Abiatarowi natomiast, kapłanowi, król powiedział: (Do) Anatot! Idź na swoje pola, bo zasłużyłeś na śmierć,* lecz nie uśmiercę cię w dniu dzisiejszym, gdyż nosiłeś skrzynię** Pana,*** Boga**** JHWH, przed Dawidem, moim ojcem, i wycierpiałeś wszystko, co wycierpiał mój ojciec.[*zasłużyłeś na śmierć, אִיׁש מָוֶת אָּתָה , idiom: bo jesteś człowiekiem śmierci.][**G dod.: przymierza, τῆς διαθήκης.][***Brak w klk Mss G S.][****Boga : występuje w klk Mss po JHWH.]

A do kapłana Abiatara król powiedział: Idź do Anatot, do swojej posiadłości, gdyż zasłużyłeś na śmierć. Dziś jednak nie zabiję cię, ponieważ nosiłeś arkę PANA przed Dawidem, moim ojcem, i ponieważ wycierpiałeś wszystko, co mój ojciec wycierpiał.

A do Abijatara kapłana rzekł król: Idź do Anatot, do osiadłości twojej, albowiemeś mężem śmierci; wszakże cię dziś nie zabiję, gdyżeś nosił skrzynię Pańską przed Dawidem, ojcem moim, a iżeś to wszystko cierpiał, czem był trapiony ojciec mój.

Abiatarowi też, kapłanowi, rzekł król: Idź do Anatot do roli twej! Zaiste mężemeś śmierci, ale cię dziś nie zabiję, boś nosił skrzynię PANA Boga przed Dawidem, ojcem moim, a wytrwałeś prace we wszytkim, w czym pracował ociec mój.

Kapłanowi zaś Abiatarowi król rozkazał: Idź do Anatot, do posiadłości twojej, gdyż zasługujesz na karę śmierci, ale dziś ciebie nie zabiję, bo niosłeś Arkę Przymierza Pańskiego przed obliczem mego ojca, Dawida, i dotknęło cię to całe cierpienie, które dotknęło mego ojca.

Ebiatarowi zaś, kapłanowi, dał król taki rozkaz: Udaj się do Anatot, do swojej posiadłości, gdyż zasłużyłeś na śmierć. Lecz dzisiaj jeszcze nie pozbawię cię życia, gdyż nosiłeś Skrzynię Pana, Boga, przed Dawidem, moim ojcem, i wycierpiałeś wszystko, co mój ojciec wycierpiał.

Kapłanowi zaś Abiatarowi król rozkazał: „Idź do Anatot, do swojej posiadłości, gdyż zasługujesz na śmierć. Dziś jednak nie wydam na ciebie wyroku skazującego, ponieważ niosłeś Arkę PANA, Boga, w obecności mojego ojca Dawida i dzieliłeś z nim wszystkie nieszczęścia, które na niego spadły”.

Kapłanowi Ebjatarowi król polecił: - Idź do Anatot, do swojej posiadłości, bo jesteś człowiekiem [zasługującym na] śmierć. W tej chwili nie chcę pozbawić cię życia, ponieważ nosiłeś Arkę Pana, Jahwe, w obecności mego ojca Dawida i trudziłeś się w tych wszystkich [doświadczeniach], nad którymi mozolił się mój ojciec.

A do kapłana Abiatara król rzekł: ”Idź do Anatot, na swe pola! Zasługujesz bowiem na śmierć, ale w dniu dzisiejszym nie pozbawię cię życia, ponieważ nosiłeś Arkę Wszechwładnego Pana, Jehowy, przed Dawidem, moim ojcem, i ponieważ cierpiałeś udrękę przez cały czas, gdy mój ojciec cierpiał udrękę”.