Słownik Stronga

G2258

G2258

ἦν

Język:
grecki
Transliteracja:
ēn
Wymowa:
ane
Definicja:
+ zgadzam się

- Oryginał: ἦν

- Transliteracja: En

- Fonetyczny: ane

- Definicja:

1. Byłem itp.

- Pochodzenie: niedoskonały G1510

- Wpis TDNT: Brak

- Część (części) mowy: Czasownik

- Strong's: Niedoskonały z G1510; Ja(ty itd.) was (wast or were): - + zgadzam się być X mają (+ opłata) hold use was (-t) were.


Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub

 

Interlinearny Przekład Oblubienicy

Siglum
Treść
zaś Jezusa Pomazańca narodzenie takie było zostawszy zaręczona bowiem matka jego Maria Józefowi zanim niż zejść się im została znaleziona w łonie mającą z Ducha Świętego
zaś wysłuchawszy króla poszli i oto gwiazda którą zobaczyli na wschodzie wyprzedziła ich aż przyszedłszy stanęła powyżej gdzie było dzieciątko
I był tam aż do śmierci Heroda aby zostałoby wypełnione które zostało powiedziane przez Pana przez proroka mówiącego z Egiptu wezwałem Syna mojego
Sam zaś Jan miał odzienie jego z włosów wielbłąda i pas skórzany wokół biodra jego zaś pożywienie jego było szarańcze i miód dziki
Przechodząc zaś Jezus obok morza Galilei zobaczył dwóch braci Szymona który jest nazywany Piotrem i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
i spadł deszcz i przyszły rzeki i zawiały wiatry i uderzyły dom ten i upadł a był upadek jego wielki
Był bowiem nauczający ich jak władzę mający a nie jak znawcy Pisma
Było zaś daleko od nich stado świń liczne które jest wypasywane
Zobaczywszy zaś tłumy ulitował się nad nimi gdyż byli którzy są osłabiani i którzy są porzuceni jakby owce nie mające pasterza
Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania zjadł których nie które wolno było mu zjeść ani tym z nim jeśli nie kapłanom samym
I oto człowiek był rękę mający uschłą i zapytali Go mówiąc czy wolno w szabaty uleczać aby oskarżyliby Go
Tak jak bowiem był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce tak będzie Syn człowieka w sercu ziemi trzy dni i trzy noce
zaś jedzących było mężów jakby pięć tysięcy bez kobiet i dzieciątek
I oddaliwszy tłumy wszedł na górę na osobności pomodlić się wieczór zaś gdy stał się sam był tam
zaś łódź już pośrodku morza była która jest nękana przez fale był bowiem przeciwny wiatr
zaś jedzących było cztery tysiące mężów bez kobiet i dzieciątek
Usłyszawszy zaś młodzieniec słowo odszedł będąc zasmucony był bowiem mający posiadłości liczne
Zanurzenie Jana skąd było z nieba czy z ludzi zaś rozważali w sobie mówiąc jeśli powiedzielibyśmy z nieba powie nam dla czego więc nie uwierzyliście mu
Innego przykładu posłuchajcie człowiek jakiś był gospodarz który zasadził winnicę i ogrodzeniem ją otoczył i wykopał w niej tłocznię i zbudował wieżę i wynajął ją rolnikom i odjechał
Wtedy mówi niewolnikom jego wprawdzie wesele gotowe jest zaś którzy są zaproszeni nie byli godni
Byli Było zaś u nas siedmiu braci i pierwszy poślubiwszy umarł i nie mając potomstwa zostawił żonę jego bratu jego
Tak jak bowiem byli w dniach przed potopem jedzący i pijący zaślubiający się i którzy za mąż wydawali aż do którego dnia wszedł Noe do arki
Pięć zaś było z nich rozumne i pięć głupie
Powiedział zaś mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
Powiedział mu pan jego dobrze niewolniku dobry i wierny w małych byłeś wierny nad wieloma cię ustanowię wejdź do radości pana twojego
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobre było Mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
I przyszedłszy znajduje ich znów śpiących były bowiem ich oczy które są obciążone
zaś Piotr na zewnątrz usiadł na dziedzińcu i podeszła do Niego jedna służąca mówiąca i Ty byłeś z Jezusem Galilejczykiem
Wyszedłszy zaś on do bramy zobaczyła go inna i mówi tam i ten był z Jezusem Nazarejczykiem
zaś setnik i z nim zachowujący Jezusa zobaczywszy trzęsienie ziemi i to którzy stali się przestraszyli się bardzo mówiąc prawdziwie Boga Syn był Ten
Były zaś tam kobiety liczne z daleka oglądające które podążyły za Jezusem od Galilei służąc Mu
Wśród których była Maria Magdalena i Maria Jakuba i Jozesa matka i matka synów Zebedeusza
Była zaś tam Maria Magdalena i inna Maria siedzące naprzeciw grobu
Był zaś wygląd jego jak błyskawica i odzienie jego białe jakby śnieg
Był zaś Jan który jest przyobleczony włosami wielbłąda i pasem skórzanym wokół biodra jego i jedząc szarańczę i miód dziki
I był tam na pustkowiu dni czterdzieści który jest doświadczany przez szatana i był ze zwierzętami a zwiastunowie służyli Mu
Przechodząc zaś obok Morza Galilejskiego zobaczył Szymona i Andrzeja brata jego zarzucających sieć rybacką w morze byli bowiem rybacy
i byli zdumiewani z powodu nauki Jego był bowiem nauczający ich jak władzę mający a nie jak znawcy Pisma
A był w zgromadzeniu ich człowiek w duchu nieczysty i zakrzyknął
A miasto całe które jest zgromadzone było przy drzwiach
I był głosząc w zgromadzeniach ich w całej Galilei i demony wyrzucając
Ten zaś wyszedłszy zaczął głosić wiele i rozpowiadać słowo tak że już więcej nie On móc jawnie do miasta wejść ale na zewnątrz na pustych miejscach był i przychodzili do Niego zewsząd
A nie mogąc przystąpić do Niego z powodu tłumu zdjęli dach dach gdzie był i wyłupiwszy zsuwają matę na którym sparaliżowany leżał
Byli zaś niektórzy ze znawców Pisma tam siedzący i rozważający w sercach ich
I stało się podczas leżeć przy stole On w domu jego i wielu celników i grzeszników leżeli przy stole razem z Jezusem i uczniami Jego byli bowiem liczni i podążyli za Nim
A byli uczniowie Jana i faryzeusze poszczący i przychodzą i mówią Mu dla czego uczniowie Jana i faryzeusze poszczą zaś Twoi uczniowie nie poszczą
I wszedł znów do zgromadzenia i był tam człowiek która jest wyschnięta mający rękę
I znów zaczął nauczać nad morzem i został zebrany do Niego tłum wielki tak że On wszedłszy do łodzi siedzieć na morzu i cały tłum przy morzu na ziemi był
