Origin: ΠΕΡΠΕΡΕΥΟΜΑΙ
Z samogłoskami: περπερεύομαι
Transliteracja: PERPEREÚOMAJ
Wymowa: PERPEREÚOMAJ

Definicja:

wychwalać
Część mowy: Czasownik περπερεύομαι; (być πέρπερος, tj. próżno-chwalebny, braggart, Polybius 32, 6, 5; 40, 6, 2; Epitetus diss. 3, 2, 14); chełpić się sobą (AV chełpi się): 1 Koryntian 13:4 (Antoninus 5, 5; związek ἐμπερπερεύεσθαι jest używany do uwielbienia, stosując retoryczne ozdobniki, by nadmiernie wychwalać drugiego, w Cyceronie, na poddaszu 1, 14. ); Por. Osiander (lub Wetstein) na 1 Liście do Koryntian, cytowany fragment (Gataker on Marc. Antoninus 5, 5, s. 143).