Wprowadzenie

Jezus zmartwychwstał! Zmartwychwstał prawdziwie! W taki dzień jak dzisiaj, nie można nic lepszego wyznać jak właśnie to, dlatego zróbmy to razem, głośno i wyraźnie. Tak zwany wielki piątek, był czasem kiedy to chrześcijanie z zadumą spoglądali na krzyż i cierpienie Chrystusa. Atmosfera takich nabożeństw (jak tego na Waliców) jest podniosła, a czasami przybiera wręcz nastrój żałobny. To dlatego, że tak bardzo utożsamiamy się z Jezusem i Jego cierpieniem. Nie powinny jednak uciec naszej uwadze dwie ważne kwestie:

1. Jezus na krzyżu zwyciężył śmierć, grzech i przy okazji diabła. Tak naprawdę pomimo tragicznych okoliczności, męka Zbawiciela jest czymś co nas jednocześnie przygnębia, ale też jest źródłem naszej wolności, radości i początkiem odnowionej relacji z Bogiem;
2. Nie samo cierpienie Chrystusa jest najistotniejsze, ale On sam, otóż, że On sam, prawdziwy Bóg, postanowił cierpieć i umrzeć za ludzi, składając zadośćuczynienie za grzechy całej ludzkości. Było na tym świecie wielu cierpiących, dobrych ludzi, ale ich cierpienie, a nawet śmierć nie była w stanie zmienić naszej pozycji przed Bogiem. Grzech i śmierć królowała aż do krzyża.

Jestem pewien, że dziś w rocznicę Zmartwychwstania Chrystusa, możemy się cieszyć a wręcz skakać z radości, bo nasze imiona są zapisane w niebie. Nie dlatego, że byliśmy sprawiedliwi i spełnialiśmy skrupulatnie wymagania Bożych przykazań, ale dlatego, że Chrystus za nas umarł, więcej, zmartwychwstał i skreślił nasz dług, niekończącą się listę grzechów, która wołała o pomstę do nieba.

Zadziwia mnie fakt, że ktoś może w ogóle pomyśleć, że jego dobre postępowanie może przed nim otworzyć bramy nieba. Co za tupet! Co za arogancja! Co za całkowita nieznajomość Boga! To tak jakbyś przyszedł do sklepu zapełnił duży koszyk i za zakupy chciał zapłacić listkami papieru toaletowego. To tak jakbyś chcąc kupić samochód przyniósł worek kasztanów. Wszystkim, którzy chcą się sami zbawić, mówię wprost: jesteście skazani na porażkę. Jest tylko jeden Zbawiciel. Jego imię to Jezus! I jest tylko jedna waluta w niebie. To jest wiara w Jezusa Chrystusa. A skąd można mieć tę wiarę w Jezusa Chrystusa? Otóż można ją tylko otrzymać od Boga. Nic nie możesz zrobić sam; musisz się zdać na Boga.

Jak to robić? Jestem pewien, że obserwowanie właściwych wzorców, tytanów wiary, ich rozumienia ewangelii Bożej, może nam pomóc to zrozumieć i wprowadzić w czyn, zmienić postawę naszego serca i skierować na właściwe tory nasze myślenie. Posłuchajmy apostoła Pawła, jak on odczytywał dzieło Chrystusa, krzyż i zmartwychwstanie Chrystusa.

Rzymian 8:18-30

18Uważam bowiem, że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w związku z chwałą, która ma nam zostać objawiona. 19Stworzenie bowiem z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga, 20gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie z własnej chęci, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei, 21że i to stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia [i wprowadzone] w [pełną] chwały wolność dzieci Boga. 22Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem wzięte aż dotąd wzdycha i przeżywa bóle rodzenia. 23Ale nie tylko [to], również my sami, którzy posiadamy pierwszy owoc, Ducha, wzdychamy i my w sobie samych, oczekując synostwa, odkupienia naszego ciała. 24W tej bowiem nadziei zbawieni jesteśmy; a nadzieja, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo kto widzi, po co ma mieć nadzieję? 25Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, wytrwale [na to] czekamy. 26Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach. 27Ten zaś, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo po [myśli] Bożej wstawia się za świętymi. 28Wiemy też, że kochającym Boga wszystko współdziała ku dobremu — tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem. 29Bo tych, których wcześniej poznał, przeznaczył — współdzielących kształt obrazu Jego Syna — do tego, by On był pierworodnym pośród wielu braci; 30których zaś przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.1)

