Literacki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Uwspółcześniona Biblia Gdańska*

I Księga Samuela
(I Samuela)

Autor:
Samuel, Natan, Gad oraz inni autorzy i redaktorzy na przestrzeni wieków (na co może wskazywać 1Krn 29:29-30).
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: ok. 1122-1010 r. p. Chr., tj. od wydarzeń związanych z narodzinami Samuela do śmierci Saula; (2) mniejsze jednostki literackie mogą pochodzić z okresu Samuela, o dalszych redakcjach świadczy np. 1Sm 27:6.
Miejsce:
Ziemia Izraela.
Cel:
Ukazanie Bożego działania w okresie formowania się monarchii w Izraelu.
Temat:
Bóg i kształtowanie się monarchii w Izraelu.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Był pewien człowiek z Ramataim-Sofim, z góry Efraim, imieniem Elkana, syn Jerochama, syna Elihu, syna Tochu, syna Sufa Efratejczyka.    Miał on dwie żony, jednej było na imię Anna, a drugiej — Peninna. Peninna miała dzieci, Anna zaś była bezdzietna.    Człowiek ten co roku udawał się ze swego miasta, aby oddać cześć i złożyć ofiarę JAHWE zastępów w Szilo. Tam byli dwaj synowie Helego, Chofni i Pinchas, kapłani JAHWE.    A gdy nadszedł dzień, w którym Elkana składał ofiarę, dał swojej żonie Peninnie oraz wszystkim jej synom i córkom części z ofiary;    Ale Annie dał jedną wyborną część, gdyż miłował Annę, choć JAHWE zamknął jej łono.    Jej przeciwniczka zaś bardzo jej dokuczała, aby tylko ją rozgniewać z tego powodu, że JAHWE zamknął jej łono.    I tak Elkana czynił każdego roku, a ilekroć Anna przychodziła do domu JAHWE, w ten sposób Peninna jej dokuczała. Ta zaś płakała i nie jadła.    Wtedy Elkana, jej mąż, powiedział do niej: Anno, czemu płaczesz? Dlaczego nie jesz? Czemu tak smuci się twoje serce? Czy ja nie jestem dla ciebie lepszy niż dziesięciu synów?    I gdy najedli się, i napili w Szilo, Anna wstała. A kapłan Heli siedział na krześle przy odrzwiach świątyni JAHWE.    A ona, z goryczą w duszy, modliła się do JAHWE i strasznie płakała.    I złożyła ślub, mówiąc: JAHWE zastępów, jeśli wejrzysz na utrapienie swojej służącej i wspomnisz na mnie, i nie zapomnisz swojej służącej, ale dasz swej służącej męskiego potomka, wtedy oddam go JAHWE na wszystkie dni jego życia, a brzytwa nie dotknie jego głowy.    A gdy długo modliła się przed JAHWE, Heli przypatrywał się jej ustom.    Lecz Anna mówiła w swym sercu i tylko jej wargi się poruszały, ale jej głosu nie było słychać. Heli sądził więc, że jest pijana.    I Heli powiedział do niej: Jak długo będziesz pijana? Wytrzeźwiej od swego wina.    Anna zaś odpowiedziała: Nie, mój panie. Jestem kobietą utrapionego ducha. Nie piłam ani wina, ani mocnego napoju, lecz wylałam swoją duszę przed JAHWE.    Nie uważaj swojej służącej za kobietę Beliala, gdyż z nadmiaru troski i smutku aż dotąd mówiłam.    Wtedy Heli odpowiedział: Idź w pokoju, a niech Bóg Izraela spełni twoją prośbę, którą zaniosłaś do niego.    I powiedziała: Niech twoja służąca znajdzie łaskę w twoich oczach. I ta kobieta poszła swoją drogą, i jadła, a jej twarz już nie była smutna.    Nazajutrz wstali wcześnie rano, pokłonili się przed JAHWE, wrócili się i przybyli do swego domu w Rama. I Elkana obcował z Anną, swoją żoną, a JAHWE wspomniał na nią.    I gdy się wypełniły dni potem, jak Anna poczęła, urodziła syna i nadała mu imię Samuel, gdyż mówiła: Uprosiłam go u JAHWE.    Potem ten człowiek, Elkana, wraz z całym swoim domem udał się, aby złożyć JAHWE doroczną ofiarę oraz wypełnić swój ślub.    Lecz Anna nie poszła, bo mówiła swemu mężowi: Nie pójdę, aż dziecko będzie odstawione od piersi, potem je zaprowadzę, żeby ukazało się przed JAHWE i zostało tam na zawsze.    Jej mąż Elkana odpowiedział: Czyń to, co ci się wydaje słuszne; pozostań, aż go odstawisz. Niech tylko JAHWE utwierdzi swoje słowo. Kobieta pozostała więc i karmiła piersią swego syna, aż do odstawienia go od piersi.    A gdy go odstawiła, wzięła go ze sobą wraz z trzema cielcami, z jedną efą mąki i bukłakiem wina i przyprowadziła go do domu JAHWE w Szilo; a dziecko było małe.    I zabili cielca, i przyprowadzili dziecko do Heliego.    A ona powiedziała: Proszę, mój panie! Jak żyje twoja dusza, mój panie, to ja jestem tą kobietą, która stała tu przy tobie, modląc się do JAHWE.    Prosiłam o to dziecko i JAHWE spełnił moją prośbę, którą zaniosłam do niego.    Dlatego też oddaję je JAHWE. Na wszystkie dni jego życia zostaje oddane JAHWE. I oddał tam pokłon JAHWE. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Updated Gdansk Bible – UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
eBible.org
Polish — Polski

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible