I powiedział ― Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz i na podobieństwo, i [aby] rządzili ― rybami ― morza i ― skrzydlatymi ― nieba i ― bydłem domowym i wszystkim [na] ziemi i wszelkimi ― pełzającymi ― czołgającymi się po ― ziemi.
I uczynił ― Bóg ― człowieka, na obraz Boga uczynił go, mężczyzną i kobietą uczynił ich.
i wszelkie zielone pola, przedtem zanim ― stały się na ― ziemi i wszelka trawa pola przedtem zanim ― wyrosła, nie bowiem spuścił deszcz ― JAHWE na ― ziemię, i człowieka nie było do pracy [na] ziemi,
I wyrzeźbił ― JAHWE ― człowieka, proch z ― ziemi i tchnął w ― oblicze jego dech życia i stał się ― człowiek [wówczas] duszą żyjącą.
I zasadził JAHWE ― Bóg ogród w Eden na wschodzie słońca i umieścił tam ― człowieka, którego wyrzeźbił.
I wziął JAHWE ― Bóg ― człowieka, którego wyrzeźbił, i umieścił go w ― ogrodzie, do pracy [w] nim i strzeżenia.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie dobrze jest ― człowiekowi samemu, uczynię mu pomoc podobną jemu.
Z powodu tego opuści człowiek ― ojca jego i ― matkę jego i sklei się z ― kobietą jego, i będą ci dwaj w ciele jednym.
Adam zaś poznawszy Ewę ― kobietę jego, i poczęła zrodziwszy ― Kaina i powiedziała: Zdobyłam mężczyznę przez ― JAHWE.
To ― zwój zrodzenia ludzkości. [W] dniu [,w którym] uczynił ― Bóg ― Adama, na obraz Boga uczynił go.
I stało się kiedy zaczęło ― ludzi wielu przybywać na ― ziemi, i córki rodziły się im.
Zobaczyli zaś ― synowie ― Boga ― córki ― ludzkie, że piękne były, wzięli sobie kobiety ze wszystkich, które wybrali.
I powiedział JAHWE ― Bóg: Nie ― pozostanie ― duch Mój w ― ludziach tych na ― wiek, dla tego, [że] są oni ciałem, będzie zaś ― dni ich sto dwadzieścia lat.
― Zaś olbrzymi byli na ― ziemi w ― dniach owych i potem również, kiedy ― zbliżali się ― synowie ― Boga z ― córkami ― ludzkimi i rodziły [potomków] im, owi byli ― gigantami ― z wieków ― ludziom ― znani.
Zobaczył zaś JAHWE ― Bóg, że powiększa się ― złośliwość ― ludzi na ― ziemi i każdy ― skupił się w ― sercu jego pilnie na ― złu każdego ― dnia,
i zastanawiał się ― JAHWE, [nad tym] że uczynił ― człowieka na ― ziemi i rozważał to.
I powiedział ― JAHWE: Zetrę ― człowieka, którego uczyniłem, z oblicza ― ziemi, od człowieka do bydlęcia i od pełzających po ― skrzydlate ― nieba, gdyż zapłonął gniew, że uczyniłem ich.
Te [są] zaś ― pokolenia Noego: Noe człowiek sprawiedliwy, doskonały będąc pośród ― pokolenia jego, ― Bogu podobał się Noe.
I powiedział ― Bóg do Noego: Czasu kres człowieka nadszedł przede Mną, bowiem napełniła się ― ziemia niesprawiedliwością przez nich, i oto Ja postanawiam zniszczyć ich i [tę] ziemię.
I umarły wszelkie ciała poruszające się po ― ziemi: ― skrzydlate i ― bydło i ― dzikie zwierzęta i każdy pełzający ruszający się po ― ziemi i każdy człowiek.
I zmyte zostało wszystko ― co powstało, co było na obliczu całej ― ziemi, od człowieka do bydlęcia i pełzającego i ― skrzydlatego ― nieba, i zmyte zostało z ― ziemi, a pozostali jedynie Noe i ― pomiędzy nim w ― arce.
i poczuł JAHWE ― Bóg woń aromatu, i powiedział JAHWE ― Bóg [co] pomyślał: Nie więcej kiedykolwiek ― przeklnę ― ziemię przez ― czyny ― ludzi, gdyż złamane ― myśli ― człowieka lgną do ― złego od młodości. Nie więcej więc już porażę wszelkie ciało żyjące, jak uczyniłem.
I bowiem [o] waszą krew, ― dusz waszych dopominać się będę, z ręki wszelkiego ― dzikiego zwierzęcia dopominać się będę jej i z ręki człowieka brata dopominać się będę ― duszy ― człowieka.
― Przelana krew człowieka zamiast ― krwi jego zostanie przelana, bowiem na obraz Boga uczyniłem ― człowieka.
I postanowił Noe [być] człowiekiem rolnikiem ziemi i zasadził winnicę.
I powiedział człowiek ― sąsiadowi: Pójdźmy, wyrabiajmy cegły i wypalajmy je [w] ogniu. I stała się im ― cegła jak kamień, i asfalt był im [za] zaprawę.
I zszedł JAHWE zobaczyłby ― miasto i ― wieżę, którą zbudowali ― synowie ― ludzcy.
I będziecie przestrzegać wszelkie ― przykazania Me i wszelkie ― orzeczenia Me i będziecie wypełniać je. ― Wypełniający [je] człowiek żył będzie przez nie. Ja [jestem] JAHWE ― Bóg wasz.
A ― człowieka, który jeśli nie wysłuchałby, cokolwiek jeśli miałby wygłosić ― prorok w ― imieniu Mym, Ja wymierzę sprawiedliwość przez Niego.
Wstąpiwszy ku wysokości, wziął do niewoli, wziętych do niewoli, wziął dary w ludziach, i nawet nieposłusznych [by] zamieszkali. Pan ― Bóg błogosławiony,
ale ― wygląd jego szpetny gorzej niż u wszystkich ludzi, człowiek w ciosach będący i zobaczywszy [myśleliśmy, że] dzwiga chorobę, ponieważ wykrzywione było ― oblicze Jego, wzgardzony i nie liczono się [z Nim].
Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, człowiek [na] drodze jego zbładził; a JAHWE wydał Jego za grzechy nasze.
[On] zaś odpowiadając rzekł: Napisane jest: nie na chlebie samym żył będzie ― człowiek, ale na każdym słowie które wychodzi przez usta Boga.
i mówi im: Pójdźcie za Mną, i uczynię was rybakami ludzi.
Wy jesteście ― sól ― ziemi. Jeśli tylko zaś ― sól stałaby się mdła, przez co będzie posolona? Na nic [nie] jest dobra więcej jeśli nie wyrzucona na zewnątrz zdeptaną być przez ― ludzi.
W ten sposób niech zaświeci ― światło wasze przed ― ludźmi, żeby zobaczyli wasze ― dobre dzieła i chwalili ― Ojca waszego ― w ― Niebiosach.
Kto jeśli tylko więc poluzowałby jedno ― przykazanie to ― najmniejsze i uczył w ten sposób ― ludzi, najmniejszym nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios. Kto zaś ― czyniłby i nauczałby, ten wielkim nazwany będzie w ― Królestwie ― Niebios.
Uważajcie zaś ― [by] prawości waszej nie czynić przed ― ludźmi dla ― oglądania [przez] nich. Jeśli zaś nie ― zapłaty nie macie od ― Ojca waszego ― w ― Niebiosach.
Kiedy więc czyniłbyś dobroczynność, nie dmiłbyś w trąbę przed tobą, jak ― hipokryci czynią w ― synagogach i na ― ulicach, żeby chwaleni byli przez ― ludzi. Amen mówię wam, otrzymują w całości ― zapłatę ich.
I kiedykolwiek modlicie się, nie będziecie jak ― hipokryci, że kochają w ― synagogach i w ― narożnikach ― placów stawając modląc się, żeby świecić ― ludziom, amen mówię wam, otrzymują w całości ― zapłatę ich.
Jeśli tylko bowiem odpuścilibyście ― ludziom ― wykroczenia ich, odpuści i wam ― Ojciec wasz ― Niebieski.
Jeśli zaś nie odpuścicie ― ludziom, ani ― Ojciec wasz odpuści ― winy wasze.
Kiedykolwiek zaś pościlibyście, nie bądźcie jak ― hipokryci o smutnym obliczu, szpecą bowiem ― twarze ich, żeby zostaliby ukazani ― ludziom poszczący. Amen mówię wam, otrzymali w całości ― zapłatę ich.
żeby nie pokazać się ― ludziom poszczący, ale ― Ojcu twemu ― w ― skrytości. I ― Ojciec twój ― widzący w ― skrytości odda ci.
Lub kto jest z was człowiekiem, którego poprosi ― syn jego [o] chleb, nie [przecież] kamień poda mu!
Wszystko więc co tylko chcecie, aby uczynili wam ― ludzie, tak i wy uczyńcie im, takie bowiem jest ― Prawo i ― Prorocy.
I zaś ja człowiekiem jestem po władzą, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu "Idź" i idzie, i innemu "Przyjdź", i przychodzi, i ― niewolnikowi memu "Zrób to", i wykonuje.
i mówi mu ― Jezus: ― Lisy nory mają i ― skrzydlate ― niebios gniazda, ― zaś Syn ― Człowieka nie ma gdzie ― głowę skłoniłby.
― Zaś ludzie zastanawiali się mówiąc: Kimże jest Ten, że i ― wiatry i ― morze Jemu są posłuszne?
Aby zaś widzielibyście, że prawo ma ― Syn ― Człowieka na ― ziemi odpuszczać grzechy ― wtedy mówi ― sparaliżowanemu: Podniósłszy się podnieś twe ― łoże i odejdź do ― domu twego.
Zobaczywszy zaś ― ludzie byli w zachwycie i chwalili ― Boga ― [że] dał moc taką ― ludziom.
I przechodząc ― Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego nad ― poborem podatków, Mateuszem nazywanym, i mówi mu: Towarzysz mi. I podniósłszy się zaczął towarzyszyć Mu.
Uważajcie zaś na ― ludzi, będą wydawać bowiem was do sanchedrynów i w ― synagogach ich będą chłostać was.
Kiedy zaś prześladowaliby was w ― mieście tym, uciekajcie do ― innego. Amen bowiem mówię wam, nie ― skończycie ― miast ― Izraela aż przyszedłby ― Syn ― Człowieka.
Każdy więc, który przyzna się do Mnie przed ― ludźmi, przyznam się i Ja do niego w obecności ― Ojca Mego ― w ― Niebiosach.
Który zaś ― wyrzekłby się Mnie przed ― ludźmi, wyrzeknę się i Ja jego w obecności ― Ojca Mego ― w ― Niebiosach.
Przyszedłem bowiem poróżnić człowieka przeciw ― ojcu jego i córkę przeciw ― matce jej i synową przeciw ― teściowej jej.
i znienawidzą ― człowieka ― domownicy jego.
Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie [szaty] ubranego? Oto ― [ci] miękkie noszący w ― domach ― królów są.
Przyszedł ― Syn ― Człowieka, jedzący i pijący, i mówią: Oto człowiek żarłok i pijak, poborców podatków przyjaciel i grzeszników. I została usprawiedliwiona ― mądrość przez ― dzieła jej
Panem bowiem jest ― szabatu ― Syn ― Człowieka.
I oto człowiek rękę mający uschłą. I zapytali Go mówiąc: Czy jest słuszne ― [w] szabat leczyć? Aby oskarżyliby Go.
― Zaś odpowiedział im: Kto jest z was człowiek, który mając owce jedną, i jeśli wpadłaby ta ― [w] szabat do dołu, nie chwyci ją i podniesie?
Ileż więc przewyższa człowiek owcę. Dlatego dozwolone [jest] ― [w] szabat dobrze czynić.
Wtedy mówi ― człowiekowi: Wyciągnij twą ― rękę. I wyciągnął i przywrócona została zdrowa jak ― inna.
Dla tego mówię wam, każdy grzech i obelga zostanie odpuszczone ― ludziom, ― zaś ― Ducha obelga nie zostanie odpuszczona.
I kto jeśli powiedziałby słowo przeciw ― Synowi ― Człowieka, będzie odpuszczone mu. Kto zaś ― powiedziałby przeciw ― Duchowi ― Świętemu, nie będzie odpuszczone mu ani w tym ― wieku ani w ― nadchodzącym.
― Dobry człowiek z ― dobrego skarbca wyrzuca dobre, i ― zły człowiek ze ― złego skarbca wyrzuca złe.
Mówię zaś wam, że każda wypowiedź bezużyteczna ― [którą] wypowiedzą ― ludzie, oddadzą za nią słowo w dzień sądu.
Jak bowiem był Jonasz w ― brzuchu ― potwora morskiego trzy dni i trzy noce, tak będzie ― Syn ― Człowieka w ― sercu ― ziemi trzy dni i trzy noce.
Kiedy zaś ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi na bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje.
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów gorszych [od] siebie, i wszedłszy mieszkają tam. I staje się ― ostatnie ― człowieka owego gorsze ― [od] pierwszych. Tak będzie i ― pokoleniu temu ― złemu.
Inne podobieństwo przedstawił im mówiąc: Podobne stało się ― Królestwo ― Niebios, człowiekowi, który zasiał dobre nasienie w ― polu jego.
