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa
zaś Piłat zdziwił się że już zmarł i przywoławszy setnika spytał go czy dawno umarł
A poznawszy od setnika podarował ciało Józefowi
A kupiwszy płótno i zdjąwszy Go owinął płótnem i położył Go w grobowcu który był który jest wyciosany ze skały i zatoczył kamień na otwór wejściowy grobowca
zaś Maria Magdalena i Maria Jozesa oglądały gdzie jest położony
A gdy przeminął szabat Maria Magdalena i Maria Jakuba i Salome kupiły wonności aby przyszedłszy namaściłyby Go
A bardzo rano pierwszego dnia tygodni przychodzą do grobowca gdy wzeszło słońce
I mówiły do siebie kto odtoczy nam kamień z otworu wejściowego grobowca
A spojrzawszy do góry oglądają że jest odtoczony kamień był bowiem wielki bardzo
A wszedłszy do grobowca zobaczyły młodzieńca siedzącego po prawej stronie który jest okryty długą szatą białą i wpadły w osłupienie
Ale odchodźcie powiedzcie uczniom Jego i Piotrowi że poprzedza was do Galilei tam Go zobaczycie tak jak powiedział wam
A wyszedłszy szybko uciekły z grobowca miało zaś je drżenie i zdumienie a nikomu nic powiedziały bały się bowiem
Ona poszedłszy oznajmiła z Nim którzy stali się smucącymi się i płaczącymi
A ci usłyszawszy że żyje i był widziany przez nią nie uwierzyli
Później gdy leżą przy stole oni jedenastu został objawiony i złajał niewiarę ich i zatwardziałość serca że tym którzy zobaczyli Go który jest wzbudzony nie uwierzyli
I powiedział im poszedłszy na świat cały ogłoście dobrą nowinę wszelkiemu stworzeniu
Ten który uwierzył i który został zanurzony zostanie zbawiony zaś który nie uwierzył zostanie potępiony
Węże podniosą i jeśli śmiertelnego coś wypiliby nie im zaszkodzi na chorych ręce będą nakładali i dobrze będą mieć się
wprawdzie więc Pan po powiedzieć im został uniesiony do nieba i usiadł po prawicy Boga
Oni zaś wyszedłszy ogłosili wszędzie z Panem współdziałając i Słowo potwierdzając przez towarzyszące znaki amen
tak jak przekazali nam ci od początku świadkami naocznymi i podwładni którzy stali się słowa
Stało się w dniach Heroda króla Judei kapłan pewien imieniem Zachariasz ze zmiany Abiasza i żona jego z córek Aarona a imię jej Elżbieta
Byli zaś sprawiedliwi oboje przed Bogiem chodzący we wszystkich przykazaniach i przepisach Pana nienaganni
i nie było im dziecko jako że Elżbieta była bezpłodna i oboje będąc posunięci w dniach ich byli
I całe mnóstwo ludu było modlące się na zewnątrz w godzinie kadzenia
i został poruszony Zachariasz zobaczywszy i strach padł na niego
Powiedział zaś do niego zwiastun nie bój się Zachariaszu dlatego że została wysłuchana prośba twoja i żona twoja Elżbieta urodzi syna ci i nazwiesz imię jego Jan
i będzie radość ci i wesele i liczni z narodzenia jego będą się radować
Będzie bowiem wielki przed Panem i wina i napoju alkoholowego nie wypiłby i Duchem Świętym zostanie napełniony jeszcze od łona matki jego
I licznych synów Izraela nawróci ku Panu Bogu ich
i sam pójdzie przodem przed Nim w duchu i mocy Eliasza nawrócić serca ojców ku dzieciom i nieposłusznych do zrozumienia sprawiedliwych przygotować Panu lud który jest przygotowany
I powiedział Zachariasz do zwiastuna po czym poznam to ja bowiem jestem starzec i żona moja która jest posunięta w dniach jej
a odpowiedziawszy zwiastun powiedział mu ja jestem Gabriel stojący przed Bogiem i zostałem wysłany powiedzieć do ciebie i ogłosić dobrą nowinę ci o tym
I oto będziesz milczący i nie mogący powiedzieć aż do tego dnia stałoby się te za to nie uwierzyłeś słowom moim które to zostaną wypełnione w porze ich
I był lud oczekujący Zachariasza i dziwili się w zwlekać on w świątyni
Wyszedłszy zaś nie mógł powiedzieć im i poznali że widzenie widział w świątyni i on był dający znaki im i trwał niemy
I stało się jak zostały wypełnione dni publicznego dzieła jego odszedł do domu jego
Po zaś tych dniach poczęła Elżbieta żona jego i ukrywała się miesięcy pięć mówiąc
do dziewicy która jest zaręczona mężowi któremu imię Józef z domu Dawida i imię dziewicy Mariam
i wszedłszy zwiastun do niej powiedział witaj która jesteś obdarzona łaską Pan z tobą która jest błogosławiona ty wśród kobiet
zaś zobaczywszy została zmieszana na słowo jego i rozważała jakie oby jest pozdrowienie to
i powiedział zwiastun jej nie bój się Mariam znalazłaś bowiem łaskę u Boga
I oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nazwiesz imię Jego Jezus
Ten będzie wielki i Syn Najwyższego zostanie nazwany i da Mu Pan Bóg tron Dawida ojca Jego
i zakróluje nad domem Jakuba na wieki i królestwo Jego nie będzie końca
a odpowiedziawszy zwiastun powiedział jej Duch Święty przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego ocieni cię dlatego i które jest rodzone z ciebie Święte zostanie nazwane Syn Boga
I oto Elżbieta krewna twoja i ona która poczęła syna w starości jej i ten miesiąc szósty jest jej która jest nazywana bezpłodną
powiedziała zaś Mariam oto niewolnica Pana oby stało się mi według wypowiedzi twojej i odszedł od niej zwiastun
i weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę
i stało się jak usłyszała Elżbieta pozdrowienie Marii podskoczyło niemowlę w łonie jej i została napełniona Duchem Świętym Elżbieta
i zawołała głosem wielkim i powiedziała która jest błogosławiona ty wśród kobiet i który jest błogosławiony owoc łona twojego
I skąd mi to aby przyszłaby matka Pana mojego do mnie
i szczęśliwa która uwierzyła że będzie spełnienie które są powiedziane jej od Pana
i powiedziała Mariam wywyższa dusza moja Pana
i rozweselił się duch mój w Bogu Zbawicielu moim
gdyż uczynił mi wielkie rzeczy Mocny i Święte imię Jego
i miłosierdzie Jego na pokolenia pokoleń dla bojących się Go
zdjął władców z tronów i wywyższył pokornych
głodujących nakarmił dobrami i którzy są bogaci posłał pustych
tak jak powiedział do ojców naszych Abrahamowi i nasieniu jego na wiek
Pozostała zaś Mariam z nią jakby miesiące trzy i wróciła do domu jej
zaś Elżbiecie został wypełniony czas urodzić jej i urodziła syna
i usłyszeli sąsiedzi i krewni jej że uczynił wielkim Pan miłosierdzie Jego z nią i współcieszyli się z nią
I stało się w ósmym dniu przyszli obrzezać dzieciątko i nazwali je za imieniem ojca jego Zachariaszem
A odpowiedziawszy matka jego powiedziała w żaden sposób ale zostanie nazwany Jan
I powiedzieli do niej że nikt jest w rodzinie twojej który jest nazywany imieniem tym
I poprosiwszy tabliczkę napisał mówiąc Jan jest imię jego i zdziwili się wszyscy
został otworzone zostały otworzone zaś usta jego od razu i język jego i mówił błogosławiąc Boga
I stał się na wszystkich strach sąsiadujących ich i w całej górzystej Judei był omawiany były omawiane wszystkie wypowiedzi te
i położyli wszyscy którzy usłyszeli w sercu ich mówiąc czym zatem dzieciątko to będzie i ręka Pana była z nim
I Zachariasz ojciec jego został napełniony Duchem Świętym i prorokował mówiąc
Błogosławiony Pan Bóg Izraela gdyż wejrzał i uczynił odkupienie ludowi Jego
i wzbudził róg zbawienia nam w domu Dawida chłopca jego
Zbawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich nienawidzących nas
By uczynić miłosierdzie z ojcami naszymi i zostać przypomnianym o przymierzu świętym Jego
w świętości i sprawiedliwości przed Nim wszystkie dni życia naszego
i ty dzieciątko prorok Najwyższego zostaniesz nazwane poprzedzisz bowiem przed obliczem Pana przygotować drogi Jego
by pokazać się w ciemności i cieniu śmierci siedzącym wyprostować stopy nasze na drogę pokoju
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane duchem i było na pustkowiach aż do dnia ukazania się go u Izraela
I poszli wszyscy by być spisanymi każdy do swojego miasta
Wszedł zaś i Józef z Galilei z miasta Nazaret do Judei do miasta Dawida które jest nazywane Betlejem z powodu że być on z domu i rodu Dawida
i urodziła Syna jej pierworodnego i owinęła w pieluszki Go i położyła Go w żłobie dlatego że nie było im miejsca w gościnnym pokoju
I pasterze byli w krainie tej nocujący na polu i strzegący strażami nocy przy stadzie ich
I oto zwiastun Pana stanął przy nich i chwała Pana oświeciła ich i przestraszyli się strachem wielkim
I powiedział im zwiastun nie bójcie się oto bowiem głoszę dobrą nowinę wam radość wielką która będzie całemu ludowi
I to wam znak znajdziecie niemowlę które jest owinięte w pieluszki leżące w żłobie
i nagle stało się razem ze zwiastunem mnóstwo wojska niebiańskiego chwalących Boga i mówiących
Chwała na wysokościach Bogu i na ziemi pokój w ludziach upodobania
I stało się jak odeszli od nich do nieba zwiastunowie i ludzie pasterze powiedzieli do jedni drugich przeszlibyśmy właśnie aż do Betlejem i poznalibyśmy wypowiedź tę która staje się co Pan oznajmił nam
i przyszli którzy ponaglali i odnaleźli zarówno Mariam i Józefa i niemowlę leżące w żłobie
I wszyscy usłyszawszy zdziwili się odnośnie które zostało powiedziane przez pasterzy do nich
I zawrócili pasterze oddając chwałę i chwaląc Boga za wszystkie co usłyszeli i zobaczyli tak jak zostało powiedziane do nich
I kiedy zostały wypełnione dni osiem by obrzezać dzieciątko i zostało nazwane imię Jego Jezus który został nazwany przez zwiastuna przed zostać poczętym On w łonie
I kiedy zostały wypełnione dni oczyszczenia jej według Prawa Mojżesza zaprowadzili Go do Jerozolimy by postawić przy Panu
I dać ofiarę według tego co jest powiedziane w Prawie Pana para synogarlic lub dwa pisklęta gołębi
I oto był człowiek w Jeruzalem któremu imię Symeon i człowiek ten sprawiedliwy i pobożny wyczekujący zachęty Izraela i Duch Święty był na nim
I był on który jest ostrzeżony przez Ducha Świętego nie zobaczyć śmierci zanim niż zobaczyłby Pomazańca Pana
I przyszedł w Duchu do świątyni i w wprowadzić rodzice dzieciątko Jezus by uczynić im według co jest zwyczajem Prawa odnośnie Jego
i on przyjął je w ramiona jego i pobłogosławił Boga i powiedział
światło ku objawieniu pogan i chwałę ludu Twojego Izraela
I był Józef i matka Jego dziwiący się z które są mówione o Nim
I pobłogosławił ich Symeon i powiedział do Mariam matki Jego oto ten leży na upadek i powstanie licznych w Izraelu i na znak któremu się sprzeciwiają
i twoją zaś samą duszę przejdzie miecz jak kolwiek zostałyby objawione z licznych serc rozważania
I była Anna prorokini córka Fanuela z plemienia Asera ta podchodząca w dniach licznych przeżywszy lat z mężem siedem od dziewictwa jej
i ta wdowa jakoś lat osiemdziesięciu czterech która nie odstępowała od świątyni postami i prośbami służąca nocą i dniem
i tej samej godziny przystanąwszy dziękowała Panu i mówiła o Nim wszystkim czekającym odkupienia w Jeruzalem
I jak skończyli wszystkie według Prawa Pana wrócili do Galilei do miasta ich Nazaretu
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane Duchem które jest wypełniane mądrością a łaska Boga była na Nim
I poszli rodzice Jego co rok do Jeruzalem na święto Paschy
I kiedy stał się lat dwunastu gdy weszli oni do Jerozolimy według zwyczaju święta
i gdy wypełnili dni w wracać oni pozostał Jezus chłopiec w Jeruzalem i nie poznał Józef i matka Jego
Wnioskując zaś On w gromadzie być przeszli dnia drogę i poszukiwali Go wśród krewnych i wśród znajomych
i nie znalazłszy Go wrócili do Jeruzalem szukając Go
I stało się po dniach trzech znaleźli Go w świątyni siedzącego w środku nauczycieli i słuchającego ich i pytającego ich
Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający Go ze zrozumienia i odpowiedzi Jego
I zobaczywszy Go zostali zdumieni i do Niego matka Jego powiedziała dziecko czemu uczyniłeś nam tak oto ojciec Twój i ja doznając bólu szukaliśmy Cię
i powiedział do nich co że szukaliście Mnie nie wiedzieliście że w Ojca mojego trzeba być Mi
I oni nie zrozumieli wypowiedzi które powiedział im
I zszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu i był który jest poddany im i matka Jego strzegła wszystkie wypowiedzi te w sercu jej
I Jezus robił postępy w mądrości i wzrostu i łasce przed Bogiem i ludzi
W roku zaś piętnastym władania Tyberiusza Cezara za będącego namiestnikiem Poncjusza Piłata Judei i będącego tetrarchą Galilei Heroda Filipa zaś brata jego będącego tetrarchą Iturei i Trachonu krainy i Lizaniasza Abileny będącego tetrarchą
za arcykapłanów Annasza i Kajfasza stało się przesłanie Boga do Jana Zachariasza syna na pustkowiu
I przyszedł do całej okolicy Jordanu głosząc zanurzenie nawrócenia ze względu na uwolnienie od grzechów
każde dolina zostanie wypełniona i każda góra i wzgórze zostanie zniżone i będzie wypaczone do prostej i skaliste do drogi gładkiej
i zobaczy każde ciało to zbawienne Boga
Uczyńcie więc owoce godne nawrócenia i nie zaczęlibyście mówić w sobie ojca mamy Abrahama mówię bowiem wam że może Bóg z kamieni tych wzbudzić dzieci Abrahama
Już zaś i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona każde więc drzewo nie czyniące owocu dobrego jest odcinane i w ogień jest rzucane
i pytały Go tłumy mówiąc co więc uczynimy
Odpowiedziawszy zaś mówi im mający dwie tuniki niech przekaże nie mającemu i mający pokarmy podobnie niech czyni
Przyszli zaś i celnicy zostać zanurzonymi i powiedzieli do niego nauczycielu co uczynimy
Pytali zaś go i biorący udział w wojnie mówiąc a my co uczynimy i powiedział do nich nic przetrząsalibyście ani wymuszalibyście i zostańcie zadowolonymi żołdami waszymi
Gdy oczekuje zaś lud i gdy rozważają wszyscy w sercach ich o Janie czy czasem on oby jest Pomazaniec
odpowiedział Jan wszystkim mówiąc ja wprawdzie wodą zanurzam was przychodzi zaś mocniejszy ode mnie którego nie jestem wart rozwiązać rzemień sandałów Jego On was zanurzy w Duchu Świętym i ogniu
którego wiejadło w ręku Jego i wyczyści klepisko Jego i zbierze pszenicę do spichlerza Jego zaś plewę spali ogniem nieugaszonym
Wiele wprawdzie więc i innych zachęcając głosił dobrą nowinę ludowi
zaś Herod tetrarcha który jest upomniany przez niego o Herodiadę żonę Filipa brata jego i o wszystkie które uczynił niegodziwe Herod
dodał i to do wszystkich i zamknął Jana w strażnicy
Stało się zaś w zostać zanurzonym cały lud i Jezus gdy został zanurzonym i gdy modli się zostać otworzonym niebo
i schodzić Duch Święty cielesną postacią jakby gołębica na Niego i głos z nieba stać się mówiący Ty jesteś Syn mój umiłowany w Tobie upodobałem
A On był Jezus jakby lat trzydzieści zaczynając będący jak było wnioskowane syn Józefa syna Helego
Jezus zaś Ducha Świętego pełen wrócił od Jordanu i był prowadzony w Duchu na pustkowiu
dni czterdzieści który jest doświadczany przez oszczercę i nie zjadł nic w dniach tych i gdy zostały skończone one później zgłodniał
i powiedział Mu oszczerca jeśli Syn jesteś Boga powiedz kamieniowi temu aby stałby się chlebem
I odpowiedział Jezus do niego mówiąc jest napisane że nie na chlebie jedynie będzie żył człowiek ale na każdej wypowiedzi Boga
I wprowadziwszy Go oszczerca na górę wysoką pokazał Mu wszystkie Królestwa świata zamieszkałego w chwili czasu
i powiedział Mu oszczerca Tobie dam władzę tę całą i chwałę ich gdyż mi jest wydana i którym jeśli chciałbym daję ją
A odpowiedziawszy mu powiedział Jezus odchodź za Mnie szatanie jest napisane bowiem będziesz oddawał cześć Panu Bogu twojemu i Jemu jedynemu będziesz służył
I przyprowadził Go do Jeruzalem i postawił Go na szczycie świątyni i powiedział Mu jeśli Syn jesteś Boga rzuć się stąd w dół
I że na rękach podniosą Cię by czasem nie potknąłbyś o kamień stopy Twojej
I odpowiedziawszy powiedział mu Jezus że jest powiedziane nie będziesz wystawiał na próbę Pana Boga twojego
I zakończywszy całą próbę oszczerca odstąpił od Niego aż do pory
I wrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei i wieść wyszła na całą okolicę o Nim
I On nauczał w zgromadzeniach ich będąc chwalonym przez wszystkich
I przyszedł do Nazaretu gdzie był będąc wychowanym i wszedł według będącego zwyczajem Jego w dniu szabatów do zgromadzenia i powstał przeczytać
I został podany Mu zwój Izajasza proroka i rozwinąwszy zwój znalazł miejsce gdzie było które jest napisane
Duch Pana na Mnie który ze względu na namaścił Mnie by głosić dobrą nowinę ubogim wysłał Mnie uzdrowić które są złamane serce serca ogłosić zniewolonym uwolnienie i niewidomym przejrzenie by wysłać które są złamane w uwolnieniu
I zwinąwszy zwój oddawszy podwładnemu usiadł i wszystkich w zgromadzeniu oczy były które są wpatrzone ku Niemu
I wszyscy świadczyli Mu i dziwili się na słowa łaski wychodzące z ust Jego i mówili czyż nie Ten jest syn Józefa
I powiedział do nich z pewnością powiecie Mi przykład ten lekarzu ulecz siebie jak wiele usłyszeliśmy co stało się w Kapernaum uczyń i tutaj w ojczyźnie Twojej
Na prawdę zaś mówię wam liczne wdowy były w dniach Eliasza w Izraelu gdy zostało zamknięte niebo na lat trzy i miesięcy sześć jak stał się głód wielki na całej ziemi
i do żadnej z nich został posłany Eliasz jeśli nie do Sarepty Sydońskiej do kobiety wdowy
I liczni trędowaci byli za Elizeusza proroka w Izraelu i żaden z nich został oczyszczony jeśli nie Naaman Syryjczyk
i zostali napełnieni wszyscy wzburzeniem w zgromadzeniu słysząc te
I wstawszy wyrzucili Go na zewnątrz miasta i przyprowadzili Go aż do krawędzi góry na której miasto ich zostało zbudowane do by strącić Go
i zeszedł do Kapernaum miasta Galilei i był nauczający ich w szabaty
I byli zdumiewani na naukę Jego że z władzą było słowo Jego
I w zgromadzeniu był człowiek mający ducha demona nieczystego i zakrzyknął głosem wielkim
Mówiąc ach! co nam i Tobie Jezusie Nazareńczyku przyszedłeś zniszczyć nas znam Cię kto jesteś Święty Boga
I upomniał go Jezus mówiąc zostaniesz uciszony i wyjdź z niego i rzuciwszy go demon na środek wyszedł z niego nic zaszkodziwszy mu
I stało się zdumienie na wszystkich i wspólnie rozmawiali do jedni drugich mówiąc co słowo to że we władzy i mocy nakazuje nieczystym duchom i wychodzą
i rozszedł się dźwięk o nim na wszelkie miejsce tej okolicy
Wstawszy zaś ze zgromadzenia wszedł do domu Szymona teściowa zaś Szymona była która jest ogarnięta gorączką wielką i poprosili Go odnośnie jej
i przystanąwszy nad nią upomniał gorączkę i opuściła ją od razu zaś wstawszy służyła im
Wychodził Wychodziły zaś i demony z licznych krzyczące i mówiące że Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga i upominając nie pozwalał im mówić gdyż wiedziały że Pomazańcem On być
Gdy stało się zaś w dniu wyszedłszy poszedł na puste miejsce i tłumy szukały Go i przyszli aż do Niego i trzymali Go by nie iść od nich
zaś powiedział do nich że i innym miastom ogłosić dobrą nowinę Mi trzeba o Królestwie Boga gdyż na to jestem wysłany
I był głoszący w zgromadzeniach Galilei
Stało się zaś w tłumie napierać na Niego słuchać Słowo Boga i On był stojący przy jeziorze Genezaret
i zobaczył dwie łodzie stojące przy jeziorze zaś rybacy wyszedłszy z nich myli sieci rybackie
Wszedłszy zaś do jednej z łodzi która była Szymona poprosił Go od ziemi odpłynąć trochę i usiadłszy nauczał z łodzi tłumy
Jak zaś przestał mówiąc powiedział do Szymona odpłyń na głębię i zapuśćcie sieci rybackie wasze na połów
I odpowiedziawszy Szymon powiedział Mu Mistrzu przez całą noc utrudziwszy się nic wzięliśmy na zaś wypowiedź Twoją zapuszczę sieć rybacką
I to uczyniwszy razem zamknęli ryb mnóstwo wielką została rozdarta zaś sieć rybacka ich
I skinęli towarzyszom w innej łodzi by przyszedłszy pomagać im i przyszli i wypełnili obie łodzie tak że być zatapiane one
Zdumienie bowiem ogarnęło go i wszystkich z nim z powodu połowu ryb które złapali
podobnie zaś i Jakub i Jan synowie Zebedeusza którzy byli wspólnicy Szymonowi i powiedział do Szymona Jezus nie bój się od teraz ludzi będziesz żywcem łowiący
i doprowadziwszy łodzie do ziemi opuściwszy wszystkie podążyli za Nim
I stało się w być On w jednym z miast i oto mąż pełen trądu i zobaczywszy Jezusa upadłszy na oblicze był proszony On mówiąc Panie jeśli chciałabyś możesz mnie oczyścić
I wyciągnąwszy rękę dotknął go powiedziawszy chcę zostań oczyszczony i zaraz trąd odszedł od niego
I On nakazał mu nikomu powiedzieć ale odszedłszy pokaż siebie kapłanowi i przynieś za oczyszczenie twoje tak jak polecił Mojżesz na świadectwo im
Rozeszło się zaś bardziej słowo o Nim i schodziły się tłumy wielkie słuchać i być uleczanymi przez Niego ze słabości ich
On zaś był wycofujący się na pustkowia i modlący się
I stało się w jednym z dni i On był nauczający i byli siedzący faryzeusze i nauczyciele Prawa którzy byli przychodzący z każdej wioski Galilei i Judei i Jeruzalem i moc Pana była ku by uzdrawiać ich
I oto mężowie niosący na łożu człowieka który był który jest sparaliżowany i szukali by Go wnieść i położyć przed Nim
i nie znalazłszy przez jakie wprowadziliby Go przez tłum wszedłszy na tarasie przez pokrycia z dachówek spuścili Go z łoża do środka przed Jezusem
i zobaczywszy wiarę ich powiedział mu człowieku są odpuszczone ci grzechy twoje
I zaczęli rozważać znawcy Pisma i faryzeusze mówiąc kto jest Ten który mówi bluźnierstwa kto może odpuszczać grzechy jeśli nie sam Bóg
co jest łatwiejsze powiedzieć są odpuszczone ci grzechy twoje czy powiedzieć wstań i chodź
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy powiedział który jest sparaliżowanym tobie mówię wstań i wziąwszy łoże twoje idź do domu twojego
i od razu wstawszy przed nimi wziąwszy na czym leżał odszedł do domu jego chwaląc Boga
i zdumienie wzięło wszystkich i chwalili Boga i zostali napełnieni strachem mówiąc że zobaczyliśmy nieoczekiwane dzisiaj
I po tych wyszedł i ujrzał celnika imieniem Lewi siedzącego na cle i powiedział mu podąż za Mną
I pozostawiwszy wszystkie wstawszy podążył za Nim
I uczynił przyjęcie wielkie Lewi Mu w domu jego i był tłum celników wielu i innych którzy byli z nimi leżących
I szemrali znawcy Pisma ich i faryzeusze do uczniów Jego mówiąc dla czego z celnikami i grzesznikami jecie i pijecie
I odpowiedziawszy Jezus powiedział do nich nie potrzebę mają będący zdrowymi lekarza ale źle mający się
zaś powiedzieli do Niego dla czego uczniowie Jana poszczą często i prośby czynią podobnie i ci faryzeuszów zaś Twoi jedzą i piją
Przyjdą zaś dni i kiedy zostałby odebrany od nich oblubieniec wtedy będą pościć w tych dniach
Mówił zaś i przykład do nich że nikt łaty płaszcza nowego łata na płaszcz stary jeśli zaś nie rzeczywiście i nowy rozedrze i ze starym nie zgadza się łata z nowego
I nikt leje wina młodego w bukłaki stare jeśli zaś nie rzeczywiście rozerwie młode wino bukłaki i samo zostanie wylane i bukłaki zostaną zniszczone
Ale wino młode w bukłaki nowe lane i obie są zachowane
I nikt wypiwszy stare zaraz chce młodego mówi bowiem stare lepsze jest
Stało się zaś w szabat drugi po pierwszym przechodzić On przez pola uprawne i zrywali uczniowie Jego kłosy i jedli rozcierając rękami
A odpowiedziawszy do nich powiedział Jezus ani to przeczytaliście co uczynił Dawid gdy zgłodniał on i ci z nim będący
Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania wziął i zjadł i dał i tym z nim z których nie wolno zjeść jeśli nie samym kapłanom
I mówił im że Pan jest Syn człowieka i szabatu
Stało się zaś i w inny szabat wejść On do zgromadzenia i nauczać i był tam człowiek i ręka jego prawa była uschła
Śledzili zaś Go znawcy Pisma i faryzeusze jeśli w szabat uleczy aby znaleźliby oskarżenie Jego
On zaś poznał rozważania ich i powiedział człowiekowi uschłą mającemu rękę wstań i stań na środku zaś wstawszy stanął
I obejrzawszy wszystkich ich powiedział człowiekowi wyciągnij rękę twoją zaś uczynił tak i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
Oni zaś zostali napełnieni głupotą i omawiali do jedni drugich co kolwiek oby uczynili Jezusowi
Stało się zaś w dniach tych wyszedł na górę pomodlić się i był spędzający całą noc na modlitwie do Boga
i gdy stał się dzień przemówił do uczniów Jego i wybrawszy sobie z nich dwunastu tych i wysłannikami nazwał
Szymona którego i nazwał Piotrem i Andrzeja brata jego Jakuba i Jana Filipa i Bartłomieja
Mateusza i Tomasza Jakuba syna Alfeusza i Szymona który jest nazywany Zapaleńcem
Judasza syna Jakuba i Judasza Iskariotę który i stał się zdrajca
I zszedłszy z nimi stanął na miejscu płaskim i tłum uczniów Jego i mnóstwo wielkie ludu z całej Judei i Jeruzalem i wybrzeże Tyru i Sydonu którzy przyszli usłyszeć Go i zostać uzdrowionymi z chorób ich
i którzy są trapieni przez duchy nieczyste i byli uleczani
i cały tłum szukał by dotknąć Go gdyż moc od Niego wychodziła i uzdrawiała wszystkich
I On podniósłszy oczy Jego na uczniów Jego mówił szczęśliwi ubodzy gdyż wasze jest Królestwo Boga
Szczęśliwi jesteście kiedy znienawidziliby was ludzie i kiedy odłączyliby was i znieważyliby i odrzuciliby imię wasze jak niegodziwe ze względu na Syna człowieka
Radujcie się w tym dniu i podskoczcie oto bowiem zapłata wasza wielka w niebie według tak samo bowiem uczynili prorokom ojcowie ich
Biada wam którzy jesteście nakarmieni gdyż będziecie głodni biada wam śmiejącym się teraz gdyż będziecie smutni i będziecie płakać
Błogosławcie przeklinających was i módlcie się za znieważających was
Bijącemu cię w policzek podawaj i inny i od zabierającego twój płaszcz i tuniki nie zabroniłbyś
Każdemu zaś proszącemu ciebie daj i od zabierającego twoje nie żądaj zwrotu
I tak jak chcecie aby czyniliby wam ludzie i wy czyńcie im podobnie
i jeśli miłujecie miłujących was jaka wam wdzięczność jest i bowiem grzesznicy miłujących ich miłują
i jeśli dobrze czynilibyście dobrze czyniącym wam jaka wam wdzięczność jest i bowiem grzesznicy to czynią
I jeśli pożyczalibyście od których mielibyście nadzieję otrzymać z powrotem jaka wam wdzięczność jest i bowiem grzesznicy grzesznikom pożyczają aby otrzymaliby z powrotem tyle samo
Nadto miłujcie wrogów waszych i dobrze czyńcie i pożyczajcie niczego oczekując w zamian i będzie zapłata wasza wielka i będziecie synowie Najwyższego gdyż On łagodny jest dla niewdzięcznych i niegodziwych
Stawajcie się więc miłosierni tak jak i Ojciec wasz miłosierny jest
Nie sądźcie a nie zostalibyście osądzeni nie potępiajcie a nie zostalibyście potępieni uwalniajcie a zostaniecie uwolnieni
Dawajcie a zostanie dane wam miarą dobrą która jest napchaną i która jest wstrząśniętą i która jest przelewaną dadzą w zanadrze wasze bowiem taką samą miarą jaką mierzycie odmierzą proporcjonalnie wam
Lub jak możesz mówić bratu twojemu bracie pozwól wyrzuciłbym drzazgę w oku twoim sam w oku twoim belki nie widząc obłudniku wyrzuć najpierw belkę z oka twojego a wtedy gdy przejrzysz wyrzucić drzazgę w oku brata twojego
Dobry człowiek z dobrego skarbca serca jego wydobywa dobre i niegodziwy człowiek ze niegodziwego skarbca serca jego wydobywa niegodziwe z bowiem obfitości serca mówi mówią usta jego
Dlaczego zaś Mnie nazywacie Panie Panie a nie czynicie co mówię
Każdy przychodzący do Mnie i słuchający moich słów i czyniący je pokażę wam komu jest podobny
Podobny jest człowiekowi budującemu dom który wykopał i pogłębił i położył fundament na skale powódź zaś gdy stała się uderzyła rzeka na dom ten i nie miała siły wstrząsnąć go był ugruntowany bowiem na skale
zaś usłyszawszy i nie uczyniwszy podobny jest człowiekowi który zbudował dom na ziemi bez fundamentu na który uderzyła rzeka i zaraz upadł i stała się ruina domu tego wielka
miłuje bowiem naród nasz i synagogę sam zbudował nam
Dlatego ani siebie uznałem za godnego do Ciebie przyjść ale powiedz słowem i zostanie uzdrowiony chłopiec mój
i bowiem ja człowiek jestem pod władzą który jest wyznaczany mający pod sobą żołnierzy i mówię temu pójdź i idzie i innemu chodź i przychodzi i niewolnikowi mojemu uczyń to i czyni
Usłyszawszy zaś te Jezus zadziwił się nim i obróciwszy się ku podążającemu za Nim tłumowi powiedział mówię wam ani w Izraelu tak wielką wiarę znalazłem
I wróciwszy zostawszy posłanymi do domu znaleźli będącego słabym niewolnika będącego zdrowym
i stało się w następnym poszedł do miasta które jest nazywane Nain i szli razem z Nim uczniowie Jego liczni i tłum wielki
Jak zaś zbliżył się ku bramie miasta i oto był wynoszony który zmarł syn jednorodzony matki jego i ona była wdowa i tłum miasta znaczny był z nią
i zobaczywszy ją Pan ulitował się nad nią i powiedział jej nie płacz
i podszedłszy dotknął mar zaś niosący stanęli i powiedział młodzieńcze tobie mówię zostań wzbudzony
i usiadł martwy i zaczął mówić i dał go matce jego
Wziął zaś strach wszystkich i chwalili Boga mówiąc że prorok wielki jest wzbudzony wśród nas i że wejrzał Bóg na lud Jego
I wyszło słowo to na całą Judeę o Nim i w całej okolicy
I oznajmili Janowi uczniowie jego o wszystkich tych
I przywoławszy dwóch jakichś uczniów jego Jan posłał do Jezusa mówiąc Ty jesteś przychodzący czy innego oczekiwalibyśmy
W tej zaś godzinie uleczył licznych z chorób i udręk i duchów niegodziwych i niewidomym licznym darował widzieć
A odpowiedziawszy Jezus powiedział im poszedłszy oznajmijcie Janowi co zobaczyliście i usłyszeliście że niewidomi odzyskują wzrok kulawi chodzą trędowaci są oczyszczani głuchoniemi słyszą martwi są wzbudzani ubogim jest głoszona dobra nowina
I szczęśliwy jest który jeśli nie zostałby zgorszony we Mnie
Ale co wychodzicie zobaczyć człowieka w miękkie szaty który jest przyodziany oto w odzieniu wspaniałym i zbytku pozostający na królewskich są
Ale co wychodzicie zobaczyć proroka tak mówię wam i więcej niż proroka
I cały lud usłyszawszy i celnicy uznali sprawiedliwość Boga którzy zostali zanurzeni zanurzeniem Jana
zaś faryzeusze i znawcy Prawa postanowienie Boga odrzucili w sobie nie zostawszy zanurzonymi przez niego
Powiedział zaś Pan komu więc przyrównam ludzi pokolenia tego i komu są podobni
Podobni są dzieciątkom na rynku siedzącym i przemawiają do jedni drugich i mówią zagraliśmy na flecie wam i nie zatańczyliście śpiewaliśmy żałobne pieśni wam i nie zapłakaliście
Przyszedł bowiem Jan Zanurzający ani chleba jedzący ani wina pijący i mówicie demona ma
Przyszedł Syn człowieka jedzący i pijący i mówicie oto człowiek żarłok i nadużywający wina celników przyjaciel i grzeszników
i została uznana za sprawiedliwą mądrość od dzieci jej wszystkich
Prosił zaś ktoś Go z faryzeuszów aby zjadłby z nim i wszedłszy do domu faryzeusza został posadzony
i oto kobieta w mieście która była grzeszna poznawszy że leży w domu faryzeusza przyniósłszy flakonik alabastrowy olejku
i stanąwszy przy stopach Jego z tyłu płacząc zaczęła zraszać stopy Jego łzami i włosami głowy jej wycierała i całowała stopy Jego i namaszczała olejkiem
Zobaczywszy zaś faryzeusz który zaprosił Go powiedział w sobie mówiąc Ten jeśli był prorok poznał kiedykolwiek kim i jaka kobieta która dotyka Go że grzeszna jest
I odpowiedziawszy Jezus powiedział do niego Szymonie mam ci coś powiedzieć on zaś mówi Nauczycielu powiedz
i obróciwszy się do kobiety Szymonowi powiedział widzisz tę kobietę wszedłem twojego do domu wody na stopy moje nie dałeś ta zaś łzami zrosiła moje stopy i włosami głowy jej wytarła
I zaczęli razem leżący mówić w sobie kto Ten jest który i grzechy odpuszcza
I stało się w kolejności i On wędrował po mieście i wioski głosząc i głosząc dobrą nowinę Królestwa Boga i dwunastu z Nim
I kobiety pewne które były które są uleczone z duchów niegodziwych i słabości Maria która jest nazywana Magdalena z której demony siedem wyszedł wyszło
i Joanna żona Chuzy dozorcy Heroda i Zuzanna i inne liczne które służyły Mu z tych będące dobytkiem im
Gdy schodzi się zaś tłum wielki i po miastach przychodzący do Niego powiedział przez przykład
wyszedł siejący zasiać ziarno jego i w siać on które wprawdzie padło obok drogi i zostało zdeptane i ptaki nieba pożarł pożarły je
A inne upadło na skałę i które zostało doprowadzone do wyrośnięcia zostało wysuszone z powodu nie mieć wilgoci
A inne padło w środku cierni i które zostały doprowadzone do wyrośnięcia razem ciernie zadusiły je
A inne padło na ziemię dobrą i które zostało doprowadzone do wyrośnięcia uczyniło owoc stokrotny te mówiąc zawołał mający uszy by słuchać niech słucha
zaś powiedział wam jest dane poznać tajemnice Królestwa Boga zaś pozostałym w przykładach aby patrząc nie patrzyliby a słuchając nie rozumieliby
Tymi zaś obok drogi są ci słuchający potem przychodzi oszczerca i zabiera słowo z serca ich aby nie uwierzywszy zostaliby zbawieni
Te zaś na skale którzy kiedy usłyszeliby z radością przyjmują Słowo i ci korzenia nie mają którzy do pory wierzą i w porze próby odstępują
To zaś w ciernie padłszy ci są usłyszawszy i przez troski i bogactwo i namiętności życia idąc są duszeni i nie dojrzewają
To zaś w dobrą ziemię ci są którzy w sercu dobrym i dobrym usłyszawszy Słowo zatrzymują i owoc przynoszą w wytrwałości
Nie bowiem jest ukryte co nie widoczne stanie się ani ukryte co nie zostanie poznane i na widoczne przyszłoby
Uważajcie więc jak słuchacie który bowiem kolwiek miałby zostanie dane mu i który kolwiek nie miałby i który zdaje się mieć zostanie odebrane od niego
Przybyli zaś do Niego matka i bracia Jego i nie mogli spotkać się z Nim przez tłum
I zostało oznajmione Mu mówiąc matka Twoja i bracia Twoi stoją na zewnątrz zobaczyć Cię chcąc
zaś odpowiedziawszy powiedział do nich matka moja i bracia moi ci są Słowo Boga słuchający i czyniący je
I stało się w jednym z dni i On wszedł do łodzi i uczniowie Jego i powiedział do nich przeszlibyśmy na drugą stronę jeziora i zostali wyprowadzeni
Gdy płyną zaś oni zasnął i zeszła nawałnica wiatru na jeziorze i zostali napełnieni i byli w niebezpieczeństwie
Podszedłszy zaś obudzili Go mówiąc Mistrzu Mistrzu giniemy zaś zostawszy rozbudzonym upomniał wiatr i falę wody i przestały i stała się cisza
Powiedział zaś im gdzie jest wiara wasza przestraszywszy się zaś zdziwili się mówiąc do jedni drugich kto zatem Ten jest że i wiatrom nakazuje i wodzie i są posłuszne Mu
I dopłynęli do krainy Gadareńczyków która jest naprzeciwko Galilei
Gdy wyszedł zaś on na ziemię wyszedł naprzeciw Niemu mąż pewien z miasta który miał demony od czasów znacznych i płaszcza nie zakładał i w domu nie pozostawał ale w grobowcach
Zobaczywszy zaś Jezusa i zakrzyknąwszy przypadł do Niego i głosem wielkim powiedział co mi i Tobie Jezusie Synu Boga Najwyższego proszę Cię nie mnie dręczyłbyś
Nakazał bowiem duchowi nieczystemu wyjść z tego człowieka licznymi bowiem czasami wspólnie porwał go i był wiązany łańcuchami i dybami który jest strzeżony i rozdzierając więzy był pędzony przez demona na pustkowia
I prosiły Go aby nie nakazałby im do otchłani odejść
Było zaś tam stado świń znaczne które są wypasywane na górze i poprosiły Go aby pozwoliłby im w nie wejść i pozwolił im
Wyszedłszy zaś demony z człowieka wszedł weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w jezioro i zostało utopione zostały utopione
Zobaczywszy zaś pasący co stało się uciekli i odszedłszy oznajmili w mieście i w wsiach
Wyszli zaś zobaczyć co stało się i przyszli do Jezusa i znaleźli siedzącego człowieka z którego demony wyszedł wyszły który jest ubrany i zachowującego rozsądek u stóp Jezusa i przestraszyli się
Oznajmili zaś im i którzy zobaczyli jak został uratowany który został opętany przez demony
I poprosiło Go całe mnóstwo z okolicy Gadareńczyków odejść od nich gdyż strachem wielkim zostali objęci On zaś wszedłszy do łodzi wrócił
Wracaj do domu twojego i opowiadaj ile uczynił ci Bóg i odszedł po całym mieście głosząc ile uczynił mu Jezus
i oto przyszedł mąż któremu imię Jair i ten przywódca zgromadzenia był i upadłszy u stóp Jezusa prosił Go by wejść do domu jego
gdyż córka jednorodzona była mu jak lat dwanaście i ona umierała w zaś odchodzić On tłumy dusiły Go
I kobieta będąca w upływie krwi od lat dwunastu która u lekarzy wydawszy całe środki na życie nie mogła przez nikogo zostać uleczoną
Podszedłszy z tyłu dotknęła frędzla płaszcza Jego i od razu stanął upływ krwi jej
I powiedział Jezus kto który dotknął się Mnie gdy wypierają się zaś wszyscy powiedział Piotr i do Niego Mistrzu tłumy otaczają Cię i naciskają i mówisz kto który dotknął się Mnie
Zobaczywszy zaś kobieta że nie ukryła się drżąc przyszła i przypadłszy do Niego przez którą przyczynę dotknęła się Go oznajmiła Mu wobec całego ludu i jak została uzdrowiona od razu
zaś Jezus usłyszawszy odpowiedział mu mówiąc nie bój się jedynie wierz i zostanie uratowana
Wszedłszy zaś do domu nie pozwolił wejść nikt jeśli nie Piotr i Jakub i Jan i ojcu dziewczynki i matce
Płakali zaś wszyscy i bili się za nią zaś powiedział nie płaczcie nie umarła ale śpi
I wyśmiewali Go wiedząc że umarła
On zaś wyrzuciwszy na zewnątrz wszystkich i chwyciwszy rękę jej zawołał mówiąc dziewczynko wstań
I powrócił duch jej i powstała od razu i zarządził jej zostać dane zjeść
I zdumieli się rodzice jej On zaś nakazał im nikomu powiedzieć co stało się
Zwoławszy do siebie zaś dwunastu uczniów Jego dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i choroby uleczać
i wysłał ich głosić Królestwo Boga i uzdrawiać będących słabymi
i powiedział do nich niczego zabierajcie w drogę ani lasek ani torby ani chleba ani srebra ani po dwie tuniki mieć
i w który kolwiek dom weszlibyście tam pozostawajcie i stamtąd wychodźcie
I ilu kolwiek nie przyjęłoby was wychodząc z miasta tego i pył ze stóp waszych strząśnijcie na świadectwo dla nich
Wychodząc zaś przechodzili po wioskach głosząc dobrą nowinę i lecząc wszędzie
Usłyszał zaś Herod tetrarcha stające się przez Niego wszystkie i był w niepokoju z powodu być mówionym przez niektórych że Jan jest wzbudzony z martwych
A powiedział Herod Jana ja ściąłem głowę kto zaś jest Ten o którym ja słyszę takie i szukał by zobaczyć Go
I wróciwszy wysłannicy opowiedzieli Mu ile uczynili i wziąwszy ze sobą ich wycofał się na osobność do miejsca pustego miasta które jest nazywane Betsaida
zaś tłumy dowiedziawszy się podążyły za Nim i przyjąwszy ich mówił im o Królestwie Boga i potrzebę mających uzdrowienia uzdrawiał
zaś dzień zaczął chylić się podszedłszy zaś dwunastu powiedzieli Mu rozpuść tłum aby odszedłszy do wokół wiosek i wsi rozłożyliby się i znaleźliby żywność gdyż tu w pustym miejscu jesteśmy
Powiedział zaś do nich dajcie im wy zjeść oni zaś powiedzieli nie są nam więcej niż pięć chlebów i dwie ryby jeśli czy nie poszedłszy my mielibyśmy kupić dla całego ludu tego pokarmy
I uczynili tak i położyli wszystkich
Wziąwszy zaś pięć chlebów i dwie ryby spojrzawszy do góry w niebo pobłogosławił je i połamał i dawał uczniom by zostać podane tłumowi
I zjedli i zostali nasyceni wszyscy i zostało zebrane co przekraczało im kawałków koszów dwanaście
I stało się w być On modlący się sam tylko byli razem z Nim uczniowie i zapytał ich mówiąc kim Ja mówią tłumy być
powiedziawszy że musi Syn człowieka wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez starszych i arcykapłanów i znawców Pisma i zostać zabitym i trzeciego dnia zostać wzbudzonym
Mówił zaś do wszystkich jeśli ktoś chce za Mną przyjść niech się wyprze siebie samego i niech zabierze krzyż jego co dzień i niech podąża za Mną
Który bowiem kolwiek zawstydziłby się Mnie i moich słów tego Syn człowieka zawstydzi się kiedy przyszedłby w chwale Jego i Ojca i świętych zwiastunów
Stało się zaś po słowach tych jakby dni osiem i wziąwszy ze sobą Piotra i Jana i Jakuba wszedł na górę pomodlić się
I stał się w modlić się Jego wygląd oblicza Jego inny i odzienie Jego biały promieniujący
I oto mężowie dwaj wspólnie rozmawiali z Nim którzy byli Mojżesz i Eliasz
zaś Piotr i z nim byli którzy są obciążeni snem ocknąwszy się zaś zobaczyli chwałę Jego i dwóch mężów stojących razem z Nim
I stało się w odłączyć się oni od Niego powiedział Piotr do Jezusa Mistrzu dobre jest nam tu być i uczynilibyśmy namioty trzy jeden Tobie i Mojżeszowi jeden i jeden Eliaszowi nie wiedząc co mówi
Te zaś on gdy mówi stała się chmura i ocieniała ich przestraszyli się zaś w ci wejść w chmurę
I głos stał się z chmury mówiący Ten jest Syn mój umiłowany Jego słuchajcie
I w stać się głos został znaleziony Jezus sam i oni zamilkli i nikomu oznajmili w tych dniach niczego co widzieli
I oto mąż z tłumu wykrzyknął mówiąc Nauczycielu proszę Cię zwróć uwagę na syna mojego gdyż jednorodzony jest mi
i oto duch bierze go i nagle krzyczy i szarpie go z pianą i ledwo odstępuje od niego łamiąc go
I poprosiłem uczniów Twoich aby wyrzuciliby go i nie mogli
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział o pokolenie niewierzące i które jest przewrócone aż do kiedy będę przy was i będę znosił was doprowadź tu syna twojego
Jeszcze zaś gdy podchodzi on szarpnął nim demon i potrząsnął upomniał zaś Jezus ducha nieczystego i uzdrowił chłopca i oddał go ojcu jego
Oni zaś nie rozumieli wypowiedzi tej i była która jest ukryta dla nich aby nie pojęliby jej i bali się zapytać Go o wypowiedź tę
I powiedział im który jeśli przyjąłby to dzieciątko w imię moje Mnie przyjmuje i który jeśli Mnie przyjąłby przyjmuje Tego który wysłał Mnie bowiem mniejszym wśród wszystkich was będący ten będzie wielki
Odpowiedziawszy zaś Jan powiedział Mistrzu zobaczyliśmy kogoś w imię Twoim wyrzucającego demony i zabranialiśmy mu gdyż nie podąża z nami
A powiedział do niego Jezus nie zabraniajcie który bowiem nie jest przeciw nam za nami jest
Stało się zaś w być napełnione dni przyjście w górze Jego i On oblicze Jego utwierdził by iść do Jeruzalem
i wysłał zwiastunów przed obliczem Jego i poszedłszy weszli do wioski Samarytan tak że przygotować Mu
i nie przyjęli Go gdyż oblicze Jego było zmierzające ku Jeruzalem
Zobaczywszy zaś uczniowie Jego Jakub i Jan powiedzieli Panie chcesz powiedzielibyśmy ogień schodzić z nieba i zniszczyć ich jak i Eliasz uczynił
Obróciwszy się zaś upomniał ich i powiedział nie wiecie jakiego ducha jesteście wy
Bowiem Syn człowieka nie przyszedł życie ludzi zniszczyć ale uratować i poszli do innej wioski
i powiedział mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Powiedział zaś i inny będę podążał za Tobą Panie najpierw zaś pozwól mi rozstać się z tymi w domu moim
Powiedział zaś do niego Jezus nikt położywszy rękę jego na pług i patrzący na z tyłu odpowiedni jest do Królestwa Boga
Po zaś tych wskazał Pan i innych siedemdziesięciu i wysłał ich po dwóch przed obliczem Jego do każdego miasta i miejsca które miał sam przyjść
Nie noście sakiewki nie torbę ani nie sandały i nikogo na drodze pozdrawialibyście
I jeśli wprawdzie byłby tam syn pokoju spocznie na nim pokój wasz jeśli zaś nie do was zawróci
W tym zaś domu pozostawajcie jedząc i pijąc u nich godny bowiem pracownik zapłaty jego jest nie przechodźcie z domu do domu
I do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i przyjęliby was jedzcie które są podawane wam
i uleczcie w nim słabych i mówcie im zbliżyło się do was Królestwo Boga
Do którego zaś kolwiek miasta wchodzilibyście i nie przyjęliby was wyszedłszy na place jego powiedzcie
I pył który został przylepiony nam z miasta waszego ścieramy wam nadto to wiedzcie że zbliżyło się przy was Królestwo Boga
Biada ci Chorozain biada ci Betsaido gdyż jeśli w Tyrze i Sydonie stały się dzieła mocy które stały się wśród was dawno kolwiek w worze i popiele siedząc opamiętały się
Nadto Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niż wam
I ty Kapernaum aż do nieba zostawszy wywyższonym aż do piekła zostaniesz strącone
Słuchający was mnie słucha i odrzucający was Mnie odrzuca zaś Mnie odrzucający odrzuca Tego który wysłał Mnie
Wrócili zaś siedemdziesięciu z radością mówiąc Panie i demony jest poddane są poddane nam w imieniu Twoim
Oto daję wam władzę stąpać po wężach i skorpionach i po całej mocy wroga i nic wam nie uczyni niesprawiedliwości
W tej godzinie rozweselił się w Duchu Jezus i powiedział wyznaję Ci Ojcze Panie nieba i ziemi że zakryłeś te od mądrych i rozumnych i objawiłeś te niemowlętom tak Ojcze gdyż tak stało się upodobanie przed Tobą
Wszystkie zostało przekazane Mi przez Ojca mojego i nikt zna kim jest Syn jeśli nie Ojciec i kim jest Ojciec jeśli nie Syn i któremu jeśli chciałby Syn objawić
I obróciwszy się do uczniów na osobności powiedział szczęśliwe oczy patrzące co patrzycie
Mówię bowiem wam że liczni prorocy i królowie chcieli zobaczyć co wy widzicie i nie zobaczyli i usłyszeć co słyszycie i nie usłyszeli
I oto znawca Prawa pewien powstał wypróbowując Go i mówiąc Nauczycielu co uczyniwszy życie wieczne odziedziczę
On zaś odpowiedziawszy powiedział będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca twojego i z całej duszy twojej i z całej siły twojej i z całej myśli twojej a bliźniego twojego jak siebie samego
Powiedział zaś mu poprawnie odpowiedziałeś to czyń i będziesz żył
On zaś chcąc uczynić sprawiedliwym siebie powiedział do Jezusa a kto jest moim bliźnim
Nawiązawszy zaś Jezus powiedział człowiek pewien schodził z Jeruzalem do Jerycha i na bandytów wpadł którzy i obdarłszy go i ciosy zadawszy odeszli opuściwszy półmartwego który dostępuje
Przez przypadek zaś kapłan pewien schodził w drodze tej i zobaczywszy go obszedł drugą stroną
Podobnie zaś i Lewi który stał się na tym miejscu przyszedłszy i zobaczywszy obszedł drugą stroną
Samarytanin zaś pewien podróżując przyszedł według niego i zobaczywszy go ulitował się
i podszedłszy obwiązał rany jego polewając oliwą i winem posadziwszy zaś go na własne zwierzę przyprowadził go do karczmy i zadbał o niego
I na zajutrz wyszedłszy wyciągnąwszy dwa denary dał karczmarzowi i powiedział mu niech zostanie objęty troską on i to co kolwiek nadto wydałbyś ja w powracać mi oddam tobie
On zaś powiedział który uczynił miłosierdzie wobec niego powiedział więc mu Jezus idź i ty czyń podobnie
Stało się zaś w iść oni i On wszedł do wioski jakiejś kobieta zaś jakaś imieniem Marta podjęła Go w domu jej
I tej była siostra która jest nazywana Maria która i przysiadłszy u stóp Jezusa słuchała słowo Jego
Odpowiedziawszy zaś powiedział jej Jezus Marto Marto martwisz się i jesteś zakłopotana o wiele
I stało się w być On w miejscu jakimś modląc się jak przestał powiedział ktoś z uczniów Jego do Niego Panie naucz nas modlić się tak jak i Jan nauczył uczniów Jego
Powiedział zaś im kiedy modlilibyście się mówcie Ojcze nasz w niebiosach niech zostanie poświęcone imię Twoje niech przyjdzie Królestwo Twoje niech stanie się wola Twoja jak w niebie i na ziemi
I odpuść nam grzechy nasze i bowiem oni odpuszczamy każdemu który jest winny nam i nie wprowadziłbyś nas w próbę ale uratuj nas od niegodziwego
I powiedział do nich ktoś z was będzie mieć przyjaciela i pójdzie do niego o północy i powiedziałby mu przyjacielu pożycz mi trzy chleby
skoro zaś przyjaciel mój przybył z drogi do mnie i nie mam co podam mu
A on wewnątrz odpowiedziawszy powiedziałby nie mi trudności przydawaj już drzwi jest zamknięte i dzieciątka moje ze mną w łożu są nie mogę wstawszy dać ci
Mówię wam jeśli i nie da mu wstawszy z powodu być jego przyjaciel z powodu rzeczywiście natręctwa jego zostawszy podniesionym da mu ile potrzebuje
I ja wam mówię proście i zostanie dane wam szukajcie i znajdziecie pukajcie i zostanie otworzone wam
Każdy bowiem proszący otrzymuje i szukający znajduje i pukającemu zostanie otworzone
Jakiego zaś was ojca poprosi syn o chleb nie kamień poda mu jeśli i rybę nie zamiast ryby węża poda mu
Lub i jeśli poprosiłby o jajko nie poda mu skorpiona
I był wyrzucający demona i ten był niemy stało się zaś demon gdy wyszedł powiedział niemy i zdziwiły się tłumy
On zaś znając ich rozumowania powiedział im każde królestwo w sobie które zostało rozdzielone jest pustoszone i dom na dom pada
Jeśli zaś i szatan w sobie został rozdzielony jak zostanie ostałe królestwo jego gdyż mówicie przez Belzebula wyrzucać ja demony
Kiedy zaś mocniejszy od niego przyszedłszy zwyciężyłby go pełną zbroję jego zabiera na której pokładał ufność i łupy jego rozdaje
Nie będący ze Mną przeciw Mnie jest i nie zbierający ze Mną rozprasza
Kiedy nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynek i nie znajdując mówi wrócę do domu mojego skąd wyszedłem
I przyszedłszy znajduje które jest zamiecione i które jest przystrojone
Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów niegodziwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od tych pierwszych
Stało się zaś w mówić On te podniósłszy jakaś kobieta głos z tłumu powiedziała Mu szczęśliwe łono które nosiło Cię i piersi które ssałeś
On zaś powiedział wprawdzie raczej szczęśliwi słuchający Słowo Boga i strzegący je
zaś tłumy gdy są gromadzone zaczął mówić pokolenie to niegodziwe jest znaku poszukuje i znak nie zostanie dany mu jeśli nie znak Jonasza proroka
Tak jak bowiem stał się Jonasz znakiem Niniwitom tak będzie i Syn człowieka pokoleniu temu
Królowa południa zostanie wzbudzona na sądzie z mężami pokolenia tego i zasądzi ich gdyż przyszła z kresów ziemi usłyszeć mądrość Salomona i oto więcej od Salomona tutaj
Mężowie Niniwici powstaną na sądzie z pokoleniem tym i zasądzą je gdyż opamiętali się na ogłaszanie Jonasza i oto więcej od Jonasza tutaj
Lampa ciała jest oko kiedy więc oko twoje proste byłoby i całe ciało twoje świetliste jest kiedy zaś niegodziwe byłoby i ciało twoje ciemne
Powiedział zaś Pan do Niego teraz wy faryzeusze z zewnątrz kielicha i półmiska oczyszczacie zaś wewnątrz was jest pełne grabieży i niegodziwości
Nierozsądni nie ten który uczynił z zewnątrz i wewnątrz uczynił
Nadto będące wewnątrz dajcie jako jałmużnę i oto wszystkie czyste wam jest
Ale biada wam faryzeuszom gdyż dajecie dziesięcinę mięty i rutę i wszelką jarzynę i pomijacie sąd i miłość Boga te trzeba było uczynić i te nie odpuszczać
Biada wam faryzeuszom gdyż miłujecie pierwsze siedzenie w zgromadzeniach i pozdrowienia na rynkach
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że jesteście jak grobowce nie oznaczone i ludzie chodzący powyżej nie wiedzą
Odpowiedziawszy zaś ktoś ze znawców Prawa mówi Mu Nauczycielu te mówiąc i nas znieważasz
On zaś powiedział i wam znawcom Prawa biada że obciążacie ludzi ciężarami trudnymi do uniesienia a sami jednym z palców waszych nie dotykajcie tych ciężarów
Zatem świadczycie i zgadzacie się z czynami ojców waszych gdyż oni wprawdzie zabili ich wy zaś budujecie ich grobowce
Dla tego i mądrość Boga powiedziała wyślę do nich proroków i wysłanników a z nich zabiją i będą prześladować
od krwi Abla aż do krwi Zachariasza który zginął pomiędzy ołtarzem a domem tak mówię wam zostanie szukana od pokolenia tego
Biada wam znawcom Prawa że zabraliście klucz poznania sami nie weszliście i wchodzących przeszkodziliście
Mówiący zaś Mu te do nich zaczęli znawcy Pisma i faryzeusze strasznie napierać i wypytywać Go odnośnie większego
zastawiając pułapkę na Niego i szukając upolować coś z ust Jego aby oskarżyliby Go
Nic zaś które jest pozasłaniane jest co nie zostanie odsłonięte i ukryte co nie zostanie poznane
Zamiast tego ile w ciemności powiedzieliście w świetle zostanie słyszane i co do ucha powiedzieliście w schowkach zostanie ogłoszone na tarasach
Mówię zaś wam przyjaciołom moim nie bójcie się od zabijających ciało i po tych nie mających więcej coś uczynić
Czyż nie pięć wróbelków jest sprzedawane za assariony dwa i jeden z nich nie jest który jest zapomniany przed Bogiem
Ale i włosy głowy waszej wszystkie są policzone nie więc bójcie się wiele wróbelków przewyższacie
Mówię zaś wam każdy który kolwiek przyznałby się do Mnie wobec ludzi i Syn człowieka przyzna się do niego wobec zwiastunów Boga
I każdy który powie słowo na Syna człowieka zostanie odpuszczone mu temu zaś na Świętego Ducha który zbluźnił nie zostanie odpuszczone
Kiedy zaś prowadziliby was przed zgromadzenia i zwierzchności i władze nie martwcie się jak lub czym obronilibyście się lub co powiedzielibyście
Powiedział zaś do nich patrzcie i strzeżcie się od chciwości gdyż nie w obfitować komuś życie jego jest z będące dobytkiem jego
I rozważał w sobie mówiąc co uczyniłbym gdyż nie mam gdzie zbiorę owoce moje
I powiedział to uczynię zniszczę moje spichlerze i większe zbuduję i zbiorę tam wszystkie plony moje i dobra moje
I powiem duszy mojej duszo masz liczne dobra które są złożone na lata liczne wypoczywaj zjedz wypij bądź rozweseloną
tak skarb gromadzący sobie a nie u Boga wzbogacający się
Dusza więcej jest od pożywienia i ciało odzienia
Przyjrzyjcie się kruki że nie sieją ani żną którym nie jest schowek ani spichlerz i Bóg karmi je ile więcej bardziej wy przewyższacie ptaki
Jeśli zaś trawę w polu dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzucona Bóg tak przyodziewa ile więcej bardziej was małej wiary
I wy nie szukajcie co zjedlibyście lub co wypilibyście i nie bądźcie zaniepokojeni
Nadto szukajcie Królestwa Boga a te wszystkie zostanie dodane zostaną dodane wam
Sprzedajcie które są dobytkiem waszym i dajcie jako jałmużnę uczyńcie sobie sakiewki nie które ulegają zestarzeniu skarb niewyczerpany w niebiosach gdzie złodziej nie zbliża się ani mól niszczy
Gdzie bowiem jest skarb wasz tam i serce wasze będzie
Niech są wasze biodra które są przepasane i lampy które są zapalone
I wy podobni ludziom czekającym pana swojego kiedy zostanie odprawiony z wesel aby gdy przyszedł i gdy zapukał zaraz otworzyliby mu
Szczęśliwi niewolnicy ci których przyszedłszy pan znajdzie czuwających amen mówię wam że przepasze się i posadzi ich i przeszedłszy będzie służyć im
I jeśli przyszedłby podczas drugiej straży i podczas trzeciej straży przyszedłby i znalazłby tak szczęśliwi są niewolnicy ci
To zaś wiedzcie że jeśli wiedział gospodarz o jakiej godzinie złodziej przychodzi czuwał kiedykolwiek i nie kiedykolwiek dopuścił zostać przekopanym dom jego
I wy więc stawajcie się gotowi że której godziny nie myślicie Syn człowieka przychodzi
Powiedział zaś Mu Piotr Panie do nas przykład ten mówisz czy i do wszystkich
Powiedział zaś Pan kto zatem jest wierny zarządca i rozumny którego ustanowi Pan nad służbą jego dawać w porę przydział zboża
jeśli zaś powiedziałby niewolnik ten w sercu jego zwleka pan mój by przyjść i zacząłby bić chłopców i służące jeść zarówno i pić i być upitym
przyjdzie pan niewolnika tego w dniu którego nie oczekuje i w godzinie której nie zna i potnie go na kawałki go i udział jego z niewierzącymi położy
Ten zaś niewolnik poznawszy wolę pana swojego i nie przygotowawszy ani nie który uczynił zgodnie z wolą jego będzie chłostany wieloma
zaś nie poznawszy który uczynił zaś godne ciosów będzie chłostany nielicznymi od każdego zaś któremu zostało dane wiele wiele zostanie szukane u niego i któremu zostało powierzone wiele więcej będą się domagali od niego
Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i czego chcę czy już został zapalony
Zanurzeniem zaś mam zostać zanurzony i jak jestem przynaglony aż do kiedy zostałoby dokonane
Będą bowiem od teraz pięć w domu jednym którzy są rozdzieleni trzej przeciw dwóm i dwaj przeciw trzem
zostanie rozdzielony ojciec przeciw synowi i syn przeciw ojcu matka przeciw córce i córka przeciw matce teściowa przeciw synowej jej i synowa przeciw teściowej jej
Mówił zaś i tłumom kiedy zobaczylibyście chmurę wznoszącą się z zachodów zaraz mówicie gwałtowny deszcz przychodzi i staje się tak
I kiedy wiatr południowy wiejący mówicie że upał będzie i staje się
Obłudnicy oblicze nieba i ziemi wiecie jak rozpoznawać zaś pory tej jak nie rozpoznajecie
Dlaczego zaś i od siebie nie sądzicie co sprawiedliwe
Gdy bowiem idziesz z przeciwnikiem twoim do przywódcy w drodze daj trud być uwolnionym od niego by czasem nie zaciągnąłby cię do sędziego i sędzia cię wydałby komornikowi i komornik cię wrzucałby do strażnicy
Mówię ci nie wyszedłbyś stamtąd aż kiedy i ostatni pieniążek oddałbyś
I odpowiedziawszy Jezus powiedział im uważacie że Galilejczycy ci grzeszni od wszystkich Galilejczyków stali się gdyż takie doznali cierpienia
lub ci dziesięć i osiem na których upadła wieża w Syloe i zabiła ich uważacie że oni winni stali się przy wszystkich ludziach zamieszkujących w Jeruzalem
Mówił zaś ten przykład figowiec miał ktoś w winnicy jego który jest zasadzony i przyszedł owoc szukając na nim i nie znalazł
Powiedział zaś do winogrodnika oto trzy lata przychodzę szukając owocu na figowcu tym i nie znajduję odetnij go po co i ziemię zostawia bezczynną
On zaś odpowiedziawszy mówi mu panie zostaw go i ten rok aż kiedy okopałbym wokół niego i rzuciłbym nawóz
I oto kobieta była ducha mająca słabości lat dziesięć i osiem i była która jest pochylona i nie mogąca podnieść się w ogóle
Zobaczywszy zaś ją Jezus przemówił i powiedział jej kobieto jesteś uwolniona od słabości twojej
I nałożył jej ręce i od razu została wyprostowana i chwaliła Boga
Odpowiedziawszy zaś przełożony zgromadzenia oburzając się że w szabat uleczył Jezus mówił tłumowi sześć dni są w których trzeba pracować w te więc przychodząc zostańcie uleczonymi a nie w dniu szabatu
Odpowiedział więc mu Pan i powiedział obłudniku każdy z was w szabat nie rozwiązuje wołu jego lub osła od żłobu i wyprowadziwszy poi
Tę zaś córkę Abrahama będącą którą związał szatan oto dziesięć i osiem lat nie trzeba było zostać rozwiązaną od pęta tego w dniu szabatu
I te gdy mówi On byli zawstydzeni wszyscy będący przeciwnymi Jego i cały tłum radował się ze wszystkich wspaniałości stających się przez Niego
Mówił zaś do czego podobne jest Królestwo Boga i do czego przyrównam je
Podobne jest ziarnu gorczycy które wziąwszy człowiek rzucił w ogrodzie swoim i wzrosło i stało się do drzewa wielkie i ptaki nieba zagnieździł się zagnieździły się w gałęziach jego
I znów powiedział do czego przyrównam Królestwo Boga
I przechodził przez miasta i wioski nauczając i podróż czyniąc ku Jeruzalem
Walczcie by wejść przez ciasną bramę gdyż liczni mówię wam będą szukać by wejść i nie będą mieli siły
Od kiedy kolwiek zostałby podniesiony gospodarz i zamknąłby drzwi i zaczęlibyście na zewnątrz stać i pukać do drzwi mówiąc Panie Panie otwórz nam i odpowiedziawszy powie wam nie znam was skąd jesteście
Wtedy zaczniecie mówić zjedliśmy przed Tobą i wypiliśmy i na placach naszych nauczałeś
