Słownik Stronga
G3875
παράκλητος
- Oryginał: παράκλητος
- Transliteracja: Parakletos
- Fonetyczny: par-ak'-lay-tos
- Definicja:
1. wezwany, wezwany na bok, zwłaszcza wezwany na pomoc
a. ten, kto powołuje się na sprawę innej osoby przed sędzią, adwokatem, obrońcą, adwokatem, adwokatem
b. ten, kto powołuje się na inną sprawę u jednego, wstawiennika
1. Chrystusa w Jego wywyższeniu po prawicy Boga, błagając Boga Ojca o przebaczenie naszych grzechów
c. w najszerszym tego słowa znaczeniu pomocnik, asystent
1. Ducha Świętego, który ma zająć miejsce Chrystusa u apostołów (po Jego wniebowstąpieniu do Ojca), aby poprowadzić ich do głębszego poznania prawdy ewangelii i dać im boską siłę potrzebną do umożliwienia im przechodzenia prób i prześladowań w imieniu królestwa Bożego
- Pochodzenie: słowo źródłowe
- Wpis TDNT: 18:20,8
- Część (części) mowy: rzeczownik Męski
- Strong's: Pocieszyciel orędownik: - adwokat pocieszyciel.
Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
IPD