Kiedy zaś ― spać ― ludzie [poszli], przyszedł jego ― przeciwnik i dosiał kąkolu między środek ― pszenicy i odszedł.
― Zaś powiedział im: Wrogi człowiek to uczynił. ― Zaś słudzy jego mówią: Chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je?
Inne podobieństwo przedstawił im mówiąc: Podobne jest ― Królestwo ― Niebios ziarnu gorczycy, które wziąwszy człowiek zasiał w ― polu jego.
― Zaś odpowiedziawszy powiedział: ― Siejący ― dobre ziarno jest ― Syn ― Człowieka.
Wyśle ― Syn ― Człowieka ― zwiastunów Jego i zbiorą z ― Królestwa Jego wszystkie ― zgorszenia i ― czyniących ― bezprawie.
Podobne jest ― Królestwo ― Niebios skarbowi ukrytemu w ― polu. ― Znalazłszy człowiek ukrył i z ― radości jego odchodzi i sprzedaje ile ma i kupuje ― pole owo.
― Zaś powiedział im: Dla tego każdy uczony w piśmie stawszy się uczniem ― Królestwa ― Niebios, podobny jest człowiekowi, gospodarzowi który wydobywa ze ― skarbca jego nowe i stare.
Przyszedłszy zaś ― Jezus ku ― okolicom Cezarei ― Filipowej, pytał ― uczniów Jego mówiąc: KIm, mówią ― ludzie, jest ― Syn ― Człowieka?
Kiedy ― nieczysty duch wyszedłby z ― człowieka, przechodzi przez bezwodne miejsca, szukając odpoczynku, a nie znajdując, mówi: Wrócę do ― domu mego, skąd wyszedłem.
Wtedy idzie i bierze inne duchy, gorsze [od] jego siedem, i wszedłszy mieszkają tam, a stają się ― ostatnie ― człowieka owego gorsze [od] pierwszych.
w Nim życiem było, a ― życie było ― światłem ― ludzi,
Pojawił się człowiek, wysłany przez Boga, imię jego Jan.
Było ― światło ― prawdziwe, ― oświecające każdego człowieka, przychodzące na ― świat.
I mówi mu: Amen, amen mówię wam, zobaczycie ― Niebiosa otwarte i ― zwiastunów ― Boga wznoszących się i schodzących na ― Syna ― Człowieka.
i mówi mu: Każdy człowiek najpierw ― dobre wino układa, i kiedy zostaliby upojeni ― gorsze. Ty ustrzegłeś ― dobre wino aż [do] teraz.
i że nie potrzebę miał, aby ktoś zaświadczył o ― człowieku. Sam bowiem poznawał co było w ― człowieku.
Był zaś człowiek z ― faryzeuszy, Nikodem [na] imię mu, przełożony ― Judejczyków.
Mówi do Niego ― Nikodem: Jak może człowiek zostać zrodzonym, starcem będąc? Nie może [on przecież] do ― łona ― matki jego drugi raz wejść i zostać zrodzonym?
I nikt nie wstępuje na ― niebiosa jeśli nie ― z ― nieba który zszedłby, ― Syn ― człowieka,
i jak Mojżesz wywyższył ― węża na ― pustyni, tak zostać wywyższonym trzeba ― Synowi ― człowieka,
To zaś jest ten sąd, że ― światło przyszło na ― świat i umiłowali ci ludzie więcej ― ciemność niż ― światło, były bowiem ich złe ― dzieła.
Odpowiedział Jan i powiedział: Nie może człowiek wziąć nic jeśli nie będzie dane mu z ― nieba.
Opusciła więc ― stągiew jej ― kobieta i poszła do ― miejscowości, i mówi ― ludziom:
Pójdźcie, zobaczcie człowieka, co powiedział mi wszystko co uczyniłam. Czy ten jest ― Pomazańcem?
Mówi mu ― Jezus: Wyruszaj! ― Syn twój żyje. Uwierzył ― człowiek ― słowu, które powiedział mu ― Jezus, i wyszedł.
Był zaś ― człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w ― niemocy jego;
Odpowiedział Mu ― chory: Panie, człowieka nie mam, aby kiedy po poruszeniu ― wody rzuciłby mnie do ― basenu; w [czasie] którym zaś przychodzę ja, inny przede mną schodzi.
I natychmiast stał się zdrowy [ten] człowiek, i podniósł ― matę jego i chodził. Był zaś szabat w owy ― dzień.
Pytali go: Kto jest [Ten] człowiek, co powiedział ci: Podnieś i chodź?
Odszedł [ten] człowiek i powiedział ― Judejczykom, że Jezus jest [Tym], który uczynił go zdrowym.
I władzę dał Mu sąd uczynić, gdyż Synem człowieka jest.
Ja zaś nie od człowieka ― świadectwo przyjmuję, ale te mówię, abyście wy zostali zbawieni.
Chwały od ludzi nie przyjmuję,
Powiedział ― Jezus: Uczyńcie, [aby] ludzie rozłożyli się. Była zaś trawa liczna na [tym] miejscu. Rozłożyli się więc ― mężczyźni [w] liczbie jakieś pięciu tysięcy.
[Gdy] więc ludzie zobaczywszy, [co za] uczynił znak, mówili, że: Ten jest prawdziwie ― prorok ― przychodzący na ― świat.
Pracujcie nie [na] pokarm, [który] niszczeje, ale ― pokarm, [który] trwa ku życiu wiecznemu, który ― Syn ― człowieka wam da. Tego bowiem ― Ojciec opieczętował, ― Bóg.
Powiedział więc im ― Jezus: Amen, amen, mówię wam, jeśli nie zjedlibyście ― ciała ― Syna ― człowieka i [nie] wypilibyście Jego ― krwi, nie macie życia w sobie.
[Co] jeśli więc widzielibyście ― Syna ― człowieka wchodzącego, gdzie był ― przedtem?
Dla tego Mojżesz dał wam ― obrzezanie, ―nie, że od ― Mojżesza jest, ale od ― ojców,― i w szabat obrzezujecie człowieka.
Jeśli obrzezanie bierze człowiek w szabat, aby nie zostało naruszone ― Prawo Mojżesza, Mną urażeni [jesteście], że całego człowieka zdrowym uczyniłem w szabat?
Odpowiedzieli ― podwładni: Nigdy nie przemówił tak człowiek, jak Ten mówi ― człowiek.
Czy ― Prawo nasze sądzi ― człowieka, jeśli nie wysłuchałby najpierw od niego i poznałby co czyni?
I w ― Prawie zaś ― waszym napisane jest, że dwóch ludzi ― świadectwo prawdziwe jest.
Powiedział więc ― Jezus: Kiedy wywyższylibyście ― Syna ― Człowieka, wtedy poznacie, że JA JESTEM, i ode siebie samego nie czynię niczego, ale jak nauczył Mnie ― Ojciec, to mówię.
Teraz zaś pragniecie mnie zabić, człowieka co ― prawdę wam mówi, którą usłyszałem od ― Boga. Tego Abraham nie czynił.
I przechodząc zobaczył człowieka ślepego od urodzenia.
Odpowiedział ów: ― Człowiek ― nazywany Jezus glinę uczynił i pomazał me ― oczy i powiedział mi, że: Odejdź do ― Siloam i umyj się. Odszedłszy więc i umywszy się odzyskałem wzrok.
Mówili więc z ― faryzeuszy niektórzy: Nie jest Ten z Boga ― człowiek, bo ― szabatu nie strzeże. Inni [zaś] mówili: Czy jest w stanie człowiek grzeszny takie znaki czynić? I rozłam był wśród nich.
Zawołali więc ― człowieka [po raz] drugi, który był ślepy, i mówili mu: Daj chwałę ― Bogu. My wiemy, że Ten ― człowiek grzeszny jest.
Odpowiedział ― człowiek i powiedział im: W tym bowiem ― dziwne jest, że wy nie wiecie skąd jest, a otworzył me ― oczy.
Usłyszał Jezus, że wyrzucili go na zewnątrz, i znalazłszy go powiedział: Ty wierzysz w ― Syna ― Człowieka?
Odpowiedzieli Mu ― Judejczycy: Za dobre dzieła nie kamienujemy Cię, ale za bluźnierstwo, i że Ty człowiekiem będąc czynisz siebie samego Bogiem.
Zebrali więc ― arcykapłani i ― Faryzeusze sanhedryn, i mówili: Co czynimy, gdyż ten ― człowiek liczne czyni znaki?
ani bierzcie w rachubę, że korzystniej wam, aby jeden człowiek umarł za ― lud, a nie cały ― naród zginął.
― Zaś Jezus odpowiada im mówiąc: Przyszła ― godzina, aby uwielbiony został ― Syn ― Człowieka.
Odpowiedział więc Mu ― tłum: My usłyszeliśmy z ― Prawa, że ― Pomazaniec pozostaje na ― wiek, a jak mówisz Ty, że ma zostać wywyższonym ― Syn ― Człowieka? Kto jest ten ― Syn ― Człowieka?
Umiłowali bowiem ― chwałę ― ludzi więcej niż ― chwałę ― Boga.
Kiedy więc wyszedł, mówi Jezus: Teraz uwielbiony został ― Syn ― Człowieka, i ― Bóg uwielbiony został w Nim.
― Kobieta kiedy rodziłaby, smutek ma, że przyszła ― godzina jej. Kiedy zaś urodziłaby ― dziecko, już nie wspomina ― udręki dla ― radości, gdyż urodził się człowiek na ― świat.
Objawiłem Twoje ― imię ― ludziom, których dałeś Mi ze ― świata. Twoimi byli i Mnie ich dałeś, i ― słowo Twoje ustrzegli.
Był zaś Kajfasz ― doradzającym ― Judejczykom, że korzystniej jednemu człowiekowi umrzeć za ― lud.
Mówi więc ― Piotrowi ― służąca ― oddzwierna: Nie i ty z ― uczniów jesteś ― człowieka tego? Mówi ów: Nie jestem.
Wyszedł więc ― Piłat na zewnątrz do nich i mówi: Jakie oskarżenie przynosicie przeciwko człowiekowi temu?
Wyszedł więc ― Jezus na zewnątrz, niosąc ― cierniowy wieniec i ― purpurową szatę. I mówi im: Oto ― człowiek.
Jest objawiany bowiem gniew Boga z nieba przeciw każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi ― [którzy] prawdę w niesprawiedliwości zatrzymujących,
i zmienili ― splendor ― niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka i skrzydlatych i czworonogów i pełzających.
Dlatego bez wymówki jesteś, o człowieku każdy ― sądzący. W czym bowiem sądzisz ― innego, siebie samego zasądzasz, ― bowiem je czynisz ― sądząc.
Liczysz zaś [na] to, o człowieku ― sądzący ― ― takie sprawiających i czyniący je, że ty wymkniesz się z ― sądu ― Boga?
utrapienie i udręka, na całą duszę człowieka ― sprawiającego ― zło, Judejczyka ― najpierw i Greka;
w ― dniu, gdy sądzi ― Bóg ― ukryte ― ludzi według ― dobrej nowiny mej przez Pomazańca Jezusa.
ale ― w ― ukryciu Judejczykiem, i obrzezanie serca, w duchu, nie literę, tego ― pochwała nie od ludzi, ale od ― Boga.
Nie może stać się. Niech stanie się zaś ― Bóg prawdą, każdy zaś człowiek kłamcą, tak jak napisane jest: Żebyś ― okazał się sprawiedliwy w ― słowach Twych i zwyciężył w ― sądzeniu Ciebie.
Jeśli zaś ― niesprawiedliwość nasza Boga sprawiedliwość poleca, co powiemy? [Czy] niesprawiedliwy ― Bóg ― noszący ― gniew? Według człowieka mówię.
Liczymy bowiem, [że] jest uznawanym za sprawiedliwego [przez] wiarę człowiek bez dzieł Prawa.
tak jak i Dawid mówi [o] szczęściu ― człowieka, któremu ― Bóg zalicza sprawiedliwość bez dzieł:
Dla tego jak przez jednego człowieka ― grzech na ― świat wszedł, i przez ― grzech ― śmierć, i tak na wszystkich ludzi ― śmierć przeszła, ― że wszyscy zgrzeszyli.
Ale nie jak [z] upadkiem, tak i [z] darem łaski. Jeśli bowiem [przez] ― jednego upadek ― wielu zginęło, [o] wiele więcej ― łaska ― Boga i ― dar w łasce [przez] ― jednego człowieka, Jezusa Pomazańca, w ― licznych pomnożyła się.
Wtedy więc jak przez jednego upadek na wszystkich ludzi ku potępieniu, tak i przez jednego sprawiedliwego czynu na wszystkich ludzi ku uznaniu za sprawiedliwych, [przyszło] życie.
Jak bowiem przez ― nieposłuszeństwo ― jednego człowieka, grzesznikami zostali ustanowieni ― liczni, tak i przez ― posłuszeństwo ― Jednego, sprawiedliwymi zostaną ustanowieni ― liczni.
To wiedząc, że ― stary nasz człowiek ukrzyżowany będąc, aby zostałoby uczynione bezużytecznym ― ciało ― grzechu, ― więcej już nie było niewolnikiem naszego ― grzechu.