I powie mówię wam nie znam was skąd jesteście odstąpcie ode Mnie wszyscy sprawcy niesprawiedliwości
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów kiedy zobaczylibyście Abrahama i Izaaka i Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Boga was zaś którzy są wyrzucani na zewnątrz
I przyjdą od wschodów i zachodów i od północy i południa i zostaną posadzeni w Królestwie Boga
I oto są ostatni którzy będą pierwsi i są pierwsi którzy będą ostatni
W tym dniu podeszli niektórzy faryzeusze mówiąc Mu wyjdź i idź stąd gdyż Herod chce Cię zabić
I powiedział im poszedłszy powiedzcie lisowi temu oto wyrzucam demony i uzdrowienia dokonuję dzisiaj i jutro a trzeciego jestem kończący
Nadto trzeba Mi dzisiaj i jutro i który jest nadchodzącym iść że nie jest dopuszczone prorokowi zginąć na zewnątrz Jeruzalem
Jeruzalem Jeruzalem zabijające proroków i kamienujące tych którzy są wysłani do niego jak często chciałem zgromadzić dzieci twoje które sposobem kura swoje pisklę pod skrzydła i nie chcieliście
I stało się w przyjść On do domu kogoś z przywódców faryzeuszów w szabat by zjeść chleb i oni byli śledzący Go
I oto człowiek jakiś był chory na wodną puchlinę przed Nim
I odpowiedziawszy Jezus powiedział do znawców Prawa i faryzeuszów mówiąc czy wolno w szabat uleczać
Oni zaś byli cicho i chwyciwszy uzdrowił go i uwolnił
I odpowiedziawszy do nich powiedział kogo z was osioł lub wół do studni wpadnie i nie zaraz wyciągnie go w dniu szabatu
i nie mieli siły odpowiedzieć przeciw Mu na te
I przyszedłszy ten ciebie i jego który zaprosił powie ci daj temu miejsce i wtedy zacząłbyś ze wstydem ostatnie miejsce zajmować
Gdyż każdy wywyższający siebie zostanie poniżony i poniżający siebie zostanie wywyższony
Mówił zaś i który zaprosił Go kiedy czyniłbyś obiad lub wieczerzę nie wołaj przyjaciół twoich ani braci twoich ani krewnych twoich ani sąsiadów bogatych by czasem nie i oni ciebie zaprosiliby w zamian i stałoby się ci odpłatą
I szczęśliwy będziesz gdyż nie mają by odpłacić ci zostanie odpłacone bowiem ci w powstaniu sprawiedliwych
On zaś powiedział mu człowiek pewien uczynił wieczerzę wielką i zaprosił licznych
I wysłał niewolnika jego godziną wieczerzy by powiedzieć którzy są zaproszeni przychodźcie gdyż już gotowe jest wszystkie
I zaczęli z jednej wymawiać się wszyscy pierwszy powiedział mu pole kupiłem i mam konieczność wyjść i by zobaczyć je proszę cię miej mnie który jest wymówiony
I inny powiedział par wołów kupiłem pięć i idę wypróbować je proszę cię miej mnie który jest wymówiony
I inny powiedział żonę poślubiłem i dla tego nie mogę przyjść
i przybywszy niewolnik ten oznajmił panu jego te wtedy zostawszy rozgniewanym gospodarz powiedział niewolnikowi jego wyjdź szybko na place i ulice miasta i ubogich i kalekich i kulawych i niewidomych wprowadź tu
I powiedział niewolnik panie stało się jak nakazałeś i jeszcze miejsce jest
I powiedział pan do niewolnika wyjdź na drogi i płoty i przymuszaj wejść aby zostałby napełniony dom mój
Szły razem z zaś Nim tłumy wielkie i obróciwszy się powiedział do nich
Jeśli ktoś przychodzi do Mnie i nie nienawidzi ojca swojego i matki i żony i dzieci i braci i sióstr jeszcze zaś i swojego życia nie może mój uczeń być
I kto nie niesie krzyża jego a idzie za Mną nie może mój być uczeń
Aby by czasem nie gdy położył on fundament i nie który mógł skończyć wszyscy oglądający zaczęliby kpić z niego
mówiąc że ten człowiek zaczął budować i nie mógł skończyć
Byli zaś zbliżający się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy by słuchać Go
I szemrali faryzeusze i znawcy Pisma mówiąc że Ten grzeszników przyjmuje i je razem z nimi
Jaki człowiek z was mający sto owiec i zgubiwszy jedną z nich nie zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć na pustkowiu i idzie za tą która jest zgubiona aż znalazłby ją
I znalazłszy wkłada na ramiona swoje radując się
I przyszedłszy do domu zwołuje przyjaciół i sąsiadów mówiąc im współcieszcie się ze mną gdyż znalazłem owcę moją która jest zgubiona
Lub jaka kobieta drachm mająca dziesięć jeśli zgubiłaby drachmę jedną czyż nie zapala lampę i zamiata dom i szuka starannie aż kiedykolwiek znalazłaby
A znalazłszy zwołuje przyjaciółki i sąsiadki mówiąc współcieszcie się ze mną gdyż znalazłam drachmę którą zgubiłam
I powiedział młodszy z nich ojcu ojcze daj mi przypadającą część majątku i rozdzielił im środki na życie
I po nie wielu dniach zebrawszy wszystkie młodszy syn odjechał do krainy odległej i tam rozproszył majątek jego żyjąc rozwiąźle
Gdy wydał zaś on wszystkie stał się głód mocny po krainie tej i on zaczął być w niedostatku
I poszedłszy został przyłączony do jednego z obywateli krainy tej i posłał go na wsie jego paść świnie
I pragnął napełnić żołądek jego ze strąków które jadły świnie i nikt dawał mu
Wstawszy pójdę do ojca mojego i powiem mu ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i wobec ciebie
i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój uczyń mnie jak jednego z najemników twoich
i wstawszy przyszedł do ojca swojego jeszcze zaś on daleko gdy jest oddalony zobaczył go ojciec jego i ulitował się i podbiegłszy upadł na szyję jego i pocałował go
Powiedział zaś mu syn ojcze zgrzeszyłem przeciw niebu i wobec ciebie i już nie jestem godny zostać nazwanym syn twój
Powiedział zaś ojciec do niewolników jego wynieście długą szatę tę pierwszą i przyobleczcie go i dajcie pierścień na rękę jego i sandały na stopy
i przyprowadziwszy cielę tuczone zarżnijcie i zjadłszy zostalibyśmy rozweseleni
gdyż ten syn mój martwy był a ożył i który był zgubiony był a został znaleziony i zaczęli być rozweselani
Był zaś syn jego starszy w polu i gdy przychodzący zbliżył się domu usłyszał muzykę i tańce
I przywoławszy jednego z chłopców wypytywał się co oby jest te
On zaś powiedział mu że brat twój przychodzi i zarżnął ojciec twój cielę tuczone gdyż będącego zdrowym go odzyskał
Został rozgniewany zaś i nie chciał wejść więc ojciec jego wyszedłszy prosił go
On zaś odpowiedziawszy powiedział ojcu oto tak wiele lat jestem niewolnikiem ci i nigdy przykazania twojego przekroczyłem i mi nigdy dałeś kozła aby z przyjaciółmi moimi zostałbym rozweselony
On zaś powiedział mu dziecko ty zawsze ze mną jesteś i wszystkie moje twoje jest
Zostać rozweselonym zaś i uradować się trzeba było gdyż brat twój ten martwy był i ożył i który był zgubiony był i został znaleziony
Mówił zaś i do uczniów Jego człowiek pewien był bogaty który miał zarządcę i ten został oskarżony przed nim jak trwoniący które są dobytkiem jego
I zawoławszy go powiedział mu co to słyszę o tobie oddaj rachunek zarządzania sprawami domowymi twoimi nie bowiem będziesz mógł już zarządzać sprawami domowymi
I przywoławszy jednego każdego z dłużników pana swojego mówił pierwszemu jak wiele jesteś winny panu mojemu
On zaś powiedział sto baryłek oliwy i powiedział mu weź twój zapis i usiadłszy szybko napisz pięćdziesiąt
Potem innemu powiedział ty zaś jak wiele jesteś winny on zaś powiedział sto koros pszenicy i mówi mu weź twój zapis i napisz osiemdziesiąt
i pochwalił pan zarządcę niesprawiedliwości że rozsądnie uczynił gdyż synowie wieku tego rozumniejsi nad synów światła względem pokolenia swojego są
Wierny w najmniejszym i w wielkim wierny jest i w najmniejszym niesprawiedliwy i w wielkim niesprawiedliwy jest
I jeśli w cudzym wierni nie staliście się wasze kto wam da
Żaden domownik może dwóm panom służyć albo bowiem jednego znienawidzi a innego będzie miłował albo jednego będzie trzymać się a innego zlekceważy nie możecie Bogu być niewolnikiem i mamonie
Słuchali zaś tych wszystkich i faryzeusze chciwi będący i wyśmiewali Go
I powiedział im wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi zaś Bóg zna serca wasze gdyż wśród ludzi wysokie ohyda przed Bogiem jest
Prawo i prorocy aż do Jana od wtedy Królestwo Boga o nim jest głoszona dobra nowina i każdy do niego gwałtem się wdziera
Łatwiejsze zaś jest niebu i ziemi przeminąć niż Prawu jednej kreski upaść
Każdy oddalający żonę jego i poślubiający inną cudzołoży i każdy tę która jest oddaloną od męża poślubiający cudzołoży
Człowiek zaś pewien był bogaty i zakładał purpurę i cienki len który jest rozweselany co dzień wspaniale
I pożądający zostać nasyconym z okruszyn spadających ze stołu bogatego ale i psy przychodzące oblizywały wrzody jego
Stało się zaś umrzeć ubogiemu i zostać odniesiony on przez zwiastunów na pierś Abrahama umarł zaś i bogaty i został pogrzebany
i w piekle podniósłszy oczy jego będąc w męczarniach widzi Abrahama z daleka i Łazarza na piersiach jego
I on zawoławszy powiedział ojcze Abrahamie zlituj się nade mną i poślij Łazarza aby zanurzyłby skraj palca jego wodą i ochłodziłby język mój gdyż doznaję bólu w płomieniu tym
Powiedział zaś Abraham dziecko niech zostanie przypomniane ci że otrzymałeś ty dobra twoje w życiu twoim i Łazarz podobnie złe teraz zaś tu jest pocieszany ty zaś doznajesz bólu
I na wszystkich tych pomiędzy nami i wami przepaść wielka jest utwierdzona żeby chcący przejść stąd do was nie mogliby ani stamtąd do nas przeprawiliby się
Mam bowiem pięciu braci żeby zaświadczyłby im aby nie i oni przyszliby do miejsca tej męczarni
Mówi mu Abraham mają Mojżesza i proroków niech posłuchają ich
Powiedział zaś mu jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają ani jeśli ktoś z martwych powstałby zostaną przekonani
Jest korzystniej mu jeśli kamień młyński ośli jest włożony wokół szyi jego i jest rzucony w morze niż aby zgorszyłby jednego z małych tych
Zważcie na siebie jeśli zaś zgrzeszyłby przeciw tobie brat twój upomnij go i jeśli opamiętałby się odpuść mu
I jeśli siedmiokroć na dzień zgrzeszyłby przeciw tobie i siedmiokroć na dzień nawróciliby się do ciebie mówiąc opamiętałem się odpuść mu
I powiedzieli wysłannicy Panu dodaj nam wiary
Powiedział zaś Pan jeśli mieliście wiarę jak ziarno gorczycy mówiliście kiedykolwiek morwie tej zostań wykorzeniona i zostań zasadzona w morzu i okazała posłuszeństwo kiedykolwiek wam
Ale czyż nie powie mu przygotuj co spożyłbym na wieczerzę i przepasawszy się służ mi aż zjadłbym i wypiłbym a po tych zjesz i wypijesz ty
tak i wy kiedy uczynilibyście wszystkie które zostały zarządzone wam mówcie że niewolnicy nieużyteczni jesteśmy gdyż co powinniśmy uczynić czyniliśmy
I stało się w iść On do Jeruzalem i On przechodził przez środek Samarii i Galilei
I gdy wchodzi On do pewnej wioski wyszli naprzeciw Mu dziesięciu trędowatych mężów którzy stanęli z daleka
i oni podnieśli głos mówiąc Jezusie Mistrzu zlituj się nad nami
I zobaczywszy powiedział im poszedłszy pokażcie siebie kapłanom i stało się w odchodzić oni zostali oczyszczeni
i padł na oblicze przy stopach Jego dziękując Mu a on był Samarytanin
I powiedział mu wstawszy idź wiara twoja ocaliła cię
Zostawszy zapytanym zaś przez faryzeuszów kiedy przychodzi Królestwo Boga odpowiedział im i powiedział nie przychodzi Królestwo Boga do zaobserwowania
Powiedział zaś do uczniów przyjdą dni gdy zapragniecie jeden z dni Syna człowieka zobaczyć a nie zobaczycie
I powiedzą wam oto tu lub oto tam nie odchodzilibyście ani ścigalibyście
Tak jak bowiem błyskawica błyskając z tego pod niebem ku temu pod niebem świeci tak będzie i Syn człowieka w dniu Jego
Najpierw zaś trzeba Mu wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez pokolenie to
I tak jak stało się w dniach Noego tak będzie i w dniach Syna człowieka
Jedli pili zaślubiali się były poślubiane aż do którego dnia wszedł Noe do arki i przyszedł potop i wygubił wszystkich
Podobnie i jak stało się w dniach Lota jedli pili kupowali sprzedawali sadzili budowali
Którego zaś dnia wyszedł Lot z Sodomy spadł deszczem ogień i siarka z nieba i wygubił wszystkich
W tym dniu który będzie na tarasie i rzeczy jego w domu nie niech zejdzie zabrać je i ten w polu podobnie nie niech zawraca w tył
Który jeśli szukałby życie jego by zachować zgubi je a który jeśli zgubiłby je zachowa przy życiu je
Mówię wam tej nocy będą dwaj na łożu jednym jeden zostanie zabrany a inny zostanie zostawiony
Dwie będą mielące na tym samym jedna zostanie zabrana a inna zostanie zostawiona
Dwaj będą w polu jeden zostanie zabrany a inny zostanie zostawiony
A odpowiedziawszy mówią Mu gdzie Panie zaś powiedział im gdzie ciało tam zostaną zebrane orły
Mówił zaś i przykład im względem tego że trzeba zawsze modlić się i nie zniechęcać się
mówiąc sędzia pewien był w jakimś mieście Boga nie bojący się i człowieka nie szanujący
Wdowa zaś była w mieście tym i przychodziła do niego mówiąc wymierz sprawiedliwość mi od przeciwnika mojego
I nie chciał przez czas po zaś tych powiedział w sobie jeśli i Boga nie obawiam się i człowieka nie szanuję
zaś Bóg nie uczyni pomstę wybranych Jego wołających do Niego dniem i nocą i zwlekający względem nich
Powiedział zaś i do jakichś pokładających ufność na sobie samych że są sprawiedliwi i wzgardzający pozostałych przykład ten
Ludzie dwaj weszli do świątyni pomodlić się jeden faryzeusz i inny celnik
Faryzeusz zostawszy postawionym do siebie te modlił się Boże dziękuję ci że nie jestem tak jak pozostali z ludzi drapieżni niesprawiedliwi cudzołożnicy lub i jak ten celnik
A celnik z daleka stojący nie chciał ani oczu do nieba podnieść ale bił się w pierś jego mówiąc Boże daj się przebłagać mi grzesznemu
Przynieśli zaś mu i niemowlęta aby ich dotykałby zobaczywszy zaś uczniowie upomnieli ich
zaś Jezus przywoławszy je powiedział pozwólcie dzieciątkom przyjść do Mnie i nie zabraniajcie im bowiem takich jest Królestwo Boga
I zapytał pewien go przywódca mówiąc Nauczycielu dobry co uczyniwszy życie wieczne odziedziczę
Przykazania znasz nie cudzołożyłbyś nie mordowałbyś nie ukradłbyś nie składałbyś fałszywego świadectwa szanuj ojca twojego i matkę twoją
Usłyszawszy zaś te Jezus powiedział mu jeszcze jednego ci brakuje wszystkie ile masz sprzedaj i rozdaj ubogim a będziesz miał skarb w niebie i przyjdź podąż za Mną
Powiedzieli zaś usłyszawszy i kto może zostać zbawionym
Powiedział zaś Piotr oto my opuściłem opuściliśmy wszystkie i podążyliśmy za Tobą
który nie otrzymałby z powrotem wiele więcej w porze tej i w wieku przychodzącym życie wieczne
Wziąwszy z sobą zaś dwunastu powiedział do nich oto wchodzimy do Jerozolimy i zostanie dopełnione wszystkie które są napisane przez proroków Synowi człowieka
Zostanie wydany bowiem poganom i zostanie wykpiony i zostanie znieważony i zostanie opluty
i ubiczowawszy zabiją Go i dnia trzeciego powstanie
A oni nic z tych zrozumieli i było przesłanie to które jest ukryte przed nimi i nie poznali które są mówione
I zawołał mówiąc Jezusie synu Dawida zlituj się nade mną
I poprzedzający upominali go aby zamilkłby on zaś wiele bardziej krzyczał Synu Dawida zlituj się nade mną
I Jezus powiedział mu przejrzyj wiara twoja ocaliła cię
I od razu przejrzał i podążał za Nim chwaląc Boga i cały lud zobaczywszy dał pochwałę Bogu
I wszedłszy przechodził Jerycho
I oto mąż imieniem który jest nazywany Zacheusz i on był zwierzchnik celników i ten był bogaty
I szukał by zobaczyć Jezusa kto jest i nie mógł od tłumu gdyż wzrostem mały był
I prześcignąwszy przed wszedł na sykomorę aby zobaczyłby Go gdyż przez to miał przechodzić
I jak przyszedł na to miejsce spojrzawszy do góry Jezus zobaczył go i powiedział do niego Zacheuszu pośpieszywszy się zejdź dzisiaj bowiem w domu twoim trzeba Mi pozostać
I pośpieszywszy się zszedł i podjął Go radując się
I zobaczywszy wszyscy szemrali mówiąc że u grzesznego męża wszedł by złożyć się
Zostawszy postawionym zaś Zacheusz powiedział do Pana oto połowę będącego dobytkiem moim Panie daję ubogim a jeśli od kogoś coś wymusiłem oddaję czterokrotnie
Powiedział zaś do niego Jezus że dzisiaj zbawienie domowi temu stało się jako że i on syn Abrahama jest
Przyszedł bowiem Syn człowieka odszukać i uratować które jest zgubione
Gdy słuchają zaś oni tych dodawszy powiedział przykład dla tego że blisko On być Jeruzalem i wydawać się im że od razu ma Królestwo Boga być ukazanym
Powiedział więc człowiek pewien szlachetnie urodzony poszedł do krainy odległej wziąć sobie królestwo i wrócić
Wezwawszy zaś dziesięciu niewolników swoich dał im dziesięć min i powiedział do nich zajmijcie się interesami aż przychodzę
zaś obywatele jego nienawidzili go i wysłali poselstwo za nim mówiąc nie chcemy by ten zakrólować nad nami
I stało się w powrócić on wziąwszy Królestwo i powiedział by zostać zawołanymi mu niewolnicy ci którym dał srebro aby poznałby kto co uzyskał w interesach
I powiedział mu dobrze dobry niewolniku gdyż w najmniejszym wierny stałeś się bądź władzę mający nad dziesięcioma miastami
I przyszedł drugi mówiąc panie mina twoja uczyniła pięć min
Powiedział zaś i temu i ty stawaj się nad pięciu miastami
I inny przyszedł mówiąc panie oto mina twoja którą miałem która jest odłożona w chuście
Bałem się bowiem ciebie gdyż człowiek surowy jesteś bierzesz czego nie położyłeś i żniesz czego nie zasiałeś
Mówi zaś mu z ust twoich osądzę cię niegodziwy niewolniku wiedziałeś że ja człowiek surowy jestem biorący czego nie położyłem i żnący czego nie zasiałem
I dla czego nie dałeś srebra mojego na stół bankierów a ja przyszedłszy z odsetkami kiedykolwiek uczyniłem je
I stojącym obok powiedział zabierzcie od niego minę i dajcie dziesięć min mającemu
I powiedzieli mu panie ma dziesięć min
Mówię bowiem wam że każdemu mającemu zostanie dane od zaś nie mającego i co ma zostanie odebrane od niego
Nadto wrogów moich tych nie którzy chcieli mnie by zakrólować nad nimi przyprowadźcie tu i zabijcie przede mną
I powiedziawszy te poszedł naprzód wchodząc do Jerozolimy
I stało się jak zbliżał się do Betfage i Betanii ku Górze która jest nazwana Oliwną wysłał dwóch z uczniów Jego
I jeśli ktoś was zapytałby dla czego rozwiązujecie tak powiecie mu że Pan jego potrzebę ma
I przyprowadzili je do Jezusa i narzuciwszy swoje szaty na oślę posadzili Jezusa
mówiąc który jest błogosławiony przychodzący Król w imię Pana pokój w niebie i chwała na wysokościach
A niektórzy faryzeusze z tłumu powiedzieli do Niego Nauczycielu upomnij uczniów Twoich
I odpowiedziawszy powiedział im mówię wam że jeśli ci zamilczeliby kamienie będą krzyczeć
I jak zbliżył się zobaczywszy miasto zapłakał nad nim
mówiąc że jeśli poznałaś i ty i rzeczywiście w dniu twoim tym do pokoju twojego teraz zaś zostało ukryte od oczu twoich
gdyż nadejdą dni na ciebie i nałożyli wrogowie twoi wałem ciebie i otoczą cię i ścisną cię zewsząd
i powalą na ziemię ciebie i dzieci twoje w tobie i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za które nie poznałaś pory doglądania twojego
I wszedłszy do świątyni zaczął wyrzucać sprzedających w niej i kupujących
I był nauczający co dzień w świątyni zaś arcykapłani i znawcy Pisma szukali Go zniszczyć i pierwsi ludu
I nie znajdowali co uczyniliby lud bowiem cały zawisał Go słuchając
I stało się w jednym z dni tych gdy naucza On lud w świątyni i gdy głosi dobrą nowinę stanęli obok arcykapłani i znawcy Pisma ze starszymi
I powiedzieli do Niego mówiąc powiedz nam w jakiej władzy te czynisz lub kto jest Ten który dał Ci władzę tą
Odpowiedziawszy zaś powiedział do nich zapytam was i Ja o jedno słowo i powiedzcie Mi
I odpowiedzieli nie wiedzieć skąd
A Jezus powiedział im ani Ja mówię wam w jakiej władzy te czynię
Zaczął zaś do ludu mówić przykład ten człowiek jakiś zasadził winnicę i wynajął ją rolnikom i odjechał na czas dość długi
I w porze wysłał do rolników niewolnika aby z owocu winnicy daliby mu zaś rolnicy wychłostawszy go odesłali z niczym
I dodał posłać innego niewolnika zaś i tego wychłostawszy i znieważywszy odesłali z niczym
I dodał posłać trzeciego oni zaś i tego poraniwszy wyrzucili
I wyrzuciwszy go na zewnątrz winnicę zabili co więc uczyni im pan winnicy
Przyjdzie i zgubi rolników tych i da winnicę innym usłyszawszy zaś powiedzieli nie oby stało się
I szukali arcykapłani i znawcy Pisma by położył na Niego ręce w tej godzinie i przestraszyli się ludu poznali bowiem że do nich przykład ten powiedział
I zacząwszy śledzić wysłali szpiegów którzy udają siebie jako sprawiedliwych być aby chwyciliby się Go na słowie ku wydać Go zwierzchności i władzy namiestnika
I zapytali Go mówiąc Nauczycielu wiemy że poprawnie mówisz i nauczasz i nie bierzesz według oblicza ale w prawdzie drogi Boga nauczasz
Pokażcie Mi denara kogo ma obraz i napis odpowiedziawszy zaś powiedzieli Cezara
On zaś powiedział im oddajcie zatem co Cezara Cezarowi a co Boga Bogu
I nie mieli siły chwycić Go na wypowiedzi wobec ludu i zdziwiwszy się na odpowiedź Jego zamilkli
Mówiąc Nauczycielu Mojżesz napisał nam jeśli kogoś brat umarłby mając żonę i ten bezdzietny umarłby aby wziąłby brat jego żonę i wzbudziłby nasienie bratu jego
Siedmiu więc braci było i pierwszy wziąwszy żonę umarł bezdzietny
i wziął drugi tę żonę i ten umarł bezdzietny
I trzeci wziął ją tak samo zaś i siedmiu i nie zostawili dzieci i umarli
Później po wszystkich umarła i żona
I odpowiedziawszy powiedział im Jezus synowie wieku tego zaślubiają się i są wprowadzani w małżeństwo
zaś zostawszy uznanymi za godnych wieku tego dostąpić i powstania z martwych ani zaślubiają się ani są wprowadzani w małżeństwo
Ani bowiem umrzeć jeszcze mogą równi zwiastunom bowiem są i synowie są Boga powstania synowie będąc
Że zaś są wzbudzani martwi i Mojżesz ujawnił przy krzaku cierniowym jak mówi Pan Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba
A sam Dawid mówi w zwoju psalmów powiedział Pan Panu mojemu siądź po prawej stronie mojej
Dawid więc Panem Go nazywa i jak syn jego jest
Wystrzegajcie się od znawców Pisma chcących chodzić w długich szatach i lubiących pozdrowienia na rynkach i pierwsze siedzenia w zgromadzeniach i pierwsze miejsca na wieczerzach
Którzy objadają domy wdów i pod pretekstem długo modlą się ci otrzymają większy wyrok
Zobaczył zaś i pewną wdowę ubogą rzucającą tam dwa pieniążki
I powiedział prawdziwie mówię wam że wdowa uboga ta więcej od wszystkich wrzuciła
I jacyś gdy mówią o świątyni że kamieniami pięknymi i darami jest przystrojona powiedział
Zapytali zaś Go mówiąc Nauczycielu kiedy więc te będzie będą i jaki znak kiedy miałoby te stać się
On zaś powiedział uważajcie aby nie zostalibyście zwiedzeni liczni bowiem przyjdą w imieniu moim mówiąc że ja jestem i pora zbliżyła się nie więc poszlibyście za nimi
Kiedy zaś usłyszelibyście o wojnach i niepokojach nie zostalibyście przerażeni trzeba bowiem te stać się najpierw ale nie zaraz koniec
Wtedy mówił im zostanie wzbudzony naród na naród i królestwo na królestwo
trzęsienia ziemi zarówno wielkie po miejscach i głody i zarazy będą przerażające widoki zarówno i znaki z nieba wielkie będzie będą
Przed zaś tymi wszystkimi położą na was ręce ich i będą prześladować wydając do zgromadzeń i strażnic będąc prowadzonymi przed królów i namiestników ze względu na imię moje
Ja bowiem dam wam usta i mądrość której nie będą mogli odpowiedzieć ani przeciwstawić się wszyscy będący przeciwnymi wam
Zostaniecie wydawani zaś i przez rodziców i braci i krewnych i przyjaciół i uśmiercą z was
I będziecie którzy są nienawidzeni przez wszystkich z powodu imienia mojego
I włos z głowy waszej nie zginąłby
Wtedy ci w Judei niech uciekają w góry i ci w środku jego niech opuszczą kraj i ci na polach nie niech wchodzą do niego
Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w tych dniach będzie bowiem konieczność wielka na ziemi i gniew nad ludem tym
I padną od ostrza miecza i zostaną zniewoleni do wszystkich narodów i Jeruzalem będzie które jest deptane przez narody aż do zostałyby wypełnione pory narodów
I będzie będą znaki na słońcu i księżycu i gwiazdach i na ziemi ściśnięcie narodów w bezradności szumiącego morza i rozhukanej fali
Gdy mdleją ludzie ze strachem i oczekiwaniu tych przychodzących na świat zamieszkały bowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte
I wtedy zobaczą Syna człowieka przychodzącego w chmurze z mocą i chwałą wielką
Gdy zaczynają zaś te stawać się wyprostujcie się i podnieście głowy wasze dlatego że zbliża się odkupienie wasze
I powiedział przykład im zobaczcie figowiec i wszystkie drzewa
Tak i wy kiedy zobaczylibyście te stające się wiedzcie że blisko jest Królestwo Boga
Niebo i ziemia przeminą zaś słowa moje nie przeminęłyby
Zważcie zaś na siebie by czasem nie zostałyby obciążone wasze serca w obżarstwie i pijaństwie i troskach życiowych i nagły na was nadciągnąłby dzień ten
Czuwajcie więc w każdej porze prosząc aby zostalibyście uznani za godnych by wymknąć się z tych wszystkich mającego nastąpić stać się i zostać stawionymi przed Synem człowieka
I cały lud szedł o brzasku do Niego w świątyni słuchać Go
I szukali arcykapłani i znawcy Pisma jak zabiliby Go bali się bowiem ludu
I odszedłszy wspólnie rozmawiał z arcykapłanami i dowódcami straży jak Go wydałby im
I uradowali się i ułożyli się mu srebro dać
I zgodził się i szukał dogodnej chwili by wydać Go im z daleka od tłumu
I wysłał Piotra i Jana powiedziawszy poszedłszy przygotujcie nam Paschę aby zjedlibyśmy
I powiecie gospodarzowi tego domu mówi ci Nauczyciel gdzie jest gościnny pokój gdzie Paschę z uczniami moimi zjadłbym
Odszedłszy zaś znaleźli tak jak powiedział im i przygotowali Paschę
I kiedy stała się godzina położył się i dwanaście wysłanników z Nim
I powiedział do nich pragnieniem zapragnąłem tą Paschę zjeść z wami zanim Mi wycierpieć
A przyjąwszy kielich podziękowawszy powiedział weźcie to i rozdzielcie sobie
i wziąwszy chleb podziękowawszy połamał i dał im mówiąc to jest ciało moje za was które jest dane to czyńcie dla mojego przypomnienia
tak samo I kielich po spożyć wieczerzę mówiąc ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej za was która jest wylewana
I wprawdzie Syn człowieka idzie według tego co jest ustanowione jednakże biada człowiekowi temu przez którego jest wydawany
A oni zaczęli dociekać razem do siebie kto zatem oby jest z nich to mającym robić
Stała się zaś i chęć do sporu w nich kto z nich zdaje się być większy
On zaś powiedział im królowie narodów panują nad nimi i władzę sprawujący ich darczyńcami są nazywani
Wy zaś nie tak ale większy wśród was niech stanie się jak młodszy i przewodzący jak służący
aby jedlibyście i pilibyście przy stole moim w Królestwie moim i usiedlibyście na tronach sądzący dwanaście plemion Izraela
Ja zaś poprosiłem co do ciebie aby nie skończyłaby się wiara twoja i ty kiedyś nawróciwszy się utwierdź braci twoich
On zaś powiedział Mu Panie z tobą gotowy jestem i do strażnicy i na śmierć iść
I powiedział im kiedy wysłałem was bez sakiewki i torby i sandałów czy coś byli w niedostatku oni zaś powiedzieli nic
Powiedział więc im ale teraz mający sakiewkę niech zabierze podobnie i torbę i nie mający niech sprzeda płaszcz jego i niech kupi miecz
Mówię bowiem wam że już to co jest napisane trzeba zostać dokonanym we Mnie i z bezprawnymi został poczytany i bowiem to o Mnie koniec ma
A wyszedłszy poszedł według zwyczaju na Górę Oliwną podążyli za zaś Nim i uczniowie Jego
A sam został odsunięty od nich jakby kamienia rzut i położywszy kolana modlił się
A gdy stanął w boju bardziej intensywnie modlił się stał się zaś pot Jego jakby krople krwi schodzące na ziemię
I wstawszy od modlitwy przyszedłszy do uczniów Jego znalazł ich śpiących ze smutku
i powiedział im dlaczego śpicie wstawszy módlcie się aby nie weszlibyście w próbę
Jeszcze zaś On gdy mówi oto tłum i który jest nazywany Judasz jeden z dwunastu naprzód poszedł ich i zbliżył się Jezusa by pocałować Go
I uderzył jeden ktoś z nich niewolnika arcykapłana i pozbawił go ucha prawego
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział zaniechajcie aż do tego i dotknąwszy ucha jego uzdrowił go
Powiedział zaś Jezus do tych którzy przybyli do Niego arcykapłanów i dowódców straży świątyni i starszych jak na bandytę wychodzicie z mieczami i kijami
Co dzień gdy jestem Ja z wami w świątyni nie wyciągnęliście rąk na Mnie ale to wasza jest godzina i władza ciemności
Schwytawszy zaś Go poprowadzili i wprowadzili Go do domu arcykapłana zaś Piotr podążał za z dala
Gdy zapalili zaś ogień w środku dziedzińca i gdy razem usiedli oni usiadł Piotr w pośród nich
Zobaczywszy zaś go służąca jakaś siedzącego przy świetle i spojrzawszy wprost na niego powiedziała i ten z Nim był
A po krótkiej inny zobaczywszy go powiedział i ty z nich jesteś zaś Piotr powiedział człowieku nie jestem
i gdy upłynęła jakby godzina jedna inny ktoś upierał się mówiąc na prawdę i ten z Nim był i bowiem Galilejczyk jest
Powiedział zaś Piotr człowieku nie wiem co mówisz i od razu jeszcze gdy mówi on zapiał kogut
A obróciwszy się Pan przypatrzył się Piotrowi i przypomniał sobie Piotr słowo Pana jak powiedział mu że zanim kogut zapiać wyprzesz się Mnie trzykrotnie
I wyszedłszy na zewnątrz Piotr zapłakał gorzko
A mężowie trzymając Jezusa wykpili Go chłostając
a zakrywszy Go bili Jego twarz i pytali Go mówiąc prorokuj kto jest który uderzył Cię
A inne liczne bluźniąc mówili do Niego
A gdy stał się dzień została zebrana starszyzna ludu arcykapłani zarówno i znawcy Pisma i zaprowadzili Go do Sanhedrynu swojego mówiąc
Jeśli zaś i zapytałbym nie odpowiedzcie Mi lub wypuścilibyście
I wstawszy całe mnóstwo ich przyprowadzili Go do Piłata
Zaczęli zaś oskarżać Go mówiąc Tego znaleźliśmy który odwraca naród i zabraniającego Cezarowi podatki dawać mówiącego o sobie Pomazańcem królem być
zaś Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów żadnej znajduję przyczyny do kary w człowieku tym
i poznawszy że z władzy Heroda jest odesłał Go do Heroda będącego i on w Jerozolimie w tych dniach
zaś Herod zobaczywszy Jezusa uradował się bardzo był bowiem chcący od znacznego zobaczyć Go z powodu słuchać wiele o Nim i miał nadzieję jakiś znak zobaczyć przez Niego stający się
Stali zaś arcykapłani i znawcy Pisma gwałtownie oskarżając Go
Wzgardziwszy zaś Go Herod z wojskiem jego i wykpiwszy okrywszy Go szatą lśniącą odesłał Go Piłatowi
Stali się zaś przyjaciele zarówno Piłat i Herod w tym dniu między sobą byli wcześniej bowiem we wrogości będąc do siebie
Piłat zaś zwoławszy do siebie arcykapłanów i przywódców i lud
powiedział do nich przyprowadziliście mi człowieka Tego jako zwodzącego lud i oto ja wobec was osądziwszy żadnej znalazłem w człowieku tym przyczyny do kary o które oskarżacie przeciw Niemu
ale ani Herod odesłałem bowiem was do niego i oto nic zasługujące śmierci jest które jest uczynione przez Niego
który był z powodu rozruchu jakiegoś który stał się w mieście i morderstwa który jest wrzucony do strażnicy
Oni zaś napierali głosami wielkimi prosząc by On zostać ukrzyżowanym i wzmagały się głosy ich i arcykapłanów
Uwolnił zaś im z powodu rozruchu i morderstwa który był wrzucony do strażnicy którego prosili zaś Jezusa wydał woli ich
I jak odprowadzili Go chwyciwszy Szymona jakiegoś Cyrenejczyka przychodzącego z pola nałożyli mu krzyż by nieść za Jezusa
Podążało za zaś Nim wielkie mnóstwo ludu i kobiet które i biły się i rozpaczały nad Nim
Obróciwszy się zaś do nich Jezus powiedział córki Jeruzalem nie płaczcie nade Mną jednakże nad sobą płaczcie i nad dziećmi waszymi
gdyż oto przychodzą dni w których powiedzą szczęśliwe bezpłodne i łona które nie urodziły i piersi które nie karmiły
Wtedy zaczną mówić górom padnijcie na nas i wzgórzom przykryjcie nas
Byli prowadzeni zaś i inni dwaj złoczyńcy z Nim by zostali zabici
I kiedy przyszli na miejsce która jest nazywana Czaszką tam ukrzyżowali Go i złoczyńców tego wprawdzie z prawa tego zaś z lewa
I stał lud oglądający wyśmiewali zaś i przywódcy z nimi mówiąc innych uratował niech uratuje siebie jeśli Ten jest Pomazaniec Boga wybrany
Wykpili zaś Go i żołnierze podchodzący i winny ocet przynoszący Mu
i mówiący jeśli Ty jesteś król Judejczyków uratuj siebie
Był zaś i napis który jest napisany nad Nim literami greckimi i łacińskimi i hebrajskimi Ten jest król Judejczyków
Jeden zaś z tych którzy zostali powieszeni złoczyńców bluźnił Mu mówiąc jeśli Ty jesteś Pomazaniec uratuj siebie i nas
A my wprawdzie sprawiedliwie słuszny bowiem za co zrobiliśmy odbieramy Ten zaś nic przewrotnego uczynił
I mówił Jezusie niech zostanie przypomniane Ci o mnie Panie kiedy przyszedłbyś do Królestwa Twojego
I powiedział mu Jezus amen mówię ci dzisiaj ze Mną będziesz w raju
Była zaś jakby godzina szósta i ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
I zostało zaćmione słońce i została rozdarta zasłona świątyni przez środek
I zawoławszy głosem wielkim Jezus powiedział Ojcze w ręce Twoje powierzam ducha mojego a te powiedziawszy wydał ostatnie tchnienie
I wszystkie przybywszy razem tłumy na widowisko to oglądając to co stało się bijąc się w swoje piersi wracały
Stali zaś wszyscy znajomi Jego z daleka i kobiety które współtowarzyszyły Mu od Galilei widzące te
I oto mąż imieniem Józef radny będący mąż dobry i sprawiedliwy
ten nie był zgadzający się z postanowieniem i postępowaniem ich z Arymatei miasta Judejczyków który i oczekiwał i on Królestwa Boga
I zdjąwszy je owinął je płótnem i położył je w grobowcu wykutym w skale gdzie nie był jeszcze nikt który jest położony
I dzień był Dzień Przygotowania i szabat świtał
Które były towarzyszące zaś i kobiety które były razem przychodzące z Nim z Galilei oglądały grobowiec i jak zostało położone ciało Jego
Wróciwszy zaś przygotowały wonności i olejki a wprawdzie szabat były cicho według przykazania
Zaś pierwszego dnia tygodni wczesnym rankiem głębokim przyszły do grobowca niosąc które przygotowały wonności i niektóre z nimi
I wszedłszy nie znalazły ciała Pana Jezusa
I stał się w być wprowadzonymi w niepokój one co do tego i oto dwaj mężowie stanęli obok nich w szatach błyszczących
Przestraszone zaś gdy stały się one i gdy skłaniają oblicze do ziemi powiedzieli do nich dlaczego szukacie żyjącego z martwymi
mówiąc że trzeba Syn człowieka zostać wydanym w ręce ludzi grzesznych i zostać ukrzyżowanym i trzeciego dnia powstać
i zostały przypomniane im wypowiedzi Jego
I wróciwszy od grobowca oznajmiły te wszystkie jedenastu i wszystkim pozostałym
Były zaś Magdalena Maria i Joanna i Maria Jakuba i pozostałe z nimi które mówiły do wysłanników te
I zostały ukazane przed nimi jakby niedorzeczność wypowiedzi ich i nie uwierzyli im
zaś Piotr wstawszy przybiegł do grobowca i schyliwszy się w dół widzi płótna które są złożone same i odszedł do siebie dziwiąc się temu co stało się
I oto dwaj z nich byli idący w tym samym dniu do wioski która jest oddalona stadiów sześćdziesiąt od Jeruzalem której imię Emaus
i oni rozmawiali do siebie o wszystkich które zdarzyły się tych
I stało się podczas rozmawiać oni i dociekać razem i sam Jezus zbliżywszy się szedł razem z nimi
Powiedział zaś do nich jakie słowa te które wymieniacie do siebie idąc i jesteście ponurzy
Odpowiedziawszy zaś jeden któremu imię Kleofas powiedział do Niego Ty sam przebywasz w Jeruzalem a nie poznałeś co stało się w niej w dniach tych
I powiedział im jakie oni zaś powiedzieli Mu co do Jezusa Nazarejczyka który stał się mąż prorok mocny w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem
jak zarówno wydali Go arcykapłani i przywódcy nasi na wyrok śmierci i ukrzyżowali Go
Ale i kobiety pewne z naszych zdumiały nas które stały się wcześnie rano przy grobowcu
A nie znalazłszy ciała Jego przyszły mówiąc i widzenie zwiastunów widzieć którzy mówią On żyć
I odeszli pewni z naszych do grobowca i znaleźli tak jak i kobiety powiedziały Jego zaś nie zobaczyli
I On powiedział do nich o nierozumni i powolni sercem by wierzyć we wszystkie które powiedzieli prorocy
Czyż nie te trzeba było wycierpieć Pomazaniec i wejść do chwały Jego
I zacząwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków wytłumaczył im we wszystkich Pismach o sobie samym
I zbliżyli się do wioski gdzie szli i On wskazywał dalej iść
I przymusili Go mówiąc zostań z nami gdyż ku wieczorowi jest i nachylał się dzień i wszedł by pozostać z nimi
I stało się w zostać położonym On z nimi wziąwszy chleb pobłogosławił i połamawszy podawał im
Ich zaś zostały otworzone oczy i poznali Go i On niewidzialny stał się od nich
i powiedzieli do siebie czyż nie serce nasze które jest zapalone było w nas jak mówił nam w drodze i jak otwierał nam Pisma
I wstawszy tej samej godziny wrócili do Jeruzalem i znaleźli którzy są zgromadzeni jedenastu i tych z nimi
mówiących że został wzbudzony Pan istotnie i został ukazany Szymonowi
I oni wyjaśnili w drodze i jak został poznany im w łamaniu chleba
Te zaś oni gdy mówią sam Jezus stanął w środku nich i mówi im pokój wam
Zostawszy przerażonymi zaś i przestraszonymi którzy stali się uważali że ducha widzieć
I powiedział im dlaczego którzy są poruszeni jesteście i dla czego rozważania wstępują w sercach waszych
Zobaczcie ręce moje i stopy moje że sam Ja jestem dotknijcie Mnie i zobaczcie że duch ciała i kości nie ma tak jak Mnie widzicie mającego
I to powiedziawszy pokazał im ręce i stopy
Jeszcze zaś gdy nie wierzyli oni z radości i gdy dziwili się powiedział im macie coś jadalnego tutaj
Oni zaś podali Mu ryby pieczonej część i z pszczeli plaster miodu
I wziąwszy przed nich zjadł
Powiedział zaś im te słowa które powiedziałem do was jeszcze będąc z wami że trzeba zostać wypełnione wszystkie które są napisane w Prawie Mojżesza i prorokach i psalmach o Mnie
I powiedział im że tak jest napisane i tak trzeba było wycierpieć Pomazaniecowi i powstać z martwych trzeciego dnia
I zostać ogłoszone w imię Jego nawrócenie i uwolnienie grzechów dla wszystkich narodów począwszy od Jeruzalem
I oto Ja wysyłam obietnicę Ojca mojego do was wy zaś siedźcie w mieście Jeruzalem aż kiedy przyobleklibyście się w moc z wysokości
Wyprowadził zaś ich na zewnątrz aż do Betanii i podniósłszy ręce Jego pobłogosławił ich
I stało się w błogosławić On ich rozstał się z nimi i został podniesiony do nieba
I oni oddawszy cześć Mu wrócili do Jeruzalem z radością wielką
I byli przez cały w świątyni chwaląc i błogosławiąc Boga amen
Na początku było Słowo a Słowo było u Boga i Bóg był Słowo
Wszystkie przez Niego stało się i bez Niego stało się ani jedno co stało się
W Nim życie było a życie było światło ludzi
A światło w ciemności świeci i ciemność nią nie zawładnęła
Na świecie był i świat przez Niego stał się i świat Go nie poznał
Do swego przyszedł i swoi Go nie przyjęli
A Słowo ciało stało się i zamieszkało wśród nas i zobaczyliśmy chwałę Jego chwałę jako Jednorodzonego od Ojca pełne łaski i prawdy
Jan świadczy o Nim i wołał mówiąc Ten był o którym powiedziałem Ten za mną który przychodzi przede mną stał się bo pierwszy ode mnie był
A z pełni Jego my wszyscy otrzymaliśmy i łaskę zamiast łaski
O ile bowiem Prawo przez Mojżesza zostało dane łaska i prawda przez Jezusa Pomazańca stała się
A takie jest świadectwo Jana gdy wysłali Judejczycy z Jerozolimy kapłanów i lewitów aby zapytaliby go ty kim jesteś
I wyznał i nie wyparł się i wyznał że nie jestem ja Pomazaniec
I zapytali go kim więc Eliasz jesteś ty i mówi nie jestem prorok jesteś ty i odpowiedział nie
A ci którzy są wysłani byli z faryzeuszów
I zapytali go i powiedzieli mu dlaczego więc zanurzasz jeśli ty nie jesteś Pomazaniec ani Eliasz ani prorok
Następnego dnia widzi Jan Jezusa przychodzącego do niego i mówi oto Baranek Boga biorący grzech świata
I poświadczył Jan mówiąc że widziałem Ducha zstępującego jakby gołębica z nieba i pozostał na Nim
A ja nie poznałem Go ale Ten który posłał mnie zanurzać w wodzie Ten mi powiedział na kogo kolwiek zobaczyłbyś Ducha zstępującego i pozostającego na Nim Ten jest zanurzający w Duchu Świętym
I ja widziałem i zaświadczyłem że Ten jest Syn Boga
Następnego dnia znów stał Jan i z uczniów jego dwóch
I przypatrzywszy się na Jezusa przechodzącego mówi oto Baranek Boga
I usłyszeli go dwaj uczniowie mówiącego i podążyli za Jezusem
Obróciwszy się zaś Jezus i zobaczywszy ich podążających mówi im czego szukacie zaś powiedzieli Mu Rabbi co jest mówione które jest tłumaczone Nauczycielu gdzie pozostajesz
Mówi im przychodźcie a zobaczcie przyszli i zobaczyli gdzie pozostaje i u Niego pozostali dnia tego godzina zaś była jak dziesiąta
Był Andrzej brat Szymona Piotra jeden z tych dwóch którzy usłyszeli od Jana i którzy podążyli za Nim
Szuka on najpierw brata swego Szymona i mówi mu znaleźliśmy Mesjasza co jest które jest tłumaczone Pomazaniec
I przyprowadził go do Jezusa przypatrzywszy się zaś mu Jezus powiedział ty jesteś Szymon syn Jonasza ty zostaniesz nazwany Kefas to jest tłumaczone Piotr
Następnego dnia chciał Jezus wyjść do Galilei i znajduje Filipa i mówi do niego podąż za Mną
Był zaś Filip z Betsaidy z miasta Andrzeja i Piotra
Znajduje Filip Natanaela i mówi mu o którym napisał Mojżesz w Prawie i prorocy znaleźliśmy Jezusa syna Józefa z Nazaretu
I odpowiedział mu Natanael z Nazaretu może coś dobrego być mówi mu Filip chodź i zobacz
Zobaczył Jezus Natanaela przychodzącego do Niego i mówi o nim oto prawdziwie Izraelita w którym oszustwo nie jest
Mówi mu Natanael skąd mnie znasz odpowiedział Jezus i powiedział mu zanim cię Filip zawołać będącego pod figowcem zobaczyłem cię
Odpowiedział Natanael i mówi Mu Rabbi Ty jesteś Syn Boga Ty jesteś Król Izraela
Odpowiedział Jezus i powiedział mu gdyż powiedziałem ci zobaczyłem cię pod figowcem wierzysz większe niż te zobaczysz
I mówi mu amen amen mówię wam od teraz zobaczycie niebo które jest otwarte i zwiastunów Boga wstępujących i zstępujących na Syna człowieka
A dnia trzeciego wesele stało się w Kanie Galilejskiej i była matka Jezusa tam
Został zaproszony zaś i Jezus i uczniowie Jego na wesele
A gdy zabrakło wina mówi matka Jezusa do Niego wina nie mają
Mówi jej Jezus co Mnie i tobie kobieto jeszcze nie przychodzi godzina moja
Mówi im Jezus napełnijcie stągwie wodą i napełnili je aż po wierzch
I mówi im zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście i zanieśli
Gdy zaś skosztował starosta wody winem która jest stająca się a nie wiedział skąd jest zaś słudzy wiedzieli którzy zaczerpnęli wody woła oblubieńca starosta
I mówi mu każdy człowiek najpierw dobre wino kładzie a gdy zostaliby upojeni wtedy gorsze ty zachowałeś dobre wino aż dotąd
Taki uczynił początek znakom Jezus w Kanie Galilejskiej i ukazał chwałę swoją i uwierzyli w Niego uczniowie Jego
Po tem zszedł do Kapernaum On i matka Jego i bracia Jego i uczniowie Jego i tam pozostali nie wiele dni
A blisko była Pascha judejska i udał się do Jerozolimy Jezus
I znalazł w świątyni sprzedających woły i owce i gołębie i bankierów siedzących
A uczyniwszy bicz ze sznurów wszystkich wyrzucił ze świątyni zarówno owce i woły i wymieniającym pieniądze rozsypał monetę i stoły powywracał
A gołębie sprzedającym powiedział zabierzcie te stąd nie czyńcie z domu Ojca mojego dom kupiecki
Odpowiedzieli więc Judejczycy i powiedzieli Mu jakim znakiem ukazujesz nam że te czynisz
Odpowiedział Jezus i powiedział im obalcie świątynię tę a w trzy dni wzniosę ją
Powiedzieli więc Judejczycy czterdzieści i sześć lat została zbudowana świątynia ta a Ty w trzy dni wzniesiesz ją
Gdy więc został wzbudzony z martwych byli tymi którym zostało przypomniane uczniowie Jego że to mówił im i uwierzyli Pismu i Słowu które powiedział Jezus
i dlatego nie potrzebę miał aby ktoś zaświadczyłby o człowieku sam bowiem poznał co było w człowieku
Ten przyszedł do Jezusa w nocy i powiedział Mu Rabbi wiemy że od Boga przychodzisz jako nauczyciel nikt bowiem takich znaków może czynić jakie Ty czynisz jeśli nie byłby Bóg z nim
Odpowiedział Jezus i powiedział mu amen amen mówię ci jeśli nie ktoś zostałby zrodzony na nowo nie może zobaczyć Królestwa Boga
Mówi do Niego Nikodem jak może człowiek zostać zrodzonym starzec będąc nie może do łona matki swojej powtórnie wejść i zostać zrodzonym
Odpowiedział Jezus amen amen mówię ci jeśli nie ktoś zostałby zrodzony z wody i Ducha nie może wejść do Królestwa Boga
Co jest zrodzone z ciała ciało jest a co jest zrodzone z Ducha duch jest
Wiatr gdzie chce wieje i dźwięk jego słyszysz ale nie wiesz skąd przychodzi i gdzie odchodzi tak jest z każdym który jest zrodzony z Ducha
Odpowiedział Nikodem i powiedział Mu jak może te stać się
Odpowiedział Jezus i powiedział mu ty jesteś nauczyciel Izraela i tych nie wiesz
Amen amen mówię ci że co wiemy mówimy i co widzieliśmy świadczymy a świadectwa naszego nie przyjmujecie
Jeśli o ziemskich sprawach powiedziałem wam a nie wierzycie to jak jeśli powiedziałbym wam o niebiańskich uwierzycie
A nikt wstępuje do nieba jeśli nie Ten z nieba który zstąpił Syn człowieka który jest w niebie
I jak Mojżesz wywyższył węża na pustkowiu tak zostać wywyższonym trzeba Synowi człowieka
To zaś jest sąd że światło przychodzi na świat i umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło był były bowiem niegodziwe ich czyny
Każdy bowiem ten źle który robi nienawidzi światła i nie przychodzi do światła aby nie zostałby obnażony zostałyby obnażone czyny jego
Po tych przyszedł Jezus i uczniowie Jego do judejskiej ziemi i tam przebywał z nimi i zanurzał
Był zaś i Jan zanurzającym w Ainon blisko Salim gdyż wody wiele było tam i przychodzili i byli zanurzani
I przyszli do Jana i powiedzieli mu Rabbi ten który był z tobą za Jordanem o którym ty świadczyłeś oto On zanurza i wszyscy przychodzą do Niego
Odpowiedział Jan i powiedział nie może człowiek wziąć niczego jeśli nie byłoby które jest dane mu z nieba
Ten który ma oblubienicę oblubieniec jest zaś przyjaciel oblubieńca ten który stoi i który słucha Go radością raduje się z powodu głosu oblubieńca ta więc radość moja jest wypełniana
Ten z góry który przychodzi ponad wszystkimi jest tym który jest z ziemi z ziemi jest i po ziemsku mówi ten z nieba który przychodzi ponad wszystkimi jest
A co widział i usłyszał o tym świadczy i świadectwa Jego nikt nie przyjmuje
Ojciec miłuje Syna i wszystkie oddał w ręce Jego
Gdy więc poznał Pan że usłyszeli faryzeusze że Jezus więcej uczniów czyni i zanurza niż Jan
Opuścił Judeę i odszedł znów do Galilei
Odpowiedział Jezus i powiedział jej jeśli poznała dar Boga i kim jest mówiący ci daj Mi wypić ty kiedykolwiek prosiłaś Go a dał kiedykolwiek ci wody która jest żywa
Mówi Mu kobieta Panie nie czerpaka masz a studnia jest głęboka skąd więc masz wodę która jest żywa
Czy Ty większy jesteś od ojca naszego Jakuba który dał nam studnię i sam z niej pił i synowie jego i trzody jego
Odpowiedział Jezus i powiedział jej każdy pijący z wody tej będzie odczuwał pragnienie znów
Mówi jej Jezus odchodź zawołaj męża swego i przyjdź tutaj
Odpowiedziała kobieta i powiedziała nie mam męża mówi jej Jezus dobrze powiedziałaś że męża nie mam
Pięciu bowiem mężów miałaś a teraz którego masz nie jest twój mąż to prawdę powiedziałaś
Ojcowie nasi na tej górze oddali cześć a wy mówicie że w Jerozolimie jest miejsce gdzie trzeba oddawać cześć
Ale przychodzi godzina i teraz jest gdy prawdziwi czciciele będą oddawali cześć Ojcu w duchu i prawdzie i bowiem Ojciec takich szuka którzy czczą Go
Duch Bóg i ci którzy czczą Go w duchu i prawdzie trzeba oddawać cześć
I na to przyszli uczniowie Jego i zdziwili się że z kobietą mówił żaden jednak powiedział czego szukasz lub dlaczego mówisz z nią
Zostawiła więc stągiew swoją kobieta i odeszła do miasta i mówi ludziom
Wyszli więc z miasta i przychodzili do Niego
Mówi im Jezus mój pokarm jest aby czyniłbym wolę Tego który posłał Mnie i abym wypełnił Jego dzieło
Czy nie wy mówicie że jeszcze cztery miesiące jest a żniwo przychodzi oto mówię wam podnieście oczy wasze i przyjrzyjcie się polom że białe są do żniwa już
A żnący zapłatę przyjmuje i zbiera plon na życie wieczne aby i siejący razem radowałby się i żnący
W bowiem tym słowo jest prawdziwe że inny jest siejący i inny żnący
Ja wysłałem was żąć co nie wy trudziliście się inni trudzili się a wy w trud ich weszliście
Gdy więc przyszli do Niego Samarytanie prosili Go pozostać u nich i pozostał tam dwa dni
I wielu więcej uwierzyło dzięki Słowu Jego
A także kobiecie mówili że już nie dzięki twojej mowie wierzymy sami bowiem słyszeliśmy i wiemy że Ten jest prawdziwie Zbawiciel świata Pomazaniec
Po zaś dwóch dniach wyszedł stamtąd i odszedł do Galilei
Gdy więc przyszedł do Galilei przyjęli Go Galilejczycy wszystkie widząc co uczynił w Jerozolimie podczas święta i oni bowiem przyszli na święto
Przyszedł więc Jezus znów do Kany Galilejskiej gdzie uczynił z wody wino i był pewien dworzanin królewski którego syn był słaby w Kapernaum
On usłyszawszy że Jezus nadchodzi z Judei do Galilei poszedł do Niego i prosił Go aby zszedłby i uzdrowiłby jego syna był już bliski bowiem umrzeć
Powiedział więc Jezus do niego jeśli nie znaków i cudów zobaczylibyście nie uwierzylibyście
Mówi mu Jezus idź syn twój żyje i uwierzył człowiek słowu które powiedział mu Jezus i poszedł
Jeszcze zaś on gdy schodzi niewolnicy jego wyszli naprzeciw go i oznajmili mówiąc że chłopiec twój żyje
Zapytał więc wobec nich o godzinę w której lepiej miał się i powiedzieli mu że wczoraj godziny siódmej opuściła go gorączka
Poznał więc ojciec że o tej godzinie w której powiedział mu Jezus że syn twój żyje i uwierzył on i dom jego cały
Po tych było święto judejskie i wszedł Jezus do Jerozolimy
Zwiastun bowiem w stosownej porze schodził do sadzawki i poruszał wodą ten więc pierwszy który wszedł po poruszeniu się wody zdrowy stawał się jaką kolwiek był złożony chorobą
Był zaś jakiś człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w słabości
Tego zobaczywszy Jezus leżącego i poznawszy że długim już czasem ma mówi mu chcesz zdrowy stać się
Mówi mu Jezus wstań weź matę swoją i chodź
i zaraz stał się zdrowy człowiek i podniósł matę swoją i chodził był zaś szabat w tym dniu
Odpowiedział im który uczynił mnie zdrowym Ten mi powiedział weź matę swoją i chodź
Zapytali więc go kim jest człowiek ten który powiedział ci weź matę swoją i chodź
Po tych znajduje go Jezus w świątyni i powiedział mu oto zdrowy stałeś się już więcej nie grzesz aby nie gorsze coś ci stałoby się
Odszedł człowiek i oznajmił Judejczykom że Jezus jest tym który uczynił go zdrowym
I dla tego prześladowali Jezusa Judejczycy i szukali Go zabić bo te czynił w szabat
Dla tego więc bardziej starali się Go Judejczycy zabić bo nie jedynie rozluźnił rygor szabatu ale i Ojcem swoim nazywał Boga i tym samym siebie czyniąc Bogiem
Odpowiedział więc Jezus i powiedział im amen amen mówię wam nie może Syn czynić od siebie nic jeśli nie coś widziałby u Ojca czyniącego co bowiem kolwiek On czyniłby te i Syn podobnie czyni
Bo Ojciec okazuje czułość Synowi i wszystkie ukazuje Mu co sam czyni i większe niż te pokaże Mu dzieła aby wy podziwialibyście
Tak jak bowiem Ojciec wzbudza martwych i przywraca życie tak i Syn których chce ożywia
Amen amen mówię wam że Słowo moje słuchający i wierzący Temu który posłał Mnie ma życie wieczne i na sąd nie przychodzi ale przeszedł ze śmierci do życia
Amen amen mówię wam że przychodzi godzina i już jest gdy martwi usłyszą głos Syna Boga i ci którzy usłyszeli będą żyć
Tak jak bowiem Ojciec ma życie w sobie tak dał i Synowi życie mieć w sobie
I władzę dał Mu i sąd czynić ponieważ Syn człowieka jest
i wyjdą ci dobre którzy uczynili do powstania do życia ci zaś złe którzy uczynili do powstania na sąd
Nie mogę ja czynić od siebie nic tak jak słyszę sądzę a sąd mój sprawiedliwy jest gdyż nie szukam woli mojej ale woli Tego który posłał Mnie Ojca
Inny jest świadczący o Mnie i wiem że prawdziwe jest świadectwo które świadczy o Mnie
Wy wysłaliście do Jana i świadczył prawdzie
On był lampa która jest zapalona i świecąca wy zaś chcieliście rozweselić się do godziny w świetle Jego
A Ten który posłał Mnie Ojciec On świadczył o Mnie ani głosu Jego słyszeliście kiedykolwiek ani postaci Jego widzieliście
i Słowa Jego nie macie trwającego w was stąd którego wysłał On Temu wy nie wierzycie
Badacie Pisma gdyż wam zdaje się w nich życie wieczne mieć a one są świadczące o Mnie
a nie chcecie przyjść do Mnie aby życie mielibyście
ja przyszedłem w imieniu Ojca mojego i nie przyjmujecie Mnie jeśli inny przyszedłby w imieniu własnym tego przyjmiecie
Jak możecie wy uwierzyć chwałę od siebie przyjmujący a chwały od samego Boga nie szukacie
I podążał za Nim tłum wielki gdyż widzieli Jego znaki które czynił na którzy są słabi
Wstąpił zaś na wzgórze Jezus i tam usiadł z uczniami Jego
Podniósłszy więc Jezus oczy i zobaczywszy że wielki tłum przychodzi do Niego mówi do Filipa gdzie kupimy chleba aby zjedliby ci
Jest chłopczyk jeden tutaj ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie rybki ale te co jest na tak wielu
Wziął zaś chleby Jezus i podziękowawszy rozdał uczniom zaś uczniowie leżącym podobnie i z rybkami tyle ile chcieli
Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałków z pięciu chlebów jęczmiennych które przekroczył przekroczyły jedzącym
Jezus więc poznawszy że zamierzają przyjść i porwać Go aby uczyniliby Go królem oddalił się znów na górę on sam
A wszedłszy do łodzi wyruszyli na drugą stronę morza do Kapernaum a ciemność już stała się a nie przyszedł do nich Jezus
Przewiosłowawszy więc około stadiów dwudziestu pięciu lub trzydziestu oglądają Jezusa chodzącego po morzu i blisko łodzi stającego się i przestraszyli się
Chcieli więc wziąć Go do łodzi a zaraz łódź stała się do ziemi do której odeszli
Następnego dnia tłum stojący po drugiej stronie morza zobaczywszy że łódeczka inna nie była tam jeśli nie jedna ta do której weszli uczniowie Jego i że nie wszedł razem z uczniami Jego Jezus do łódeczki ale sami uczniowie Jego odeszli
Gdy więc zobaczył tłum że Jezus nie jest tam ani uczniowie Jego weszli i oni do łódek i przyszli do Kapernaum szukając Jezusa
A znalazłszy Go po drugiej stronie morza powiedzieli Mu Rabbi kiedy tu stałeś się
Odpowiedział im Jezus i powiedział amen amen mówię wam szukacie Mnie nie gdyż zobaczyliście znaki ale gdyż zjedliście z chlebów i zostaliście nasyceni
Odpowiedział Jezus i powiedział im to jest dzieło Boga aby uwierzylibyście w Tego którego wysłał On
Powiedzieli więc Mu jaki więc czynisz Ty znak aby zobaczylibyśmy i uwierzylibyśmy Tobie co robisz
Bo chleb Boga jest Ten który zstępuje z nieba i życie dając światu
Powiedział zaś im Jezus Ja jestem chleb życia przychodzący do Mnie nigdy nie zaznałby głodu a wierzący we Mnie nigdy nie zaznałby pragnienia kiedykolwiek
Ale powiedziałem wam że i widzieliście Mnie i nie wierzycie
Wszystko co daje Mi Ojciec do Mnie przyjdzie a przychodzącego do Mnie nie wyrzuciłbym poza
Taka zaś jest wola Tego który posłał Mnie aby każdy widzący Syna i wierzący w Niego miałby życie wieczne a wzbudzę go Ja w ostatnim dniu
I mówili czy nie Ten jest Jezus syn Józefa którego my znamy ojca i matkę jak więc mówi On że z nieba zszedłem
Odpowiedział więc Jezus i powiedział im nie szemrajcie między sobą
Nikt może przyjść do Mnie jeśli nie Ojciec Ten który posłał Mnie pociągnąłby go a Ja wzbudzę go w ostatecznym dniu
Jest które jest napisane u proroków i będą wszyscy nauczeni przez Boga każdy więc ten który usłyszał od Ojca i który przyjął pouczenie przychodzi do Mnie
Ojcowie wasi zjedli mannę na pustkowiu i umarli
ten jest chleb z nieba zstępujący aby ktoś z Niego zjadłby i nie umarłby
Ja jestem chleb żyjący z nieba który zstąpił jeśli ktoś zjadłby z tego chleba będzie żyć na wiek a chleb zaś który Ja dam ciało moje jest które Ja dam za świata życie
Powiedział więc im Jezus amen amen mówię wam jeśli nie zjedlibyście ciała Syna człowieka i napilibyście się Jego krwi nie macie życia w sobie
Jedzący moje ciało i pijący moją krew ma życie wieczne a Ja wzbudzę go w ostatecznym dniu
Gdyż ciało moje prawdziwie jest pokarm a krew moja prawdziwie jest napój
Jedzący moje ciało i pijący moją krew we Mnie trwa a Ja w nim
Jak wysłał Mnie żyjący Ojciec a Ja żyję dzięki Ojcu i jedzący Mnie i ten będzie żyć przeze Mnie
To jest chleb z nieba który zstąpił nie tak jak zjedli ojcowie wasi mannę i umarli jedzący tym chlebem będzie żył na wiek
Duch jest ożywiający ciało nie pomaga nic wypowiedzi które Ja mówię wam duch jest i życie jest
Ale są pośród was tacy którzy nie wierzą wiedział bowiem od początku Jezus kim są nie wierzący i kim jest ten który wyda Go
I mówił dla tego powiedziałem wam że nikt może przyjść do Mnie jeśli nie byłoby które jest dane mu od Ojca mojego
Przez to wielu poszło uczniów Jego do tyłu i już nie z Nim chodziło
Powiedział więc Jezus do dwunastu czy i wy chcecie odchodzić
A my uwierzyliśmy i poznaliśmy że Ty jesteś Pomazaniec Syn Boga żyjącego
Odpowiedział im Jezus nie Ja was dwunastu wybrałem a z was jeden oszczerca jest
I chodził Jezus po tych po Galilei nie bowiem chciał po Judei chodzić gdyż usiłowali Go Judejczycy zabić
Powiedzieli więc do Niego bracia Jego odejdź stąd i odejdź do Judei aby i uczniowie Twoi zobaczyliby dzieła Twoje które czynisz
Nikt bowiem w ukrytym coś czyni a usiłuje on w jawności być jeśli te czynisz objaw się światu
Gdy zaś wyszli bracia Jego wówczas i On poszedł na święto nie jawnie ale jak w ukryciu
więc Judejczycy szukali Go w święto i mówili gdzie jest On
I szemranie liczne o Nim było w tłumach ci wprawdzie mówili że dobry jest inni zaś mówili nie ale zwodzi tłum
Już zaś święta które jest w połowie wszedł Jezus do świątyni i nauczał
I dziwili się Judejczycy mówiąc jak On Pisma zna nie ucząc się
Odpowiedział im Jezus i powiedział Moja nauka nie jest moja ale Tego który posłał Mnie
Od siebie mówiący chwały własnej szuka zaś szukający chwały Tego który posłał go ten szczery jest i niesprawiedliwość w Nim nie jest
Czy nie Mojżesz dał wam Prawo a nikt z was czyni Prawa dlaczego Mnie usiłujecie zabić
Odpowiedział tłum i powiedział demona masz kto cię usiłuje zabić
Odpowiedział Jezus i powiedział im jedno dzieło uczyniłem i wszyscy dziwicie się