Cóż za wspaniałe Słowo pociechy! Apostoł uważa bowiem, że w porównaniu z wspaniałą nadzieją daną wierzącym, obecne problemy, zmagania, cierpienia i utrapienia, nic nie znaczą. W momencie przeżywania trudnych chwil, ciężko jest nam, od tak, pójść za tym Słowem. Dlatego, póki mamy względny spokój, powinniśmy dać się kształtować przez to Słowo. Wówczas w chwili próby powiesz nawet więcej: Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem.2)

Apostoł od wersetu 19 mówi nam, że stworzenie oczekuje objawienia się synów Bożych. Jak to ujął pastor dr Piotr Zaręba:

Stworzenie oczekuje nastania czasu, w którym pełnia odkupienia przestanie być stanem przyszłym, przedmiotem nadziei odkupionych, a stanie się ich stanem teraźniejszym, przenikającym swymi dobrami całokształt stworzenia. Ta nadchodząca chwała jest tak wielka, tak dobra i przez to tak pożądana, że budzi gorące i bolesne oczekiwanie (tęsknotę, westchnienia, ból, gr. ἀποκαραδοκία) całego stworzenia. Synowie Boży to określenie dzieci Bożych obdarzonych chwałą samego Chrystusa jako Syna Bożego (J 17:22). W gr. słowo dziecko łączy się z faktem narodzin — jesteśmy dziećmi Bożymi jako zrodzeni z Niego (J 1:12); słowo syn łączy się z rodzicem — jesteśmy synami i córkami Boga (Rz 9:27) jako przejawiający Jego charakter, reprezentujący Jego godność, uczestniczący w Jego bogactwie.3)

A zatem, wszelkie stworzenie i to w niebie i to na ziemi oczekuje, aż ty i ja, staniemy się w pełnym tego słowa znaczeniu Synami Bożymi, nieśmiertelnym, doskonałym, Bożym ludem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, szczególną własnością Boga. Staniemy wówczas wraz z miriadami innych, którzy żyli przed nami i oddamy Bogu cześć, będziemy Go wielbić i radować się z tego nowego miejsca, które dla nas przygotował. Bóg będzie z nami, a my będziemy Jego ludami. Śmierci już nie będzie, ani płaczu, ani krzyku, bo Bóg w Chrystusie wszystko nowym czyni4).

Zatem słusznie i my razem tęsknimy i wypatrujemy tego Nowego Jeruzalem. Mamy zadatek Ducha, rękojmię naszego zbawienia, ale oczekujemy czegoś większego. Mamy nadzieję, wytrwale wypatrujemy powrotu Chrystusa. Nie wiemy, którego dnia to nastąpi, ale gdy nastąpi, to będziemy gotowi, cały świat będzie trząsł się ze strachu, ale my podniesiemy nasze głowy, wyczekując Jezusa, naszego Oblubieńca. Amen?

Bywa jednak, że ból doczesności zaciska nasze usta. Nie wiemy o co się modlić. Jak to zrobić właściwie? Pomimo naszej więzi z Chrystusem, czasami nie wiemy jaka jest Jego wola. Oczywiście, ludzie pyszni będą się śmiać: jak to, to ty nie znasz woli Bożej? Co z ciebie za chrześcijanin? Lecz co mówi Pismo: Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą?5) Nie ma nic niestosownego w tym, by wyznać szczerze, że nie wiemy jak się właściwie modlić w chwilach naszej słabości. Duch Święty, który jest nam dany, On wstawia się w sposób właściwy przed Bogiem za nami, wstawia się za nami w westchnieniach niewyrażonych słowami.6)