Czyż nie wiecie, bracia, pojmującym bowiem Prawo mówię, że ― Prawo panuje [nad] człowiekiem przez ile czasu żyje;
mam upodobanie bowiem [w] Prawie ― Boga według [tego] wewnątrz człowieka,
Nieszczęsny ja człowiek; kto mnie wyratuje z ― ciała ― śmierci tej?
O człowieku! Przeciwnie, ty kim jesteś, [że] odpowiadający przeciw ― Bogu? Czy nie powie ― uformowane [Temu] co uformował: Czemu mnie uczyniłeś tak?
Mojżesz bowiem pisze, [o] ― sprawiedliwości ― z Prawa, że przestrzegający [je] człowiek, żył będzie przez nie.
Nikomu złem za zło [nie] oddawajcie; myśląc zawczasu [co] dobre wobec wszystkich ludzi.
Jeśli możliwe, ― ze [strony] waszej, ze wszystkimi ludzi bądźcie w pokoju.
― bowiem w tym służący ― Pomazańcowi, bardzo podobają się ― Bogu i przyjemni [są] ― ludziom.
Nie z powodu jedzenia obalaj ― dzieło ― Boga. Wszystko [jest] czyste, ale złe [dla] człowieka, [tego] przez potknięcie się jedzącego.
Jeśli ― językami ― ludzi mówię i ― zwiastunów, miłości zaś nie mam, stałem się brązem dźwięczącym lub cymbałem głośnym,
― Prawo ― przykazań w postanowieniach zniósł, aby [z] dwóch stworzyłby w sobie jako jednego, nowego człowieka, czyniąc pokój,
która [w] innych pokoleniach nie została oznajmiona ― synom ― ludzkim, jak teraz została objawiona ― świętym wysłannikom Jego i prorokom w Duchu,
aby dałby wam według ― bogactwa ― chwały Jego, mocy, [by] zostać wzmocnionymi przez ― Ducha Jego w ― wewnątrz człowieka,
Dlatego mówi: Wstąpiwszy ku wysokości wziął do niewoli wziętych do niewoli, dał dary ― ludziom.
abyśmy już nie bylibyśmy niemowlętami kołysanymi przez fale i unoszonymi dookoła wszelkim wiatrem ― nauczania w ― oszukaństwie ― ludzi, w fałszywej mądrości, do ― podstępu ― zwiedzenia,
zdejmując z was według ― wcześniejszego zachowania, ― starego człowieka, ― niszczonego według ― pragnień ― zwodniczych,
i przyoblec ― nowego człowieka ― według Boga stworzonego w sprawiedliwości i świętości ― prawdy.
ale samego siebie wyrzekł się, postać sługi wziąwszy, w podobieństwie ludzi stawszy się; a [w] postaci znaleziony jako człowiek
będą bowiem ― ludzie kochający samych siebie, kochający pieniądze, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, nieświętobliwi,
Którzy podobnie zaś [jak] Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się ― prawdzie, ludzie o zdeprawowanym ― umyśle, niewypróbowani co do ― wiary.
Źli zaś ludzie i zwodziciele będą posuwać się naprzód do ― gorszego, błądzący i dający się wprowadzać w błąd.
aby wydoskonalony byłby ― ― Boga człowiek, do wszelkiego czynu dobrego wyposażony.
nie zważali na Judejskie mity i przykazania ludzi odwracających się [od] prawdy.
Ukazała się bowiem ― łaska ― Boga zbawienna wszystkim ludziom,
nikomu nie bluźnili, nie spierającymi się byli, [ale] uprzejmymi, wszelką okazując łagodność względem wszystkich ludzi.
Wiarygodne to Słowo, i z powodu tego chcę [abyś] ty obstawał przy tym, aby rozmyślali [by w] dobrych dziełach przodować jako ci wierzący w Boga. To jest dobre i pożyteczne ― ludziom;
Wywołującego rozłamy człowieka po jednym i drugim napomnieniu unikaj,
do którego zbliżając się, [do] kamienia żywego, przez ludzi ― odrzuconego, przez zaś Boga, wybranego, kosztownego
Nie bowiem [z] woli człowieka zostało przyniesione proroctwo kiedykolwiek, ale przez Ducha Świętego niesieni, wypowiedzieli [je] od Boga ludzie.
naganę zaś miał [za] swoje nieprawości; juczne bydlę, nieme, ― człowieka głosem przemówiwszy, powstrzymało ― ― proroka szaleństwo.
― Zaś teraz niebiosa i ― ziemia ― Jego słowem odłożone są [dla] ognia ustrzeżone na dzień sądu i zagłady ― bezbożnych ludzi.
Jeśli ― świadectwo ― ludzi przyjmujemy, [to] świadectwo ― Boga większe jest, bo to jest ― świadectwo ― Boga, że zaświadczył o ― Synu Jego.
Przeniknęli bowiem jacyś ludzie, ― od dawna przedtem zapisani na ten ― sąd, niegodziwcy, ― ― Boga naszego łaskę obracający w rozwiązłość i ― jedynego Władcę i Pana naszego Jezusa Pomazańca odrzucający.
i w środku ― świeczników podobnego Synowi Człowieka, który jest ubrany w sięgającą stóp [szatę] i który jest przepasany na ― piersiach pasem złotym.
A ― imię ― gwiazdy mówią ― "Piołun". I stała się ― trzecia ― wód w piołunie, i wielu ― ludzi umarło od ― wód, bo stały się gorzkimi.
I powiedziano im, aby nie szkodziłyby ― trawie ― ziemi ani wszelkiej zieleni ani, wszelkiemu drzewu, jeśli nie ― ludziom [jedynie] którzy nie mają ― pieczęci ― Boga na ― czołach [ich].
I został dany im [nakaz], aby nie uśmiercały ich, ale aby byli dręczeni miesięcy pięć. I ― męczarnia ich jak męczarnia [od] skorpiona, kiedy raziłby człowieka.
I w ― dniach owych będą szukać ― ludzie ― śmierci i nie ― znajdą jej, i będą pragnąć umrzeć i uciekać [będzie] ― śmierć od nich.
i ― podobne [z wyglądu] ― szarańczy, podobne koniom przygotowanym do bitwy, a na ― głowach ich jakby wieńce podobne złotu, i ― twarze ich jak twarze ludzkie,
i mają ogony podobne skorpionom i żądła, i w ― ogonach ich, ― władza ich, [by] szkodzić ― ludziom miesięcy pięć.
I zostali rozwiązani ― czterej zwiastunowie ― przygotowani na ― godzinę i dzień i miesiąc i rok, aby zabiliby ― trzecią [część] ― ludzkości.
Od ― trzech ciosów tych zostali zabici ― trzecia [część] ― ludzkości, od ― ognia i ― dymu i ― siarki ― wychodzącej z ― ust ich.
A ― pozostali ― ludzie, [którzy] nie zostali zabici w ― ciosach tamtych, ani zmienili myślenia, od ― dzieł ― rąk ich, aby nie kłaniali się ― demonom i ― wizerunkom ― złotym i ― srebrnym i ― z brązu i ― kamiennym i ― drewnianym, [które] ani nie widzieć są w stanie, ani słuchać, ani chodzić,
I w owej ― godzinie stało się trzęsienie wielkie, i ― dziesiąta [część] ― miasta upadła, i zostali zabici w ― trzęsieniu ziemi imiona ludzi tysięcy siedem, i ― pozostali przestraszeni stali się i dali chwałę ― Bogu ― nieba.
I czyni znaki wielkie, aby i ogień uczyniło z ― nieba schodzący na ― ziemię przed ― ludzmi.
Tutaj [potrzebna] mądrość jest: ― mający umysł niech obliczy ― liczbę ― zwierzęcia, liczbą bowiem człowieka jest. A ― liczba jego sześćset sześćdziesiąt sześć.
Ci są, którzy z kobietami nie splamili się; dziewiczy bowiem są. Ci ― towarzyszący ― Barankowi gdziekolwiek ― szedłby. Ci wykupieni zostali z ― ludzi, pierwocina ― Bogu i ― Barankowi.
I zobaczyłem, i oto chmura biała, i na ― chmurze siedzący, podobny Synowi Człowieka mający na ― głowie Jego wieniec złoty i w ― ręku Jego sierp ostry.
I odszedł ― pierwszy i wylał ― czaszę jego na ― ziemię. I pojawił się wrzód zły i złośliwy na ― ludziach ― mających ― piętno ― zwierzęcia i ― oddających cześć ― obrazowi jego.
I ― czwarty wylał ― czaszę jego na ― słońce, i została dana mu [moc] przypalić ― ludzi w ogniu.
I zostali spieczeni ― ludzie upałem wielkim, i bluźnili ― imieniu ― Boga, ― mającego ― władzę nad ― plagami tymi, i nie zmienili myślenia dając Mu chwałę.
I stały się, błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie [ziemi] stało się wielkie, jakie nie stało się od kąd człowiek, stał się na ― ziemi. Tak ogromne trzęsienie [ziemi], tak wielkie.
I grad wielki jak ważący talent zstępuje z ― nieba na ― ludzi. I zaczęli bluźnić ― ludzie ― Bogu z [powodu] ― plagi ― gradu, bo wielka jest ― plaga jego bardzo.
[Gdy] oni zaś wychodzili, oto przyprowadzili Mu człowieka niemego, opętanego.
zaś odpowiedziawszy powiedział jest napisane nie na chlebie samym będzie żył człowiek ale na każdym przesłaniu wychodzącym przez usta Boga
I mówi im chodźcie za Mną a uczynię was rybakami ludzi
Wy jesteście sól ziemi jeśli zaś sól zostałaby pozbawiona smaku w czym zostanie posolona na nic jest silna już jeśli nie zostać wyrzuconą na zewnątrz i być deptaną przez ludzi
Tak niech zaświeci światło wasze przed ludźmi żeby zobaczyliby wasze dobre czyny i chwaliliby Ojca waszego w niebiosach
Który jeśli więc rozwiązałby jedno z przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi najmniejszym zostanie nazwany w Królestwie Niebios który zaś kolwiek uczyniłby i nauczałby ten wielki zostanie nazwany w Królestwie Niebios
Wystrzegajcie się by jałmużny waszej nie czynić wobec ludzi w celu zostać widzianym przez nich jeśli zaś nie zapłaty nie macie od Ojca waszego w niebiosach
Kiedy więc czyniłbyś jałmużnę nie zatrąbiłbyś przed tobą tak jak obłudnicy czynią w zgromadzeniach i na ulicach żeby zostałaby oddana chwała przez ludzi amen mówię wam otrzymują zapłatę ich
I kiedy modliłbyś się nie będziesz tak jak obłudnicy gdyż lubią w zgromadzeniach i na rogach placów stojąc modlić się jak kolwiek zostaliby ukazani ludziom amen mówię wam gdyż otrzymują zapłatę ich
Jeśli bowiem odpuścilibyście ludziom od upadków ich odpuści i wam Ojciec wasz niebiański
Jeśli zaś nie odpuścilibyście ludziom upadki ich ani Ojciec wam odpuści upadki wasze
Kiedy zaś pościlibyście nie stawajcie się tak jak obłudnicy ponurzy zniekształcają bowiem oblicza ich żeby zostaliby ukazani ludziom poszczący amen mówię wam że otrzymują zapłatę ich
żeby nie zostałbyś ukazany ludziom poszczący ale Ojcu twojemu w ukryciu a Ojciec twój widzący w ukryciu odda tobie w jawności
Albo kto jest z was człowiek którego jeśli poprosiłby syn jego o chleb czy kamień poda mu
Wszystkie więc jak kolwiek chcielibyście aby czyniliby wam ludzie tak i wy czyńcie im takie bowiem jest Prawo i prorocy
I bowiem ja człowiek jestem pod władzą mający pode mną samym żołnierzy i mówię do tego pójdź i idzie a innemu chodź a przychodzi i niewolnikowi mojemu uczyń to i czyni
I mówi mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
zaś ludzie zdziwili się mówiąc jaki jest Ten że i wiatry i morze są posłuszne Mu
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi sparaliżowanemu zostawszy podniesionym weź twoje łoże i odchodź do domu twojego
Zobaczywszy zaś tłumy zdziwiły się i chwaliły Boga który dał władzę taką ludziom
A przechodząc Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego na cle Mateuszem który jest nazywany i mówi mu podąż za Mną i wstawszy podążył za Nim
Oni zaś wychodząc oto przyprowadzili Mu człowieka niemego który jest opętany przez demony
Wystrzegajcie się zaś od ludzi będą wydawać bowiem was do sanhedrynów i w zgromadzeniach ich będą biczować was
Kiedy zaś prześladowaliby was w mieście tym uciekajcie do innego amen bowiem mówię wam nie skończylibyście miast Izraela aż kiedykolwiek przyszedłby Syn człowieka
Każdy więc który przyzna się wobec Mnie przed ludzi przyznam się i Ja do niego wobec Ojca Mojego w niebiosach
Który zaś kolwiek wyparłby się Mnie wobec ludzi wyprę się go i Ja wobec Ojca mojego w niebiosach
Przyszedłem bowiem poróżnić człowieka przeciw ojcu jego i córkę przeciw matce jej i synową przeciw teściowej jej
i wrogowie człowieka domownicy jego
Ale co wyszliście zobaczyć człowieka w miękkie szaty który jest przyodziany oto miękkie noszący w domach królów są
Przyszedł Syn człowieka jedzący i pijący i mówią oto człowiek żarłok i nadużywający wina celników przyjaciel i grzeszników i została uznana za sprawiedliwą mądrość z dzieci jej
Pan bowiem jest i szabatu Syn człowieka
I oto człowiek był rękę mający uschłą i zapytali Go mówiąc czy wolno w szabaty uleczać aby oskarżyliby Go
zaś powiedział im kim będzie z was człowiek który będzie mieć owcę jedną i jeśli wpadłaby ta w szabaty w dół czyż nie chwyci jej i wzbudzi
Ile więcej więc przewyższa człowiek owcę tak że wolno w szabaty dobrze czynić