Dla tego Mojżesz dał wam obrzezanie nie że od Mojżesza jest ale od ojców i w szabat obrzezujecie człowieka
A oto jawnie mówi i niczego Mu mówią czyżby prawdziwie poznali przywódcy że On jest prawdziwie Pomazaniec
Zawołał więc w świątyni nauczając Jezus i mówiąc i Mnie znacie i wiecie skąd jestem a od siebie nie przyszedłem ale jest prawdziwy Ten który posłał Mnie którego wy nie znacie
Usiłowali więc Go schwytać a nikt położył na Nim ręki gdyż jeszcze nie przyszła godzina Jego
Wielu zaś z tłumu uwierzyło w Niego i mówiło że Pomazaniec gdy przyszedłby czy nie więcej znaków tych uczyni niż Ten uczynił
Usłyszeli faryzeusze tłum szemrzący o Nim te i wysłali faryzeusze i arcykapłani podwładnym aby schwytaliby Go
Powiedział więc im Jezus jeszcze krótki czas z wami jestem a odchodzę do Tego który posłał Mnie
Będziecie szukać Mnie i nie znajdziecie a gdzie jestem Ja wy nie możecie przyjść
Powiedzieli więc Judejczycy do siebie gdzie On ma iść że my nie znajdziemy Go czy do rozproszenia greckiej zamierza iść i nauczać Greków
Co jest to słowo które powiedział będziecie szukać Mnie i nie znajdziecie a gdzie jestem Ja wy nie możecie przyjść
W zaś ostatnim dniu wielkim święta stanął Jezus i głośno zawołał mówiąc jeśli ktoś pragnąłby niech przychodzi do Mnie i niech pije
Czyż Pismo powiedziało że z nasienia Dawida i z Betlejem wioski gdzie był Dawid Pomazaniec przychodzi
Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i faryzeuszów i powiedzieli im że dla czego nie przyprowadziliście Go
Odpowiedzieli więc im faryzeusze czy i wy jesteście zwiedzeni
Czy Prawo nasze sądzi człowieka jeśli nie usłyszałoby od Niego najpierw i poznałoby co czyni
Odpowiedzieli i powiedzieli Mu czy i ty z Galilei jesteś zbadaj i zobacz że prorok z Galilei nie jest wzbudzony
I poszedł każdy do domu swojego
Wczesnym rankiem zaś znów przybył do świątyni i cały lud przychodził do Niego a usiadłszy nauczał ich
Prowadzą zaś znawcy Pisma i faryzeusze do Niego kobietę na cudzołóstwie która jest schwytana i postawiwszy ją na środku
I znów w dół schyliwszy się pisał na ziemi
zaś usłyszawszy i przez sumienie będąc zawstydzonymi wychodzili jeden po jednym począwszy od starszych aż do ostatnich i został pozostawiony sam Jezus i ta kobieta na środku która stoi
Podniósłszy się zaś Jezus i nikogo zobaczywszy oprócz kobiety powiedział jej kobieto gdzie są ci oskarżyciele twoi nikt cię potępił
Ona zaś odpowiedziała nikt Panie powiedział zaś jej Jezus ani Ja cię potępiam idź i już więcej nie grzesz
Odpowiedział Jezus i powiedział im nawet jeśli Ja świadczyłbym o sobie prawdziwe jest świadectwo moje gdyż wiem skąd przyszedłem i gdzie odchodzę wy zaś nie wiecie skąd przychodzę i gdzie odchodzę
A jeśli sądziłbym zaś Ja sąd mój prawdziwy jest gdyż sam nie jestem ale Ja i Ten który posłał Mnie Ojciec
i w Prawie zaś waszym jest napisane że dwóch ludzi świadectwo prawdziwe jest
Ja jestem świadczący o sobie i świadczy o Mnie Ten który posłał Mnie Ojciec
Mówili więc Mu gdzie jest Ojciec Twój odpowiedział Jezus ani Mnie znacie ani Ojca mojego jeśli Mnie poznaliście i Ojca mojego poznaliście kiedykolwiek
Te wypowiedzi powiedział Jezus w skarbcu nauczając w świątyni i nikt schwytał Go gdyż jeszcze nie przyszła godzina Jego
Powiedział więc znowu im Jezus Ja odchodzę i będziecie szukać Mnie i w grzechu waszym umrzecie gdzie Ja odchodzę wy nie możecie przyjść
I powiedział im wy z niskości jesteście Ja z wysoka jestem wy ze świata tego jesteście Ja nie jestem ze świata tego
Mówili więc Mu Ty kim jesteś i powiedział im Jezus na początku to co i mówię wam
Wiele mam o was mówić i sądzić ale Ten który posłał Mnie prawdziwy jest a Ja co usłyszałem od Niego te mówię do świata
Powiedział więc im Jezus gdy wywyższylibyście Syna człowieka wtedy poznacie że Ja jestem i z siebie czynię nic ale tak jak nauczył Mnie Ojciec mój te mówię
A Ten który posłał Mnie ze Mną jest nie zostawił Mnie samego Ojciec gdyż Ja podobające się Mu czynię zawsze
i poznacie prawdę a prawda wyzwoli was
Odpowiedzieli Mu nasienie Abrahama jesteśmy i niczyimi jesteśmy niewolnikami kiedykolwiek jak Ty mówisz że wolni staniecie się
Ja co widziałem u Ojca mojego mówię i wy więc co widzieliście od ojca waszego czynicie
Odpowiedzieli i powiedzieli Mu ojciec nasz Abraham jest mówi im Jezus jeśli dzieci Abrahama byliście dzieła Abrahama uczyniliście kiedykolwiek
Powiedział im Jezus jeśli Bóg Ojciec wasz był miłowaliście kiedykolwiek Mnie Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę ani bowiem od siebie przyszedłem ale On Mnie wysłał
Wy z ojca oszczercy jesteście i w pożądliwościach ojca waszego chcecie czynić on morderca był od początku i w prawdzie nie pozostał gdyż nie jest prawda w nim gdy mówiłby kłamstwo z własnych mówi gdyż kłamca jest i ojciec jego
Odpowiedzieli więc Judejczycy i powiedzieli Mu nie dobrze mówimy my że Samarytanin jesteś Ty i demona masz
Odpowiedział Jezus Ja demona nie mam ale szanuję Ojca mojego a wy znieważacie Mnie
Ja zaś nie szukam chwały mojej jest szukający i sądzący
Powiedzieli więc Mu Judejczycy teraz poznaliśmy że demona masz Abraham umarł i prorocy a Ty mówisz jeśli ktoś Słowo moje zachowałby nie skosztuje śmierci na wiek
Czy Ty większy jesteś od ojca naszego Abrahama który umarł i prorocy umarli kim siebie Ty czynisz
I nie znacie Go Ja zaś znam Go a jeśli powiedziałbym że nie znam Go będę podobny do was kłamca ale znam Go i Słowo Jego zachowuję
Abraham ojciec wasz rozweselił się że zobaczyłby dzień mój i zobaczył i uradował się
Powiedzieli więc Judejczycy do Niego pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz i Abrahama widziałeś
Podnieśli więc kamienie aby rzuciliby w Niego Jezus zaś został ukryty i wyszedł ze świątyni przeszedłszy przez środek ich i odszedł tak
A przechodząc zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia
I zapytali Go uczniowie Jego mówiąc Rabbi kto zgrzeszył on czy rodzice jego tak że niewidomy zostałby urodzony
Te powiedziawszy splunął na ziemię i uczynił błoto ze śliny i nałożył błoto na oczy niewidomego
I powiedział mu odchodź obmyj się w sadzawce Syloe co jest tłumaczone który jest wysłany odszedł więc i obmył się i przyszedł widząc
więc sąsiedzi i widujący go przedtem że niewidomy był mówili nie to jest siadujący i żebrzący
Odpowiedział on i powiedział człowiek który jest nazywany Jezus błoto uczynił i nałożył na moje oczy i powiedział mi odchodź do sadzawki Syloe i obmyj się odszedłszy zaś i umywszy się przejrzałem
Był zaś szabat gdy błoto uczynił Jezus i otworzył jego oczy
Znów więc pytali go i faryzeusze w jaki sposób przejrzał zaś powiedział im błoto nałożył na oczy mi i obmyłem się i widzę
Mówili więc z faryzeuszów niektórzy Ten człowiek nie jest od Boga bo szabatu nie zachowuje inni mówili jak może człowiek grzeszny takie znaki czynić i rozdarcie było wśród nich
Nie uwierzyli więc Judejczycy o nim że niewidomy był i przejrzał aż kiedy zawołali rodziców jego tego który przejrzał
I zapytali ich mówiąc to jest syn wasz o którym wy mówicie że niewidomy został zrodzony jak więc teraz widzi
Odpowiedzieli im rodzice jego i powiedzieli wiemy że to jest syn nasz i że niewidomy został zrodzony
Zawołali więc z drugi raz człowieka który był niewidomy i powiedzieli mu oddaj chwałę Bogu my wiemy że człowiek ten grzeszny jest
Odpowiedział więc on i powiedział jeśli grzeszny jest nie wiem jedno wiem że niewidomy będąc teraz widzę
Odpowiedział im powiedziałem wam już i nie słuchaliście co znowu chcecie słyszeć czy i wy chcecie Jego uczniowie zostać
Znieważyli więc go i powiedzieli ty jesteś uczeń Jego my zaś Mojżesza jesteśmy uczniowie
Odpowiedział człowiek i powiedział im w bowiem tym dziwne jest że wy nie wiecie skąd jest a otworzył mi oczy
Wiemy zaś że grzeszników Bóg nie słucha ale jeśli ktoś pobożny byłby i wolę Jego czyniłby tego słucha
Odpowiedzieli i powiedzieli mu w grzechach ty zostałeś zrodzony cały i ty nauczasz nas i wyrzucili go poza
Usłyszał Jezus że wyrzucili go poza i znalazłszy go powiedział mu ty wierzysz w Syna Boga
Odpowiedział on i powiedział kto jest Panie aby uwierzyłbym w Niego
Powiedział zaś mu Jezus i widziałeś Go i mówiący z tobą Nim jest
On zaś powiedział wierzę Panie i oddał cześć Mu
I powiedział Jezus na sąd Ja na świat ten przyszedłem aby nie widzący przejrzeliby i widzący niewidomi staliby się
I usłyszeli z faryzeuszy ci będący z Nim i powiedzieli Mu czy i my niewidomi jesteśmy
Amen amen mówię wam nie wchodzący przez drzwi do zagrody owiec ale wchodzący skądinąd ten złodziej jest i bandyta
Temu odźwierny otwiera i owce głosu jego słucha słuchają i swoje owce nazywa po imieniu i wyprowadza je
I gdy swoje owce wypuściłby przed nimi idzie i owce za Nim podąża podążają gdyż poznają głos jego
Wszyscy ilu przede Mną przyszli złodzieje są i bandyci ale nie posłuchały ich owce
Ja jestem drzwi przeze Mnie jeśli ktoś wszedłby zostanie zbawiony i wejdzie i wyjdzie i pastwisko znajdzie
Złodziej nie przychodzi jeśli nie aby ukradłby i zarzynałby i straciłby Ja przyszedłem aby życie miałyby i obfite miałyby
Najemnik zaś i nie będący pasterz którego nie są owce własne widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce i ucieka i wilk porywa je i rozprasza owce
zaś najemnik ucieka ponieważ najemnik jest i nie martwi się on o owce
Ja jestem pasterz dobry i znam moje i jestem znany przez moje
Tak jak zna Mnie Ojciec i Ja znam Ojca i życie moje kładę za owce
I inne owce mam które nie jest są z zagrody tej i te mi trzeba przyprowadzić i głosu mojego będą słuchać i stanie się jedno stado jeden pasterz
Nikt zabiera go ode Mnie ale Ja kładę je z siebie władzę mam położyć je i władzę mam znów odebrać je takie przykazanie otrzymałem od Ojca mojego
Mówili zaś liczni z nich demona ma i szaleje dlaczego Go słuchacie
Stało się Stały się zaś poświęcenia w Jerozolimie i zima była
I przechadzał się Jezus w świątyni w portyku Salomona
Otoczyli więc Go Judejczycy i mówili Mu aż do kiedy duszę dusze nasze trzymasz jeśli Ty jesteś Pomazaniec powiedz nam otwarcie
Odpowiedział im Jezus powiedziałem wam i nie wierzycie dzieła których Ja czynię w imieniu Ojca mojego te świadczy świadczą o Mnie
Owce moje głosu mojego słucha słuchają i Ja znam je i podążają za Mną
I Ja życie wieczne daję im i nie zginęłyby na wiek i nie porwie ktoś ich z ręki Mojej
Ojciec mój który dał Mi większy od wszystkich jest i nikt może porwać z ręki Ojca mojego
Ja i Ojciec jedno jesteśmy
Odpowiedzieli Mu Judejczycy mówiąc za dobre dzieło nie kamienujemy Cię ale za bluźnierstwo i że Ty człowiek będąc czynisz siebie Bogiem
Jeśli o tych powiedział bogami do których Słowo Boga stało się i nie może zostać rozwiązane Pismo
którego Ojciec poświęcił i wysłał na świat wy mówicie że bluźnisz gdyż powiedziałem Syn Boga jestem
jeśli zaś czynię i jeśli Mi nie wierzylibyście dziełom uwierzcie aby poznalibyście i uwierzylibyście że we Mnie Ojciec i Ja w Nim
Usiłowali więc znów Go schwytać i uszedł z ręki ich
I odszedł znów za Jordan na miejsce gdzie był Jan przedtem zanurzając i pozostał tam
A wielu przyszło do Niego i mówiło że Jan wprawdzie znaku uczynił żadnego wszystkie zaś ile powiedział Jan o Tym prawdziwe było
I uwierzyło wielu tam w Niego
Był zaś pewien będący słabym Łazarz z Betanii z wioski Marii i Marty siostry jej
Była zaś Maria tą która namaściła Pana olejkiem i która wytarła stopy Jego włosami jej której brat Łazarz był słaby
Miłował zaś Jezus Martę i siostrę jej i Łazarza
Mówią Mu uczniowie Rabbi dopiero usiłowali Cię ukamienować Judejczycy i znów odchodzisz tam
Te powiedział i po tem mówi im Łazarz przyjaciel nasz jest uśpiony ale idę aby zbudziłbym go
i raduję się ze względu na was aby uwierzylibyście gdyż nie byłem tam ale poszlibyśmy do niego
Powiedział więc Tomasz który jest nazywany Didymos do współuczniów poszlibyśmy i my aby umarlibyśmy z nim
i wielu z Judejczyków przyszło do około Marty i Marii aby pocieszyliby je co do brata ich
Ale i teraz wiem że jak kolwiek poprosiłbyś Boga da Ci Bóg
Powiedział jej Jezus Ja jestem powstanie i życie wierzący we Mnie i jeśli umarłby będzie żyć
i każdy żyjący i wierzący we Mnie nie umarłby na wiek wierzysz temu
A te powiedziawszy odeszła i zawołała Marię siostrę jej potajemnie powiedziawszy Nauczyciel jest tu i woła ciebie
Ta jak usłyszała jest wzbudzona szybko i przychodzi do Niego
więc Judejczycy będący z nią w domu i pocieszający ją zobaczywszy Marię że szybko powstała i wyszła podążyli za nią mówiąc że odchodzi do grobowca aby zapłakałaby tam
Jezus więc jak zobaczył ją płaczącą i tych którzy przyszli z nią Judejczyków płaczących rozrzewnił się w duchu i poruszył w sobie
i powiedział gdzie położyliście go mówią Mu Panie chodź i zobacz
Niektórzy zaś z nich powiedzieli nie mógł Ten który otworzył oczy niewidomemu uczynić aby i ten nie umarłby
Jezus więc znów będąc rozrzewniony w sobie przychodzi do grobowca była zaś grota i kamień leżał na niej
Podnieśli więc kamień gdzie był ten który zmarł który jest położony zaś Jezus podniósł oczy w górę i powiedział Ojcze dziękuję Ci że wysłuchałeś Mnie
A te powiedziawszy głosem wielkim wykrzyknął Łazarzu przyjdź na zewnątrz
I wyszedł ten który zmarł który jest związany stopy i ręce pasami i twarz jego chustą była obwiązana mówi im Jezus rozwiążcie go i pozwólcie odchodzić
wielu więc z Judejczyków tych którzy przyszli do Marii i którzy zobaczyli co uczynił Jezus uwierzyło w Niego
Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów i powiedzieli im co uczynił Jezus
Zawołali więc arcykapłani i faryzeusze sanhedryn i mówili co czynimy bo Ten człowiek wiele znaków czyni
Jeśli zostawilibyśmy Go tak wszyscy uwierzą w Niego i przyjdą Rzymianie i zabiorą nam i miejsce i naród
ani rozważacie że jest korzystne nam aby jeden człowiek umarłby za lud i aby nie cały naród zginąłby
i nie za naród jedynie ale aby i dzieci Boga które są rozproszone zebrałby w jedno
Była zaś blisko Pascha judejska i weszli liczni do Jerozolimy z krainy przed Paschą aby oczyściliby siebie
Szukali więc Jezusa i mówili ze sobą w świątyni stojąc co zdaje się wam że nie przyszedłby na święto
Dali zaś i arcykapłani i faryzeusze przykazanie aby jeśli ktoś poznałby gdzie jest ujawniłby żeby schwytaliby Go
Uczynili więc Mu wieczerzę tam i Marta służyła zaś Łazarz jednym był z leżących przy stole razem z Nim
więc Maria wziąwszy funt olejku nardowego czystego drogocennego namaściła stopy Jezusa i wytarła włosami jej stopy Jego zaś dom został wypełniony od woni olejku
Dla czego ten olejek nie został sprzedany za trzysta denarów i zostało dane ubogim
Powiedział zaś to nie że o ubogich martwił się on ale że złodziej był i sakiewkę miał i które jest rzucane zabierał
Poznał więc tłum wielki z Judejczyków że tam jest i przyszli nie z powodu Jezusa jedynie ale aby i Łazarza zobaczyliby którego wzbudził z martwych
Zaplanowali zaś arcykapłani aby i Łazarza zabiliby
gdyż wielu z powodu jego odeszli z Judejczyków i uwierzyli w Jezusa
Wzięli gałązki palm i wyszli na spotkanie Mu i krzyczeli Hosanna który jest błogosławiony przychodzący w imieniu Pana Król Izraela
Tych zaś nie poznali uczniowie Jego początkowo ale gdy został wsławiony Jezus wtedy zostało im przypomniane że te było o Nim które są napisane i te uczynili Mu
Świadczył więc tłum będący z Nim gdy Łazarza zawołał z grobowca i wzbudził go z martwych
Dla tego i wyszedł naprzeciw Mu tłum gdyż usłyszał to Mu uczynić znak
Ci więc podeszli do Filipa z Betsaidy w Galilei i prosili Go mówiąc Panie chcemy Jezusa zobaczyć
Przychodzi Filip i mówi Andrzejowi i znów Andrzej i Filip mówią Jezusowi
Okazujący czułość duszę jego straci ją a nienawidzący duszę jego w świecie tym na życie wieczne ustrzeże ją
Jeśli Mi służyłby ktoś za Mną niech podąża a gdzie jestem Ja tam i sługa mój będzie i jeśli ktoś Mi służyłby uszanuje go Ojciec
Teraz dusza moja jest poruszona i co powiedziałbym Ojcze uratuj Mnie od godziny tej ale dla tego przyszedłem na godzinę tę
Ojcze wsław swoje imię przyszedł więc głos z nieba i uwielbiłem i znów wsławię
więc tłum stojący i usłyszawszy mówił grzmot stać się inni mówili zwiastun Mu mówił
Odpowiedział Jezus i powiedział nie ze względu na Mnie ten głos stał się ale ze względu na was
Odpowiedział Mu tłum my usłyszeliśmy z Prawa że Pomazaniec pozostaje na wiek i jak Ty mówisz że trzeba zostać podniesiony Syn człowieka kto to jest ten Syn człowieka
Powiedział więc im Jezus jeszcze krótki czas światło z wami jest chodźcie dopóki światło macie aby nie ciemność was pochwyciłaby a chodzący w ciemności nie wie gdzie odchodzi
Dopóki światło macie wierzcie w światło aby synowie światła stalibyście się te powiedział Jezus i odszedłszy został ukryty przed nimi
aby słowo Izajasza proroka zostałoby wypełnione który powiedział Panie kto uwierzył wieści naszej i ramię Pana komu zostało objawione
Zaślepia ich oczy i zatwardza ich serce aby nie zobaczyliby oczami i rozumieliby sercem i zostaliby zawróceni i uzdrowiłbym ich
Te powiedział Izajasz gdy zobaczył chwałę Jego i mówił o Nim
Chociaż jednak i z przywódców wielu uwierzyło w Niego ale ze względu na faryzeuszów nie wyznawali aby nie wyłączeni ze zgromadzenia staliby się
Jezus zaś zawołał i powiedział wierzący we Mnie nie wierzy we Mnie ale w Tego który posłał Mnie
i widzący Mnie widzi Tego który posłał Mnie
I jeśli ktoś moich wysłuchałby wypowiedzi a nie uwierzyłby Ja nie będę sądził go nie bowiem przyszedłem aby sądziłbym świat ale aby zbawiłbym świat
Odrzucający Mnie i nie przyjmujący wypowiedzi moich ma sądzącego go Słowo które powiedziałem ono osądzi go w ostatnim dniu
gdyż Ja z siebie nie powiedziałem ale Ten który posłał Mnie Ojciec On Mi przykazanie dał co powiedziałbym i co przemówiłbym
a wiem że przykazanie Jego życie wieczne jest co więc mówię Ja jak powiedział Mi Ojciec tak mówię
A wieczerza gdy stała się oszczerca już gdy wrzuca w serce Judasza syna Szymona Iskarioty aby Go wydałby
Wiedząc Jezus że wszystkie daje Mu Ojciec w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga odchodzi
jest wzbudzony od wieczerzy i kładzie szaty i wziąwszy ręcznik przepasał się
Potem leje wodę do miski i zaczął myć stopy uczniów i wycierać ręcznikiem którym był którym jest przepasany
Przychodzi więc do Szymona Piotra i mówi Mu to Panie Ty mi myjesz stopy
Odpowiedział Jezus i powiedział mu co Ja czynię ty nie wiesz teraz poznasz zaś po tych
Mówi Mu Szymon Piotr Panie nie stopy moje jedynie ale i ręce i głowę
Mówi mu Jezus który jest umyty nie potrzeby ma niż stopy umyć ale jest czysty cały i wy czyści jesteście ale nie wszyscy
Gdy więc umył stopy ich i wziął szaty Jego położywszy się znowu powiedział im znacie co czyniłem wam
Wy przywołujecie Mnie Nauczyciel i Pan i dobrze mówicie jestem bowiem
Jeśli więc Ja umyłem wam stopy Pan i Nauczyciel i wy powinniście sobie myć stopy
Przykład bowiem dałem wam aby tak jak Ja uczyniłem wam i wy czynilibyście
Te powiedziawszy Jezus został poruszony w duchu i poświadczył i powiedział amen amen mówię wam że jeden z was wyda Mnie
Odpowiada Jezus ten jest któremu Ja zanurzywszy kawałek podam i zanurzywszy kawałek daje Judaszowi synowi Szymona Iskarioty
i po kawałku wtedy wszedł w niego szatan mówi więc mu Jezus co czynisz uczyń szybciej
Gdy więc wyszedł mówi Jezus teraz został wsławiony Syn człowieka i Bóg został wsławiony w Nim
Jeśli Bóg został wsławiony w Nim i Bóg wsławi Go w sobie i zaraz wsławi Go
Dzieciaczki jeszcze chwilę z wami jestem będziecie szukać Mnie i jak powiedziałem Judejczykom że gdzie odchodzę Ja wy nie możecie przyjść i wam mówię teraz
Przykazanie nowe daję wam aby miłowalibyście siebie tak jak umiłowałem was aby i wy miłowalibyście jedni drugich
Nie niech zostaje poruszone wasze serce wierzycie w Boga i we Mnie wierzcie
A jeśli poszedłbym i przygotowałbym wam miejsce znowu przychodzę i wezmę was do siebie aby gdzie jestem Ja i wy bylibyście
A gdzie Ja odchodzę znacie i drogę znacie
Mówi Mu Tomasz Panie nie wiemy gdzie odchodzisz i jak możemy drogę znać
Mówi mu Jezus Ja jestem droga i prawda i życie nikt przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie
Jeśli poznaliście Mnie i Ojca mojego poznaliście kiedykolwiek i od teraz znacie Go i widzieliście Go
Mówi Mu Filip Panie pokaż nam Ojca a wystarczy nam
Mówi mu Jezus tak wiele czasu z wami jestem i nie poznajesz Mnie Filipie który widział Mnie widział Ojca i jak ty mówisz pokaż nam Ojca
Nie wierzysz że Ja w Ojcu i Ojciec we Mnie jest wypowiedzi które Ja mówię wam z siebie nie mówię zaś Ojciec we Mnie który pozostaje On czyni dzieła
Wierzcie Mi że Ja w Ojcu i Ojciec we Mnie jeśli zaś nie ze względu na dzieła te wierzcie Mi
Amen amen mówię wam wierzący we Mnie dzieła które Ja czynię i on uczyni i większe niż te uczyni gdyż Ja do Ojca mojego idę
i że o coś kolwiek poprosilibyście w imieniu Moim to uczynię aby zostałby wsławiony Ojciec w Synu
A Ja poproszę Ojca i innego Opiekuna da wam aby pozostałby z wami na wiek
Ducha prawdy którego świat nie może przyjąć gdyż nie widzi Go ani zna Go wy zaś znacie Go ponieważ przy was przebywa i w was będzie
Jeszcze chwilę i świat Mnie nie już ogląda wy zaś oglądacie Mnie bo Ja żyję i wy będziecie żyć
W tym dniu poznacie wy że Ja w Ojcu moim i wy we Mnie a Ja w was
Mający przykazania moje i zachowujący je ten jest miłujący Mnie zaś miłujący Mnie zostanie umiłowany przez Ojca mojego i Ja będę miłował go i objawię mu siebie
Mówi Mu Judasz nie Iskariota Panie co staje się że nam masz objawić siebie a nie światu
Odpowiedział Jezus i powiedział mu jeśli ktoś miłowałby Mnie Słowo moje zachowa i Ojciec mój będzie miłował go i do niego przyjdziemy i mieszkanie u niego uczynimy
Nie miłujący Mnie Słów moich nie zachowuje i Słowo które słuchacie nie jest moim ale Tego który posłał Mnie Ojca
zaś Opiekun Duch Święty którego pośle Ojciec w imieniu moim On was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystkie co powiedziałem wam
Słyszeliście że Ja powiedziałem wam odchodzę i przychodzę do was jeśli miłowaliście Mnie uradowaliście się kiedykolwiek że powiedziałem idę do Ojca gdyż Ojciec mój większy niż Ja jest
I teraz powiedziałem wam zanim stać się aby gdy stałoby się uwierzylibyście
Nie już wiele będę mówić z wami przychodzi bowiem świata tego przywódca i we Mnie nie ma nic
Ale aby poznałby świat że miłuję Ojca i jak przykazał Mi Ojciec tak czynię wstańcie poszlibyśmy stąd
Ja jestem winorośl prawdziwa a Ojciec mój rolnik jest
Każdą latorośl we Mnie nie przynoszącą owocu odrywa ją a każdą owoc przynoszącą oczyszcza ją aby obfitszy owoc przyniosłaby
Jeśli nie ktoś trwałby we Mnie został wyrzucony na zewnątrz jak latorośl i została wysuszona i zbierają je i w ogień wrzucają i jest zapalona
Jeśli wytrwalibyście we Mnie i wypowiedzi moje w was trwałby trwałyby o co jeśli chcielibyście poprosicie i stanie się wam
W tym został wsławiony Ojciec mój aby owoc liczny przynosilibyście i staniecie się Mi uczniowie
Jeśli przykazania moje zachowalibyście będzie trwać w miłości mojej jak Ja przykazania Ojca mojego zachowuję i trwam Jego w miłości
Te mówiłem wam aby radość moja w was trwałaby i radość wasza zostałaby wypełniona
Nie wy Mnie wybraliście ale Ja wybrałem was i umieściłem was aby wy szlibyście i owoc przynosilibyście i owoc wasz trwałby aby o co co kolwiek poprosilibyście Ojca w imieniu moim dałby wam
Pamiętajcie Słowo że Ja powiedziałem wam nie jest niewolnik większy od pana swego jeśli Mnie prześladowali i was będą prześladować jeśli Słowo moje zachowali i wasze będą zachowywać
Jeśli nie przyszedłem i powiedziałem im o grzechu nie mieli teraz zaś pretekstu nie mają dla grzechu ich
Mnie nienawidzący i Ojca mojego nienawidzi
Jeśli dzieł nie uczyniłem wśród nich które nikt inny czynił grzechu nie mieli teraz zaś i widzieli i nienawidzą i Mnie i Ojca mojego
I wy zaś świadczycie bo od początku ze Mną jesteście
A te uczynią wam gdyż nie poznali Ojca ani Mnie
Teraz zaś odchodzę do Tego który posłał Mnie i nikt z was pyta Mnie gdzie odchodzisz
I przyszedłszy On skarci świat o grzechu i o sprawiedliwości i o sądzie
O sprawiedliwości zaś gdyż do Ojca mojego odchodzę i nie już widzicie Mnie
Gdy zaś przyszedłby On Duch Prawdy wprowadzi was we wszelką prawdę nie bowiem będzie mówić z siebie ale ile kolwiek usłyszałby będzie mówić i przychodzące oznajmi wam
On Mnie wsławi gdyż z mojego weźmie i oznajmi wam
Wszystkie ile ma Ojciec moje jest dla tego powiedziałem że z mojego weźmie i oznajmi wam
Mało i nie widzicie Mnie i znów chwila i zobaczycie Mnie bo Ja odchodzę do Ojca
Powiedzieli więc z uczniów Jego do siebie nawzajem co jest to co mówi nam mało i nie widzicie Mnie i znów chwila i zobaczycie Mnie i że Ja odchodzę do Ojca
Poznał więc Jezus że chcieli Go pytać i powiedział im o to pytacie się między sobą gdyż powiedziałem mało i nie widzicie Mnie i znów chwila i zobaczycie Mnie
Amen amen mówię wam że będziecie płakać i będziecie rozpaczać wy zaś świat będzie rozradowany wy zaś zostaniecie zasmuceni ale smutek wasz w radość stanie się
I wy więc smutek wprawdzie teraz macie znów zaś zobaczę was i będzie rozradowane wasze serce i radość wam nikt zabiera od was
I w tym dniu Mnie nie będziecie pytać o nic amen amen mówię wam że jak wiele kolwiek poprosilibyście Ojca w imieniu moim da wam
Aż do teraz nie prosiliście o nic w imieniu moim proście a otrzymacie aby radość wasza byłaby która jest wypełniona
W tym dniu w imieniu moim poprosicie i nie mówię wam że Ja będę prosić Ojca za wami
Sam bowiem Ojciec okazuje czułość wam bowiem wy Mi okazaliście czułość i uwierzyliście że Ja od Boga wyszedłem
Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat znów opuszczam świat i idę do Ojca
Mówią Mu uczniowie Jego oto teraz otwarcie mówisz i przypowieści żadnej mówisz
Teraz wiemy że wiesz wszystkie i nie potrzebę masz aby ktoś Ciebie pytałby w tym wierzymy że z Boga wyszedłeś
Oto przychodzi godzina i teraz nadeszła aby zostalibyście rozproszeni każdy do swoich i Mnie samego zostawilibyście a nie jestem sam gdyż Ojciec ze Mną jest
Te powiedział Jezus i podniósł oczy Jego ku niebu i powiedział Ojcze nadeszła godzina wsław Twojego Syna aby i Syn Twój wsławiłby Ciebie
To zaś jest wieczne życie aby znaliby Ciebie jedynego prawdziwego Boga i Tego którego wysłałeś Jezusa Pomazańca
A teraz wsław Mnie Ty Ojcze u siebie chwałą którą miałem zanim świat być u Ciebie
Objawiłem Twoje imię ludziom których dałeś Mi ze świata Twoimi byli i Mi ich dałeś i Słowo Twoje zachowali
Gdyż wypowiedzi które dałeś Mi powierzyłem im i oni przyjęli i poznali prawdziwie że od Ciebie wyszedłem i uwierzyli że Ty Mnie wysłałeś
i moje wszystkie Twoje jest i Twoje moje i doznaję chwały w nich
I nie już jestem na świecie a oni na świecie są i Ja do Ciebie przychodzę Ojcze Święty zachowaj ich w imieniu Twoim które dałeś Mi aby byliby jedno jak My
Gdy byłem z nimi na świecie Ja strzegłem ich w imieniu Twoim które dałeś Mi ustrzegłem i nikt z nich zginął jeśli nie syn zguby aby Pismo zostałoby wypełnione
Teraz zaś do Ciebie przychodzę i te mówię na świecie aby mieliby radość moją która jest pełna w nich
Ja dałem im Słowo Twoje i świat znienawidził ich gdyż nie są ze świata jak Ja nie jestem ze świata
I za nich Ja poświęcam siebie aby i oni byliby którzy są poświęceni w prawdzie
Nie o tych zaś proszę jedynie ale i o tych którzy uwierzą przez słowo ich we Mnie
Aby wszyscy jedno byliby jak Ty Ojcze we Mnie i Ja w Tobie aby i oni w nas jedno byliby aby świat uwierzyłby że Ty Mnie wysłałeś
A Ja chwałę którą dałeś Mi dałem im aby byliby jedno jak My jedno jesteśmy
Ja w nich i Ty we Mnie aby byliby którzy są doskonaleni w jedności i aby znałby świat że Ty Mnie wysłałeś i umiłowałeś ich jak Mnie umiłowałeś
Ojcze sprawiedliwy i świat Ciebie nie poznał Ja zaś Ciebie poznałem i ci poznali że Ty Mnie wysłałeś
I objawiłem im imię Twoje i oznajmię aby miłość którą umiłowałeś Mnie w nich byłaby i Ja w nich
Te powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami Jego na drugą stronę potoku Cedron gdzie był ogród do którego wszedł On i uczniowie Jego
Wiedział zaś i Judasz wydający Go to miejsce gdyż wielokrotnie został zebrany Jezus tam z uczniami Jego
więc Judasz wziąwszy kohortę i z arcykapłanów i faryzeuszów podwładnymi przychodzi tam z pochodniami i lampami i bronią
Odpowiedzieli Mu Jezusa Nazarejczyka mówi im Jezus Ja jestem stał zaś i Judasz wydający Go z nimi
Jak więc powiedział im że Ja jestem odeszli do tyłu i upadli na ziemię
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył arcykapłana niewolnika i odciął mu ucho prawe było zaś imię niewolnika Malchos
więc kohorta i trybun i podwładni judejscy schwytali Jezusa i związali Go
i zaprowadzili Go do Annasza najpierw był bowiem teść Kajfasza który był arcykapłan roku tego
Podążał za zaś Jezusem Szymon Piotr i inny uczeń zaś uczeń ten był znany arcykapłanowi i wszedł razem z Jezusem na dziedziniec arcykapłana
zaś Piotr stał przy drzwiach na zewnątrz wyszedł więc uczeń ten inny który był znany arcykapłanowi i powiedział odźwiernej i wprowadził Piotra
Mówi więc służąca odźwierna Piotrowi czy i ty z uczniów jesteś człowieka Tego mówi ten nie jestem
Stali zaś niewolnicy i podwładni ognisko czyniąc bo zimno było i grzali się był zaś z nimi Piotr stojący i grzejący się
więc arcykapłan zapytał Jezusa o uczniów Jego i o naukę Jego
Odpowiedział mu Jezus Ja otwarcie mówiłem do świata Ja zawsze nauczałem w zgromadzeniu i w świątyni gdzie zawsze Judejczycy schodzą się i w ukryciu powiedziałem nic
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się powiedzieli więc mu czy i ty z uczniów Jego jesteś wyparł się ten i powiedział nie jestem
Znów więc wyparł się Piotr i zaraz kogut zapiał
Prowadzą więc Jezusa od Kajfasza do pretorium było zaś rano i oni nie weszli do pretorium aby nie zostaliby skalani ale aby zjedliby Paschę
Wyszedł więc Piłat do nich i powiedział jakie oskarżenie przenosicie przeciwko człowiekowi Temu
Odpowiedzieli i powiedzieli mu jeśli nie był On złoczyńca nie kiedykolwiek ci wydaliśmy Go
Powiedział więc im Piłat weźcie Go wy i według Prawa waszego osądźcie Go powiedzieli więc mu Judejczycy nam nie wolno zabić nikogo
Wszedł więc do pretorium znów Piłat i zawołał Jezusa i powiedział Mu Ty jesteś król judejski
Odpowiedział Piłat czy ja Judejczyk jestem naród twój i arcykapłani wydali Ciebie mi co uczyniłeś
Powiedział więc Mu Piłat czy więc król jesteś Ty odpowiedział Jezus ty mówisz że król jestem Ja Ja na to jestem zrodzony i na to przyszedłem na świat aby zaświadczyłbym prawdzie każdy będący z prawdy słucha mojego głosu
Mówi Mu Piłat co to jest prawda i to powiedziawszy znów wyszedł do Judejczyków i mówi im ja żadnej przyczyny do kary znajduję w Nim
Wówczas więc wziął Piłat Jezusa i ubiczował
A żołnierze splótłszy wieniec z cierni włożyli Mu na głowę i płaszczem purpurowym okryli Go
A mówili witaj królu judejski i dawali Mu policzki
Wyszedł więc znów na zewnątrz Piłat i mówi im oto prowadzę wam Go na zewnątrz aby poznalibyście że w Nim żadnej przyczyny do kary znajduję
Wyszedł więc Jezus na zewnątrz niosąc cierniowy wieniec i purpurowy płaszcz i mówi im oto człowiek
Gdy więc zobaczyli Go arcykapłani i podwładni wołali mówiąc ukrzyżuj ukrzyżuj mówi im Piłat weźcie Go wy i ukrzyżujcie ja bowiem nie znajduję w Nim przyczyny do kary
Odpowiedzieli mu Judejczycy my Prawo mamy i według Prawa naszego powinien umrzeć gdyż siebie Synem Boga uczynił
I wszedł do pretorium znów i mówi Jezusowi skąd jesteś Ty zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu
Mówi więc Mu Piłat ze mną nie mówisz nie wiesz że władzę mam ukrzyżować Ciebie i władzę mam uwolnić Ciebie
więc Piłat usłyszawszy to słowo poprowadził na zewnątrz Jezusa i usiadł na trybunie w miejscu które jest nazywane Litostroton po hebrajsku zaś Gabbata
Był zaś Dzień Przygotowania Paschy godzina zaś około szósta i mówi Judejczykom oto król wasz
Wtedy więc wydał Go im aby zostałby ukrzyżowany wzięli zaś Jezusa i wyprowadzili
A niosąc krzyż Jego wyszedł na które jest nazywane Czaszki miejsce które jest nazywane po hebrajsku Golgota
gdzie Go ukrzyżowali i z Nim innych dwóch stąd i stąd pośrodku zaś Jezusa
Napisał zaś i napis Piłat i położył na krzyżu było zaś które jest napisane Jezus Nazarejczyk król Judejczyków
Ten więc napis liczni czytali Judejczycy gdyż blisko było miasta miejsce gdzie został ukrzyżowany Jezus i było które jest napisane po hebrajsku grecku łacinie
więc żołnierze gdy ukrzyżowali Jezusa wzięli szaty Jego i uczynili cztery części każdemu żołnierzowi część i tuniką była zaś tunika bez szwu od góry tkana przez całą
Powiedzieli więc do siebie nie rozdzieralibyśmy jej ale losowalibyśmy o nią kogo będzie aby Pismo zostałoby wypełnione mówiące rozdzielili szaty moje sobie i o odzienie moje rzucili los wprawdzie więc żołnierze te uczynili
Stały zaś przy krzyżu Jezusa matka Jego i siostra matki Jego Maria Kleofasa i Maria Magdalena
Jezus więc zobaczywszy matkę i ucznia stojącego którego miłował mówi matce Jego kobieto oto syn twój
Następnie mówi uczniowi oto matka twoja i od tej godziny wziął ją uczeń do siebie
Naczynie więc było umieszczone winnym octem napełnione zaś napełniwszy gąbkę winnym octem i na hizop włożywszy przynieśli Mu do ust
Gdy więc wziął winny ocet Jezus powiedział jest dokonane i skłoniwszy głowę wydał ducha
więc Judejczycy skoro Dzień Przygotowania był aby nie pozostałoby na krzyżu ciała w szabat był bowiem wielki dzień ten Szabat poprosili Piłata aby zostałyby połamane ich golenie i zostaliby usunięci
Przyszli więc żołnierze i wprawdzie pierwszemu połamali golenie i innemu który został ukrzyżowany razem z Nim
ale jeden z żołnierzy włócznią jego bok przebił i zaraz wyszła krew i woda
I który widział świadczył i prawdziwe jego jest świadectwo i on wie że prawdziwie mówi aby wy uwierzylibyście
i znów inne Pismo mówi zobaczą w którego przebili
Po zaś tych poprosił Piłata Józef z Arymatei będący uczeń Jezusa który jest ukrywanym zaś z powodu strachu przed Judejczykami aby zabrałby ciało Jezusa i pozwolił Piłat przyszedł więc i zabrał ciało Jezusa
Przyszedł zaś i Nikodem ten który przyszedł do Jezusa nocą przedtem niosąc mieszaninę mirry i aloesu około funtów sto
Wzięli więc ciało Jezusa i związali je płótnami z wonnościami tak jak zwyczaj jest Judejczyków grzebać
Był zaś w miejscu gdzie został ukrzyżowany ogród i w tym ogrodzie grobowiec nowy w którym jeszcze nie nikt został położony
zaś pierwszego dnia tygodni Maria Magdalena przychodzi rano ciemność jeszcze gdy jest do grobowca i widzi kamień który jest podniesiony z grobowca
Biegnie więc i przychodzi do Szymona Piotra i do innego ucznia którego lubił Jezus i mówi im zabrali Pana z grobowca i nie wiemy gdzie położyli Go
Wyszedł więc Piotr i inny uczeń i przychodzili do grobowca
Biegli zaś dwaj razem i inny uczeń prześcignął szybciej od Piotra i przyszedł pierwszy do grobowca
i schyliwszy się w dół widzi leżące płótna nie jednak wszedł
Przychodzi więc Szymon Piotr podążający za nim i wszedł do grobowca i widzi płótna leżące
i chustę która była na głowie Jego nie z płótnami leżącą ale osobno która jest zwinięta na jednym miejscu
Wtedy więc wszedł i ten inny uczeń ten który przyszedł pierwszy do grobowca i zobaczył i uwierzył
i widzi dwóch zwiastunów w bieli siedzących jednego przy głowie i jednego przy stopach gdzie leżało ciało Jezusa
i mówią jej oni kobieto dlaczego płaczesz mówi im że zabrali Pana mojego i nie wiem gdzie położyli Go
A te powiedziawszy odwróciła się do tyłu i widzi Jezusa stojącego i nie wiedziała że Jezus jest
Mówi jej Jezus nie Mnie dotykaj jeszcze nie bowiem wstąpiłem do Ojca mojego idź zaś do braci moich i powiedz im wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego i Boga mojego i Boga waszego
Przychodzi Maria Magdalena oznajmiając uczniom że widziała Pana i te powiedział jej
Będąc więc wieczorem dnia tego pierwszego dnia tygodni i drzwi które są zamknięte gdzie byli uczniowie którzy są zebrani z powodu strachu przed Judejczykami przyszedł Jezus i stanął na środku i mówi im pokój wam
I to powiedziawszy pokazał im ręce i bok Jego uradowali się więc uczniowie zobaczywszy Pana
A to powiedziawszy tchnął i mówi im weźcie Ducha Świętego
Mówili więc mu inni uczniowie widzieliśmy Pana zaś powiedział im jeśli nie zobaczyłbym na rękach Jego śladu gwoździ i włożyłbym palec mój w ślad gwoździ i włożyłbym rękę moją w bok Jego nie uwierzę
A po dniach ośmiu znów byli wewnątrz uczniowie Jego i Tomasz z nimi przychodzi Jezus drzwi gdy są zamknięte i stanął na środku i powiedział pokój wam
Potem mówi Tomaszowi prowadź palec twój tu i oto ręce moje i prowadź rękę twoją i włóż w bok mój i nie stawaj się niewierzący ale wierzący
I odpowiedział Tomasz i powiedział Mu Pan mój i Bóg mój
Mówi mu Jezus ponieważ widziałeś Mnie Tomaszu uwierzyłeś szczęśliwi nie którzy zobaczyli a którzy uwierzyli
Wiele wprawdzie więc i innych znaków uczynił Jezus wobec uczniów Jego które nie jest są które są zapisane w zwoju tym
Te zaś jest napisane są napisane aby uwierzylibyście że Jezus jest Pomazaniec Syn Boga i aby wierząc życie mielibyście w imieniu Jego
Byli razem Szymon Piotr i Tomasz który jest nazywany Didymos i Natanael z Kany Galilejskiej i synowie Zebedeusza i inni z uczniów Jego dwaj
Mówi im Szymon Piotr idę łowić ryby mówią mu idziemy i my z tobą wyszli i weszli do łodzi zaraz i w tą noc złapali nic
zaś powiedział im rzućcie na prawej części łodzi sieć i znajdziecie rzucili więc i nie jeszcze ją wyciągnąć mieli siłę od mnóstwa ryb
Mówi więc uczeń ten którego miłował Jezus do Piotra Pan jest Szymon więc Piotr usłyszawszy że Pan jest okrycie przepasał był bowiem nagi i rzucił się w morze
Jak więc wyszli na ziemię widzą ognisko leżące i rybkę leżącą i chleb
Wszedł Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię pełną ryb wielkich stu pięćdziesięciu trzech i tak wiele będących nie została rozdarta sieć
Przychodzi więc Jezus i bierze chleb i daje im i rybkę podobnie
Mówi mu trzeci raz Szymonie synu Jonasza okazujesz czułość Mi został zasmucony Piotr że powiedział mu trzeci raz okazujesz czułość Mi i powiedział Mu Panie Ty wszystkie wiesz Ty znasz że okazuję czułość Tobie mówi mu Jezus paś owce moje
Amen amen mówię ci gdy byłeś młodszy przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś gdy zaś zestarzałbyś się wyciągniesz ręce twoje i inny ciebie przepasze i poprowadzi gdzie nie chcesz
To zaś powiedział zaznaczając jaką śmiercią wsławi Boga i to powiedziawszy mówi mu podąż za Mną
Zostawszy odwróconym zaś Piotr widzi ucznia którego miłował Jezus podążającego który i położył się na wieczerzy na piersi Jego i powiedział Panie który jest wydający Ciebie
Wyszło więc słowo to do braci że uczeń ten nie umiera a nie powiedział mu Jezus że nie umiera ale jeśli go chciałbym pozostawić aż przychodzę co do ciebie
To jest uczeń świadczący o tym i który napisał te i wiemy że prawdziwe jest świadectwo jego
Jest zaś i inne liczne jak wiele uczynił Jezus które jeśli byłoby napisane po jedynczo nawet nie sam sądzę świat pomieścić które są pisane zwoje amen
Wprawdzie pierwsze słowo uczyniłem o wszystkich o Teofilu które zaczął Jezus czynić zarówno i nauczać
których i postawił obok siebie jako żyjącego po wycierpieć Mu w wielu pewnych dowodach przez dni czterdzieści dając siebie widzieć im i mówiąc te o Królestwie Boga
i jedząc wspólnie z nimi nakazał im od Jerozolimy nie być oddalonymi ale oczekiwać obietnicy Ojca którą słyszeliście ode Mnie
ale weźmiecie moc który przyszedł Świętego Ducha do was i będziecie Mi świadkowie w zarówno Jeruzalem i w całej Judei i Samarii i aż do krańca ziemi
I te powiedziawszy patrząc oni został podniesiony i chmura podjęła Go z oczu ich
I jak patrzącymi wprost byli w niebo idącego Go i oto mężowie dwaj stanęli przy nich w szacie białej
którzy i powiedzieli mężowie Galilejczycy dlaczego stoicie przypatrując się w niebo Ten Jezus który został uniesiony od was do nieba tak przyjdzie w jaki sposób oglądaliście Go idącego do nieba
I gdy weszli wstąpili do sali na piętrze gdzie byli pozostając zarówno Piotr i Jakub i Jan i Andrzej Filip i Tomasz Bartłomiej i Mateusz Jakub syn Alfeusza i Szymon ten zapaleniec i Judasz syn Jakuba
Ci wszyscy byli trwającymi niezłomnie jednomyślnie w modlitwie i prośbie razem z kobietami i Marią matką Jezusa i z braćmi Jego
I w dniach tych wstawszy Piotr w środku uczniów powiedział był zarówno tłum imion na tym samym jak sto dwadzieścia
że który jest zaliczony był z nami i dostał w udziale dziedzictwo posługi tej
Ten wprawdzie więc nabył miejsce z zapłaty niesprawiedliwości i padł na twarz który stał się pękł wpół i został wylany zostały wylane wszystkie wnętrzności jego
I znajome stało się wszystkim zamieszkującym Jeruzalem tak że zostać nazwanym miejsce to własną mową ich Akeldama tego jest miejsce krwi
Jest napisane bowiem w zwoju psalmów niech stanie się mieszkanie jego puste i nie niech jest zamieszkujący w niej i doglądanie jego oby wziął inny
Trzeba więc którzy zeszli się do nas mężów w całym czasie w którym wszedł i wyszedł przed nas Pan Jezus
I postawili dwaj Józefa który jest nazywany Barsabą który został przezywany Justus i Mattiasza
I pomodliwszy się powiedzieli Ty Panie znawco serca wszystkich wskaż z tych dwóch którego jednego wybrałeś sobie
By wziąć dziedzictwo posługi tej i wysłannictwa od którego przekroczył Judasz żeby pójść ku miejscu własnemu
I dali losy ich i padł los na Mattiasza i został dołączony z jedenastoma wysłannikami
I w być wypełnionym dniu Pięćdziesiątnicy byli wszyscy jednomyślnie na tym samym
I stał się nagle z nieba dźwięk tak jak niosącego się wiatru gwałtownego i wypełnił cały dom gdzie byli siedząc
I zostały ukazane im rozdzielające języki jakby ognia usiadł także na jednym każdym z nich
I zostali napełnieni wszyscy Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami tak jak Duch dawał im wypowiadać
gdy stał się zaś głos ten zeszło się mnóstwo i zostało zdumione że słyszeli jeden każdy własną mową mówiących ich
Zdumiewali się zaś wszyscy i dziwili się mówiąc do jedni drugich nie oto wszyscy ci są mówiący Galilejczycy
I jak my słyszymy każdy własną mowę naszą w której zostaliśmy urodzeni
Partowie i Medowie i Elamici i zamieszkujący Mezopotamię Judeę zarówno i Kapadocję Pont i Azję
Frygię zarówno i Pamfilię Egipt i części Libii tej naprzeciw Cyreny i przebywający w kraju Rzymianie Judejczycy zarówno i prozelici
Kreteńczycy i Arabowie słyszymy mówiących ich naszymi językami wielkie rzeczy Boga
Zdumiewali się zaś wszyscy i byli w niepokoju inny do innego mówiąc co kolwiek oby chce to być
Zostawszy postawionym zaś Piotr z jedenastoma podniósł głos jego i wypowiedział do nich mężowie Judejczycy i ci zamieszkujący w Jeruzalem wszyscy to wam znajome niech jest i wysłuchajcie wypowiedzi moje
I będzie w ostatnich dniach mówi Bóg wyleję z Ducha mojego na każde ciało i będą prorokować synowie wasi i córki wasze i młodzieńcy wasi widzenia zobaczą i starsi wasi snami zostaną snom oddani
i rzeczywiście na niewolników moje i na niewolnice moje w dniach tych wyleję z Ducha mojego i będą prorokować
I dam cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole krew i ogień i wyziew dymu
Słońce zostanie obrócone w ciemność a księżyc w krew zanim niż przyjść dzień Pana ten wielki i chwalebny
I będzie każdy który kolwiek przywołałby imię Pana zostanie zbawiony
Mężowie Izraelici posłuchajcie słów tych Jezusa Nazarejczyka męża od Boga który jest pokazany ku wam mocami i cudami i znakami które uczynił przez Niego Bóg w pośród was tak jak i sami wiecie
Tego który jest ustanowiony postanowieniem i wcześniejszym poznaniem Boga wydanego wziąwszy przez ręce bezprawnych przytwierdziwszy zabiliście
Przez to zostało rozweselone serce moje i rozweselił się język mój jeszcze zaś i ciało moje rozbije namiot w nadziei
Mężowie bracia które wolno powiedzieć ze śmiałością do was o patriarsze Dawidzie że i umarł i został pogrzebany i grobowiec jego jest wśród nas aż do dnia tego
prorok więc będąc i wiedząc że przysięgą przysiągł mu Bóg z owocu lędźwi jego według ciała wzbudzić Pomazańca posadzić na tronie jego
Prawicą więc Boga zostawszy wywyższonym zarówno obietnicę Świętego Ducha wziąwszy od Ojca wylał to co teraz wy widzicie i słyszycie
Niezawodnie więc niech wie każdy dom Izraela że i Panem i Pomazańcem Go Bóg uczynił Tego Jezusa którego wy ukrzyżowaliście
Usłyszawszy zaś zostały przekute serce serca powiedzieli zarówno do Piotra i pozostałych wysłanników co uczynimy mężowie bracia
Piotr zaś powiedział do nich opamiętajcie się i niech zostanie zanurzony każdy z was w imieniu Jezusa Pomazańca na uwolnienie grzechów a weźmiecie dar Świętego Ducha
Wam bowiem jest obietnica i dzieciom waszym i wszystkim do dalekich ilu kolwiek przywołałby Pan Bóg nasz
Innymi zarówno słowami liczniejszymi zaświadczył i zachęcał mówiąc zostańcie zbawionymi z pokolenia wypaczonego tego
ci wprawdzie więc z radością którzy przyjęli słowo jego zostali zanurzeni i zostali przyłączeni w dniu tym dusze jakby trzy tysiące
Byli zaś trwającymi niezłomnie w nauce wysłanników i wspólnocie i łamaniu chleba i modlitwach
Stała się zaś każdej duszy strach wielki zarówno cuda i znaki przez wysłanników stawał się stawały się
Wszyscy zaś wierzący byli na tym samym i mieli wszystkie wspólne
i posiadłości i majątki sprzedawali i rozdzielili je wszystkim według tego jak kolwiek ktoś potrzebę miał
Co dziennie zarówno trwając niezłomnie jednomyślnie w świątyni łamiąc zarówno po domie chleb przyjmowali pożywienia w wesołości i prostocie serca
chwaląc Boga i mając łaskę względem całego ludu zaś Pan przyłączał którzy są zbawiani co dziennie do zgromadzenia na to samo
Zaś Piotr i Jan wchodzili do świątyni na godzinę modlitwy dziewiątą
I pewien mąż kulawy od łona matki jego będąc był niesiony którego kładziono co dziennie przy drzwiach świątyni które jest nazywane które są nazywane Piękną by prosić o jałmużnę od wchodzących do świątyni
Ten zobaczywszy Piotra i Jana zamierzających wejść do świątyni prosił o jałmużnę
Powiedział zaś Piotr srebro i złoto nie jest mi co zaś mam to ci daję w imieniu Jezusa Pomazańca Nazarejczyka wstań i chodź
I chwyciwszy go prawą ręką wzbudził od razu zaś zostały wzmocnione jego stopy i kostki
I podskakując stanął i chodził i wszedł z nimi do świątyni chodząc i skacząc i chwaląc Boga
I zobaczył go cały lud chodzącego i chwalącego Boga
Poznawali zarówno go że ten był do jałmużny siedzący przy Pięknej bramie świątyni i zostali napełnieni zdumieniem i oszołomieniem z powodu tego co zdarzyło się mu
Trzymając się zaś tego który został uzdrowiony kulawych Piotra i Jana zbiegł się do nich cały lud na portyku który jest nazywany Salomona zdumiony
Bóg Abrahama i Izaaka i Jakuba Bóg ojców naszych oddał chwałę chłopiec Jego Jezusa którego wy wydaliście i wyparliście się Go naprzeciw oblicza Piłata który osądził Jego uwolnić
Wy zaś Świętego i sprawiedliwego wyparliście się i prosiliście męża mordercę zostać darowanym wam
I z powodu wiary w imię Jego tego którego widzicie i znacie wzmocniło imię Jego i wiara przez Niego dała mu pełną sprawność tę wobec wszystkich was
I teraz bracia wiem że zgodnie z niewiedzą uczyniliście tak jak i przywódcy wasi
Opamiętajcie się więc i nawróćcie się do tego by zostać wymazanym wasze grzechy jak kolwiek przyszłyby pory pokrzepienia od oblicza Pana
i wysłałby Tego który jest ogłoszony wcześniej wam Jezusa Pomazańca
I wszyscy zaś prorocy od Samuela i kolejno ilu powiedzieli i zapowiadali dni te
wy jesteście synowie proroków i przymierza którego zawarł Bóg z ojcami naszymi mówiąc do Abrahama i nasieniem twoim zostaną błogosławione wszystkie rody ziemi
Gdy mówią zaś oni do ludu stanęli obok nich kapłani i dowódca straży świątyni i saduceusze
Będąc oburzonymi przez to co nauczać oni lud i zwiastować w Jezusie powstanie z martwych
i położyli im ręce i umieścili do strzeżenia do jutra był bowiem wieczór już
Liczni zaś którzy usłyszeli słowo uwierzyli i stała się liczba tych mężów jakby tysięcy pięć
Stało się zaś na jutro zostać zebranymi ich przywódcy i starsi i znawcy Pisma w Jeruzalem
i Annasza arcykapłana i Kajfasza i Jana i Aleksandra i ilu byli z rodu arcykapłańskiego
i postawiwszy ich w środku wypytywali się w jakiej mocy lub w jakim imieniu uczyniliście to wy
Wtedy Piotr zostawszy napełnionym Duchem Świętym powiedział do nich przywódcy ludu i starsi Izraela
znajome niech jest wszystkim wam i całemu ludowi Izraela że w imieniu Jezusa Pomazańca Nazarejczyka którego wy ukrzyżowaliście którego Bóg wzbudził z martwych w Tym ten stoi przed wami zdrowy
i nie jest w innym nikim zbawienie nie bowiem imię jest inne pod niebem które jest dane w ludziach w którym trzeba zostać zbawionym nam
Oglądając zaś Piotra śmiałość i Jana i chwyciwszy że ludzie niewykształceni są i niezaznajomieni dziwili się poznawali zarówno ich że z Jezusem byli
mówiąc co uczynimy ludziom tym gdyż wprawdzie bowiem znajomy znak stał się przez nich wszystkim zamieszkującym Jeruzalem widoczne i nie możemy wyprzeć się
I wezwawszy ich nakazali im w ogóle nie przemawiać ani nauczać w imieniu Jezusa
zaś Piotr i Jan odpowiedziawszy do nich powiedzieli czy sprawiedliwe jest przed Bogiem was słuchać bardziej niż Boga osądźcie
Nie możemy bowiem my co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy nie mówić
Zostawszy zwolnionymi zaś przyszli do swoich i oznajmili ile do nich arcykapłani i starsi powiedzieli
Ci zaś usłyszawszy jednomyślnie podnieśli głos do Boga i powiedzieli Władco Ty Boże który uczyniłeś niebo i ziemię i morze i wszystkie w nich
Ten przez usta Dawida chłopca Twojego przez którego powiedziałeś po co parsknęli poganie i ludy rozważały puste
Stanęli obok królowie ziemi i przywódcy zostali zebrani na to samo przeciw Panu i przeciw Pomazańcowi Jego
Zostali zebrani bowiem na prawdę przeciwko Świętemu chłopcu Twojemu Jezusowi którego namaściłeś Herod zarówno i Poncjusz Piłat razem z poganami i ludami Izraela
aby uczynić ile ręka Twoja i postanowienie Twoje przeznaczyła aby stać się
I teraz Panie spojrzyj na groźby ich i daj niewolnikom Twoim ze śmiałością całą mówić Słowo Twoje
w rękę Twoją wyciągnąć Ty ku uzdrowieniu i znaki i cuda stawać się przez imię Świętego chłopca Twojego Jezusa
I gdy poprosili oni zostało wstrząśnięte miejsce w którym byli którzy są zebrani i zostali napełnieni wszyscy Duchem Świętym i mówili Słowo Boga ze śmiałością
zaś mnóstwo tych którzy uwierzyli było serce i dusza jedna i ani jeden coś będące dobytkiem jego mówił własne być ale było im wszystkie wspólne
I wielką mocą oddawali świadectwo wysłannicy o powstaniu Pana Jezusa łaska zarówno wielka była nad wszystkimi nimi
i kładli przy stopach wysłanników zostało rozdane zaś każdemu według tego jak kolwiek ktoś potrzebę miał
które jest jego pole sprzedawszy przyniósł pieniądze i położył do stóp wysłanników
i oddzielił sobie z oszacowania będąca skonsultowaną i żona jego i przyniósłszy część jakąś przy stopach wysłanników położył
Powiedział zaś Piotr Ananiaszu przez co wypełnił szatan serce twoje by okłamać ty Ducha Świętego i oddzielić sobie z oszacowania terenu
Czyż nie pozostając tobie pozostawał i zostawszy sprzedanym w twojej władzy był dlaczego po co położyłeś w sercu twoim sprawę tę nie skłamałeś ludziom ale Bogu
Słuchając zaś Ananiasz słów tych upadłszy wydał ostatnie tchnienie i stał się strach wielki na wszystkich słuchających tych
Wstawszy zaś młodsi spowili go i wyniósłszy pogrzebali
Stał się zaś jak godzin trzech odstęp i żona jego nie wiedząc co stało się weszła
zaś Piotr powiedział do niej dlaczego po co zostałaś umówiona zostaliście umówieni wy doświadczyć Ducha Pana oto stopy tych którzy pogrzebali męża twojego przed drzwiami i wyniosą ciebie
Padła zaś od razu przy stopach jego i wydała ostatnie tchnienie wszedłszy zaś młodzieńcy znaleźli ją martwą i wyniósłszy pogrzebali przy mężu jej
I stał się strach wielki na całe zgromadzenie i na wszystkich słuchających tych
Przez zaś ręce wysłanników stawał się stawały się znaki i cuda w ludzie liczne i byli jednomyślnie wszyscy w Portyku Salomona
Coraz bardziej zaś zostali przyłączani wierzący Panu mnóstwo mężów zarówno i kobiet
tak że na place wynosić słabych i kłaść na łożach i matach aby przechodzącego Piotra i jeśli cień ocieniłby kogoś z nich
Schodziło zaś i mnóstwo dookoła miast w Jeruzalem niosąc słabych i którzy są trapieni przez duchy nieczyste którzy byli uleczani wszyscy
Wstawszy zaś arcykapłan i wszyscy ci razem z nim ci będący stronnictwo saduceuszów zostali napełnieni zazdrością
I położyli ręce ich na wysłanników i umieścili ich w strzeżeniu publicznym
Idźcie i zostawszy postawionymi mówcie w świątyni ludowi wszystkie wypowiedzi życia tego
Usłyszawszy zaś weszli od wczesnego ranku do świątyni i nauczali przybywszy zaś arcykapłan i ci razem z nim zwołali sanhedryn i cały starszyznę synów Izraela i wysłali do więzienia zostać przyprowadzonymi oni
mówiąc że wprawdzie więzienie znaleźliśmy które jest zamknięte w całej niezawodności i strażników na zewnątrz stojących przed drzwiami otworzywszy zaś wewnątrz nikogo znaleźliśmy
Jak zaś usłyszeli słowa te zarówno kapłan i dowódca straży świątyni i arcykapłani byli w niepokoju co do nich co kolwiek oby stało się to
Przybywszy zaś ktoś oznajmił im mówiąc że oto mężowie których umieściliście w strażnicy są w świątyni stojąc i nauczając lud
Przyprowadziwszy zaś ich postawili w sanhedrynie i dopytywał ich arcykapłan
mówiąc nie nakazem nakazaliśmy wam aby nie nauczać w imieniu tym i oto wypełniliście Jeruzalem nauką waszą i chcecie sprowadzić na nas krew człowieka tego
Odpowiedziawszy zaś Piotr i wysłannicy powiedzieli być posłusznym władzy trzeba Bogu bardziej niż ludziom
Tego Bóg Początek i Wodza i Zbawiciela wywyższył prawicą Jego dać nawrócenie Izraelowi i uwolnienie od grzechów
I my jesteśmy Jego świadkowie wypowiedzi tych i Ducha zaś Świętego którego dał Bóg którzy są posłuszni Mu
Ci zaś usłyszawszy byli rozpiłowani i zaplanowali zabić ich
Przed bowiem tymi dniami powstał Teodas mówiąc być kimś on sam do którego została przyłączona liczba mężów jakby czterystu który został zabity i wszyscy ilu zostali przekonani przez niego zostali rozproszeni i stali się ku niczemu
Po tym powstał Judasz Galilejczyk w dniach spisu i odstąpił lud dość liczny za nim i ten zginął i wszyscy ilu zostali przekonani przez niego zostali rozproszeni
I o tych teraz mówię wam odstąpcie od ludzi tych i zaniechajcie ich gdyż jeśli byłoby z ludzi postanowienie to lub dzieło to zostanie obalone
jeśli zaś z Boga jest nie możecie obalić ich by czasem nie i walczącymi przeciw Bogu zostalibyście znalezieni
Zostali przekonani zaś przez niego i przywoławszy wysłanników wychłostawszy nakazali nie mówić w imieniu Jezusa i uwolnili ich
Każdego zarówno dnia w świątyni i w domu nie powstrzymywali się nauczając i głosząc dobrą nowinę Jezusa Pomazańca
Przyjrzyjcie się więc bracia mężom z was którzy są poświadczeni siedmiu pełnych Ducha Świętego i mądrości których ustanowimy do potrzeby tej
My zaś modlitwie i posłudze Słowa będziemy trwającymi niezłomnie
I spodobało się to słowo przed całym mnóstwem i wybrali Szczepana męża pełnego wiary i Ducha Świętego i Filipa i Prochora i Nikanora i Tymona i Parmena i Mikołaja prozelitę Antiocheńczyka
których postawili przed wysłannikami i pomodliwszy się położyli na nich ręce
I Słowo Boga wzrastało i była pomnażana liczba uczniów w Jeruzalem bardzo wielki zarówno tłum kapłanów byli posłuszni był posłuszny wierze
Szczepan zaś pełen wiary i mocy czynił cuda i znaki wielkie w ludzie
Powstali zaś niektórzy ze zgromadzenia która jest nazywana Libertynów i Cyrenejczyków i Aleksandryjczyków i z Cylicji i Azji dociekając razem ze Szczepanem
i nie mieli siłę przeciwstawić się mądrości i Duchowi któremu mówił
Wtedy podstawili mężów mówiących że słyszeliśmy go mówiącego wypowiedzi bluźniercze na Mojżesza i Boga
Poruszyli się razem zarówno lud i starsi i znawcy Pisma i przystanąwszy wspólnie porwali go i przyprowadzili do sanhedrynu
Postawili zarówno świadków fałszywych mówiących człowiek ten nie przestaje wypowiedzi bluźniercze mówiąc przeciw miejscu świętemu temu i Prawu
Słyszeliśmy bowiem go mówiącego że Jezus Nazarejczyk Ten obali miejsce to i zmieni zwyczaje które przekazał nam Mojżesz
i spojrzawszy wprost w niego wszyscy siedzący w sanhedrynie zobaczyli oblicze jego jakby oblicze zwiastuna
Ten zaś powiedział mężowie bracia i ojcowie posłuchajcie Bóg chwały został ukazany ojcu naszemu Abrahamowi będącemu w Mezopotamii zanim niż zamieszkać on w Haranie
I powiedział do niego wyjdź z ziemi twojej i z rodziny twojej i przyjdź do ziemi którą kolwiek ci pokażę
I nie dał mu dziedziczenia w niej ani podstawy stopy i obiecał mu dać na posiadanie jej i nasieniu jego po nim nie gdy jest mu dziecko
Powiedział zaś tak Bóg że będzie nasienie jego przechodnie w ziemi obcej i uczynią niewolnikiem je i będą wyrządzać zło lat czterysta
I naród któremu jeśli zostaliby niewolnikami osądzę ja powiedział Bóg i po tych wyjdą i będą służyć Mi w miejscu tym
I dał mu przymierze obrzezania i tak zrodził Izaaka i obrzezał go dnia ósmego a Izaak Jakuba i Jakub dwunastu patriarchów
A patriarchowie pozazdrościwszy Józefa oddali do Egiptu i był Bóg z nim
i wyrwał go z wszystkich ucisków jego i dał mu łaskę i mądrość wobec faraona króla Egiptu i ustanowił go przewodzącym nad Egiptem i całym domem jego
Przyszedł zaś głód nad całą ziemią egipską i Kanaanem i ucisk wielki i nie znajdowali żywności ojcowie nasi
I w drugim dał się poznać Józef braciom jego i widoczny stał się faraonowi ród Józef
Wysławszy zaś Józef wezwał do siebie ojca jego Jakuba i całą rodzinę jego w duszach siedemdziesięciu pięciu
Zszedł zaś Jakub do Egiptu i umarł on i ojcowie nasi
