Powiedział mu też: Powiedz jej, proszę: Oto ze względu na nas zadałaś sobie tę całą troskę.* Co można dla ciebie uczynić? Czy masz coś do powiedzenia królowi lub dowódcy zastępu? A (ona) odpowiedziała: Mieszkam (tu) wśród mojego ludu.**[*Lub: potraktowałaś nas z tak wielką troską (l. szacunkiem), אֵלֵינּו אֶת־ּכָל־ הַחֲרָדָה הַּזֹאת הִּנֵה חָרַדְּתְ .][**Mieszkam (tu) wśród mojego ludu, יֹׁשָבֶתּבְתֹוְך אָנֹכִי עַּמִי , idiom: (1) mieszkam wśród swoich przyjaciół; (2) czuję się tutaj bezpieczna.]

Już przez Gehaziego Elizeusz wyraził jej wdzięczność, kazał przekazać, że docenia troskę, którą im okazała. Kiedy więc przyszła, zapytał: Czy moglibyśmy coś dla ciebie zrobić? Może moglibyśmy powiedzieć coś królowi lub dowódcy wojska? Dziękuję — odpowiedziała. — Mieszkam tu wśród swoich i czuję się bezpieczna.

Wtedy mu rzekł: Powiedz jej: Oto troszczysz się i starasz się o wszystkie nasze potrzeby. Co chcesz, abym dla ciebie uczynił? Czy można przemówić za tobą do króla lub dowódcy wojska? Odpowiedziała: Ja mieszkam pośród swojego ludu.

Tedy mu rzekł: Powiedz jej: Oto pieczołujesz a starasz się o wszystki nasze potrzeby; cóż chcesz, abym ci uczynił? Maszże jaką potrzebę u króla, albo u hetmana wojska? A ona rzekła: W pośrodku ludu mego mieszkam.

Rzekł do niego: Proszę, powiedz jej: Oto podjęłaś dla nas te wszystkie starania. Co można uczynić dla ciebie? Czy może przemówić słowo za tobą do króla lub do dowódcy wojska? Odpowiedziała: Ja mieszkam pośród swego ludu.

Rzekł jeszcze do niego: Powiedz jej: Oto sprawiłaś sobie z powodu nas cały ten kłopot, co można dla ciebie uczynić? Czy można wstawić się za tobą do króla lub do dowódcy wojsk? A ona odpowiedziała: Mieszkam pośród swojego ludu.

Polecił mu: Proszę, powiedz jej: Ty zatroszczyłaś się o wszystkie nasze potrzeby! Co można zrobić dla ciebie? Może wstawić się za tobą u króla lub u dowódcy wojska? Odpowiedziała: Mieszkam pośród swojego ludu.

zwrócił się do swojego sługi: „Powiedz jej: «Cały ten trud podjęłaś dla nas. Co można więc dla ciebie zrobić? Czy wstawić się za tobą do króla albo do dowódcy wojska?»”. Ona jednak odparła: „Mieszkam przecież pośród mego ludu!”.

Rzekł do niego: - Spytaj jej: Oto troszczysz się o wszystkie te nasze potrzeby, co [chcesz], aby dla ciebie uczynić? Może trzeba przemówić za tobą do króla lub dowódcy wojska? Odpowiedziała: - Ja mieszkam wśród swoich ludzi.

І той сказав йому: Скажи ж до неї: Ось ти здивувала нас всім цим дивом. Що треба тобі зробити? Чи є в тебе слово до царя, чи до володаря сили? Вона ж сказала: Я живу серед мого народу.

Następnie rzekł do niego: Powiedz jej: Oto nabawiłaś się dla nas całego tego kłopotu. Co dla ciebie uczynić? Czy przemówić w twej sprawie u króla, albo dowódcy wojska? Jednak ona odparła: Żyję spokojne wśród moich współplemieńców.

Potem rzekł do niego: ”Powiedz jej, proszę: ʼOto ty ze względu na nas narzuciłaś sobie tak wielkie ograniczenie. Co należałoby dla ciebie uczynić? Czy trzeba w jakiejś sprawie przemówić za tobą do króla albo do dowódcy wojska?ʼ” Na to rzekła: ”Mieszkam pośród swojego ludu”.