Dynamiczny

Nowa Biblia Gdańska


Wprowadzenie

Nowa Biblia gdańska – protestancki przekład Pisma Świętego na język polski, dokonany z inicjatywy Śląskiego Towarzystwa Biblijnego. Podstawą przekładu stała się Biblia gdańska, której tekst jest uwspółcześniany i konfrontowany z innymi źródłami.

Charakterystyka

Zaletą przekładu są przypisy informujące o różnicach między poszczególnymi opracowaniami Biblii. W wielu wypadkach zachowano dosłowną transkrypcję imion. Zmianie tradycyjnej nazwy na dosłowną uległy również nazwy ksiąg biblijnych (m.in. zamiast Dzieje Apostolskie – Dokonania Apostołów w Panu Jezusie Chrystusie; zamiast Kaznodzieja Salomonowy – Księga Koheleta). Tłumaczenie obejmuje protestancki kanon Pisma Świętego (bez ksiąg deuterokanonicznych uważanych przez protestantów za apokryfy).

Krytyka

Tłumaczenie jest krytykowane przez biblistów za udziwnione, miejscami tendencyjne sposoby tłumaczenia tekstu biblijnego.

Tekst przekładu miejscami drastycznie różni się od innych popularnych przekładów Biblii. Przykładowo fragment z Ewangelii Łukasza 9:23 zawierający apel Jezusa skierowany do potencjalnych uczniów mówiący o „codziennym braniu na siebie swojego krzyża” przetłumaczony jest następująco: „Zaś do wszystkich mówił: Jeśli ktoś chce iść za mną, niech się wyrzeknie samego siebie i niech co dzień odrzuci swój krzyż, i niech mi towarzyszy.”.

Organizacja „Śląskie Towarzystwo Biblijne” zachowuje w tajemnicy i nie ujawnia danych osobowych autorów, zwłaszcza tłumaczy. Z tej przyczyny wśród konserwatywnych, ewangelicznych protestantów jest podnoszona kwestia wiarygodności przekładu.

Źródła przekładu

Nowy Testament przetłumaczono z języków oryginalnych na podstawie zbioru greckich manuskryptów, znanych jako Textus receptus, przy czym tłumacze przyznają, że ich znajomość greki jest słaba. W „Dzienniku Ucznia” - blogu dotyczącym prac nad tłumaczeniem - tłumacze napisali: „Po pierwsze, po co to nowe tłumaczenie oraz dlaczego my, ludzie słabo znający hebrajski i grekę, podjęliśmy się tej pracy?”

Stary Testament opracowany został na bazie trzech źródeł:

  • Biblii gdańskiej, w której uwspółcześniono pisownię i gramatykę,
  • hebrajsko-polskiego przekładu Tanach – dokonanego w XIX wieku przez Izaaka Cylkowa,
  • greckiego tekstu Septuaginty.

Nie korzystano zatem z oryginalnego tekstu hebrajskiego.

Wydania

Twórcy przekładu nie zastrzegli do niego praw autorskich, a cały przekład udostępniają w Internecie.

Nowa Biblia gdańska ukazała się w całości drukiem w roku 2012, wydana przez wydawnictwo Szaron.


Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Nowa Biblia Gdańska

przekład

Śląskiego Towarzystwa Biblijnego

2012

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible - www.ph4.org