i zostali przeniesieni do Sychem i zostali położeni w grobowcu który kupił Abraham za oszacowanie srebra od synów Hemora Sychemowego
Tak jak zaś zbliżał się czas obietnicy którą przysiągł Bóg Abrahamowi wzrósł lud i został pomnożony w Egipcie
W tej porze został zrodzony Mojżesz i był miły Bogu ten został karmiony miesiące trzy w domu ojca jego
Zostawszy wyrzuconym zaś on zabrała go córka faraona i wykarmiła go sobie za syna
I został wychowany Mojżesz całą mądrością Egipcjan był zaś mocny w słowach i w czynach
I zobaczywszy kogoś doznającego niesprawiedliwości stanął w obronie i uczynił pomstę doznającemu udręczenia uderzywszy Egipcjanina
zaś następującemu dniowi został ukazany im walczącym i jednał ich do pokoju powiedziawszy mężowie bracia jesteście wy po co czynicie niesprawiedliwość jeden drugiemu
Ten zaś czyniący niesprawiedliwość bliźniemu odtrącił go powiedziawszy kto cię ustanowił przywódcą i sędzią nad nami
Uciekł zaś Mojżesz na słowo to i stał się przechodniem w ziemi madiańskiej gdzie zrodził synów dwóch
A gdy zostało wypełnione lat czterdzieści został ukazany mu na pustkowiu góry Synaj zwiastun Pana w płomieniu ognia krzaku cierniowego
Ja Bóg ojców twoich Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba drżący zaś który stał się Mojżesz nie ośmielał się przyjrzeć się
Zobaczywszy zobaczyłem złe traktowanie ludu mojego w Egipcie i wzdychanie ich usłyszałem i zszedłem wyrwać ich a teraz przyjdź wyślę cię do Egiptu
Tego Mojżesza którego wyparli się powiedziawszy kto cię ustanowił przywódcą i sędzią tego Bóg przywódcę i odkupiciela wysłał przez rękę zwiastuna który został ukazany mu w krzaku cierniowym
Ten wyprowadził ich uczyniwszy cuda i znaki w ziemi egipskiej i w Czerwonym Morzu i w pustkowiu lat czterdzieści
Ten jest który stał się w zgromadzeniu w pustkowiu ze zwiastunem mówiący mu na górze Synaj i ojcami naszymi który otrzymał słów żyjących dać nam
któremu nie chcieli posłuszni stać się ojcowie nasi ale odtrącili i zawrócili sercami ich do Egiptu
i uczynili cielca w dniach tych i zaprowadzili ofiarę bożkowi i zostali rozweseleni w czynach rąk ich
Odwrócił się zaś Bóg i wydał ich służyć wojsku nieba tak jak jest napisane w zwoju proroków czy zabijane i ofiary przyprowadziliście Mi lat czterdzieści na pustkowiu dom Izraela
I nosiliście namiot Molocha i gwiazdę Boga waszego Remfana figury które uczyniliście oddawać cześć im i przesiedlę was po tamtej stronie Babilonu
który i wprowadzili otrzymawszy kolejno ojcowie nasi z Jezusem w nabyciu pogan których wypędził Bóg od oblicza ojców naszych aż do dni Dawida
Który znalazł łaskę przed Bogiem i poprosił znaleźć namiot Bogu Jakuba
Twardego karku i nieobrzezani na sercu i uszach wy zawsze Duchowi Świętemu opieracie się jak ojcowie wasi i wy
Którego z proroków nie prześladowali ojcowie wasi i zabili tych którzy przepowiedzieli o przyjściu Sprawiedliwego którego teraz wy zdrajcy i mordercy jesteście postawieni
którzy otrzymaliście Prawo na rozporządzenia zwiastunów i nie strzegliście
Słysząc zaś te byli rozpiłowani w sercach ich i zgrzytali zębami na niego
Będąc zaś pełen Ducha Świętego spojrzawszy wprost do nieba zobaczył chwałę Boga i Jezusa stojącego z prawej strony Boga
I powiedział oto widzę niebiosa które są otworzone i Syna człowieka z prawej strony stojącego Boga
Krzyknąwszy zaś głosem wielkim przycisnęli uszy ich i ruszyli jednomyślnie na niego
I wyrzuciwszy na zewnątrz miasta kamienowali a świadkowie odłożyli szaty ich przy stopach młodzieńca który jest nazywany Saulem
I kamienowali Szczepana przywołującego i mówiącego Panie Jezu weź ducha mojego
Położywszy zaś kolana krzyknął głosem wielkim Panie nie postawiłbyś im grzechu tego i to powiedziawszy został uśpiony
Saul zaś był zgadzający się z zabiciem jego stało się zaś w tym dniu prześladowanie wielkie na zgromadzenie w Jerozolimie wszyscy zarówno byli rozproszeni po krainach Judei i Samarii oprócz wysłanników
Pogrzebali zaś Szczepana mężowie pobożni i uczynili bicie się w piersi wielki nad nim
Saul zaś tępił zgromadzenie po domach wchodząc ciągnąc zarówno mężów i kobiety przekazywał do strażnicy
Zważały zarówno tłumy co jest mówione przez Filipa jednomyślnie w słuchać oni i widzieć znaki które czynił
Liczni bowiem z mających duchy nieczyste wołające wielkim głosem wychodził wychodziły liczni zaś którzy są sparaliżowani i kulawi zostali uleczeni
I stała się radość wielka w mieście tym
Mąż zaś pewien imieniem Szymon był wcześniej w mieście praktykujący magię i zdumiewający naród Samarii mówiąc że być kimś on sam wielkim
Gdy zaś uwierzyli Filipowi głoszącemu dobrą nowinę o Królestwie Boga i imieniu Jezusa Pomazańca byli zanurzani mężowie zarówno i kobiety
zaś Szymon i on uwierzył i zostawszy zanurzonym był trwającym niezłomnie przy Filipie oglądając zarówno moce i znaki stające się był zdumiony
Usłyszawszy zaś w Jerozolimie wysłannicy że przyjęła Samaria Słowo Boga wysłali do nich Piotra i Jana
Wtedy nałożyli ręce na nich i otrzymywali Ducha Świętego
Opamiętaj się więc od złości twojej tej i poproś Boga czy zatem zostanie odpuszczony ci zamiar serca twojego
Ku bowiem żółci goryczy i związaniu niesprawiedliwości widzę cię będącego
Ci wprawdzie więc zaświadczywszy i powiedziawszy Słowo Pana wracali do Jeruzalem wielu zarówno wioskom Samarytańskim ogłosili dobrą nowinę
Zwiastun zaś Pana powiedział do Filipa mówiąc powstań i idź na południe do drogi schodzącej od Jeruzalem ku Gazie ta jest pusta
I wstawszy poszedł i oto mąż Etiopczyk eunuch władca Kandaki królowej Etiopczyków który był nad całym skarbem jej który przyszedł mając zamiar oddać cześć w Jeruzalem
był zarówno wracający i siedzący na rydwanie jego czytał proroka Izajasza
Powiedział zaś Duch Filipowi podejdź i zostań przyłączony do rydwanu tego
Podbiegłszy zaś Filip usłyszał go czytającego proroka Izajasza i powiedział zatem rzeczywiście wiesz co czytasz
zaś urywek Pisma który czytał był ten jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek wobec tego który strzyże Go niemy tak nie otwiera ust Jego
Otworzywszy zaś Filip usta jego i zacząwszy od Pisma tego ogłosił dobrą nowinę mu o Jezusie
Jak zaś jechali po drodze przyszli do jakiejś wody i mówi eunuch oto woda co zabrania mi zostać zanurzonym
I rozkazał stanąć rydwan i zeszli oboje do wody zarówno Filip i eunuch i zanurzył go
Gdy zaś weszli z wody Duch Pana porwał Filipa i nie zobaczył go już dłużej nie eunuch jechał bowiem drogą jego radując się
Filip zaś został znaleziony w Azocie i przechodząc głosił dobrą nowinę miastom wszystkim aż do przyjść on ku Cezarei
Zaś Saul jeszcze dysząc groźbą i morderstwem do uczniów Pana podszedłszy do arcykapłana
poprosił od niego listy do Damaszku do zgromadzeń żeby jeśli jakichś znalazłby tej drogi będących mężów zarówno i kobiety którzy są związani poprowadziłby do Jeruzalem
W zaś iść stało się mu zbliżać się do Damaszku i nagle otoczyło blaskiem go światło z nieba
i upadłszy na ziemię usłyszał głos mówiący mu Saulu Saulu czemu Mnie prześladujesz
Drżąc zarówno i będąc zdumionym powiedział Panie co mi chcesz uczynić a Pan do niego powstań i wejdź do miasta i zostanie powiedziane ci co tobie trzeba czynić
I był dni trzy nie widzący i nie zjadł ani pił
Był zaś pewien uczeń w Damaszku imieniem Ananiasz i powiedział do niego Pan w widzeniu Ananiaszu zaś powiedział oto ja Panie
zaś Pan do niego wstawszy pójdź na ulicę która jest nazywana Prostą i odszukaj w domu Judasza Saula imieniem Tarsyjczyk oto bowiem modli się
I zobaczył w widzeniu męża imieniem Ananiasz który wszedł i który włożył na niego rękę żeby przejrzałby
I tutaj ma władzę od arcykapłanów związać wszystkich przywołujących imię Twoje
Powiedział zaś do niego Pan idź gdyż naczynie wybrania Mi jest ten zanieść imię Moje przed narody i królów synów zarówno Izraela
Odszedł zaś Ananiasz i wszedł do domu i włożywszy na niego ręce powiedział Saulu bracie Pan wysyłał mnie Jezus Ten który został ukazany ci w drodze którą przychodziłeś żeby przejrzałbyś i zostałbyś napełniony Duchem Świętym
I zaraz odpadły z oczu jego jakby łuski przejrzał zarówno od razu i wstawszy został zanurzony
I wziąwszy pożywienie umocnił się stał się zaś Saul z tymi w Damaszku uczniami dni jakieś
I zaraz w zgromadzeniach ogłaszał Pomazaniec że Ten jest Syn Boga
Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający i mówili nie Ten jest który niszczył w Jeruzalem przywołujących imię to a tutaj względem tego przyszedł aby którzy są związani oni poprowadziłby do arcykapłanów
Saul zaś bardziej został umacniany i zdumiewał Judejczyków zamieszkujących w Damaszku dowodząc że Ten jest Pomazaniec
Został poznany zaś Saulowi spisek ich śledzili także bram dniem zarówno i nocą żeby go zabiliby
Przybywszy zaś Saul do Jeruzalem próbował być przyłączonym do uczniów i wszyscy bali się go nie wierząc że jest uczeń
Barnaba zaś chwyciwszy go przyprowadził do wysłanników i opowiedział im jak w drodze zobaczył Pana i że powiedział mu i jak w Damaszku powiedział otwarcie w imieniu Jezusa
I był z nimi wchodzący i wychodzący w Jeruzalem i mówiąc otwarcie w imieniu Pana Jezusa
Mówił zarówno i dociekał razem względem Greków zaś usiłowali go zabić
Dowiedziawszy się zaś bracia odprowadzili go do Cezarei i posłali go do Tarsu
wprawdzie więc zgromadzenia w całej Judei i Galilei i Samarii miały pokój które są budowane i które idą strachem Pana i pociechą Świętego Ducha były pomnażane
Stało się zaś Piotr przechodząc przez wszystkich zejść i do świętych zamieszkujących Lyddę
I powiedział mu Piotr Eneaszu uzdrawia cię Jezus Pomazaniec powstań i pościel sobie i zaraz powstał
I zobaczyli go wszyscy zamieszkujący Lyddę i Saron którzy nawrócili się do Pana
W Joppie zaś pewna była uczennica imieniem Tabita która tłumacząc jest nazywana Dorkas ta była pełna dobrych dzieł i jałmużn które czyniła
Wstawszy zaś Piotr przyszedł razem z nimi który przyszedłszy zaprowadzili do sali na piętrze i stanęły obok niego wszystkie wdowy płacząc i pokazując tuniki i szaty ile czyniła z nimi będąc Dorkas
Wyrzuciwszy zaś na zewnątrz wszystkich Piotr położywszy kolana pomodlił się i zwróciwszy się do ciała powiedział Tabito powstań ta zaś otworzyła oczy jej i zobaczywszy Piotra usiadła
Dawszy zaś jej rękę wzbudził ją zawoławszy zaś świętych i wdowy postawił obok ją żyjącą
znajome zaś stało się według całej Joppy i liczni uwierzyli w Pana
pobożny i bojący się Boga z całym domem jego czyniący zarówno jałmużny liczne ludowi i proszący Boga przez cały
Zobaczył w widzeniu wyraźnie jakby godziny dziewiątej dnia zwiastuna Boga który wszedł do niego i który powiedział mu Korneliuszu
Ten zaś spojrzawszy wprost na niego i przestraszony który stał się powiedział co jest Panie powiedział zaś mu modlitwy twoje i jałmużny twoje weszły ku pamiątce przed Bogiem
I teraz poślij do Joppy mężów i wezwij Szymona który jest przezywany Piotr
Jak zaś odszedł zwiastun mówiący Korneliuszowi zawoławszy dwóch z domowników jego i żołnierza pobożnego z trwających niezłomnie przy nim
i wyjaśniwszy im wszystkie wysłał ich do Joppy
Tego zaś następnego dnia gdy idą drogą tamci i do miasta gdy zbliżają się wszedł Piotr na taras pomodlić się o godzinie szóstej
Stał się zaś bardzo głodny i chciał skosztować gdy przygotowują zaś oni spadło na niego zdumienie
i widzi niebo które jest otworzone i schodzące na niego naczynie jakieś jak płótno wielkie czterema początkami które jest związane i które jest spuszczone na ziemię
w którym był były wszystkie czworonogi ziemi i zwierzęta i pełzające i ptaki nieba
I stał się głos do niego wstawszy Piotrze zarzynaj i zjedz
I głos znów po drugi raz do niego co Bóg oczyścił ty nie miej za pospolite
To zaś stało się do trzykrotnie i znowu zostało uniesione naczynie do nieba
Gdy zaś w sobie był w niepokoju Piotr czym kolwiek oby jest widzenie które zobaczył i oto mężowie którzy są wysłani od Korneliusza zapytawszy o dom Szymona stanęli obok przy bramie
i zawoławszy wypytywali się czy Szymon który jest przezywany Piotr tutaj jest goszczony
Ale wstawszy zejdź i idź razem z nimi nic wątpiąc dlatego że Ja wysłałem ich
Ci zaś powiedzieli Korneliusz setnik mąż sprawiedliwy i bojący się Boga który otrzymuje świadectwo zarówno przez cały naród Judejczyków otrzymał wyrocznię przez zwiastuna świętego wezwać cię do domu jego i usłyszeć wypowiedzi od ciebie
Wezwawszy więc ich ugościł tego zaś następnego dnia Piotr wyszedł z nimi i niektórzy z braci tych z Joppy poszli razem z nim
A następnego dnia weszli do Cezarei zaś Korneliusz był oczekujący ich zwoławszy do siebie krewnych jego i koniecznych przyjaciół
I rozmawiając razem z nim wszedł i znajduje którzy zeszli się licznych
Powiedział zarówno do nich wy wiecie jak niegodziwe jest mężowi Judejskiemu być przyłączonym lub podchodzić do innoplemiennego a mnie Bóg pokazał nikogo pospolitym lub nieczystym nazywać człowiekiem
Dlatego i bez sprzeciwu przyszedłem zostawszy wezwanym pytam się więc dla jakiego słowa wezwaliście mnie
I Korneliusz powiedział od czwartego dnia aż do tej godziny byłem poszczący i o dziewiątej godzinie modlący się w domu moim i oto mąż stanął przede mną w szacie lśniącej
I mówi Korneliuszu została wysłuchana twoja modlitwa i jałmużny twoje zostały przypomniane przed Bogiem
Poślij więc do Joppy i wezwij do siebie Szymona który jest przezywany Piotr ten jest goszczony w domu Szymona garbarza przy morzu który przybywszy powie ci
Ale w każdym narodzie bojący się Go i czyniący sprawiedliwość godny przyjęcia dla Niego jest
Jezusa z Nazaretu jak namaścił Go Bóg Duchem Świętym i mocą który przyszedł dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich którzy są wyzyskiwani przez oszczercę gdyż Bóg był z Nim
I my jesteśmy świadkowie wszystkiego co uczynił w zarówno krainie Judejczyków i w Jeruzalem którego zabili powiesiwszy na drzewie
Tego Bóg wzbudził trzeciego dnia i dał Mu widocznym stać się
nie całemu ludowi ale świadkom którzy zostali wcześniej wybrani przez Boga nam którzy jedliśmy razem i piliśmy razem z Nim po powstać On z martwych
I nakazał nam ogłosić ludowi i zaświadczyć że On jest który jest ustanowiony przez Boga sędzia żyjących i martwych
i zdumieli się ci z obrzezania wierni ilu przyszli razem z Piotrem że i na pogan dar Świętego Ducha jest wylewany
Słyszeli bowiem ich mówiących językami i wywyższających Boga wtedy odpowiedział Piotr
Czy wody zabronić może ktoś aby nie zostać zanurzonymi ci którzy Ducha Świętego otrzymali tak jak i my
Usłyszeli zaś wysłannicy i bracia będący w Judei że i poganie przyjęli Słowo Boga
A gdy wszedł Piotr do Jerozolimy rozsądzali ku niemu ci z obrzezania
mówiąc że do mężów nieobrzezanie mających wszedłeś i jadłeś razem z nimi
Ja byłem w mieście Joppie modlący się i zobaczyłem w zdumieniu widzenie schodzące naczynie jakieś jak płótno wielkie czterema początkami które jest spuszczone z nieba i przyszło aż do mnie
W które spojrzawszy wprost dostrzegłem i zobaczyłem czworonogi ziemi i zwierzęta i pełzające i ptaki nieba
Usłyszałem zaś głos mówiący mi wstawszy Piotrze zarzynaj i zjedz
To zaś stało się do trzykrotnie i znowu zostało wciągnięte wszystko do nieba
I oto natychmiast trzej mężowie stanęli obok przy domu w którym byłem którzy są wysłani z Cezarei do mnie
Powiedział zaś mi Duch przyjść razem z nimi nic wahając się przyszło zaś razem ze mną i sześciu braci tych i weszliśmy do domu męża
Oznajmił także nam jak zobaczył zwiastuna w domu jego który został postawiony i który powiedział mu wyślij do Joppy mężów i wezwij Szymona który jest przezywany Piotrem
który powie wypowiedzi do ciebie w których zostaniesz zbawiony ty i cały dom twój
W zaś zacząć mi mówić spadł Duch Święty na nich tak jak i na nas na początku
Jeśli więc równy dar dał im Bóg jak i nam którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Pomazańca ja zaś jak byłem mocny zabronić Bogu
Usłyszawszy zaś te ucichli i chwalili Boga mówiąc zatem i poganom Bóg nawrócenie dał do życia
Ci wprawdzie więc którzy zostali rozproszeni z powodu ucisku który stał się z powodu Szczepana przyszło aż do Fenicji i Cypru i Antiochii nikomu mówiąc Słowo jeśli nie jedynie Judejczykom
Byli zaś niektórzy z nich mężowie Cypryjczycy i Cyrenejczycy którzy wszedłszy do Antiochii mówili do Greków głosząc dobrą nowinę Pana Jezusa
i była ręka Pana z nimi wielka zarówno liczba która uwierzyła nawróciła się do Pana
Zostało usłyszane zaś słowo do uszów zgromadzenia w Jerozolimie o nich i posłali Barnabę przyjść aż do Antiochii
Który przybywszy i zobaczywszy łaskę Boga uradował się i prosił wszystkich wcześniejszym postanowieniem serca pozostawać w Panu
gdyż był mąż dobry i pełny Ducha Świętego i wiary i został przyłączony tłum dość liczny dla Pana
I znalazłszy go przyprowadził go do Antiochii stało się zaś oni rok cały zostać zebranymi w zgromadzeniu i nauczać tłum dość duży otrzymać zarówno najpierw w Antiochii uczniowie chrześcijanami
Wstawszy zaś jeden z nich imieniem Agabus oznaczył przez Ducha głód wielki mieć być na całym świecie zamieszkałym który i stał się za Klaudiusza cesarza
Co i uczynili wysławszy do starszych przez rękę Barnaby i Saula
A zobaczywszy że podobające się jest Judejczykom dodał ująć i Piotra były zaś dni Przaśników
którego i chwyciwszy umieścił do strażnicy wydawszy czterem czwórkom żołnierzy strzec go chcąc po Passze wyprowadzić go ludowi
I oto zwiastun Pana stanął przy i światło zajaśniało w celi uderzywszy zaś bok Piotra obudził go mówiąc powstań w szybkości i opadły jego łańcuchy z rąk
Powiedział także zwiastun do niego przepasz się i obuj sandały twoje uczynił zaś tak i mówi mu okryj płaszcz twój i podąż za mną
i wyszedłszy podążał za nim i nie wiedział że prawdziwe jest stające się przez zwiastuna uważał zaś widzenie widzieć
Przeszedłszy zaś pierwszą straż i drugą przyszli do bramy żelaznej prowadzącej do miasta która sama z siebie została otworzona im i wyszedłszy wcześniej przeszli ulicę jedną i zaraz odstąpił zwiastun od niego
I Piotr który stał się w sobie samym powiedział teraz wiem prawdziwie że posłał Pan zwiastuna Jego i wyrwał mnie z ręki Heroda i całego oczekiwania ludu Judejczyków
Uświadomiwszy sobie zarówno przyszedł do domu Marii matki Jana który jest przezywany Markiem gdzie byli dość liczni którzy są zgromadzeni i modlący się
I poznawszy głos Piotra z radości nie otworzyła bramy wybiegłszy zaś oznajmiła stać Piotr przed bramą
zaś Piotr pozostał pukając otworzywszy zaś zobaczyli go i zdumieli się
Potrząsnąwszy zaś im ręką zachowywać milczenie opowiedział im jak Pan go wyprowadził ze strażnicy powiedział zaś oznajmijcie Jakubowi i braciom te i wyszedłszy poszedł w inne miejsce
Herod zaś przeprowadziwszy poszukiwania jego i nie znalazłszy osądziwszy strażników rozkazał zostać wyprowadzonymi i zszedłszy z Judei do Cezarei przebywał
Był zaś Herod gniewający się na Tyryjczyków i Sydończyków jednomyślnie zaś byli obecni przy nim i przekonawszy Blasta tego nad sypialnią króla prosili o pokój z powodu być karmioną ich kraina przez królewską
W wyznaczonym zaś dniu Herod przyoblekłszy szatę królewską i usiadłszy na trybunie publicznie przemówił do nich
zaś lud wołał boga głos a nie człowieka
Od razu zaś uderzył go zwiastun Pana za to że nie dał chwały Bogu i który stał się jedzonym przez robaki wydał ostatnie tchnienie
zaś Słowo Boga wzrastało i było pomnożone
Barnaba zaś i Saul wrócili z Jeruzalem wypełniwszy posługę zabrawszy ze sobą i Jana który był przezywany Markiem
Byli zaś niektórzy w Antiochii w będącym zgromadzeniu prorocy i nauczyciele zarówno Barnaba i Symeon ten który jest nazywany Niger i Lucjusz Cyrenejczyk Manaen zarówno Heroda tetrarchy współwychowanek i Saul
Gdy pełnią służbę zaś oni Panu i poszcząc powiedział Duch Święty odłączcie właśnie Mi zarówno Barnabę i Saula do dzieła którego przywołałem ich
Wtedy skończywszy post i pomodliwszy się i nałożywszy ręce na nich uwolnili
I którzy stali się w Salaminie zwiastowali Słowo Boga w zgromadzeniach Judejczyków mieli zaś i Jana podwładnego
który był razem z prokonsulem Sergiuszem Pawłem mężem rozumnym ten przywoławszy Barnabę i Saula poszukał usłyszeć Słowo Boga
Saul zaś i Paweł zostawszy napełniony Duchem Świętym i spojrzawszy wprost na niego
powiedział o pełny wszystkiego oszustwa i wszelkiej przewrotności synu oszczercy wrogu każdej sprawiedliwości nie przestaniesz odwracając od dróg Pana prostych
i teraz oto ręka Pana na tobie i będziesz niewidomy nie widząc słońca aż do pory od razu zaś spadł na niego mrok i ciemność i krążąc dokoła szukał prowadzących za rękę
Oni zaś przeszedłszy z Perge przybyli do Antiochii Pizydyjskiej i wszedłszy do zgromadzenia w dniu szabatów usiedli
Po zaś odczytywaniu Prawa i Proroków wysłali przełożeni zgromadzenia do nich mówiąc mężowie bracia jeśli jest Słowo w was zachęty do ludu mówcie
Wstawszy zaś Paweł i potrząsnąwszy ręką powiedział mężowie Izraelici i bojący się Boga posłuchajcie
Bóg ludu tego Izraela wybrał sobie ojców naszych i lud wywyższył w obczyźnie w ziemi egipskiej i z ramieniem wysokim wyprowadził ich z niej
i jak czterdziestoletni czas zniósł sposób bycia ich na pustkowiu
A zniszczywszy narodów siedem w ziemi Kanaan przydzielił w dziedzictwo im ziemię ich
I po tych jak lat czterystu i pięćdziesięciu dał sędziów aż do Samuela proroka
I stąd poprosili króla i dał im Bóg Saula syna Kisza męża z plemienia Beniamina lat czterdzieści
I przestawiwszy go wzbudził im Dawida na króla któremu i powiedział zaświadczywszy znalazłem Dawida tego Jessego męża według serca mojego który uczyni wszelką wolę moją
Mężowie bracia synowie rodu Abrahama i ci wśród was bojący się Boga wam Słowo zbawienia tego zostało wysłane
Ci bowiem zamieszkujący w Jeruzalem i przywódcy ich Tego nie poznawszy i głosy proroków w każdy szabat które są czytane osądziwszy wypełnili
i żadnej przyczyny do kary śmierci znalazłszy prosili Piłata zostać zabitym On
I my wam głosimy dobrą nowinę tę względem ojców obietnicę która stała się
że tę Bóg spełnił dzieciom ich nam wzbudziwszy Jezusa jak i w psalmie tym drugim jest napisane Syn mój jesteś Ty Ja dzisiaj zrodziłem cię
Dlatego i w innym mówi nie dasz świętobliwy twój zobaczyć rozkładu
Dawid wprawdzie bowiem własnemu pokoleniu usłużywszy Boga postanowieniem został uśpiony i został przyłączony do ojców jego i zobaczył rozkład
i od wszystkich których nie mogliście w Prawie Mojżesza zostać uznanymi za sprawiedliwych w Tym każdy wierzący jest uznawany za sprawiedliwego
zobaczcie szydercy i zdziwcie się i zostańcie usuniętymi gdyż dzieło Ja działam w dniach waszych dzieło któremu nie uwierzylibyście jeśli ktoś opowiadałby wam
Gdy zostało rozwiązane zaś zgromadzenie podążyli liczni z Judejczyków i czczący prozelici za Pawłem i Barnabą którzy mówiąc do nich przekonywali ich pozostawać przy łasce Boga
Zobaczywszy zaś Judejczycy tłumy zostali napełnieni zazdrością i sprzeciwiali się tym przez Pawła co jest mówione którzy sprzeciwiają się i którzy bluźnią
Powiedziawszy otwarcie zaś Paweł i Barnaba powiedzieli wam było konieczne najpierw zostać powiedziane Słowo Boga skoro zaś zaś odtrącacie je i nie godnymi sądzicie siebie samych wiecznego życia oto jesteśmy odwróceni do pogan
Słuchając zaś poganie radowali się i chwalili Słowo Pana i uwierzyli ilu byli którzy są wskazani do życia wiecznego
zaś Judejczycy podżegali czczące kobiety i szanowane i pierwszych miasta i wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i Barnabie i wyrzucili ich z granic ich
zaś uczniowie zostali wypełnieni radością i Duchem Świętym
Stało się zaś w Ikonium według tego samego wejść oni do zgromadzenia Judejczyków i powiedzieć tak że uwierzyć z Judejczyków zarówno i Greków wielkie mnóstwo
Ci zaś którzy nie okazują posłuszeństwa Judejczycy wzbudzili i uczynili złymi dusze pogan przeciw braciom
Dość duży wprawdzie więc czas przebywali mówiąc otwarcie przy Panu świadczącemu słowem łaski Jego i dającemu znaki i cuda stawać się przez ręce ich
Zostało rozdarte zaś mnóstwo miasta i ci wprawdzie byli z Judejczykami ci zaś razem z wysłannikami
Gdy zaś stało się poruszenie pogan zarówno i Judejczyków z przywódcami ich znieważyć i kamienować ich
Uświadomiwszy zbiegli do miast Likaonii Listry i Derbe i okolicy
I pewien mąż w Listrze niemocny stopami usiadł kulawy od łona matki jego będący który nigdy chodził
Ten słuchał Pawła mówiącego który spojrzawszy wprost na niego i zobaczywszy że wiarę ma zostać uzdrowionym
powiedział wielkim głosem powstań na stopy twoje proste i skoczył i chodził
zaś kapłan Zeusa tego będącego przed miastem ich byki i girlandy do bram przyniósłszy razem z tłumami chciał złożyć w ofierze
Usłyszawszy zaś wysłannicy Barnaba i Paweł rozdarłszy szaty ich wskoczyli w tłum krzycząc
i mówiąc mężowie dlaczego te czynicie i my mającymi podobne doznania jesteśmy wam ludzie głoszący dobrą nowinę wam od tych próżnych nawrócić się do Boga żyjącego który uczynił niebo i ziemię i morze i wszystkie te w nich
a jednakże rzeczywiście nie bez świadectwa sobie zostawił dobro czyniąc z nieba nam deszcze dając i pory owocne karmiąc pożywieniem i radością serca nasze
I te mówiąc ledwo uspokoili tłumy nie złożyć w ofierze im
Przyszli zaś z Antiochii i Ikonium Judejczycy i przekonawszy tłumy i ukamienowawszy Pawła ciągnęli na zewnątrz miasta wnioskując że on umrzeć
Gdy otoczyli zaś go uczniowie wstawszy wszedł do miasta i następnego dnia wyszedł razem z Barnabą do Derbe
Ogłosiwszy dobrą nowinę zarówno miastu temu i uczyniwszy uczniami dość długi wrócili do Listry i Ikonium i Antiochii
Utwierdzając dusze uczniów zachęcając aby trwać w wierze i że przez liczne uciski trzeba nam wejść do Królestwa Boga
I przeszedłszy Pizydię przyszli do Pamfilii
I powiedziawszy w Perge Słowo zeszli do Atalii
Przybywszy zaś i zebrawszy zgromadzenie oznajmili ile uczynił Bóg z nimi i że otworzył poganom drzwi wiary
A niektórzy zszedłszy z Judei nauczali braci że jeśli nie bylibyście obrzezanymi zwyczajem Mojżesza nie możecie zostać zbawionymi
Gdy stał się więc rozruch i spór nie mały Pawła i Barnaby względem nich wskazali wchodzić Paweł i Barnaba i jacyś inni z nimi do wysłanników i starszych do Jeruzalem co do sporu tego
Ci wprawdzie więc zostawszy wyprawionymi przez zgromadzenie przechodzili Fenicję i Samarię opowiadając o nawracaniu się pogan i uczynili radość wielką wszystkim braciom
Przybywszy zaś do Jeruzalem zostali przyjęci przez zgromadzenie i wysłanników i starszych oznajmili zarówno ile Bóg uczynił z nimi
Zostali zebrani zaś wysłannicy i starsi zobaczyć co do słowa tego
Wielki zaś spór gdy stała się wstawszy Piotr powiedział do nich mężowie bracia wy wiecie że od dni dawnych Bóg wśród nas wybrał sobie przez usta moje usłyszeć poganie Słowo dobrej nowiny i uwierzyć
I znawca serca Bóg poświadczył im dawszy im Ducha Świętego tak jak i nam
I nic rozróżnił pomiędzy nami zarówno i nimi wiarą oczyściwszy serca ich
Zachowało milczenie zaś całe mnóstwo i słyszeli Barnabę i Pawła gdy wyjaśnia ile uczynił Bóg znaki i cuda w poganach przez nich
I z tym zgadzają się słowa proroków tak jak jest napisane
Po tych przywrócę i odbuduję namiot Dawida ten który jest upadły i te które są zburzone jego odbuduję i wyprostuję go
jak kolwiek szukaliby pozostali z ludzi Pana i wszyscy poganie na których jest przywoływane imię moje na nich mówi Pan czyniący te wszystkie
ale napisać list im by wstrzymywać się od zanieczyszczeń bożków i nierządu i od uduszonych i krwi
Wtedy zdało się wysłannikom i starszym razem z całym zgromadzeniem wybrawszy mężów z nich posłać do Antiochii razem z Pawłem i Barnabą Judasza który jest przezywany Barsabą i Sylasa mężów przewodzących wśród braci
napisawszy przez rękę ich jak to wysłannicy i starsi i bracia w Antiochii i Syrii i Cylicji braciom tym z pogan radować się
skoro zaś usłyszeliśmy że niektórzy z nas wyszedłszy poruszyli was słowami które rozstrajają dusze wasze mówiąc być obrzezanymi i zachowywać Prawo którym nie przykazaliśmy
Zdało się nam którzy staliśmy się jednomyślnie wybrawszy mężów posłać do was razem z umiłowanymi naszymi Barnabą i Pawłem
Wysłaliśmy więc Judasza i Sylasa i oni przez słowo które oznajmiają te same
Zdało się bowiem Świętemu Duchowi i nam nic więcej kłaść na was ciężar oprócz koniecznie tych
wstrzymywać się od ofiarowanych bóstwom i krwi i od uduszonych i nierządu od których strzegąc siebie samych dobrze zrobicie bądźcie zdrowi
Ci wprawdzie więc zostawszy zwolnionymi przyszli do Antiochii i zebrawszy mnóstwo oddali list
Judasz zaś i Sylas i oni prorocy będąc przez słowo wielkie zachęcali braci i utwierdzili
Paweł zaś i Barnaba przebywali w Antiochii nauczając i głosząc dobrą nowinę z i innymi licznymi Słowo Pana
Paweł zaś uznał za godne tego który odstąpił od nich z Pamfilii i nie przeszedłszy razem z nimi do dzieła nie zabrać ze sobą tego
Przechodził zaś Syrię i Cylicji utwierdzając zgromadzenia
Przyszedł zaś do Derbe i Listry i oto uczeń pewien był tam imieniem Tymoteusz syn kobiety pewnej judejskiej wiernej ojca zaś Greka
który był poświadczony przez tych w Listrze i Ikonium braci
Tego chciał Paweł razem z nim wyjść i wziąwszy obrzezał go z powodu Judejczyków tych będących w miejscach tamtych wiedzieli bowiem wszyscy ojcem jego że Grek był
Gdy zaś przechodzili te miasta przekazywali im strzec postanowień które są osądzone przez wysłanników i starszych w Jeruzalem
wprawdzie więc zgromadzenia były wzmocnione w wierze i obfitowały liczbą co dzień
Przeszedłszy zaś Frygię i galacką krainę zostawszy powstrzymanymi przez Świętego Ducha powiedzieć Słowo w Azji
Przyszedłszy po Mizji próbowali naprzeciw Bitynii iść i nie pozwolił im Duch
I widzenie przez noc zostało ukazane Pawłowi mąż pewien był Macedończyk stojąc zachęcając go i mówiąc przeszedłszy do Macedonii pomóż nam
Także dnia szabatów wyszliśmy na zewnątrz miasta obok rzeki gdzie było wnioskowane modlitwa być i usiadłszy mówiliśmy do które zeszły się kobiet
I pewna kobieta imieniem Lidia sprzedawczyni purpury z miasta Tiatyry czcząca Boga słuchała której Pan otworzył serce zważać co są mówione przez Pawła
Gdy zaś została zanurzona i dom jej poprosiła mówiąc jeśli osądzacie mnie wierną Pana być wszedłszy do domu mojego pozostańcie i przymusiła nas
Ta która towarzyszyła Pawłowi i nam krzyczała mówiąc ci ludzie niewolnicy Boga Najwyższego są którzy zwiastują nam drogę zbawienia
To zaś czyniła przez wiele dni oburzywszy się zaś Paweł i odwróciwszy się duchowi powiedział nakazuję ci w imieniu Jezusa Pomazańca wyjść od niej i wyszedł tej godziny
Zobaczywszy zaś panowie jej że wyszła nadzieja zarobku ich chwyciwszy Pawła i Sylasa zaciągnęli na rynek przed przywódców
i doprowadziwszy ich do dowódców strażników powiedzieli ci ludzie niepokoją nasze miasto Judejczycy będąc
i zwiastują zwyczaje których nie wolno nam przyjmować ani czynić Rzymianami będąc
I wspólnie przystąpił tłum przeciw nim i dowódcy straży rozdarłszy ich szaty kazali chłostać
Ten nakaz taki otrzymując rzucił ich do bardziej wewnętrznej strażnicy i stopy ich zabezpieczył w drzewie
Podczas zaś północy Paweł i Sylas modląc się śpiewali hymn Bogu przysłuchiwali się zaś im więźniowie
Nagle zaś trzęsienie ziemi stało się wielkie tak że zostać potrząśnięte fundamenty więzienia zostały otworzone także od razu drzwi wszystkie i wszystkich więzy został zwolniony zostały zwolnione
Zbudzony zaś który stał się strażnik więzienny i zobaczywszy które są otworzone drzwi strażnicy dobywszy miecza zamierzał siebie zabić wnioskując wymknąć się więźniom
Poprosiwszy zaś światła wskoczył i drżący który stał się przypadł do Pawła i Sylasa
I poprowadziwszy naprzód ich na zewnątrz powiedział panowie co mnie trzeba czynić aby zostałbym zbawiony
Ci zaś powiedzieli uwierz w Pana Jezusa Pomazańca a zostaniesz zbawiony ty i dom twój
I powiedzieli mu Słowo Pana i wszystkim w domu jego
A przyjąwszy ich w tej godzinie nocą obmył od ciosów i został zanurzony on i ci jego wszyscy od razu
Poprowadziwszy zarówno ich do domu jego podał stół i rozweselił się z całym domem wierząc Bogu
zaś Paweł powiedział do nich wychłostawszy nas publicznie bez sądów ludzi Rzymianami będących rzucili do strażnicy i teraz potajemnie nas wyrzucają nie bowiem ale przyszedłszy sami nas niech wyprowadzą
Oznajmili zaś dowódcom straży trzymający rózgę wypowiedzi te i przestraszyli się usłyszawszy że Rzymianie są
I przyszedłszy poprosili ich i wyprowadziwszy prosili wyjść z miasta
Wyszedłszy zaś ze strażnicy weszli do Lidii i zobaczywszy braci zachęcili ich i wyszli
Przewędrowawszy zaś Amfipolis i Apollonię przyszli do Tesaloniki gdzie było zgromadzenie Judejczyków
Według zaś będącego zwyczajem Pawła wszedł do nich i przez szabaty trzy rozmawiał z nimi z Pism
otwierając i podając że Pomazańcowi trzeba było wycierpieć i powstać z martwych i że Ten jest Pomazaniec Jezus którego ja zwiastuję wam
I niektórzy z nich zostali przekonani i zostali przydzieleni do Pawła i Sylasa zarówno czczących Greków wielkie mnóstwo kobiet zarówno pierwszych nie mało
Pozazdrościwszy zaś którzy nie okazują posłuszeństwa Judejczycy i dobrawszy z rynkowych jakichś mężów niegodziwych i uczyniwszy tłum robili zgiełk w mieście stanąwszy obok także domu Jazona szukali ich przyprowadzić do ludu
Nie znalazłszy zaś ich ciągnęli Jazona i jakichś braci przed przełożonych miasta wołając że świat zamieszkiwany zburzywszy ci i tutaj są obecni
Tych podjął Jazon i ci wszyscy wbrew postawieniom Cezara robią król mówiąc inny być Jezus
Poruszyli zaś tłum i przełożonych miasta słuchających tych
I wziąwszy dość dużo od Jazona i pozostałych uwolnili ich
zaś bracia zaraz przez noc wysłali zarówno Paweł i Sylas do Berei którzy przybywszy do zgromadzenia Judejczyków powracali
Liczni wprawdzie więc z nich uwierzyli i Greczynek kobiet szanowanych i mężów nie mało
Gdy zaś poznali z Tesaloniki Judejczycy że i w Berei zostało zwiastowane przez Pawła Słowo Boga przyszli i tam potrząsając tłumy
zaraz zaś wtedy Pawła posłali bracia iść jak do morza pozostali zaś zarówno Sylas i Tymoteusz tam
zaś sprowadzający Pawła poprowadzili go aż do Aten i wziąwszy przykazanie do Sylasa i Tymoteusza aby jak najszybciej przyszliby do niego wychodzili
Rozmawiał wprawdzie więc w zgromadzeniu Judejczyków i czczącym i na rynku co każdy dzień do których przypadkiem spotkał
Niektórzy zaś z epikurejskich i stoickich filozofów stykali się z nim i niektórzy mówili co kolwiek oby chce gaduła ten mówić ci zaś obcych demonów zdaje się głosiciel być gdyż o Jezusie i powstaniu im głosił dobrą nowinę
Ateńczycy zaś wszyscy i przebywający w kraju obcy na nic innego mieli dogodną porę niż mówić coś i słuchać coraz nowszego
Przechodząc bowiem i rozpatrując przedmiotom kultu waszym znalazłem i ołtarz w którym zostało napisane nieznanemu Bogu co więc nie rozumiejąc szanujecie to ja zwiastuję wam
Bóg który uczynił świat i wszystkie w nim Ten nieba i ziemi Pan będąc nie w ręką uczynionych świątyniach zamieszkuje
ani przez ręce ludzkie jest obsługiwany jako dodatkowo potrzebujący czegoś sam dając wszystkim życie i dech i wszystkie
Uczynił zarówno z jednej krwi cały naród ludzi zamieszkiwać na całym obliczu ziemi ustanowiwszy które są wyznaczone pory i wyznaczone granice zamieszkiwania ich
by szukać Pana jeśli zatem rzeczywiście oby dotknęli Go i oby znaleźli i rzeczywiście nie daleko od jednego każdego z nas będącego
W Nim bowiem żyjemy i jesteśmy poruszani i jesteśmy jak i niektórzy u was poetów powiedzieli bowiem i ród jesteśmy
Ród więc będąc Boga nie powinniśmy wnioskować że złoto lub srebro lub kamieniowi rzeźbie rzemiosła i zamysłów człowieka boskie być podobne
I tak Paweł wyszedł ze środka ich
Niektórzy zaś mężowie zostawszy przyłączonymi mu uwierzyli wśród których i Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris i inni z nimi
I znalazłszy pewnego Judejczyka imieniem Akwila Pontyjczyka rodem niedawno który przyszedł z Italii i Pryscyllę żonę jego przez zarządzić Klaudiusza być oddalonymi wszyscy Judejczycy z Rzymu podszedł do nich
I przez to że uprawiającym to samo rzemiosło być pozostawał u nich i pracował byli bowiem wytwórcami namiotów rzemiosłem
Rozmawiał zaś w zgromadzeniu co każdy szabat przekonywał zarówno Judejczyków i Greków
Gdy zaś zeszli z Macedonii zarówno Sylas i Tymoteusz został przynaglony duchem Paweł zaświadczając Judejczykom Pomazańca Jezusa
Gdy przeciwstawiają się zaś oni i gdy bluźnią strząsnąwszy szaty powiedział do nich krew wasza na głowę waszą czysty ja od teraz do pogan pójdę
I przeszedłszy stamtąd przyszedł do domu kogoś imieniem Justus czczącego Boga którego dom był graniczący ze zgromadzeniem
Kryspus zaś przełożony zgromadzenia uwierzył Panu razem z całym domem jego i liczni Koryntianie słuchając uwierzyli i byli zanurzani
Powiedział zaś Pan przez widzenie w nocy Pawłowi nie bój się ale mów i nie zamilczałbyś
dlatego że Ja jestem z tobą i nikt położy na tobie wyrządzić zło tobie dlatego że lud jest Mi wielki w mieście tym
Osiadł także rok i miesięcy sześć nauczając w nich Słowo Boga
Galion zaś gdy jest prokonsulem Achai powstali przeciwko jednomyślnie Judejczycy Pawłowi i przyprowadzili go do trybuny
jeśli zaś spór jest o słowo i imiona i Prawa u was zobaczycie sami sędzia bowiem ja tych nie chcę być
I przepędził ich od trybuny
Chwyciwszy zaś wszyscy Grecy Sostenesa przełożonego zgromadzenia bili przed trybuną i nic tych Galion martwił się
zaś Paweł jeszcze pozostawiwszy dni dość liczne z braćmi rozstawszy się odpłynął do Syrii i razem z nim Pryscylla i Akwila ostrzygłszy sobie głowę w Kenchreach miał bowiem ślub
ale rozstał się z nimi powiedziawszy trzeba mi całkowicie święto przychodzące uczynić w Jerozolimie znowu zaś zawrócę do was za sprawą Boga który chce i został wyprowadzony z Efezu
I zszedłszy do Cezarei wszedłszy i pozdrowiwszy zgromadzenie zszedł do Antiochii
I uczyniwszy czas jakiś wyszedł przechodząc kolejno galacką krainę i Frygię utwierdzając wszystkich uczniów
Ten był który jest pouczany o drodze Pana i wrząc duchem mówił i nauczał uważnie o Panu wiedząc jedynie o zanurzeniu Jana
Ten zarówno zaczął mówić otwarcie w zgromadzeniu usłyszawszy zaś go Akwila i Pryscylla wziąwszy na bok go i uważniej mu wyłożyli Boga drogę
Stało się zaś podczas gdy Apollos być w Koryncie Paweł przeszedłszy wyżynne części przyjść do Efezu i znalazłszy jakichś uczniów
I gdy nałożył na nich Paweł ręce przyszedł Duch Święty na nich mówili zarówno językami i prorokowali
Wszedłszy zaś do zgromadzenia mówił otwarcie przez miesięcy trzy rozmawiając i przekonując o Królestwie Boga
Gdy zaś niektórzy zostali zatwardzeni i nie okazali posłuszeństwa złorzecząc drodze przed mnóstwem odstąpiwszy od nich odłączył uczniów co dzień rozmawiając w szkole Tyrannosa pewnego
To zaś stało się przez lata dwa tak że wszyscy zamieszkujący Azję usłyszeć Słowo Pana Jezusa Judejczycy zarówno i Grecy
tak że i na będących słabymi być noszone ze skóry jego chusty lub fartuchy i być uwolnionymi od ich chorób zarówno duchy niegodziwe wychodzić z nich
Odpowiedziawszy zaś duch niegodziwy powiedział Jezusa znam i o Pawle wiem wy zaś kim jesteście
I naskakując na nich ten człowiek w którym był duch niegodziwy i zapanowawszy nad nimi okazał siłę na nich tak że nadzy i którzy są poranieni wymknąć się z domu tego
To zaś stało się znajome wszystkim Judejczykom zarówno i Grekom zamieszkującym Efez i spadł strach na wszystkich nich i było uczynione wielkim imię Pana Jezusa
Liczni zarówno którzy uwierzyli przychodzili wyznając i oznajmiając postępowania ich
Dość liczni zaś z tych magiczne którzy uczynili zniósłszy zwoje palili przed wszystkimi i zrachowali szacunki ich i znaleźli srebra dziesiątków tysięcy pięć
Tak na mocy Słowo Pana wzrastało i było silne
Gdy zaś zostało wypełnione te umieścił Paweł w Duchu przeszedłszy Macedonię i Achaję iść do Jeruzalem powiedziawszy że po stać się mnie tam trzeba mi i Rzym zobaczyć
Wysławszy zaś do Macedonii dwóch ze służących mu Tymoteusza i Erasta on trzymał czas ku Azji
tych zgromadziwszy i około takich pracowników powiedział mężowie wiecie że z tego zarobku dobrobyt nasz jest
i widzicie i słyszycie że nie jedynie Efezu ale prawie całej Azji Paweł Ten przekonawszy przestawił dość liczny tłum mówiąc że nie są bogowie przez ręce stający się
Nie jedynie zaś ta jest w niebezpieczeństwie nam część ku poniewierce przyjść ale i wielkiej bogini Artemidy świątynia za nic zostać policzona mieć zarówno i być zniesioną wielkość jej którą cała Azja i świat zamieszkały czci
Usłyszawszy zaś i którzy stali się pełni wzburzenia krzyczeli mówiąc wielka Artemida Efeska
I zostało napełnione miasto całe wrzawą ruszyli zarówno jednomyślnie do teatru wspólnie porwawszy Gajusa i Arystarcha Macedończyków towarzyszy podróży Pawła
Niektórzy zaś i z rządców Azji będąc mu przyjaciele posławszy do niego prosili nie dać siebie samego do teatru
Inni wprawdzie więc inne coś krzyczeli było bowiem zgromadzenie które jest zdumione i większość nie wiedziała czego ze względu na zeszli się
Powściągnąwszy zaś pisarz tłum mówi mężowie Efezjanie kto bowiem jest człowiek który nie zna że Efezjan miasto opiekunem świątyni będącej wielką bogini Artemidy i tego spadłego od Zeusa
niezaprzeczalne więc będąc te które trzeba jest wam którzy są powściągniętymi być i niczego lekkomyślnie robić
Jeśli wprawdzie więc Demetriusz i razem z nim rzemieślnicy przeciw komuś słowo mają rynkowe są prowadzone i prokonsulowie są niech oskarżają jedni drugich
I bowiem narażamy się być oskarżonymi o rozruch o ten dzisiaj żadna przyczyna będąca co do której będziemy mogli oddać słowo z powodu zbiegowiska tego
I te powiedziawszy uwolnił zgromadzenie
Po zaś powstrzymać się zamęt przywoławszy Paweł uczniów i pozdrowiwszy wyszedł pójść do Macedonii
Przeszedłszy zaś części tamte i zachęciwszy ich słowem licznym przyszedł do Grecji
Towarzyszył zaś mu aż do Azji Sopater Berejczyk Tesaloniczanie zaś Arystarch i Sekundus i Gajus Derbejczyk i Tymoteusz Azjaci zaś Tychikus i Trofim
My zaś odpłynęliśmy po dniach Przaśników z Filippi i przyszliśmy do nich do Troady aż do dni pięciu gdzie przebywaliśmy dni siedem
Siedzący zaś pewien młodzieniec imieniem Eustychos w otworze który jest zmorzony snem głębokim gdy rozmawia Paweł przez więcej zostawszy zmorzonym od snu spadł z trzeciego piętra w dół i został podniesiony martwy
Zszedłszy zaś Paweł przypadł do niego i objąwszy powiedział nie róbcie zgiełku bowiem dusza jego w nim jest
Wszedłszy zaś i połamawszy chleb i skosztowawszy przez dość duży zarówno przemówiwszy aż do brzasku tak wyszedł
Przyprowadzili zaś chłopca żyjącego i doznali zachęty nie umiarkowanie
A stamtąd odpłynąwszy nadchodzącego dnia przyszliśmy naprzeciw Chios zaś inne skierowaliśmy do Samos i pozostawszy do Trogillu który jest nadchodzącym przyszliśmy do Miletu
Będąc niewolnikiem Panu z całą pokorą i wieloma łzami i próbami które zdarzyły się mi w spiskach Judejczyków
Jak przed niczym powstrzymałem się z będących korzyścią nie oznajmić wam i nauczać was publicznie i po domach
zaświadczając Judejczykom zarówno i Grekom ku Bogu nawróceniu i wierze w Pana naszego Jezusa Pomazańca
i teraz oto ja który jest związany w Duchu idę do Jeruzalem w niej mających wyjść na spotkanie mi nie znając
Oprócz że Duch Święty co miasto zaświadcza mówiąc że więzy mnie i uciski trwają
Ale żadnego słowa czynię ani mam duszę moją cenną sobie jak dokonać bieg mój z radością i posługę którą otrzymałem od Pana Jezusa zostać zaświadczona dobra nowina łaski Boga
I teraz oto ja wiem że już nie zobaczycie oblicza mojego wy wszyscy wśród których przeszedłem głosząc Królestwo Boga
Zważcie więc na siebie samych i całą trzódkę w której was Duch Święty umieścił doglądających paść zgromadzenie Boga które pozyskał przez swoją krew
I z was samych powstaną mężowie mówiący które są przewrócone by odciągnąć uczniów za nimi
Dlatego czuwajcie pamiętając że trzy lata nocą i dniem nie powstrzymywałem się ze łzami napominając jednego każdego
I teraz powierzam was bracia Bogu i słowu łaski Jego mogącemu zbudować na fundamencie i dać wam dziedziczenie wśród którzy są uświęceni wszystkim
Sami zaś wiecie że potrzebom moim i będącym ze mną służyły ręce te
I te powiedziawszy położywszy kolana jego z wszystkimi nimi pomodlił się
Dość duży zaś stał się płacz wszystkich i przypadłszy na szyję Pawła całowali go
I znalazłszy statek przeprawiający się do Fenicji wsiadłszy zostaliśmy wyprowadzonymi
Ukazawszy się zaś Cyprowi i pozostawiwszy go z lewej strony płynęliśmy do Syrii i byliśmy prowadzeni w dół do Tyru tam bowiem był statek wyładowujący ładunek
i odnalazłszy uczniów pozostaliśmy tam dni siedem którzy Pawłowi mówili przez Ducha nie wchodzić do Jeruzalem
Gdy zaś stało się nam wypełnić te dni wyszedłszy szliśmy odprowadzając nas wszyscy razem z kobietami i dziećmi aż do na zewnątrz miasta i położywszy kolana na brzegu pomodliliśmy się
i pozdrowiwszy jedni drugich wsiedliśmy na statek tamci zaś wrócili do swoich
My zaś żeglowanie dokonawszy z Tyru przyszliśmy do Ptolemaidy i pozdrowiwszy braci pozostaliśmy dzień jeden u nich
Tego zaś następnego dnia wyszedłszy odnośnie Pawła przyszliśmy do Cezarei i wszedłszy do domu Filipa głosiciela dobrej nowiny będącego z siedmiu pozostaliśmy u niego
I przyszedłszy do nas i wziąwszy pas Pawła związawszy zarówno jego ręce i stopy powiedział to mówi Duch Święty męża którego jest pas ten tak zwiążą w Jeruzalem Judejczycy i wydadzą w ręce pogan
Gdy zaś usłyszeliśmy te prosiliśmy my zarówno i miejscowi nie wchodzić mu do Jeruzalem
Odpowiedział zaś Paweł co czynicie płacząc i krusząc moje serce ja bowiem nie jedynie zostać związanym ale i umrzeć w Jeruzalem gotów mam dla imienia Pana Jezusa
Przyszli razem zaś i uczniowie z Cezarei z nami prowadząc u którego zostalibyśmy ugoszczeni Mnazona pewnego Cypryjczyka dawnego ucznia
I pozdrowiwszy ich wyjaśniał po jedynczo każde które uczynił Bóg wśród pogan przez posługę jego
Ci zaś usłyszawszy chwalili Pana powiedzieli zarówno mu widzicie bracie ile dziesiątków tysięcy są Judejczyków którzy uwierzyli i wszyscy zapaleńcy Prawa pozostają
Tych wziąwszy ze sobą zostań oczyszczonym z nimi i wyłóż na nich aby ogoliliby sobie głowę i poznaliby wszyscy że o czym są pouczeni co do ciebie niczym jest ale idziesz w szeregu i sam Prawo strzegąc
Co do zaś tych którzy uwierzyli pogan my napisaliśmy list osądziwszy nic takiego zachowywać im jeśli nie strzec się oni zarówno ofiarowanego bóstwu i z krwią i uduszonym i nierządu
Gdy zaś miały siedem dni być spełnionymi z Azji Judejczycy zobaczywszy go w świątyni zdumiewali cały tłum i położyli ręce na niego
krzycząc mężowie Izraelici pomóżcie to jest człowiek przeciw ludowi i Prawu i miejscu temu wszystkich wszędzie nauczający jeszcze zarówno i Greków wprowadził do świątyni i uznaje za pospolite święte miejsce to
Zostało poruszone zarówno miasto całe i stało się zbiegowisko ludu i chwyciwszy Pawła wyciągnęli go na zewnątrz świątyni i zaraz zostały zamknięte drzwi
Ten natychmiast wziąwszy ze sobą żołnierzy i setników zbiegł do nich zaś zobaczywszy trybuna i żołnierzy powstrzymali się bijący Pawła
Wtedy zbliżywszy się trybun chwycił go i rozkazał zostać związanym łańcuchami dwoma i wypytywał się kim kolwiek oby jest i co jest czyniący
Nie zatem ty jesteś Egipcjanin przed tymi dniami który wzburzył i wyprowadziwszy na pustkowie cztery tysiące mężów nożowników
Mężowie bracia i ojcowie posłuchajcie mojej względem was teraz obrony
Usłyszawszy zaś że hebrajską mową przemawia do nich bardziej przydali spokoju i mówi
który tę drogę prześladowałem aż do śmierci wiążąc i wydając do strażnic mężów zarówno i kobiety
jak i arcykapłan świadczy mi i cała starszyzna od których i listy przyjąwszy do braci w Damaszku szedłem mając zamiar prowadzić i tych tam będących którzy są związani do Jeruzalem aby zostaliby ukarani
Stało się zaś mi idącemu i zbliżającemu się Damaszku około południa nagle z nieba otoczyć blaskiem światło dość duże około mnie
Upadłem zarówno na ziemię i usłyszałem głos mówiący mi Saulu Saulu dlaczego Mnie prześladujesz
Ci zaś ze mną będący wprawdzie światło oglądali i przestraszeni stali się zaś głosu nie usłyszeli mówiącego mi
przyszedłszy do mnie i przystanąwszy powiedział mi Saulu bracie przejrzyj i ja tej godziny przejrzałem na niego
On zaś powiedział Bóg ojców naszych wybrał ręką ciebie poznać wolę Jego i zobaczyć Sprawiedliwego i usłyszeć głos z ust Jego
gdyż będziesz świadek Jemu względem wszystkich ludzi których widziałeś i usłyszałeś
I teraz dlaczego zwlekasz wstawszy zanurz się i obmyj z siebie grzechy twoje przywoławszy imię Pana
Stało się zaś mi gdy wróciłem do Jeruzalem i modląc się on w świątyni stać się mnie w zdumieniu
i zobaczyć Go mówiącego mi pośpiesz się i wyjdź w szybkości z Jeruzalem dlatego że nie przyjmują od ciebie świadectwa o Mnie
I ja powiedziałem Panie oni wiedzą że ja byłem wiążący i chłoszczący po zgromadzeniach wierzących w Ciebie
i gdy była wylewana krew Szczepana świadka Twojego i sam byłem stojący obok i zgadzający się z zabiciem go i strzegący szat zabijających go
I powiedział do mnie idź gdyż Ja do pogan daleko poślę cię
Słuchali zaś go aż do tego słowa i podnieśli głos ich mówiąc usuń z ziemi takiego nie bowiem będące stosownym mu żyć
Gdy wykrzykują zaś oni i gdy rzucają szaty i pył gdy rzucają w powietrze
Gdy zaś związywali go rzemieniami powiedział do stojącego setnika Paweł czy człowieka Rzymianina i bez sądu wolno wam biczować
Odpowiedział także trybun ja za wielką sumę pieniędzy obywatelstwo to nabyłem zaś Paweł powiedział ja zaś i jestem zrodzony
zaraz więc odstąpili od niego ci zamierzający go przesłuchiwać i trybun zaś przestraszył się poznawszy że Rzymianin jest i że był go związując
Tego zaś następnego dnia chcąc poznać niezawodne o co jest oskarżany przez Judejczyków rozwiązał go od więzów i rozkazał przyjść arcykapłanom i całemu sanhedrynowi ich i sprowadziwszy Pawła postawił przed nimi
Wtedy Paweł do niego powiedział bić cię zamierza Bóg ściano która jest pobielona i ty siedzisz sądząc mnie według Prawa a przekraczając Prawo karzesz mnie być bitym
Poznawszy zaś Paweł że jedna część jest saduceuszów zaś inna faryzeuszów krzyknął w sanhedrynie mężowie bracia ja faryzeusz jestem syn faryzeusza za nadzieję i powstanie z martwych ja jestem sądzony
To zaś on gdy powiedział stał się rozruch faryzeuszy i saduceuszów i zostało rozdarte mnóstwo
Stał się zaś krzyk wielki i wstawszy znawcy Pisma części faryzeuszów podnieśli ostry sprzeciw mówiąc nic złego znajdujemy w człowieku tym jeśli zaś duch powiedział mu lub zwiastun aby nie walczylibyśmy przeciwko Bogu
zaś nadchodzącej nocy przystanąwszy niego Pan powiedział odwagi Pawle jak bowiem zaświadczyłeś o Mnie w Jeruzalem tak tobie trzeba i w Rzymie zaświadczyć
Którzy podszedłszy do arcykapłanów i starszych powiedzieli przekleństwem zaklęliśmy siebie samych niczego skosztować aż do kiedy zabilibyśmy Pawła
Usłyszawszy zaś syn siostry Pawła o zasadzce przybywszy i wszedłszy do obozu oznajmił Pawłowi
Ten wprawdzie więc wziąwszy ze sobą go przyprowadził do trybuna i mówi więzień Paweł przywoławszy mnie poprosił tego młodzieńca przyprowadzić do ciebie mającego coś powiedzieć ci
Chwyciwszy zaś rękę jego trybun i oddaliwszy się na osobność wypytywał się co jest które masz oznajmić mnie
Ty więc nie pokładałbyś ufności im czekają w zasadzce bowiem na niego z nich mężowie liczniejsi niż czterdzieści którzy zaklęli siebie samych ani zjeść ani wypić aż do kiedy zabiliby go i teraz gotowi są czekając na tę od ciebie obietnicę
I przywoławszy dwóch jakichś setników powiedział przygotujcie żołnierzy dwustu żeby poszlibyście aż do Cezarei i jezdnych siedemdziesięciu i włóczników dwustu od trzeciej godziny nocy
Męża tego który został schwytany przez Judejczyków i mającego być zabitym przez nich przystanąwszy razem z wojskiem wyrwałem go dowiedziawszy się że Rzymianin jest
Gdy został ujawniony zaś mi spisek względem tego męża zamierzać być przez Judejczyków natychmiast posłałem do ciebie nakazawszy i oskarżycielom mówić przeciw niemu przed tobą bądź zdrowy
Którzy wszedłszy do Cezarei i podawszy list namiestnikowi stawili obok i Pawła jemu
Przeczytawszy zaś namiestnik i dopytawszy się z jakiej prowincji jest i wypytawszy się że z Cylicji
Przesłucham ciebie powiedział kiedy i oskarżyciele twoi przybyliby rozkazał zarówno mu w pretorium Heroda być strzeżonym
Po zaś pięciu dniach zszedł arcykapłan Ananiasz ze starszymi i prawnikiem Tertullusem pewnym którzy ukazali się namiestnikowi co do Pawła
Gdy został wezwany zaś on zaczął oskarżać Tertullus mówiąc wielki pokój osiągając z powodu ciebie i wszystkie pomyślnie gdy stają się narodowi temu z powodu twojego starania
zawsze zarówno i wszędzie przyjmujemy wielmożny Feliksie z całym dziękczynieniem
Znalazłszy bowiem męża tego zarazę i poruszającego rozruch wszystkim Judejczykom po świecie zamieszkałym prowodyr zarówno Nazarejczyków stronnictwa
który i świątynię próbował profanować którego i uchwyciliśmy i według naszego Prawa chcieliśmy sądzić
Potwierdzili zaś i Judejczycy zapewniając te tak mieć się
I ani w świątyni znaleźli mnie do kogoś rozmawiającego lub zbiegowisko czyniącego tłumu ani w zgromadzeniach ani w mieście
Wyznaję zaś to ci że według drogi którą nazywają stronnictwem tak służę ojczystemu Bogu wierząc wszystkiemu według Prawa i tym w prorokach które są napisane
nadzieję mając względem Boga którą i sami ci czekają powstanie mieć być martwych sprawiedliwych zarówno i niesprawiedliwych
W tym zaś sam ćwiczę nie powodujące potknięcia sumienie mieć względem Boga i ludzi przez wszystko
Przez lata zaś liczniejsze przybyłem jałmużny mając zamiar uczynić w narodzie moim i ofiary
którzy trzeba było przed tobą być obecni i oskarżać jeśli coś oby mieli przeciw mnie
Zarządziwszy zarówno setnikowi być zachowanym Paweł mieć zarówno ulgę i nikomu bronić z własnych jego usługiwać lub przychodzić ku niemu
Po zaś dniach jakichś przybywszy Feliks z Druzyllą żoną jego będącą Judejką wezwał Pawła i wysłuchał go odnośnie w Pomazańca wiary
Gdy rozmawia zaś z nim o sprawiedliwości i opanowaniu i o sądzie mającym przyjść być przestraszony który stał się Feliks odpowiedział teraz mające idź stosowną porą zaś otrzymawszy wezwę do siebie ciebie
Równocześnie zaś i mając nadzieję że pieniądze zostanie dane zostaną dane mu przez Pawła żeby rozwiązałby go dlatego i częściej go wzywając rozmawiał z nim
Ukazali się zaś mu arcykapłan i pierwsi z Judejczyków przeciw Pawłowi i prosili go
Gdy przybył zaś on stanęli wkoło ci z Jerozolimy którzy zeszli Judejczycy licznymi i ciężkimi zarzutami niosąc przeciw Pawłowi których nie byli silni pokazać
Powiedział zaś Paweł przed trybuną Cezara stojący jestem gdzie mnie trzeba być sądzonym Judejczykom nic uczyniłem niesprawiedliwość jak i ty bardzo dobrze poznajesz
Jeśli wprawdzie bowiem czynię niesprawiedliwość i zasługującego śmierci robiłem coś nie wzbraniam się umrzeć jeśli zaś nic jest o które ci oskarżają mnie nikt mnie może im darować Cezara przywołuję
Dni zaś gdy przeminęły pewne Agryppa król i Bernike przyszli do Cezarei zamierzywszy pozdrowić Festusa
odnośnie którego gdy stałem się ja w Jerozolimie ukazali się arcykapłani i starsi Judejczyków prosząc przeciw niemu sprawiedliwości
Spory zaś jakieś co do własnej religii mieli przeciw niemu i odnośnie jakiegoś Jezusa który zmarł o którym zapewniał Paweł żyć
Agryppa zaś do Festusa powiedział chciałem i sam tego człowieka usłyszeć zaś jutro mówi usłyszysz go
Tego więc następnego dnia gdy przyszedł Agryppa i Bernike z wielką okazałością i gdy weszli do audytorium razem z zarówno trybunami i mężami na wyniesieniu będących miasta i gdy rozkazał Festus został przyprowadzony Paweł
i mówi Festus Agryppo królu i wszyscy będący obecnymi razem z nami mężowie widzicie tego odnośnie którego całe mnóstwo Judejczyków wstawiło się u mnie w zarówno Jerozolimie i tutaj wołając przeciw nie trzeba żyć mu już dłużej nie
Ja zaś chwyciwszy nic zasługującego śmierci on czynić i sam zaś ten gdy przywołał czcigodnego osądziłem posłać go
Odnośnie którego niezawodnego coś napisać panu nie mam dlatego wyprowadziłem naprzód go przed wami i najbardziej przed ciebie królu Agryppo żeby przesłuchanie które stało się posiadałbym coś napisać
Nierozumne bowiem mi zdaje się posyłając więźnia aby nie i przeciw niemu przyczyny kary zaznaczyć
najbardziej znawcą będąc ty znający wszystkich tych u Judejczyków zwyczajów zarówno i sporów dlatego proszę ciebie cierpliwie wysłuchać mnie
I teraz z powodu nadziei względem ojców obietnicy która stała się przez Boga stanąłem który jest sądzony
ku której dwunastoplemię nasze w napięciu nocą i dniem służąc ma nadzieję przyjść za tę nadzieję jestem oskarżony królu Agryppo przez Judejczyków
Co i uczyniłem w Jerozolimie i wielu ze świętych ja w strażnicach zamknąłem od arcykapłanów władzę wziąwszy gdy są zabijani zarówno ich przynosiłem kamyk
i po wszystkich zgromadzeniach wielokrotnie karząc ich zmuszałem bluźnić bardziej zarówno popadając w szał przeciw nim prześladowałem aż i do z zewnątrz miast
W których i idąc do Damaszku z władzą i pełnomocnictwem od arcykapłanów
w dnia środku na drodze zobaczyłem królu z nieba ponad jasność słońca które oświeciło mnie światło i tych ze mną idących
Wszyscy zaś gdy upadliśmy my na ziemię usłyszałem głos mówiący do mnie i mówiący hebrajską mową Saulu Saulu dlaczego Mnie prześladujesz trudno ci przeciw ościeniom wierzgać
Ale powstań i stań na stopy twoje na to bowiem zostałem ukazany tobie wcześniej wyznaczyć ręką ciebie jako podwładnego i świadka który zarówno zobaczyłeś które zarówno zostanie ukazane przeze mnie ci
wyrywając sobie ciebie z ludu i pogan do których teraz ciebie wysyłam
