Gdy kapłani tam wejdą, to nie wyjdą z (miejsca) świętego na dziedziniec zewnętrzny, lecz tam złożą swoje szaty, w których służyli, gdyż są one święte. Włożą inne szaty i (wtedy) będą mogli zbliżać się do tego, co (należy) do ludu.

Gdy kapłani tam wejdą, to nie będą mogli z tego miejsca świętego wyjść bezpośrednio na dziedziniec zewnętrzny. Najpierw będą musieli złożyć tam szaty, w których sprawowali służbę, gdyż one także są święte. Dopiero gdy się przebiorą w inne szaty, będą mogli wyjść i poruszać się między ludźmi.

Gdy kapłani wejdą tam, nie wyjdą ze świątyni na dziedziniec zewnętrzny, ale tam złożą swoje szaty, w których służyli, bo są święte. I założą inne szaty, i wtedy będą mogli zbliżyć się do tego, co należy do ludu.

Tam gdy wnijdą kapłani, nie wynijdą z świątnicy do sieni zewnętrznej, ale tam zostawią odzienia swoje, w których służyli (bo święte jest) a obloką się w insze szaty, gdy będą mieli przystąpić do tego, co należy ludowi.

A gdy wnidą kapłani, nie wynidą z świętynie do sieni zewnętrzej, a tam schowają szaty swe, w których służą, bo święte są, i obloką się w insze szaty, a tak wynidą do ludu.

Gdy kapłani tam wejdą, nie wolno im z miejsca świętego wychodzić na dziedziniec zewnętrzny; tam winni złożyć szaty, w których sprawowali służbę, gdyż są święte. Winni najpierw włożyć inne szaty, a potem udać się na miejsce przeznaczone dla ludu.

Po wejściu kapłani nie wyjdą z miejsca świętego na dziedziniec zewnętrzny, ale tam złożą swe szaty, w których sprawują służbę, bo są one święte. Założą inne szaty, i wtedy zbliżą się do miejsca, które jest dla ludu.

Po wejściu nie wolno kapłanom wychodzić z miejsca świętego na dziedziniec zewnętrzny, ale tam mają złożyć szaty, w których sprawowali służbę, bo są one święte. Następnie założą inne szaty i wtedy mogą udać się do miejsc przeznaczonych dla ludu”.

Gdy kapłani będą przychodzić [po służbie Bożej], nie powinni wychodzić z sanktuarium na dziedziniec zewnętrzny, ale tam powinni [najpierw] złożyć swe szaty, w których sprawowali służbę [Bożą], bo są one święte. Gdy przebiorą się w inne szaty, wtedy będą mogli zbliżyć się do [miejsca przeznaczonego] dla ludu.

Туди (ніхто) не ввійде за вийнятком священиків. Не вийдуть з святого до зовнішного двору, томущо завжди святими будуть ті, що приступають, і не доторкнуться до їхньої одежі, в яких вони служать в них, бо вони святі. І вберуть іншу одіж, коли доторкаються до народу.

A kiedy kapłani wejdą, nie wolno im wychodzić z Przybytku na dziedziniec zewnętrzny, ale tam mają składać swoje szaty te, w których pełnią służbę ponieważ są święte; niech włożą inne szaty, by się zbliżyć do miejsca przeznaczonego dla ludu.

Gdy oni, kapłani, wejdą, nie będą wychodzić z miejsca świętego na dziedziniec zewnętrzny, lecz złożą tam swe szaty, w których zazwyczaj usługują, są one bowiem święte. Przywdzieją inne szaty i przystąpią do tego, co ma związek z ludem”.