Słownik Stronga
G3824
παλιγγενεσία
- Definicja:
1. nowe narodziny, reprodukcja, odnowa, rekreacja, regeneracja
a. stąd odnowa, odrodzenie, wytworzenie nowego życia poświęconego Bogu, radykalna zmiana zdania na lepsze. Słowo często używane na oznaczenie przywrócenia rzeczy do jej nieskazitelnego stanu, jej renowacji, jako odnowy lub przywrócenia życia po śmierci
b. odnowa ziemi po potopie
c. odnowa świata, która nastąpi po jego zniszczeniu przez ogień, jak nauczali stoicy
d. sygnał i chwalebna przemiana wszystkich rzeczy (w niebie i na ziemi) na lepsze, przywrócenie pierwotnego i doskonałego stanu rzeczy, które istniały przed upadkiem naszych pierwszych rodziców, których Żydzi szukali w związku z przyjściem Mesjasza i którego chrześcijanie oczekiwali w związku z widzialnym powrotem Jezusa z nieba.
e. inne zastosowania
1. przywrócenia Cycerona do rangi i fortuny po jego odwołaniu z wygnania
2. o przywróceniu narodu żydowskiego po wygnaniu
3. odzyskiwania wiedzy przez wspomnienie
- Pochodzenie: z G3825 i G1078 - Wpis TDNT: 12:26,1 - Część (części) mowy: Rzeczownik żeński - Strong's: Z G3825 i G1078; (duchowy) odrodzenie (stan lub akt), które jest (w przenośni) odnowienie duchowe; specyficznie mesjańska odbudowa:- regeneracja.Więcej w słowniku Blue Letter Bible lub Bible Hub
Nowodworski Przekład Interlinearny