Powiedziałem (sobie):* Wespnę się na palmę, zerwę wiązkę jej daktyli!** Niech mi twoje piersi będą jak kiście winogron i woń twojego oddechu jak zapach moreli,***[*Lub: pomyślałem; אָמַר (’amar), mówienie odnosi się często, metonimicznie, do procesu myślowego i do spontanicznej decyzji z niego wynikającej (10 20:11;10 26:9;10 44:28; 20 2:14; 40 24:11; 80 4:4; 90 20:4, 26; 100 5:6;100 12:22; 120 5:11).][**Daktyle nie spadają same. Trzeba się po nie wspiąć. Trzeba się również wspiąć dla zapylenia kwiatów na palmie daktylowej – drzewa „męskie” i „żeńskie” rosną bowiem osobno, 260 7:9L.][***morele, ּתַּפּוחַ (tappuach), 260 7:9L.]