Wtedy mówi temu człowiekowi wyciągnij rękę twoją i wyciągnął i została przywrócona zdrowa jak inna
Dla tego mówię wam wszelki grzech i bluźnierstwo zostanie odpuszczone ludziom zaś na Ducha bluźnierstwo nie zostanie odpuszczone ludziom
I który kolwiek powiedziałby słowo przeciw Synowi człowieka zostanie odpuszczone mu który zaś kolwiek powiedziałby przeciw Duchowi Świętemu nie zostanie odpuszczone mu ani w tym wieku ani w nadchodzącym
Dobry człowiek z dobrego skarbca serca wyrzuca dobre i niegodziwy człowiek z niegodziwego skarbca wyrzuca niegodziwe
Mówię zaś wam że każda wypowiedź bezczynną którą jeśli powiedzieliby ludzie zdadzą za nią słowo w dzień sądu
Tak jak bowiem był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce tak będzie Syn człowieka w sercu ziemi trzy dni i trzy noce
Kiedy zaś nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynku i nie znajduje
Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów złośliwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od pierwszych tak będzie i pokoleniu temu niegodziwemu
Inny przykład podał im mówiąc zostało przyrównane Królestwo Niebios człowiekowi który zasiał dobre nasienie na polu jego
Podczas zaś spać ludzie przyszedł jego wróg i zasiał chwast po środku pszenicy i odszedł
zaś powiedział im wrogi człowiek to uczynił zaś niewolnicy powiedzieli mu chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je
Inny przykład podał im mówiąc podobne jest Królestwo Niebios ziarnu gorczycy które wziąwszy człowiek zasiał na polu jego
zaś odpowiedziawszy powiedział im siejący dobre nasienie jest Syn człowieka
Wyśle Syn człowieka zwiastunów Jego i zbiorą z Królestwa Jego wszelkie zgorszenia i czyniących bezprawie
Znów podobne jest Królestwo Niebios skarbowi który jest ukryty w polu który znalazłszy człowiek ukrył i z radości jego odchodzi i wszystkie ile ma sprzedaje i kupuje pole to
Znów podobne jest Królestwo Niebios człowiekowi kupcowi szukającemu dobrych pereł
zaś powiedział im dla tego każdy znawca Pisma który został uczyniony uczniem w Królestwie Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi który wyrzuca ze skarbca jego nowe i stare
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
Nie wchodzące do ust czyni pospolitym człowieka ale wychodzące z ust to czyni pospolitym człowieka
zaś wychodzące z ust z serca wychodzi i te czyni pospolitym człowieka
Te jest czyniące pospolitym człowieka zaś nieumytymi rękami zjeść nie czyni pospolitym człowieka
Przyszedłszy zaś Jezus do części Cezarei Filipowej pytał uczniów Jego mówiąc co o Mnie mówią ludzie być Synowi człowieka
On zaś obróciwszy się powiedział Piotrowi odchodź za Mnie szatanie zgorszenie Mi jesteś gdyż nie myślisz o tym co Boga ale co ludzi
W czym bowiem ma jako pomoc człowiek jeśli świat cały zyskałby zaś dusza jego doznałaby straty lub co da człowiek w zamian za duszę jego
Zamierza bowiem Syn człowieka przyjść w chwale Ojca Jego ze zwiastunami Jego i wtedy odda każdemu według postępowania jego
Amen mówię wam są niektórzy z tu stojących którzy nie skosztowaliby śmierci aż kiedykolwiek zobaczyliby Syna człowieka przychodzącego w Królestwie Jego
I schodząc oni z góry przykazał im Jezus mówiąc nikomu powiedzielibyście widzenia aż do kiedy Syn człowieka z martwych powstałby
Mówię zaś wam że Eliasz już przyszedł i nie poznali go ale uczynili z nim jak chcieli tak i Syn człowieka ma cierpieć przez nich
I przyszedłszy ich do tłumu podszedł do Niego człowiek padając na kolana przed Nim
Postępując zaś oni w Galilei powiedział im Jezus ma Syn człowieka być wydany w ręce ludzi
Biada światu przez zgorszenia konieczność bowiem jest przyjść zgorszenia nadto biada człowiekowi temu przez którego zgorszenie przychodzi
Przyszedł bowiem Syn człowieka uratować które jest zgubione
Co wam zdaje się jeśli stałoby się jakiemuś człowiekowi sto owce i zostałaby zwiedziona jedna z nich czyż nie opuściwszy dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach poszedłszy szuka która jest zabłąkana
Dla tego zostało przyrównane Królestwo Niebios człowiekowi królowi który chciał rozliczyć się rachunkiem z niewolnikami jego
I podeszli do Niego faryzeusze poddając próbie Go i mówiąc Mu czy wolno człowiekowi oddalić żonę jego dla każdej przyczyny
I powiedział ze względu na to pozostawi człowiek ojca i matkę i zostanie złączony z żoną jego i będą dwoje w ciele jednym
Tak że już nie są dwoje ale ciało jedno co więc Bóg złączył człowiek nie niech rozłącza
Mówią Mu uczniowie Jego jeśli taka jest przyczyna człowieka z żoną nie jest korzystne zaślubić się
Są bowiem eunuchowie którzy z łona matki zostali zrodzeni tak i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez ludzi i są eunuchowie którzy zostali eunuchami przez samych siebie z powodu Królestwa Niebios mogący pojąć niech pojmuje
przypatrzywszy się zaś Jezus powiedział im u ludzi to niemożliwe jest u zaś Boga wszystkie możliwe jest
zaś Jezus powiedział im amen mówię wam że wy którzy podążyliście za Mną w odrodzeniu kiedy usiedliby Syn człowieka na tronie chwały Jego usiądziecie i wy na dwunastu tronach sądząc dwanaście plemion Izraela
Podobne bowiem jest Królestwo Niebios człowiekowi gospodarzowi który wyszedł zaraz rano wynająć pracowników do winnicy jego
Oto wchodzimy do Jerozolimy i Syn człowieka zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Pisma i zasądzą Go na śmierć
Tak jak Syn człowieka nie przyszedł zostać obsłużonym ale usłużyć i dać życie Jego okup za wielu
Zanurzenie Jana skąd było z nieba czy z ludzi zaś rozważali w sobie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie nam dla czego więc nie uwierzyliście mu
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi obawiamy się tłumu wszyscy bowiem mają Jana jako proroka
Co zaś wam zdaje się człowiek miał dzieci dwoje i podszedłszy do pierwszego powiedział dziecko odchodź dzisiaj pracuj w winnicy mojej
Innego przykładu posłuchajcie człowiek jakiś był gospodarz który zasadził winnicę i ogrodzeniem ją otoczył i wykopał w niej tłocznię i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał
Zostało przyrównane Królestwo Niebios człowiekowi królowi który uczynił wesela synowi jego
Wszedłszy zaś król oglądać leżących przy stole zobaczył tam człowieka nie który jest przyobleczony w odzienie weselne
I wysyłają Mu uczniów ich z Herodianami mówiąc Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i drogi Boga w prawdzie nauczasz i nie ma troski Ty o nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi
Wiążą bowiem ciężary ciężkie i trudne do uniesienia i nakładają na ramiona ludzi zaś palcem ich nie chcą ruszyć ich
Wszystkie zaś czyny ich czynią dla zostać zobaczonym przez ludzi rozszerzają zaś filakterie ich i powiększają frędzle szat ich
i pozdrowienia na rynkach i być nazywanymi przez ludzi Rabbi Rabbi
Biada zaś wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy gdyż zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi wy bowiem nie wchodzicie ani wchodzącym pozwalacie wejść
Tak i wy z zewnątrz wprawdzie jesteście ukazani ludziom sprawiedliwi wewnątrz zaś pełni jesteście obłudy i bezprawia
Tak jak bowiem błyskawica wychodzi od wschodów i ukazuje się aż do zachodów takie będzie i przyjście Syna człowieka
I wtedy zostanie ukazany znak Syna człowieka na niebie i wtedy będą uderzać się w pierś wszystkie plemiona ziemi i zobaczą Syna człowieka przychodzącego na chmurach nieba z mocą i chwałą wielką
Tak jak zaś dni Noego takie będzie i przyjście Syna człowieka
I nie poznali aż przyszedł potop i zabrał wszystkich takie będzie i przyjście Syna człowieka
Dla tego i wy stawajcie się gotowi gdyż której godziny nie domyślacie się Syn człowieka przychodzi
Czuwajcie więc gdyż nie znacie dnia ani godziny o której Syn człowieka przychodzi
Tak jak bowiem człowiek odjeżdżający wezwał swoich niewolników i przekazał im które są dobytkiem jego
Podszedłszy zaś i ten jeden talent który otrzymał powiedział panie poznałem cię że twardy jesteś człowiek żnący gdzie nie zasiałeś i zbierający skąd nie rozsypałeś
Kiedy zaś przyszedłby Syn człowieka w chwale Jego i wszyscy święci zwiastunowie z Nim wtedy usiądzie na tronie chwały Jego
Wiecie że za dwa dni Pascha staje się i Syn człowieka jest wydawany na zostać ukrzyżowanym
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobre było Mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
Wtedy przychodzi do uczniów Jego i mówi im śpicie w końcu i odpoczywacie oto zbliżyła się godzina i Syn człowieka jest wydawany w ręce grzeszników
Mówi mu Jezus ty powiedziałeś nadto mówię wam od teraz zobaczycie Syna człowieka siedzącego z prawej strony mocy i przychodzącego na chmurach nieba
i znów wyparł się z przysięgą że nie znam tego człowieka
Wtedy zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam tego człowieka i zaraz kogut zapiał
Wychodząc zaś znaleźli człowieka Cyrenejczyka imieniem Szymon tego przymusili aby podniósłby krzyż Jego
Wieczór zaś gdy stał się przyszedł człowiek bogaty z Arymatei imieniem Józef który i sam został uczniem Jezusa
I powiedział im Jezus chodźcie za Mną a uczynię was by zostać rybakami ludzi
A był w zgromadzeniu ich człowiek w duchu nieczysty i zakrzyknął
aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka odpuszczać na ziemi grzechy mówi sparaliżowanemu
i mówił im szabat dla człowieka stał się nie człowiek dla szabatu
Tak że Pan jest Syn człowieka i szabatu
I wszedł znów do zgromadzenia i był tam człowiek która jest wyschnięta mający rękę
I mówi człowiekowi która jest wyschnięta mającemu rękę wystąp na środku
I obejrzawszy ich z gniewem będąc zasmuconym z powodu zatwardziałości serca ich mówi temu człowiekowi wyciągnij rękę twoją i wyciągnął i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
Amen mówię wam że wszystkie zostanie odpuszczone zostaną odpuszczone grzechy synom ludzkim i bluźnierstwa ile kolwiek zbluźniliby
I mówił tak jest Królestwo Boga jak jeśli człowiek rzuciłby ziarno w ziemię
A gdy wyszedł On z łodzi zaraz wyszedł naprzeciw Mu z grobowców człowiek w duchu nieczystym
Mówił bowiem mu wyjdź duch duchu nieczysty z tego człowieka
Daremnie zaś czczą Mnie nauczając nauki przykazań ludzi
Opuściwszy bowiem przykazanie Boga trzymacie się przekazu ludzi zanurzania dzbanów i kielichy i innych podobnych takich wiele czynicie
Wy zaś mówicie jeśli powiedziałby człowiek ojcu lub matce Korban co jest dar co jeśli ode mnie miałbyś jako pomoc
Nic jest z zewnątrz człowieka wchodzące do niego co może go uczynić pospolitym ale co wychodzące z niego te jest te czyniące pospolitym człowieka
I mówi im tak i wy nierozumni jesteście nie rozumiecie że wszystko co z zewnątrz wchodzące w człowieka nie może go uczynić pospolitym
Mówił zaś że co z człowieka wychodzące to czyni pospolitym człowieka
Z wnętrza bowiem z serca ludzi rozważania złe wychodzą cudzołóstwa nierządy morderstwa
wszystkie te niegodziwe z wnętrza wychodzi i czyni pospolitym człowieka
A spojrzawszy do góry mówił widzę ludzi jak drzewa chodzących
I wyszedł Jezus i uczniowie Jego do wiosek Cezarei Filipa i w drodze pytał uczniów Jego mówiąc im kim Ja mówią ludzie być
I zaczął nauczać ich że trzeba Syn człowieka wiele wycierpieć i zostać odrzuconym od starszych i arcykapłanów i znawców Pisma i zostać zabitym i po trzech dniach powstać
