Słownik Stronga
G68
ἀγρός
Język:
grecki
Transliteracja:
agrós
Wymowa:
ag-ros'
Definicja:
kraj
- Oryginał: ἀγρός - Transliteracja: Agros - Fonetyczny: ag-ros'
- Definicja:
1. grunty
a. pole, kraj
b. kawałek ziemi, kawałek uprawy
c. gospodarstwa rolne, siedziby wiejskie, sąsiednie przysiółki
- Pochodzenie: z G71 - Wpis TDNT: Brak - Część (części) mowy: rzeczownik Męski - Strong's: Z G71; pole (jako napęd dla bydła); ogólnie kraj; w szczególności gospodarstwo, które jest osadą: - wiejski kawałek ziemi.Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny
Siglum
Treść
i wszelkie zielone pola, przedtem zanim ― stały się na ― ziemi i wszelka trawa pola przedtem zanim ― wyrosła, nie bowiem spuścił deszcz ― JAHWE na ― ziemię, i człowieka nie było do pracy [na] ziemi,
I wyrzeźbił ― JAHWE jeszcze z ― ziemi wszelkie ― dzikie zwierzę ― pola i wszelkie ― skrzydlate ― nieba i przyprowadził je do ― Adama zobaczyłby, jak nazwie je. I wszystkie ― które dał nazwę im Adam, dusza żyjąca, takie imię jej.
I nadał Adam imiona wszelkiemu ― bydłu i wszelkim ― skrzydlatym ― nieba i wszystkim ― dzikim zwierzętom ― pola, zaś Adamowi nie znalazła się pomoc podobna jemu.
Ciernie i osty urosną tobie, i będziesz jeść ― trawę ― pola.
I o odzież co martwicie się? Nauczcie się od ― lilji ― pola jak rosną, nie męczą się i nie przędą.
Jeśli zaś ― trawę ― pola dzisiaj będąca i jutro do pieca wrzucaną ― Bóg tak ubiera, nie wiele więcej was małej wiary?
Inne podobieństwo przedstawił im mówiąc: Podobne stało się ― Królestwo ― Niebios, człowiekowi, który zasiał dobre nasienie w ― polu jego.
Zbliżywszy się zaś ― słudzy ― gospodarza powiedzieli mu: Panie, nie dobre ziarno posiałeś w ― swe pole? Skąd więc ma kąkol?
Inne podobieństwo przedstawił im mówiąc: Podobne jest ― Królestwo ― Niebios ziarnu gorczycy, które wziąwszy człowiek zasiał w ― polu jego.
Wtedy pozostawiwszy ― tłumy przyszedł do ― domu. I zbliżyli się [do] Niego ― uczniowie Jego mówiąc: Wyjaśnij dokładnie nam ― podobieństwo ― [o] kąkolu ― pola.
― Zaś polem jest ― świat. ― Zaś dobre nasienie, to są ― synowie ― Królestwa. ― Zaś kąkolem są ― synowie ― złego.
Podobne jest ― Królestwo ― Niebios skarbowi ukrytemu w ― polu. ― Znalazłszy człowiek ukrył i z ― radości jego odchodzi i sprzedaje ile ma i kupuje ― pole owo.