otworzyć oczy ich i nawrócić się z ciemności ku światłu i z władzy szatana do Boga wziąć im uwolnienie od grzechów i dział w którzy są uświęceni wiarą we Mnie
ale tym w Damaszku najpierw i Jerozolimie w całej zarówno krainie Judei i poganom oznajmiałem opamiętać się i nawrócić się do Boga godne nawrócenia dzieła robiąc
Pomocy więc uzyskawszy od Boga aż do dnia tego stanąłem który jest świadczący małemu zarówno i wielkiemu nic oprócz mówiąc których zarówno prorocy powiedzieli mających nastąpić stać się i Mojżesz
jeśli poddany cierpieniom Pomazaniec jeśli pierwszy z powstania martwych światło ma zwiastować ludowi i poganom
On zaś nie szaleję mówi wielmożny Festusie ale prawdę i rozsądku wypowiedzi wypowiadam
Wie bowiem o tych król do którego i mówiąc otwarcie mówię ukrywać się bowiem przed nim jakieś z tych nie jestem przekonany nic nie bowiem jest w kącie które jest uczynione to
zaś Paweł powiedział oby życzyłem sobie kolwiek Bogu i w małym i w wielkim nie jedynie ciebie ale i wszystkim słuchających mnie dzisiaj stać się takimi jak i ja jestem poza więzami tymi
A te gdy powiedział on powstał król i namiestnik zarówno Bernike i siedzący razem z nimi
I oddaliwszy się mówili do jedni drugich mówiąc że nic śmierci zasługującego lub więzów czyni człowiek ten
Gdy zaś zostało osądzone by odpływać nam do Italii przekazywali zarówno Pawła i jakichś innych więźniów setnikowi imieniem Juliusz z kohorty czcigodnej
Zarówno głębię naprzeciw Cylicji i Pamfilii przepłynąwszy zeszliśmy do Miry Licji
W dość licznych zaś dniach powoli płynąc i ledwo które stały się naprzeciw Knidos nie gdy dozwala nam wiatr podpłynęliśmy pod Kretę naprzeciw Salmony
Dość duży zaś czas gdy przeminął i gdy jest już niebezpieczne żeglowanie z powodu i tego że post już przeminąć przestrzegał Paweł
mówiąc im mężowie widzę że ze zniewagą i wielką stratą nie jedynie ładunku i statku ale i dusz naszych zamierzać być żeglowanie
zaś setnik sternikowi i właścicielowi statku był przekonany bardziej niż przez Pawła co jest mówione
Nieodpowiednia zaś przystań będąca do zimowania większość ustanowiła postanowienie zostać wyprowadzonymi a stamtąd jeśli jakoś oby mogą przyszedłszy do Feniksu przezimować przystań Krety patrzącej na południowyzachód i na północnyzachód
Gdy został wspólnie porwany zaś statek i nie mogący sprostać wiatrowi poddawszy byliśmy niesieni
i trzeciego własnoręcznie sprzęt statku wyrzuciliśmy
Wielki zaś bez jedzenia będąc wtedy zostawszy postawionym Paweł w środku ich powiedział trzeba było wprawdzie o mężowie którzy byli posłuszni władzy mojej nie być wyprowadzonymi z Krety pozyskać zarówno zniewagę tę i stratę
A teraz namawiam was być wesołymi odrzucanie bowiem duszy żadne będzie od was oprócz statku
Stanął obok bowiem mnie nocy tej zwiastun Boga którego jestem któremu i służę
mówiąc nie bój się Pawle Cezarowi tobie trzeba stanąć i oto darował ci Bóg wszystkich płynących z tobą
i spuściwszy sondę znaleźli sążni dwadzieścia krótko zaś oddaliwszy się i znowu spuściwszy sondę znaleźli sążni piętnaście
zaś żeglarze gdy szukają uciec ze statku i gdy spuścili łódź do morza pod pretekstem jak od dzioba zamierzając kotwice wyciągnąć
Powiedział Paweł setnikowi i żołnierzom jeśli nie ci pozostaliby na statku wy zostać uratowanymi nie możecie
Wtedy żołnierze odcięli liny łodzi i pozwolili im wypaść
Powiedziawszy zaś te i wziąwszy chleb podziękował Bogu przed wszystkimi i połamawszy zaczął jeść
Będącymi dobrej myśli zaś którzy stali się wszyscy i oni wzięli pożywienie
I kotwice zrzuciwszy pozostawili w morze równocześnie zwolniwszy wiązania steru i podniósłszy żagiel na przedzie wiejącym trzymali ku brzegowi
Wpadłszy zaś na miejsce znajdujące się między dwoma prądami morskimi wpędzili okręt i wprawdzie dziób osadziwszy się pozostał niewzruszony zaś rufa była łamana przez gwałt fal
i pozostali którzy wprawdzie na deskach którzy zaś na jakichś tych ze statku i tak stało się wszyscy zostać uratowanymi na ląd
I zostawszy uratowanymi wtedy poznali że Malta wyspa jest nazywana
zaś barbarzyńcy podawali nie która zdarzyła się życzliwość nam zapaliwszy bowiem ognisko wzięli wszystkich nas z powodu deszczu który nadciągnął i z powodu zimna
Gdy zebrał zaś Paweł chrustu mnóstwo i gdy nałożył na ognisko żmija z gorąca wyszedłszy uczepiła się ręki jego
ci zaś oczekiwali go zamierzać być nabrzmiałym lub upaść nagle martwym przez wiele zaś oni gdy oczekują i gdy widzą nic przewrotnego na nim stającego się zmieniając zdanie mówili bogiem on być
Stało się zaś ojcu Publiusza gorączkami i czerwonką który jest obejmowany leżeć do którego Paweł wszedłszy i pomodliwszy się nałożywszy ręce na niego uzdrowił go
To więc gdy stało się i pozostali mający słabości na wyspie podchodzili i byli uleczani
Którzy i wieloma szacunkami szanowali nas i którzy są wyprowadzanymi nałożyli ku potrzebie
I zostawszy sprowadzonymi w dół do Syrakuz pozostaliśmy dni trzy
Skąd obszedłszy obok przyszliśmy do Regium i po jednym dniu gdy powstał wiatr południowy na drugi dzień przyszliśmy do Puteoli
Gdzie znalazłszy braci zostaliśmy poproszeni przez nich pozostać dni siedem i tak do Rzymu przyszliśmy
A stamtąd bracia usłyszawszy odnośnie nas wyszli na spotkanie nas aż do Appii Forum i Trzech Gospód tych zobaczywszy Paweł podziękowawszy Bogu przyjął otuchy
Dla tej więc przyczyny prosiłem was zobaczyć i powiedzieć do ze względu na bowiem nadzieję Izraela łańcuchem tym jestem objęty
Wyznaczywszy zaś mu dzień przyszli do niego w gościnę liczniejsi którym wyjaśniał zaświadczając o Królestwie Boga przekonując zarówno ich co do Jezusa z zarówno Prawa Mojżesza i proroków od rana aż do wieczora
I ci wprawdzie zostali przekonani co jest mówione ci zaś nie uwierzyli
mówiąc pójdź do ludu tego i powiedz słuchaniem będziecie słuchać i nie zrozumielibyście i patrząc będziecie patrzeć i nie zobaczylibyście
Zostało utuczone bowiem serce ludu tego i uszami z trudem usłyszeli i oczy ich zamknęli by czasem nie zobaczyliby oczyma i uszami usłyszeliby i sercem zrozumieliby i nawróciliby się i uzdrowiłbym ich
Znajome więc niech jest wam że poganom zostało wysłane to zbawienne Boga oni i usłyszą
a te on gdy powiedział odeszli Judejczycy wielki mający pośród siebie spór
Pozostał zaś Paweł dwulecie całe we własnym wynajmowanym mieszkaniu i przyjął wszystkich wchodzących do niego
głosząc Królestwo Boga i nauczając tych o Panu Jezusie Pomazańcu z całą śmiałością bez przeszkód
przez którego otrzymaliśmy łaskę i wysłannictwo ku posłuszeństwu wiary wśród wszystkich narodów dla imienia Jego
Wśród których jesteście i wy powołani Jezusa Pomazańca
wszystkim będącym w Rzymie umiłowanym Boga powołanym świętym łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
To zaś jest zostać razem zachęconymi wśród was przez wśród jednych drugim wiarę waszą zarówno i moją
Nie chcę zaś was nie rozumieć bracia że wielokrotnie postanowiłem przyjść do was i zostałem powstrzymany aż do dotychczas aby owoc jakiś posiadałbym i w was tak jak i wśród pozostałych narodów
Grekom zarówno i barbarzyńcom mądrym zarówno i nierozumnym winny jestem
tak według mnie ochocze i wam w Rzymie ogłosić dobrą nowinę
Nie bowiem wstydzę się dobrej nowiny Pomazańca moc bowiem Boga jest ku zbawieniu każdemu wierzącemu Judejczykowi zarówno najpierw i Grekowi
Jest objawiany bowiem gniew Boga z nieba przeciwko każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi tych prawdę w niesprawiedliwości zatrzymujących
Bowiem niewidzialne Jego od stworzenia świata w czynach które są zauważalne są oglądane zarówno wieczna Jego moc i boskość ku być im niemożliwi do obronienia
Dlatego że poznawszy Boga nie jak Boga chwalili lub podziękowali ale zostali uczynieni próżnymi w rozważaniach ich i zostało zaćmione nierozumne ich serce
i zmienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka i ptaków i czworonogów i pełzających
Dlatego i wydał ich Bóg w pożądliwości serc ich na nieczystość doznawać znieważenia ciała ich między sobą
którzy zmienili prawdę Boga na kłamstwo i czcili i służyli stworzeniu wbrew Temu który stworzył który jest błogosławiony na wieki amen
podobnie zarówno i męskie odrzuciwszy zgodne z naturą użycie żeńskim dali się zapalić przez pragnienie ich ku jedni drugim męskie w męskich by bezwstyd sprawując i zapłatę którą trzeba było za to zwiedzenie ich na sobie samych odbierając
I tak jak nie próbowali by Boga mieć w poznaniu wydał ich Bóg na niewypróbowanie umysłu by czynić nie będące stosownym
którzy przepis Boga poznawszy że takie robiący godni śmierci są nie jedynie je czynią ale i zgadzają się z robiącymi
Liczysz zaś na to o człowieku sądzący takie robiąc i czyniący je że Ty wymkniesz się od wyroku Boga
Lub bogactwo dobroci Jego i powściągliwości i cierpliwości zlekceważysz nie rozumiejąc że łagodność Boga do nawrócenia cię prowadzi
Według zaś twardości twojej i niezdolnego do zmiany myślenia serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego wyroku Boga
wprawdzie w wytrwałości czynu dobrego chwały i szacunku i niezniszczalności szukającym życie wieczne
zaś z niesnasek i którzy są nieposłuszni wprawdzie prawdzie którzy są posłuszni zaś niesprawiedliwości wzburzenie i gniew
Ucisk i udręka na każdą duszę człowieka sprawiającego złe Judejczyka zarówno najpierw i Greka
chwała zaś i szacunek i pokój każdemu czyniącemu dobre Judejczykowi zarówno najpierw i Grekowi
Ilu bowiem bez Prawa zgrzeszyli bez Prawa i zginą i ilu w Prawie zgrzeszyli przez Prawo zostaną osądzeni
Które ukazują dzieło Prawa zapisany w sercach ich świadczące razem im sumienie i pomiędzy między sobą zamierzenia oskarżając lub i broniąc
Oto ty Judejczyk jesteś określany i dajesz sobie spoczywać na Prawie i chlubisz się w Bogu
i znasz wolę i badasz przewyższające który jesteś pouczany z Prawa
karcącym nierozsądnych nauczycielem niemowląt mający formę poznania i prawdy w Prawie
I osądzi z natury nieobrzezanie Prawo spełniający ciebie przez pismo i obrzezania przestępcę Prawa
ale ten w ukryciu Judejczyk i obrzezanie serca przez Ducha nie pismem tego pochwała nie od ludzi ale od Boga
Nie oby stało się niech staje się zaś Bóg prawdziwy każdy zaś człowiek kłamca tak jak jest napisane jak kolwiek zostałbyś uznany za sprawiedliwego w słowach twoich i zwyciężyłbyś podczas być sądzonym ci
I czy tak jak bluźnią nam i tak jak mówią niektórzy nam mówić że uczynilibyśmy złe aby przyszłoby dobre których wyrok zgodny z prawem jest
Cóż więc przewyższamy nie w ogóle wcześniej oskarżyliśmy bowiem Judejczycy zarówno i Grecy wszyscy pod grzechem być
których usta przekleństwa i goryczy jest pełne są pełne
zniszczenie i nędza na drogach ich
i drogi pokoju nie poznali
wiemy zaś że ile Prawo mówi do tych w Prawie mówi aby każde usta zostałoby zatrzymane zostałyby zatrzymane i podsądny stałby się cały świat Bogu
Teraz zaś bez Prawa sprawiedliwość Boga jest objawiona które jest zaświadczane przez Prawo i proroków
sprawiedliwość zaś Boga przez wiarę Jezusa Pomazańca dla wszystkich i na wszystkich wierzących nie bowiem jest rozróżnienie
Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga
podczas powściągliwości Boga ze względu na wykazanie sprawiedliwości Jego w teraz porze ku być On sprawiedliwy i który czyni sprawiedliwym z wiary Jezusa
Czy Judejczyków Bóg jedynie wcale nie zaś i pogan tak i pogan
ponieważ jeden Bóg który uzna za sprawiedliwe obrzezanie z wiary i nieobrzezanie przez wiarę
Co bowiem Pismo mówi uwierzył zaś Abraham Bogu i zostało poczytane mu za sprawiedliwość
tak jak i Dawid mówi szczęście człowieka któremu Bóg liczy sprawiedliwość bez czynów
Szczęśliwi którym zostały odpuszczone bezprawia i których zostały zakryte grzechy
Szczęście więc to nad obrzezanie czy i nad nieobrzezanie mówimy bowiem że została poczytana Abrahamowi wiara za sprawiedliwość
i znak otrzymał obrzezania pieczęć sprawiedliwości wiary w nieobrzezaniu ku być mu ojcem wszystkich wierzących przez nieobrzezanie ku zostać policzona i im sprawiedliwość
i ojcem obrzezania dla tych nie z obrzezania jedynie ale i dla tych idących w szeregu śladami w nieobrzezaniu wiary ojca naszego Abrahama
jeśli bowiem z Prawa dziedzice jest uczyniona pustą wiara i jest uznana za bezużyteczną obietnica
Dla tego z wiary aby według łaski ku być mocną obietnica całego nasienia nie z Prawa jedynie ale i z wiary Abrahama który jest ojciec wszystkich nas
Tak jak jest napisane że ojciec wielu narodów położyłem cię naprzeciw któremu uwierzył w Boga ożywiającego martwych i wzywającego nie będące jak będące
i nie który stał się słabym w wierze nie dostrzegał jego samego ciało już które jest uczynione martwym stu lat gdzieś będąc i uśmiercone łono Sary
i zostawszy w pełni zapewnionym że co obiecał mocny jest i uczynić
Dlatego i zostało poczytane mu za sprawiedliwość
ale i z powodu nas którym ma być policzone wierzącym w Tego który wzbudził Jezusa Pana naszego z martwych
który został wydany przez upadki nasze i został wzbudzony z powodu uznania za sprawiedliwych nas
przez którego i dostęp powzięliśmy w wierze do łaski tej w której stanęliśmy i chlubimy się z powodu nadziei chwały Boga
nie jedynie zaś ale i chlubimy się w uciskach wiedząc że ucisk wytrwałość sprawia
Ledwo bowiem za sprawiedliwego ktoś umrze za bowiem dobrego może ktoś i śmie umrzeć
nie jedynie zaś ale i chlubiąc się w Bogu przez Pana naszego Jezusa Pomazańca przez którego teraz pojednanie otrzymaliśmy
Przez to tak jak przez jednego człowieka grzech na świat wszedł i przez grzech śmierć i tak na wszystkich ludzi śmierć przeszła na to wszyscy zgrzeszyli
ale zakrólowała śmierć z Adamem aż do Mojżesza i nad tymi nie którzy zgrzeszyli na podobieństwo przestępstwa Adama który jest wzór mającego przyjść
Ale nie jak upadek tak i dar łaski jeśli bowiem z powodu jednego upadku liczni umarli wiele bardziej łaska Boga i dar w łasce Jednego człowieka Jezusa Pomazańca względem wielu zaobfitowała
i nie jak przez jednego który zgrzeszył dar wprawdzie bowiem wyrok za jednego ku potępieniu zaś dar łaski za wiele upadków ku sprawiedliwości
Jeśli bowiem z powodu jednego upadku śmierć zakrólowała z powodu jednego wiele bardziej obfitowanie łaski i daru sprawiedliwości biorący w życiu będą królować przez jednego Jezusa Pomazańca
Zatem więc jak przez jednego upadek na wszystkich ludzi ku potępieniu tak i przez jednego sprawiedliwego czynu na wszystkich ludzi ku uznaniu za sprawiedliwe życie
Tak jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka grzesznikami zostali ustanowieni liczni tak i przez posłuszeństwo Jednego sprawiedliwi zostaną ustanowieni liczni
aby tak jak zakrólował grzech w śmierci tak i łaska zakrólowałaby przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Pomazańca Pana naszego
Zostaliśmy pogrzebani razem z więc Nim przez zanurzenie w śmierć aby tak jak został wzbudzony Pomazaniec z martwych przez chwałę Ojca tak i my w nowości życia chodzilibyśmy
Jeśli bowiem zrośnięci staliśmy się podobieństwem śmierci Jego ale i powstania będziemy
Jeśli zaś umarliśmy razem z Pomazańcem wierzymy że i będziemy razem żyć z Nim
Tak i wy rozsądzajcie siebie samych martwymi wprawdzie być grzechowi żyjącymi zaś Bogu w Pomazańcu Jezusie Panu naszym
ani nie stawiajcie członków waszych jako oręża niesprawiedliwości grzechu ale stawajcie siebie samych Bogu jak z martwych żyjących i członki wasze jako oręża sprawiedliwości Bogu
Po ludzku mówię przez słabość ciała waszego tak jak bowiem postawiliście członki wasze niewoli nieczystości i bezprawiu ku bezprawiu tak teraz postawcie członki wasze niewoli sprawiedliwości ku uświęceniu
Tak że bracia moi i wy zostaliście uśmierceni dla Prawa przez ciało Pomazańca ku stać się wam innemu z martwych który został wzbudzony aby przynieślibyście owoc Bogu
teraz zaś zostaliśmy unieważnieni od Prawa umarłszy w którym zostaliśmy zatrzymani tak że być niewolnikiem nam w nowości Ducha a nie starości pisma
i zostało znalezione przeze mnie przykazanie ku życiu to ku śmierci
Bowiem grzech okazję otrzymawszy przez przykazanie zwiódł mnie i przez nie zabił
Tak że wprawdzie Prawo święte i przykazanie święte i sprawiedliwe i dobre
widzę zaś inne prawo w członkach moich walczące przeciwko Prawu umysłu mojego i zniewalające mnie prawem grzechu będącemu w członkach moich
Bowiem prawo Ducha życia w Pomazańcu Jezusie wyzwoliło mnie od prawa grzechu i śmierci
Bowiem niezdolne prawo w którym było słabe przez ciało Bóg swojego Syna posławszy w podobieństwie ciała grzechu i za grzech potępił grzech w ciele
Bowiem zamysł ciała śmierć zaś zamysł Ducha życie i pokój
Jeśli zaś Duch Tego który wzbudził Jezusa z martwych mieszka w was Ten który wzbudził Pomazańca z martwych ożywi i śmiertelne ciała wasze przez zamieszkującego Jego Ducha w was
Jeśli zaś dzieci i dziedzice dziedzice wprawdzie Boga współdziedzice zaś Pomazańca jeśli tylko współcierpimy aby i zostalibyśmy wspólnie uwielbieni
że i to stworzenie zostanie wyzwolone od niewoli zepsucia ku wolności chwały dzieci Boga
Wiemy bowiem że całe stworzenie wspólnie wzdycha i wspólnie rodzi w bólach aż do teraz
nie jedynie zaś ale i sami pierwociną Ducha mając i my sami w sobie wzdychamy usynowienia oczekując odkupienia ciała naszego
Bowiem w nadziei zostaliśmy zbawieni nadzieja zaś która jest pokazana nie jest nadzieja co bowiem widzi ktoś po co i ma nadzieję
Tak samo zaś i Duch wspiera słabości nasze bowiem co modlilibyśmy się według tego jak trzeba nie wiemy ale sam Duch wstawia się za nami wzdychaniami niewysłowionymi
Gdyż których wcześniej poznał i przeznaczył podobnych do obrazu Syna Jego ku być Mu pierworodnym wśród wielu braci
których zaś przeznaczył tych i wezwał i których wezwał tych i uznał za sprawiedliwych których zaś uznał za sprawiedliwych tych i uwielbił
Który rzeczywiście własnego Syna nie oszczędził ale za nas wszystkich wydał Go jak czyż nie i z Nim całą nam okaże łaskę
Kto sądzący Pomazaniec który umarł bardziej zaś i zostawszy podniesionym który i jest po prawicy Boga który i wstawia się za nami
że smutek mi jest wielki i nieustanny ból serca mojego
którzy są Izraelici których usynowienie i chwała i przymierza i ustanowienie Prawa i służba i obietnice
których ojcowie i z których Pomazaniec według ciała będący nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki amen
obietnicy bowiem słowo ten w porze tej przyjdę i będzie Sarze syn
Nie jedynie zaś ale i Rebeka z jednego łoża mając Izaaka ojca naszego
bowiem Mojżeszowi mówi zlituję się nad którym kolwiek zlitowałbym się i użalę się nad którym kolwiek użaliłbym się
Mówi bowiem Pismo faraonowi że ku temu to wzbudziłem cię żeby okazałbym w tobie moc moją i żeby zostałoby rozsławione imię moje na całej ziemi
Jeśli zaś chcąc Bóg ukazać gniew i oznajmić mocne Jego zniósł w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu które są wydoskonalone ku zgubie
i aby objawiłby bogactwo chwały Jego na naczyniach miłosierdzia które wcześniej przygotował ku chwale
których i wezwał nas nie jedynie z Judejczyków ale i z pogan
Jak i w Ozeaszu mówi nazwę nie lud mój ludem moim i nie która jest umiłowaną która jest umiłowaną
I będzie w miejscu o którym zostało powiedziane im nie lud mój wy tam zostaną nazywani synowie Boga żyjącego
Słowo bowiem spełniając i skracając w sprawiedliwości gdyż Słowo które jest skrócone uczyni Pan na ziemi
I tak jak przepowiedział Izajasz jeśli nie Pan Zastępów opuścił nam nasienia jak Sodoma kolwiek staliśmy się i jak Gomora kolwiek zostaliśmy przyrównani
Tak jak jest napisane oto kładę na Syjonie kamień potknięcia się i skałę zgorszenia i każdy wierzący w Niego nie zostanie zawstydzony
Bracia wprawdzie upodobanie mojego serca i prośba do Boga za Izraelem jest ku zbawieniu
Nie rozumiejąc bowiem Boga sprawiedliwość i własną sprawiedliwość szukając by postawić sprawiedliwości Boga nie zostali poddani
ale co mówi blisko ciebie przesłanie jest w ustach twoich i w sercu twoim to jest przesłanie wiary którą głosimy
Gdyż jeśli wyznałbyś przez usta twoje Pana Jezusa i uwierzyłbyś w sercu twoim że Bóg Go wzbudził z martwych zostaniesz zbawiony
nie bowiem jest rozróżnienie Judejczyka zarówno i Greka bowiem sam Pan wszystkich wzbogacający względem wszystkich przywołujących Go
Ale mówię czy nie usłyszeli przeciwnie do każdej ziemi wyszedł głos ich i do kresów świata zamieszkałego wypowiedzi ich
Izajasz zaś ośmiela się i mówi dałem się znaleźć Ja nie szukającym widzialny stałem się o Mnie nie pytających się
Do zaś Izraela mówi cały dzień wyciągałem ręce moje do ludu który jest nieposłuszny i sprzeciwiająy się
Mówię więc nie odtrącił Bóg lud Jego nie oby stało się i bowiem ja Izraelita jestem z nasienia Abrahama plemienia Beniamina
Panie proroków Twoich zabili i ołtarze Twoje zburzyli i ja zostałem pozostawiony sam i szukają duszy mojej
tak więc i w tym teraz porze resztka według wybrania łaski stała się
tak jak jest napisane dał im Bóg ducha odrętwienia oczy nie widzieć i uszy nie słyszeć aż do dzisiaj dnia
i Dawid mówi niech stanie się stół ich za pułapkę i za potrzask i za zgorszenie i za odpłatę im
niech zostaną zaćmione oczy ich by nie widzieć i grzbiet ich przez całą zegnijcie równocześnie
Jeśli zaś upadek ich bogactwo świata i porażka ich bogactwo pogan ile więcej bardziej wypełnienie ich
Jeśli jakoś pobudziłbym do zazdrości moje ciało i zbawiłbym niektórych z nich
Jeśli zaś pierwocina święta i ciasto i jeśli korzeń święty i gałęzie
Jeśli zaś niektóre gałęzie zostały odłamane ty zaś z dzikiego drzewa oliwnego będąc zostałeś wszczepiony wśród nich i współuczestnik korzenia i tłustości drzewa oliwnego stałeś się
Oto więc dobroć i surowość Boga na wprawdzie którzy spadli surowość na zaś ciebie dobroć jeśli utrzymałbyś się dobroć skoro i ty zostałeś odcięty
I oni zaś jeśli nie utrzymaliby niewiarę zostaną wszczepieni mocny bowiem jest Bóg znów wszczepić ich
Jeśli bowiem ty z tego według natury zostałeś odcięty dzikiego drzewa oliwnego i obok natury zostałeś wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne jak wiele bardziej tamci według natury zostaną wszczepieni własnemu drzewu oliwnemu
i tak cały Izrael zostanie zbawiony tak jak jest napisane przyjdzie z Syjonu który ratuje i odwróci bezbożności od Jakuba
i to dla nich ode Mnie przymierze kiedy zabrałbym grzechy od nich
nieżałowane bowiem dary łaski i powołanie Boga
Tak jak bowiem i wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu teraz zaś doznajecie litości z powodu tych nieposłuszeństwa nieposłuszeństw
tak i ci teraz nie okazali posłuszeństwa z powodu waszego miłosierdzia aby i oni doznaliby litości
O głębia bogactwa i mądrości i poznania Boga jak niezbadane wyroki Jego i niezgłębione drogi Jego
Lub kto pierwszy dał Jemu i zostanie odpłacone jemu
Gdyż z Niego i przez Niego i ku Niemu wszystkie Jemu chwała na wieki amen
i nie dostosowujcie swojej postaci do wieku tego ale dajcie się przemienić odnowieniem umysłu waszego ku rozpoznawać was co wola Boga dobre i bardzo podobające się i dojrzałe
Błogosławcie prześladujących was błogosławcie a nie przeklinajcie
Radować się z radującymi się i płakać z płaczącymi
Bowiem przywódcy nie są strach dobrym czynom ale złym chcesz zaś nie bać się władzy dobre czyń i będziesz miał pochwałę od niej
Dlatego konieczność być poddanymi nie jedynie z powodu gniewu ale i z powodu sumienia
Przez to bowiem i podatki spełniacie publicznymi sługami bowiem Boga są ku temu to trwającymi niezłomnie
Bowiem nie będziesz cudzołożył nie będziesz mordował nie będziesz kradł nie będziesz składał fałszywego świadectwa nie będziesz pożądał i jeśli jakieś inne przykazanie w tym słowie jest połączone w tym będziesz miłował bliźniego twojego jak siebie
I to wiedząc porę że godzina nasza już ze snu zostać wzbudzonym teraz bowiem bliżej nasze zbawienie niż gdy uwierzyliśmy
Noc posunęła się naprzód zaś dzień zbliżył się odłożylibyśmy więc czyny ciemności a przyobleklibyśmy się oręż światła
Jak podczas dnia godnie chodzilibyśmy nie biesiadom i pijaństwom nie łóżkom i rozpustom nie kłótni i zazdrości
Ale przywdziejcie Pana Jezusa Pomazańca i ciała starania nie czyńcie względem pożądliwości
Jedzący nie jedzącego nie niech wzgardza i nie jedzący jedzącego nie niech sądzi Bóg bowiem go przygarnął
Myślący o dniu Panu myśli i nie myślący dzień Panu nie myśli jedzący Panu je dziękuje bowiem Bogu i nie jedzący Panu nie je i dziękuje Bogu
Nikt bowiem z nas dla siebie samego żyje i nikt dla siebie samego umiera
Na to bowiem Pomazaniec i umarł i powstał i ożył aby i nad martwymi i nad żyjącymi zapanowałby
Ty zaś dlaczego sądzisz brata twojego lub i ty dlaczego wzgardzasz brata twojego wszyscy bowiem staniemy przy trybunie Pomazańca
Jest napisane bowiem żyję Ja mówi Pan że przede Mną zegnie się wszelkie kolano i każdy język wyzna Bogu
Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie że nic pospolitym z powodu siebie samego jeśli nie poczytującym sobie że coś pospolitym być temu pospolitym
Nie bowiem jest Królestwo Boga pokarm i napój ale sprawiedliwość i pokój i radość w Duchu Świętym
Bowiem w tych będący niewolnikiem Pomazańcowi bardzo podobające się Bogu i wypróbowane ludziom
Zatem więc tych pokoju zabiegalibyśmy i tych zbudowania ku jedni drugim
Jesteśmy winni zaś my mocni słabościom niemocnych znosić i nie sobie samym przypodobać się
i bowiem Pomazaniec nie sobie samemu przypodobał się ale tak jak jest napisane zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie
Jak wiele bowiem zostało wcześniej napisane ku naszej nauce zostało wcześniej napisane aby przez wytrwałość i zachętę Pism nadzieję mielibyśmy
zaś Bóg wytrwałości i zachęty oby dał wam to samo myśleć wśród jedni drugich według Pomazańca Jezusa
aby jednomyślnie w jednych ustach uwielbilibyście Boga i Ojca Pana naszego Jezusa Pomazańca
Dlatego przygarniajcie jedni drugich tak jak i Pomazaniec przygarnął nas ku chwale Boga
zaś poganie za miłosierdzie wysławić Boga tak jak jest napisane przez to wyznam cię wśród pogan i imieniu Twojemu będę śpiewał
I znowu mówi zostańcie rozweseleni poganie z ludem Jego
i znów chwalcie Pana wszyscy poganie i chwalcie Go wszystkie ludy
i znów Izajasz mówi będzie korzeń Jessego i wstający przewodzić pogan na nim poganie będą mieć nadzieję
zaś Bóg nadziei oby wypełnił was całą radością i pokojem podczas wierzyć ku obfitować wam w nadziei przez moc Ducha Świętego
Jestem przekonany zaś bracia moi i sam ja o was że i sami napełnieni jesteście dobrocią którzy jesteście wypełnieni całym poznaniem mogący i jedni drugich napominać
nie bowiem ośmielę się mówić o czymś czego nie sprawił Pomazaniec przeze mnie do posłuszeństwa poganom słowem i czynem
przez moc znaków i cudów w mocy Ducha Boga tak że mnie z Jeruzalem i kołem aż do Ilirii wypełnić dobrą nowinę Pomazańca
ale tak jak jest napisane którym nie zostało ogłoszone o Nim zobaczą i którzy nie słyszeli zrozumieją
Dlatego i doznawałem przeszkód wiele przyjść do was
jak jeśli poszedłbym do Hiszpanii przyjdę do was mam nadzieję bowiem przechodząc obejrzeć was i przez was zostać wyprawionym tam jeśli wami najpierw z poszczególna zostałbym nakarmiony
Znalazły upodobanie bowiem Macedonia i Achaja wspólnotę jakąś uczynić względem ubogich świętych w Jeruzalem
Znaleźli upodobanie bowiem i winni ich są jeśli bowiem duchowymi ich stali się wspólnikami poganie są winni i w cielesnych spełnić społeczną służbę dla nich
To więc wypełniwszy i opieczętowawszy sobie dla nich owoc ten odejdę przez was do Hiszpanii
Zachęcam zaś was bracia przez Pana naszego Jezusa Pomazańca i przez miłość Ducha by walczyć razem ze mną w modlitwach za mnie do Boga
aby zostałbym wyratowany od którzy są nieposłuszni w Judei i aby posługa moja względem Jeruzalem bardzo godna przyjęcia stałaby się świętym
aby w radości przyszedłbym do was przez wolę Boga i odpocząłbym razem z wami
aby ją przyjęlibyście w Panu godnie świętych i stanęlibyście przy niej w jakiej kolwiek was potrzebowałaby sprawie i bowiem ona opiekunka wielu stała się i samego mnie
Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę współpracowników moich w Pomazańcu Jezusie
którzy za duszę moją swoją szyję podsunęli którym nie ja sam dziękuję ale i wszystkie zgromadzenia pogan
i w domu ich zgromadzenie pozdrówcie Epeneta umiłowanego mojego który jest pierwocina Achai w Pomazańcu
Pozdrówcie Andronika i Junię krewnych moich i współwięźniów moich którzy są znaczni wśród wysłanników którzy i przede mną stali się w Pomazańcu
Pozdrówcie Urbana współpracownika naszego w Pomazańcu i Stachysa umiłowanego mojego
Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę trudzące się w Panu pozdrówcie Persydę umiłowaną która wiele utrudziła się w Panu
Pozdrówcie Rufusa wybranego w Panu i matkę jego i moją
Pozdrówcie Asynkrytusa Flegonta Hermasa Patroba Hermesa i z nimi braci
Pozdrówcie Filologa i Julię Nereusza i siostrę jego i Olimpasa i z nimi wszystkich świętych
Zachęcam zaś was bracia by baczyć na tych poróżnienia i zgorszenia wbrew nauce które wy nauczyliście się czyniących i odchylajcie się od nich
bowiem tacy Panu naszemu Jezusowi Pomazańcowi nie są niewolnikami ale swojemu brzuchowi i przez gładkie mówienie i wysławianie zwodzą serca niewinnych
Pozdrawiają was Tymoteusz współpracownik mój i Lucjusz i Jazon i Sozypater krewni moi
Pozdrawia was Gajus goszczący mnie i zgromadzenie całe pozdrawia was Erast zarządca miasta i Kwartus brat
zaś mogącemu was utwierdzić według dobrej nowiny mojej i głoszenia Jezusa Pomazańca według objawienia tajemnicy dla czasów wiecznych która jest trzymana w milczeniu
Paweł powołany wysłannik Jezusa Pomazańca przez wolę Boga i Sostenes brat
zgromadzeniu Boga będącemu w Koryncie którzy są poświęceni w Pomazańcu Jezusie powołanym świętym ze wszystkimi przywołującymi imię Pana naszego Jezusa Pomazańca w każdym miejscu ich zarówno i naszym
Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
że we wszystkim zostaliście ubogaceni w Nim we wszelkim słowie i wszelkim poznaniu
który i utwierdzi was aż do końca nienagannych w dniu Pana naszego Jezusa Pomazańca
Proszę zaś was bracia przez imię Pana naszego Jezusa Pomazańca aby to samo mówilibyście wszyscy i nie byłoby byłyby w was rozdarcia aby bylibyście zaś którzy są wydoskonaleni w tej samej myśli i w tym samym mniemaniu
Dziękuję Bogu że nikogo z was zanurzyłem jeśli nie Kryspusa i Gajusa
Zanurzyłem zaś i Stefana dom w końcu nie wiem czy kogoś innego zanurzyłem
Jest napisane bowiem zniszczę mądrość mądrych i zrozumienie rozumnych odrzucę
skoro zaś i Judejczycy znaku proszą i Grecy mądrości szukają
dla samych zaś powołanych Judejczyków zarówno i Greków Pomazańca Boga mocą i Boga mądrością
gdyż głupie Boga mądrzejsze od ludzi jest i słabe Boga mocniejsze od ludzi jest
ale głupie świata wybrał Bóg aby mądrych zawstydzałby i słabych świata wybrał Bóg aby zawstydzałby mocne
i niskiego rodu świata i które jest wzgardzone wybrał Bóg i nie istniejące aby to co istniejące mógłby unieważnić
Przez Niego zaś wy jesteście w Pomazańcu Jezusie który stał się dla nas mądrość od Boga sprawiedliwość zarówno i poświęcenie i odkupienie
Nie bowiem osądziłem znać coś wśród was jeśli nie Jezusa Pomazańca i to który jest ukrzyżowany
I ja w słabości i w strachu i w drżeniu wielkim stałem się u was
a słowo moje i ogłaszanie moje nie w przekonywujących ludzkiej mądrości słowach ale w przejawie Ducha i mocy
Ale tak jak jest napisane co oko nie zobaczyło i ucho nie usłyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło to przygotował Bóg miłującym Go
Nam zaś Bóg objawił przez Ducha Jego bowiem Duch wszystkie bada i głębokości Boga
Kto bowiem zna ludzi te człowieka jeśli nie duch ludzki w nim tak i te Boga nikt zna jeśli nie Duch Boga
które i mówimy nie w nauczonych ludzkiej mądrości słowach ale w nauczonych Ducha Świętego duchowymi duchowe porównując
Zmysłowy zaś człowiek nie przyjmuje tych Ducha Boga głupota bowiem jemu jest i nie może poznać że duchowo jest rozsądzane
A ja bracia nie mogłem powiedzieć wam jak duchowym ale jak cielesnym jak niemowlętom w Pomazańcu
Mleko wam dałem pić i nie pokarm jeszcze nie bowiem mogliście ale ani jeszcze teraz możecie
jeszcze bowiem cieleśni jesteście kiedy bowiem w was zazdrość i kłótnia i poróżnienia czyż nie cieleśni jesteście i według człowieka postępujecie
Kim więc jest Paweł kim zaś Apollos ale czy słudzy przez których uwierzyliście i każdemu jak Pan dał
Sadzący zaś i dający pić jeden są każdy zaś własną zapłatę otrzyma według własnego trudu
każdego dzieło widoczny stanie się bowiem dzień pokaże gdyż w ogniu jest objawiane i każdego dzieło jaki jest ogień wypróbuje
Nie wiecie że świątynia Boga jesteście i Duch Boga mieszka w was
i znowu Pan zna rozważania mądrych że są próżne
Tak nas niech zalicza człowiek jak podwładnych Pomazańca i zarządców tajemnic Boga
że nie przed porą coś sądźcie aż kiedykolwiek przyszedłby Pan który i wydobędzie na światło ukryte ciemności i ukaże postanowienia serc i wtedy pochwała stanie się każdemu od Boga
Te zaś bracia odnosiłem do siebie i Apollosa przez was aby w nas nauczylibyście się nie ponad co jest napisane myśleć aby nie jeden ponad jednego bylibyście nadęci przeciw innemu
Kto bowiem cię wyróżnia co zaś masz co nie otrzymałeś jeśli zaś i otrzymałeś dlaczego chlubisz się jak nie otrzymawszy
Już którzy są zaspokojeni jesteście już wzbogaciliście się niezależnie od nas królowaliście i oby rzeczywiście królowaliście aby i my z wami razem królowalibyśmy
Uważam bowiem że Bóg nas wysłanników ostatnimi pokazał jak skazanych na śmierć gdyż teatr staliśmy się światu i zwiastunom i ludziom
Aż do tej teraz godziny i jesteśmy głodni i pragnęlibyśmy i jesteśmy nadzy i jesteśmy bici pięściami i jesteśmy na tułaczce
i trudzimy się pracując własnymi rękami będąc znieważanymi błogosławimy będąc prześladowanymi znosimy
Przez to posłałem wam Tymoteusza który jest dziecko moje umiłowane i wierne w Panu który wam przypomni drogi moje w Pomazańcu tak jak wszędzie w każdym zgromadzeniu nauczam
Przyjdę zaś szybko do was jeśli Pan chciałby i poznam nie słowo tych którzy są zarozumiali ale moc
Całkowicie jest słyszany wśród was nierząd i taki nierząd który ani wśród narodów jest wymieniany że żonę ktoś ojca mieć
A wy którzy są nadętymi jesteście i wcale bardziej zasmuciliście się aby zostałby usunięty z pośród was ten czynu tego który uczynił
w imieniu Pana naszego Jezusa Pomazańca zostawszy zebranymi wy i mój duch z mocą Pana naszego Jezusa Pomazańca
Oczyśćcie więc stary zakwas aby bylibyście nowe ciasto tak jak jesteście przaśni i bo jako Pascha nasza za nas został złożony w ofierze Pomazaniec
tak że świętowalibyśmy nie w zakwasie starym ani w zakwasie złości i niegodziwości ale w przaśnikach szczerości i prawdy
A nie wcale z rozpustnikami świata tego lub z chciwcami lub zdziercami lub bałwochwalcami skoro jesteście zobowiązani zatem z tego świata wyjść
Co bowiem mi i tych z zewnątrz sądzić czyż nie tych wewnątrz wy sądzicie
Tych zaś z zewnątrz Bóg osądzi i usuniecie tego niegodziwego z was samych
Śmie ktoś z was sprawę mając do innego być sądzonym przed niesprawiedliwymi a nie przed świętymi
Nie wiecie że święci świat będą sądzić i jeśli w was jest sądzony świat niegodni jesteście sądzeń najmniejszych
Ale brat z bratem jest sądzony i to przed niewierzącymi
Ale wy czynicie niesprawiedliwość i pozbawiacie i te braci
i tacy jacyś byliście ale obmyliście się ale zostaliście poświęceni ale zostaliście uznani za sprawiedliwych w imieniu Pana Jezusa i w Duchu Boga naszego
Pokarmy dla brzucha i brzuch dla pokarmów zaś Bóg i ten i te udaremni zaś ciało nie dla nierządu ale dla Pana i Pan dla ciała
zaś Bóg i Pana wzbudził i nas wzbudzi przez moc Jego
Czy nie wiecie że ciało wasze świątynia w was Świętego Ducha jest którego macie od Boga i nie jesteście was samych
Zostaliście wykupieni bowiem drogo oddajcie chwałę właśnie Bogu w ciele waszym i w duchu waszym które jest są Boga
Przez zaś nierządy każdy swoją żonę niech ma i każda swojego męża niech ma
Żonie mąż który jest zobowiązany z dobrej woli niech oddaje podobnie zaś i żona mężowi
Żona własnym ciałem nie włada ale mąż podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada ale żona
Nie pozbawiajcie się wzajemnie jeśli nie kto kolwiek z obopólnej zgody do pory aby mielibyście czas postu i modlitwy i znów przy tym samym schodzilibyście się aby nie próbowałby was szatan przez niepowściągliwość waszą
Chcę bowiem wszyscy ludzie być jak i ja ale każdy własny dar łaski ma z Boga ten wprawdzie tak ten zaś tak
Mówię zaś nieżonatym i wdowom dobry dla nich jest jeśli pozostaliby jak i ja
jeśli zaś i została oddzielona niech pozostaje niezamężna lub z mężem niech zostanie pojednana i mąż żonę nie oddalać
zaś pozostałym ja mówię nie Pan jeśli jakiś brat żonę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim nie niech oddala jej
i żona która ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią nie niech oddala go
Jest uświęcony bowiem mąż niewierzący przez żonę i jest uświęcona żona niewierząca w mężu skoro zatem dzieci wasze nieczyste jest są teraz zaś święte jest są
Jeśli nie każdemu jak przydzielił Bóg każdego jak wezwał Pan tak niech postępuje i tak w zgromadzeniach wszystkich zarządzam
Obrzezanie niczym jest i nieobrzezanie niczym jest ale przestrzeganie przykazań Boga
Niewolnik zostałeś wezwany nie ciebie niech martwi ale jeśli i możesz wolny stać się raczej korzystaj
Bowiem w Panu który został wezwany niewolnik wyzwoleniec Pana jest podobnie i wolny który został nazwany niewolnik jest Pomazańca
jeśli zaś i zaślubiłbyś się nie zgrzeszyłeś i jeśli zaślubiłaby się dziewica nie zgrzeszyła ucisk zaś ciała będą mieć tacy ja zaś was oszczędzam
To zaś mówię bracia że pora która jest skrócona w końcu jest aby i mający żony jak nie mający byliby
i płaczący jak nie płaczący a radujący się jak nie radujący się a kupujący jak nie nabywający
a korzystający świata tego jak nie wykorzystujący przemija bowiem postać świata tego
jest podzielona kobieta i dziewica niezamężna martwi się o Pana aby byłaby święta i ciałem i duchem zaś która zaślubiła się martwi się o świata jak przypodoba się mężowi
To zaś do waszych własnych będącej korzyścią mówię nie aby pętlę wam narzucałbym ale do dostojności i wytrwałości Panu nierozerwalnie
jeśli zaś ktoś być niestosownym do dziewicy jego wnioskuje jeśli byłby przekroczyć lata młodości i tak powinien stawać się co chce niech czyni nie grzeszy niech zaślubiają się
Który zaś postanowił mocno w sercu nie mając przymusu władzę zaś ma nad własną wolą i to osądził w sercu jego zachowywać swoją dziewicę dobrze czyni
Tak że i zaślubiający dobrze czyni zaś nie zaślubiający lepiej czyni
O pokarmach więc ofiarowanych bóstwom wiemy że niczym bożek w świecie i że żaden Bóg inny jeśli nie Jeden
A bowiem jeśli właśnie są którzy są nazywani bogowie czy to w niebie czy to na ziemi tak jak są bogowie liczni i panowie liczni
ale nam jeden Bóg Ojciec od którego wszystkie i my do Niego i jeden Pan Jezus Pomazaniec przez którego wszystkie i my przez Niego
Ale nie we wszystkich to poznanie niektórzy zaś z sumienia bożka aż do teraz jak ofiarowane bóstwu jedzą i sumienie ich słabe będąc jest splamione
i będzie gubiony który jest słaby brat w twoim poznaniu przez którego Pomazaniec umarł
Tak zaś grzesząc wśród braci i uderzając ich sumienie które jest słabe w Pomazańcu grzeszycie
Nie mamy prawa zjeść i wypić
Nie mamy prawa siostry żony brać ze sobą jak i pozostali wysłannicy i bracia Pana i Kefas
Czy sam ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować
Kto bierze udział w wojnie na własne koszty przedtem kto sadzi winnicę i z owocu jej nie je lub kto pasie stado i z mleka stada nie je
Czy według człowieka te mówię lub czyż nie i Prawo te mówi
Czy z powodu nas całkowicie mówi z powodu nas bowiem zostało napisane że w nadziei powinien orzący orać i młócący w nadziei jego uczestniczyć w nadziei
Tak i Pan zarządził tym dobrą nowinę zwiastującym z dobrej nowiny żyć
i stałem się dla Judejczyków jak Judejczyk aby Judejczyków pozyskałbym dla tych pod Prawem jak pod Prawem aby tych pod Prawem pozyskałbym
ale biję pod oko moje ciało i biorę w niewolę żeby w jakiś sposób innym ogłosiwszy sam niewypróbowany stałbym się
Nie chcę zaś wam nie rozumieć bracia że ojcowie nasi wszyscy pod chmurą byli i wszyscy przez morze przeszedł przeszli
i wszyscy w Mojżesza zostali zanurzeni w chmurze i w morzu
i wszyscy ten sam pokarm duchowy zjedli
i wszyscy ten sam napój duchowy wypili pili bowiem z duchowej podążającej skały ta zaś skała był Pomazaniec
Ani nie bałwochwalcy stawajcie się tak jak niektórzy z nich jak jest napisane usiadł lud by zjeść i wypić i powstali bawić się
Ani nie oddawalibyśmy się nierządowi tak jak niektórzy z nich oddali się nierządowi i padły w jednym dniu dwadzieścia trzy tysiące
Ani nie wystawialibyśmy na próbę Pomazańca tak jak i niektórzy z nich wystawiali na próbę i przez węże poginęli
Ani nie szemrajcie tak jak i niektórzy z nich szemrali i poginęli przez niszczyciela
Próba was nie wzięła jeśli nie ludzka wierny zaś Bóg który nie pozwoli wam zostać doświadczonymi ponad co możecie ale uczyni razem z próbą i wyjście by móc wam wytrzymać
Ale że co ofiarowują poganie demonom ofiarowują a nie Bogu nie chcę zaś wam wspólnikami demonów stawać się
Nie możecie kielicha Pana pić i kielicha demonów nie możecie w stole Pana uczestniczyć i w stole demonów
bowiem Pana ziemia i pełnia jej
Jeśli zaś ktoś zaprasza was z niewierzących i chcecie iść wszystko które jest podawane wam jedzcie nic rozsądzając z powodu sumienia
Jeśli zaś ktoś wam powiedziałby to ofiarowane bóstwu jest nie jedzcie z powodu tamtego który ujawnił i sumienia bowiem Pana ziemia i pełnia jej
Nie powodującymi potknięcia się stawajcie się i dla Judejczyków i dla Greków i dla zgromadzenia Boga
Pochwalam zaś was bracia że we wszystkim ja jestem przypomniany wam i tak jak przekazałem wam przekazania trzymacie się
każda zaś kobieta modląca się lub prorokująca z nie nakrytą głową zawstydza głowę swoją jedno bowiem jest i to samo będąc ogoloną
Jeśli bowiem nie jest nakryta kobieta i niech się strzyże jeśli zaś haniebne dla kobiety być strzyżoną lub być goloną niech jest nakryta
Mąż wprawdzie bowiem nie powinien być nakrytą głowę obraz i chwała Boga będąc kobieta zaś chwała męża jest
i bowiem nie został stworzony mąż ze względu na kobietę ale kobieta ze względu na męża
Tak jak bowiem kobieta z męża tak i mąż ze względu na kobietę zaś wszystkie z Boga
Najpierw wprawdzie bowiem schodząc się wam w zgromadzeniu słyszę rozdarcia w was być i w część jakąś wierzę
Trzeba bowiem i stronnictwa wśród was być aby wypróbowani widoczni staliby się wśród was
Każdy bowiem własną wieczerzę wcześniej bierze w zjeść i ten wprawdzie jest głodny ten zaś jest pijany
Czy bowiem domów nie macie na by jeść i pić lub zgromadzenie Boga lekceważycie i zawstydzacie tych nie mających co wam miałbym powiedzieć miałbym pochwalić was w tym nie pochwalam
Ja bowiem przyjąłem od Pana co i przekazałem wam że Pan Jezus w tej nocy której był wydany wziął chleb
a podziękowawszy połamał i powiedział bierzcie zjedzcie to moje jest ciało za was które jest łamane to czyńcie na moje przypomnienie
Podobnie i kielich po spożyć wieczerzę mówiąc ten kielich nowe przymierze jest w mojej krwi to czyńcie ile kolwiek pilibyście na moje przypomnienie
Ilekroć bowiem kolwiek jedlibyście chleb ten i kielich ten pilibyście śmierć Pana zwiastujecie aż do kiedy kolwiek przyszedłby
Tak że kto kolwiek jadłby chleb ten lub piłby ten kielich Pana niegodnie winny będzie ciała i krwi Pana
Niech próbuje zaś człowiek siebie samego i tak z chleba niech je i z kielicha niech pije
Bo jedząc i pijąc niegodnie wyrok sobie samemu je i pije nie rozróżniając ciała Pana
Przez to wśród was liczni słabi i chorych i są usypiani liczni
Dlatego oznajmiam wam że nikt w Duchu Boga mówiący mówi przekleństwo na Jezusa i nikt może powiedzieć Panem Jezus jeśli nie w Duchu Świętym
i rozdzielenia posług są i ten sam Pan
i rozdzielenia działań są ten zaś sam jest Bóg ten działający wszystkie we wszystkich
wszystkie zaś te działa jeden i ten sam Duch rozdzielający sobie każdemu tak jak chce
Tak jak bowiem ciało jedno jest a członki ma liczne wszystkie zaś członki ciała jednego liczni będąc jedno jest ciało tak i Pomazaniec
A bowiem w jednym Duchu my wszyscy w jednym ciele zostaliśmy zanurzeni czy to Judejczycy czy to Grecy czy to niewolnicy czy to wolni i wszyscy w jednego Ducha zostaliśmy napojeni
A bowiem ciało nie jest jeden członek ale wiele
I jeśli powiedziałoby ucho ponieważ nie jestem oko nie jestem z tego ciała nie wbrew temu nie jest z tego ciała
A które uważamy za mniej godne szacunku być ciała te szacunkiem obfitszym otaczamy i nieprzyzwoite nasze dostojność obfitszą ma
I czy to cierpi jeden członek współcierpią wszystkie członki czy to doznaje chwały jeden członek współcieszy się współcieszą się wszystkie członki
Wy zaś jesteście ciało Pomazańca a członki z poszczególna
I których wprawdzie ustanowił Bóg w zgromadzeniu najpierw wysłanników powtórnie proroków po trzecie nauczycieli następnie moce następnie dary łaski uzdrowień pomocy rządzenia rodzaje języków
Starajcie się usilnie zaś o dary łaski lepsze a jeszcze w nadmiarze drogę wam ukazuję
Jeśli językami ludzkimi mówiłbym i zwiastunów miłości zaś nie miałbym staję się miedź dźwięcząca lub cymbał który jest głośny
I jeśli miałbym prorokowanie i znałbym tajemnice wszystkie i wszelkie poznanie i jeśli miałbym całą wiarę że góry przestawiać miłości zaś nie miałbym niczym jestem
a jeśli dawałbym część po części całe które są dobytkiem moim i jeśli wydałbym ciało moje aby zostałoby zapalone miłości zaś nie miałbym nic doznaję korzyści
z poszczególna bowiem znamy i z poszczególna prorokujemy
Widzimy bowiem teraz przez zwierciadło w zagadce wtedy zaś obliczem ku obliczu teraz znam z poszczególna wtedy zaś poznam tak jak i zostałem poznany
zaś prorokujący ludziom mówi budowanie i zachętę i pocieszenie
I bowiem jeśli niewyraźny dźwięk trąba dałaby kto będzie się przygotowywał do wojny
Tak i wy przez język jeśli nie zrozumiałego słowa dalibyście jak zostanie poznane to które jest mówione będziecie bowiem do powietrza mówiący
Tak liczne jeśli oby było przykładem rodzaje dźwięków jest w świecie i żaden niemy
Jeśli więc nie znałbym znaczenia dźwięku będę mówiącemu barbarzyńca i mówiący do mnie barbarzyńca
Tak i wy skoro zapaleńcy jesteście duchów ku budowaniu zgromadzenia szukajcie aby obfitowalibyście
Co więc jest będę modlił się duchem będę modlił się zaś i umysłem będę śpiewał duchem będę śpiewał zaś i umysłem
ale w zgromadzeniu chcę pięć słów przez umysł mój powiedzieć aby i innych pouczyłbym niż dziesięć tysięcy słów w języku
W Prawie jest napisane że w obcych językach i w wargach innych będę mówić ludowi temu i ani tak usłuchają Mnie mówi Pan
Jeśli więc zeszłoby się zgromadzenie cały na to samo i wszyscy językami mówiliby weszliby zaś niezaznajomieni lub niewierzący nie powiedzą że szalejecie
I tak te tajniki serca jego widoczne staje się stają się i tak upadłszy na oblicze odda cześć Bogu oznajmiając że Bóg istotnie wśród was jest
Czy to językiem ktoś mówi po dwóch lub najwięcej trzech i z poszczególna i jeden niech tłumaczy
jeśli zaś nie byłby tłumacz niech milczy w zgromadzeniu sobie samemu zaś niech mówi i Bogu
Prorocy zaś dwaj lub trzej niech mówią i inni niech rozsądzają
Możecie bowiem po jedynczo wszyscy prorokować aby wszyscy uczyliby się i wszyscy doznaliby zachęty
a duchy proroków prorokom jest poddane są poddane
kobiety wasze w zgromadzeniach niech milczą nie bowiem jest dozwolone im mówić ale by być poddanymi tak jak i Prawo mówi
Tak że bracia usilnie starajcie się prorokować i mówić językami nie zabraniajcie
Wszystkie godnie i według porządku niech staje się
Zapoznaję zaś wam bracia z dobrą nowiną którą ogłosiłem dobrą nowinę wam którą i przyjęliście w której i stanęliście
przez którą i jesteście zbawianymi w jakim Słowie ogłosiłem dobrą nowinę wam jeśli trzymacie się oprócz jeśli nie bez powodu uwierzyliście
Przekazałem bowiem wam w najpierw co i przyjąłem że Pomazaniec umarł za grzechy nasze według Pism
i że został pogrzebany i że jest wzbudzony trzeciego dnia według Pism
i że został ukazany Kefasowi potem dwunastu
Potem został ukazany ponad pięciuset braciom naraz z których większość trwają aż do teraz niektórzy zaś i zostali uśpieni
łaską zaś Boga jestem czym jestem i łaska Jego ta względem mnie nie próżna stała się ale obficiej od nich wszystkich trudziłem się nie ja zaś ale łaska Boga ze mną
Czy to więc ja czy to tamci tak głosimy i tak uwierzyliście
Jeśli zaś Pomazaniec nie jest wzbudzony próżne zatem głoszenie nasze próżna zaś i wiara wasza
Jesteśmy znalezieni zaś i fałszywymi świadkami Boga że zaświadczyliśmy przeciw Bogu że wzbudził Pomazańca którego nie wzbudził jeśli właśnie zatem martwi nie są wzbudzani
Zatem i ci którzy zostali uśpieni w Pomazańcu poginęli
skoro zaś bowiem przez człowieka śmierć i przez człowieka powstanie martwych
Tak jak bowiem w Adamie wszyscy umierają tak i w Pomazańcu wszyscy zostaną ożywieni
potem koniec kiedy przekazałby Królestwo Bogu i Ojcu kiedy zostałaby uznana za bezużyteczną wszelka zwierzchność i wszelka władza i moc
Kiedy zaś zostałoby poddane Mu wszystkie wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu który poddał Mu wszystkie aby byłby Bóg wszystkim we wszystkim
skoro co uczynią którzy są zanurzani za martwych jeśli całkowicie martwi nie są wzbudzani dlaczego i są zanurzani za martwych
Dlaczego i my narażamy się każdą godzinę
Jeśli według człowieka walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie jaka mi korzyść jeśli martwi nie są wzbudzani zjedlibyśmy i wypilibyśmy jutro bowiem umrzemy
Otrzeźwijcie się sprawiedliwie i nie grzeszcie brak poznania bowiem Boga niektórzy mają do zawstydzenia wam mówię
A co siejesz nie ciało to mającego stać się siejesz ale nagie ziarno jeśli oby mogła pszenica lub czegoś z pozostałych
zaś Bóg mu daje ciało tak jak chciał i każdemu z nasion własne ciało
I ciała niebiańskie i ciała ziemskie ale inna wprawdzie tych niebiańskich chwała inna zaś tych ziemskich
Inna chwała słońca i inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd gwiazda bowiem od gwiazdy przewyższa w chwale
Tak i powstanie martwych jest siane w zniszczeniu jest wzbudzane w niezniszczalności
Jest siane ciało zmysłowe jest wzbudzane ciało duchowe jest ciało zmysłowe i jest ciało duchowe
Tak i jest napisane stał się pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej ostatni Adam w duchu ożywiającym
Jaki ten ziemski tacy i ci ziemscy a jaki Ten niebiański tacy i ci niebiańscy
a tak jak nosiliśmy obraz tego ziemskiego będziemy nosić i obraz Tego niebiańskiego
To zaś mówię bracia że ciało i krew Królestwa Boga odziedziczyć nie mogą ani zniszczenie niezniszczalności dziedziczą
w chwili w mgnieniu oka w ostatniej trąbie zatrąbi bowiem i martwi zostaną wzbudzeni jako niezniszczalni i my zostaniemy przemienieni
Trzeba bowiem żeby zniszczalne to przeoblec niezniszczalność i śmiertelne to przyoblec nieśmiertelność
Kiedy zaś zniszczalne to przyoblekłoby niezniszczalność i śmiertelne to przyoblekłoby nieśmiertelność wtedy stanie się Słowo to które jest napisane została połknięta śmierć w zwycięstwie
O zaś zbiórce na świętych tak jak zarządziłem zgromadzeniom Galacji tak i wy uczyńcie
Przy was zaś które było możliwe pozostanę lub i przezimuję aby wy mnie wyprawilibyście gdzie jeśli poszedłbym
drzwi bowiem mi otworzył się otworzyły się wielkie i sprawne a będący przeciwnymi liczni
Jeśli zaś przyszedłby Tymoteusz uważajcie aby bez obaw stałby się u was bowiem pracę Pana pracuje jak i ja
O zaś Apollosie brata wielce zachęciłem go aby przyszedłby do was z braćmi i w ogóle nie była wola aby teraz przyszedłby przyjdzie zaś kiedy miałby dogodną porę
Proszę zaś was bracia wiecie dom Stefana że jest pierwocina Achai i do posługi świętym wskazali siebie samych
aby i wy bylibyście poddanymi takim i każdemu współdziałającemu i trudzącemu się
Raduję się zaś z przyjścia Stefana i Fortunata i Achaika że wasz brak ci wypełnili
wnieśli świeżość bowiem mojego ducha i tego waszego uznawajcie więc takich
Pozdrawiają was zgromadzenia Azji pozdrawiają was w Panu wielce Akwila i Pryscylla razem z tym w domu ich zgromadzeniu
Miłość moja z wszystkimi wami w Pomazańcu Jezusie amen do Koryntian najpierw zostało napisane z Filippi przez Stefana i Fortunata i Achaika i Tymoteusza
Paweł wysłannik Jezusa Pomazańca przez wolę Boga i Tymoteusz brat zgromadzeniu Boga będącemu w Koryncie razem ze świętymi wszystkimi będącymi w całej Achai
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Pomazańca Ojciec okazów miłosierdzia i Bóg każdej pociechy
Gdyż tak jak obfituje obfitują cierpienia Pomazańca w nas tak przez Pomazańca obfituje i pociecha nasza
Czy to zaś jesteśmy uciskani dla waszego pocieszenia i zbawienia działającego w wytrwałości tych cierpień które i my cierpimy
czy to jesteśmy pocieszani dla waszego pocieszenia i zbawienia a nadzieja nasza mocna o was wiedzący że tak jak uczestnicy jesteście cierpień tak i pocieszenia
Nie bowiem chcemy aby wy nie rozumieć bracia o ucisku naszym tym który stał się nam w Azji że w nadmiarze zostaliśmy obciążeni ponad moc tak że zostać zrozpaczonymi my i co do żyć
który z tak wielkiej śmierci wyratował nas i ratuje w którym nabraliśmy nadziei że i jeszcze wyratuje
współdziałając i was za nas prośbą aby od wielu twarzy ten względem nas dar łaski przez wielu otrzymałby dziękczynienie za nas
Bo chluba nasza ta jest świadectwo sumienia naszego że w prostocie i szczerości Boga nie w mądrości cielesnej ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie obficiej zaś przy was
Nie bowiem inne piszemy wam ale lub które czytacie lub i poznajecie mam nadzieję zaś że i aż do końca poznacie
tak jak i poznaliście nas po części że chluba wasza jesteśmy tak jak i wy nasza w dniu Pana Jezusa
I w tym przekonaniu chciałem do was przyjść wcześniej aby drugą łaskę mielibyście
i przez was przejść do Macedonii i znów z Macedonii przyjść do was i przez was zostać wyprawionym do Judei
To więc planując czy jakąś zatem lekkomyślnością posłużyłem się lub co planuję według ciała planuję aby byłoby u mnie to tak tak i nie nie
Wierny zaś Bóg że Słowo nasze do was nie stało się tak i nie
Bowiem Boga Syn Jezus Pomazaniec ten wśród was przez nas który został ogłoszony przeze mnie i Sylwana i Tymoteusza nie stał się tak i nie ale tak w Nim stało się
Ile bowiem obietnice Boga w Nim tak i w Nim amen Bogu na chwałę przez nas
Tym zaś utwierdzającym nas razem z wami w Pomazańcu i który namaścił nas Bóg
i który opieczętował nas i który dał zadatek Ducha w sercach naszych
Jeśli bowiem ja smucę was i kto jest tym rozweselającym mnie jeśli nie ten który jest zasmucany przeze mnie
A napisałem wam to samo aby nie przyszedłszy smutek miałbym od których trzeba było mi radować się będąc przekonany do wszystkich was że moja radość wszystkich was jest
Z bowiem wielkiego ucisku i ściśnięcia serca napisałem wam przez wielkie łzy nie aby zostalibyście zasmuceni ale miłość aby poznalibyście którą mam obficiej ku wam
tak że przeciwnie raczej wam okazać łaskę i zachęcić aby czasem nie obfitszym smutkiem zostałby pochłonięty taki
Na to bowiem i napisałem aby poznałbym wypróbowanie wasze jeśli ku wszystkiemu posłuszni jesteście
Któremu zaś coś okazujecie łaskę i ja i bowiem ja jeśli coś darowałem co darowałem przez was w obliczu Pomazańca
Przyszedłszy zaś do Troady względem dobrej nowiny Pomazańca i drzwi mi które są otworzone w Panu
zaś Bogu wdzięczność zawsze dającemu zwycięstwo nas w Pomazańcu i woń poznania Go objawiającemu przez nas w każdym miejscu
że Pomazańca aromat jesteśmy dla Boga wśród którzy są zbawiani i wśród tych którzy giną
tych wprawdzie woń śmierci ku śmierci dla tych zaś woń życia ku życiu i do tych kto odpowiedni
List nasz wy jesteście który jest wypisany w sercach naszych który jest znany i który jest czytany przez wszystkich ludzi
który i uzdolnił nas sługami nowego przymierza nie pisma ale ducha bowiem pismo zabija zaś duch ożywia
A bowiem ani jest obdarzone chwałą to które jest obdarzone chwałą w tej części ze względu na tej przewyższającej chwały
A nie tak jak Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje ku nie spojrzeć synowie Izraela na koniec tego które traci na znaczeniu
Jeśli zaś i jest która jest zakryta dobra nowina nasza na tych którzy giną jest która jest zakryta
Mamy zaś skarb ten w glinianych naczyniach aby nadmiar mocy byłby Boga a nie z nas
zawsze śmierć Pana Jezusa w ciele noszący aby i życie Jezusa w ciele naszym zostałoby ujawnione
Zawsze bowiem my żyjący na śmierć jesteśmy wydawani z powodu Jezusa aby i życie Jezusa zostałoby objawione w śmiertelnym ciele naszym
Mając zaś tego samego ducha wiary według tego co jest napisane uwierzyłem dlatego mówiłem i my wierzymy dlatego i mówimy
wiedząc że Ten który wzbudził Pana Jezusa i nas przez Jezusa wzbudzi i postawi razem z wami
Dlatego nie zniechęcamy się ale jeśli i ten z zewnątrz nasz człowiek jest niszczony ale ten wewnętrzny jest odnawiany dniem i dniem
A bowiem w tym wzdychamy mieszkanie nasze to z nieba przyoblec się tęskniąc
Jeśli oczywiście i którzy zostali przyobleczeni nie nadzy zostaniemy znalezieni
A bowiem będąc w tym namiocie wzdychamy będąc obciążonymi z powodu tego nie chcemy zdjąć ale przyoblec się aby zostałoby pochłonięte to śmiertelne przez życie
Ten zaś sprawiwszy sobie nas do tego takiego Bóg Ten i który dał nam zadatek Ducha
Wykazując śmiałość więc zawsze i wiedząc że będąc w domu w ciele jesteśmy poza domem od Pana
Wykazujemy śmiałość zaś i mamy upodobanie raczej znaleźć się poza domem od ciała i być w domu przy Panu