A opuściwszy tłum przyjmują Go jak był w łodzi i inne zaś łódeczki było były z Nim
A był On na rufie na podgłówku śpiąc i budzą Go i mówią Mu Nauczycielu nie martwi Cię że giniemy
A całą nocą i dniem w górach i w grobowcach był krzycząc i tłukąc się kamieniami
Było zaś tam przy górach stado świń wielkie które jest wypasywane
I pozwolił im zaraz Jezus i wyszedłszy duchy nieczyste weszły w świnie i ruszyło stado w dół zbocza w morze było zaś jakieś dwa tysiące i zostały utopione w morzu
A gdy przeprawił się Jezus w łodzi znowu na drugą stronę został zebrany tłum wielki do Niego a był obok morza
I wyśmiewali Go On zaś wyrzuciwszy wszystkich zabiera ojca dzieciątka i matkę i tych z Nim i wchodzi gdzie było dzieciątko które leży
I zaraz powstała dziewczynka i chodziła była bowiem lat dwunastu i zdumieli się zdumieniem wielkim
I powiedział im chodźcie wy sami na osobno w puste miejsce i wypoczywajcie trochę byli bowiem przychodzący i odchodzący liczni i ani zjeść mieli dogodną porę
I wyszedłszy zobaczył Jezus wielki tłum i ulitował się nad nimi gdyż byli jak owce nie mające pasterza i zaczął nauczać ich wiele
A byli którzy zjedli chleby około pięć tysięcy mężów
A wieczór gdy stał się była łódź na środku morza i On sam na ziemi
A zobaczył ich którzy są męczeni przy wiosłować był bowiem wiatr przeciwny im i o czwartej straży nocy przychodzi do nich chodząc po morzu i chciał przejść obok nich
Nie bowiem zrozumieli o chlebach było bowiem serce ich które jest zatwardzone
Była zaś kobieta Greczynka Syrofenicjanka rodem i prosiła Go aby demona wyrzuciłby z córki jej
Byli zaś tych którzy zjedli jakieś cztery tysiące i rozpuścił ich
I został ukazany im Eliasz z Mojżeszem i byli wspólnie rozmawiający z Jezusem
Nie bowiem wiedział co miałby powiedzieć byli bowiem bardzo przestraszeni
zaś sposępniawszy na to słowo odszedł będąc zasmucanym był bowiem mający posiadłości liczne
Byli zaś w drodze wchodząc do Jerozolimy i był poprzedzającym ich Jezus i byli zdumieni a podążający bali się i wziąwszy z sobą znowu dwunastu zaczął im mówić to co mające Mu spełniać się
A zobaczywszy figowiec daleko mający liście przyszedł jeśli zatem znajdzie coś na nim i przyszedłszy do niego nic znalazł jeśli nie liście nie bowiem była pora fig
Zanurzenie Jana z nieba było czy z ludzi odpowiedzcie Mi
Ale jeśli powiedzielibyśmy z ludzi bali się ludu wszyscy bowiem mieli Jana że istotnie prorok był
Siedmiu więc braci było i pierwszy wziął żonę i umierając nie zostawił potomka
Była zaś Pascha i Przaśniki za dwa dni i szukali arcykapłani i znawcy Pisma jak Go w podstępie chwyciwszy zabiliby
Byli zaś niektórzy oburzając się w sobie i mówiący na co zguba ta olejku stała się
wprawdzie Syn człowieka odchodzi tak jak jest napisane o Nim biada zaś człowiekowi temu przez którego Syn człowieka jest wydawany dobry był mu jeśli nie został zrodzony człowiek ten
I wróciwszy znalazł ich znowu którzy śpią były bowiem oczy ich które są obciążone i nie wiedzieli co Mu odpowiedzieliby
A Piotr z daleka podążył za Nim aż do wewnątrz na dziedziniec arcykapłana i był siedzący razem z podwładnymi i grzejący się przy świetle
Liczni bowiem fałszywie świadczyli przeciw Niemu i zgodne świadectwa nie były
I nawet nie tak zgodne było świadectwo ich
A zobaczywszy Piotra grzejącego się przypatrzywszy się mu mówi i ty z z Nazareńczykiem Jezusem byłeś
Był zaś który jest nazywany Barabasz z buntownikami który jest związany którzy w rozruchu morderstwo uczynili
Była zaś godzina trzecia i ukrzyżowali Go
A był napis przyczyny kary Jego która jest wypisana król Judejczyków
Zobaczywszy zaś setnik obok stojący z przeciwka Jego że w taki sposób zawoławszy wydał ostatnie tchnienie powiedział prawdziwie człowiek ten Syn był Boga
Były zaś i kobiety z daleka oglądające wśród nich była i Maria Magdalena i Maria Jakuba małego i Jozesa matka i Salome
które i gdy był w Galilei podążały za Nim i służyły Mu i inne liczne które weszły razem z Nim do Jerozolimy
A już wieczór gdy stał się skoro był Dzień przygotowania to jest przed szabatem
Przyszedł Józef z Arymatei szanowany radny który i sam był wyczekującym Królestwa Boga ośmieliwszy się wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa
A kupiwszy płótno i zdjąwszy Go owinął płótnem i położył Go w grobowcu który był który jest wyciosany ze skały i zatoczył kamień na otwór wejściowy grobowca
A spojrzawszy do góry oglądają że jest odtoczony kamień był bowiem wielki bardzo
Byli zaś sprawiedliwi oboje przed Bogiem chodzący we wszystkich przykazaniach i przepisach Pana nienaganni
i nie było im dziecko jako że Elżbieta była bezpłodna i oboje będąc posunięci w dniach ich byli
I całe mnóstwo ludu było modlące się na zewnątrz w godzinie kadzenia
I był lud oczekujący Zachariasza i dziwili się w zwlekać on w świątyni
Wyszedłszy zaś nie mógł powiedzieć im i poznali że widzenie widział w świątyni i on był dający znaki im i trwał niemy
i położyli wszyscy którzy usłyszeli w sercu ich mówiąc czym zatem dzieciątko to będzie i ręka Pana była z nim
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane duchem i było na pustkowiach aż do dnia ukazania się go u Izraela
i urodziła Syna jej pierworodnego i owinęła w pieluszki Go i położyła Go w żłobie dlatego że nie było im miejsca w gościnnym pokoju
I pasterze byli w krainie tej nocujący na polu i strzegący strażami nocy przy stadzie ich
I oto był człowiek w Jeruzalem któremu imię Symeon i człowiek ten sprawiedliwy i pobożny wyczekujący zachęty Izraela i Duch Święty był na nim
I był on który jest ostrzeżony przez Ducha Świętego nie zobaczyć śmierci zanim niż zobaczyłby Pomazańca Pana
I był Józef i matka Jego dziwiący się z które są mówione o Nim
I była Anna prorokini córka Fanuela z plemienia Asera ta podchodząca w dniach licznych przeżywszy lat z mężem siedem od dziewictwa jej
