Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Uwspółcześniona Biblia Gdańska*

Księga Psalmów

Psalm 74

  Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? Czemu płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?    Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.    Pospiesz na miejsce ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!    Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.    Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.    A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.    Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i obaliwszy na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.    Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.    Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to ma trwać.    Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? Czy wróg będzie wiecznie bluźnił przeciwko twemu imieniu?    Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?    Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.    Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.    Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.    Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.    Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.    Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.    Pamiętaj o tym, że wróg zelżył ciebie, JAHWE, a głupi lud urągał twemu imieniu.    Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.    Zważ na twoje przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne są siedlisk przemocy.    Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.    Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, którą co dzień wyrządza ci głupiec.    Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Updated Gdansk Bible – UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
eBible.org
Polish — Polski

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible