A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był człowiekiem znającym się na łowach, człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym,* mieszkającym w namiotach.[*spokojny, ּתָם (tam), słowo oznacza też nienaganność, niewinność i doskonałość, w G: naturalny, ἄπλαστος.]