Literacki

Uwspółcześniona Biblia Gdańska*

Ewangelia Mateusza

Autor:
Apostoł Mateusz.
Czas:
Ok. 60 r. po Chr.
Miejsce:
Antiochia (w Syrii).
Cel:
Uzasadnienie, na podstawie Starego Przymierza, że Jezus z Nazaretu jest posłanym przez Boga Chrystusem i Królem.
Temat:
Jezus z Nazaretu — Chrystus i Król.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Księga rodu Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.    Abraham spłodził Izaaka, a Izaak spłodził Jakuba, a Jakub spłodził Judę i jego braci.    A Juda spłodził z Tamar Faresa i Zarę, a Fares spłodził Ezroma, a Ezrom spłodził Arama.    A Aram spłodził Aminadaba, a Aminadab spłodził Naasona, a Naason spłodził Salmona.    A Salmon spłodził z Rachab Booza, a Booz spłodził z Rut Obeda, a Obed spłodził Jessego.    A Jesse spłodził króla Dawida, a król Dawid spłodził Salomona z tej, która była żoną Uriasza.    A Salomon spłodził Roboama, a Roboam spłodził Abiasza, a Abiasz spłodził Azę.    A Aza spłodził Jozafata, a Jozafat spłodził Jorama, a Joram spłodził Ozjasza.    A Ozjasz spłodził Joatama, a Joatam spłodził Achaza, a Achaz spłodził Ezechiasza.    A Ezechiasz spłodził Manassesa, a Manasses spłodził Amona, a Amon spłodził Jozjasza.    A Jozjasz spłodził Jechoniasza i jego braci w czasie uprowadzenia do Babilonu.    A po uprowadzeniu do Babilonu Jechoniasz spłodził Salatiela, a Salatiel spłodził Zorobabela.    A Zorobabel spłodził Abiuda, a Abiud spłodził Eliakima, a Eliakim spłodził Azora.    A Azor spłodził Sadoka, a Sadok spłodził Achima, a Achim spłodził Eliuda.    A Eliud spłodził Eleazara, a Eleazar spłodził Matana, a Matan spłodził Jakuba.    A Jakub spłodził Józefa, męża Marii, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.    Tak więc wszystkich pokoleń od Abrahama aż do Dawida jest czternaście; a od Dawida aż do uprowadzenia do Babilonu — pokoleń czternaście; a od uprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa — pokoleń czternaście.    A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy Maria, jego matka, została zaślubiona Józefowi, zanim się zeszli, okazało się, że jest brzemienna z Ducha Świętego.    Ale Józef, jej mąż, będąc sprawiedliwym i nie chcąc jej zniesławić, chciał ją potajemnie oddalić.    A gdy o tym rozmyślał, oto anioł Pana ukazał mu się we śnie i powiedział: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony. To bowiem, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego.    I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.    A to wszystko się stało, aby się wypełniło, co powiedział Pan przez proroka:    Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, co się tłumaczy: Bóg z nami.    Wtedy Józef, obudziwszy się ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał anioł Pana, i przyjął swoją żonę.    Ale nie obcował z nią, dopóki nie urodziła swego pierworodnego syna, któremu nadał imię Jezus. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Updated Gdansk Bible – UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
eBible.org
Polish — Polski

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible