Lecz jeśli córka kapłana zostanie wdową lub (zostanie) odprawiona, a nie ma nasienia i wraca do domu swojego ojca, jak w swojej młodości, to będzie jadła z chleba ojca, lecz żaden obcy nie będzie z niego jadł.

Lecz jeśli zostanie wdową albo się rozwiedzie, a nie ma potomstwa i wraca do domu ojca, podobnie jak w swojej młodości, to będzie korzystać z ojcowskiego stołu, żaden obcy jednak nie będzie z niego korzystał.

Jeśli zaś córka kapłana zostanie wdową albo zostanie oddalona przez męża i nie ma dzieci, a wróci do domu swego ojca jak w swojej młodości, to będzie mogła jeść chleb swego ojca, lecz żaden obcy nie będzie z niego jadł.

Gdyby zaś córka kapłańska wdową została, albo odrzuconą była od męża, i dziatek nie miała, a wróciłaby się w dom ojca swego, tak jako w dzieciństwie swem, chleb ojca swego jeść będzie; ale żaden obcy jeść z niego nie będzie.

Ale jeśli wdowa abo odrzucona i bez dziatek wróci się do domu ojca swego, jako panienką zwykła była, będzie jeść pokarmy ojca swego. Wszelki obcy jeść z nich nie ma wolności.

Jednakże córka kapłana, która owdowiała albo została porzucona, a nie ma dzieci, i wróciła do domu ojca, będzie mogła jeść z pokarmu należnego jej ojcu, tak jak za młodych lat. Ale żaden niepowołany nie będzie go jadł!

Jeżeli córka kapłana owdowieje lub zostanie porzucona, a nie ma potomstwa i wraca do domu swojego ojca, to będzie jadła z pokarmu ojca swojego tak jak w swojej młodości, lecz żaden obcy jeść z niego nie będzie.

Gdyby jednak córka kapłana owdowiała albo została porzucona, a była bezdzietna i wróciła do domu ojca, wtedy będzie mogła spożywać z pokarmu przynależnemu jej ojcu, tak jak za młodych lat. Żaden mężczyzna spoza rodu kapłańskiego nie może go spożywać.

Ale córka kapłana, która owdowiała lub została porzucona i nie ma dzieci, a powróciła do domu swojego ojca, będzie mogła korzystać z jego pokarmu, tak jak w swojej młodości. Lecz żaden świecki jeść go nie może.

Jeśli jednak córka kapłana, która zostanie wdową albo będzie odesłana, a nie mając dzieci powróci do domu ojca, jak za młodych lat będzie jadała jego chleb. (Tylko obcy bowiem nie może go jeść).

Jeżeli córka kohena zostanie wdową [po mężu, który nie był kohenem], albo rozwiedzie się [z takim mężem] i nie ma potomstwa, może wrócić do domu swojego ojca [i] jak w młodości, z pożywienia [wyznaczonych darów] jej ojca może jeść. Żaden nieuprawniony, [ten, kto nie jest kohenem], nie zje [z wyznaczonych darów, ale kohen, który jest w żałobie, może jeść z wyznaczonego daru].

І дочка священика, якщо буде вдовою чи відпущеною, а насіння не буде в неї, повернеться до батьківського дому, так як в молодості своїй, їстиме з хлібів свого батька. І ніякий чужинець не їстиме з них.

Ale jeśli córka kapłana zostanie wdową lub rozwiedzioną, nie mając potomstwa, i powróci do domu ojca jak w swej młodości, może jeść chleb swego ojca; lecz żaden obcy nie może się nim żywić.