zaś dzieciątko wzrastało i było umacniane Duchem które jest wypełniane mądrością a łaska Boga była na Nim
I zszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu i był który jest poddany im i matka Jego strzegła wszystkie wypowiedzi te w sercu jej
A On był Jezus jakby lat trzydzieści zaczynając będący jak było wnioskowane syn Józefa syna Helego
I przyszedł do Nazaretu gdzie był będąc wychowanym i wszedł według będącego zwyczajem Jego w dniu szabatów do zgromadzenia i powstał przeczytać
I został podany Mu zwój Izajasza proroka i rozwinąwszy zwój znalazł miejsce gdzie było które jest napisane
I zwinąwszy zwój oddawszy podwładnemu usiadł i wszystkich w zgromadzeniu oczy były które są wpatrzone ku Niemu
Na prawdę zaś mówię wam liczne wdowy były w dniach Eliasza w Izraelu gdy zostało zamknięte niebo na lat trzy i miesięcy sześć jak stał się głód wielki na całej ziemi
I liczni trędowaci byli za Elizeusza proroka w Izraelu i żaden z nich został oczyszczony jeśli nie Naaman Syryjczyk
i zeszedł do Kapernaum miasta Galilei i był nauczający ich w szabaty
I byli zdumiewani na naukę Jego że z władzą było słowo Jego
I w zgromadzeniu był człowiek mający ducha demona nieczystego i zakrzyknął głosem wielkim
Wstawszy zaś ze zgromadzenia wszedł do domu Szymona teściowa zaś Szymona była która jest ogarnięta gorączką wielką i poprosili Go odnośnie jej
I był głoszący w zgromadzeniach Galilei
Stało się zaś w tłumie napierać na Niego słuchać Słowo Boga i On był stojący przy jeziorze Genezaret
Wszedłszy zaś do jednej z łodzi która była Szymona poprosił Go od ziemi odpłynąć trochę i usiadłszy nauczał z łodzi tłumy
podobnie zaś i Jakub i Jan synowie Zebedeusza którzy byli wspólnicy Szymonowi i powiedział do Szymona Jezus nie bój się od teraz ludzi będziesz żywcem łowiący
On zaś był wycofujący się na pustkowia i modlący się
I stało się w jednym z dni i On był nauczający i byli siedzący faryzeusze i nauczyciele Prawa którzy byli przychodzący z każdej wioski Galilei i Judei i Jeruzalem i moc Pana była ku by uzdrawiać ich
I oto mężowie niosący na łożu człowieka który był który jest sparaliżowany i szukali by Go wnieść i położyć przed Nim
I uczynił przyjęcie wielkie Lewi Mu w domu jego i był tłum celników wielu i innych którzy byli z nimi leżących
Stało się zaś i w inny szabat wejść On do zgromadzenia i nauczać i był tam człowiek i ręka jego prawa była uschła
Stało się zaś w dniach tych wyszedł na górę pomodlić się i był spędzający całą noc na modlitwie do Boga
Setnika zaś jakiś niewolnik źle mający się miał umierać który był mu cenny
Jak zaś zbliżył się ku bramie miasta i oto był wynoszony który zmarł syn jednorodzony matki jego i ona była wdowa i tłum miasta znaczny był z nią
i oto kobieta w mieście która była grzeszna poznawszy że leży w domu faryzeusza przyniósłszy flakonik alabastrowy olejku
Zobaczywszy zaś faryzeusz który zaprosił Go powiedział w sobie mówiąc Ten jeśli był prorok poznał kiedykolwiek kim i jaka kobieta która dotyka Go że grzeszna jest
Dwaj dłużnicy byli wierzycielowi jakiemuś jeden był winien denarów pięćset zaś inny pięćdziesiąt
I kobiety pewne które były które są uleczone z duchów niegodziwych i słabości Maria która jest nazywana Magdalena z której demony siedem wyszedł wyszło
Było zaś tam stado świń znaczne które są wypasywane na górze i poprosiły Go aby pozwoliłby im w nie wejść i pozwolił im
Stało się zaś w wrócić Jezus przyjął Go tłum byli bowiem wszyscy oczekujący Go
gdyż córka jednorodzona była mu jak lat dwanaście i ona umierała w zaś odchodzić On tłumy dusiły Go
Było bowiem jakby mężów pięć tysięcy powiedział zaś do uczniów Jego ułóżcie ich grupami każda pięćdziesiąt
I oto mężowie dwaj wspólnie rozmawiali z Nim którzy byli Mojżesz i Eliasz
zaś Piotr i z nim byli którzy są obciążeni snem ocknąwszy się zaś zobaczyli chwałę Jego i dwóch mężów stojących razem z Nim
Oni zaś nie rozumieli wypowiedzi tej i była która jest ukryta dla nich aby nie pojęliby jej i bali się zapytać Go o wypowiedź tę
i nie przyjęli Go gdyż oblicze Jego było zmierzające ku Jeruzalem
I tej była siostra która jest nazywana Maria która i przysiadłszy u stóp Jezusa słuchała słowo Jego
I był wyrzucający demona i ten był niemy stało się zaś demon gdy wyszedł powiedział niemy i zdziwiły się tłumy
Był zaś nauczający w jednym ze zgromadzeń w szabaty
I oto kobieta była ducha mająca słabości lat dziesięć i osiem i była która jest pochylona i nie mogąca podnieść się w ogóle
I stało się w przyjść On do domu kogoś z przywódców faryzeuszów w szabat by zjeść chleb i oni byli śledzący Go
I oto człowiek jakiś był chory na wodną puchlinę przed Nim
Byli zaś zbliżający się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy by słuchać Go
gdyż ten syn mój martwy był a ożył i który był zgubiony był a został znaleziony i zaczęli być rozweselani
Był zaś syn jego starszy w polu i gdy przychodzący zbliżył się domu usłyszał muzykę i tańce
Zostać rozweselonym zaś i uradować się trzeba było gdyż brat twój ten martwy był i ożył i który był zgubiony był i został znaleziony
Mówił zaś i do uczniów Jego człowiek pewien był bogaty który miał zarządcę i ten został oskarżony przed nim jak trwoniący które są dobytkiem jego
Człowiek zaś pewien był bogaty i zakładał purpurę i cienki len który jest rozweselany co dzień wspaniale
Ubogi zaś pewien był imieniem Łazarz który został rzucony przy bramie jego który jest owrzodzony
i padł na oblicze przy stopach Jego dziękując Mu a on był Samarytanin
mówiąc sędzia pewien był w jakimś mieście Boga nie bojący się i człowieka nie szanujący
Wdowa zaś była w mieście tym i przychodziła do niego mówiąc wymierz sprawiedliwość mi od przeciwnika mojego
On zaś usłyszawszy te zasmucony stał się był bowiem bogaty bardzo
A oni nic z tych zrozumieli i było przesłanie to które jest ukryte przed nimi i nie poznali które są mówione
I oto mąż imieniem który jest nazywany Zacheusz i on był zwierzchnik celników i ten był bogaty
I szukał by zobaczyć Jezusa kto jest i nie mógł od tłumu gdyż wzrostem mały był
I był nauczający co dzień w świątyni zaś arcykapłani i znawcy Pisma szukali Go zniszczyć i pierwsi ludu
Zanurzenie Jana z nieba było czy z ludzi
Siedmiu więc braci było i pierwszy wziąwszy żonę umarł bezdzietny
Był zaś dniami w świątyni nauczający zaś nocami wychodząc nocował na górze która jest nazywana Oliwną
Zobaczywszy zaś go służąca jakaś siedzącego przy świetle i spojrzawszy wprost na niego powiedziała i ten z Nim był
i gdy upłynęła jakby godzina jedna inny ktoś upierał się mówiąc na prawdę i ten z Nim był i bowiem Galilejczyk jest
zaś Herod zobaczywszy Jezusa uradował się bardzo był bowiem chcący od znacznego zobaczyć Go z powodu słuchać wiele o Nim i miał nadzieję jakiś znak zobaczyć przez Niego stający się
który był z powodu rozruchu jakiegoś który stał się w mieście i morderstwa który jest wrzucony do strażnicy
Był zaś i napis który jest napisany nad Nim literami greckimi i łacińskimi i hebrajskimi Ten jest król Judejczyków
Była zaś jakby godzina szósta i ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej
Zobaczywszy zaś setnik to co stało się oddał chwałę Bogu mówiąc istotnie człowiek ten sprawiedliwy był
ten nie był zgadzający się z postanowieniem i postępowaniem ich z Arymatei miasta Judejczyków który i oczekiwał i on Królestwa Boga
I zdjąwszy je owinął je płótnem i położył je w grobowcu wykutym w skale gdzie nie był jeszcze nikt który jest położony
I dzień był Dzień Przygotowania i szabat świtał
Które były towarzyszące zaś i kobiety które były razem przychodzące z Nim z Galilei oglądały grobowiec i jak zostało położone ciało Jego
Były zaś Magdalena Maria i Joanna i Maria Jakuba i pozostałe z nimi które mówiły do wysłanników te
I oto dwaj z nich byli idący w tym samym dniu do wioski która jest oddalona stadiów sześćdziesiąt od Jeruzalem której imię Emaus
i powiedzieli do siebie czyż nie serce nasze które jest zapalone było w nas jak mówił nam w drodze i jak otwierał nam Pisma
I byli przez cały w świątyni chwaląc i błogosławiąc Boga amen
Na początku było Słowo a Słowo było u Boga i Bóg był Słowo
Ono było na początku u Boga
W Nim życie było a życie było światło ludzi
Nie był on światło ale jedynie zaświadczyłby o świetle
Było światło prawdziwe które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat
Na świecie był i świat przez Niego stał się i świat Go nie poznał
Jan świadczy o Nim i wołał mówiąc Ten był o którym powiedziałem Ten za mną który przychodzi przede mną stał się bo pierwszy ode mnie był
A ci którzy są wysłani byli z faryzeuszów
Te w Betabarze stało się za Jordanem gdzie był Jan który zanurza
Ten jest o którym ja powiedziałem za mną przychodzi mąż który przede mną stał się bo pierwszy ode mnie był
Mówi im przychodźcie a zobaczcie przyszli i zobaczyli gdzie pozostaje i u Niego pozostali dnia tego godzina zaś była jak dziesiąta
Był Andrzej brat Szymona Piotra jeden z tych dwóch którzy usłyszeli od Jana i którzy podążyli za Nim
Był zaś Filip z Betsaidy z miasta Andrzeja i Piotra
A dnia trzeciego wesele stało się w Kanie Galilejskiej i była matka Jezusa tam
Były zaś tam stągwie kamienne sześć które są umieszczone zgodnie z oczyszczeniem Judejczyków mieszczących każda miar dwie lub trzy
A blisko była Pascha judejska i udał się do Jerozolimy Jezus
Gdy zaś był w Jerozolimie w czasie Paschy w święto wielu uwierzyło w imię Jego widząc Jego znaki które czynił
i dlatego nie potrzebę miał aby ktoś zaświadczyłby o człowieku sam bowiem poznał co było w człowieku
Był zaś człowiek z faryzeuszów Nikodem imię mu przywódca judejski
To zaś jest sąd że światło przychodzi na świat i umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło był były bowiem niegodziwe ich czyny
Był zaś i Jan zanurzającym w Ainon blisko Salim gdyż wody wiele było tam i przychodzili i byli zanurzani
Jeszcze nie bowiem był który jest wrzucony do strażnicy Jan
I przyszli do Jana i powiedzieli mu Rabbi ten który był z tobą za Jordanem o którym ty świadczyłeś oto On zanurza i wszyscy przychodzą do Niego
Była zaś tam studnia Jakuba więc Jezus który jest strudzony od podróży usiadł tak przy studni godzina była jakby szósta
Przyszedł więc Jezus znów do Kany Galilejskiej gdzie uczynił z wody wino i był pewien dworzanin królewski którego syn był słaby w Kapernaum
Po tych było święto judejskie i wszedł Jezus do Jerozolimy
Był zaś jakiś człowiek tam trzydzieści i osiem lat mający w słabości
i zaraz stał się zdrowy człowiek i podniósł matę swoją i chodził był zaś szabat w tym dniu
On był lampa która jest zapalona i świecąca wy zaś chcieliście rozweselić się do godziny w świetle Jego
Była zaś blisko Pascha święto judejskie
Powiedział zaś Jezus uczyńcie by ludzie rozłożyć się było zaś trawy wiele w tym miejscu rozłożyli się więc mężczyźni liczbą jakby pięć tysięcy
Następnego dnia tłum stojący po drugiej stronie morza zobaczywszy że łódeczka inna nie była tam jeśli nie jedna ta do której weszli uczniowie Jego i że nie wszedł razem z uczniami Jego Jezus do łódeczki ale sami uczniowie Jego odeszli
Jeśli więc widzielibyście Syna człowieka wstępującego gdzie był wcześniej
Było zaś blisko święto judejskie Święto Namiotów
I szemranie liczne o Nim było w tłumach ci wprawdzie mówili że dobry jest inni zaś mówili nie ale zwodzi tłum
To zaś powiedział o Duchu którego mieli wziąć ci którzy wierzą w Niego jeszcze nie bowiem był Duch Święty gdyż Jezus jeszcze nie został wsławiony
Czyż Pismo powiedziało że z nasienia Dawida i z Betlejem wioski gdzie był Dawid Pomazaniec przychodzi
Odpowiedzieli i powiedzieli Mu ojciec nasz Abraham jest mówi im Jezus jeśli dzieci Abrahama byliście dzieła Abrahama uczyniliście kiedykolwiek