Niewysłowione westchnienia, στενάγμοι ἀλαλήτοι, zdają się być czymś więcej niż darem mówienia językami. Co prawda czytamy: Gdy mówię językami, mój duch się modli7), ale w niewysłowionych westchnieniach Duch Boży wstawia się za mną, bez mojego udziału. Języki w swej istocie i treści są znakiem dla człowieka8), ale niewysłowione westchnienia są modlitwą do Boga. Języki są przetłumaczalne9), westchnienia są niewysłowione, zrozumiałe jedynie dla Boga. Języki mogą być pięknym dziękczynieniem10), lecz niewysłowione westchnienia stanowią modlitwę wstawienniczą. Daru mówienia językami nie musi posiadać każdy11), niewysłowione westchnienia mogą być udziałem wszystkich narodzonych z Ducha.12)

Czytamy, że Duch wstawia się za świętymi, a świętym może być tylko ten kto kocha Boga i z całego serca wierzy w odkupieńczą śmierć i zmartwychwstanie naszego Pana, w Jego dzieło, w dzieło krzyża. Słowo to upewnia nas, że kochającym Boga wszystko współdziała ku dobremu — tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem.

Zapewnienie to nie oznacza, że każde nasze działanie podoba się Bogu. Owszem może tak być o ile jest to współdziałanie ku dobremu, a nie ku złemu. Nie można pójść „na maszyny” i wyznawać „w imieniu Jezusa…ogłaszam wygraną”, bo słowo Boże upewnia nas: Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?13) A czyż miejsca gdzie stoją te maszyny chciwości, nie posiadają czarnych szyb, aby nikt z zewnątrz nie mógł zobaczyć co się tam robi? Ciemność! Jest wiele miejsc, chrześcijaninie, gdzie nie powinno cię nigdy być, jest wiele rzeczy złych, o których nie powinieneś mieć pojęcia, że w ogóle mają miejsce. Nie ma nic wstydliwego w tym, że nie znasz diabelskich głębin.

Bóg będzie natomiast sprzyjać nam we wszystkim co będzie rozwijać w nas Chrystusowy charakter; we wszystkim co sprawi, że będziemy kształtowani na obraz Jego Syna, tak by Jezus był pierworodnym, pośród wielu braci. Bóg będzie sprzyjać nam we wszystkim, jeżeli jesteśmy powołani zgodnie z Jego postanowieniem – czyli jak czytaliśmy w ewangelii: uczniostwo, chrzest, przestrzeganie tego co Jezus nakazał tj. głoszenie ewangelii kolejnemu pokoleniu wierzących … wówczas Pan będzie z nami aż do skończenia świata. Jak nas upewnia dzisiejsze Słowo: Jezus nas przeznaczył, powołał, usprawiedliwił a w końcu uwielbi czyli obdarzy chwałą. Wypatrujmy naszej nadziei! Ona ma początek w krzyżu i zmartwychwstaniu, ale kończy się niebiańskim weselem, a tabliczka z twoim imieniem już czeka na stole.

Rzymian 8:31nn

31Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam? 32On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże nie miałby wraz z Nim podarować nam wszystkiego? 33Kto będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg [przecież] usprawiedliwia. 34Kto będzie potępiał? Chrystus Jezus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, On przecież wstawia się za nami. 35Kto nas odłączy od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? 36Jak napisano: Z powodu ciebie cały dzień nas zabijają, uważani jesteśmy za owce [przeznaczone] na rzeź. 37Ale w tym wszystkim wyraźnie zwyciężamy przez Tego, który nas ukochał. 38Gdyż jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, 39ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. 14)

Tak: Jeśli Bóg jest z nami, to któż przeciwko nam? Apostoł wskazuje, że Bóg, jako kochający Ojciec, jest zawsze po stronie swoich dzieci. Wierzący nie mają żadnego powodu by wątpić w Bożą miłość; przecież objawił ją przez śmierć i zmartwychwstanie Syna i przez prowadzenie Ducha. Nawet gdyby cały świat sprzysiągł się przeciw nam, to wiemy, że nikt nie jest w stanie pozbawić nas naszego dziedzictwa w Chrystusie, nikt nie jest w stanie odebrać nam wiary.15) Nawet frontalny atak, nawet ta wojna czy prześladowanie, nie jest w stanie odłączyć nas od miłości Chrystusa.

Paweł wskazuje, że Ojciec nie oszczędził Syna, aby nas ratować. Wysnuwa więc wniosek: jakże nie miałby wraz z Nim podarować nam wszystkiego? Bóg nas obdarował swoją miłością, łaską, przebaczeniem, stałą obecnością w naszym życiu, On nas podnosi, leczy nasze choroby, ratuje od przedwczesnej śmierci, On rozciągnął nasze życie w nieskończoność. Dzięki Bogu jesteśmy wolni od potępienia, jakie jest udziałem nienawróconych grzeszników. Bóg nas w Jezusie usprawiedliwił. Tak jak rodzic usprawiedliwia dziecko z nieobecności na lekcji, tak Bóg dzięki dziełu Chrystusa, mówi: usprawiedliwiony! Ktoś pyta: dlaczego? Bóg odpowiada: gdyż Ja pokochałem go, a on spojrzał na krzyż, uwierzył i pokochał Mego Syna. Jeżeli Bóg nas usprawiedliwił, to nikt z ludzi ani z duchowych istot, nie może nas skutecznie potępiać. Sam Jezus wstawia się za nami. Skoro tak, to możemy być całkowicie pewni swego zbawienia. Jak wspaniałe jest dzieło Jezusa. Jak radosny jest ten dzień zmartwychwstania. Jak śpiewamy: Więc życie me, ma teraz sens, bo żyje Pan!

Podsumowanie

W Chrystusie wyraźnie zwyciężamy, pomimo wszelkich prób i zwątpień, pomimo chorób naszego nieodrodzonego ciała, pomimo niesprawiedliwości ludzi, pomimo ataków diabła. Walka będzie trwać aż do końca, ale my się nie poddamy, bo prowadzi nas Zmartwychwstały. szatan będzie chciał nas zniszczyć, zdusić naszą wiarę, rozbić jedność Kościoła, ograniczyć liczbę zbawionych, powstrzymać rozwój Królestwa, przeszkodzić naszej misji, ale my w Chrystusie zwyciężymy i nie poddamy się zwątpieniu. Jego machinacje są nam dobrze znane. Wiemy w jakich sferach on działa. Będziemy zatem strzegli naszego zbawienia, stroniąc od wszystkiego co ma choćby pozór zła. Nade wszystko pamiętamy też, że Chrystus jest Tym, który walczy za nas i przez nas.

W tym dniu życzę wam, błogosławionych świąt zmartwychwstania Pańskiego. Nie jest to dzień kurczaka, zająca czy pisanek. Nie jest to happy easter czy Wielkanoc, bo nie o długość dnia i nocy tu chodzi. Ale rzecz jest w Zmartwychwstaniu Pana Jezusa Chrystusa, który pokonał śmierć, grzech i diabła. Oddajmy w tym dniu chwałę Jezusowi, który nas uwolnił, przeznaczył, powołał, usprawiedliwił i już niebawem obdarzy chwałą! Tak przyjdź Panie po Swój kościół! Amen!

Bibliografia

Przekłady biblijne

1. Biblia Ekumeniczna, Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa 2018.
2. Piotr Zaręba, Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza, Przekład Dosłowny, wyd. 5, Ewangeliczny Instytut Biblijny, Poznań 2022 (online: feib.pl/snppd5).
3. Piotr Zaręba, Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza, Przekład Literacki, Ewangeliczny Instytut Biblijny, Poznań 2019 (online: feib.pl/snp).
4. Krzysztof Radzimski, Nowodworski Grecko-Polski Interlinearny Przekład Pisma Świętego Starego i Nowego Przymierza, KchB NDM, Nowy Dwór Mazowiecki 2022 (online: NPI+ 520/8).

Komentarze

1. Piotr Zaręba, Literatura i uwagi do wersetów biblijnych, Ewangeliczny Instytut Biblijny, Poznań 2022 (online: https://feib.pl/LiU).
2. Scott W. Hahn, Katolicki komentarz do Pisma Świętego, List do Rzymian, Wydawnictwo "W DRODZE", Poznań 2021.