zaś zostawszy odwróconym i zobaczywszy uczniów Jego upomniał Piotra mówiąc odchodź za Mnie szatanie gdyż nie myślisz o tym co Boga ale o tym co ludzkie
Co bowiem pomoże człowiekowi jeśli zyskałby świat cały a doznałaby straty dusza jego
Lub co da człowiek w zamian za duszę jego
Który bowiem kolwiek wstydziłby się Mnie i moich słów w pokoleniu tym cudzołożnym i grzesznym i Syn człowieka zawstydzi się Go kiedy przyszedłby w chwale Ojca Jego ze zwiastunami Świętymi
Gdy schodzą zaś oni z góry przykazał im aby nikomu opowiedzieliby co zobaczyli jeśli nie gdy Syn człowieka z martwych powstałby
zaś odpowiedziawszy powiedział im Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystkie i jak jest napisane o Synu człowieka aby wiele wycierpiałby i zostałby wzgardzony
Nauczał bowiem uczniów Jego i mówił im że Syn człowieka jest wydawany w ręce ludzi i zabiją Go a który został zabity trzeciego dnia powstanie
Ze względu na to pozostawi człowiek ojca jego i matkę i zostanie złączony z żoną jego
Co więc Bóg złączył człowiek nie niech rozłącza
Przypatrzywszy się zaś im Jezus mówi przy ludziach niemożliwe ale nie przy Bogu wszystkie bowiem możliwe jest przy Bogu
że oto wchodzimy do Jerozolimy i Syn człowieka zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Pisma i zasądzą Go na śmierć i wydadzą Go poganom
I bowiem Syn człowieka nie przyszedł zostać obsłużonym ale usłużyć i dać duszę Jego okup za wielu
I mówi im odchodźcie do wioski naprzeciw was i zaraz wchodząc do niej znajdziecie oślę które jest uwiązane na którym nikt z ludzi usiadł odwiązawszy je przyprowadźcie
Zanurzenie Jana z nieba było czy z ludzi odpowiedzcie Mi
Ale jeśli powiedzielibyśmy z ludzi bali się ludu wszyscy bowiem mieli Jana że istotnie prorok był
I zaczął im w przykładach mówić winnicę zasadził człowiek i otoczył ogrodzeniem i wykopał dół pod tłocznią i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał
Oni zaś przyszedłszy mówią Mu Nauczycielu wiemy że szczery jesteś i nie ma troski Ty u nikogo nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi ale w prawdzie drogi Boga nauczasz wolno pogłowne Cezarowi dać czy nie
A wtedy zobaczą Syna człowieka przychodzącego w chmurach z mocą wielką i chwałą
Jak człowiek podróżujący opuściwszy dom jego i dawszy niewolnikom jego władzę i każdemu pracę jego i odźwiernemu przykazał aby czuwałby
I wysyła dwóch uczniów Jego i mówi im odchodźcie do miasta i wyjdzie naprzeciw wam człowiek dzban wody niosący podążcie za nim
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobry był mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
I przychodzi trzeci raz i mówi im śpicie w końcu i odpoczywacie dosyć przyszła godzina oto jest wydawany Syn człowieka w ręce grzeszników
zaś Jezus powiedział Ja jestem i zobaczycie Syna człowieka siedzącego po prawicy mocy i przychodzącego z chmurami nieba
On zaś zaczął zaklinać i przysięgać że nie znam człowieka tego o którym mówicie
Zobaczywszy zaś setnik obok stojący z przeciwka Jego że w taki sposób zawoławszy wydał ostatnie tchnienie powiedział prawdziwie człowiek ten Syn był Boga
że tak mi czynił Pan w dniach tych spojrzał by zdjąć hańbę moją pośród ludzi
Chwała na wysokościach Bogu i na ziemi pokój w ludziach upodobania
I stało się jak odeszli od nich do nieba zwiastunowie i ludzie pasterze powiedzieli do jedni drugich przeszlibyśmy właśnie aż do Betlejem i poznalibyśmy wypowiedź tę która staje się co Pan oznajmił nam
I oto był człowiek w Jeruzalem któremu imię Symeon i człowiek ten sprawiedliwy i pobożny wyczekujący zachęty Izraela i Duch Święty był na nim
I Jezus robił postępy w mądrości i wzrostu i łasce przed Bogiem i ludzi
I odpowiedział Jezus do niego mówiąc jest napisane że nie na chlebie jedynie będzie żył człowiek ale na każdej wypowiedzi Boga
I w zgromadzeniu był człowiek mający ducha demona nieczystego i zakrzyknął głosem wielkim
podobnie zaś i Jakub i Jan synowie Zebedeusza którzy byli wspólnicy Szymonowi i powiedział do Szymona Jezus nie bój się od teraz ludzi będziesz żywcem łowiący
I oto mężowie niosący na łożu człowieka który był który jest sparaliżowany i szukali by Go wnieść i położyć przed Nim
i zobaczywszy wiarę ich powiedział mu człowieku są odpuszczone ci grzechy twoje
Aby zaś wiedzielibyście że władzę ma Syn człowieka na ziemi odpuszczać grzechy powiedział który jest sparaliżowanym tobie mówię wstań i wziąwszy łoże twoje idź do domu twojego
I mówił im że Pan jest Syn człowieka i szabatu
Stało się zaś i w inny szabat wejść On do zgromadzenia i nauczać i był tam człowiek i ręka jego prawa była uschła
On zaś poznał rozważania ich i powiedział człowiekowi uschłą mającemu rękę wstań i stań na środku zaś wstawszy stanął
I obejrzawszy wszystkich ich powiedział człowiekowi wyciągnij rękę twoją zaś uczynił tak i została przywrócona ręka jego zdrowa jak inna
Szczęśliwi jesteście kiedy znienawidziliby was ludzie i kiedy odłączyliby was i znieważyliby i odrzuciliby imię wasze jak niegodziwe ze względu na Syna człowieka
Biada wam kiedy dobrze o was mówiliby wszyscy ludzie według tego bowiem uczynili fałszywym prorokom ojcowie ich
I tak jak chcecie aby czyniliby wam ludzie i wy czyńcie im podobnie
Dobry człowiek z dobrego skarbca serca jego wydobywa dobre i niegodziwy człowiek ze niegodziwego skarbca serca jego wydobywa niegodziwe z bowiem obfitości serca mówi mówią usta jego
Podobny jest człowiekowi budującemu dom który wykopał i pogłębił i położył fundament na skale powódź zaś gdy stała się uderzyła rzeka na dom ten i nie miała siły wstrząsnąć go był ugruntowany bowiem na skale
zaś usłyszawszy i nie uczyniwszy podobny jest człowiekowi który zbudował dom na ziemi bez fundamentu na który uderzyła rzeka i zaraz upadł i stała się ruina domu tego wielka
i bowiem ja człowiek jestem pod władzą który jest wyznaczany mający pod sobą żołnierzy i mówię temu pójdź i idzie i innemu chodź i przychodzi i niewolnikowi mojemu uczyń to i czyni
Ale co wychodzicie zobaczyć człowieka w miękkie szaty który jest przyodziany oto w odzieniu wspaniałym i zbytku pozostający na królewskich są
Powiedział zaś Pan komu więc przyrównam ludzi pokolenia tego i komu są podobni
Przyszedł Syn człowieka jedzący i pijący i mówicie oto człowiek żarłok i nadużywający wina celników przyjaciel i grzeszników
Nakazał bowiem duchowi nieczystemu wyjść z tego człowieka licznymi bowiem czasami wspólnie porwał go i był wiązany łańcuchami i dybami który jest strzeżony i rozdzierając więzy był pędzony przez demona na pustkowia
Wyszedłszy zaś demony z człowieka wszedł weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w jezioro i zostało utopione zostały utopione
Wyszli zaś zobaczyć co stało się i przyszli do Jezusa i znaleźli siedzącego człowieka z którego demony wyszedł wyszły który jest ubrany i zachowującego rozsądek u stóp Jezusa i przestraszyli się
powiedziawszy że musi Syn człowieka wiele wycierpieć i zostać odrzuconym przez starszych i arcykapłanów i znawców Pisma i zostać zabitym i trzeciego dnia zostać wzbudzonym
Co bowiem dozna korzyści człowiek pozyskawszy świat cały siebie samego zaś zgubiwszy czy doznawszy straty
Który bowiem kolwiek zawstydziłby się Mnie i moich słów tego Syn człowieka zawstydzi się kiedy przyszedłby w chwale Jego i Ojca i świętych zwiastunów
Włóżcie wy w uszy wasze słowa te bowiem Syn człowieka ma być wydanym w ręce ludzi
Bowiem Syn człowieka nie przyszedł życie ludzi zniszczyć ale uratować i poszli do innej wioski
i powiedział mu Jezus lisy nory mają i ptaki nieba gniazda zaś Syn człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby
Nawiązawszy zaś Jezus powiedział człowiek pewien schodził z Jeruzalem do Jerycha i na bandytów wpadł którzy i obdarłszy go i ciosy zadawszy odeszli opuściwszy półmartwego który dostępuje
Kiedy nieczysty duch wyszedłby z człowieka przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynek i nie znajdując mówi wrócę do domu mojego skąd wyszedłem
Wtedy idzie i bierze siedem innych duchów niegodziwszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i staje się ostatnie człowieka tego gorsze od tych pierwszych
Tak jak bowiem stał się Jonasz znakiem Niniwitom tak będzie i Syn człowieka pokoleniu temu
Biada wam znawcy Pisma i faryzeusze obłudnicy że jesteście jak grobowce nie oznaczone i ludzie chodzący powyżej nie wiedzą
On zaś powiedział i wam znawcom Prawa biada że obciążacie ludzi ciężarami trudnymi do uniesienia a sami jednym z palców waszych nie dotykajcie tych ciężarów
Mówię zaś wam każdy który kolwiek przyznałby się do Mnie wobec ludzi i Syn człowieka przyzna się do niego wobec zwiastunów Boga
zaś który wyparł się Mnie wobec ludzi dozna wyparcia się wobec zwiastunów Boga
I każdy który powie słowo na Syna człowieka zostanie odpuszczone mu temu zaś na Świętego Ducha który zbluźnił nie zostanie odpuszczone
On zaś powiedział mu człowieku kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami
Powiedział zaś przykład do nich mówiąc człowieka pewnego bogatego obrodziło pole
I wy podobni ludziom czekającym pana swojego kiedy zostanie odprawiony z wesel aby gdy przyszedł i gdy zapukał zaraz otworzyliby mu
I wy więc stawajcie się gotowi że której godziny nie myślicie Syn człowieka przychodzi
lub ci dziesięć i osiem na których upadła wieża w Syloe i zabiła ich uważacie że oni winni stali się przy wszystkich ludziach zamieszkujących w Jeruzalem
Podobne jest ziarnu gorczycy które wziąwszy człowiek rzucił w ogrodzie swoim i wzrosło i stało się do drzewa wielkie i ptaki nieba zagnieździł się zagnieździły się w gałęziach jego
I oto człowiek jakiś był chory na wodną puchlinę przed Nim
On zaś powiedział mu człowiek pewien uczynił wieczerzę wielką i zaprosił licznych
mówiąc że ten człowiek zaczął budować i nie mógł skończyć
Jaki człowiek z was mający sto owiec i zgubiwszy jedną z nich nie zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć na pustkowiu i idzie za tą która jest zgubiona aż znalazłby ją
Powiedział zaś człowiek pewien miał dwóch synów
Mówił zaś i do uczniów Jego człowiek pewien był bogaty który miał zarządcę i ten został oskarżony przed nim jak trwoniący które są dobytkiem jego
I powiedział im wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi zaś Bóg zna serca wasze gdyż wśród ludzi wysokie ohyda przed Bogiem jest
Człowiek zaś pewien był bogaty i zakładał purpurę i cienki len który jest rozweselany co dzień wspaniale
Powiedział zaś do uczniów przyjdą dni gdy zapragniecie jeden z dni Syna człowieka zobaczyć a nie zobaczycie
Tak jak bowiem błyskawica błyskając z tego pod niebem ku temu pod niebem świeci tak będzie i Syn człowieka w dniu Jego
I tak jak stało się w dniach Noego tak będzie i w dniach Syna człowieka
Według tego będzie którego dnia Syn człowieka jest objawiany
mówiąc sędzia pewien był w jakimś mieście Boga nie bojący się i człowieka nie szanujący
I nie chciał przez czas po zaś tych powiedział w sobie jeśli i Boga nie obawiam się i człowieka nie szanuję
Mówię wam że uczyni pomstę ich w szybkości nadto Syn człowieka przyszedłszy czy zatem znajdzie wiarę na ziemi
Ludzie dwaj weszli do świątyni pomodlić się jeden faryzeusz i inny celnik
