Uwspółcześniona Biblia Gdańska - Ewangelia Marka :: Kościół Chrześcijan Baptystów w Nowym Dworze Mazowieckim

Literacki

Uwspółcześniona Biblia Gdańska^*

Ewangelia Marka

Rozdział 15

1. Wczesnym rankiem naczelni kapłani, naradziwszy się razem ze starszymi, uczonymi w Piśmie i całą Radą, związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi. 2. A Piłat zapytał go: Czy ty jesteś królem Żydów? On mu odpowiedział: Ty sam to mówisz. 3. I oskarżali go naczelni kapłani o wiele rzeczy, ale on nic nie odpowiedział. 4. Wtedy Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak wiele zeznają przeciwko tobie. 5. Jezus jednak nic nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił. 6. Na święto miał on zwyczaj wypuszczać im jednego więźnia, o którego prosili. 7. A był jeden, zwany Barabaszem, więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo. 8. I tłum zaczął wołać i prosić, żeby zrobił to, co zawsze dla nich robił. 9. Lecz Piłat im odpowiedział: Chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów? 10. Wiedział bowiem, że naczelni kapłani wydali go z zawiści. 11. Ale naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby raczej wypuścił im Barabasza. 12. A Piłat znowu im odpowiedział: Cóż więc chcecie, abym uczynił z tym, którego nazywacie królem Żydów? 13. A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go! 14. Wtedy Piłat zapytał: Cóż on złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Ukrzyżuj go! 15. Piłat więc, chcąc zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał im na ukrzyżowanie. 16. Żołnierze wprowadzili go do sali, czyli do ratusza, i zwołali cały oddział. 17. Potem ubrali go w purpurę, a uplótłszy koronę z cierni, włożyli mu na głowę. 18. I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów! 19. Bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a upadając na kolana, oddawali mu pokłon. 20. A gdy go wyszydzili, zdjęli z niego purpurę, ubrali go w jego własne szaty i wyprowadzili na ukrzyżowanie. 21. I przymusili przechodzącego obok niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł jego krzyż. 22. I przyprowadzili go na miejsce zwane Golgotą, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki. 23. Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął. 24. A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, by rozstrzygnąć, co kto ma wziąć. 25. A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali. 26. Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów. 27. I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie. 28. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców. 29. A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz; 30. Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża! 31. Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może. 32. Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani. 33. A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej. 34. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? — co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? 35. A niektórzy ze stojących tam ludzi, usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza. 36. Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć. 37. A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha. 38. I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu. 39. A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym. 40. Były tam też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome. 41. One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. Było też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy. 42. A ponieważ był dzień przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór; 43. Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. 44. A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł. 45. I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi. 46. Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień. 47. A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible

Przekład interlinearny

Przekład dosłowny

Przekład literacki

Przekład dynamiczny