Powiedział im Jezus jeśli Bóg Ojciec wasz był miłowaliście kiedykolwiek Mnie Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę ani bowiem od siebie przyszedłem ale On Mnie wysłał
Wy z ojca oszczercy jesteście i w pożądliwościach ojca waszego chcecie czynić on morderca był od początku i w prawdzie nie pozostał gdyż nie jest prawda w nim gdy mówiłby kłamstwo z własnych mówi gdyż kłamca jest i ojciec jego
więc sąsiedzi i widujący go przedtem że niewidomy był mówili nie to jest siadujący i żebrzący
Był zaś szabat gdy błoto uczynił Jezus i otworzył jego oczy
Mówili więc z faryzeuszów niektórzy Ten człowiek nie jest od Boga bo szabatu nie zachowuje inni mówili jak może człowiek grzeszny takie znaki czynić i rozdarcie było wśród nich
Nie uwierzyli więc Judejczycy o nim że niewidomy był i przejrzał aż kiedy zawołali rodziców jego tego który przejrzał
Zawołali więc z drugi raz człowieka który był niewidomy i powiedzieli mu oddaj chwałę Bogu my wiemy że człowiek ten grzeszny jest
Jeśli nie był On z Boga nie mógł czynić nic
Powiedział im Jezus jeśli niewidomi byliście nie kiedykolwiek mieliście grzechu teraz zaś mówicie że widzimy więc grzech wasz trwa
Taką przypowieść powiedział im Jezus oni zaś nie poznali czym było co mówił im
Stało się Stały się zaś poświęcenia w Jerozolimie i zima była
I odszedł znów za Jordan na miejsce gdzie był Jan przedtem zanurzając i pozostał tam
A wielu przyszło do Niego i mówiło że Jan wprawdzie znaku uczynił żadnego wszystkie zaś ile powiedział Jan o Tym prawdziwe było
Był zaś pewien będący słabym Łazarz z Betanii z wioski Marii i Marty siostry jej
Była zaś Maria tą która namaściła Pana olejkiem i która wytarła stopy Jego włosami jej której brat Łazarz był słaby
Gdy więc usłyszał że jest słaby wtedy wprawdzie pozostał w którym był miejscu dwa dni
Była zaś Betania blisko Jerozolimy jak na stadiów piętnaście
Powiedziała więc Marta do Jezusa Panie jeśli byłeś tutaj brat mój nie kiedykolwiek zmarł
Jeszcze nie zaś przyszedł Jezus do wioski ale był w miejscu gdzie spotkała Go Marta
więc Maria gdy przyszła gdzie był Jezus zobaczywszy Go upadła do stóp Jego mówiąc Mu Panie jeśli byłeś tu nie kiedykolwiek umarł mój brat
Jezus więc znów będąc rozrzewniony w sobie przychodzi do grobowca była zaś grota i kamień leżał na niej
Podnieśli więc kamień gdzie był ten który zmarł który jest położony zaś Jezus podniósł oczy w górę i powiedział Ojcze dziękuję Ci że wysłuchałeś Mnie
Była zaś blisko Pascha judejska i weszli liczni do Jerozolimy z krainy przed Paschą aby oczyściliby siebie
Więc Jezus przed sześcioma dniami od Paschy przyszedł do Betanii gdzie był Łazarz który zmarł którego wzbudził z martwych
Uczynili więc Mu wieczerzę tam i Marta służyła zaś Łazarz jednym był z leżących przy stole razem z Nim
Powiedział zaś to nie że o ubogich martwił się on ale że złodziej był i sakiewkę miał i które jest rzucane zabierał
Tych zaś nie poznali uczniowie Jego początkowo ale gdy został wsławiony Jezus wtedy zostało im przypomniane że te było o Nim które są napisane i te uczynili Mu
Byli zaś pewni Grecy z wchodzących aby oddaliby cześć w święto
Potem leje wodę do miski i zaczął myć stopy uczniów i wycierać ręcznikiem którym był którym jest przepasany
Był zaś leżący jeden z uczniów Jego na piersi Jezusa którego miłował Jezus
Wziąwszy więc kawałek on zaraz wyszedł była zaś noc
Jeśli ze świata byliście świat kiedykolwiek co własne lubił że zaś ze świata nie jesteście ale Ja wybrałem was ze świata dla tego nienawidzi was świat
Objawiłem Twoje imię ludziom których dałeś Mi ze świata Twoimi byli i Mi ich dałeś i Słowo Twoje zachowali
Te powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami Jego na drugą stronę potoku Cedron gdzie był ogród do którego wszedł On i uczniowie Jego
Szymon więc Piotr mając miecz wyciągnął go i uderzył arcykapłana niewolnika i odciął mu ucho prawe było zaś imię niewolnika Malchos
i zaprowadzili Go do Annasza najpierw był bowiem teść Kajfasza który był arcykapłan roku tego
Był zaś Kajfasz tym który doradził Judejczykom że jest korzystne by jeden człowiek zginąć za lud
Podążał za zaś Jezusem Szymon Piotr i inny uczeń zaś uczeń ten był znany arcykapłanowi i wszedł razem z Jezusem na dziedziniec arcykapłana
zaś Piotr stał przy drzwiach na zewnątrz wyszedł więc uczeń ten inny który był znany arcykapłanowi i powiedział odźwiernej i wprowadził Piotra
Stali zaś niewolnicy i podwładni ognisko czyniąc bo zimno było i grzali się był zaś z nimi Piotr stojący i grzejący się
Był zaś Szymon Piotr stojący i grzejący się powiedzieli więc mu czy i ty z uczniów Jego jesteś wyparł się ten i powiedział nie jestem
Prowadzą więc Jezusa od Kajfasza do pretorium było zaś rano i oni nie weszli do pretorium aby nie zostaliby skalani ale aby zjedliby Paschę
Odpowiedzieli i powiedzieli mu jeśli nie był On złoczyńca nie kiedykolwiek ci wydaliśmy Go
Odpowiedział Jezus Królestwo moje nie jest ze świata tego jeśli ze świata tego było Królestwo moje podwładni kiedykolwiek moi walczyli aby nie zostałbym wydany Judejczykom teraz zaś Królestwo moje nie jest stąd
Wykrzyknęli więc znów wszyscy mówiąc nie Tego ale Barabasza był zaś Barabasz bandyta
Odpowiedział Jezus nie masz władzy żadnej nade Mną jeśli nie była ci która jest dana z góry dla tego wydający Mnie tobie większy grzech ma
Był zaś Dzień Przygotowania Paschy godzina zaś około szósta i mówi Judejczykom oto król wasz
Napisał zaś i napis Piłat i położył na krzyżu było zaś które jest napisane Jezus Nazarejczyk król Judejczyków
Ten więc napis liczni czytali Judejczycy gdyż blisko było miasta miejsce gdzie został ukrzyżowany Jezus i było które jest napisane po hebrajsku grecku łacinie
więc żołnierze gdy ukrzyżowali Jezusa wzięli szaty Jego i uczynili cztery części każdemu żołnierzowi część i tuniką była zaś tunika bez szwu od góry tkana przez całą
więc Judejczycy skoro Dzień Przygotowania był aby nie pozostałoby na krzyżu ciała w szabat był bowiem wielki dzień ten Szabat poprosili Piłata aby zostałyby połamane ich golenie i zostaliby usunięci
Był zaś w miejscu gdzie został ukrzyżowany ogród i w tym ogrodzie grobowiec nowy w którym jeszcze nie nikt został położony
Tam więc ze względu na Dzień Przygotowania Judejczyków gdyż blisko był grobowiec położyli Jezusa
i chustę która była na głowie Jego nie z płótnami leżącą ale osobno która jest zwinięta na jednym miejscu
Będąc więc wieczorem dnia tego pierwszego dnia tygodni i drzwi które są zamknięte gdzie byli uczniowie którzy są zebrani z powodu strachu przed Judejczykami przyszedł Jezus i stanął na środku i mówi im pokój wam
Tomasz zaś jeden z dwunastu który jest nazywany Didymos nie był z nimi gdy przyszedł Jezus
A po dniach ośmiu znów byli wewnątrz uczniowie Jego i Tomasz z nimi przychodzi Jezus drzwi gdy są zamknięte i stanął na środku i powiedział pokój wam
Byli razem Szymon Piotr i Tomasz który jest nazywany Didymos i Natanael z Kany Galilejskiej i synowie Zebedeusza i inni z uczniów Jego dwaj
Mówi więc uczeń ten którego miłował Jezus do Piotra Pan jest Szymon więc Piotr usłyszawszy że Pan jest okrycie przepasał był bowiem nagi i rzucił się w morze
zaś inni uczniowie łódeczką przybili nie bowiem byli daleko od ziemi ale około z łokci dwieście ciągnąc sieć z rybami
Amen amen mówię ci gdy byłeś młodszy przepasywałeś się i chodziłeś gdzie chciałeś gdy zaś zestarzałbyś się wyciągniesz ręce twoje i inny ciebie przepasze i poprowadzi gdzie nie chcesz
I jak patrzącymi wprost byli w niebo idącego Go i oto mężowie dwaj stanęli przy nich w szacie białej
I gdy weszli wstąpili do sali na piętrze gdzie byli pozostając zarówno Piotr i Jakub i Jan i Andrzej Filip i Tomasz Bartłomiej i Mateusz Jakub syn Alfeusza i Szymon ten zapaleniec i Judasz syn Jakuba
Ci wszyscy byli trwającymi niezłomnie jednomyślnie w modlitwie i prośbie razem z kobietami i Marią matką Jezusa i z braćmi Jego
I w dniach tych wstawszy Piotr w środku uczniów powiedział był zarówno tłum imion na tym samym jak sto dwadzieścia
że który jest zaliczony był z nami i dostał w udziale dziedzictwo posługi tej
I w być wypełnionym dniu Pięćdziesiątnicy byli wszyscy jednomyślnie na tym samym
I stał się nagle z nieba dźwięk tak jak niosącego się wiatru gwałtownego i wypełnił cały dom gdzie byli siedząc
Byli zaś w Jeruzalem zamieszkujący Judejczycy mężowie pobożni z każdego narodu pod niebem
którego Bóg wzbudził rozwiązawszy bóle śmierci ponieważ nie było możliwe być chwyconym On przez nią
Byli zaś trwającymi niezłomnie w nauce wysłanników i wspólnocie i łamaniu chleba i modlitwach
Wszyscy zaś wierzący byli na tym samym i mieli wszystkie wspólne
Poznawali zarówno go że ten był do jałmużny siedzący przy Pięknej bramie świątyni i zostali napełnieni zdumieniem i oszołomieniem z powodu tego co zdarzyło się mu
i położyli im ręce i umieścili do strzeżenia do jutra był bowiem wieczór już
i Annasza arcykapłana i Kajfasza i Jana i Aleksandra i ilu byli z rodu arcykapłańskiego
Oglądając zaś Piotra śmiałość i Jana i chwyciwszy że ludzie niewykształceni są i niezaznajomieni dziwili się poznawali zarówno ich że z Jezusem byli
Lat bowiem był liczniejszych niż czterdzieści człowiek na którym stał się znak ten uzdrowienia
I gdy poprosili oni zostało wstrząśnięte miejsce w którym byli którzy są zebrani i zostali napełnieni wszyscy Duchem Świętym i mówili Słowo Boga ze śmiałością
zaś mnóstwo tych którzy uwierzyli było serce i dusza jedna i ani jeden coś będące dobytkiem jego mówił własne być ale było im wszystkie wspólne
I wielką mocą oddawali świadectwo wysłannicy o powstaniu Pana Jezusa łaska zarówno wielka była nad wszystkimi nimi
Przez zaś ręce wysłanników stawał się stawały się znaki i cuda w ludzie liczne i byli jednomyślnie wszyscy w Portyku Salomona
A patriarchowie pozazdrościwszy Józefa oddali do Egiptu i był Bóg z nim
W tej porze został zrodzony Mojżesz i był miły Bogu ten został karmiony miesiące trzy w domu ojca jego
I został wychowany Mojżesz całą mądrością Egipcjan był zaś mocny w słowach i w czynach
Namiot świadectwa był ojcom naszym na pustkowiu tak jak zarządził Ten mówiący Mojżeszowi uczynić go według wzoru który zobaczył
Saul zaś był zgadzający się z zabiciem jego stało się zaś w tym dniu prześladowanie wielkie na zgromadzenie w Jerozolimie wszyscy zarówno byli rozproszeni po krainach Judei i Samarii oprócz wysłanników
zaś Szymon i on uwierzył i zostawszy zanurzonym był trwającym niezłomnie przy Filipie oglądając zarówno moce i znaki stające się był zdumiony
Jeszcze nie bowiem był na nikogo z nich spadający jedynie zaś którzy są zanurzeni byli w imię Pana Jezusa
I wstawszy poszedł i oto mąż Etiopczyk eunuch władca Kandaki królowej Etiopczyków który był nad całym skarbem jej który przyszedł mając zamiar oddać cześć w Jeruzalem
był zarówno wracający i siedzący na rydwanie jego czytał proroka Izajasza
zaś urywek Pisma który czytał był ten jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek wobec tego który strzyże Go niemy tak nie otwiera ust Jego
I był dni trzy nie widzący i nie zjadł ani pił
Był zaś pewien uczeń w Damaszku imieniem Ananiasz i powiedział do niego Pan w widzeniu Ananiaszu zaś powiedział oto ja Panie
I był z nimi wchodzący i wychodzący w Jeruzalem i mówiąc otwarcie w imieniu Pana Jezusa
Znalazł zaś tam człowieka pewnego Eneasza imieniem od lat ośmiu leżącego na macie który był który jest sparaliżowany
W Joppie zaś pewna była uczennica imieniem Tabita która tłumacząc jest nazywana Dorkas ta była pełna dobrych dzieł i jałmużn które czyniła
Mąż zaś pewien był w Cezarei imieniem Korneliusz setnik z kohorty która jest nazywana italską
A następnego dnia weszli do Cezarei zaś Korneliusz był oczekujący ich zwoławszy do siebie krewnych jego i koniecznych przyjaciół
Jezusa z Nazaretu jak namaścił Go Bóg Duchem Świętym i mocą który przyszedł dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich którzy są wyzyskiwani przez oszczercę gdyż Bóg był z Nim
Byli zaś niektórzy z nich mężowie Cypryjczycy i Cyrenejczycy którzy wszedłszy do Antiochii mówili do Greków głosząc dobrą nowinę Pana Jezusa
i była ręka Pana z nimi wielka zarówno liczba która uwierzyła nawróciła się do Pana
gdyż był mąż dobry i pełny Ducha Świętego i wiary i został przyłączony tłum dość liczny dla Pana
A zobaczywszy że podobające się jest Judejczykom dodał ująć i Piotra były zaś dni Przaśników
wprawdzie więc Piotr był strzeżony w strażnicy modlitwa zaś była żarliwa stająca się przez zgromadzenie do Boga za nim
Gdy zaś zamierzał go wyprowadzić Herod nocy tej był Piotr który jest uśpiony pomiędzy dwoma żołnierzami który jest związany łańcuchami dwoma strażnicy zarówno przed drzwiami strzegli strażnicy
Uświadomiwszy sobie zarówno przyszedł do domu Marii matki Jana który jest przezywany Markiem gdzie byli dość liczni którzy są zgromadzeni i modlący się
Gdy stał się zaś dzień był zamęt nie mały wśród żołnierzy co zatem z Piotrem stało się
Był zaś Herod gniewający się na Tyryjczyków i Sydończyków jednomyślnie zaś byli obecni przy nim i przekonawszy Blasta tego nad sypialnią króla prosili o pokój z powodu być karmioną ich kraina przez królewską
Byli zaś niektórzy w Antiochii w będącym zgromadzeniu prorocy i nauczyciele zarówno Barnaba i Symeon ten który jest nazywany Niger i Lucjusz Cyrenejczyk Manaen zarówno Heroda tetrarchy współwychowanek i Saul
który był razem z prokonsulem Sergiuszem Pawłem mężem rozumnym ten przywoławszy Barnabę i Saula poszukał usłyszeć Słowo Boga
Powiedziawszy otwarcie zaś Paweł i Barnaba powiedzieli wam było konieczne najpierw zostać powiedziane Słowo Boga skoro zaś zaś odtrącacie je i nie godnymi sądzicie siebie samych wiecznego życia oto jesteśmy odwróceni do pogan
Słuchając zaś poganie radowali się i chwalili Słowo Pana i uwierzyli ilu byli którzy są wskazani do życia wiecznego
Zostało rozdarte zaś mnóstwo miasta i ci wprawdzie byli z Judejczykami ci zaś razem z wysłannikami
I tam byli głoszącymi dobrą nowinę
Nazwali zarówno wprawdzie Barnabę Zeusem zaś Pawła Hermesem skoro zaś on był przewodzący słowem
A stamtąd odpłynęli do Antiochii skąd byli którzy są przekazani łasce Boga do dzieła które wypełnili
Przyszedł zaś do Derbe i Listry i oto uczeń pewien był tam imieniem Tymoteusz syn kobiety pewnej judejskiej wiernej ojca zaś Greka
I widzenie przez noc zostało ukazane Pawłowi mąż pewien był Macedończyk stojąc zachęcając go i mówiąc przeszedłszy do Macedonii pomóż nam
Przewędrowawszy zaś Amfipolis i Apollonię przyszli do Tesaloniki gdzie było zgromadzenie Judejczyków
Ci zaś byli szlachetniej urodzeni od tych w Tesalonice którzy przyjęli Słowo z całą gotowością co dzień rozsądzając Pisma czy oby miało się te tak
I przez to że uprawiającym to samo rzemiosło być pozostawał u nich i pracował byli bowiem wytwórcami namiotów rzemiosłem
I przeszedłszy stamtąd przyszedł do domu kogoś imieniem Justus czczącego Boga którego dom był graniczący ze zgromadzeniem
Gdy zamierza zaś Paweł otwierać usta powiedział Galion do Judejczyków jeśli wprawdzie więc było bezprawie jakieś lub niegodziwe przestępstwo niegodziwe o Judejczycy co do słowa kiedykolwiek znosiłem was
Ten był który jest pouczany o drodze Pana i wrząc duchem mówił i nauczał uważnie o Panu wiedząc jedynie o zanurzeniu Jana
Było zaś wszystkich mężów jakby dwunastu
Byli zaś pewni synowie Scewy Judejczyka arcykapłana siedem to czyniący
I naskakując na nich ten człowiek w którym był duch niegodziwy i zapanowawszy nad nimi okazał siłę na nich tak że nadzy i którzy są poranieni wymknąć się z domu tego
Inni wprawdzie więc inne coś krzyczeli było bowiem zgromadzenie które jest zdumione i większość nie wiedziała czego ze względu na zeszli się
Były zaś lampy dość liczne w sali na piętrze gdzie byli którzy są zebrani
My zaś wcześniej poszedłszy na statek zostaliśmy wyprowadzonymi do Assos stamtąd zamierzając brać do góry Pawła tak bowiem było które jest zarządzone zamierzając on iść pieszo
Osądził bowiem Paweł przepłynąć obok Efez żeby nie stałoby się mu spędzić czas w Azji spieszył się bowiem jeśli możliwe było mu Dzień Pięćdziesiątnicy stać się w Jerozolimie
Ukazawszy się zaś Cyprowi i pozostawiwszy go z lewej strony płynęliśmy do Syrii i byliśmy prowadzeni w dół do Tyru tam bowiem był statek wyładowujący ładunek
Temu zaś były córki dziewice cztery prorokujące
Byli bowiem widzącymi wcześniej Trofima Efezjanina w mieście z nim którego wnioskowali że do świątyni wprowadził Paweł
zaraz więc odstąpili od niego ci zamierzający go przesłuchiwać i trybun zaś przestraszył się poznawszy że Rzymianin jest i że był go związując
Było zaś więcej niż czterdzieści tych sprzysiężenie czyniących
Ledwo zarówno żeglując wzdłuż niej przyszliśmy do miejsca pewnego które jest nazywane piękne przystanie któremu blisko było miasto Lasea
aż do bowiem Prawa grzech był na świecie grzech zaś nie jest zaliczany nie będąc Prawo
Wdzięczność zaś Bogu że byliście niewolnicy grzechu byliście posłuszni zaś z serca względem którego zostaliście przekazani wzoru nauki
Gdy bowiem niewolnicy byliście grzechu wolni byliście sprawiedliwości
i tacy jacyś byliście ale obmyliście się ale zostaliście poświęceni ale zostaliście uznani za sprawiedliwych w imieniu Pana Jezusa i w Duchu Boga naszego
Nie chcę zaś wam nie rozumieć bracia że ojcowie nasi wszyscy pod chmurą byli i wszyscy przez morze przeszedł przeszli
i wszyscy ten sam napój duchowy wypili pili bowiem z duchowej podążającej skały ta zaś skała był Pomazaniec
Wiecie że poganie byliście do bożków niemych jak kolwiek byliście prowadzeni którzy są odprowadzani
Jeśli zaś było wszystkie jeden członek gdzie ciało
