Kogo nie stać na datek, wybiera (kawałek) niepróchniejącego drewna, szuka* sobie zręcznego rzemieślnika, by sporządził bożka, który by się nie przewracał.**[*niepróchniejącego (...) szuka, יִרְקַב (...) יְבַּקֶש : w 1QIsa a : ירבק (...) ובשקלו (met. spółgłosek rdzennych).][**510 17:29]

A kto na to za biedny, bierze drewno bez próchna, szuka lepszego w rzemiośle i zleca mu sporządzenie bożka, który by się nie przewracał.

A ten, który dla ubóstwa nie ma co ofiarować, obiera drzewo, któreby nie próchniało, i rzemieślnika umiejętnego sobie szuka, aby wygotował bałwana rytego, któryby się nie poruszył.

Mocne drewno a niepróchniałe obrał; rzemiesłnik mądry patrzy, jakoby postawił bałwana, który by się nie poruszył.

Kogo nie stać na taką ofiarę, wybiera drzewo nie próchniejące; stara się o biegłego rzeźbiarza, żeby trwały posąg wystawić.

Kogo z powodu ubóstwa na to nie stać, obiera sobie drzewo nie próchniejące, wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika, aby sporządził bałwana rytego, który się nie chwieje.

Ten, kto chce ofiarować taki dar, wybiera drewno, które nie próchnieje; wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika, aby zrobił mu posąg bożka, który się nie chwieje.

[(41,6)] Jeden pomaga drugiemu i mówi do swego kolegi: ”Pracuj dzielnie!” [(41,7)] więc rzeźbiarz popędza złotnika, a ten, co młotkiem wygładza - kującego na kowadle; o spojeniu mówi: ”Jest dobre!” Wzmacnia [odlew] gwoźdźmi, aby się nie ruszał. (20) Kto jest zbyt biedny na taką ofiarę, wybiera drzewo, które nie próchnieje; wyszukuje sobie sprawnego rzeźbiarza, by zrobił mu bożka, który się nie chwieje.

Albo podarunek, co naraża na niebezpieczeństwo? Bo wybiera się drzewo, które by nie próchniało i szuka się zdolnego rzemieślnika, by przygotował trwałą rzeźbę.

Wybiera na daninę jakieś drzewo, drzewo, które nie jest spróchniałe. Wyszukuje sobie zdolnego rzemieślnika, żeby przygotować rzeźbiony wizerunek, którym nic nie zachwieje.