- Transliteracja: Ethelothreskeia

- Fonetyczny: eth-el-oth-race-ki'-ah

- Definicja:

1. dobrowolne, arbitralne nabożeństwo

a. kult, który ktoś przepisuje i wymyśla dla siebie, wbrew treści i naturze wiary, która powinna być skierowana do Chrystusa

b. powiedział o źle ukierunkowanej gorliwości i praktykach ascetycznych

- Pochodzenie: z G2309 i G2356

- Wpis TDNT: 05:35,3

- Część (części) mowy: Rzeczownik żeński

- Strong's: Od G2309 i G2356; dobrowolna (arbitralna i nieuzasadniona) pobożność, która jest świętością:- będzie czcić.