Interlinearny Przekład Oblubienicy
Siglum
Treść
I o odzienie dlaczego martwcie się zwróćcie uwagę na lilie pola jak wzrastają nie trudzą się ani przędą
Jeśli zaś trawę pola dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzuconą Bóg tak przyodziewa nie wiele bardziej was małej wiary
Inny przykład podał im mówiąc zostało przyrównane Królestwo Niebios człowiekowi który zasiał dobre nasienie na polu jego
Podszedłszy zaś niewolnicy gospodarza powiedzieli mu panie czyż nie dobre nasienie zasiałeś na twoim polu skąd więc ma chwast
Inny przykład podał im mówiąc podobne jest Królestwo Niebios ziarnu gorczycy które wziąwszy człowiek zasiał na polu jego
Wtedy zostawiwszy tłumy przyszedł do domu Jezus i podeszli do Niego uczniowie Jego mówiąc wyjaśnij nam przykład chwastów pola
zaś pole jest świat zaś dobre nasienie tymi są synowie Królestwa zaś chwast są synowie niegodziwego
Znów podobne jest Królestwo Niebios skarbowi który jest ukryty w polu który znalazłszy człowiek ukrył i z radości jego odchodzi i wszystkie ile ma sprzedaje i kupuje pole to
I każdy kto opuścił domy lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na imię moje stokrotnie otrzyma i życie wieczne odziedziczy
zaś zaniedbawszy odeszli ten wprawdzie na własne pole ten zaś do handlu jego
i w polu nie niech zawraca wstecz zabrać szaty jego
Wtedy dwóch będą na polu jeden jest zabrany i jeden jest zostawiony
Naradę zaś wziąwszy kupili za nie pole garncarza na grób obcych
Dlatego zostało nazwane pole to Pole Krwi aż do dzisiaj
I dali je na pole garncarza jak polecił mi Pan
zaś pasący świnie uciekli i oznajmili w mieście i w polach i wyszli zobaczyć co jest które stało się
Rozpuść ich aby odszedłszy do okolicznych pól i wiosek kupiliby sobie chlebów coś bowiem mogliby zjeść nie mają
I kiedy kolwiek wchodził do wiosek lub miast lub pól na rynkach kładli będących słabymi i prosili Go aby i jeśli frędzla płaszcza Jego dotknęliby się a ilu kolwiek dotknęło się Go byli uratowani
Odpowiedziawszy zaś Jezus powiedział amen mówię wam nikt jest który opuścił dom lub braci lub siostry lub ojca lub matkę lub żonę lub dzieci lub pola ze względu na Mnie i dobrą nowinę
Jeśli nie wziąłby stokrotnie teraz w porze tej domów i braci i siostry i matki i dzieci i pola wśród prześladowań i w wieku przychodzącym życie wieczne
A w polu będący nie niech zawraca do tyłu zabrać płaszcz jego
I przymuszają przechodzącego niejakiego Szymona Cyrenejczyka przychodzącego z pola ojca Aleksandra i Rufa aby niósłby krzyż Jego
Po zaś tych dwóm z nich idącym został objawiony w innej postaci idącym na wieś
Zobaczywszy zaś pasący co stało się uciekli i odszedłszy oznajmili w mieście i w wsiach
zaś dzień zaczął chylić się podszedłszy zaś dwunastu powiedzieli Mu rozpuść tłum aby odszedłszy do wokół wiosek i wsi rozłożyliby się i znaleźliby żywność gdyż tu w pustym miejscu jesteśmy
Jeśli zaś trawę w polu dzisiaj będącą i jutro w piec która jest rzucona Bóg tak przyodziewa ile więcej bardziej was małej wiary
I zaczęli z jednej wymawiać się wszyscy pierwszy powiedział mu pole kupiłem i mam konieczność wyjść i by zobaczyć je proszę cię miej mnie który jest wymówiony
I poszedłszy został przyłączony do jednego z obywateli krainy tej i posłał go na wsie jego paść świnie
Był zaś syn jego starszy w polu i gdy przychodzący zbliżył się domu usłyszał muzykę i tańce
Kto zaś z was niewolnika mając orzącego lub pasącego który gdy wszedł z pola powie zaraz przeszedłszy połóż się
W tym dniu który będzie na tarasie i rzeczy jego w domu nie niech zejdzie zabrać je i ten w polu podobnie nie niech zawraca w tył
Dwaj będą w polu jeden zostanie zabrany a inny zostanie zostawiony
I jak odprowadzili Go chwyciwszy Szymona jakiegoś Cyrenejczyka przychodzącego z pola nałożyli mu krzyż by nieść za Jezusa
które jest jego pole sprzedawszy przyniósł pieniądze i położył do stóp wysłanników