O zaś Apollosie brata wielce zachęciłem go aby przyszedłby do was z braćmi i w ogóle nie była wola aby teraz przyszedłby przyjdzie zaś kiedy miałby dogodną porę
Jako że Bóg był w Pomazańcu świat pojednujący z sobą samym nie liczący im upadków ich i Tym który umieścił w nas Słowo pojednania
jedynie zaś słyszącymi byli że ten który prześladuje nas wcześniej teraz głosi dobrą nowinę wiary którą wcześniej niszczył
Od zaś tych uważających być czymś jakimi dawniej byli nic mi czyni różnicy oblicze Bóg człowieka nie bierze mnie bowiem ci którzy są uważani nic dodatkowo nałożyli
Gdy zaś przyszedł Piotr do Antiochii w twarz mu przeciwstawiłem się gdyż który jest obwiniony był
więc Prawo przeciw obietnicom z Boga nie oby stało się jeśli bowiem zostało dane Prawo mogące ożywić istotnie kiedykolwiek z Prawa było uznanie za sprawiedliwego
Kto więc był szczęście wasze świadczę bowiem wam że jeśli możliwe oczy wasze wyłupiwszy kiedykolwiek daliście mi
że byliście w porze tej bez Pomazańca którzy są obcy obywatelstwu Izraela i obcy przymierzom obietnicy nadziei nie mający i bezbożni w świecie
byliście bowiem niegdyś ciemnością teraz zaś światło w Panu jak dzieci światła postępujcie
skoro zaś tęskniącym był wszystkich was i niepokojąc się dlatego że usłyszeliście że był słaby
Ale które było mi zyski te uznałem ze względu na Pomazańca za stratę
wymazawszy ten na nas list długów postanowień który był przeciwny nam i go podniósł ze środka przybiwszy gwoździem go do krzyża
i uwolniłby tych ilu w strachu przed śmiercią przez całe żyć winni byli niewoli
jeszcze bowiem w lędźwi ojca był gdy wyszedł na spotkanie mu Melchisedek
Jeśli wprawdzie więc doskonałość przez lewickie kapłaństwo było lud bowiem z powodu niego otrzymał prawo jaka jeszcze potrzeba by według porządku Melchisedeka innego powstawać kapłana i nie według porządku Aarona być nazywanym
Jeśli wprawdzie bowiem był na ziemi ani kiedykolwiek byłby kapłan będących kapłanami przynoszący według Prawa dary
Jeśli bowiem pierwsze to było nienaganne nie kiedykolwiek drugiego było szukane miejsce
których nie był godny świat na pustkowiach którzy są przymuszeni do błąkania się po i górach i jaskiniach i szczelinach ziemi
i tak straszne było to które jest pokazane Mojżesz powiedział bardzo przestraszony jestem i drżący
przypatrzył się bowiem sobie samemu i odszedł i zaraz zapomniał jaki był
Eliasz człowiek był mający podobne doznania nam i modlitwą pomodlił się nie by nie spaść deszcz i nie spadł deszcz na ziemię lata trzy i miesięcy sześć
Byliście bowiem jak owce które są zwodzone ale zostaliście nawróceni teraz do Pasterza i Doglądającego dusz waszych
Lepiej bowiem było im nie poznawać drogi sprawiedliwości niż poznawszy odwrócić się od które zostało przykazane im świętego przykazania
Nie ukrywają bowiem sami tego chcąc że niebiosa były od dawna i ziemia z wody i przez wody która stanęła razem przez Boga Słowo
Co było od początku co słyszeliśmy co widzieliśmy oczyma naszymi co zobaczyliśmy i ręce nasze dotknęły o Słowie życia
a życie zostało objawione i widzieliśmy i świadczymy i oznajmiamy wam życie wieczne które było u Ojca i zostało objawione nam
Z nas wyszli ale nie byli z nas jeśli bowiem byli z nas pozostali kiedykolwiek z nami ale aby zostałyby ujawnione że nie są wszyscy z nas
nie tak jak Kain z niegodziwego był i zabił brutalnie brata jego i dzięki czemu zabił brutalnie go ponieważ czyny jego niegodziwe był były zaś brata jego sprawiedliwe
Jan siedmiu zgromadzeniom w Azji łaska wam i pokój od Tego który jest i był i który przychodzi i od siedmiu duchów które jest są przed tronem Jego
Ja jestem alfa i omega początek i koniec mówi Pan który jest i był i który przychodzi Wszechmogący
A siedzący był podobny widzeniem kamieniowi jaspisowi i karneolowi i tęcza naokoło tronu podobna widzeniu szmaragdu
I cztery istoty żywe jedno po sobie miały po skrzydeł sześć naokoło i z wewnątrz będące pełnymi oczu i odpoczynku nie mają dniem i nocą mówiąc Święty Święty Święty Pan Bóg Wszechmogący był i który jest i przychodzący
I zobaczyłem i usłyszałem głos zwiastunów wielu dookoła tronu i istot żywych i starszych i była liczba ich dziesiątki tysięcy dziesiątków tysięcy i tysiące tysięcy
I miały włosy jak włosy kobiet a zęby ich jak lwów były
I mają ogony podobne skorpionom i żądła było były w ogonach ich a władza ich uczynić niesprawiedliwość ludziom miesięcy pięć
I wziąłem mały zwój z ręki zwiastuna i zjadłem go i był w ustach moich jak miód słodki a gdy zjadłem go został uczyniony gorzkim żołądek mój
mówiąc dziękujemy Ci Panie Boże Wszechmogący Temu który jest i był i którzy przychodzi że wziąłeś moc twoją wielką i zakrólowałeś
I zwierzę które zobaczyłem było podobne panterze i stopy jego jak niedźwiedzia i usta jego jak usta lwa i dał mu smok moc jego i tron jego i władzę wielką
I usłyszałem zwiastuna wód mówiącego sprawiedliwy Panie jesteś który jesteś i byłeś i który będziesz świętobliwy że te osądziłeś
A kobieta była która jest okryta purpurą i szkarłatem i która jest wyzłocona złotem i kamieniem drogim i perłami mająca złoty kielich w ręce jej który jest pełen ohyd i nieczystości nierządu jej
Zwierzę które zobaczyłeś było i nie jest i ma wychodzić z otchłani i na zgubę odchodzić i zdziwią się zamieszkujący na ziemi których nie jest napisane są napisane imiona na zwoju życia od założenia świata patrzący na zwierzę które jakoś było i nie jest chociaż jest
A zwierzę które było i nie jest i on ósmym jest i od siedmiu jest i ku zgubie odchodzi
I światło lampy nie zostałoby ukazane w tobie jeszcze i głos oblubieńca i oblubienicy nie zostałby usłyszany w tobie już gdyż kupcy twoi byli dostojnicy ziemi gdyż w czarze twoim zostały zwiedzione wszystkie narody
I był budulec mur jego jaspis i miasto złoto czyste podobne szkłu czystemu
i dwanaście bram dwunastoma perłami po jednej każda brama była z jednej perły a plac miasta złoto czyste jak szkło przezroczyste