Kogoś* jednak nie odetnę ci od mego ołtarza, by nie zgasić twych oczu** i nie pogrążyć twej duszy,*** lecz cały przyrost twego domu – ci umrą jako mężczyźni.**** *****[*Zachowanym okazał się Abiatar, zob. 90 22:20; 110 2:26-27; 300 1:1.][**by nie zgasić twych oczu, ָך ־ לְכַּלֹות אֶת־עֵינֶי , idiom: by nie odebrać ci resztek nadziei.][***Wg G: a (pewnego) mężczyzny nie odetnę ci od mojego ołtarza, aby zaćmić jego oczy i wylać jego duszę, wszyscy zaś pozostali z twego domu padną od miecza ludzi, καὶ ἄνδρα οὐκ ἐξολεθρεύσω σοι ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου ἐκλιπεῖν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ καταρρεῖν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ πᾶς περισσεύων οἴκου σου πεσοῦνται ἐν ῥομφαίᾳ ἀνδρῶν.][****Lub: ci wymrą w wieku męskim l. pomrą jak zwykli śmiertelni; wg 4QSam a : padną od miecza ludzi, יפולו֯ בחרב אנשים ; wg G: padną od miecza ludzi, πεσοῦνται ἐν ῥομφαίᾳ ἀνδρῶν.][*****90 22:18-20]