Dlatego i uważamy za szacowne czy to będąc w domu czy to będąc poza domem bardzo podobającymi się Jemu być
Znając więc strach Pana ludzi przekonujemy Bogu zaś jesteśmy objawionymi mam nadzieję zaś i w sumieniach waszych być objawionym
Nie bowiem znowu siebie samych polecamy wam ale okazję dając wam chluby za nas aby mielibyście przeciw tym na twarzy chlubiącym się a nie sercu
A za wszystkich umarł aby ci żyjący już więcej nie dla siebie samych żyliby ale dla Tego za nich który umarł i który został wzbudzony
Tak że my od teraz nikogo znamy według ciała jeśli zaś i poznaliśmy według ciała Pomazańca ale teraz już nie znamy
To zaś wszystkie z Boga który pojednał nas z sobą samym przez Jezusa Pomazańca i który dał nam posługę pojednania
Jako że Bóg był w Pomazańcu świat pojednujący z sobą samym nie liczący im upadków ich i Tym który umieścił w nas Słowo pojednania
Współdziałając zaś i prosimy aby nie na próżno łaskę Boga przyjąć wam
mówi bowiem porą przychylnym wysłuchałem cię i w dniu zbawienia pomogłem ci oto teraz pora bardzo godna przyjęcia oto teraz dzień zbawienia
w Słowie prawdy w mocy Boga przez oręża sprawiedliwości z prawa i lewa
przez chwałę i zniewagę przez złą sławę i pochwałę jak zwodziciele a prawdomówni
jak którzy są nieznani a którzy są dobrze znani jak umierający a oto żyjemy jak którzy są korygowani a nie którzy są zabijani
jak którzy są zasmucani zawsze zaś radujący się jak ubodzy wielu zaś wzbogacający jak nic mający a wszystkie nabywający
zaś tą samą zapłatę jak dzieciom mówię niech zostaną rozszerzone i wy
Nie stawajcie się noszącymi obce jarzmo z niewierzącymi jakie bowiem uczestniczenie sprawiedliwości i bezprawia jaka zaś wspólnota światła z ciemnością
Jaka zaś zgodność świątyni Boga z bożkami wy bowiem świątynia Boga jesteście żyjącego tak jak powiedział Bóg że zamieszkam w nich i przejdę się i będę ich Bóg i oni będą mój lud
Dlatego wyjdźcie z spośród nich i zostańcie odłączeni mówi Pan i nieczystego nie dotykajcie się a ja przyjmę was
i będę wam za Ojca i wy będziecie mi za synów i córki mówi Pan Wszechmogący
Te więc mając obietnice umiłowani oczyścilibyśmy siebie od każdego splamienia ciała i ducha wypełniający poświęcenie w strachu Boga
nie dla potępienia mówię przepowiedziałem bowiem że w sercach naszych jesteście ku umrzeć razem i razem żyć
A bowiem przyszedłszy nam do Macedonii żadnej miało ulgi ciało nasze ale we wszystkim którzy są uciskani z zewnątrz walki wewnątrz strachy
Nie jedynie zaś przez przyjście jego ale i przez pociechę którą został pocieszony u was oznajmiając nam waszą tęsknotę wasze biadolenie waszą żarliwość o mnie tak że ja bardziej uradować się
Gdyż jeśli i zasmuciłem was w liście nie żałuję jeśli i żałowałem widzę bowiem że list ten jeśli i na godzinę zasmucił was
Zatem jeśli i napisałem wam nie ze względu na tego który uczynił niesprawiedliwość ani ze względu na tego który doznał niesprawiedliwości ale ze względu na zostać objawioną gorliwość naszą tą za was do was przed Bogiem
Gdyż jeśli coś jemu o was chlubiliśmy się nie zostałem zawstydzony ale jak wszystkie w prawdzie powiedzieliśmy wam tak i chluba nasza przed Tytusem prawda stała się
i głębokie uczucia jego jeszcze obficiej do was jest przypominając sobie wszystkich was posłuszeństwo jak ze strachem i drżeniem przyjęliście go
że w wielkim wypróbowaniu ucisku obfitość radości ich i w głębi ubóstwo ich zaobfitowało w bogactwie szczerości ich
że według możności świadczę i ponad możność dobrowolnie
z wielką zachętą prosząc nas o łaskę i wspólnotę posługi tej względem świętych przyjąć nas
i nie tak jak nabraliśmy nadziei ale siebie samych dali najpierw Panu a nam przez wolę Boga
ku zachęcić my Tytusa aby tak jak wcześniej rozpoczął tak i dokończyłby u was i łaskę tę
Ale tak jak we wszystkim obfitujecie wiarą i słowem i poznaniem i całą gorliwością i tę od was w nas miłością aby i w tej łasce obfitowalibyście
Nie w nakazie mówię ale przez innych gorliwość i tej waszej miłości szczerej próbując
A mniemanie w tym daję to bowiem dla was jest korzystne którzy nie jedynie uczynić ale i chcieć wcześniej rozpoczęli od ubiegłego roku
teraz zaś i uczynić dokończcie żeby tak jak gotowość chcieć tak i zakończyć z mieć
aby i ta ich obfitość stałaby się ku waszemu niedostatkowi żeby stałaby się równość
tak jak jest napisane Ten wiele nie obfitował i ten mało nie miał za mało
nie jedynie zaś ale i który został wybrany przez wyciągnięcie ręki przez zgromadzenia na towarzysza podróży naszego razem z łaską tą która jest obsługiwana przez nas ku tej Jego Pana chwale i gotowości waszej
Myśląc zawczasu dobre nie jedynie przed Panem ale i przed ludźmi
Czy to co do Tytusa wspólnik mój i względem was współpracownik czy to bracia nasi wysłannicy zgromadzeń chwała Pomazańca
więc wykazanie miłości waszej i naszej chluby co do was względem nich okazujcie i przed obliczem zgromadzeń
Znam bowiem gotowość waszą którą co do was chlubię się Macedończykom że Achaja jest przygotowana od ubiegłego roku i z was żarliwość pobudziła liczniejszych
aby czasem nie jeśli przyszliby razem ze mną Macedończycy i znaleźliby was nieprzygotowanymi zostalibyśmy zawstydzeni my aby nie mówiłbym wy na założeniu tej chluby
Konieczne więc uznałem zachęcić tych braci aby wcześniej przyszliby do was i wcześniej przygotowaliby które jest przepowiedziane hojność wasza to gotowe być tak jak hojność a nie tak jak skąpstwo
To zaś siejący oszczędnie oszczędnie i będzie żąć i siejący w hojnościach w hojnościach i będzie żąć
zaś dostarczający nasienie siejącemu i w chleb na pokarm oby zaopatrzył i oby pomnożył ziarno wasze i oby dał wzrost plonom sprawiedliwości waszej
Gdyż posługa publicznego dzieła tego nie jedynie jest uzupełniającą niedostatki świętych ale i dającą obfitość przez liczne dziękczynienia Bogu
przez wypróbowanie posługi tej oddający chwałę Bogu z powodu posłuszeństwa wyznania waszego względem dobrej nowiny Pomazańca i prostoty wspólnoty względem nich i względem wszystkich
a obok nich prośba za was pragnąc was z powodu przewyższającej łaski Boga względem was
Sam zaś ja Paweł proszę was przez łagodność i uprzejmość Pomazańca który według oblicza wprawdzie pokorny wśród was będąc nieobecny zaś wykazuję śmiałość względem was
Zamiary burząc i każdą wysokość która podnosi się przeciw poznaniu Boga i zniewalające każdą myśl w posłuszeństwie Pomazańca
i w gotowości mając wymierzyć sprawiedliwość każdemu nieposłuszeństwu dopóki zostałoby wypełnione wasze posłuszeństwo
Na to przeciw obliczu patrzcie jeśli ktoś jest przekonany sobie samemu Pomazańca być to niech liczy znowu z samego siebie że tak jak on Pomazańca tak i my Pomazańca
Jeśli zarówno bowiem i obficiej coś chlubiłbym się co do władzy naszej którą dał Pan nam do budowania i nie do burzenia was nie zostanę zawstydzony
gdyż wprawdzie listy mówi ciężkie i mocne zaś obecność ciała słaba i słowo które jest lekceważone
To niech liczy taki że jakimi jesteśmy słowem przez listy będąc nieobecnymi takimi i będąc obecni czynem
Nie bowiem ośmielamy się zaliczać lub porównywać siebie samych z niektórymi siebie samych stawiających ale sami w sobie samych siebie samych mierząc i porównując siebie samych z sobą samymi nie rozumieją
My zaś wcale nie do ponad miar będziemy chlubić się ale według miary normy którą przydzielił nam Bóg miarę dosięgnąć aż do i was
Nie bowiem jak nie dosięgając do was ponad miarę wyciągamy siebie samych aż do bowiem i was przybyliśmy pierwsi w dobrej nowinie Pomazańca
Oby znosiliście mojej odrobinę głupoty ale i znosicie mnie
jeśli zaś i niezaznajomiony słowem ale nie poznaniem ale we wszystkim które zostały objawione we wszystkich u was
a będąc obecny przy was i który został znaleziony w niedostatku nie obciążałem nikomu bowiem brak mój uzupełnili bracia którzy przyszli z Macedonii i we wszystkim nieuciążliwe dla was mnie samego zachowałem i zachowam
Co zaś czynię i będę czynił aby odciąłbym okazję chcących okazji aby w czym chlubią się zostaliby znalezieni tak jak i my
I nie dziwne sam bowiem szatan podszywa się na zwiastuna światła
nie wielkie więc jeśli i słudzy jego są podszywani jak słudzy sprawiedliwości których koniec będzie według czynów ich
w trudzie i mozole w bezsennych nocach wielokrotnie w głodzie i pragnieniu w postach wielokrotnie w zimnie i nagości
Kto jest słaby i nie jestem słaby kto jest zgorszony i nie ja jestem rozpalony
Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Pomazańca wie On będąc błogosławiony na wieki że nie kłamię
i przez otwór w koszu zostałem spuszczony przez mur i wymknąłem się z rąk jego
Chlubić się właśnie nie jest korzystne mi przejdę bowiem do widzeń i objawień Pana
i znam takiego człowieka czy to w ciele czy to poza ciałem nie wiem Bóg wie
że został porwany do raju i usłyszał nieopisane wypowiedzi których nie które wolno człowiekowi powiedzieć
i temu nadmiarowi objawień aby nie byłbym wyniesiony został dany mi kolec w ciało zwiastun szatana aby mnie biłby po twarzy aby nie byłbym wyniesiony
i powiedział mi wystarcza ci łaska moja bowiem moc moja w słabości jest dokonana z największą przyjemnością więc raczej będę się chlubił w słabościach moich aby zamieszkałaby we mnie moc Pomazańca
Stałem się nierozsądny chlubiąc się wy mnie zmusiliście ja bowiem powinienem przez was być polecanym nic bowiem miałem braki od tych ponad wielce wysłanników jeśli i niczym jestem
wprawdzie znaki wysłannika zostały sprawione wśród was w całej wytrwałości w znakach i cudach i mocach
Oto trzeci raz gotów mam przyjść do was i nie będę ciężarem wam nie bowiem szukam tych waszych ale was nie bowiem powinny dzieci dla rodziców gromadzić ale rodzice dzieciom
Ja zaś z największą przyjemnością będę robił wydatki i zostanę wyczerpany na wydatki dla dusz waszych jeśli i obficiej was miłując mniej jestem miłowany
Poprosiłem Tytusa i posłałem razem tego brata czy czymś oszukał was Tytus nie tym samym duchem chodziliśmy nie tymi samymi śladami
aby nie znowu przyszedłszy ja poniżyłby Bóg mnie przy was i będę opłakiwał wielu tych którzy wcześniej zgrzeszyli i nie opamiętawszy się nad nieczystością i nierządem i rozpustą którą uczynili
Trzeci raz to przychodzę do was na ustach dwóch świadków i trzech będzie postawione każda wypowiedź
Przepowiedziałem i wcześniej mówię jak będąc obecny drugi raz i będąc nieobecny teraz piszę tym którzy wcześniej zgrzeszyli i pozostałym wszystkim że jeśli przyszedłbym na znów nie będę oszczędzał
I bowiem jeśli został ukrzyżowany ze słabości ale żyje z mocy Boga i bowiem i my jesteśmy słabi w Nim ale będziemy żyć razem z Nim z mocy Boga względem was
Radujemy się bowiem kiedy my bylibyśmy słabi wy zaś mocni bylibyście o to zaś i modlimy się o wasze wydoskonalenie
Przez to te będąc nieobecny piszę aby będąc obecny nie surowo posłużyłbym się według tej władzy którą dał mi Pan ku budowaniu a nie ku burzeniu
W końcu bracia radujcie się bądźcie wydoskonalonymi bądźcie zachęconymi to samo myślcie zachowujcie pokój a Bóg miłości i pokoju będzie z wami
Łaska Pana Jezusa Pomazańca i miłość Boga i wspólnota świętego Ducha ze wszystkimi wami amen do Koryntian drugi raz zostało napisane z Filippi w Macedonii przez Tytusa i Łukasza
Paweł wysłannik nie od ludzi ani przez człowieka ale przez Jezusa Pomazańca i Boga Ojca który wzbudził Go z martwych
i ci ze mną wszyscy bracia zgromadzeniom Galacji
łaska wam i pokój od Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Pomazańca
który dał siebie samego za grzechy nasze żeby wyrwałby nas z nastającego wieku niegodziwego według woli Boga i Ojca naszego
która nie jest inna jeśli nie jacyś są poruszający was i chcący odwrócić dobrą nowinę Pomazańca
ale i jeśli my lub zwiastun z nieba głosiłby dobrą nowinę wam wbrew której ogłosiliśmy dobrą nowinę wam przekleństwo niech jest
jak wcześniej powiedzieliśmy i teraz znowu mówię jeśli ktoś wam głosi dobrą nowinę wbrew której przyjęliście przekleństwo niech jest
Usłyszeliście bowiem o moim postępowaniu poprzednim w judaizmie że w nadmiarze prześladowałem zgromadzenie Boga i niszczyłem je
i robiłem postępy w judaizmie ponad wielu współrówieśników w rodzie moim w większym stopniu zapaleniec będąc ojczystych mych przekazów
Gdy zaś miał upodobanie Bóg który odłączył mnie od łona matki mojej i który wezwał przez łaskę Jego
by objawić Syna Jego we mnie aby głosiłbym dobrą nowinę o Nim wśród narodów zaraz nie radziłem się ciała i krwi
ani wszedłem do Jerozolimy do tych przede mną wysłanników ale odszedłem do Arabii i znów wróciłem do Damaszku
Następnie po latach trzech wszedłem do Jerozolimy by poznać Piotra i pozostałem przy nim dni piętnaście
Następnie przyszedłem do okolic Syrii i Cylicji
i chwalili przeze mnie Boga
Następnie po czternastu latach znowu wszedłem do Jerozolimy z Barnabą zabrawszy ze sobą i Tytusa
Wszedłem zaś według objawienia i przedłożyłem im dobrą nowinę którą głoszę wśród narodów na osobności zaś którzy są uważani aby czasem nie w próżno biegłbym lub pobiegłem
Bowiem który działał w Piotrze do wysłannictwa obrzezania działał we i mnie do narodów
i poznawszy łaskę która została dana mi Jakub i Kefas i Jan ci którzy są uważani za filary być prawice dali mi i Barnabie wspólnoty aby my do narodów oni zaś do obrzezania
jedynie o ubogich aby pamiętalibyśmy co i pilnie starałem się by samo to uczynić
Przed bowiem przyjść ktoś od Jakuba z poganami jadł razem gdy zaś przyszli powstrzymał się i odłączył samego siebie bojąc się tych z obrzezania
I byli obłudni razem z nim i pozostali Judejczycy tak że i Barnaba dał się razem odprowadzić ich obłudzie
Ale gdy zobaczyłem że nie prosto kroczą względem prawdy dobrej nowiny powiedziałem Piotrowi przed wszystkimi jeśli ty Judejczyk będąc na sposób pogan żyjesz i nie na sposób Judejczyków czemu pogan zmuszasz by żyć na sposób judejski
My z natury Judejczycy i nie z pogan grzesznicy
wiedząc że nie jest uznawany za sprawiedliwego człowiek z czynów Prawa jeśli nie przez wiarę Jezusa Pomazańca i my w Pomazańca Jezusa uwierzyliśmy aby zostalibyśmy uznani za sprawiedliwych z wiary Pomazańca i nie z czynów Prawa dlatego że nie zostanie uznany za sprawiedliwego z czynów Prawa każde ciało
Jeśli zaś szukając by zostać uznanymi za sprawiedliwych w Pomazańcu zostaliśmy znalezieni i sami jako grzesznicy czy zatem Pomazaniec grzechu sługa nie oby stał się
z Pomazańcem jestem ukrzyżowany razem żyję zaś już nie ja żyje zaś we mnie Pomazaniec co zaś teraz żyję w ciele w wierze żyję tej w Syna Boga Tego który umiłował mnie i który wydał samego siebie za mnie
Tak wiele wycierpieliście bez powodu jeśli rzeczywiście i bez powodu
Ten więc dostarczający wam Ducha i działający moce w was z uczynków Prawa lub ze słuchania wiary
Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało poczytane mu do uznania za sprawiedliwego
zaś Abrahamowi zostały wypowiedziane obietnice i potomkowi jego nie mówi i potomkom jak o wielu ale jak o jednym i dla potomka twojego którym jest Pomazaniec
To zaś mówię przymierza które jest wcześniej uprawomocnione przez Boga w Pomazańcu po latach czterystu i trzydziestu które stało się Prawo nie unieważnia do uznać za bezużyteczną obietnicę
Nie jest Judejczyk ani Grek nie jest niewolnik ani wolny nie jest męskie i żeńskie wszyscy bowiem wy jednym jesteście w Pomazańcu Jezusie
Jeśli zaś wy Pomazańca zatem Abrahama potomek jesteście i według obietnicy dziedzice
Ale pod dozorcami jest i zarządcami aż do ustalonego czasu przez ojca
Tak i my gdy byliśmy niemowlęta pod elementami świata byliśmy którzy są uczynieni niewolnikami
Tak że już nie jesteś niewolnik ale syn jeśli zaś syn i dziedzic Boga przez Pomazańca
Teraz zaś poznawszy Boga raczej zaś którzy zostaliście poznani przez Boga jak odwracacie się znowu do słabych i ubogich elementów którym znowu na nowo być niewolnikami chcecie
Dni pilnujecie i miesięcy i pór i lat
i próbą moją w ciele moim nie wzgardziliście ani wypluliście ale jak zwiastuna Boga przyjęliście mnie jak Pomazańca Jezusa
Dobre zaś być współzawodniczącym w dobrym zawsze i nie jedynie w być obecnym ja wśród was
chciałem zaś być obecnym przy was teraz i zmienić głos mój że jestem zakłopotany co do was
Jest napisane bowiem że Abraham dwóch synów miał jednego ze służącej i jednego z wolnej
Jest napisane bowiem zostań rozweselona bezpłodna ta nie rodząca wybuchnij i zawołaj ta nie rodząca w bólach gdyż liczne dzieci tej porzuconej bardziej niż mającej męża
Ale tak jak wtedy ten według ciała który został zrodzony prześladował tego według Ducha tak i teraz
Ale co mówi Pismo wyrzuć służącą i syna jej nie bowiem mógłby dziedziczyć syn służącej z synem wolnej
Do wolności więc do której Pomazaniec nas wyzwolił stójcie i nie znowu jarzmu niewoli dawajcie się trzymać
Oby i odcięli sobie burzący was
jeśli zaś jedni drugich kąsacie i pożeracie uważajcie aby nie przez jedni drugich zostalibyście zniszczeni
Mówię zaś w Duchu chodźcie a pożądania ciała nie dopełnialibyście
zawiści morderstwa pijaństwa biesiady i podobne tym o których wcześniej mówię wam tak jak i wcześniej powiedziałem że takich robiący Królestwa Boga nie odziedziczą
ci zaś Pomazańca ciało ukrzyżowali z namiętnościami i pożądaniami
Jeśli żyjemy Duchowi Duchowi i szlibyśmy w szeregu
Bracia jeśli i wcześniej zostałby wzięty człowiek w jakimś upadku wy duchowi poprawiajcie takiego w duchu łagodności bacząc na siebie aby nie i ty zostałbyś doświadczony
Jedni drugich ciężary noście i tak wypełnijcie Prawo Pomazańca
zaś czyn swój niech bada każdy i wtedy w sobie samym jedyny chlubę będzie mieć i nie w innym
Nie dajcie się zwieść Bóg nie pozwala szydzić z siebie co bowiem jeśli zasiałby człowiek to i będzie żąć
A ilu z normą tą pójdą w szeregu pokój na nich i miłosierdzie i na Izraela Boga
Paweł wysłannik Jezusa Pomazańca przez wolę Boga świętym będącym w Efezie i wierzącym w Pomazańca Jezusa
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Pomazańca Ten który pobłogosławił nas w całym błogosławieństwie duchowym w niebiosach w Pomazańcu
tak jak wybrał sobie nas w Nim przed założeniem świata by być my świętymi i nienagannymi przed Nim w miłości
której dał obfitość ku nam w całej mądrości i zrozumieniu
w zarządzaniu sprawami domowymi wypełnienia pór połączyć te wszystkie w Pomazańcu zarówno w niebiosach i na ziemi
W Nim w którym i otrzymaliśmy dział którzy zostaliśmy przeznaczeni według wcześniejszego ustawienia Tego wszystkie który działa według postanowienia woli Jego
w którym i wy usłyszawszy Słowo prawdy dobrą nowinę o zbawieniu waszym w którym i uwierzywszy zostaliście opieczętowani Duchem obietnicy tym Świętym
Z powodu tego i ja usłyszawszy o tej w was wierze w Pana Jezusa i o miłości ku wszystkim świętym
aby Bóg Pana naszego Jezusa Pomazańca Ojciec chwały dałby wam Ducha mądrości i objawienia w poznaniu Jego
które są oświetlone oczy myśli waszej ku wiedzieć wam jaka jest nadzieja powołania Jego i jakie bogactwo chwały dziedziczenia Jego wśród świętych
I jaka przekraczająca wielkość mocy Jego w nas wierzących według działania mocy siły Jego
którą działał w Pomazańcu wzbudziwszy Go z martwych i posadził na prawicy Jego w niebiosach
Powyżej każdej zwierzchności i władzy i mocy i panowania i każdego imienia które jest wymienione nie jedynie w wieku tym ale i w nadchodzącym
i wszystkie poddał pod stopy Jego i Jego dał jako głowę ponad wszystkie zgromadzeniu
A was będących martwymi dla upadków i dla grzechów
wśród których i my wszyscy postępowaliśmy niegdyś w pożądaniach ciała naszego czyniąc wolę ciała i myśli i byliśmy dzieci pod względem natury gniewu jak i pozostali
i będących nas martwymi dla upadków współożywił z Pomazańcem łaską jesteście którzy są zbawieni
i współobudził i współposadził w niebiosach w Pomazańcu Jezusie
Bowiem łaską jesteście którzy są zbawieni przez wiarę i to nie z was Boga to dar
że byliście w porze tej bez Pomazańca którzy są obcy obywatelstwu Izraela i obcy przymierzom obietnicy nadziei nie mający i bezbożni w świecie
On bowiem jest pokój nasz Ten który uczynił obie jednym i leżący pośrodku mur odgrodzenia który zniszczył
i pojednałby z powrotem obu w jednym ciele dla Boga przez krzyż zabiwszy tę wrogość w Nim
i przyszedłszy ogłosił dobrą nowinę pokój wam tym daleko i tym blisko
Zatem więc już nie jesteście obcy i przechodnie ale współobywatele świętych i domownicy Boga
którzy zostali zbudowanymi na fundamencie wysłanników i proroków będący kamieniem węgielnym jego Jezusa Pomazańca
w którym i wy jesteście razem budowani w mieszkanie Boga w Duchu
która w innych pokoleniach nie została oznajmiona synom ludzkim jak teraz została objawiona świętym wysłannikom Jego i prorokom w Duchu
że być poganie współdziedzicami i stanowiącymi jedno ciało i wspólnikami w obietnicy Jego w Pomazańcu przez dobrą nowinę
i oświetlić wszystkich jaka wspólnota tajemnicy która jest ukryta od wieków w Bogu Tym wszystkie który stworzył przez Jezusa Pomazańca
aby zostałaby oznajmiona teraz zwierzchnościom i władzom w niebiosach przez zgromadzenie różnorodna mądrość Boga
w którym mamy śmiałość i dostęp w przekonaniu przez wiarę Jego
od którego cała rodzina w niebiosach i na ziemi jest nazywana
w miłości którzy zostali zakorzenieni i którzy są ugruntowani aby nabralibyście siłę by uchwycić razem z wszystkimi świętymi jaka szerokość i długość i głębokość i wysokość
z całą pokorą i łagodnością z cierpliwością znosząc jedni drugich w miłości
jedno ciało i jeden Duch tak jak i zostaliście wezwani w jednej nadziei powołania waszego
jeden Bóg i Ojciec wszystkich Ten przy wszystkich i przez wszystkich i we wszystkich was
Dlatego mówi wstąpiwszy na wysokość wziął do niewoli wziętych do niewoli i dał dary ludziom
To zaś wstąpił czym jest jeśli nie że i zstąpił najpierw do tych będącymi niższymi części ziemi
Tym który zstąpił Ten Sam jest i Tym który wstąpił powyżej całe niebiosa aby wypełniłby wszystkie
i Ten Sam dał tych wprawdzie jako wysłanników zaś jako proroków tych zaś głosicieli dobrej nowiny tych zaś pasterzy i nauczycieli
aż doszlibyśmy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Boga do męża dojrzałego do miary dojrzałości wypełnienia Pomazańca
aby już więcej nie bylibyśmy niemowlęta którzy są rzucani przez fale i które są unoszone dookoła każdym wiatrem nauki w oszustwie ludzi w przebiegłości przy przebiegłości zwiedzenia
z którego całe ciało które jest spajane i które jest zespalane przez każde zetknięcie zaopatrzenia według działania w mierze jednej każdej części wzrost ciała czyni sobie ku budowaniu swojemu w miłości
To więc mówię i świadczę w Panu już więcej nie wy postępować tak jak i pozostali poganie postępuje postępują w próżności umysłu ich
jeśli rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim zostaliście nauczeni tak jak jest prawda w Jezusie
i przyoblec się w nowego człowieka tego według Boga który został stworzony w sprawiedliwości i świętości prawdy
Bądźcie zagniewanymi i nie grzeszcie słońce nie niech zachodzi przed gniewaniem się waszym
i nie smućcie Ducha Świętego Boga w którym zostaliście opieczętowani w dzień odkupienia
Każda gorycz i wzburzenie i gniew i krzyk i bluźnierstwo niech zostanie zabrane od was razem z każdą złością
Stawajcie się zaś ku jedni drugim łagodni miłosierni darowując sobie samym tak jak i Bóg w Pomazańcu okazał łaskę wam
i postępujcie w miłości tak jak i Pomazaniec umiłował nas i wydał siebie samego za nas dar i ofiarę Bogu na woń aromatu
Nierząd zaś i każda nieczystość lub chciwość ani nie niech będzie wymieniana wśród was tak jak przystoi świętym
i haniebność i głupie mówienie lub błazeństwo nie które przystoją ale bardziej dziękczynienie
To bowiem jesteście wiedząc że każdy rozpustnik lub nieczysty lub chciwiec co jest bałwochwalca nie ma dziedziczenia w Królestwie Pomazańca i Boga
bo owoc Ducha we wszelkiej dobroci i sprawiedliwości i prawdzie
i nie bądźcie współuczestnikami uczynkom bezowocnym ciemności bardziej zaś i karćcie
bo skrycie stające się przed nich haniebne jest i nazywać
Dlatego mówi obudź się śpiący i powstań z martwych a zajaśnieje ci Pomazaniec
I nie być pijanymi winem w którym jest rozwiązłość ale bądźcie napełniani w Duchu
mówiąc sobie samym przez psalmy i hymny i pieśni duchowe śpiewając i śpiewając w sercu waszym Panu
dziękując zawsze za wszystkie w imieniu Pana naszego Jezusa Pomazańca Bogu i Ojcu
bo mąż jest głowa żony jak i Pomazaniec głowa zgromadzenia i On jest Zbawiciel ciała
Ale tak jak zgromadzenie jest poddane Pomazańcowi tak i żony własnym mężom we wszystkim
Mężowie miłujcie żony swoje tak jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i siebie samego wydał za nie
aby postawiłby przy nim siebie jako wspaniałe zgromadzenie nie mające plamę lub zmarszczkę lub coś z takich ale aby byłoby święte i nienaganne
nikt bowiem dawniej swoje ciało znienawidził ale pielęgnuje i otacza troską je tak jak i Pan zgromadzenie
bo członki jesteśmy ciała Jego z ciała Jego i z kości Jego
Za to pozostawi człowiek ojca Jego i matkę i zostanie złączony z żoną jego i będą dwoje w ciele jednym
Tajemnica to wielka jest ja zaś mówię względem Pomazańca i względem zgromadzenia
Jednakże i wy ci po jedynczo każdy swoją żonę tak niech miłuje jak siebie samego zaś żona aby bałaby się męża
Szanuj ojca twojego i matkę co jest przykazanie pierwsze w obietnicy
aby dobrze ci stałoby się i będziesz długowieczny na ziemi
i ojcowie nie doprowadzajcie do gniewu dzieci waszych ale pielęgnujcie je w karceniu i napomnieniu Pana
Niewolnicy bądźcie posłuszni tym panom według ciała ze strachem i drżeniem w prostocie serca waszego jak Pomazańcowi
z dobrej woli służący jak Panu a nie ludziom
A panowie to samo czyńcie względem nich porzucając groźbę wiedząc że i wasz ich Pan jest w niebiosach i stronniczość nie jest u Niego
W końcu bracia moi bądźcie umacniani w Panu i w mocy siły Jego
gdyż nie jest nam walka z krwią i ciałem ale ze zwierzchnościami z władzami z rządcami świata ciemności wieku tego z duchowymi niegodziwością niegodziwościami w niebiosach
Przez to weźcie pełną zbroję Boga aby moglibyście przeciwstawić się w dniu niegodziwym i wszystkie sprawiwszy ostać się
Stójcie więc przepasawszy biodro wasze w prawdzie i przyoblekłszy się w pancerz sprawiedliwości
i obuwszy stopy w gotowości dobrej nowiny pokoju
i hełm zbawienia przyjmijcie i miecz Ducha to jest przesłanie Boga
przez każdą modlitwę i prośbie modląc się w każdej porze w Duchu i w tym to będąc czujnym w całej uporczywości i prośbą o wszystkich świętych
i za mnie aby mi oby zostało dane słowo w otworzeniu ust moich w śmiałości by oznajmić tajemnicę dobrej nowiny
Aby zaś wiedzielibyście i wy te co do mnie co robię wszystkie wam oznajmi Tychikus umiłowany brat i wierny sługa w Panu
którego posłałem do was względem samego tego aby poznalibyście o tych co do nas i zachęciłby serca wasze
Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Pomazańca
Paweł i Tymoteusz niewolnicy Jezusa Pomazańca wszystkim świętym w Pomazańcu Jezusie będącym w Filippi razem z doglądającymi i sługami
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Tak jak jest sprawiedliwe dla mnie to myśleć o wszystkich was z powodu mieć mi w sercu was w zarówno w więzach moich i obronie i utwierdzeniu dobrej nowiny współuczestnikami mojej łaski wszystkich was będącymi
I o to modlę się aby miłość wasza jeszcze bardziej i bardziej obfitowałaby w poznaniu i wszelkim postrzeganiu
ku rozpoznawać wam te przewyższające aby bylibyście szczerzy i nie powodujący potknięcia się do dnia Pomazańca
którzy są wypełnieni owocami sprawiedliwości przez Jezusa Pomazańca ku chwale i pochwale Boga
tak że więzy moje widoczne w Pomazańcu stać się w całym pretorium i pozostałym wszystkim
i coraz liczniejsi z braci w Panu będąc przekonani więzami moimi bardziej ośmielać się bez obaw Słowo mówić
Niektórzy wprawdzie i z powodu zawiści i kłótni niektórzy zaś i z powodu upodobania Pomazańca głoszą
co bowiem mimo że każdym sposobem czy to pretekstem czy to prawdą Pomazaniec jest zwiastowany i w tym raduję się ale i będę się radował
wiem bowiem że to mi wyjdzie ku zbawieniu przez waszą prośbę i zaopatrzenie Ducha Jezusa Pomazańca
według oczekiwania i nadziei mojej że w niczym zostanę zawstydzony ale w całej otwartości jak zawsze i teraz zostanie wywyższony Pomazaniec w ciele moim czy to przez życie czy to przez śmierć
Dla mnie bowiem żyć Pomazaniec a umrzeć zysk
Jeśli zaś żyć w ciele to dla mnie owoc pracy i co wybiorę nie wiem
Jestem pociągany bowiem z dwóch pragnienie mając ku odejść i razem z Pomazańcem być wielce bardziej lepsze
I to będąc przekonany wiem że pozostanę i będę trwać razem przy wszystkich was ku waszemu postępowi i radości wiary
jedynie godnie dobrą nowinę Pomazańca żyjcie jak obywatele aby czy to przyszedłszy i zobaczywszy was czy to będąc nieobecnym słyszałbym o was że stoicie w jednym duchu jedną duszą walcząc razem dla wiary dobrej nowiny
i nie dając się zastraszyć w niczym przez będących przeciwnymi co dla nich wprawdzie jest wykazanie zguby waszej zaś zbawienia i to od Boga
gdyż wam zostało darowane to za Pomazańca nie jedynie w Niego wierzyć ale i za Niego cierpieć
ten sam bój mając jaki zobaczyliście we mnie i teraz słyszycie we mnie
Jeśli jakaś więc zachęta w Pomazańcu jeśli jakieś pocieszenie miłości jeśli jakaś wspólnota Ducha jeśli jakieś głębokie uczucia i okazy miłosierdzia
nie na swoje każdy baczcie ale i na innych każdy
To bowiem bądźcie usposobionymi w was co i w Pomazańcu Jezusie
ale siebie samego uczynił pustym postać niewolnika wziąwszy w podobieństwie ludzi stawszy się a dla postaci został znaleziony jako człowiek
Dlatego i Bóg Go wielce wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię
aby na imię Jezusa każde kolano zgięłoby się niebiańskich i ziemskich i podziemnych
i każdy język wyznałby że Pan Jezus Pomazaniec ku chwale Boga Ojca
Tak że umiłowani moi tak jak zawsze byliście posłuszni nie jak podczas obecności mojej jedynie ale teraz wiele bardziej podczas nieobecności mojej ze strachem i drżeniem swoje zbawienie sprawujcie
Bóg bowiem jest Tym działającym w was i chcieć i wykonać dla upodobania
Wszystkie czyńcie bez szemrań i rozważań
Aby stalibyście się nienaganni i prości dzieci Boga nienaganne w pośrodku pokolenia wypaczonego i które jest przewrócone wśród których jesteście ukazani jak światła w świecie
Ale jeśli i jestem wylany na ofiarę i publiczne dzieło wiary waszej raduję się i współcieszę się ze wszystkimi wami
zaś tak samo i wy radujcie się i współcieszcie się ze mną
Jestem przekonany zaś w Panu że i sam szybko przyjdę
Konieczne zaś uznałem Epafrodyta brata i współpracownika i współbojownika mojego waszego zaś wysłannika i publicznego sługę potrzeby mojej posłać do was
skoro zaś tęskniącym był wszystkich was i niepokojąc się dlatego że usłyszeliście że był słaby
I bowiem był słaby niemal blisko śmierci ale Bóg nad nim zlitował się nie nad nim zaś jedynie ale i nade mną aby nie smutek do smutku miałbym
Przyjmijcie więc go w Panu z całą radością i takich jako cennych miejcie
My bowiem jesteśmy obrzezanie Duchem Bogu służąc i chlubiąc się w Pomazańcu Jezusie a nie w ciele pokładający ufności
chociaż ja mający przekonanie i w ciele jeśli ktoś uważa inny że pokładać ufność w ciele ja bardziej
Ale wprawdzie raczej i uznaję wszystkie stratą być z powodu górującego poznania Pomazańca Jezusa Pana mojego z powodu którego wszystkie zostało mi zabrane i uznaję za gnój być aby Pomazańca pozyskałbym
i zostałbym znaleziony w Nim nie mając mojej sprawiedliwości z Prawa ale przez wiarę Pomazańca z Boga sprawiedliwość ze względu na wiarę
By poznać Go i moc powstania Jego i wspólnotę cierpień Jego mając nadany ten sam kształt ze śmiercią Jego
Nie że już wziąłem lub już jestem uczyniony doskonałym ścigam zaś jeśli i pochwyciłbym za które i zostałem pochwycony przez Pomazańca Jezusa
Ilu więc dojrzali to myślelibyśmy i jeśli coś inaczej myślicie i to Bóg wam objawi
Współnaśladowcy moi stawajcie się bracia i baczcie tak postępującym tak jak macie jako wzór nas
Wielu bowiem postępuje o których wielokrotnie mówiłem wam teraz zaś i płacząc mówię że to wrogowie krzyża Pomazańca
których koniec zguba których Bóg brzuch i chwała we wstydzie ich ci o ziemskich myślący
Nasza bowiem ojczyzna w niebiosach jest z których i Zbawiciela wyczekujemy Pana Jezusa Pomazańca
który przekształci się ciała poniżenia naszego ku stać się Jego podobnego do ciała chwały Jego według działania tego móc Mu i poddać sobie wszystkie
Tak że bracia moi umiłowani i wytęsknieni radość i wieniec mój tak stójcie w Panu umiłowani
Ewodię zachęcam i Syntychę zachęcam to samo myśleć w Panu
A proszę i ciebie będący we wspólnym jarzmie szczery pomagaj im które w dobrej nowinie walczyły razem ze mną z i Klemensem i pozostałymi współpracownikami moimi których imiona w zwoju życia
Nic martwcie się ale w każdej modlitwie i prośbie z dziękczynieniem prośby wasze niech jest poznane niech są poznane u Boga
A pokój Boga przewyższający wszelki umysł będzie pilnował serc waszych i myśli waszych w Pomazańcu Jezusie
W końcu bracia ile jest prawdziwe ile szlachetne ile sprawiedliwe ilu czyste ile miłe ile godne polecenia jeśli coś cnota i jeśli coś pochwała te rozsądzajcie
Co i nauczyliście się i przyjęliście i usłyszeliście i zobaczyliście we mnie te robicie i Bóg pokoju będzie z wami
Uradowałem się zaś w Panu niezmiernie że już niegdyś rozkwitliście to o mnie myśleć nad którym i myśleliście nie mieliście sposobności zaś
Wiem jak i być poniżonym wiem jak i obfitować w każdym i we wszystkich jestem wtajemniczony i być nasycany pokarmem i głodować i obfitować i być w niedostatku
Wiecie zaś i wy Filipianie że na początku dobrej nowiny gdy wyszedłem z Macedonii żadne mi zgromadzenie stała się wspólnikiem w rachunku rozchodu i przychodu jeśli nie wy jedyni
gdyż i w Tesalonice i raz i dwukrotnie na potrzebę mi posłaliście
Otrzymuję zaś wszystkie i obfituję jestem wypełniony przyjąwszy od Epafrodyta tę od was woń aromatu ofiarę przychylną bardzo podobającą się Bogu
zaś Bogu i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków amen
Paweł wysłannik Jezusa Pomazańca przez wolę Boga i Tymoteusz brat
w Kolosach świętym i wiernym braciom w Pomazańcu łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Dziękujemy Bogu i Ojcu Pana naszego Jezusa Pomazańca zawsze za was modląc się
usłyszawszy o wierze waszej w Pomazańca Jezusa i miłości ku wszystkim świętym
tej przybywającej do was tak jak i w całym świecie i jest wydającą owoc tak jak i w was od którego dnia usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie
tak jak i nauczyliście się od Epafrasa umiłowanego współniewolnika naszego który jest wierny dla was sługa Pomazańca
i który ujawnił nam waszą miłość w Duchu
Z powodu tego i my od którego dnia usłyszeliśmy nie powstrzymujemy się za was modląc się i prosząc aby zostalibyście wypełnieni w poznaniu woli Jego w całej mądrości i zrozumieniu duchowym
by postępować wam godnie Pana w całym przypodobaniu się w każdym dziele dobrym wydające owoce i którzy otrzymują wzrost w poznaniu Boga
w każdej mocy będąc umacniani na mocy chwały Jego ku całej wytrwałości i cierpliwości z radością
który wyratował nas z władzy ciemności i przestawił do Królestwa Syna miłości Jego
gdyż w Nim zostało stworzone wszystkie w niebiosach i na ziemi widzialne i niewidzialne czy to trony czy to panowania czy to zwierzchności czy to władze wszystkie przez Niego i dla Niego jest stworzone
i On jest przed wszystkimi i wszystkie w Nim stanęło razem
i On jest Głowa Ciała zgromadzenia której jest początek pierworodny z martwych aby stałby się we wszystkim sam dostępując pierwszeństwa
i przez Niego aby pojednać z powrotem wszystkie ku Niemu uczyniwszy pokój przez krew krzyża Jego przez Niego czy to na ziemi czy to w niebiosach
I was niegdyś będących którzy są obcymi i wrogów myśli w czynach niegodziwych teraz zaś pojednał z powrotem
w ciele ciała Jego przez śmierć aby postawić przy was jako świętych i niewinnych i nienagannych wobec Niego
jeśli oczywiście trwacie w wierze którzy są ugruntowani i mocni i nie którzy są wzruszeni od nadziei dobrej nowiny którą usłyszeliście która została ogłoszona w całym stworzeniu pod niebem której stałem się ja Paweł sługa
Który teraz raduję się w cierpieniach moich za was i wyrównuję niedostatki ucisków Pomazańca w ciele moim za ciało Jego którym jest zgromadzenie
tajemnicę która jest ukrytą od wieków i od pokoleń teraz zaś została objawiona świętym Jego
którego my zwiastujemy napominając każdemu człowiekowi i nauczając każdego człowieka w całej mądrości aby moglibyśmy postawić przy każdego człowieka jako doskonałego w Pomazańcu Jezusie
ku czemu i trudzę się walcząc według działania Jego tego działającego we mnie w mocy
Chcę bowiem wam wiedzieć jak wielki bój mam o was i tych w Laodycei i ilu nie widzieli oblicze moje w ciele
aby doznałyby zachęty serca ich którzy zostali zespoleni ze sobą w miłości i ku całemu bogactwu pełni zrozumienia ku poznaniu tajemnicy Boga i Ojca i Pomazańca
w której są wszystkie skarby mądrości i poznania ukryte
Jeśli bowiem i ciałem jestem nieobecny ale duchem razem z wami jestem radując się i widząc wasz porządek i niewzruszoność względem Pomazańca wiary waszej
którzy zostali zakorzenieni i którzy są budowani w Nim i którzy są utwierdzani w wierze tak jak zostaliście nauczeni obfitując w Nim w dziękczynieniu
Uważajcie aby nie ktoś was będzie zniewalającym przez filozofię i pustego oszustwa według przekazu ludzi według elementów świata a nie według Pomazańca
i jesteście w Nim którzy są napełnieni który jest głowa każdej zwierzchności i władzy
w którym i zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynioną w zewleczeniu się z ciała grzechów ciała w obrzezaniu Pomazańca
którzy zostali pogrzebani razem z Nim w zanurzeniu w którym i zostaliście współobudzeni z powodu wiary działania Boga który wzbudził Go z martwych
i was martwymi będących w upadkach i nieobrzezaniu ciała waszego współożywił z Nim darowawszy wam wszystkie upadki
wymazawszy ten na nas list długów postanowień który był przeciwny nam i go podniósł ze środka przybiwszy gwoździem go do krzyża
obdarłszy zwierzchności i władze wystawił na pokaz w otwartości poprowadziwszy w triumfie ich w Nim
Nikt was niech potępia mający wolę w pokorze i oddawaniu czci zwiastunom które nie widział wstępując bez powodu dając się nadymać przez umysł ciała jego
i nie trzymając się głowy z której całe ciało przez zetknięcia i spajania które jest dostarczane i które jest zespalane wzrasta wzrostem Boga
co jest wszystkim ku zniszczeniu zużyciem według przykazań i nauk ludzi
które jest słowo wprawdzie mające mądrość w dewocji i pokorze i nieoszczędzaniu ciała nie w szacunku jakimś ku nasyceniu ciała
Umarliście bowiem i życie wasze jest ukryte razem z Pomazańcem w Bogu
Kiedy Pomazaniec zostałby objawiony życie nasze wtedy i wy razem z Nim zostaniecie objawionymi w chwale
Uczyńcie martwymi więc członki wasze na ziemi nierząd nieczystość zmysłowość pożądanie złe i skąpstwo które jest bałwochwalstwo
w których i wy postępowaliście dawniej gdy żyliście w nich
Teraz zaś odłóżcie i wy wszelkie gniew wzburzenie złość bluźnierstwo nieprzyzwoite słowo z ust waszych
a przyoblekłszy się w nowego tego który jest odnawiany ku poznaniu według obrazu Tego który stworzył go
gdzie nie jest Grek i Judejczyk obrzezanie i nieobrzezanie barbarzyńca Scyta niewolnik wolny ale wszystkie i we wszystkich Pomazaniec
Przywdziejcie więc jak wybrani Boga święci i którzy są umiłowani głębokie uczucia okazów miłosierdzia dobroć pokorę łagodność cierpliwość
Znosząc jedni drugich i darowując sobie samym jeśli ktoś przeciw komuś miałby skargę tak jak i Pomazaniec darował wam tak i wy
i pokój Boga niech prowadzi rząd w sercach waszych ku któremu i zostaliście wezwani w jednym ciele i wdzięczni stawajcie się
Słowo Pomazańca niech zamieszkuje w was obficie we wszelkiej mądrości nauczając i napominając siebie samych psalmami i hymnami i pieśniami duchowymi w wdzięczności śpiewając w sercu waszym Panu
i wszystko które co kolwiek czynilibyście w słowie lub w czynie wszystkie w imieniu Pana Jezusa dziękując Bogu i Ojcu przez Niego
Mężowie miłujcie żony i nie bądźcie gorzcy względem nich
A wszystko co coś jeśli czynilibyście z duszy pracujcie jak dla Pana a nie ludzi
zaś czyniący niesprawiedliwość dostanie którą uczynił niesprawiedliwość i nie jest stronniczy
Panowie sprawiedliwe i równość niewolnikom podawajcie wiedząc że i wy macie Pana w niebiosach
Modląc się równocześnie i za nas aby Bóg otworzyłby nam drzwi Słowa żeby powiedzieć tajemnicę Pomazańca przez którą i jestem związany
Według co do mnie wszystkie oznajmi wam Tychikus umiłowany brat i wierny sługa i współniewolnik w Panu
którego posłałem do was na samo to aby poznałbym te o was i zachęciłby serca wasze
razem z Onezymem wiernym i umiłowanym bratem który jest z was wszystkie wam oznajmią te tutaj
Pozdrawia was Arystarch współwięzień mój i Marek kuzyn Barnaby o którym otrzymaliście przykazania jeśli przyszedłby do was przyjmijcie go
i Jezus ten który jest nazywany Justus będąc z obrzezania ci jedyni współpracownicy ku Królestwu Boga którzy stali się mi pociecha
Pozdrawia was Epafras ten z was niewolnik Pomazańca zawsze walcząc za was w modlitwach aby zostalibyście postawieni jako dojrzali i którzy są dopełnieni w całej woli Boga
Świadczę bowiem jemu że ma żarliwość wielki co do was i tych w Laodycei i tych w Hierapolis
Pozdrawia was Łukasz lekarz umiłowany i Demas
Pozdrówcie tych w Laodycei braci i Nimfasa i w domu jego zgromadzenie
i kiedy zostałby odczytany u was ten list uczyńcie aby i w tym laodycejczyków zgromadzeniu zostałby odczytany i ten z Laodycei aby i wy przeczytalibyście
i powiedzcie Archippowi uważaj na posługę którą przyjąłeś w Panu aby ją wypełniłbyś
Pozdrowienie moją ręką Pawła pamiętajcie o moich więzach łaska z wami amen do Kolosan zostało napisane z Rzymu przez Tychikusa i Onezyma
Paweł i Sylwan i Tymoteusz zgromadzeniu Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Pomazańcu łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
nieustannie pamiętając o waszym dziele wiary i trudzie miłości i wytrwałości nadziei co do Pana naszego Jezusa Pomazańca przed Bogiem i Ojcem naszym
że dobra nowina nasza nie stała się w was w Słowie jedynie ale i w mocy i w Duchu Świętym i w pełni wielkiej tak jak wiecie jakimi staliśmy się w was dla was
A wy naśladowcy nasi staliście się i Pana przyjąwszy Słowo w ucisku wielkim z radością Ducha Świętego
tak że stać się wam wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai
Od was bowiem jest rozniesione Słowo Pana nie jedynie w Macedonii i Achai ale i w każdym miejscu wiara wasza względem Boga wyszła że nie potrzebę nam mieć mówić coś
sami bowiem o nas oznajmiają jakie wejście mieliśmy do was i jak nawróciliście się do Boga od bożków by być niewolnikami Bogu żyjącemu i prawdziwemu
I oczekiwać Syna Jego z niebios którego wzbudził z martwych Jezusa który ratuje nas z gniewu przychodzącego
ale i wcześniej doznawszy cierpienia i doznawszy zniewagi tak jak wiecie w Filippi okazaliśmy otwartość w Bogu naszym powiedzieć do was dobrą nowinę Boga w wielkim boju
tak będąc przywiązanymi wobec was mamy upodobania by przekazać wam nie jedynie dobrą nowinę Boga ale i swoje dusze dlatego że umiłowani nam jesteście postawieni
Pamiętacie bowiem bracia o trudzie naszym i mozole nocą bowiem i dniem pracując ku nie obciążyć kogoś z was ogłosiliśmy przed wami dobrą nowinę Boga
Wy świadkowie i Bóg jak święcie i sprawiedliwie i nienagannie dla was wierzących staliśmy się
tak jak wiecie jak jednego każdego z was jak ojciec dzieci swoje zachęcając was i pocieszając
i świadcząc ku postępować wam godnie Boga wzywającego was do swojego Królestwa i chwały
Dla tego i my dziękujemy Bogu nieustannie gdyż przyjąwszy Słowo wieści od nas o Bogu przyjęliście nie Słowo ludzkie ale tak jak jest prawdziwie Słowo Boga które i działa w was wierzących
Wy bowiem naśladowcy staliście się bracia zgromadzeń Boga będących w Judei w Pomazańcu Jezusie gdyż tak samo wycierpieliście i wy od własnych rodaków tak jak i oni od Judejczyków
tych i Pana którzy zabili Jezusa i własnych proroków i nas prześladując i Bogu nie którzy się podobają i wszystkim ludziom przeciwni
Dlatego chcieliśmy przyjść do was ja wprawdzie Paweł i raz i drugi i przeszkodził nam szatan
Kto bowiem nasza nadzieja czy radość czy wieniec chluby czy nie i wy przed Panem naszym Jezusem Pomazańcem w Jego przyjściu
Wy bowiem jesteście chwała nasza i radość
I posłaliśmy Tymoteusza brata naszego i sługę Boga i współpracownika naszego w dobrej nowinie Pomazańca ku utwierdzić was i zachęcić was odnośnie wiary waszej
A bowiem gdy przy was byliśmy wcześniej mówiliśmy wam że mamy być uciskani tak jak i stało się i wiecie
Przez to i ja już więcej nie wytrzymując posłałem ku poznać wiarę waszą aby czasem nie wystawił na próbę was poddający próbie i na puste stałby się trud nasz
Teraz zaś gdy przyszedł Tymoteusz do nas od was i gdy ogłosił dobrą nowinę nam o wierze i miłości waszej i że macie wspomnienie o nas dobre każdej chwili pragnąc nas zobaczyć tak jak i my was
przez to zostaliśmy zachęceni bracia z powodu was w każdym ucisku i potrzebie naszej przez waszą wiarę
nocą i dniem ponad wszelką miarę prosząc ku zobaczyć wasze oblicze i uzupełnić braki wiary waszej
Sam zaś Bóg i Ojciec nasz i Pan nasz Jezus Pomazaniec oby wyprostował drogę naszą do was
Was zaś Pan oby uczynił większymi i oby uczynił obfitującymi miłością do jedni drugich i do wszystkich tak jak i my do was
ku utwierdzić wasze serca jako nienaganne w poświęceniu przed Bogiem i Ojcem naszym podczas przyjście Pana naszego Jezusa Pomazańca ze wszystkimi świętymi Jego
W końcu więc bracia prosimy was i zachęcamy w Panu Jezusie tak jak przyjęliście od nas jak trzeba wam postępować i przypodobać się Bogu aby obfitowalibyście bardziej
by wiedzieć każdy z was swoje naczynie utrzymać w poświęceniu i szacunku
Nie w zmysłowości pożądania tak jak i narody nie znające Boga
by nie wykraczać przeciwko i oszukiwać w sprawie brata jego dlatego że mściciel Pan o wszystkich tych tak jak i wcześniej powiedzieliśmy wam i zaświadczyliśmy
Toteż odrzucający nie człowieka odrzuca ale Boga i który dał Ducha Jego Świętego do nas
i bowiem czynicie to względem wszystkich braci tych w całej Macedonii zachęcamy zaś was bracia by obfitować bardziej
i uważać za szacowne być cichym i robić swoje i pracować własnymi rękami waszymi tak jak wam nakazaliśmy
aby postępowalibyście godnie względem z zewnątrz i nikogo potrzebę mielibyście
Nie chcę zaś by wy nie rozumieć bracia o którzy są uśpieni aby nie bylibyście smuceni tak jak i pozostali nie mający nadziei
Jeśli bowiem wierzymy że Jezus umarł i powstał tak i Bóg tych którzy zostali uśpieni ze względu na Jezusa poprowadzi razem z Nim
gdyż sam Pan na rozkaz na głos władcy zwiastunów i na trąbę Boga zejdzie z nieba i martwi w Pomazańcu powstaną najpierw
Następnie my żyjący będący nadal pozostawionymi równocześnie z nimi zostaniemy porwani w chmurach na spotkanie Pana w powietrze i tak zawsze z Panem będziemy
O zaś czasach i porach bracia nie potrzebę macie wam być napisane
Gdy bowiem mówiliby pokój i bezpieczeństwo wtedy nagła na nich nadciąga zagłada tak jak ból porodowy w łonie mającą i nie wymknęliby się
wszyscy wy synowie światła jesteście i synowie dnia nie jesteśmy nocy ani ciemności
Zatem więc nie spalibyśmy jak i pozostali ale czuwalibyśmy i bylibyśmy trzeźwi
Bowiem śpiący nocą śpią i którzy są upici nocą są pijani
My zaś dnia będąc bylibyśmy trzeźwi przyoblekłszy się w pancerz wiary i miłości i hełm nadziei zbawienia
Dlatego zachęcajcie jedni drugich i budujcie jeden jednego tak jak i czynicie
Prosimy zaś was bracia by wiedzieć o trudzących się wśród was i stojących na czele was w Panu i napominając was
i by uznawać ich ponad wszelką miarę w miłości z powodu pracy ich zachowujcie pokój wśród siebie samych
Patrzcie aby nie ktoś zła za zło komuś oddałby ale zawsze dobro ścigajcie i względem jedni drugich i względem wszystkich
Sam zaś Bóg pokoju oby uczynił świętymi was całkowicie i w pełni wyposażonym wasz duch i dusza i ciało nienagannie podczas przyjścia Pana naszego Jezusa Pomazańca oby zostały zachowane
Wierny wzywający was który i uczyni
Paweł i Sylwan i Tymoteusz zgromadzeniu Tesaloniczan w Bogu Ojcu naszym i Panu Jezusie Pomazańcu
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Dziękować powinniśmy Bogu zawsze za was bracia tak jak słuszne jest gdyż niezmiernie wzrasta wiara wasza i obfituje miłość jednego każdego ze wszystkich was ku jedni drugim
tak że nam samym przez was chlubić się w zgromadzeniach Boga dla wytrwałości waszej i wiary we wszystkich prześladowaniach waszych i uciskach które znosicie
dowód sprawiedliwego sądu Boga w zostać uznanymi za godnych wam Królestwa Boga dla którego i cierpicie
i wam którzy jesteście uciskani ulgę z nami podczas objawienia się Pana Jezusa z nieba ze zwiastunami mocy Jego
w ogniu płomienia dającego ukaranie nie znającym Boga i nie którzy są posłuszni dobrej nowinie Pana naszego Jezusa Pomazańca
którzy sprawiedliwość zapłacą zagładą wieczną z dala od oblicza Pana i od chwały siły Jego
kiedy przyszedłby zostać wychwalonym wśród świętych Jego i zostać podziwianym wśród wszystkich wierzących gdyż znalazło wiarę świadectwo nasze przed wami w dniu tym
O co i modlimy się zawsze za was aby was uznałby za godnych powołania Bóg nasz i wypełniłby całe upodobanie dobroci i dzieło wiary przez moc
żeby zostałoby wychwalone imię Pana naszego Jezusa Pomazańca w was i wy w Nim według łaski Boga naszego i Pana Jezusa Pomazańca
Prosimy zaś was bracia co do przyjścia Pana naszego Jezusa Pomazańca i naszego zgromadzenia się przy Nim
aby nie ktoś was zwiódłby przez żaden sposób gdyż jeśli nie przyszłoby odstępstwo najpierw i zostałby objawiony człowiek grzechu syn zguby
będący przeciwnym i który jest wznoszony ponad wszystko który jest nazywany bogiem lub przedmiotem kultu tak że go w świątyni Boga jak bóg usiąść pokazując siebie samego że jest bóg
I teraz to powstrzymujące znacie aż do zostać objawionym on w swojej porze
I wtedy zostanie objawiony nieprawy którego Pan zniszczy duchem ust Jego i udaremni dla objawienia się przyjścia Jego
którego jest przyjście według działania szatana w całej mocy i znakach i cudach kłamstwa
i w całym oszustwie niesprawiedliwości w tych którzy giną za to że miłości prawdy nie przyjęli ku zostać zbawionymi oni
i dla tego pośle im Bóg działanie zwiedzenia ku uwierzyć oni kłamstwu
My zaś powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was bracia którzy jesteście umiłowani przez Pana że wybrał sobie was Bóg od początku ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i wierze prawdy
Zatem więc bracia stójcie i trzymajcie się przekazów których zostaliście nauczeni czy to przez słowo czy to przez list nasz
Sam zaś Pan nasz Jezus Pomazaniec i Bóg i Ojciec nasz Ten który umiłował nas i który dał zachętę wieczną i nadzieję dobrą w łasce
oby zachęcił wasze serca i oby utwierdził was w każdym słowie i dziele dobrym
W końcu módlcie się bracia za nas aby Słowo Pana biegłoby i byłoby otaczane chwałą jak i przy was
i aby zostalibyśmy wybawieni z przewrotnych i niegodziwych ludzi nie bowiem wszystkich wiara
Wierny zaś jest Pan który utwierdzi was i ustrzeże od niegodziwego
Jesteśmy przekonani zaś w Panu do was że co nakazujemy wam i czynicie i będziecie czynić
zaś Pan oby wyprostował wasze serca ku miłości Boga i do wytrwałości Pomazańca
Nakazujemy zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jezusa Pomazańca by unikać wy od każdego brata bez trzymania się szyku postępującego i nie według przekazu który wziął od nas
ani darmo chleb zjedliśmy u kogoś ale w trudzie i mozole nocą i dniem pracując ku nie obciążyć kogoś z was
i bowiem gdy byliśmy przy was to nakazywaliśmy wam że jeśli ktoś nie chce pracować ani nie niech je
zaś takim nakazujemy i prosimy przez Pana naszego Jezusa Pomazańca aby ze spokojem pracując swój chleb jedliby
Jeśli zaś ktoś nie jest posłuszny słowu naszemu przez list tego zaznaczcie sobie i nie mieszajcie się z nim aby zostałby zawstydzony
i nie jak wroga uznawajcie ale napominajcie jak bratu
Paweł wysłannik Jezusa Pomazańca ze względu na nakaz Boga Zbawiciela naszego i Pana Jezusa Pomazańca nadziei naszej
Tymoteuszowi szczeremu dziecku w wierze łaska miłosierdzie pokój od Boga Ojca naszego i Jezusa Pomazańca Pana naszego
ani wystrzegać się baśni i rodowodów nie kończących się które spory przydają raczej lub zbudowanie Boga w wierze
zaś koniec nakazu jest miłość z czystego serca i sumienia dobrego i wiary nieobłudnej
wiedząc to że sprawiedliwemu Prawo nie jest położone niemającym Prawa zaś i niepodporządkowanym bezbożnym i grzesznikom nieświątobliwym i profanującym ojcobójcom i matkobójcom mordercom
rozpustnikom homoseksualistom handlarzom ludźmi kłamcom krzywoprzysięzcom i jeśli coś inne będącej zdrową nauce jest przeciwne
A wdzięczność mam Temu który umocnił mnie Pomazańcowi Jezusowi Panu naszemu że wiernego mnie uznał umieściwszy w posługę
wcześniej będącego bluźniącą i prześladowcą i zuchwałym ale dostąpiłem litości gdyż nie rozumiejąc uczyniłem w niewierze
Ponad obfitowała zaś łaska Pana naszego z wiarą i miłością w Pomazańcu Jezusie
Wierne Słowo i całego przyjęcia godne że Pomazaniec Jezus przyszedł na świat grzeszników uratować z których pierwszy jestem ja
zaś Królowi wieków niezniszczalnemu niewidzialnemu jedynemu mądremu Bogu szacunek i chwała na wieki wieków amen
mając wiarę i dobre sumienie które niektórzy odtrąciwszy o wiarę przeżyli rozbicie się okrętu
z których jest Himenajos i Aleksander których przekazałem szatanowi aby zostaliby korygowani aby nie bluźnić
za królów i wszystkich we wzniosłości będących aby ciche i spokojne życie wiedlibyśmy w całej pobożności i godności
To bowiem dobre i możliwe do przyjęcia przed Zbawiciela naszego Boga
który wszystkich ludzi chce by zostać zbawionymi i do poznania prawdy przyjść
Jeden bowiem Bóg jeden i pośrednik Boga i ludzi człowiek Pomazaniec Jezus
do co zostałem umieszczony ja herold i wysłannik prawdę mówię w Pomazańcu nie kłamię nauczyciel pogan w wierze i prawdzie
Chcę więc modlić się mężowie w każdym miejscu podnosząc święte ręce bez gniewu i rozważania
tak samo i by żony w szacie uporządkowanej ze skromnością i rozsądkiem przystrajać siebie nie w splotach włosów lub złocie lub perłach lub odzieniu drogocennym
i Adam nie został zwiedziony zaś kobieta zostawszy zwiedziona w przestępstwie stała się
Zostanie zbawiona zaś przez rodzenie dzieci jeśli pozostałyby w wierze i miłości i poświęceniu z rozsądkiem
Trzeba zaś mu i świadectwo dobre mieć od tych z zewnątrz aby nie w zniewagę wpadłby i pułapkę oszczercy
I ci zaś niech są wypróbowani najpierw potem niech posługują nienaganni będąc
Słudzy niech są jednej kobiety mężowie dzieci dobrze stający na czele i swoich domów
Ci bowiem dobrze usłużywszy stopień sobie dobry uzyskują i wielką śmiałość w wierze w Pomazańcu Jezusie
Jeśli zaś zwlekałbym aby wiedziałbyś jak trzeba w domu Boga postępować który jest zgromadzenie Boga żyjącego filar i utwierdzenie prawdy
i zgodnie przyznając wielka jest pobożności tajemnica Bóg został objawiony w ciele został uznany za sprawiedliwego w Duchu został ukazany zwiastunom został ogłoszony wśród narodów zostało zawierzone mu na świecie został uniesiony w chwale
Zaś Duch wyraźnie mówi że w późniejszych porach odstąpią niektórzy od wiary zwracając uwagę ku duchom zwodniczym i naukom demonów
przeszkadzający zaślubiać się wstrzymywać się od pokarmów które Bóg stworzył do przyjmowania z dziękczynieniem wierzącym i poznającym prawdę
gdyż wszelkie stworzenie Boga dobre i nic godne odrzucenia z dziękczynienia które jest przyjmowane
jest poświęcone bowiem przez Słowo Boga i wstawiennictwo
Te podsuwając braciom dobry będziesz sługa Jezusa Pomazańca który jest karmiony słowami wiary i dobrej nauki za którą poszedłeś za
zaś profanujące i babskie baśnie odrzucaj ćwicz zaś siebie w pobożności
Bowiem cielesne ćwiczenie ku małe jest pożyteczne zaś pobożność ku wszystkie pożyteczne jest obietnicę mając życia teraz i mającego przyjść
Godne wiary słowo i całego przyjęcia godne
do tego bowiem i trudzimy się i jesteśmy znieważani że nabyliśmy nadzieję przy Bogu żyjącemu który jest Zbawiciel wszystkich ludzi najbardziej wierzących
Nakazuj te i nauczaj
Pilnuj siebie i w nauce trwaj w tych to bowiem czyniąc i siebie zbawisz i słuchających ciebie
Jeśli zaś jakaś wdowa dzieci lub potomki ma niech uczą się najpierw swój dom szanować i wzajemności oddawać przodkom to bowiem jest dobre i możliwe do przyjęcia w obecności Boga
zaś istotnie wdowa i która jest opuszczona pokłada nadzieję w Bogu i pozostaje przy prośbach i modlitwach nocą i dniem
I te nakazuj aby nienaganne byłyby
Jeśli zaś ktoś o swoje i najbardziej domowe nie myśli zawczasu wiary wypiera się i jest od niewierzącego gorszy
równocześnie zaś i bezczynne uczą się obchodzące wkoło domy nie jedynie zaś bezczynne ale i gadatliwe i wścibskie mówiące nie które trzeba
Jeśli jakiś wierzący czy wierząca ma wdowy niech wspomaga je i nie niech jest obciążone zgromadzenie aby tym istotnie wdowom wspomogłoby
Dobrze którzy stanęli na czele starsi podwójnego szacunku niech są uznani za godnych najbardziej ci trudzący się w Słowie i nauce
mówi bowiem Pismo wołu młócącego nie zawiążesz pyska i godny pracownik zapłaty jego
Grzeszących przed wszystkimi upominaj aby i pozostali strach mieliby