Faryzeusz zostawszy postawionym do siebie te modlił się Boże dziękuję ci że nie jestem tak jak pozostali z ludzi drapieżni niesprawiedliwi cudzołożnicy lub i jak ten celnik
On zaś powiedział niemożliwe u ludzi możliwe jest u Boga
Wziąwszy z sobą zaś dwunastu powiedział do nich oto wchodzimy do Jerozolimy i zostanie dopełnione wszystkie które są napisane przez proroków Synowi człowieka
Przyszedł bowiem Syn człowieka odszukać i uratować które jest zgubione
Powiedział więc człowiek pewien szlachetnie urodzony poszedł do krainy odległej wziąć sobie królestwo i wrócić
Bałem się bowiem ciebie gdyż człowiek surowy jesteś bierzesz czego nie położyłeś i żniesz czego nie zasiałeś
Mówi zaś mu z ust twoich osądzę cię niegodziwy niewolniku wiedziałeś że ja człowiek surowy jestem biorący czego nie położyłem i żnący czego nie zasiałem
powiedziawszy odchodźcie do tej naprzeciw wioski w którą wchodząc znajdziecie oślę które jest uwiązane na którym nikt kiedykolwiek z ludzi usiadł odwiązawszy je przyprowadźcie
Zanurzenie Jana z nieba było czy z ludzi
Jeśli zaś powiedzielibyśmy z ludzi cały lud ukamienuje nas który jest przekonany bowiem jest że Jan prorokiem być
Zaczął zaś do ludu mówić przykład ten człowiek jakiś zasadził winnicę i wynajął ją rolnikom i odjechał na czas dość długi
Gdy mdleją ludzie ze strachem i oczekiwaniu tych przychodzących na świat zamieszkały bowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte
I wtedy zobaczą Syna człowieka przychodzącego w chmurze z mocą i chwałą wielką
Czuwajcie więc w każdej porze prosząc aby zostalibyście uznani za godnych by wymknąć się z tych wszystkich mającego nastąpić stać się i zostać stawionymi przed Synem człowieka
On zaś powiedział im oto wszedłszy wy do miasta wyjdzie na spotkanie wam człowiek dzban wody niosący podążcie za nim do domu gdzie wchodzi
I wprawdzie Syn człowieka idzie według tego co jest ustanowione jednakże biada człowiekowi temu przez którego jest wydawany
zaś Jezus powiedział mu Judaszu pocałunkiem Syna człowieka wydajesz
A po krótkiej inny zobaczywszy go powiedział i ty z nich jesteś zaś Piotr powiedział człowieku nie jestem
Powiedział zaś Piotr człowieku nie wiem co mówisz i od razu jeszcze gdy mówi on zapiał kogut
Od teraz będzie Syn człowieka siedzący po prawej strony mocy Boga
zaś Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów żadnej znajduję przyczyny do kary w człowieku tym
Piłat zaś usłyszawszy o Galilei spytał czy ten człowiek Galilejczyk jest
powiedział do nich przyprowadziliście mi człowieka Tego jako zwodzącego lud i oto ja wobec was osądziwszy żadnej znalazłem w człowieku tym przyczyny do kary o które oskarżacie przeciw Niemu
Zobaczywszy zaś setnik to co stało się oddał chwałę Bogu mówiąc istotnie człowiek ten sprawiedliwy był
mówiąc że trzeba Syn człowieka zostać wydanym w ręce ludzi grzesznych i zostać ukrzyżowanym i trzeciego dnia powstać
W Nim życie było a życie było światło ludzi
Stał się człowiek który jest wysłany od Boga imię mu Jan
Było światło prawdziwe które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat
I mówi mu amen amen mówię wam od teraz zobaczycie niebo które jest otwarte i zwiastunów Boga wstępujących i zstępujących na Syna człowieka
I mówi mu każdy człowiek najpierw dobre wino kładzie a gdy zostaliby upojeni wtedy gorsze ty zachowałeś dobre wino aż dotąd
i dlatego nie potrzebę miał aby ktoś zaświadczyłby o człowieku sam bowiem poznał co było w człowieku
Był zaś człowiek z faryzeuszów Nikodem imię mu przywódca judejski
Mówi do Niego Nikodem jak może człowiek zostać zrodzonym starzec będąc nie może do łona matki swojej powtórnie wejść i zostać zrodzonym
A nikt wstępuje do nieba jeśli nie Ten z nieba który zstąpił Syn człowieka który jest w niebie
I jak Mojżesz wywyższył węża na pustkowiu tak zostać wywyższonym trzeba Synowi człowieka
To zaś jest sąd że światło przychodzi na świat i umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło był były bowiem niegodziwe ich czyny
Odpowiedział Jan i powiedział nie może człowiek wziąć niczego jeśli nie byłoby które jest dane mu z nieba
Zostawiła więc stągiew swoją kobieta i odeszła do miasta i mówi ludziom
Chodźcie zobaczcie człowieka który powiedział mi wszystkie jak wiele uczyniłam czy nie On jest Pomazaniec
Mówi mu Jezus idź syn twój żyje i uwierzył człowiek słowu które powiedział mu Jezus i poszedł
Był zaś jakiś człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w słabości
Odpowiedział Mu będący słabym Panie człowieka nie mam aby gdy zostałaby poruszona woda wrzuciłby mnie do sadzawki zanim gdy zaś przychodzę ja inny przede mną wchodzi
i zaraz stał się zdrowy człowiek i podniósł matę swoją i chodził był zaś szabat w tym dniu
Zapytali więc go kim jest człowiek ten który powiedział ci weź matę swoją i chodź
Odszedł człowiek i oznajmił Judejczykom że Jezus jest tym który uczynił go zdrowym
I władzę dał Mu i sąd czynić ponieważ Syn człowieka jest
Ja zaś nie od człowieka świadectwo przyjmuję ale te mówię aby wy zostalibyście zbawieni
Chwały od ludzi nie przyjmuję
Powiedział zaś Jezus uczyńcie by ludzie rozłożyć się było zaś trawy wiele w tym miejscu rozłożyli się więc mężczyźni liczbą jakby pięć tysięcy
więc ludzie zobaczywszy jakiego uczynił znaku Jezus mówili że Ten jest prawdziwie Prorok przychodzący na świat
Pracujcie nie o pokarm który ginie ale o pokarm trwający dla życia wiecznego który Syn człowieka wam da Tego bowiem Ojciec opieczętował Bóg
Powiedział więc im Jezus amen amen mówię wam jeśli nie zjedlibyście ciała Syna człowieka i napilibyście się Jego krwi nie macie życia w sobie
Jeśli więc widzielibyście Syna człowieka wstępującego gdzie był wcześniej
Dla tego Mojżesz dał wam obrzezanie nie że od Mojżesza jest ale od ojców i w szabat obrzezujecie człowieka
Jeśli obrzezanie przyjmuje człowiek w Szabat aby nie zostałoby naruszone Prawo Mojżesza na Mnie burzycie się że całego człowieka zdrowym uczyniłem w szabat
Odpowiedzieli podwładni nigdy tak mówił człowiek jak Ten człowiek
Czy Prawo nasze sądzi człowieka jeśli nie usłyszałoby od Niego najpierw i poznałoby co czyni
i w Prawie zaś waszym jest napisane że dwóch ludzi świadectwo prawdziwe jest
Powiedział więc im Jezus gdy wywyższylibyście Syna człowieka wtedy poznacie że Ja jestem i z siebie czynię nic ale tak jak nauczył Mnie Ojciec mój te mówię
Teraz zaś usiłujecie Mnie zabić człowieka który prawdę wam mówię którą usłyszałem od Boga to Abraham nie uczynił
A przechodząc zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia
Odpowiedział on i powiedział człowiek który jest nazywany Jezus błoto uczynił i nałożył na moje oczy i powiedział mi odchodź do sadzawki Syloe i obmyj się odszedłszy zaś i umywszy się przejrzałem
Mówili więc z faryzeuszów niektórzy Ten człowiek nie jest od Boga bo szabatu nie zachowuje inni mówili jak może człowiek grzeszny takie znaki czynić i rozdarcie było wśród nich
Zawołali więc z drugi raz człowieka który był niewidomy i powiedzieli mu oddaj chwałę Bogu my wiemy że człowiek ten grzeszny jest
Odpowiedział człowiek i powiedział im w bowiem tym dziwne jest że wy nie wiecie skąd jest a otworzył mi oczy
Odpowiedzieli Mu Judejczycy mówiąc za dobre dzieło nie kamienujemy Cię ale za bluźnierstwo i że Ty człowiek będąc czynisz siebie Bogiem
Zawołali więc arcykapłani i faryzeusze sanhedryn i mówili co czynimy bo Ten człowiek wiele znaków czyni
ani rozważacie że jest korzystne nam aby jeden człowiek umarłby za lud i aby nie cały naród zginąłby
zaś Jezus odpowiedział im mówiąc nadeszła godzina aby zostałby wsławiony Syn człowieka
Odpowiedział Mu tłum my usłyszeliśmy z Prawa że Pomazaniec pozostaje na wiek i jak Ty mówisz że trzeba zostać podniesiony Syn człowieka kto to jest ten Syn człowieka
umiłowali bowiem chwałę ludzi bardziej niż chwałę Boga
Gdy więc wyszedł mówi Jezus teraz został wsławiony Syn człowieka i Bóg został wsławiony w Nim
Kobieta gdy rodziłaby smutek ma gdyż przyszła godzina jej gdy zaś urodziłaby dzieciątko nie już pamięta o ucisk z powodu radości że został zrodzony człowiek na świat
Objawiłem Twoje imię ludziom których dałeś Mi ze świata Twoimi byli i Mi ich dałeś i Słowo Twoje zachowali
Był zaś Kajfasz tym który doradził Judejczykom że jest korzystne by jeden człowiek zginąć za lud
Mówi więc służąca odźwierna Piotrowi czy i ty z uczniów jesteś człowieka Tego mówi ten nie jestem
Wyszedł więc Piłat do nich i powiedział jakie oskarżenie przenosicie przeciwko człowiekowi Temu
Wyszedł więc Jezus na zewnątrz niosąc cierniowy wieniec i purpurowy płaszcz i mówi im oto człowiek
Jeśli my dzisiaj jesteśmy sądzeni z powodu dobrodziejstwa dla człowieka słabego w czym ten jest uratowany
i nie jest w innym nikim zbawienie nie bowiem imię jest inne pod niebem które jest dane w ludziach w którym trzeba zostać zbawionym nam
Oglądając zaś Piotra śmiałość i Jana i chwyciwszy że ludzie niewykształceni są i niezaznajomieni dziwili się poznawali zarówno ich że z Jezusem byli
zaś na człowieka patrząc razem z nimi stojącego tego który jest uleczony nic mieli odpowiedzieć
mówiąc co uczynimy ludziom tym gdyż wprawdzie bowiem znajomy znak stał się przez nich wszystkim zamieszkującym Jeruzalem widoczne i nie możemy wyprzeć się
Ale aby nie w większym zostałoby rozpowszechnione w ludzie groźbą zagrozilibyśmy im już więcej nie mówić w imieniu tym żadnemu z ludzi
Lat bowiem był liczniejszych niż czterdzieści człowiek na którym stał się znak ten uzdrowienia
Czyż nie pozostając tobie pozostawał i zostawszy sprzedanym w twojej władzy był dlaczego po co położyłeś w sercu twoim sprawę tę nie skłamałeś ludziom ale Bogu
mówiąc nie nakazem nakazaliśmy wam aby nie nauczać w imieniu tym i oto wypełniliście Jeruzalem nauką waszą i chcecie sprowadzić na nas krew człowieka tego
Odpowiedziawszy zaś Piotr i wysłannicy powiedzieli być posłusznym władzy trzeba Bogu bardziej niż ludziom
Powiedział zarówno do nich mężowie Izraelici zważcie wy sami nad ludźmi tymi co macie robić
I o tych teraz mówię wam odstąpcie od ludzi tych i zaniechajcie ich gdyż jeśli byłoby z ludzi postanowienie to lub dzieło to zostanie obalone
Postawili zarówno świadków fałszywych mówiących człowiek ten nie przestaje wypowiedzi bluźniercze mówiąc przeciw miejscu świętemu temu i Prawu
I powiedział oto widzę niebiosa które są otworzone i Syna człowieka z prawej strony stojącego Boga
Znalazł zaś tam człowieka pewnego Eneasza imieniem od lat ośmiu leżącego na macie który był który jest sparaliżowany
zaś Piotr go podniósł mówiąc powstań i ja sam człowiek jestem
Powiedział zarówno do nich wy wiecie jak niegodziwe jest mężowi Judejskiemu być przyłączonym lub podchodzić do innoplemiennego a mnie Bóg pokazał nikogo pospolitym lub nieczystym nazywać człowiekiem
zaś lud wołał boga głos a nie człowieka
zaś tłumy zobaczywszy co uczynił Paweł podniosły głos ich po lakońsku mówiąc bogowie zostawszy upodobnionymi ludziom zeszli do nas
i mówiąc mężowie dlaczego te czynicie i my mającymi podobne doznania jesteśmy wam ludzie głoszący dobrą nowinę wam od tych próżnych nawrócić się do Boga żyjącego który uczynił niebo i ziemię i morze i wszystkie te w nich
jak kolwiek szukaliby pozostali z ludzi Pana i wszyscy poganie na których jest przywoływane imię moje na nich mówi Pan czyniący te wszystkie
ludźmi którzy wydają dusze ich dla imienia Pana naszego Jezusa Pomazańca
