Oto wszystkie kobiety, które pozostały w domu króla Judy, zostały wyprowadzone do książąt króla Babilonu i oto mówiły: Zwabili cię i przemogli cię twoi przyjaciele,* (a gdy) ugrzęzły w błocie twoje nogi, cofnęli się wstecz.[*twoi przyjaciele, ׁשְֹלמֶָך אַנְׁשֵי : idiom: ludzie twojego pokoju l. ludzie życzący ci szczęścia, zob. 300 20:10; 230 41:10; Ab 7.]