Zaświadczam w obecności Boga i Pana Jezusa Pomazańca i wybranych zwiastunów aby tych strzegłbyś bez zastrzeżenia nic czyniąc według stronniczości
już więcej nie pij wody ale winu małemu używaj przez żołądek twój i częste twoje słabości
Niektórych ludzi grzechy wcześniej jawne są wyprzedzające na sąd za niektórymi zaś i podążają
tak samo i dobre dzieła wcześniej jawne jest i inaczej mające zostać ukrytymi nie może
Jacy są pod jarzmo niewolnicy własnych władców całego szacunku godne niech uznają aby nie imię Boga i nauka byłoby spotwarzane
zaś wierzących mający władców nie niech lekceważą że bracia są ale bardziej niech będą niewolnikami gdyż wierni są i umiłowani ci dobrej pracy pomagający tych nauczaj i zachęcaj
Jeśli ktoś inaczej naucza i nie podchodzi do będących zdrowymi słowami Pana naszego Jezusa Pomazańca i według pobożności nauki
jest nadętym nic wiedzący ale chorujący o spory i walki o słowa z których staje się zawiść kłótnia bluźnierstwa podejrzenia niegodziwe
ciągłe utarczki którzy są zrujnowani ludzi umysłu i którzy są pozbawieni prawdy którzy wnioskują zarobkowanie być pobożność odstąp od takich
mając zaś wyżywienia i przyodzienia tymi będziemy zadowoleni
zaś chcący wzbogacać się wpadają w próbę i pułapkę i pożądliwości liczne nierozumne i szkodliwe które zatapiają ludzi w zagładę i zgubę
korzeń bowiem wszystkich złych jest miłość do pieniędzy której niektórzy pragnąc zostali wprowadzeni na manowce z dala od wiary i siebie samych przebili bólom licznym
Walcz dobry bój wiary chwyć się wiecznego życia do którego i zostałeś wezwany i wyznałeś dobre wyznanie przed licznych świadków
Nakazuję ci wobec Boga ożywiającego istoty wszystkie i Pomazańca Jezusa który zaświadczył przed Poncjuszem Piłatem dobre wyznanie
które porom swoim pokaże szczęśliwy i sam władca król królujących i Pan panujących
Sam mający nieśmiertelność światło zamieszkujący niedostępne którego zobaczył nikt z ludzi ani zobaczyć może któremu szacunek i moc wieczna amen
O Tymoteuszu tę lokatę ustrzeż odwracając się od profanujących bezwartościowych bełkotów i sprzecznych mających kłamliwe imię poznania
Tymoteuszowi umiłowanemu dziecku łaska miłosierdzie pokój od Boga Ojca i Pomazańca Jezusa Pana naszego
Wdzięczność mam Bogu któremu służę od przodków ku czystemu sumieniu podczas gdy nieustanne mam o tobie wspomnienie w prośbach moich nocą i dniem
przypomnienie biorąc w tobie nieobłudnej wiary która zamieszkała najpierw w babce twojej Lois i matce twojej Eunice jestem przekonany zaś że i w tobie
nie bowiem dał nam Bóg Ducha tchórzostwa ale mocy i miłości i trzeźwego myślenia
który zbawił nas i który wezwał powołaniu świętemu nie według uczynków naszych ale według własnego wcześniejszego ustawienia i łaski która została dana nam w Pomazańcu Jezusie przed czasami wiecznymi
która została ukazana zaś teraz przez objawienie się Zbawiciela naszego Jezusa Pomazańca unieważniwszy wprawdzie śmierć oświeciwszy zaś życie i niezniszczalność przez dobrą nowinę
do której zostałem umieszczony ja herold i wysłannik i nauczyciel pogan
Dla której przyczyny i te cierpię ale nie wstydzę się wiem bowiem komu uwierzyłem i jestem przekonany że mocny jest lokatę moją ustrzec na ten dzień
Wzór miej będących zdrowymi słowami których ode mnie wysłuchałeś w wierze i miłości w Pomazańcu Jezusie
Wiesz to że zostali odwróceni ode mnie wszyscy w Azji z których jest Frygellos i Hermogenes
oby dał miłosierdzie Pan Onezyfora domowi że wielokrotnie mnie pokrzepił i łańcuch mój nie został zawstydzony
ale stawszy się w Rzymie gorliwiej szukał mnie i znalazł
oby dał mu Pan znaleźć miłosierdzie u Pana w tym dniu i ile w Efezie posługiwał lepiej ty wiesz
i co wysłuchałeś ode mnie wobec wielu świadków te podaj wierzącym ludziom którzy zdatni będą i innych nauczać
jeśli zaś i walczyłby jako atleta ktoś nie jest wieńczony jeśli nie zgodnie z prawem wcześniej walczyłby jako atleta
Dla tego wszystkie znoszę z powodu wybranych aby i oni zbawienia uzyskaliby w Pomazańcu Jezusie z chwałą wieczną
Godne wiary Słowo jeśli bowiem umarliśmy razem i będziemy razem żyć
Jeśli znosimy i będziemy razem panować jeśli wypieramy się i On wyprze się nas
i słowo ich jak gangrena pastwisko będzie mieć z których jest Himenajos i Filetos
Którzy o prawdę rozminęli się mówiąc powstanie już stać się i wywracają niektórych wiarę
Jednak mocny fundament Boga stał mając pieczęć tę poznał Pan będących Jego i niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy wymieniający imię Pomazańca
W wielkim zaś domu nie jest są jedynie naczynia złote i srebrne ale i drewniane i gliniane i te wprawdzie do szacunku te zaś do braku szacunku
jeśli więc ktoś oczyściłby siebie samego z tych będzie naczynie do szacunku które jest poświęcone i pożyteczne Władcy do każdego uczynku dobrego które jest przygotowane
zaś głupie i niezdolne do wychowania spory odrzucaj wiedząc że rodzą walki
i otrząsnęliby się z oszczercy pułapki którzy są żywcem łowieni przez niego do tego woli
mający formę pobożności zaś moc jej którzy wypierają się i tych unikaj
Z tych bowiem są ci którzy wpełzają do domów i którzy zniewalają kobietki które są obsypane grzechami które są prowadzone pożądaniami różnymi
zawsze uczące się i nigdy do poznania prawdy przyjść mogące
którym sposobem zaś Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi tak i ci przeciwstawiają się prawdzie ludzie którzy są zgubieni umysłem niewypróbowani o wiarę
ale nie posuną się naprzód do większego bowiem głupota ich oczywista będzie wszystkim jak i tych stała się
prześladowaniami cierpieniami jakie mi stał się stały się w Antiochii w Ikonium w Listrze jakie prześladowania wytrzymałem i ze wszystkich mnie wyratował Pan
i wszyscy zaś chcący pobożnie żyć w Pomazańcu Jezusie będą prześladowani
niegodziwi zaś ludzie i oszuści będą posuwać się naprzód do gorszego zwodząc i dając się wprowadzić w błąd
Ty zaś pozostań w których nauczyłeś się i zostałeś przekonany wiedząc od kogo nauczyłeś się
i że od niemowlęcia święte Pisma znasz mogące ciebie uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę w Pomazańcu Jezusie
Każde Pismo natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki do wykazania do poprawy ku karceniu w sprawiedliwości
Zaświadczam więc ja wobec Boga i Pana Jezusa Pomazańca zamierzającego sądzić żyjących i martwych podczas objawienia się Jego i Królestwa Jego
Ogłoś Słowo stań obok dogodnej pory nie w porę upomnij skarć zachęć w całej cierpliwości i nauce
i od wprawdzie prawdy słuch będą odwracać do zaś baśni będą odwracani
Ja bowiem już jestem wylany w libacji i pora mojego rozwiązania nadciągnęła
w końcu jest odłożony mi sprawiedliwości wieniec który odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia nie jedynie zaś mnie ale i wszystkim miłującym objawienie się Jego
Demas bowiem mnie opuścił umiłowawszy teraz wiek i poszedł do Tesaloniki Kreskens do Galacji Tytus do Dalmacji
Płaszcz który pozostawiłem w Troadzie u Karposa przychodząc przynieś i zwoje najbardziej pergaminy
tego i ty strzeż się bardzo bowiem przeciwstawia się naszym słowom
zaś Pan mi stanął obok i umocnił mnie aby przeze mnie ogłaszanie zostało dopełnione i usłyszeliby wszyscy poganie i zostałem wyratowany z ust lwa
I wyratuje mnie Pan z każdego dzieła niegodziwego i zbawi do Królestwa Jego niebiańskiego któremu chwała na wieki wieków amen
Pozdrów Pryskę i Akwilę i Onezyfora dom
Postaraj się przed zimą przyjść pozdrawia ciebie Eubulos i Pudens i Linus i Klaudia i bracia wszyscy
Paweł niewolnik Boga wysłannik zaś Jezusa Pomazańca ze względu na wiarę wybranych Boga i poznanie prawdy zgodnie z pobożnością
Tytusowi szczeremu dziecku według wspólnej wiary łaska miłosierdzie pokój od Boga Ojca i Pana Jezusa Pomazańca Zbawiciela naszego
Tego z powodu pozostawiłem cię na Krecie aby pozostające uporządkowałbyś i ustanowiłbyś według miasta starszych jak ja ci zarządziłem
trzymający się według nauki wiernego Słowa aby mocny byłby i zachęcić w nauce będącej zdrową i sprzeciwiających się upominać
Są bowiem liczni i niepodporządkowani próżno mówiący i zwodziciele umysłu najbardziej z obrzezania
nie zważając ku judejskim baśniom i przykazaniom ludzi odwracających się prawdy
Wszystkie wprawdzie czyste czystym zaś którzy są skalani i niewierzącym nic czyste ale jest skalany ich i umysł i sumienie
Boga wyznają znać zaś czynami wypierają się obrzydliwi będący i nieposłuszni i do każdego dzieła dobrego niewypróbowani
korygująca nas aby wyparłszy się bezbożności i światowe pożądliwości rozsądnie i sprawiedliwie i pobożnie żylibyśmy w tym teraz wieku
czekając na szczęśliwą nadzieję i objawienie się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Pomazańca
który dał siebie za nas aby odkupiłby nas z całego bezprawia i oczyściłby sobie lud szczególnie wybrany zapaleńca dobrych uczynków
Te mów i zachęcaj i upominaj z każdym nakazem nikt ciebie niech lekceważy
Przypominaj im by zwierzchnościom i władzom być poddanymi być posłusznymi władzy do każdego czynu dobrego gotowi być
Byliśmy bowiem niegdyś i my nierozumni nieposłuszni którzy są wprowadzeni w błąd służący pożądaniom i namiętnościom różnym w złości i zawiści wiodący życie wstrętne nienawidzący jedni drugich
Gdy zaś uprzejmość i życzliwość została pokazana Zbawiciela naszego Boga
nie z uczynków w sprawiedliwości które uczyniliśmy my ale według Jego miłosierdzia uratował nas przez kąpiel odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego
Wierne Słowo i o nich chcę aby ty twierdzić mocno aby rozmyślaliby by dobrymi uczynkami stawać na czele tym którzy uwierzyli Bogu te jest dobre i pożyteczne ludziom
głupich zaś sporów i rodowodów i kłótni i walki związanych z Prawem unikaj są bowiem bezużyteczne i próżne
Wywołującego rozłamy człowieka po jednym i drugim napomnieniu odrzucaj
Wiedząc że jest wywrócony taki i grzeszy będąc wydającym wyrok na siebie
Zenasa znawcę Prawa i Apollosa pilnie wypraw aby niczego im brakowałoby
Niech uczą się zaś i nasi dobrym uczynkom stawać na czele względem koniecznych potrzeb aby nie byliby bezowocni
Paweł więzień Pomazańca Jezusa i Tymoteusz brat Filemonowi umiłowanemu i współpracownikowi naszemu
i Apfii umiłowanej i Archipowi współbojownikowi naszemu i w domu twoim zgromadzeniu
łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Pomazańca
słuchając o twojej miłości i wierze którą masz do Pana Jezusa i względem wszystkich świętych
radość bowiem mamy wielką i zachętę z powodu miłości twojej gdyż głębokie uczucia świętych doznał odświeżenia doznały odświeżenia przez ciebie bracie
przez miłość raczej proszę taki będąc jak Paweł starzec teraz zaś i więzień Jezusa Pomazańca
tego niegdyś ci nieprzydatnego teraz zaś ci i mnie pożytecznego
już nie jak niewolnika ale za niewolnika brata umiłowanego najbardziej mnie ile więcej zaś bardziej tobie i w ciele i w Panu
Ja Paweł napisałem moją ręką ja oddam aby nie mówiłbym ci że i siebie samego mi jesteś winien w zamian
Będąc przekonany o posłuszeństwie twoim napisałem ci wiedząc że i ponad co mówię uczynisz
Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę mam nadzieję bowiem że przez modlitwy wasze zostanę darowany wam
W wielu częściach i na wiele sposobów od dawna Bóg powiedziawszy ojcom w prorokach
na końcach w dniach tych powiedział nam w Synu którego ustanowił dziedzicem wszystkiego przez którego i wieki uczynił
Ten będąc odblask chwały i wizerunek zrozumienia Jego niosąc zarówno wszystkie wypowiedzią mocy Jego przez samego siebie oczyszczenie uczyniwszy z grzechów naszych usiadł po prawej stronie wielkości na wysokościach
któremu bowiem powiedział niegdyś ze zwiastunów Syn mój jesteś Ty Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie i znów Ja będę Mu za Ojca i On będzie Mi za Syna
Kiedy zaś znów wprowadziłbyś Pierworodnego na świecie zamieszkałym mówi i niech oddają cześć Mu wszyscy zwiastunowie Boga
i do wprawdzie zwiastunów mówi czyniący zwiastunów Jego wiatrami i publiczne sługi Jego ognia płomieniem
umiłowałeś sprawiedliwość i znienawidziłeś bezprawie przez to namaścił Ciebie Bóg Bóg Twój oliwą rozweselenia od uczestników Twoich
i Ty podczas początków Panie ziemię ugruntowałeś i dzieła rąk Twoich są niebiosa
one zostaną zniszczone Ty zaś trwasz i wszystkie jak szata ulegną zestarzeniu
i jakby okrycie zawiniesz nimi i zostaną zmienione Ty zaś Tym samym jesteś i lata Twoje nie skończą się
Jeśli bowiem przez zwiastunów które zostało powiedziane słowo stało się mocne i każde przestępstwo i nieposłuszeństwo wzięło zgodną z prawem odpłatę
Równocześnie dając świadectwo Boga znakom zarówno i cudom i różnym mocom i Ducha Świętego przydziałom według Jego woli
Uczyniłeś mniejszym go trochę coś od zwiastunów chwałą i szacunkiem uwieńczyłeś go i ustanowiłeś go nad dziełami rąk twoich
Tego zaś trochę coś od zwiastunów który jest uczyniony mniejszym widzimy Jezusa przez cierpienie śmierci chwałą i szacunkiem które jest uwieńczone żeby łasce Boga za każdego skosztowałby śmierci
Przystało bowiem Temu dla którego wszystkie i z powodu którego wszystkie by wielu synów w chwałę poprowadziwszy początek i wodza zbawienia ich przez cierpienia uczynić doskonałym
Ten zarówno bowiem uświęcający i ci którzy są uświęcani z Jednego wszyscy dla tego powodu nie wstydzi się braćmi ich nazywać
i znów Ja będę pokładający ufność z powodu Niego i znów oto Ja i dzieciątka które mi dał Bóg
skoro więc dzieciątka stał się wspólnikiem stały się wspólnikami ciała i krwi i On podobnie uczestniczył z nimi aby przez śmierć zostałaby unieważniona tego moc mającego śmierci to jest oszczercę
i uwolniłby tych ilu w strachu przed śmiercią przez całe żyć winni byli niewoli
Skąd był winien we wszystkim braciom zostać upodobnionym aby miłosierny stałby się i wierny arcykapłan co do tych względem Boga ku zostać przebłaganiem za grzechy ludu
Skąd bracia święci powołania niebiańskiego uczestnicy przyjrzyjcie się tego Wysłannika i Arcykapłana wyznania naszego Pomazańca Jezusa
wierny będący który uczynił Go jak i Mojżesz w całym domu Jego
I Mojżesz wprawdzie wierny w całym domu Jego jak sługa do świadectwa o tym co miało zostać powiedziane
Pomazaniec zaś jak Syn nad domem Jego którego dom jesteśmy my jeśli śmiałość i chlubę nadziei aż do końca mocną zatrzymalibyśmy
gdzie wystawiali na próbę Mnie ojcowie wasi wystawiali na próbę Mnie i zobaczyli dzieła moje przez czterdzieści lat
Dlatego byłem zagniewany ku pokoleniu temu i powiedziałem zawsze są wprowadzani w błąd w sercu oni zaś nie poznali dróg moich
i widzimy że nie mogli wejść z powodu niewiary
i bowiem jesteśmy którzy są odbiorcami dobrej nowiny tak jak i ci ale nie pomogło słowo wieści tym nie który jest złączony w wierze z tymi którzy usłyszeli
Powiedział bowiem gdzieś odnośnie siódmego tak i odpoczął Bóg w dniu siódmym od wszystkich dzieł Jego
i w tym znów jeśli wejdą do odpoczynku mojego
skoro więc jest pozostające aby niektórzy wejść do tego i ci wcześniej którym ogłoszono dobrą nowinę nie weszli z powodu nieposłuszeństwa
ten bowiem wszedłszy do odpoczynku Jego i sam odpoczął od dzieł jego tak jak od własnych Bóg
Żyjące bowiem Słowo Boga i sprawne i ostrzejsze niż każdy miecz obosieczny i przenikające aż do podziału duszy zarówno i ducha stawów zarówno i szpików i zdolne do osądzenia zamysłów i myśli serca
i nie jest stworzenie niewidoczne przed nim wszystkie zaś nagie i mające odsłoniętą szyję oczyma jego względem którego nam słowo
Podchodzilibyśmy więc ze śmiałością do tronu łaski aby otrzymalibyśmy miłosierdzie i łaskę znaleźlibyśmy w odpowiednim czasie pomoc
Każdy bowiem arcykapłan z ludzi który jest brany za ludzi jest ustanawiany względem Boga aby przynosiłby dary zarówno i ofiary za grzechy
zdolny współczuć mogący nie rozumiejącym i dającym się zwieść skoro i on jest otoczony słabością
i z powodu tego powinien tak jak za lud tak i za siebie przynosić za grzechy
i nie dla siebie samego ktoś bierze szacunek ale który jest wzywany przez Boga tak jak i Aaron
Tak i Pomazaniec nie sobie samemu oddał chwałę by stać się arcykapłanem ale Ten który powiedział do Niego Syn mój jesteś Ty Ja dzisiaj zrodziłem Cię
Tak jak i w innym mówi Ty kapłan na wiek według porządku Melchisedeka
Ten w dniach ciała Jego błagania zarówno i usilne prośby do mogącego ratować Go od śmierci z krzyku mocnego i łzy przyniósłszy i zostawszy wysłuchanym za pobożność
i który został uczyniony doskonałym stał się którzy są posłuszni Mu dla wszystkich przyczyna zbawienia wiecznego
O czym liczne nam słowo i trudne do wyjaśnienia by mówić skoro ociężali staliście się w słuchaniu
i bowiem którzy są zobowiązani by być nauczyciele przez ten czas znów potrzebę macie by nauczać was ktoś elementy początku słów Boga i staliście się potrzebę mający mleka a nie stałego pożywienia
dojrzali zaś jest są stałe pożywienie przez praktykę zmysły które są wyćwiczone mający do rozróżnienia dobre zarówno i złe
Dlatego opuściwszy te na początku Pomazańca słowo do doskonałości bylibyśmy przyniesieni nie znów fundament kładąc sobie nawrócenia od martwych dzieł i wiary w Boga
o zanurzeniach naukę o nałożeniu zarówno rąk o powstaniu zarówno martwych i o sądzie wiecznym
i to uczynimy jeśli pozwoliłby Bóg
Niemożliwe bowiem by raz którzy zostali oświeceni którzy skosztowali zarówno daru niebiańskiego i uczestnicy którzy stali się Ducha Świętego
i dobrą skosztowawszy Boga wypowiedź mocy zarówno mającego przyjść wieku
a odpadłszy mimo to znów odnawiać ku nawróceniu znowu krzyżujących dla siebie samych Syna Boga i wystawiających na pokaz
Ziemia bowiem wypiwszy ten na nią wielokrotnie przychodzący deszcz i rodząca ziele odpowiednie tamtym dla których i jest uprawiana otrzymuje błogosławienie od Boga
wynosząc zaś ciernie i osty niewypróbowane i przekleństwo blisko tego koniec w spaleniu
Jesteśmy przekonani zaś odnośnie was umiłowani o lepszych i które są nadchodzące zbawienie jeśli i tak mówimy
nie bowiem niesprawiedliwy Bóg by zapomnieć dzieła waszego i o trudzie miłości który okazujcie w imieniu Jego usłużywszy świętym i służąc
aby nie ociężali stalibyście się naśladowcy zaś tych przez wiarę i cierpliwość dziedziczących obietnice
mówiąc czy z pewnością błogosławiąc pobłogosławię cię i mnożąc rozmnożę cię
i tak który stał się cierpliwym osiągnął obietnicę
Ludzie wprawdzie bowiem na większego przysięgają i każdego dla nich sporu kres ku utwierdzeniu przysięga
którą jak kotwicę mamy duszy niezawodną zarówno i mocną i wchodzącą do tej bardziej wewnętrznej zasłony
Ten bowiem Melchisedek król Salemu kapłan Boga Najwyższego wyszedłszy na spotkanie z Abrahamem wracającym po rozbiciu królów i pobłogosławiwszy go
któremu i dziesięcinę z wszystkich przydzielił Abraham najpierw wprawdzie który jest tłumaczony król sprawiedliwości następnie zaś i król Salemu co jest król pokoju
Oglądacie zaś jak wielki ten któremu i dziesięcinę Abraham dał z najlepszych łupów patriarcha
I ci wprawdzie z synów Lewiego kapłaństwo biorąc przykazanie mają by pobierać dziesięcinę od ludu według Prawa to jest od braci ich chociaż wychodzących z lędźwi Abrahama
Ten zaś nie mając ustalonego rodowodu z nich przyjął dziesięcinę od Abrahama i mającego obietnice pobłogosławił
I tutaj wprawdzie dziesięciny umierający ludzie przyjmują tam zaś który jest poświadczany że żyje
I jak wypowiedź powiedzieć przez Abrahama i Lewi dziesięciny przyjmujący jest obłożony dziesięciną
Jeśli wprawdzie więc doskonałość przez lewickie kapłaństwo było lud bowiem z powodu niego otrzymał prawo jaka jeszcze potrzeba by według porządku Melchisedeka innego powstawać kapłana i nie według porządku Aarona być nazywanym
Gdy jest zamieniane bowiem kapłaństwo z konieczności i Prawa zamienienie staje się
I obficiej jeszcze oczywiste jest jeśli według podobieństwa Melchisedeka wstaje kapłan inny
Unieważnienie wprawdzie bowiem staje się które jest poprzednie przykazanie z powodu jego słabości i bezużyteczności
I o ile nie bez przysięgi wprawdzie bowiem bez przysięgi są kapłani którzy stali się
Ten zaś z przysięgą przez Tego który mówi do Niego przysiągł Pan i nie będzie żałował Ty kapłan na wiek według porządku Melchisedeka
I wprawdzie liczniejszymi są którzy stali się kapłani przez to że śmierci być powstrzymanym by pozostać
Dlatego i ratować na zawsze może podchodzących przez Niego ku Bogu zawsze żyjąc ku wstawiać się za nich
Taki bowiem nam przystało arcykapłan świętobliwy niewinny nieskazitelny który jest odłączony od grzeszników i wyższy od niebios który stał się
świętych publiczny sługa i namiotu prawdziwego który rozbił Pan a nie człowiek
Każdy bowiem arcykapłan ku przynosić dary zarówno i ofiary jest ustanawiany dlatego konieczne by mieć coś i Ten co przyniósłby
którzy przykładowi i cieniowi służą tych niebiańskich tak jak otrzymał wyrocznię Mojżesz zamierzając wykonać namiot patrz bowiem mówi uczyniłbyś wszystkie według wzoru który został pokazany ci na górze
teraz zaś różniejszej dostępuje publicznego dzieła o ile i lepszego jest przymierza pośrednik które na lepszych obietnicach ma otrzymane Prawo
zarzucając bowiem im mówi oto dni przychodzą mówi Pan i spełnię na dom Izraela i na dom Judy przymierze nowe
Gdyż to przymierze które zawrę dla domu Izraela po dniach tych mówi Pan dając Prawo moje do myśli ich i na sercach ich napiszę je i będę im za Boga i oni będą Mi za lud
I nie nauczałby każdy bliźni jego i każdy brat jego mówiąc poznaj Pana gdyż wszyscy będą znać Mnie od małego z nich aż do wielkiego z nich
gdyż życzliwy będę dla niesprawiedliwości ich i grzechów ich i bezprawia ich nie zostałby przypomniany zostałyby przypomniane już
Podczas mówić nowe uznaje za przestarzałe pierwsze zaś które jest uznane za przestarzałe i starzejące się blisko zaniknięcia
Miało wprawdzie więc i pierwsze przepisy służby zarówno święte światowe
Namiot bowiem został zbudowany pierwszy w którym zarówno świecznik i stół i przedkładanie chlebów które jest nazywany Święte
złotą mająca kadzielnicę i arkę przymierza która jest zakrywana zewsząd złotem w której dzban złoty mający mannę i laska Aarona która zakwitła i tablice przymierza
do zaś drugiego raz w roku sam arcykapłan nie bez krwi którą przynosi za swoje i ludu grzechy popełnione nieświadomie
który przykład do pory która nastała według czego dary zarówno i ofiary są przynoszone nie mogące według sumienia uczynić doskonałymi pełniących służbę
jedynie ku pokarmom i napojom i różnym zanurzeniom i przepisom ciała aż do pory naprawy które są położone
Pomazaniec zaś przybywszy arcykapłan zmierzający dóbr przez większy i doskonalszy namiot nie ręką uczyniony to jest nie tego stworzenia
ani przez krew kozłów i cieląt przez zaś własną krew wszedł raz na zawsze do świętych wieczne odkupienie znalazłszy
Jeśli bowiem krew byków i kozłów i popiół jałówki obsypując które są uczynione pospolitymi uświęca ku ciała czystości
i przez to przymierza nowego pośrednik jest żeby śmierci która stała się ku odkupieniu od tych w pierwszym przymierzu przestępstw obietnicę wzięliby którzy są zaproszeni wiecznego dziedziczenia
gdy zostało powiedziane bowiem każde przykazanie według Prawa przez Mojżesza całemu ludowi wziąwszy krew cieląt i kozłów z wodą i wełną szkarłatną i hizopem sam zarówno zwój i cały lud pokropił
i namiot zaś i wszystkie naczynia publicznego dzieła krwią podobnie pokropił
i prawie w krwi wszystkie jest oczyszczane według Prawa i bez wylania krwi nie staje się uwolnienie
I o ile jest odkładane ludziom raz umrzeć po zaś tym sąd
niemożliwe bowiem krew byków i kozłów zabrać grzechy
Dlatego wchodząc na świat mówi ofiary i daru nie chciałeś ciało zaś wydoskonaliłeś mi
w całopaleniach i za grzech nie znalazłeś upodobania
Powyżej mówiąc że ofiary i daru i całopaleń i za grzechy nie chciałeś ani znalazłeś upodobania które według Prawa są przynoszone
I każdy wprawdzie kapłan stawał co dzień pełniąc publiczną służbę i te same wielokrotnie przynosząc ofiary które nigdy mogą zdjąć grzechów
Świadczy zaś nam i Duch Święty po bowiem przewidzieć
To przymierze które zawrę względem nich po dniach tych mówi Pan dając Prawa moje do serc ich i na myśli ich napiszę je
i grzechów ich i bezprawia ich nie zostałyby mi przypomniane już
które poświęcił dla nas drogę nową i żyjącą przez zasłonę to jest ciało Jego
i kapłana wielkiego nad domem Boga
Podchodzilibyśmy z prawdziwym sercem w pełni wiary które są pokropione serca z sumienia niegodziwego i które są umyte ciało wodą czystą
i dostrzegalibyśmy jedni drugich ku pobudzaniu miłości i dobrych dzieł
nie opuszczając zgromadzenia się swoich tak jak zwyczaj niektórym ale zachęcając i o tak wiele bardziej ile patrzycie zbliżający się dzień
straszne zaś jakieś czekanie sądu i ognia żarliwość jeść mającego przyjść przeciwnych
ile więcej uważacie gorszego zostanie uznany za godnego kary Syna Boga który podeptał i krew przymierza pospolitą który uznał przez którą został uświęcony i Ducha łaski który znieważył
Znamy bowiem Tego który powiedział Mnie ukaranie Ja odpłacę mówi Pan i znów Pan osądzi lud Jego
To wprawdzie zniewagom zarówno i uciskom którzy są uczynieni widowiskiem to zaś wspólnicy tych tak przechodząc przez te które stały się
i bowiem z więzami moimi współodczuliście i grabież które są dobytkiem waszym z radością przyjęliście wiedząc że mieć w siebie samych lepszy majątek w niebiosach i trwający
Jeszcze bowiem chwila jak wiele jak wiele przychodzący przyjdzie i nie będzie zwlekał
zaś sprawiedliwy z wiary będzie żyć i jeśli cofnąłby się nie znajduje upodobania dusza moja w nim
Wiarą więcej ofiarę Abel obok Kaina przyniósł Bogu przez którą otrzymał świadectwo że być sprawiedliwy świadczący nad darami jego Bogu i przez nią umarłszy jeszcze mówi
Wiarą Henoch został przeniesiony nie zobaczyć śmierci i nie był znaleziony dlatego że przeniósł go Bóg przed bowiem przeniesieniem go otrzymał świadectwo bardzo spodobać się Bogu
bez zaś wiary niemożliwe bardzo spodobać się uwierzyć bowiem trzeba podchodzący ku Bogu że jest i dla szukających Go nagradzający staje się
Wiarą zostawszy ostrzeżonym Noe odnośnie jeszcze nie które są widzialne przyjąwszy ze czcią zbudował arkę ku zbawieniu domu jego przez którą potępił świat i według wiary sprawiedliwości stał się dziedzic
Wiarą który jest wzywany Abraham okazał posłuszeństwo by wyjść do miejsca które miał brać do dziedziczenia i wyszedł nie wiedząc gdzie przychodzi
Wiarą zamieszkał względem ziemi obietnicy jak obcej w namiotach zamieszkawszy z Izaakiem i Jakubem współdziedzicami obietnicy tej samej
czekał bowiem na to fundamenty mające miasto którego architekt i budowniczy Bóg
Wiarą i ta Sara moc ku zasiewu nasienia wzięła i wbrew stosownej porze dojrzałości urodziła skoro wiernym uznała Tego który obiecał
Dlatego i z jednego zostali zrodzeni i te który jest uczyniony martwym tak jak gwiazdy nieba co do mnóstwa i jakby piasek ten na wardze morza ten niezliczony
Według wiary umarli ci wszyscy nie wziąwszy obietnic ale z daleka je zobaczywszy i zostawszy przekonanymi i pozdrowiwszy i wyznawszy że obcy i obcokrajowcy są na ziemi
I jeśli wprawdzie tej pamiętali z której wyszli mieli kiedykolwiek porę zawrócić
Wiarą przyniósł Abraham Izaaka który jest doświadczany i jednorodzonego przynosił obietnice przyjąwszy
poczytawszy że i z martwych wzbudzać mocny Bóg dlatego go i ku przykładowi dostał
Wiarą około mających nastąpić pobłogosławił Izaak Jakuba i Ezawa
Wiarą Jakub umierając każdego z synów Józefa pobłogosławił i oddał cześć przed skrajem laski jego
Wiarą Józef umierając o odejściu synów Izraela pamiętał i o kościach jego przykazał
Wiarą Mojżesz który został zrodzony został ukryty przez trzy miesiące przez ojców jego dlatego że zobaczyli miłe to dzieciątko i nie przestraszyli się rozkazu króla
Wiarą czynił Paschę i polanie krwią aby nie niszczący pierworodne dotknąłby ich
I co jeszcze mówiłbym zabraknie bowiem mi który jest opisywany czas o Gedeonie Baraku zarówno i Samsonie i Jeftem Dawidzie zarówno i Samuelu i prorokach
inni zaś szydzeń i udręk próbę przyjęli jeszcze zaś więzów i strażnicy
których nie był godny świat na pustkowiach którzy są przymuszeni do błąkania się po i górach i jaskiniach i szczelinach ziemi
I ci wszyscy którzy zostali poświadczeni przez wiarę nie dostali obietnicy
Toteż i my tak wielki mając otaczający nas obłok świadków ciężar odłożywszy cały i dokładnie otaczający grzech z powodu wytrwałości bieglibyśmy w który jest położony przed nami bój
Spoglądając z daleka na Tego wiary początek i wodza i doskonałość Jezusa który zamiast która jest wyłożona przed Nim radości zniósł krzyż wstydu zlekceważywszy na prawej stronie zarówno tronu Boga usiadł
i całkiem zapomnieliście o zachęcie która wam jak synom jest mówiona Synu mój nie lekceważ karcenia Pana ani bądź osłabiany przez Niego który jest upominany
Jeśli zaś bez jesteście karcenia którego uczestnicy stali się wszyscy zatem bękarty jesteście a nie synowie
Potem tych wprawdzie według ciała naszego ojców mieliśmy jako karcących i szanowaliśmy nie wiele bardziej zostaniemy poddani Ojcu duchów i będziemy żyć
Dlatego które są opadłe ręce i które są sparaliżowane kolana wyprostujcie
i ścieżki proste uczyńcie stopami waszymi aby nie kulawy zostałby odwrócony zostałby uzdrowiony zaś bardziej
Pokój ścigajcie ze wszystkimi i uświęcenie którego bez nikt zobaczy Pana
doglądając aby nie ktoś mający braki z dala od łaski Boga aby nie jakiś korzeń goryczy w górę rosnąc wywołałby niepokój i przez to zostaliby skalani liczni
Wiedzcie bowiem że i potem chcąc odziedziczyć błogosławieństwo został odrzucony nawrócenia bowiem miejsca nie znalazł chociaż ze łzami poszukawszy je
Nie bowiem podeszliście do dającemu się dotknąć ku górze i zapalającemu się ogniowi i mroku i ciemności i nawałnicy
i trąby dźwięku i głosu wypowiedzi który usłyszawszy odrzucili od siebie aby nie zostać przedłożone im słowo
i tak straszne było to które jest pokazane Mojżesz powiedział bardzo przestraszony jestem i drżący
Ale podeszliście ku Syjonowi górze i miastu Boga żyjącego Jeruzalem niebiańskiemu i dziesiątkom tysięcy zwiastunów
zgromadzenia ogólnego i zgromadzenia pierworodnych w niebiosach którzy są zapisani i sędziemu Bogu wszystkich i duchom sprawiedliwych które są uczynione doskonałymi
i przymierza nowego pośrednikowi Jezusowi i krwi pokropienia lepiej mówiącej od Abla
którego głos ziemią wstrząsnął wtedy teraz zaś obiecał mówiąc jeszcze raz Ja poruszę nie jedynie ziemią ale i niebem
Dlatego królestwo niewzruszone przyjmując mielibyśmy łaskę przez którą służylibyśmy w sposób miły Bogu ze skromnością i czcią
a bowiem Bóg nasz ogień trawiący
Pamiętajcie o więźniach jak którzy są razem uwięzieni o którym wyrządza się zło jak i oni będąc w ciele
Szacowne małżeństwo wśród wszystkich i łoże nieskazitelne rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg
tak że wykazując śmiałość my mówić Pan mi pomocnik i nie będę się bał co uczyni mi człowiek
Jezus Pomazaniec wczoraj i dzisiaj Ten sam i na wieki
Naukom różnym i obcym nie bądźcie noszeni dobre bowiem łasce być utwierdzane serce nie pokarmom w których nie odnieśli korzyści ci którzy postępowali
Dlatego i Jezus aby uświęciłby przez własną krew lud poza bramy wycierpiał
zaś o dobroczynności i wspólnocie nie zapominajcie z takich bowiem ofiar jest bardzo zadowolony Bóg
Okazujcie posłuszeństwo przewodzącym wami i poddawajcie się oni bowiem czuwają nad duszami waszymi jak rachunek którzy mają oddać aby z radością to czyniliby i nie wzdychając niekorzystne bowiem wam to
Zachęcam zaś was bracia znoście to słowo zachęty i bowiem przez krótkie napisałem listem wam
Pozdrówcie wszystkich przewodzących wami i wszystkich świętych pozdrawiają was ci z Italii
Jakub Boga i Pana Jezusa Pomazańca niewolnik dwunastu plemionom w rozproszeniu radować się
zaś wytrwałość dzieło doskonałe niech ma aby bylibyście dojrzali i w pełni wyposażeni w niczym odczuwający braku
Jeśli zaś ktoś z was odczuwa brak mądrości niech prosi u dającego Boga wszystkim szczodrze i nie ganiąc a zostanie dana mu
Niech prosi zaś w wierze nic wątpiąc bowiem wątpiący przypomina falę morską która jest prowadzona przez wiatr i która jest rzucana
Wzeszło bowiem słońce z upałem i wysuszyło trawę i kwiat jej opadł i piękno oblicza jego zginęła tak i bogaty na drogach jego zostanie uczyniony zwiędniętym
Każdy zaś jest doświadczany przez własne pożądanie będąc pociąganym i nęcąc
Każdy podarunek dobry i każdy dar dojrzały z góry jest zstępujący od Ojca świateł u którego nie jest zmienność lub poruszenia cień
Dlatego odłożywszy każdy brud i obfitość złości w łagodności przyjmijcie zasadzone Słowo mogące zbawić dusze wasze
Stawajcie się zaś wykonawcy Słowo a nie jedynie słuchacze zwodzący samych siebie
Gdyż jeśli ktoś słuchacz Słowa jest a nie wykonawca ten jest podobny mężowi przypatrującemu się oblicze naturalne jego w zwierciadle
przypatrzył się bowiem sobie samemu i odszedł i zaraz zapomniał jaki był
Ten zaś który wejrzał w prawo doskonałe wolności i który wytrwał ten nie słuchacz zapomnienia który stał się ale wykonawca dzieło ten szczęśliwy w działaniu jego będzie
Religijność czysta i nieskazitelna od Boga i Ojca to jest odwiedzić sieroty i wdowy w ucisku ich nieskalanym samego siebie zachowywać z dala od świata
Jeśli bowiem wszedłby do zgromadzenia waszego mąż mający złoty pierścień w szacie lśniącej wszedłby zaś i ubogi w brudnej szacie
I zwrócilibyście uwagę na noszącego szatę lśniące i powiedzielibyście mu ty siądź tutaj dobrze a ubogiemu powiedzielibyście ty stań tam lub siądź tutaj pod podnóżkiem moim
A nie zostaliście rozsądzeni wśród sobie samych i staliście się sędziowie rozważań niegodziwym
Posłuchajcie bracia moi umiłowani nie Bóg wybrał ubogich świata tego bogatych w wierze i dziedziców Królestwa które obiecał miłującym Go
Wy zaś znieważyliście ubogiego nie bogaci wyzyskują was i oni ciągną was do sądów
Ten bowiem który powiedział nie cudzołożyłbyś powiedział i nie mordowałbyś jeśli zaś nie będziesz cudzołożyć będziesz mordować zaś stałeś się przestępca Prawa
Tak mówcie i tak czyńcie jak przez Prawo wolności mający być sądzonymi
Bo sąd bez miłosierdzia nie który czynił miłosierdzie i chełpi się miłosierdzie nad sądem
Jeśli zaś brat lub siostra nadzy byliby i odczuwającymi brak byliby codziennego pożywienia
powiedziałby zaś ktoś im z was odchodźcie w pokoju ogrzewajcie się i zostańcie nasyceni pokarmem nie dalibyście zaś im koniecznych dla ciała jaka korzyść
Tak i wiara jeśli nie dzieł miałaby martwa jest w sobie samej
Ty wierzysz że Bóg jeden jest dobrze czynisz i demony wierzą i drżą
Widzisz że wiara współdziałała z dziełami jego i z dzieł wiara została uczyniona doskonałą
i zostało wypełnione Pismo mówiące uwierzył zaś Abraham Bogu i zostało zaliczone mu na sprawiedliwość i przyjaciel Boga został nazwany
Widzicie zatem że z dzieł jest uznawany za sprawiedliwego człowiek i nie z wiary jedynie
Podobnie zaś i Rachab nierządnica nie z dzieł została uznana za sprawiedliwą podjąwszy zwiastunów i inną drogą wyrzuciwszy
Tak jak bowiem ciało bez ducha martwe jest tak i wiara bez dzieł martwa jest
Wiele bowiem potykamy się wszyscy jeśli ktoś w słowie nie potyka się ten dojrzały mąż mocny poprowadzić przy pomocy wędzidła i całe ciało
Oto koniom wędzidła do pysków rzucamy ku być ulegające one nam i całe ciało ich przeprowadzamy
Oto i statki tak wielkie będąc i przez twarde wiatry które są pędzone są przeprowadzone przez bardzo mały ster gdzie kolwiek poruszenie kierującego chciałby
Tak i język mały członek jest a wielkimi chełpi się oto mały ogień jak wielki las zapala
i język ogień świat niesprawiedliwości tak język jest ustanawiany wśród członków naszych plamiący całe ciało i rozpalający koło naturalnych skłonności i będący rozpalonym przez Gehennę
Cała bowiem natura zwierząt także i ptaków pełzających także i morskich jest ujarzmiana i jest ujarzmiona przez naturę ludzką
Przez niego błogosławimy Boga i Ojca i przez niego przeklinamy ludzi na podobieństwo Boga którzy stali się
z tych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo nie należy bracia moi by te tak stawać się
Czy źródło z tej samej szczeliny tryska słodką i gorzką
Czy może bracia moi figowiec oliwki uczynić lub winorośl figi tak żadne źródło słone i słodką uczynić wodę
Kto mądry i wiedzący wśród was niech pokaże z dobrego postępowania dzieła jego w łagodności mądrości
Jeśli zaś zazdrość gorzką macie i niesnasek w sercu waszym nie chełpcie się i kłamcie przeciw prawdzie
gdzie bowiem zazdrość i niesnaski tam nieporządek i wszelka zła sprawa
zaś z góry mądrość najpierw wprawdzie czysta jest następnie pokojowa życzliwa uległa pełna miłosierdzia i owocami dobrymi niestronnicza i nieobłudna
Skąd wojny i walki wśród was nie stąd z namiętności waszych walczących w członkach waszych
Pożądacie a nie macie mordujecie i zazdrościcie a nie możecie osiągnąć walczycie i wojujecie nie macie zaś z powodu nie prosić wy
Prosicie a nie otrzymujecie dlatego że źle prosicie aby na namiętności wasze zrobilibyście wydatek
Cudzołożnicy i cudzołożnice nie wiecie że przyjaźń świata wrogość Boga jest który kolwiek więc chciałby przyjaciel być świata wróg Boga jest ustanawiany
Zostańcie poddani więc Bogu przeciwstawcie się oszczercy a ucieknie od was
Zbliżcie się do Boga a zbliży się do was oczyśćcie ręce grzesznicy i oczyśćcie serca o rozdwojonej duszy
Okażcie żal i zasmućcie się i zapłaczcie śmiech wasz w boleść niech zostanie obrócony a radość w przygnębienie
Zostańcie uniżeni przed Panem a wywyższy was
Nie obmawiajcie jedni drugich bracia obmawiający brata i sądzący brata jego obmawia Prawo i sądzi Prawo jeśli zaś Prawo sądzisz nie jesteś wykonawca Prawo ale sędzia
Jeden jest prawodawca mogący zbawić i zniszczyć ty kim jesteś kiedy sądzisz innego
Przychodź teraz mówiący dzisiaj lub jutro pojechalibyśmy do tego miasta i uczynimy tam rok jeden i zahandlujemy i zyskamy
zamiast mówić wy jeśli Pan chciałby i będziemy żyć i uczynimy to lub tamto
Wiedzący jak więc dobre czynić a nie czyniący grzech mu jest
Bogactwo wasze zgniło i szaty wasze zjedzone przez mole stał się stały się
Złoto wasze i srebro jest przerdzewiałe i rdza ich na świadectwo wam będzie i zje ciała wasze jak ogień zgromadziliście skarb w ostatnich dniach
Oto zapłata pracowników który zżęli pola wasze która jest odmówiona przez was krzyczy a wołanie tych którzy zżęli do uszu Pana Zastępów weszła
Żyliście rozpustnie na ziemi i otoczyliście się zbytkiem wykarmiliście serca wasze jak na dzień rzezi
Stańcie się cierpliwi więc bracia aż do przyjścia Pana oto rolnik czeka na cenny plon ziemi będąc cierpliwym w nim aż kiedykolwiek otrzymałby deszcz wczesny i późny
Stańcie się cierpliwymi i wy utwierdźcie serca wasze gdyż przyjście Pana zbliżyło się
Za przykład weźcie ścierpienie zła bracia moi i cierpliwość proroków którzy mówili w imieniu Pana
Oto uważamy za szczęśliwych tych którzy trwają o wytrwałości Joba słyszeliście i zakończenie Pana zobaczyliście że wielce serdeczny jest Pan i miłosierny
Przede wszystkim zaś bracia moi nie przysięgajcie ani na niebo ani na ziemię ani na inną jakąś przysięgę niech jest zaś wasze tak tak i nie nie aby nie pod sąd wpadlibyście
Jest słaby ktoś wśród was niech przywoła do siebie starszych zgromadzenia i niech się modlą nad nim namaściwszy go oliwą w imieniu Pana
A modlitwa wiary uratuje będącego słabym i podniesie go Pan i jeśli grzechy byłby byłyby który uczynił które uczynił zostanie odpuszczony zostaną odpuszczone mu
Wyznawajcie jedni drugim upadki i módlcie się za jedni drugich aby zostalibyście uzdrowieni wiele może prośba sprawiedliwego działająca
Eliasz człowiek był mający podobne doznania nam i modlitwą pomodlił się nie by nie spaść deszcz i nie spadł deszcz na ziemię lata trzy i miesięcy sześć
I znów pomodlił się i niebo deszcz dało i ziemia wypuściła owoc jej
Bracia jeśli ktoś wśród was zostałby zwiedzony od prawdy a nawróciłby ktoś go
Niech wie że ten który nawrócił grzesznika z błędnej drogi jego zbawi duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów
Piotr wysłannik Jezusa Pomazańca wybranym wychodźcom rozproszenia Pontu Galacji Kapadocji Azji i Bitynii
według wcześniejszego poznania Boga Ojca w poświęceniu Ducha do posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Pomazańca łaska wam i pokój oby został pomnożony oby zostały pomnożone
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezus Pomazańca według wielkiego Jego miłosierdzia odrodziwszy nas do nadziei żyjącej przez powstanie Jezusa Pomazańca z martwych
do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskazitelnego i niewiędnącego które jest zachowane w niebiosach dla was
aby wypróbowanie waszej wiary o wiele droższe niż złoto które jest zniszczalne przez ogień zaś które jest próbowane zostałoby znalezione na pochwałę i szacunek i chwałę w objawieniu się Jezusa Pomazańca
którego nie zobaczywszy miłujecie w którego teraz nie widząc wierząc zaś weselicie się radością niewysłowioną i która jest otoczona chwałą
O to zbawienie poszukiwali i pilnie badali prorocy o tej względem was łasce którzy prorokowali
Badając na jaką lub jakiego rodzaju porę wskazywał w nich Duch Pomazańca wcześniej świadczący na Pomazańca cierpienia i po tych chwały
Ale według Tego który wezwał was Świętego i sami święci w każdym postępowaniu stańcie się
I jeśli Ojca przywołujecie bez względu na osobę sądzącego według każdego uczynku w strachu przez zamieszkiwanie waszego czasu postępujcie
ale drogą krwią jako Baranka nienagannego i nieskalanego Pomazańca
przez Niego wierzących w Boga który wzbudził Go z martwych i chwałę Mu dawszy tak aby wiara wasza i nadzieja być w Bogu
którzy są odradzeni nie z nasienia zniszczalnego ale niezniszczalnego przez Słowo żyjącego Boga i trwającego na wiek
Dlatego że wszelkie ciało jak trawa i każda chwała człowieka jak kwiat trawy została wysuszona trawa i kwiat jej opadł
Odłożywszy więc wszelką złość i wszelkie oszustwo i obłudy i zawiści i wszelkie obmowy
i sami jak kamienie żyjące jesteście budowani w dom duchowy kapłaństwo święte by nieść duchowe ofiary bardzo godne przyjęcia Bogu przez Jezusa Pomazańca
Dlatego i zawiera się w Piśmie oto kładę na Syjonie kamień węgielny wybrany kosztowny i wierzący na Nim nie zostałby zawstydzony
i kamień potknięcia się i skała zgorszenia którzy potykają się Słowu nie okazując posłuszeństwa do czego i zostali położeni
Umiłowani zachęcam jak przechodnie i wychodźcy wstrzymywać się od cielesnych pożądliwości które walczą przeciwko duszy
jak wolni a nie jak przykrywkę mając złości wolność ale jak niewolnicy Boga
Domownicy będąc poddanymi w całym strachu władcom nie jedynie dobrym i życzliwym ale i wypaczonym
jakiego rodzaju bowiem sława jeśli grzeszący i którzy są policzkowani będziecie pozostawali ale jeśli dobro czyniąc i cierpiąc będziecie pozostawali to łaska u Boga
Do tego bowiem zostaliście wezwani gdyż i Pomazaniec wycierpiał za nas nam pozostawiając przykład aby podążylibyście śladami Jego
Byliście bowiem jak owce które są zwodzone ale zostaliście nawróceni teraz do Pasterza i Doglądającego dusz waszych
Podobnie żony będąc poddane swoim mężom aby i jeśli niektórzy nie okazują posłuszeństwa Słowu przez żon postępowanie bez słowa zostaliby pozyskani
których niech jest nie z zewnątrz splotu włosów i nakładanie złotem lub noszenie szat ozdobnych
ale ukryty serca człowiek w niezniszczalnej łagodności i spokoju ducha który jest przed Bogiem drogocenny
tak bowiem niegdyś i święte żony mające nadzieję w Bogu przystrajały siebie będąc poddane swoim mężom
jak Sara okazała posłuszeństwo Abrahamowi panem go nazywając której stałyście się dziećmi dobro czyniąc i nie bojąc się niczego strasznego
Mężowie podobnie wspólnie mieszkając według poznania jak słabszemu naczyniu kobiecemu okazując szacunek jak i współdziedzice łaski życia do nie być wykreślane modlitwy wasze
Bo chcący życie miłować i zobaczyć dni dobre niech powstrzyma język jego od zła i wargi jego by nie powiedzieć podstępu
Niech odwróci się od zła i niech uczyni dobro niech szuka pokoju i niech ściga go
Gdyż oczy Pana na sprawiedliwych a uszy Jego ku prośbie ich oblicze zaś Pana przeciwko czyniącym złe
I kto mający zamiar wyrządzić zło wam jeśli dobra naśladowcy stalibyście się
Ale jeśli i obyście cierpieli przez sprawiedliwość szczęśliwi zaś groźbą ich nie bójcie się i nie zostalibyście poruszeni
Pana zaś Boga poświęcajcie w sercach waszych gotowi zaś zawsze do obrony każdemu domagającemu się od was słowa o tej w was nadziei z łagodnością i strachem
Gdyż i Pomazaniec raz za grzechy wycierpiał sprawiedliwy za niesprawiedliwych aby nas doprowadziłby do Boga który został uśmiercony wprawdzie w ciele zostawszy ożywionym zaś w duchu
w którym i w strażnicy duchom poszedłszy ogłosił
Czego i nas odpowiednikiem teraz zbawia zanurzenie nie ciała odłożenie brudu ale sumienia dobrego wezwanie do Boga przez powstanie Jezusa Pomazańca
Który jest po prawicy Boga poszedłszy do nieba gdy zostali poddani Mu zwiastunowie i władze i moce
Pomazaniec więc który doznał cierpienia za nas w ciele i wy w tę myśl uzbrójcie się że który doznał cierpienia w ciele jest powstrzymany od grzechu
Wystarczający bowiem nasz przechodzący czas życia wolę narodów sprawić idąc w rozpustach pożądliwościach pijackich bredzeniach biesiadach pijatykach i niegodziwych bałwochwalstwach
którzy zdadzą słowo gotów mającemu osądzić żyjących i martwych
W tym bowiem i martwym została ogłoszona dobra nowina aby zostaliby osądzeni wprawdzie według ludzkiego ciała żyliby zaś według Boga w duchu
Wszystkich zaś koniec zbliża się zachowajcie rozsądek więc i bądźcie trzeźwi w modlitwach
Jeśli ktoś mówi jak słowa Boga jeśli ktoś służy jak z siłą w którą zaopatruje Bóg aby we wszystkim byłby otaczany chwałą Bóg przez Jezusa Pomazańca któremu jest chwała i moc na wieki wieków amen
ale według tego jak jesteście wspólnikami tych Pomazańca cierpień radujcie się aby i w objawieniu się chwały Jego rozradowalibyście się weseląc się
jeśli jesteście znieważani w imieniu Pomazańca szczęśliwi gdyż Ten chwały i Ten Boga Duch na was spoczywa względem wprawdzie nich jest obrażany względem zaś was doznaje chwały
A jeśli sprawiedliwy ledwo jest zbawiany bezbożny i grzeszny gdzie ukaże się
Tak że i cierpiący według woli Boga jako wiernemu Stwórcy niech są powierzane dusze swoje w czynieniu dobra
Starszych wśród was zachęcam współstarszy i świadek Pomazańca cierpień i zamierzającej być objawioną chwały uczestnik
A gdy zostanie objawiony Arcypasterz dostaniecie niezwiędły chwały wieniec
Jemu chwała i moc na wieki wieków amen
Przez Sylwana wam wiernego brata jak sądzę przez nieliczne napisałem zachęcając i dając świadectwo że to być prawdziwa łaska Boga w której stanęliście
Pozdrawia was w Babilonie współwybrana i Marek syn mój
Szymon Piotr niewolnik i wysłannik Jezusa Pomazańca tym równie cenną nam którzy dostali w udziale wiarę przez sprawiedliwość Boga naszego i Zbawiciela naszego Jezusa Pomazańca
Łaska wam i pokój oby został pomnożony w poznaniu Boga i Jezusa Pana naszego
Jak wszystkie nam boska moc Jego do życia i pobożności którym jest dane przez poznanie Tego który wezwał nas przez chwałę i cnotę
przez które największe nam i drogie obietnice które są dane aby przez nie stalibyście się boskiej uczestnicy natury uciekłszy na świecie przez pożądanie zepsucie
I samą tę zaś gorliwość wszelką przykładając dostarczcie przez wiarę waszą cnotę przez zaś cnotę poznanie
te bowiem wam będąc i obfitując nie bezczynnych ani bezowocnych sprowadzają do Pana naszego Jezusa Pomazańca poznania
Dlatego bardziej bracia postarajcie się mocnym wasze powołanie i wybranie czynić te bowiem czyniąc nie potknęlibyście się kiedyś
Tak bowiem obficie zostanie dostarczone wam wejście do wiecznego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca
Dlatego nie zaniedbam wam zawsze przypominać o tych chociaż wiedząc i którzy są utwierdzeni w będącej obecną prawdzie
Wiedząc że szybkie jest zwinięcie namiotu mojego tak jak i Pan nasz Jezus Pomazaniec ujawnił mi
Dołożę starań zaś i każdej chwili mieć wy po moim odejściu tych wspomnienie czynić
Nie bowiem które są wymądrzonymi baśniom którzy naśladowali objawiliśmy wam Pana naszego Jezusa Pomazańca moc i przyjście ale naocznymi świadkami stawszy się Jego wielkości
Otrzymawszy bowiem od Boga Ojca szacunek i chwałę głos gdy został przyniesiony Mu taki od wspaniałej chwały Ten jest Syn mój umiłowany w którym Ja znalazłem upodobanie
A ten głos my usłyszeliśmy z nieba który został przyniesiony z Nim będąc na górze świętej
i mamy jeszcze mocniejsze prorocze słowo do którego dobrze czynicie zwracając uwagę jak na lampę świecącą w ciemnym miejscu dopóki kiedy dzień zaświtałby i gwiazda wzeszłaby w sercach waszych
Stali się zaś i fałszywi prorocy wśród ludu jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele którzy wprowadzą stronnictwa zguby i Tego który wykupił ich Władcę wypierając się sprowadzając sobie samym szybką zgubę
A wielu będą naśladować ich zguby przez które droga prawdy zostanie spotwarzona
i w chciwości foremnymi słowami was przehandlują którym wyrok od dawna nie jest bezczynny i zguba ich nie drzemie
i starożytnego świata nie oszczędził ale ósmego Noego sprawiedliwości herolda ustrzegł od potopu świata bezbożnych sprowadziwszy
i miasta Sodomy i Gomory obróciwszy w proch obalenie potępił za przykład mających nastąpić dla czynić bezbożność umieszczając
i sprawiedliwy Lot doznający udręczenia od nieprawych w rozpuście postępowania uratował
Wzrokiem bowiem i słuchem sprawiedliwy zamieszkując wśród nich dzień po dniu duszę sprawiedliwą bezprawnymi czynami dręczył się
Szczególnie zaś za ciałem w pożądaniu zepsucia idących i panowanie lekceważąc zuchwali samowolni przed chwałami nie drżą bluźniąc
kiedy zwiastunowie siłą i mocą więksi będąc nie niosą przeciw nim przed Panem bluźniącego sądu
Ci zaś jak nierozumne zwierzęta zgodne z naturą które są zrodzone na schwytanie i zniszczenie w czym nie rozumieją bluźniąc w zniszczeniu ich zostaną zgubieni
którzy odbiorą zapłatę niesprawiedliwości za namiętność uznający w dzień rozpustę plamy i hańby oddające się rozpuście w oszustwa ich wspólnie ucztując z wami
oczy mając pełne cudzołożnicy i nienasyconych grzechu nęcąc dusze chwiejne serce które jest wyćwiczone chciwością mający przekleństwa dzieci
Wolność im obiecując sami niewolnicy będąc zepsucia czemu bowiem ktoś jest pokonany temu i jest poddany niewoli
Jeśli bowiem uciekłszy od nieczystości świata przez poznanie Pana i Zbawiciela Jezusa Pomazańca te zaś znów zostawszy uwikłanymi są pokonani stało się im ostatnie gorsze od pierwszych
Spełniło się zaś im to z prawdziwego przysłowia pies który zawrócił do swoich wymiocin i świnia która obmyła się do tarzania się błotem
by zostać przypomnianymi które są wcześniej powiedziane wypowiedzi przez świętych proroków i wysłanników naszych przykazania Pana i Zbawiciela
i mówiący gdzie jest obietnica przyjścia Jego od kiedy bowiem ojcowie zostali uśpieni wszystkie tak trwa od początku stworzenia
Nie ukrywają bowiem sami tego chcąc że niebiosa były od dawna i ziemia z wody i przez wody która stanęła razem przez Boga Słowo
zaś teraz niebiosa i ziemia przez to samo Słowo które są odłożone są dla ognia będąc zachowywani na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi
Jedno zaś to nie niech ukrywa się waszej umiłowani że jeden dzień przed Panem jak tysiąc lat i tysiąc lat jak dzień jeden
Przyjdzie zaś dzień Pana jak złodziej w nocy w którym niebiosa z trzaskiem przeminą elementy zaś które są zapalane zostaną rozwiązane i ziemia i na niej dzieła zostaną spalone
one więc wszystkie będąc rozwiązanymi jakimi trzeba być wy w świętych zachowaniach i pobożnościach
oczekując i spiesząc się na przyjście Boga dnia poprzez które niebiosa które są rozpalane zostaną rozwiązane i elementy które są zapalane są stapiane
Nowych zaś niebios i ziemi nowej według obietnicy Jego oczekujemy w których sprawiedliwość zamieszkuje
Dlatego umiłowani tych oczekując postarajcie się nieskalani i nienaganni przez Niego zostać znalezieni w pokoju
A Pana naszego cierpliwość za zbawienie uznawajcie tak jak i umiłowany nasz brat Paweł według mu która została dana mądrość napisał wam
jak i we wszystkich listach mówiąc w nich o tych w których jest trudne do zrozumienia pewne które niewykształceni i chwiejni przekręcają jak i pozostałe pisma na własną ich zgubę
Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca Jemu chwała i teraz i na dzień wieku amen
Co było od początku co słyszeliśmy co widzieliśmy oczyma naszymi co zobaczyliśmy i ręce nasze dotknęły o Słowie życia
a życie zostało objawione i widzieliśmy i świadczymy i oznajmiamy wam życie wieczne które było u Ojca i zostało objawione nam
co widzieliśmy i słyszeliśmy oznajmiamy wam aby i wy wspólnotę mielibyście z nami i wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jezusem Pomazańcem
i te piszemy wam aby radość wasza byłaby która jest wypełniona
A to jest wieść którą słyszeliśmy od Niego i oznajmiamy wam że Bóg światło jest i ciemność w Nim nie jest żadna
Jeśli powiedzielibyśmy że wspólnotę mamy z Nim a w ciemności chodzilibyśmy kłamiemy i nie czynimy prawdę
Jeśli zaś w świetle chodzilibyśmy jak On jest w świetle wspólnotę mamy ze sobą nawzajem i krew Jezusa Pomazańca Syna Jego oczyszcza nas od wszelkiego grzechu
Jeśli powiedzielibyśmy że grzechu nie mamy siebie zwodzimy i prawda nie jest w nas
Jeśli wyznawalibyśmy grzechy nasze wierny jest i sprawiedliwy tak że odpuściłby nam grzechy i oczyściłby nas z wszelkiej niesprawiedliwości
Jeśli powiedzielibyśmy że nie zgrzeszyliśmy kłamcą czynimy Go i Słowo Jego nie jest w nas
Dzieciaczki moje te piszę wam aby nie grzeszylibyście a jeśli ktoś zgrzeszyłby Opiekuna mamy u Ojca Jezusa Pomazańca sprawiedliwego
i On przebłaganie jest za grzechy nasze nie za nasze zaś jedynie ale i za całego świata
A przez to znamy że poznaliśmy Go jeśli przykazania Jego zachowywalibyśmy
Mówiący poznałem Go i przykazań Jego nie zachowujący kłamca jest i w tym prawda nie jest
Mówiący w Nim pozostawać powinien tak jak On postępował i sam tak postępować
Znów przykazanie nowe piszę wam które jest prawdziwe w Nim i w was że ciemność przemija a światło prawdziwe już świeci
Mówiący w świetle być i brata jego nienawidzący w ciemności jest aż do teraz
Miłujący brata jego w świetle pozostaje i zgorszenie w Nim nie jest
zaś nienawidzący brata jego w ciemności jest i w ciemności chodzi i nie wie gdzie odchodzi gdyż ciemność oślepiła oczy jego
Napisałem wam Ojcowie gdyż poznaliście Go od początku napisałem wam młodzieńcy gdyż mocni jesteście i Słowo Boga w was pozostaje i zwyciężyliście niegodziwego
Bo wszystko to co na świecie pożądliwość ciała i pożądliwość oczu i pycha życia nie jest z Ojca ale ze świata jest
A świat przemija i pożądliwość jego zaś czyniący wolę Boga pozostaje na wiek
Dzieciątka ostatnia godzina jest i tak jak słyszeliście że w miejsce Pomazańca przychodzi i teraz w miejsce Pomazańca liczni stali się dlatego wiemy że ostatnia godzina jest
A wy namaszczenie macie od Świętego i znacie wszystkie
Nie napisałem wam gdyż nie znacie prawdy ale gdyż znacie ją i że wszelkie kłamstwo z prawdy nie jest
Kto jest kłamca jeśli nie wypierający się że Jezus nie jest Pomazaniec to jest w miejsce Pomazańca wypierający się Ojca i Syna
Każdy wypierający się Syna ani Ojca ma wyznający Syna i Ojca ma
Wy więc którzy słyszeliście od początku w was niech pozostaje jeśli w was pozostawałoby co od początku słyszeliście i wy w Synu i w Ojcu pozostaniecie
A to jest obietnica którą On obiecał nam życie wieczne
A wy namaszczenie które otrzymaliście od Niego w was przebywa i nie potrzebę macie aby ktoś nauczałby was ale jak Jego namaszczenie naucza was o wszystkim i prawdziwe jest i nie jest kłamstwo i tak jak nauczył was pozostaniecie w Nim
A teraz dzieciaczki pozostańcie w Nim aby gdy zostałby objawiony mielibyśmy śmiałość i nie zostalibyśmy zawstydzeni od Niego przy przyjściu Jego
Umiłowani teraz dzieci Boga jesteśmy a jeszcze nie zostało objawione czym będziemy wiemy zaś że jeśli zostałoby objawione podobni Jemu będziemy gdyż zobaczymy Go tak jak jest
A każdy mający nadzieję tę w Nim oczyszcza siebie tak jak On czysty jest
Każdy czyniący grzech i bezprawie czyni i grzech jest bezprawie
A wiecie że On został objawiony tak jak grzechy nasze zabrałby i grzech w Nim nie jest
Każdy który jest zrodzony z Boga grzechu nie czyni gdyż nasienie Jego w nim pozostaje i nie może grzeszyć gdyż z Boga jest zrodzony
W tym widoczne jest są dzieci Boga i dzieci oszczercy każdy nie czyniący sprawiedliwości nie jest z Boga i nie miłujący brata jego
nie tak jak Kain z niegodziwego był i zabił brutalnie brata jego i dzięki czemu zabił brutalnie go ponieważ czyny jego niegodziwe był były zaś brata jego sprawiedliwe
Każdy nienawidzący brata jego morderca jest a wiecie że każdy morderca nie ma życia wiecznego w nim pozostającego
Po tym poznaliśmy miłość Boga gdyż On za nas życie Jego położył i my powinniśmy za braci dusze kłaść
Kto zaś kolwiek miałby dobra świata a widziałby brata jego potrzebę mającego i zamykałby głębokie uczucia jego przed nim jak miłość Boga pozostaje w nim
Dzieciaczki moje nie miłowalibyśmy słowem ani językiem ale czynem i prawdą
A po tym znamy że z prawdy jesteśmy i przed Nim przekonamy serca nasze
Bo jeśli oskarżałoby nas serce bo większy jest Bóg od serca naszego i zna wszystkie
i o co jeśli prosilibyśmy otrzymujemy od Niego gdyż przykazania Jego zachowujemy i podobające się przed Nim czynimy
A to jest przykazanie Jego aby uwierzylibyśmy imieniu Syna Jego Jezusa Pomazańca i miłowalibyśmy jedni drugich tak jak dał przykazanie nam
A zachowujący przykazań Jego w Nim pozostaje i On w nim i w tym znamy że pozostaje w nas z Ducha którego nam dał