Ta która towarzyszyła Pawłowi i nam krzyczała mówiąc ci ludzie niewolnicy Boga Najwyższego są którzy zwiastują nam drogę zbawienia
i doprowadziwszy ich do dowódców strażników powiedzieli ci ludzie niepokoją nasze miasto Judejczycy będąc
Dzień zaś gdy stał się wysłali dowódcy straży trzymających rózgę mówiąc oddal ludzi tych
zaś Paweł powiedział do nich wychłostawszy nas publicznie bez sądów ludzi Rzymianami będących rzucili do strażnicy i teraz potajemnie nas wyrzucają nie bowiem ale przyszedłszy sami nas niech wyprowadzą
ani przez ręce ludzkie jest obsługiwany jako dodatkowo potrzebujący czegoś sam dając wszystkim życie i dech i wszystkie
Uczynił zarówno z jednej krwi cały naród ludzi zamieszkiwać na całym obliczu ziemi ustanowiwszy które są wyznaczone pory i wyznaczone granice zamieszkiwania ich
Ród więc będąc Boga nie powinniśmy wnioskować że złoto lub srebro lub kamieniowi rzeźbie rzemiosła i zamysłów człowieka boskie być podobne
wprawdzie więc czasami niewiedzy pominąwszy Bóg teraz nakazuje ludziom wszystkim wszędzie opamiętać się
mówiąc że wbrew Prawu ten namawia ludzi czcić Boga
I naskakując na nich ten człowiek w którym był duch niegodziwy i zapanowawszy nad nimi okazał siłę na nich tak że nadzy i którzy są poranieni wymknąć się z domu tego
Powściągnąwszy zaś pisarz tłum mówi mężowie Efezjanie kto bowiem jest człowiek który nie zna że Efezjan miasto opiekunem świątyni będącej wielką bogini Artemidy i tego spadłego od Zeusa
krzycząc mężowie Izraelici pomóżcie to jest człowiek przeciw ludowi i Prawu i miejscu temu wszystkich wszędzie nauczający jeszcze zarówno i Greków wprowadził do świątyni i uznaje za pospolite święte miejsce to
Powiedział zaś Paweł ja człowiek wprawdzie jestem Judejczyk Tarsyjczyk z Cylicji nie nieznacznego miasta obywatel proszę zaś ciebie pozwól mi powiedzieć do ludu
gdyż będziesz świadek Jemu względem wszystkich ludzi których widziałeś i usłyszałeś
Gdy zaś związywali go rzemieniami powiedział do stojącego setnika Paweł czy człowieka Rzymianina i bez sądu wolno wam biczować
Usłyszawszy zaś setnik podszedłszy oznajmił trybunowi mówiąc patrz co zamierzasz czynić bowiem człowiek ten Rzymianin jest
Stał się zaś krzyk wielki i wstawszy znawcy Pisma części faryzeuszów podnieśli ostry sprzeciw mówiąc nic złego znajdujemy w człowieku tym jeśli zaś duch powiedział mu lub zwiastun aby nie walczylibyśmy przeciwko Bogu
W tym zaś sam ćwiczę nie powodujące potknięcia sumienie mieć względem Boga i ludzi przez wszystko
Do których odpowiedziałem że nie jest zwyczaj Rzymianom darować jakiegoś człowieka na zgubę zanim niż który jest oskarżony naprzeciw oblicza oby ma oskarżycieli miejsce zarówno obrony oby przyjął co do oskarżenia
Agryppa zaś do Festusa powiedział chciałem i sam tego człowieka usłyszeć zaś jutro mówi usłyszysz go
I oddaliwszy się mówili do jedni drugich mówiąc że nic śmierci zasługującego lub więzów czyni człowiek ten
Agryppa zaś Festusowi powiedział być uwolnionym mógł człowiek ten jeśli nie przywołał Cezara
Gdy zaś zobaczyli barbarzyńcy które jest wiszące zwierzę z ręki jego mówili do jedni drugich na pewno morderca jest człowiek ten który zostawszy uratowanym z morza sprawiedliwość żyć nie pozwoliła
Jest objawiany bowiem gniew Boga z nieba przeciwko każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi tych prawdę w niesprawiedliwości zatrzymujących
i zmienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka i ptaków i czworonogów i pełzających
Dlatego niemożliwy do obronienia jesteś o człowieku każdy sądzący w czym bowiem sądzisz innego siebie sądzisz bowiem te same robisz sądzący
Liczysz zaś na to o człowieku sądzący takie robiąc i czyniący je że Ty wymkniesz się od wyroku Boga
Ucisk i udręka na każdą duszę człowieka sprawiającego złe Judejczyka zarówno najpierw i Greka
w dniu kiedy osądzi Bóg ukryte ludzi według dobrej nowiny mojej przez Jezusa Pomazańca
ale ten w ukryciu Judejczyk i obrzezanie serca przez Ducha nie pismem tego pochwała nie od ludzi ale od Boga
Nie oby stało się niech staje się zaś Bóg prawdziwy każdy zaś człowiek kłamca tak jak jest napisane jak kolwiek zostałbyś uznany za sprawiedliwego w słowach twoich i zwyciężyłbyś podczas być sądzonym ci
Jeśli zaś niesprawiedliwość nasza Boga sprawiedliwość poleca co powiemy czy niesprawiedliwy Bóg noszący gniew według człowieka mówię
Sądzimy więc przez wiarę być uznawanym za sprawiedliwego człowiek bez czynów Prawa
tak jak i Dawid mówi szczęście człowieka któremu Bóg liczy sprawiedliwość bez czynów
Przez to tak jak przez jednego człowieka grzech na świat wszedł i przez grzech śmierć i tak na wszystkich ludzi śmierć przeszła na to wszyscy zgrzeszyli
Ale nie jak upadek tak i dar łaski jeśli bowiem z powodu jednego upadku liczni umarli wiele bardziej łaska Boga i dar w łasce Jednego człowieka Jezusa Pomazańca względem wielu zaobfitowała
Zatem więc jak przez jednego upadek na wszystkich ludzi ku potępieniu tak i przez jednego sprawiedliwego czynu na wszystkich ludzi ku uznaniu za sprawiedliwe życie
Tak jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka grzesznikami zostali ustanowieni liczni tak i przez posłuszeństwo Jednego sprawiedliwi zostaną ustanowieni liczni
To wiedząc że stary nasz człowiek został ukrzyżowany razem aby zostałoby uczynione bezużytecznym ciało grzechu już więcej nie być niewolnikami nam grzechowi
Czy nie rozumiecie bracia pojmującym bowiem Prawo mówię że Prawo panuje nad człowiekiem na jaki czas żyje
Mam upodobanie bowiem Prawem Boga według wewnątrz człowieka
Nędzny ja człowiek kto mnie wyratuje z ciała śmierci tego
przeciwnie o człowieku ty kim jesteś ten odpowiadający przeciw Bogu czy powie uformowane Temu który uformował dlaczego mnie uczyniłeś tak
Mojżesz bowiem pisze sprawiedliwość z Prawa że który uczynił je człowiek będzie żyć przez nie
Nikomu złe za złego oddający myśląc zawczasu o dobre przed wszystkimi ludźmi
jeśli możliwe to od was z wszystkimi ludźmi zachowujący pokój
Bowiem w tych będący niewolnikiem Pomazańcowi bardzo podobające się Bogu i wypróbowane ludziom
Nie ze względu na pokarm obalaj dzieło Boga wszystkie wprawdzie czyste ale złe człowiekowi przez potknięcie się jedzącemu
gdyż głupie Boga mądrzejsze od ludzi jest i słabe Boga mocniejsze od ludzi jest
aby wiara wasza nie byłaby w mądrości ludzkiej ale w mocy Boga
Ale tak jak jest napisane co oko nie zobaczyło i ucho nie usłyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło to przygotował Bóg miłującym Go
Kto bowiem zna ludzi te człowieka jeśli nie duch ludzki w nim tak i te Boga nikt zna jeśli nie Duch Boga
Zmysłowy zaś człowiek nie przyjmuje tych Ducha Boga głupota bowiem jemu jest i nie może poznać że duchowo jest rozsądzane
jeszcze bowiem cieleśni jesteście kiedy bowiem w was zazdrość i kłótnia i poróżnienia czyż nie cieleśni jesteście i według człowieka postępujecie
Tak że nikt niech chlubi się w ludziach wszystkie bowiem wasze jest
Tak nas niech zalicza człowiek jak podwładnych Pomazańca i zarządców tajemnic Boga
Uważam bowiem że Bóg nas wysłanników ostatnimi pokazał jak skazanych na śmierć gdyż teatr staliśmy się światu i zwiastunom i ludziom
Uciekajcie przed nierządem każdy grzech które jeśli uczyniłby człowiek na zewnątrz ciała jest zaś oddający się nierządowi ku własnemu ciału grzeszy
O zaś których napisaliście mi dobre człowiekowi kobiety nie dotykać
Chcę bowiem wszyscy ludzie być jak i ja ale każdy własny dar łaski ma z Boga ten wprawdzie tak ten zaś tak
Drogo zostaliście wykupieni nie stawajcie się niewolnicy ludzi
Wnioskuję więc to dobre być przez nastającą konieczność że dobre człowiekowi tak być
Czy według człowieka te mówię lub czyż nie i Prawo te mówi
Niech próbuje zaś człowiek siebie samego i tak z chleba niech je i z kielicha niech pije
Jeśli językami ludzkimi mówiłbym i zwiastunów miłości zaś nie miałbym staję się miedź dźwięcząca lub cymbał który jest głośny
Bowiem mówiący językiem nie ludziom mówi ale Bogu nikt bowiem słucha Duchem zaś mówi tajemnice
zaś prorokujący ludziom mówi budowanie i zachętę i pocieszenie
Jeśli w życiu tym mający nadzieję jesteśmy w Pomazańcu jedynie bardziej pożałowania godni od wszystkich ludzi jesteśmy
skoro zaś bowiem przez człowieka śmierć i przez człowieka powstanie martwych
Jeśli według człowieka walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie jaka mi korzyść jeśli martwi nie są wzbudzani zjedlibyśmy i wypilibyśmy jutro bowiem umrzemy
Nie każde ciało tym samym ciało ale inne wprawdzie ciało ludzi inne zaś ciało zwierząt inne zaś ryb inne zaś ptaków
Tak i jest napisane stał się pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej ostatni Adam w duchu ożywiającym
Pierwszy człowiek z ziemi ziemski drugi człowiek Pan z nieba
List nasz wy jesteście który jest wypisany w sercach naszych który jest znany i który jest czytany przez wszystkich ludzi
ale wyrzekamy się ukrytych wstydu nie chodząc w przebiegłości ani fałszując Słowo Boga ale ukazanie się prawdy stawiając siebie samych ku całemu sumieniu ludzi wobec Boga
Dlatego nie zniechęcamy się ale jeśli i ten z zewnątrz nasz człowiek jest niszczony ale ten wewnętrzny jest odnawiany dniem i dniem
Znając więc strach Pana ludzi przekonujemy Bogu zaś jesteśmy objawionymi mam nadzieję zaś i w sumieniach waszych być objawionym
Myśląc zawczasu dobre nie jedynie przed Panem ale i przed ludźmi
Znam człowieka w Pomazańcu przed lat czternastu czy to w ciele nie wiem czy to poza ciałem nie wiem Bóg wie który został porwany taki aż do trzeciego nieba
i znam takiego człowieka czy to w ciele czy to poza ciałem nie wiem Bóg wie
że został porwany do raju i usłyszał nieopisane wypowiedzi których nie które wolno człowiekowi powiedzieć
Paweł wysłannik nie od ludzi ani przez człowieka ale przez Jezusa Pomazańca i Boga Ojca który wzbudził Go z martwych
Teraz bowiem ludzi przekonuję czy Boga czy szukam ludziom przypodobać się jeśli bowiem jeszcze ludziom przypodobałem się Pomazańca niewolnik nie kiedykolwiek byłem
Oznajmiam zaś wam bracia dobrą nowinę która została ogłoszona jako dobra nowina przeze mnie że nie jest według człowieka
ani bowiem ja od człowieka przyjąłem ją ani zostałem nauczony ale przez objawienie Jezusa Pomazańca
Od zaś tych uważających być czymś jakimi dawniej byli nic mi czyni różnicy oblicze Bóg człowieka nie bierze mnie bowiem ci którzy są uważani nic dodatkowo nałożyli
wiedząc że nie jest uznawany za sprawiedliwego człowiek z czynów Prawa jeśli nie przez wiarę Jezusa Pomazańca i my w Pomazańca Jezusa uwierzyliśmy aby zostalibyśmy uznani za sprawiedliwych z wiary Pomazańca i nie z czynów Prawa dlatego że nie zostanie uznany za sprawiedliwego z czynów Prawa każde ciało
zaś Prawo nie jest z wiary ale który uczynił je człowiek będzie żyć w nich
Bracia na wzór człowieka mówię przecież ludzkiego które jest uprawomocnione przymierze nikt odrzuca lub dodaje
Świadczę zaś znowu każdemu człowiekowi dającemu się obrzezać że zobowiązany jest całe Prawo uczynić
Bracia jeśli i wcześniej zostałby wzięty człowiek w jakimś upadku wy duchowi poprawiajcie takiego w duchu łagodności bacząc na siebie aby nie i ty zostałbyś doświadczony
Nie dajcie się zwieść Bóg nie pozwala szydzić z siebie co bowiem jeśli zasiałby człowiek to i będzie żąć
Wrogość w ciele Jego Prawem przykazań w postanowieniach które uznał za bezużyteczne aby tych dwóch stworzyłby w sobie ku jednemu nowemu człowiekowi czyniąc pokój
która w innych pokoleniach nie została oznajmiona synom ludzkim jak teraz została objawiona świętym wysłannikom Jego i prorokom w Duchu
aby dałby wam według bogactwa chwały Jego mocą zostać wzmocnionymi przez Ducha Jego w wewnętrznym człowieku
Dlatego mówi wstąpiwszy na wysokość wziął do niewoli wziętych do niewoli i dał dary ludziom
aby już więcej nie bylibyśmy niemowlęta którzy są rzucani przez fale i które są unoszone dookoła każdym wiatrem nauki w oszustwie ludzi w przebiegłości przy przebiegłości zwiedzenia
by odłożyć wy co do wcześniejszego postępowania starego człowieka tego który jest niszczony według pożądliwości oszustwa
i przyoblec się w nowego człowieka tego według Boga który został stworzony w sprawiedliwości i świętości prawdy
Za to pozostawi człowiek ojca Jego i matkę i zostanie złączony z żoną jego i będą dwoje w ciele jednym
z dobrej woli służący jak Panu a nie ludziom
ale siebie samego uczynił pustym postać niewolnika wziąwszy w podobieństwie ludzi stawszy się a dla postaci został znaleziony jako człowiek
Życzliwość wasza niech zostanie poznana wszystkim ludziom Pan blisko
którego my zwiastujemy napominając każdemu człowiekowi i nauczając każdego człowieka w całej mądrości aby moglibyśmy postawić przy każdego człowieka jako doskonałego w Pomazańcu Jezusie
Uważajcie aby nie ktoś was będzie zniewalającym przez filozofię i pustego oszustwa według przekazu ludzi według elementów świata a nie według Pomazańca
co jest wszystkim ku zniszczeniu zużyciem według przykazań i nauk ludzi
nie kłamcie względem jedni drugich obdarłszy siebie ze starego człowieka razem z postępkami jego
A wszystko co coś jeśli czynilibyście z duszy pracujcie jak dla Pana a nie ludzi
ale tak jak jesteśmy wypróbowani przez Boga by mieć powierzoną dobrą nowinę tak mówimy nie jak ludziom starający się przypodobać ale Bogu badającemu serca nasze
ani szukając od ludzi chwały ani od was ani od innych mogąc w ciężarze być jak Pomazańca wysłannicy
Dla tego i my dziękujemy Bogu nieustannie gdyż przyjąwszy Słowo wieści od nas o Bogu przyjęliście nie Słowo ludzkie ale tak jak jest prawdziwie Słowo Boga które i działa w was wierzących
tych i Pana którzy zabili Jezusa i własnych proroków i nas prześladując i Bogu nie którzy się podobają i wszystkim ludziom przeciwni
Toteż odrzucający nie człowieka odrzuca ale Boga i który dał Ducha Jego Świętego do nas
aby nie ktoś was zwiódłby przez żaden sposób gdyż jeśli nie przyszłoby odstępstwo najpierw i zostałby objawiony człowiek grzechu syn zguby
i aby zostalibyśmy wybawieni z przewrotnych i niegodziwych ludzi nie bowiem wszystkich wiara
Zachęcam więc przede wszystkim być czynione prośby modlitwy wstawiennictwa dziękczynienia za wszystkich ludzi
który wszystkich ludzi chce by zostać zbawionymi i do poznania prawdy przyjść
Jeden bowiem Bóg jeden i pośrednik Boga i ludzi człowiek Pomazaniec Jezus
do tego bowiem i trudzimy się i jesteśmy znieważani że nabyliśmy nadzieję przy Bogu żyjącemu który jest Zbawiciel wszystkich ludzi najbardziej wierzących
Niektórych ludzi grzechy wcześniej jawne są wyprzedzające na sąd za niektórymi zaś i podążają
ciągłe utarczki którzy są zrujnowani ludzi umysłu i którzy są pozbawieni prawdy którzy wnioskują zarobkowanie być pobożność odstąp od takich
zaś chcący wzbogacać się wpadają w próbę i pułapkę i pożądliwości liczne nierozumne i szkodliwe które zatapiają ludzi w zagładę i zgubę
Ty zaś o człowieku Boga przed tymi uciekaj ścigaj zaś sprawiedliwość pobożność wiarę miłość wytrwałość łagodność
Sam mający nieśmiertelność światło zamieszkujący niedostępne którego zobaczył nikt z ludzi ani zobaczyć może któremu szacunek i moc wieczna amen
i co wysłuchałeś ode mnie wobec wielu świadków te podaj wierzącym ludziom którzy zdatni będą i innych nauczać
będą bowiem ludzie samolubni chciwi samochwalcy pyszni bluźnierczy rodzicom nieposłuszni niewdzięczni nieświętobliwi
którym sposobem zaś Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi tak i ci przeciwstawiają się prawdzie ludzie którzy są zgubieni umysłem niewypróbowani o wiarę
niegodziwi zaś ludzie i oszuści będą posuwać się naprzód do gorszego zwodząc i dając się wprowadzić w błąd
aby przygotowany byłby Boga człowiek do każdego czynu dobrego który jest wyposażony
nie zważając ku judejskim baśniom i przykazaniom ludzi odwracających się prawdy
Została pokazana bowiem łaska Boga zbawienna wszystkim ludziom
nikomu bluźnić unikający sporów być życzliwi całą ukazujący łagodność względem wszystkich ludzi
Wierne Słowo i o nich chcę aby ty twierdzić mocno aby rozmyślaliby by dobrymi uczynkami stawać na czele tym którzy uwierzyli Bogu te jest dobre i pożyteczne ludziom
Wywołującego rozłamy człowieka po jednym i drugim napomnieniu odrzucaj
Zaświadczył zaś gdzieś ktoś mówiąc czym jest człowiek że pamiętasz go lub syn człowieka że patrzysz na niego
Każdy bowiem arcykapłan z ludzi który jest brany za ludzi jest ustanawiany względem Boga aby przynosiłby dary zarówno i ofiary za grzechy
Ludzie wprawdzie bowiem na większego przysięgają i każdego dla nich sporu kres ku utwierdzeniu przysięga
I tutaj wprawdzie dziesięciny umierający ludzie przyjmują tam zaś który jest poświadczany że żyje
Prawo bowiem ludzi ustanawia arcykapłanami mających słabość słowo zaś przysięgi po Prawie Syna na wiek który jest uczyniony doskonałym
świętych publiczny sługa i namiotu prawdziwego który rozbił Pan a nie człowiek
I o ile jest odkładane ludziom raz umrzeć po zaś tym sąd
tak że wykazując śmiałość my mówić Pan mi pomocnik i nie będę się bał co uczyni mi człowiek
Nie bowiem niech sądzi człowiek ten że otrzyma coś od Pana
A tak bracia moi umiłowani niech jest każdy człowiek szybki ku usłyszeć powolny ku powiedzieć powolny do gniewu
Chcesz zaś poznać o człowieku pusty że wiara bez dzieł martwa jest
Widzicie zatem że z dzieł jest uznawany za sprawiedliwego człowiek i nie z wiary jedynie
zaś języka nie może z ludzi ujarzmić nieokiełznane złe napełnione jadem śmiercionośnym
Przez niego błogosławimy Boga i Ojca i przez niego przeklinamy ludzi na podobieństwo Boga którzy stali się
Eliasz człowiek był mający podobne doznania nam i modlitwą pomodlił się nie by nie spaść deszcz i nie spadł deszcz na ziemię lata trzy i miesięcy sześć
Dlatego że wszelkie ciało jak trawa i każda chwała człowieka jak kwiat trawy została wysuszona trawa i kwiat jej opadł
Do którego podchodząc Kamienia Żyjącego przez ludzi wprawdzie który jest odrzucony u zaś Boga wybranego kosztownego
gdyż taka jest wola Boga dobro czyniąc zamykać usta nierozsądnych ludzi niemające poznania
ale ukryty serca człowiek w niezniszczalnej łagodności i spokoju ducha który jest przed Bogiem drogocenny
Do już więcej nie ludzkich pożądliwościach ale woli Boga pozostał w ciele żyć czas
W tym bowiem i martwym została ogłoszona dobra nowina aby zostaliby osądzeni wprawdzie według ludzkiego ciała żyliby zaś według Boga w duchu
Nie bowiem woli człowieka zostało przyniesione dawniej proroctwo ale przez Ducha Świętego którzy są niesieni mówili święci Boga ludzie
Skarcenie zaś miał za własne przestępstwo juczne bydlę nieme w ludzkim głosie przemówiwszy powstrzymało proroka szaleństwo
zaś teraz niebiosa i ziemia przez to samo Słowo które są odłożone są dla ognia będąc zachowywani na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi
Jeśli świadectwo ludzi przyjmujemy świadectwo Boga większe jest gdyż to jest świadectwo Boga że świadczył o Synu Jego
Wślizgnęli się bowiem pewni ludzie od dawna którzy są wcześniej zapisani na ten wyrok bezbożni Boga naszego łaskę zamieniający na rozpustę a jedynego Władcę Boga i Pana naszego Jezusa Pomazańca wypierający się
i w środku siedmiu świeczników podobnego Synowi człowieka który jest przyobleczony w sięgającą stóp i który jest przepasany na piersiach pasem złotym
I istota żywa ta pierwsza podobna lwu a ta druga istota żywa podobna cielęciu a ta trzecia istota żywa mająca oblicze jak człowiek a ta czwarta istota żywa podobna orłowi lecącemu
I imię gwiazdy jest nazywane piołun i staje się trzecia część wód w piołunie i liczni z ludzi umarli od wód gdyż zostały uczynione gorzkimi
I zostało powiedziane im aby nie czyniłyby niesprawiedliwości trawie ziemi ani wszelkiego zielonego ani wszelkiemu drzewu jeśli nie ludziom samych którzy nie mają pieczęci Boga na czołach ich
I zostało dane im aby nie zabiliby ich ale aby zostaliby dręczeni miesięcy pięć i męczarnia ich jak męczarnia od skorpiona kiedy raziłby człowieka
I w dniach tych będą szukać ludzie śmierci a nie znajdą jej i będą pragnąć umrzeć a ucieknie śmierć od nich
A podobne formy szarańczy podobne koniom które są przygotowane do wojny i na głowach ich jak wieńce podobne złotu i oblicza ich jak oblicza ludzi
I mają ogony podobne skorpionom i żądła było były w ogonach ich a władza ich uczynić niesprawiedliwość ludziom miesięcy pięć
I zostali rozwiązani czterej zwiastunowie którzy są przygotowani na tę godzinę i dzień i miesiąc i rok aby zabiliby trzecią część ludzi
Przez trzech tych zostali zabici trzecia część ludzi od ognia i od dymu i od siarki wychodzącej z ust ich
A pozostali z ludzi którzy nie zostali zabici w ciosach tych nie opamiętali się od dzieł rąk ich aby nie oddaliby cześć demonom i bożkom złotym i srebrnym i brązowym i kamiennym i drewnianym które ani widzieć może mogą ani słuchać ani chodzić
I w tej godzinie stało się trzęsienie ziemi wielkie i dziesiąta część miasta upadła i zostali zabici w trzęsieniu ziemi imiona ludzi tysięcy siedem a pozostali przestraszonymi stali się i dali chwałę Bogu nieba
I czyni znaki wielkie aby i ogień czyniłby schodzić z nieba na ziemię przed ludźmi
tu mądrość jest mający rozum niech oblicza liczbę zwierzęcia liczba bowiem człowieka jest i liczba jego sześćset sześćdziesiąt sześć
Ci są którzy z kobietami nie zostali splamieni dziewice bowiem są ci są podążający za barankiem gdzie kolwiek szedłby ci zostali wykupieni z ludzi pierwocina Bogu i barankowi
I zobaczyłem i oto chmura biała i na chmurze siedzący podobny Synowi człowieka mającemu na głowie jego wieniec złoty i w ręce Jego sierp ostry
I odszedł pierwszy i wylał czaszę jego na ziemię i stał się wrzód zły i złośliwy na ludzi mających piętno zwierzęcia i obraz jego którzy czczą
I czwarty zwiastun wylał czaszę jego na słońce i zostało dane mu spalić ludzi w ogniu
I zostali spieczeni ludzie upałem wielkim i bluźnili imieniu Boga mającego władzę nad ciosami tymi i nie opamiętali się dać Mu chwałę
I stały się głosy i grzmoty i błyskawice i trzęsienie ziemi stało się wielkie jakie nie stało się od kiedy ludzie stali się na ziemi tak wielkie trzęsienie ziemi tak wielkie
I grad wielki jak ważący talent schodzi z nieba na ludzi i bluźnili ludzie Bogu za cios gradu gdyż wielki jest cios jego bardzo
i cynamonu i kadzideł i olejku i kadzidła i wina i oliwy i czystej mąki pszennej i pszenicy i zwierząt i owiec i koni i rydwanów i ciał i dusz ludzi
I usłyszałem głos wielki z nieba mówiący oto namiot Boga z ludźmi i zamieszka z nimi i oni ludy Jego będą i On Bóg będzie z nimi Bóg ich
I zmierzył mur jego sto czterdzieści cztery łokcie miarą człowieka co jest zwiastuna