a wszelki duch który nie wyznaje Jezusa Pomazańca w ciele przychodzącego od Boga nie jest i to jest w miejsce Pomazańca o którym słyszeliście że przychodzi i teraz na świecie jest już
Wy z Boga jesteście dzieciaczki i zwyciężyliście ich gdyż większy jest Ten w was niż ten na świecie
Oni ze świata są dla tego ze świata mówią i świat ich słucha
My z Boga jesteśmy znający Boga słucha nas który nie jest z Boga nie słucha nas z tego znamy Ducha Prawdy i ducha błędu
Umiłowani miłowalibyśmy jedni drugich gdyż miłość z Boga jest a każdy miłujący z Boga jest zrodzony i zna Boga
W tym jest miłość nie że my umiłowaliśmy Boga ale że On umiłował nas i wysłał Syna Jego przebłaganie za grzechy nasze
Umiłowani jeśli tak Bóg umiłował nas i my powinniśmy jedni drugich miłować
Boga nikt kiedykolwiek widział jeśli miłowalibyśmy jedni drugich Bóg w nas pozostaje i miłość Jego doprowadzająca do doskonałości jest w nas
Po tym znamy gdyż w Nim pozostajemy i On w nas gdyż z Ducha Jego dał nam
A my widzieliśmy i świadczymy gdyż Ojciec wysyłał Syna Zbawiciela świata
Który kolwiek wyznałby że Jezus jest Syn Boga Bóg w nim pozostaje i on w Bogu
I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości którą ma Bóg w nas Bóg miłość jest i pozostający w miłości w Bogu pozostaje i Bóg w nim
W tym jest doprowadzona do doskonałości miłość z nami aby śmiałość mielibyśmy w dniu sądu ponieważ tak jak On jest i my jesteśmy w świecie tym
Jeśli ktoś powiedziałby że miłuję Boga i brata jego nienawidziłby kłamca jest bowiem nie miłujący brata jego którego widzi Boga którego nie widzi jak może miłować
A to przykazanie mamy od Niego aby miłujący Boga miłowałby i brata jego
Każdy wierzący że Jezus jest Pomazaniec z Boga jest zrodzony i każdy miłujący tego który zrodził miłuje i tego który jest zrodzony z Niego
Po tym znamy że miłujemy dzieci Boga gdy Boga miłujemy i przykazania Jego zachowalibyśmy
To bowiem jest miłość Boga aby przykazań Jego zachowalibyśmy i przykazania Jego ciężkie nie są
Gdyż wszystko które jest zrodzone z Boga zwycięża świat i to jest zwycięstwo które zwyciężyło świat wiara nasza
Ten jest który przyszedł przez wodę i krew Jezus Pomazaniec nie w wodzie jedynie ale w wodzie i krwi i Duch jest świadczący gdyż Duch jest prawda
Gdyż trzej są świadczący w niebie Ojciec Słowo i Święty Duch a ci trzej jedno są
a trzej są świadczący na ziemi Duch i woda i krew a trzej w jednym są
A takie jest świadectwo że życie wieczne dał nam Bóg a to życie w Synu Jego jest
Te napisałem wam wierzącym w imię Syna Boga aby wiedzielibyście że życie macie wieczne i aby wierzylibyście w imię Syna Boga
A to jest śmiałość którą mamy do Niego że jeśli o coś poprosilibyśmy według woli Jego słucha nas
A jeśli wiemy że słucha nas o co kolwiek poprosilibyśmy wiemy że mamy prośby które prosiliśmy od Niego
Jeśli ktoś zobaczyłby brata jego grzeszącego grzechem nie ku śmierci poprosi a będzie dane mu życie grzeszącym nie ku śmierci jest grzech ku śmierci nie o takim mówię aby poprosiłby
Wszelka niesprawiedliwość grzech jest i jest grzech nie ku śmierci
Wiemy że każdy który jest zrodzony z Boga nie grzeszy ale który został zrodzony z Boga zachowuje siebie i niegodziwy nie dotyka go
Wiemy że z Boga jesteśmy i świat cały w niegodziwym jest położony
Wiemy zaś że Syn Boga nadchodzi i dał nam myśl aby znaliby Prawdziwego i jesteśmy w Prawdziwym w Synu Jego Jezusie Pomazańcu On jest prawdziwy Bóg i życie wieczne
Starszy do wybranej pani i do dzieci jej które ja miłuję w prawdzie i nie ja sam ale i wszyscy którzy znają prawdę
ze względu na prawdę pozostającą w nas i z nami będzie na wiek
Będzie z wami łaska miłosierdzie pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Pomazańca Syna Ojca w prawdzie i miłości
A teraz proszę ciebie pani nie jak przykazanie piszący ci nowe ale które mieliśmy od początku aby miłowalibyśmy jedni drugich
a to jest miłość aby postępowalibyśmy według przykazań Jego to jest przykazanie tak jak słyszeliście od początku aby w nim chodzilibyście
Gdyż liczni zwodziciele wyszli na świat nie wyznający Jezusa Pomazańca przychodzącego w ciele to jest zwodziciel i w miejsce Pomazańca
Każdy przekraczający i nie pozostający w nauce Pomazańca Boga nie ma pozostający w nauce Pomazańca ten i Ojca i Syna ma
Jeśli ktoś przychodzi do was i tej nauki nie przynosi nie przyjmujcie go do domu i radować się mu nie mówcie
Wiele mając wam pisać nie chciałem przez papier i atrament ale mam nadzieję przyjść do was i ustami do ust powiedzieć aby radość nasza byłaby która jest wypełniona
Umiłowany o wszystkich modlę się by ci mieć się dobrze i być zdrowym tak jak ma się dobrze twoja dusza
Uradowałem się bowiem bardzo gdy przychodzą bracia i gdy świadczą twojej prawdzie tak jak ty w prawdzie postępujesz
Umiłowany wierne czynisz że jeśli pracowałbyś dla braci i dla obcych
Dla tego jeśli przyszedłbym przypomnę jego czyny które czyni słowami niegodziwymi obmawiając nas i nie będąc zadowolonym z tych ani on przyjmuje braci i chcącym zabrania i ze zgromadzenia wyrzuca
Demetriuszowi jest zaświadczone przez wszystkich i przez samą prawdę i my zaś świadczymy i wiesz że świadectwo nasze prawdziwe jest
Wiele miałem pisać ale nie chcę przez atrament i trzcinę ci napisać
Mam nadzieję zaś zaraz zobaczyć cię i ustami do ust pomówimy pokój ci pozdrawiają cię przyjaciele pozdrów przyjaciół po imieniu
Judasz Jezusa Pomazańca niewolnik brat zaś Jakuba w Bogu Ojcu którzy są uświęceni i Jezusie Pomazańcu którzy są zachowani powołanym
Miłosierdzie wam i pokój i miłość oby została pomnożona
Wślizgnęli się bowiem pewni ludzie od dawna którzy są wcześniej zapisani na ten wyrok bezbożni Boga naszego łaskę zamieniający na rozpustę a jedynego Władcę Boga i Pana naszego Jezusa Pomazańca wypierający się
Jak Sodoma i Gomora i około nich miasta w podobny do tych sposób które oddały się nierządowi i które odeszły za ciałem innym są wyłożone jako przykład ognia wiecznego sprawiedliwość ponosząc
Podobnie jednak i ci którzy są snom oddani ciało wprawdzie kalają panowanie zaś odrzucają chwały zaś bluźnią
Biada im bo drogą Kaina poszli i oszustwie Balaama zapłatą zostali wylani i w sporze Korego byli zgubieni
Prorokował zaś i im siódmy od Adama Henoch mówiąc oto przyszedł Pan wśród dziesiątków tysięcy świętych Jego
uczynić sąd przeciw wszystkim i odsłonić wszystkie bezbożności ich za wszystkie dzieła bezbożności ich którymi czynili bezbożność i za wszystkie twarde które powiedzieli przeciw Niemu grzesznicy bezbożni
Ci są szemrzącymi skarżącymi się na los według pożądliwości ich idącymi i usta ich mówi mówią nadmiernie dużo podziwiającymi oblicza zysku przez wzgląd
i dla tych wprawdzie miejcie litość wątpiących
tych zaś w strachu ratujcie od ognia porywając brzydząc się i przez ciało która jest splamiona tuniki
zaś mogącemu ustrzec was nieupadłymi i postawić wobec chwały Jego nienagannymi z wesołością
Jedynemu mądremu Bogu Zbawicielowi naszemu chwała i wielkość moc i władza i teraz i na wszystkie wieki amen
Objawienie Jezusa Pomazańca które dał mu Bóg by pokazać niewolnikom Jego co trzeba stać się w szybkości i oznaczył wysławszy przez zwiastuna Jego niewolnikowi Jego Janowi
który poświadczył Słowo Boga i świadectwo Jezusa Pomazańca ile zarówno zobaczył
szczęśliwy czytający i słuchający słów proroctwa i zachowujący w nim które jest napisane bowiem pora blisko
Jan siedmiu zgromadzeniom w Azji łaska wam i pokój od Tego który jest i był i który przychodzi i od siedmiu duchów które jest są przed tronem Jego
i od Jezusa Pomazańca świadek wierny pierworodny z martwych i przywódca królów ziemi który umiłował nas i który umył nas z grzechów naszych w krwi Jego
i uczynił nas królami i kapłanami Bogu i Ojcu Jego Jemu chwała i moc na wieki wieków amen
Oto przychodzi z chmurami i zobaczy Go każde oko i którzy Go przebili i będą uderzać się w piersi przez Niego wszystkie plemiona ziemi tak amen
Ja jestem alfa i omega początek i koniec mówi Pan który jest i był i który przychodzi Wszechmogący
Ja Jan i brat wasz i współuczestnik w ucisku i w Królestwie i wytrwałości Jezusa Pomazańca stałem się na wyspie która jest nazywana Patmos z powodu Słowa Boga i przez świadectwo Jezusa Pomazańca
Stałem się w Duchu w Pański dzień i usłyszałem za mną głos wielki jak trąby
mówiący Ja jestem alfa i omega pierwszy i ostatni i co widzisz napisz w zwoju i poślij siedmiu zgromadzeniom w Azji do Efezu i do Smyrny i do Pergamonu i do Tiatyry i do Sardes i do Filadelfii i do Laodycei
I odwróciłem się widzieć głos który mówił ze mną i odwróciwszy się zobaczyłem siedem świeczników złotych
i w środku siedmiu świeczników podobnego Synowi człowieka który jest przyobleczony w sięgającą stóp i który jest przepasany na piersiach pasem złotym
zaś głowa Jego i włosy białe jakby wełna biała jak śnieg i oczy Jego jak płomień ognia
I stopy Jego podobne kadzidłu z mosiądzu jak w piecu które są rozpalone i głos Jego jak głos wód wielu
i mający w prawej Jego ręce gwiazd siedem i z ustach Jego miecz obosieczny ostry wychodzący i twarz Jego jak słońce świeci w mocy Jego
I gdy zobaczyłem Go upadłem do stóp Jego jak martwy i nałożył prawą Jego rękę na mnie mówiąc mi nie bój się Ja jestem pierwszy i ostatni
i żyjący i stałem się martwy i oto żyjący jestem na wieki wieków amen i mam klucze piekła i śmierci
Napisz co zobaczyłeś i które są i które jest blisko stać się po tych
Tajemnica siedmiu gwiazd które zobaczyłeś na prawej mojej i siedem świeczników złotych siedem gwiazd zwiastunowie siedmiu zgromadzeń są i siedem świeczników które zobaczyłeś siedmioma zgromadzeniami są
Znam dzieła twoje i trud twój i wytrwałość twoją i że nie możesz unieść złych i doświadczyłeś zapewniających być wysłannikami a nie są i znalazłeś ich fałszywymi
i zniosłeś i wytrwałość masz i z powodu imienia mojego trudziłeś się a nie zmęczyłeś się
Pamiętaj więc skąd wypadłeś i opamiętaj się i pierwsze czyny uczyń jeśli zaś nie przychodzę do ciebie szybko i poruszę świecznik twój z miejsca jego jeśli nie opamiętałbyś się
A zwiastunowi zgromadzenia smyrneńskiego napisz to mówi pierwszy i ostatni który stał się martwy i ożył
Znam twoje czyny i ucisk i ubóstwo bogaty zaś jesteś i bluźnienie od mówiących Judejczykami być sobie samym a nie są ale zgromadzenie szatana
Niczego bój się co masz cierpieć oto zamierza rzucić z was oszczerca do strażnicy aby zostalibyście wypróbowani i będziecie mieć ucisk dni dziesięć stawaj się wierny aż do śmierci a dam ci wieniec życia
A zwiastunowi w Pergamonie zgromadzeniu napisz to mówi mający miecz obosieczny ostry
Znam czyny twoje i gdzie zamieszkujesz gdzie tron szatana a trzymasz się imienia mojego i nie wyparłeś się wiary mojej i w dniach w których Antypas świadek mój wierny który został zabity u was gdzie zamieszkuje szatan
Ale mam przeciw tobie trochę gdyż masz tam trzymających się nauki Balaama który nauczał Balaka rzucić zgorszenie przed synów Izraela zjeść ofiarowane bóstwom i popełniać nierząd
Tak masz i ty trzymających się nauki nikolaitów których nienawidzę
Opamiętaj się jeśli zaś nie przychodzę do ciebie szybko i będę wojować z nimi w mieczu ust moich
Mający ucho niech usłyszy co Duch mówi zgromadzeniom zwyciężającemu dam mu zjeść z manny która jest ukryta i dam mu kamyk biały a na kamyku imię nowe które jest napisane które nikt poznał jeśli nie przyjmujący
A zwiastunowi w Tiatyrze zgromadzeniu napisz to mówi Syn Boga mający oczy Jego jak płomień ognia i stopy Jego podobne kadzidłu z mosiądzu
Znam twoje czyny i miłość i posługę i wiarę i wytrwałość twoją i czyny twoje i ostatnie większe niż pierwsze
Ale mam przeciw tobie trochę że pozwalasz kobiecie Jezebel nazywającą siebie prorokinią nauczać i być zwodzonymi moi niewolnicy by popełniać nierząd i ofiarowane bóstwom zjeść
i dałem jej czas aby opamiętałaby się z nierządu jej a nie opamiętała się
Oto Ja rzucam ją na łoże a cudzołożących z nią w ucisk wielki jeśli nie opamiętaliby się z uczynków ich
I dzieci jej zabiję w śmierci i poznają wszystkie zgromadzenia że Ja jestem badający nerki i serca i dam wam każdemu według czynów waszych
Wam zaś mówię i pozostałym w Tiatyrze ilu nie mają nauki tej i którzy nie poznali głębokości szatańskich jak mówią nie rzucam na was innego ciężaru
I zwyciężający i zachowujący aż do końca uczynków moich dam mu władzę nad poganami
i będzie pasł ich w lasce żelaznej jak naczynia gliniane jest kruszone są kruszone jak i Ja wziąłem od Ojca mojego
i dam mu gwiazdę poranną
A zwiastunowi w Sardes zgromadzenia napisz to mówi mający siedem duchów Boga i siedem gwiazd znam twoje czyny że imię masz że żyjesz a martwy jesteś
Stawaj się czuwający i utwierdź pozostałe które mają umrzeć nie bowiem znalazłem twoich czynów które są dopełnione przed Bogiem
Pamiętaj więc jak wziąłeś i usłyszałeś i zachowuj i opamiętaj się jeśli więc nie czuwałbyś przyjdę na ciebie jak złodziej i nie wiedziałbyś jakiej godziny przyjdę na ciebie
Masz trochę imion i w Sardes które nie splamiły szat ich i będą chodzić ze Mną w białych gdyż godni są
Zwyciężający ten okryje się w szaty białe i nie wymażę imienia jego ze zwoju życia i wyznam imię jego przed Ojcem moim i przed zwiastunami Jego
A zwiastunowi w Filadelfii zgromadzenia napisz to mówi Święty Prawdziwy mający klucz Dawida otwierający i nikt zamyka a zamyka i nikt otwiera
Znam twoje czyny oto dałem przed tobą drzwi które jest otworzone które są otworzone i nikt może zamknąć je gdyż małą masz moc a zachowałeś moje Słowo i nie wyparłeś się imienia mojego
Oto daję ze zgromadzenia szatana z mówiących sobie samym Judejczykami być a nie są ale kłamią oto uczynię ich aby przyszliby i oddaliby cześć przed stopami twoimi i poznaliby że Ja umiłowałem cię
Zwyciężający uczynię go filarem w świątyni Boga mojego i na zewnątrz nie wyszedłby jeszcze i napiszę na nim imię Boga mojego i imię miasta Boga mojego nowego Jeruzalem które schodzi z nieba od Boga mojego i imię moje nowe
A zwiastunowi zgromadzenia laodejczyków napisz to mówi amen świadek wierny i prawdziwy początek stworzenia Boga
Tak że letni jesteś i ani zimny ani gorący zamierzam cię zwymiotować z ust moich
Gdyż mówisz że bogaty jestem i wzbogaciłem się i niczego potrzebę mam a nie wiesz że ty jesteś nędzny i pożałowania godny i ubogi i niewidomy i nagi
Radzę ci kupić ode Mnie złoto które jest wypalone z ognia aby wzbogaciłbyś się i szaty białe aby okryłbyś się i nie zostałby objawiony wstyd nagości twojej i maścią do oczu posmaruj oczy twoje aby widziałbyś
Ja ilu jeśli okazywałbym czułość upominam i koryguję staraj się usilnie więc i opamiętaj się
Oto stanąłem przy drzwiach i pukam jeśli ktoś usłyszałby głos mój i otworzyłby drzwi wejdę do niego i spożyję wieczerzę z nim i on ze Mną
Zwyciężający dam mu usiąść ze Mną na tronie moim jak i Ja zwyciężyłem i usiadłem z Ojcem moim na tronie Jego
Po te zobaczyłem i oto drzwi które jest otworzone które są otworzone w niebie i głos pierwszy który usłyszałem jak trąby mówiącej ze mną mówiący wejdź tu a pokażę ci co trzeba stać się po tych
I zaraz stałem się w Duchu i oto tron był położony w niebie i na tronie siedzący
A siedzący był podobny widzeniem kamieniowi jaspisowi i karneolowi i tęcza naokoło tronu podobna widzeniu szmaragdu
I naokoło tronu tronów dwadzieścia i cztery i na tronach zobaczyłem dwudziestu i czterech starszych siedzących którzy są okryci w szatach białych i mieli na głowach ich wieńce złote
I z tronu wychodzą błyskawice i grzmoty i głosy i siedem lamp ognia które są zapalone przed tronem które są siedem duchy Boga
A przed tronem morze szkliste podobne kryształowi i na środku tronu i wokół tronu cztery istoty żywe będące pełnymi oczu z przodu i z tyłu
I istota żywa ta pierwsza podobna lwu a ta druga istota żywa podobna cielęciu a ta trzecia istota żywa mająca oblicze jak człowiek a ta czwarta istota żywa podobna orłowi lecącemu
I cztery istoty żywe jedno po sobie miały po skrzydeł sześć naokoło i z wewnątrz będące pełnymi oczu i odpoczynku nie mają dniem i nocą mówiąc Święty Święty Święty Pan Bóg Wszechmogący był i który jest i przychodzący
I kiedy dadzą istoty żywe chwałę i szacunek i dziękczynienie siedzącemu na tronie żyjącemu na wieki wieków
upadną dwudziestu i czterech starszych przed siedzącym na tronie i oddają cześć żyjącemu na wieki wieków i rzucają wieńce ich przed tronem mówiąc
Godny jesteś Panie wziąć chwałę i szacunek i moc gdyż Ty stworzyłeś wszystkie i przez wolę twoją są i zostały stworzone
I zobaczyłem na prawicy siedzącego na tronie zwój który jest zapisany od wewnątrz i od tyłu który jest opieczętowany pieczęciami siedmioma
I zobaczyłem zwiastuna mocnego głoszącego głosem wielkim kto jest godny otworzyć zwój i rozwiązać pieczęcie jego
I nikt mógł w niebie ani na ziemi ani pod ziemią otworzyć zwoju ani patrzeć na niego
I ja płakałem wiele że nikt godny został znaleziony otworzyć i przeczytać zwój ani patrzeć na niego
I jeden ze starszych mówi mi nie płacz oto zwyciężył lew który jest z plemienia Judy korzeń Dawida by otworzyć zwój i rozwiązać siedem pieczęci jego
I zobaczyłem i oto na środku tronu i czterech istot żywych i w środku starszych baranek który stoi jak który jest zabity brutalnie mający rogów siedem i oczu siedem które są siedem Boga duchy które są wysłane na całą ziemię
I przyszedł i wziął zwój z prawicy siedzącego na tronie
A gdy wziął zwój cztery istoty żywe i dwudziestu czterech starszych upadło przed barankiem mając każdy cytry i czasze złote które są pełne kadzenia które są modlitwy świętych
I śpiewają pieśń nową mówiąc godny jesteś wziąć zwój i otworzyć pieczęć jego gdyż zostałeś zabity brutalnie i kupiłeś Bogu nas w krwi twojej z każdego plemienia i języka i ludu i narodu
i uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami i będziemy królować na ziemi
I zobaczyłem i usłyszałem głos zwiastunów wielu dookoła tronu i istot żywych i starszych i była liczba ich dziesiątki tysięcy dziesiątków tysięcy i tysiące tysięcy
mówiący głosem wielkim godny jest baranek który jest zabity brutalnie wziąć moc i bogactwo i mądrość i siłę i szacunek i chwałę i błogosławieństwo
I wszelkie stworzenie które jest w niebie i na ziemi i pod ziemią i na morzu co jest i w nich wszystkie usłyszałem mówiące siedzącemu na tronie i barankowi błogosławieństwo i szacunek i chwała i moc na wieki wieków
A cztery istoty żywe mówiły amen i dwudziestu czterech starszych upadło i oddało cześć żyjącemu na wieki wieków
I zobaczyłem gdy otworzył baranek jedną z pieczęci i usłyszałem jedną z czterech istot żywych mówiącą jak głosem grzmotu chodź i patrz
I zobaczyłem i oto koń biały i siedzący na nim mający łuk i został dany mu wieniec i wyszedł zwyciężając i aby zwyciężyłby
I gdy otworzył drugą pieczęć usłyszałem drugą istotę żywą mówiącą chodź i patrz
I wyszedł inny koń ognistej czerwieni i siedzącemu na nim zostało dane mu wziąć pokój z ziemi i aby jedni drugich zabijaliby brutalnie i został dany mu miecz wielki
I gdy otworzył trzecią pieczęć usłyszałem trzecią istotę żywą mówiącą chodź i patrz i zobaczyłem i oto koń czarny i siedzący na nim mający wagę w ręce jego
I usłyszałem głos na środku czterech istot żywych mówiący kwarta pszenicy denara i trzy kwarty jęczmienia denara i oliwie i winu nie czyniłbyś niesprawiedliwości
I gdy otworzył pieczęć czwartą usłyszałem głos czwartej istoty żywej mówiącej chodź i patrz
I zobaczyłem i oto koń zielony i siedzący na nim imię jego śmierć i piekło podąża z nim i została dana im władza by zabić nad czwartą częścią ziemi w mieczu i w głodzie i w śmierci i przez zwierzęta ziemi
I gdy otworzył piątą pieczęć zobaczyłem pod ołtarzem dusze tych którzy są brutalnie zabite z powodu Słowa Boga i z powodu świadectwa które mieli
i krzyczeli głosem wielkim mówiąc aż do kiedy Władco Święty i Prawdziwy nie sądzisz i wymierzasz sprawiedliwość krwi naszej od zamieszkujących na ziemi
I zostały dane każdemu długie szaty białe i zostało powiedziane im aby odpoczęliby jeszcze czas krótki aż do kiedy wypełni się i współniewolnicy ich i bracia ich zamierzający być zabitymi jak i oni
I zobaczyłem gdy otworzył pieczęć szóstą i oto trzęsienie ziemi wielkie stało się i słońce stało się czarne jak wór z włosów i księżyc stał się jak krew
I gwiazdy nieba upadły na ziemię jak figowiec rzuca niedojrzałe figi jego przez wielki wiatr który jest poruszany
i niebo zostało rozdzielone jak zwój który jest zwijany i wszelka góra i wyspa z miejsc ich zostały poruszone
I królowie ziemi i dostojnicy i bogaci i trybuni i potężni i każdy niewolnik i każdy wolny ukryli siebie samych w jaskiniach i w skałach gór
i mówią górom i skałom padnijcie na nas i ukryjcie nas od oblicza siedzącego na tronie i od gniewu baranka
gdyż przyszedł dzień wielki gniewu Jego i kto może zostać ostałym
A po tych zobaczyłem czterech zwiastunów stojących na czterech narożnikach ziemi trzymających cztery wiatry ziemi aby nie wiałby wiatr na ziemię ani na morze ani na wszelkie drzewo
I zobaczyłem innego zwiastuna wchodzącego od wschodu słońca mającego pieczęć Boga żyjącego i krzyknął głosem wielkim czterem zwiastunom którym zostało dane im uczynić niesprawiedliwość ziemi i morzu
I usłyszałem liczbę którzy są opieczętowani sto czterdzieści cztery tysiące którzy są opieczętowani z każdego plemienia synów Izraela
Po tych zobaczyłem i oto tłum wielki którego policzyć go nikt mógł z każdego narodu i plemion i ludzi i języków stojący przed tronem i przed barankiem którzy są okryci długimi szatami białymi i palmy w rękach ich
I krzyczący głosem wielkim mówiący zbawienie w Bogu naszym siedzącym na tronie i barankowi
I wszyscy zwiastunowie stanęli wokół tronu i starszych i czterech istot żywych i padli przed tronem na oblicze ich i oddali cześć Bogu
mówiąc amen błogosławieństwo i chwała i mądrość i dziękczynienie i szacunek i moc i siła Bogu naszemu na wieki wieków amen
I odpowiedział jeden ze starszych mówiąc mi ci którzy są okryci długimi szatami białymi kim są i skąd przyszli
I powiedziałem mu panie ty wiesz i powiedział mi ci są przychodzący z ucisku wielkiego i wyprali długie szaty ich i wybielili je w krwi baranka
Dla tego są przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w świątyni Jego i siedzący na tronie zamieszka nad nimi
gdyż baranek po środku tronu będzie pasł ich i poprowadzi ich nad żyjącymi źródłami wód i zetrze Bóg każdą łzę z oczu ich
I kiedy otworzył pieczęć siódmą stała się cisza w niebie jak pół godziny
I zobaczyłem siedmiu zwiastunów którzy przed Bogiem stali i zostały dane im siedem trąb
I inny zwiastun przyszedł i został postawiony przy ołtarzu mając kadzielnicę złotą i zostało dane mu kadzideł wiele aby dałby modlitwom świętych wszystkich na ołtarz złoty przed tronem
I wszedł dym kadzideł modlitw świętych z ręki zwiastuna przed Bogiem
I wziął zwiastun kadzielnicę i napełnił ją z ognia ołtarza i rzucił na ziemię i stały się dźwięki i grzmoty i błyskawice i trzęsienie ziemi
I siedmiu zwiastunów mających siedem trąb przygotowali siebie aby zatrąbiliby
I pierwszy zwiastun zatrąbił i stał się grad i ogień który jest zmieszany krwią i został rzucony na ziemię i trzecia część drzew została spalona i cała trawa zielona została spalona
I drugi zwiastun zatrąbił i jak góra wielka ogniem która jest zapalona została rzucona w morze i stała się trzecia część morza krew
i umarła trzecia część stworzeń w morzu mających dusze i trzecia część statków została zniszczona
I trzeci zwiastun zatrąbił i spadła z nieba gwiazda wielka która jest zapalona jak lampa i spadła na trzecią część rzek i na źródła wód
I imię gwiazdy jest nazywane piołun i staje się trzecia część wód w piołunie i liczni z ludzi umarli od wód gdyż zostały uczynione gorzkimi
I czwarty zwiastun zatrąbił i została uderzona trzecia część słońca i trzecia część księżyca i trzecia część gwiazd aby zostałaby zaćmiona część trzecia ich i dzień nie ukazałaby się część trzecia jego i noc podobnie
I zobaczyłem i usłyszałem jednego zwiastuna lecącego w środku nieba mówiącego głosem wielkim biada biada biada zamieszkującym na ziemi od pozostałych dźwięków trąby trzech zwiastunów zamierzających trąbić
I piąty zwiastun zatrąbił i zobaczyłem gwiazdę z nieba spadającą na ziemię i został dany mu klucz studni otchłani
I otworzył studnię otchłani i wstąpił dym ze studni jak dym pieca wielkiego i zostało zaćmione słońce i powietrze z dymu studni
I z dymu wyszły szarańcze do ziemię i została dana im władza jak mają władzę skorpiony ziemi
I zostało powiedziane im aby nie czyniłyby niesprawiedliwości trawie ziemi ani wszelkiego zielonego ani wszelkiemu drzewu jeśli nie ludziom samych którzy nie mają pieczęci Boga na czołach ich
I zostało dane im aby nie zabiliby ich ale aby zostaliby dręczeni miesięcy pięć i męczarnia ich jak męczarnia od skorpiona kiedy raziłby człowieka
I w dniach tych będą szukać ludzie śmierci a nie znajdą jej i będą pragnąć umrzeć a ucieknie śmierć od nich
A podobne formy szarańczy podobne koniom które są przygotowane do wojny i na głowach ich jak wieńce podobne złotu i oblicza ich jak oblicza ludzi
I miały włosy jak włosy kobiet a zęby ich jak lwów były
I miały pancerze jak pancerze żelazne i głos skrzydeł ich jak głos rydwanów koni licznych biegających na wojnę
I mają ogony podobne skorpionom i żądła było były w ogonach ich a władza ich uczynić niesprawiedliwość ludziom miesięcy pięć
i mają nad nimi króla zwiastuna otchłani imię mu po hebrajsku Abaddon a w greckim imię ma Apollon
I szósty zwiastun zatrąbił i usłyszałem głos jeden z czterech rogów ołtarza złotego przed Bogiem
I zostali rozwiązani czterej zwiastunowie którzy są przygotowani na tę godzinę i dzień i miesiąc i rok aby zabiliby trzecią część ludzi
A liczba wojsk konnicy dwie dziesiątki tysięcy dziesiątków tysięcy i usłyszałem liczbę ich
I tak zobaczyłem konie w widzeniu i siedzących na nich mających pancerze ognistych czerwieni i hiacyntowe i siarkawe i głowy koni jak głowy lwów i z ust ich wychodzi ogień i dym i siarka
Przez trzech tych zostali zabici trzecia część ludzi od ognia i od dymu i od siarki wychodzącej z ust ich
Bowiem władza ich w ustach ich jest i w ogonach ich bowiem ogony ich podobne wężom mające głowy i w nich czynią niesprawiedliwość
A pozostali z ludzi którzy nie zostali zabici w ciosach tych nie opamiętali się od dzieł rąk ich aby nie oddaliby cześć demonom i bożkom złotym i srebrnym i brązowym i kamiennym i drewnianym które ani widzieć może mogą ani słuchać ani chodzić
I nie opamiętali się od morderstw ich ani od czarów ich ani od nierządu ich ani od kradzieży ich
I zobaczyłem innego zwiastuna mocnego schodzącego z nieba który jest okryty chmurą i tęcza nad głową i oblicze jego jak słońce i stopy jego jak filary ognia
i miał w ręce jego mały zwój który jest otworzony i położył stopę jego prawą na morzu zaś lewą na ziemi
i krzyknął głosem wielkim tak jak lew ryczy i gdy krzyknął powiedziało siedem grzmotów swoimi głosami
I gdy powiedziało siedem grzmotów głosami swoimi miałem pisać i usłyszałem głos z nieba mówiący mi zapieczętuj co powiedziało siedem grzmotów i nie te napisałbyś
I zwiastun którego zobaczyłem stojącego na morzu i na ziemi podniósł rękę jego ku niebu
I przysiągł na żyjącego na wieki wieków który stworzył niebo i te w nim i ziemię i te w niej i morze i te w nim że czas nie będzie już
ale w dniach głosu siódmego zwiastuna kiedy miałby trąbić i zostałaby dokonana tajemnica Boga jak ogłosił dobrą nowinę swoim niewolnikom prorokom
I głos który usłyszałem z nieba znów mówiący ze mną i mówiący odchodź weź mały zwój który jest otworzony w ręce zwiastuna stojącego na morzu i na ziemi
I odszedłem do zwiastuna mówiąc mu daj mi mały zwój i mówi mi weź i zjedz go i zgorzknieje twój żołądek ale w ustach twoich będzie słodki jak miód
I wziąłem mały zwój z ręki zwiastuna i zjadłem go i był w ustach moich jak miód słodki a gdy zjadłem go został uczyniony gorzkim żołądek mój
I mówi mi trzeba ci znów prorokować nad ludami i narodami i językami i królami wieloma
I została dana mi trzcina podobna lasce i zwiastun stał mówiąc wstań i zmierz świątynię Boga i ołtarz i którzy oddają cześć w niej
I dziedziniec z zewnątrz świątyni odrzuć poza i nie go zmierzyłbyś gdyż został dany poganom i miasto święte będą deptać miesięcy czterdzieści dwa
I dam dwóm świadkom moim i będą prorokować dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt którzy są okryci worami
Ci są dwa drzewa oliwne i dwa świeczniki przed Bogiem ziemi które stoją
i jeśli ktoś im chciałby uczynić niesprawiedliwość ogień wychodzi z ust ich i zjada wrogów ich i jeśli ktoś im chciałby uczynić niesprawiedliwość tak trzeba mu zostać zabitym
Ci mają władzę zamknąć niebo aby nie padałby deszcz w dniach ich prorokowania i władzę mają nad wodami zmieniać je w krew i porazić ziemię każdym ciosem ilekroć jeśli chcieliby
I kiedy dokończyliby świadectwo ich zwierzę wchodzące z otchłani uczyni wojnę z nimi i zwycięży ich i zabije ich
I zwłoki ich na placu miasta wielkiego które jest nazywany duchowo Sodoma i Egipt gdzie i Pan nasz został ukrzyżowany
I będą patrzeć z ludów i plemion i języków i narodów zwłoki ich dni trzy i połowę i zwłokom ich nie pozwolą zostać położonymi do grobowców
I zamieszkujący na ziemi będą radować się nad nimi i zostaną rozweseleni i dary będą posyłać jedni drugim gdyż ci dwaj prorocy dręczyli zamieszkujących na ziemi
I po trzech dniach i połowie duch życia od Boga wszedł w nich i stanęli na stopach ich i strach wielki spadł na widzących ich
I usłyszeli głos wielki z nieba mówiący im wejdźcie tu i weszli do nieba w chmurze i widzieli ich wrogowie ich
I w tej godzinie stało się trzęsienie ziemi wielkie i dziesiąta część miasta upadła i zostali zabici w trzęsieniu ziemi imiona ludzi tysięcy siedem a pozostali przestraszonymi stali się i dali chwałę Bogu nieba
Biada drugie odeszło i oto biada trzecie przychodzi szybko
I siódmy zwiastun zatrąbił i stały się głosy wielkie w niebie mówiące stały się królestwa świata Pana naszego i Pomazańca Jego i zakróluje na wieki wieków
I dwadzieścia i czterech starszych przed Bogiem siedzących na tronach ich padli na oblicza ich i oddali cześć Bogu
mówiąc dziękujemy Ci Panie Boże Wszechmogący Temu który jest i był i którzy przychodzi że wziąłeś moc twoją wielką i zakrólowałeś
I narody zostały rozgniewane i przyszedł gniew twój i pora martwym zostać osądzonymi i dać zapłatę niewolnikom Twoim prorokom i świętym i bojącym się imienia Twojego małymi i wielkimi i zniszczyć niszczących ziemię
I została otworzona świątynia Boga w niebie i została ukazana arka przymierza Jego w świątyni Jego i stały się błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie ziemi i grad wielki
I znak wielki został ukazany na niebie kobieta która jest okryta słońcem a księżyc pod stopami jej i na głowie jej wieniec gwiazd dwunastu
I w łonie mająca krzyczy rodząca w bólach i która jest dręczona urodzić
I został ukazany inny znak na niebie i oto smok wielki ognistej czerwieni mający głów siedem i rogów dziesięć a na głowach jego diademów siedem
I ogon jego ciągnie trzecia część gwiazd nieba i rzucił ich na ziemię i smok stał przed kobietą mającą urodzić aby kiedy urodziłaby dziecko jej pożarłby
i urodziła syna mężczyznę który ma paść wszystkie narody w lasce żelaznej i zostało porwane dziecko jej do Boga i tronu Jego
I kobieta uciekła na pustkowie gdzie ma miejsce które jest przygotowane od Boga aby tam karmiliby ją dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt
I stała się wojna na niebie Michał i zwiastunowie jego wojowali ze smokiem i smok wojował i zwiastunowie jego
I nie miały siły ani miejsce zostało znalezione ich jeszcze na niebie
I został rzucony smok wielki wąż dawny który jest nazywany oszczerca i szatan zwodzący świat zamieszkały cały został rzucony na ziemię i zwiastunowie jego z nim zostali rzuceni
I usłyszałem głos wielki mówiący na niebie teraz stało się zbawienie i moc i Królestwo Boga naszego i władza Pomazańca Jego że został zrzucony oskarżyciel braci naszych oskarżający ich przed Bogiem naszym dniem i nocą
I oni zwyciężyli go przez krew baranka i przez słowo świadectwa ich i nie umiłowali duszy ich aż do śmierci
Dla tego bądźcie rozweselone niebiosa i ci w nich zamieszkującym biada zamieszkującym ziemię i morze gdyż zszedł oszczerca do was mający wzburzenie wielkie wiedząc że mały czas ma
I gdy zobaczył smok że został zrzucony na ziemię prześladował kobietę która urodziła mężczyznę
I zostały dane kobiecie dwa skrzydła orła wielkiego aby leciałaby na pustkowie na miejsce jej gdzie jest karmiona tam porą i pór i połową pory z dala od oblicza węża
I rzucił się wąż za kobietą z ust jego wodę jak rzekę aby tę przez rzekę niesioną uczyniłby
I pomogła ziemia kobiecie i otworzyła ziemia usta jej i połknęła rzekę którą rzucił smok z ust jego
I został rozgniewany smok na kobietę i odszedł uczynić wojnę z pozostałymi z nasienia jej zachowującymi przykazania Boga i mającymi świadectwo Jezusa Pomazańca
i zostałem postawiony na piasku morza i zobaczyłem z morza zwierzę wchodzące mające głów siedem i rogów dziesięć i na rogach jego dziesięć diademów i na głowach jego imię bluźnierstwa
I zwierzę które zobaczyłem było podobne panterze i stopy jego jak niedźwiedzia i usta jego jak usta lwa i dał mu smok moc jego i tron jego i władzę wielką
I zobaczyłem jedną z głów jego jak która jest zabita brutalnie do śmierci i cios śmierci jego został uleczony i zdziwiła się cała ziemia za zwierzęciem
I oddali cześć smokowi który dał władzę zwierzęciu i oddali cześć zwierzęciu mówiąc kto podobny zwierzęciu kto może walczyć z nim
I został dane zostały dane mu usta mówiące wielkie i bluźnierstwa i została dana mu władza uczynić miesięcy czterdzieści dwa
I otworzyło usta jego do bluźnierstwa przeciw Bogu zabluźnić imieniu Jego i namiotowi Jego i w niebie zamieszkującym
I zostało dane mu wojnę uczynić ze świętymi i zwyciężyć ich i została dana mu władza nad każdym plemieniem i językiem i narodem
I będą oddawali cześć mu wszyscy zamieszkujący na ziemi których nie jest napisane są napisane imiona w zwoju życia baranka który jest zabity brutalnie od założenia świata
Jeśli ktoś niewoli zbiera się do niewoli odchodzi jeśli ktoś w mieczu zabija trzeba jemu w mieczu zostać zabitym tu jest wytrwałość i wiara świętych
i zobaczyłem inne zwierzę wchodzące z ziemi a miało rogi dwa podobne barankowi i mówiło jak smok
i władzę pierwszego zwierzęcia całą czyni przed nim i czyni ziemię i zamieszkujących na niej aby oddaliby czci zwierzęciu pierwszemu które zostało uleczone cios śmierci jego
I czyni znaki wielkie aby i ogień czyniłby schodzić z nieba na ziemię przed ludźmi
i zwodzi zamieszkujących na ziemi przez znaki które został dany zostały dane mu uczynić przed zwierzęciem mówiąc zamieszkującym na ziemi uczynić obraz zwierzęciu które ma ciosy miecza i ożyło
I zostało dane mu dać ducha obrazowi zwierzęcia aby i przemówiłby obraz zwierzęcia i uczyniłoby ilu kolwiek nie oddaliby cześć obrazowi zwierzęcia aby zostaliby zabici
I czyni wszystkich małych i wielkich i bogatych i ubogich i wolnych i niewolników aby dałby im piętno na rękę ich prawą lub na czołach ich
I aby nie ktoś mógłby kupić lub sprzedać jeśli nie mający piętno lub imię zwierzęcia lub liczbę imienia jego
tu mądrość jest mający rozum niech oblicza liczbę zwierzęcia liczba bowiem człowieka jest i liczba jego sześćset sześćdziesiąt sześć
I zobaczyłem i oto baranek stojący na górze Syjon i z Nim sto czterdzieści cztery tysiące mające imię Ojca Jego które jest napisane na czołach ich
I usłyszałem głos z nieba jak głos wód wielu i jak głos grzmotu wielkiego i głos usłyszałem cytrzystów grających na cytrze na cytrach ich
I śpiewają jak pieśń nową przed tronem i przed czterema istotami żywymi i starszymi i nikt mógł nauczyć się pieśni jeśli nie sto czterdzieści cztery tysiące którzy są wykupieni z ziemi
Ci są którzy z kobietami nie zostali splamieni dziewice bowiem są ci są podążający za barankiem gdzie kolwiek szedłby ci zostali wykupieni z ludzi pierwocina Bogu i barankowi
I w ustach ich nie zostało znalezione oszustwo nienaganni bowiem są przed tronem Boga
I zobaczyłem innego zwiastuna lecącego w środku nieba mającego dobrą nowinę wieczną ogłosić dobrą nowinę zamieszkujący na ziemi i każdemu narodowi i plemieniu i językowi i ludowi
mówiąc w głosie wielkim bójcie się Boga i dajcie Mu chwałę gdyż przyszła godzina sądu Jego i oddajcie cześć Temu który uczynił niebo i ziemię i morze i źródła wód
I inny zwiastun podążał mówiąc upadł upadł Babilon miasto wielkie gdyż z wina wzburzenia nierządu jego napoił wszystkie narody
I trzeci zwiastun podążał po nim mówiąc w głosie wielkim jeśli ktoś zwierzęciu oddaje cześć i obrazowi jego i bierze piętno na czole jego lub na ręce jego
I on wypije z wina wzburzenia Boga które jest zmieszane nierozcieńczone w kielichu gniewu Jego i będzie dręczone w ogniu i siarce wobec świętych zwiastunów i przed barankiem
I dym męczarni ich wstępuje na wieki wieków i nie mają odpoczynku dniem i nocą oddający cześć zwierzęciu i obrazowi jego i jeśli ktoś bierze piętno imienia jego
Tu wytrwałość świętych jest tu zachowujący przykazań Boga i wiary Jezusa
I usłyszałem głos z nieba mówiący mi napisz szczęśliwi martwi w Panu umierający odtąd tak mówi Duch aby odpoczęliby od trudów ich zaś czyny ich podąża z nimi
I zobaczyłem i oto chmura biała i na chmurze siedzący podobny Synowi człowieka mającemu na głowie jego wieniec złoty i w ręce Jego sierp ostry
I inny zwiastun wyszedł ze świątyni krzycząc w wielkim głosie siedzącemu na chmurze poślij sierp twój i żnij gdyż przyszła twoja godzina żąć gdyż zostało wysuszone żniwo ziemi
I rzucił siedzący na chmurze sierp jego na ziemię i została zżęta ziemia
I inny zwiastun wyszedł ze świątyni w niebie mający i on sierp ostry
I inny zwiastun wyszedł od ołtarza mający władzę nad ogniem i zawołał krzykiem wielkim mającemu sierp ostry mówiąc poślij twój sierp ostry i zbierz kiście winorośli ziemi gdyż dojrzały winnegrona jej
I rzucił zwiastun sierp jego na ziemię i zebrał winorośl ziemi i rzucił do tłoczni wzburzenia Boga wielkiego
I została deptana tłocznia poza miastem i wyszła krew z tłoczni aż do wędzideł koni od stadiów tysiąc sześćset
I zobaczyłem inny znak na niebie wielki i niezwykły zwiastunów siedmiu mających ciosów siedem ostatnich gdyż w nich zostanie dokonane wzburzenie Boga
I zobaczyłem jak morze szkliste które jest zmieszane z ogniem i zwyciężających ze zwierzęciem i z obrazem jego i z piętnem jego z liczbą imienia jego stojących nad morzem szklistym mających cytry Boga
I śpiewają pieśń Mojżesza niewolnika Boga i pieśń baranka mówiąc wielkie i niezwykłe czyny Twoje Panie Boże Wszechmogący sprawiedliwe i prawdziwe drogi Twoje Królu świętych
Kto nie bałby się Ciebie Panie i wsławiłby imię Twoje gdyż jedyny świętobliwy gdyż wszystkie narody przyjdą i będą oddawały cześć przed Tobą gdyż sprawiedliwe czyny Twoje zostały ujawnione
I po tych zobaczyłem i oto została otworzona świątynia namiotu świadectwa w niebie
I wyszło siedmiu zwiastunów mających siedem ciosów ze świątyni które są przyobleczone lnem czystym i lśniącym i który jest przepasany o piersi pasami złotymi
I jedno z czterech istot żywych dało siedmiu zwiastunom siedem czasz złotych które są pełne wzburzenia Boga żyjącego na wieki wieków
i została napełniona świątynia dymem od chwały Boga i od mocy Jego i nikt mógł wejść do świątyni aż zostałyby dokonane siedem ciosy siedmiu zwiastunów
I usłyszałem głos wielki ze świątyni mówiący siedmiu zwiastunom odchodźcie i wylewajcie czasze wzburzenia Boga na ziemię
I odszedł pierwszy i wylał czaszę jego na ziemię i stał się wrzód zły i złośliwy na ludzi mających piętno zwierzęcia i obraz jego którzy czczą
i drugi zwiastun wylał czaszę jego na morze i stała się krew jak martwego i każda dusza żyjąca umarła w morzu
I trzeci zwiastun wylał czaszę jego na rzeki i na źródła wód i stała się krew
I usłyszałem zwiastuna wód mówiącego sprawiedliwy Panie jesteś który jesteś i byłeś i który będziesz świętobliwy że te osądziłeś
gdyż krew świętych i proroków wylali i krew im dałeś wypić godni bowiem są
I usłyszałem inny od ołtarza mówiący tak Panie Boże Wszechmogący prawdziwe i sprawiedliwe sądy Twoje
I czwarty zwiastun wylał czaszę jego na słońce i zostało dane mu spalić ludzi w ogniu
I zostali spieczeni ludzie upałem wielkim i bluźnili imieniu Boga mającego władzę nad ciosami tymi i nie opamiętali się dać Mu chwałę
I piąty zwiastun wylał czaszę jego na tron zwierzęcia i stało się królestwo jego które jest zaćmione i gryźli języki ich z bólu
i bluźnili Bogu nieba za bóle ich i za wrzody ich i nie opamiętali się od czynów ich
I szósty zwiastun wylał czaszę jego na rzekę wielką Eufrat i została wysuszona woda jej aby zostałaby przygotowana droga królów ze wschodów słońca
I zobaczyłem z ust smoka i z ust zwierzęcia i z ust fałszywego proroka duchy trzy nieczyste podobne żabom
Są bowiem duchy demonów czyniące znaki które wychodzi do królów ziemi i świata zamieszkałego całego zebrać ich na wojnę dnia tego wielkiego Boga Wszechmogącego
Oto przychodzę jak złodziej szczęśliwy czuwający i zachowujący szat jego aby nie nagi chodziłby i widzieliby bezwstyd jego
i zebrał ich na miejsce który jest nazywany po hebrajsku Armageddon
I siódmy zwiastun wylał czaszę jego w powietrze i wyszedł głos wielki od świątyni nieba od tronu mówiący stało się
I stały się głosy i grzmoty i błyskawice i trzęsienie ziemi stało się wielkie jakie nie stało się od kiedy ludzie stali się na ziemi tak wielkie trzęsienie ziemi tak wielkie
I stało się miasto wielkie na trzy części i miasta narodów upadły i Babilon wielki został przypomniany przed Bogiem dać mu kielich wina wzburzenia gniewu Jego
I każda wyspa uciekła i góry nie zostały znalezione
I grad wielki jak ważący talent schodzi z nieba na ludzi i bluźnili ludzie Bogu za cios gradu gdyż wielki jest cios jego bardzo
I przyszedł jeden z siedmiu zwiastunów mających siedem czasz i powiedział ze mną mówiąc mi przyjdź pokażę ci wyrok nierządnicy wielkiej siedzącej nad wodami wieloma
z którą oddali się nierządowi królowie ziemi i zostali upojeni z wina nierządu jej zamieszkujący ziemię
I przeniósł mnie na pustkowie w duchu i zobaczyłem kobietę siedzącą na zwierzęciu szkarłatnym które jest pełne imion bluźnierstwa mającym głów siedem i rogów dziesięć
A kobieta była która jest okryta purpurą i szkarłatem i która jest wyzłocona złotem i kamieniem drogim i perłami mająca złoty kielich w ręce jej który jest pełen ohyd i nieczystości nierządu jej
I na czole jej imię które jest napisane tajemnica Babilon wielki matka nierządnic i ohyd ziemi
I zobaczyłem kobietę pijącą z krwi świętych i z krwi świadków Jezusa i zdziwiłem się zobaczywszy ją zdziwienie wielkie
I powiedział mi zwiastun dla czego zdziwiłeś się ja ci powiem tajemnicę kobiety i zwierzęcia niosącego ją mającego siedem głów i dziesięć rogów
Zwierzę które zobaczyłeś było i nie jest i ma wychodzić z otchłani i na zgubę odchodzić i zdziwią się zamieszkujący na ziemi których nie jest napisane są napisane imiona na zwoju życia od założenia świata patrzący na zwierzę które jakoś było i nie jest chociaż jest
I królów siedmiu są jest pięciu upadło i jeden jest inny jeszcze nie przyszedł i kiedy przyszedłby mało jemu trzeba pozostać
A zwierzę które było i nie jest i on ósmym jest i od siedmiu jest i ku zgubie odchodzi
A dziesięć rogów które zobaczyłeś dziesięcioma królami są którzy królestwa jeszcze nie wzięli ale władzę jak królowie na jedną godzinę przyjmują ze zwierzęciem
Ci jedno mniemanie mają a moc i władzę swoją zwierzęciu podają
Ci z barankiem będą wojować a baranek zwycięży ich gdyż Pan panów jest i Król królów a ci z nim powołani i wybrani i wierni
I mówi mi wody które zobaczyłeś gdzie nierządnica siedzi ludy i tłumy są i narody i języki
A dziesięć rogów które zobaczyłeś na zwierzęciu ci znienawidzą nierządnicę i która jest spustoszoną uczynią ją i nagą i ciała jej zjedzą i ją spalą w ogniu
Bowiem Bóg dał w serca ich uczynić mniemaniem jego i uczynić jednym mniemaniem i dać królowanie nad nimi zwierzęciu aż zostałoby dokonane zostałyby dokonane wypowiedzi Boga
A kobieta którą zobaczyłeś jest miasto wielkie mające królowanie nad królami ziemi
A po tych zobaczyłem innego zwiastuna schodzącego z nieba mającego władzę wielką i ziemia została oświetlona od chwały jego
I krzyknął w sile głosu wielkiego mówiąc upadł upadł Babilon wielki i stał się mieszkanie demonów i strażnica wszelkiego ducha nieczystego i strażnica wszelkiego ptaka nieczystego i który jest obrzydliwy
gdyż z wina wzburzenia nierządu jego pił piły wszystkie narody i królowie ziemi z nim oddali się nierządowi i kupcy ziemi z mocy przepychu jego wzbogacili się
I usłyszałem inny głos z nieba mówiący wyjdźcie z niego ludu mój aby nie zostalibyście współuczestnikami grzechów jego i aby nie otrzymalibyście z ciosów jego
gdyż zostały przyłączone jego grzechy aż do nieba i pamiętał Bóg czyny bezprawia jego
Oddajcie mu jak i on oddał wam i podwójcie jego podwójne według czynów jego w kielichu którym zmieszał zmieszajcie mu podwójnie
Ile oddał chwałę sobie i żył w przepychu tak wielki dajcie mu męczarnię i boleść gdyż w sercu jego mówi siedzę królowa i wdowa nie jestem i boleści nie zobaczyłabym
Dla tego w jednym dniu przyjdą ciosy jego śmierć i boleść i głód i w ogniu zostanie spalony gdyż mocny Pan Bóg sądzący go
I zapłaczą nad nim i uderzą się w piersi nad nim królowie ziemi z nim którzy oddawali się nierządowi i którzy żyli w przepychy kiedy widzieliby dym pożaru jego
I kupcy ziemi płaczą i boleją nad nim gdyż ładunek ich nikt kupuje już nie
Ładunek złota i srebra i kamienia drogiego i perły i cienkiego lnu i purpury i jedwabiu i szkarłatu i wszelkiego drzewa cytrusowego i wszelkiego naczynia z kości słoniowej i wszelkiego naczynia z drzewa najdroższego i miedzi i żelaza i marmuru
i cynamonu i kadzideł i olejku i kadzidła i wina i oliwy i czystej mąki pszennej i pszenicy i zwierząt i owiec i koni i rydwanów i ciał i dusz ludzi
I dojrzały owoc pożądliwości duszy twojej odeszło od ciebie i wszystkie bogate i lśniące odeszło od ciebie i już nie nie znaleźliby je
Kupcy tych ci którzy bogacili się z niego z daleka staną z powodu strachu przed męczarnią jego płacząc i smucąc się
i mówiący biada biada miasto wielkie które jest okryte cienkim lnem i purpurą i szkarłatem i które jest wyzłocone w złocie i kamieniu drogim i perłami
gdyż w jednej godzinie zostało spustoszone tak wiele bogactwo i każdy sternik i każdy na statkach zespół i żeglarze i ilu na morzu pracują z daleka stanęli
I krzyczeli widząc dym pożaru jego mówiąc które podobne temu miastu wielkiemu
I rzucili pył na głowy ich i krzyczeli płacząc i smucąc się mówiący biada biada miasto wielkie w którym wzbogacili się wszyscy mający statki na morzu z dostatku jego gdyż w jednej godzinie został spustoszony
Bądź rozweselone nad nią niebo i święci wysłannicy i prorocy że osądził Bóg wyrok wasz z nim
I podniósł jeden zwiastun mocny kamień jak kamień młyński wielki i rzucił w morze mówiąc tak z przemocą zostanie rzucony Babilon wielkie miasto i nie zostałoby znalezione już
I głos cytrzystów i muzyków i flecistów i trębaczy nie zostałby usłyszany w tobie już i wszelki rzemieślnik wszelkiego rzemiosła nie zostałby znaleziony w tobie już i głos kamienia młyńskiego nie zostałby usłyszany w tobie już
I światło lampy nie zostałoby ukazane w tobie jeszcze i głos oblubieńca i oblubienicy nie zostałby usłyszany w tobie już gdyż kupcy twoi byli dostojnicy ziemi gdyż w czarze twoim zostały zwiedzione wszystkie narody
i w nim krew proroków i świętych została znaleziona i wszystkich którzy są brutalnie zabici na ziemi
A po tych usłyszałem głos tłumu wielkiego wielki w niebie mówiących alleluja zbawienie i chwała i szacunek i moc Pana Boga naszego
gdyż prawdziwe i sprawiedliwe sądy Jego gdyż osądził nierządnicę wielką która niszczyła ziemię w nierządzie jej i wymierzył sprawiedliwość krwi niewolników Jego z ręki jej
I powtórnie powiedzieli alleluja i dym jej wstępuje na wieki wieków
I upadli starszych dwudziestu i czterech i cztery istoty żywe i oddali cześć Bogu siedzącemu na tronie mówiąc amen alleluja
I głos od tronu wyszedł mówiący chwalcie Boga naszego wszyscy niewolnicy Jego i bojący się Go i mali i wielcy
I usłyszałem jak głos tłumu wielkiego i jak głos wód wielu i jak głos grzmotów mocnych mówiących alleluja gdyż zakrólował Pan Bóg Wszechmogący
Radowalibyśmy się i weselilibyśmy się i oddalibyśmy chwałę Mu gdyż przyszło wesele Baranka i żona Jego przygotowała siebie
i zostało dane jej aby okryłaby się cienkim lnem czystym i lśniącym bowiem cienki len sprawiedliwe czyny jest są świętych
I mówi mi napisz szczęśliwi na wieczerzę weselną Baranka którzy są zaproszeni i mówi mi te słowa prawdziwe są Boga
I upadłem przed stopami jego oddać cześć mu i mówi mi patrz nie współniewolnik twój jestem i braci twoich mających świadectwo Jezusa Bogu oddaj cześć bowiem świadectwo Jezusa jest duch proroctwa
I zobaczyłem niebo które jest otworzone i oto koń biały i siedzący na nim który jest nazywany wierny i prawdziwy a w sprawiedliwości sądzi i wojuje
zaś oczy Jego jak płomień ognia i na głowie Jego diademy liczne mający imię które jest napisane którego nikt zna jeśli nie On
A który jest okryty płaszczem która jest zamoczona krwią i jest nazywane imię Jego Słowo Boga
A wojska w niebie podążało za Nim na koniach białych które są przyobleczone cienkim lnem białym i czystym
I z ust Jego wychodzi miecz ostry aby w nim uderzyłby narody i sam będzie pasł ich w lasce żelaznej i sam depcze tłocznię wina wzburzenia i gniewu Boga Wszechmogącego
I ma na płaszczu i na biodrze Jego imię które jest napisane Król królów i Pan panów
I zobaczyłem jednego zwiastuna stojącego w słońcu i krzyknął głosem wielkim mówiąc wszystkim ptakom latającym w środku nieba chodźcie i bądźcie zebranymi na wieczerzę wielkiego Boga
aby zjedlibyście ciała królów i ciała trybunów i ciała mocnych i ciała koni i siedzących na nich i ciała wszystkich wolnych zarówno i niewolników i małych i wielkich
I zobaczyłem zwierzę i królów ziemi i wojska ich które są zebrane uczynić wojnę z siedzącym na koniu i z wojskiem Jego
i zostało schwytane zwierzę a po tem fałszywy prorok który uczynił znaki przed nim w których zwiódł tych którzy wzięli piętno zwierzęcia i czczących obrazowi jego żyjący zostali wrzuceni dwaj do jeziora ognia które są zapalone w siarce
I pozostali zostali zabici w mieczu siedzącego na koniu wychodzącym z ust Jego i wszystkie ptaki zostały nasycone z ciał ich
I zobaczyłem zwiastuna schodzącego z nieba mającego klucz otchłani i łańcuch wielki w ręce jego
I chwycił smoka węża dawnego który jest oszczerca i szatan i związał go na tysiąc lat
I rzucił go do otchłani i zamknął go i opieczętował na nim aby nie zwiódłby narody już aż zostałoby dokonane tysiąc lat i po tych trzeba on zostać rozwiązanym krótki czas
I zobaczyłem trony i usiedli na nich i wyrok został dany im i dusz które są ścięte toporem z powodu świadectwa Jezusa i z powodu Słowa Boga i którzy nie oddali cześć zwierzęciu ani obrazowi jego i nie przyjęli piętno na czoło ich i na rękę ich i ożyli i zakrólowali z Pomazańcem tysiąc lat
Szczęśliwy i święty mający udział w powstaniu pierwszym nad tymi śmierć druga nie ma władzy ale będą kapłani Boga i Pomazańca i będą królować z Nim tysiąc lat
I kiedy zostałoby dokonane tysiąc lat zostanie rozwiązany szatan ze strażnicy jego
i wyjdzie wprowadzić w błąd narody na czterech rogach ziemi Goga i Magoga zebrać ich na wojnę których liczba jak piasek morza
I weszli na szerokość ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto które jest umiłowane i zszedł ogień od Boga z nieba i pożarł ich
A oszczerca zwodzący ich został wrzucony do jeziora ognia i siarki gdzie zwierzę i fałszywy prorok i będą dręczeni dniem i nocą na wieki wieków
I zobaczyłem tron biały wielki i siedzącego na nim którego od oblicza uciekła ziemia i niebo i miejsce nie zostało znalezione im
I zobaczyłem martwych małych i wielkich stojących przed Bogiem i zwoje zostały otworzone i zwój inny został otworzony który jest życia i zostali osądzeni martwi z tych którzy są zapisani w zwojach według czynów ich
I dało morze w nim martwych i śmierć i piekło dały w nich martwych i zostali osądzeni każdy według czynów ich
I śmierć i piekło zostały wrzucone do jeziora ognia to jest druga śmierć
I jeśli ktoś nie został znaleziony w zwoju życia który jest zapisany został wrzucony do jeziora ognia
I zobaczyłem niebo nowe i ziemię nową bowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morze nie jest już
I ja Jan zobaczyłem miasto święte Jeruzalem nowe schodzące od Boga z nieba które jest przygotowane jak oblubienica która jest przystrojona mężowi jej
I usłyszałem głos wielki z nieba mówiący oto namiot Boga z ludźmi i zamieszka z nimi i oni ludy Jego będą i On Bóg będzie z nimi Bóg ich
I zetrze Bóg wszelką łzę z oczu ich i śmierć nie będzie już ani boleść ani krzyk ani ból nie będzie już gdyż pierwsze odeszły
I powiedział siedzący na tronie oto nowe wszystkie czynię i mówi mi napisz gdyż te słowa prawdziwe i wierne są
I powiedział mi staje się Ja jestem alfa i omega początek i koniec Ja pragnącemu dam ze źródła wody życia darmo
Zwyciężający odziedziczy wszystkie i będę mu Bóg i on będzie mi syn
Tchórzliwym zaś i niewierzącym i czyniącym obrzydliwości i mordercom i rozpustnikom i czarownikom i bałwochwalcom i wszelkim kłamliwym udział ich w jeziorze który jest zapalony ogniem i siarką to jest druga śmierć
I przyszedł do mnie jeden z siedmiu zwiastunów mających siedem czasz które są pełne siedmioma ciosami ostatnimi i mówił ze mną mówiąc przyjdź pokażę ci oblubienicę Baranka żonę
I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką i pokazał mi miasto wielkie święte Jeruzalem schodzące z nieba od Boga
mające chwałę Boga i światło jego podobny kamieniowi najdroższemu jak kamieniowi jaspisu który jest jasny jak kryształ
Mające zarówno mur wielki i wysoki mające bram dwanaście i na bramach zwiastunów dwunastu i imiona które są napisane co jest dwanaście plemion synów Izraela
Od wschodu bramy trzy od północy bramy trzy od południa bramy trzy i od zachodów bramy trzy
A mur miasta mający fundamentów dwanaście a na nich imiona dwunastu wysłanników Baranka
A mówiący ze mną miał trzcinę złotą aby zmierzyłby miasto i bramy jego i mur jego
A miasto czworokąt leży i długość jego tak długa jest jak długa i szerokość i zmierzył miasto trzciną na stadiów dwanaście tysięcy długość i szerokość i wysokość jego równa jest
I zmierzył mur jego sto czterdzieści cztery łokcie miarą człowieka co jest zwiastuna
I był budulec mur jego jaspis i miasto złoto czyste podobne szkłu czystemu
A fundamenty muru miasta wszelkim kamieniem drogim które są przystrojone fundament pierwszy jaspis drugi szafir trzeci chalcedon czwarty szmaragd
i dwanaście bram dwunastoma perłami po jednej każda brama była z jednej perły a plac miasta złoto czyste jak szkło przezroczyste
A świątyni nie zobaczyłem w nim bowiem Pan Bóg Wszechmogący świątynia jego jest i Baranek
A miasto nie potrzebę ma słońca ani księżyca aby ukazywałyby się w nim bowiem chwała Boga oświeciła go i lampa jego Baranek
A narody które są zbawiane w świetle jego będą chodzić i królowie ziemi niosą chwałę i szacunek ich do niego
A bramy jego nie zostałyby zamykane dniem noc bowiem nie będzie tam
I zaniosą chwałę i szacunek narodów do niego
I nie weszłoby do niego wszelkie które jest pospolite i czyniący ohydę i kłamstwo jeśli nie którzy są zapisani w zwoju życia Baranka
I pokazał mi czystą rzekę wody życia lśniącą jak kryształ wychodzącą z tronu Boga i Baranka
Na środku placu jego i rzeki stąd i stąd drzewo życia czyniące owoców dwanaście po miesiącu jednego każdego oddające owoc jego a liście drzewa ku leczeniu narodów
I wszelkie przekleństwo nie będzie już a tron Boga i Baranka w nim będzie i niewolnicy Jego będą służyć Mu
I zobaczą oblicze Jego i imię Jego na czołach ich
I nocy nie będzie tam i potrzeby nie mają lampy i światła słońca gdyż Pan Bóg oświeca ich i będą królować na wieki wieków
I powiedział mi te słowa wierne i prawdziwe i Pan Bóg świętych proroków wysłał zwiastuna Jego pokazać niewolnikom Jego co trzeba stać się w szybkości
A Ja Jan patrzący na te i słuchający i gdy usłyszałem i zobaczyłem upadłem oddać cześć przed stopami zwiastuna ukazującego mi te
I mówi mi patrz nie współniewolnik twój bowiem jestem i braci twoich proroków i zachowujących słów zwoju tego Bogu oddaj cześć
I mówi mi nie zapieczętowałbyś słów proroctwa zwoju tego gdyż pora blisko jest
Czyniący niesprawiedliwość niech czyni niesprawiedliwość jeszcze a który jest brudny niech będzie brudny jeszcze a sprawiedliwy niech zostanie uczyniony sprawiedliwym jeszcze i święty niech zostanie uświęcony jeszcze
I oto przychodzę szybko i zapłata moja ze mną by oddać każdemu jak dzieło jego będzie
Ja jestem alfa i omega początek i koniec pierwszy i ostatni
Szczęśliwi czyniący przykazania Jego aby będzie władza ich nad drzewem życia i bramami weszliby do miasta
Na zewnątrz zaś psy i czarownice i nierządnicy i mordercy i bałwochwalcy i każdy lubiący i czyniący kłamstwo
Ja Jezus posłałem zwiastuna mojego zaświadczyć wam te w zgromadzeniach Ja jestem korzeń i ród Dawida gwiazda lśniąca i poranna
A duch i oblubienica mówią przyjdź i słuchający niech powie przyjdź i pragnący niech przyjdzie i chcący niech weźmie wodę życia darmo
I jeśli ktoś zabrałby ze słów zwoju proroctwa tego zabierze Bóg udział jego ze zwoju życia i z miasta świętego i które są zapisane w zwoju tym