I ofiarę drewna* (przywróciłem) w oznaczonych porach – i (podobnie) z pierwocinami. Zapamiętaj mi (to), mój Boże, dla (mojego) dobra.[*160 10:34]

I przepisy dotyczące ofiary drewna w ustalonym czasie, a także pierwocin. Wspomnij na mnie, mój Boże, dla mojego dobra.

I ku noszeniu drew do ofiar, czasów postanowionych, także i pierwocin. Wspomnijże na mię, Boże mój! ku dobremu.

i na dawanie drew czasów ustawionych, i na pierwociny. Pomni na mię, Boże mój, ku dobremu. Amen.

dalej - przepisy o dostarczaniu drewna w określonych terminach i o pierwocinach. Pamiętaj, Boże mój, o tym dla mojego dobra!

I dostawy drewna w określonych terminach, i pierwociny. Zachowaj to, mój Boże, w pamięci ku mojemu dobru!

oraz dotyczące dostarczania drewna w określonym czasie i pierwocin. Mój Boże, ze względu na to pamiętaj o mnie dla mojego dobra!

oraz przepisy dotyczące dostarczania w określonych terminach drewna i pierwocin. „Zachowaj to w pamięci, Boże mój, dla mojego dobra”. (a) W drugim roku panowania wielkiego króla Artakserksesa, w pierwszym dniu miesiąca Nisan, Mardocheusz, syn Jaira, syna Szimeiego, syna Kisza, z plemienia Beniamina, miał sen. (b) Był on Żydem mieszkającym w mieście Suza, dostojnikiem służącym na dworze królewskim. (c) Należał do wygnańców, których król babiloński Nabuchodonozor uprowadził z Jerozolimy wraz z królem Jechoniaszem. (d) Taki był jego sen: Krzyki i zgiełk, grzmoty i trzęsienie, trwoga na ziemi. (e) Oto nadeszły dwa ogromne smoki gotowe do walki i zaryczały przeraźliwie, (f) a na odgłos ich ryku wszystkie narody szykowały się do wojny, aby walczyć z narodem sprawiedliwych. (g) Oto dzień ciemności i mroku, ucisk i prześladowanie, nieszczęście i wielka trwoga na ziemi. (h) A naród sprawiedliwych zatrwożył się, gdyż bał się nadchodzącego nieszczęścia i był przygotowany na zagładę. I wołali do Boga. (i) Na głos ich wołania wytrysnęła z małego źródła jakby ogromna rzeka, mnóstwo wody. (k) Światłość i słońce zajaśniały, a poniżeni zostali wywyższeni i pochłonęli mocnych. (l) Jak tylko Mardocheusz przebudził się, mając w pamięci swój sen, aż do wieczora zastanawiał się nad jego znaczeniem i na wszelkie sposoby próbował odgadnąć, co Bóg zamierza uczynić. (m) Gdy Mardocheusz wypoczywał na dziedzińcu w towarzystwie Gabaty i Tarry, dwóch eunuchów królewskich, którzy strzegli dziedzińca, (n) słyszał ich rozmowy i poznał ich plany. Zrozumiał, że przygotowują bunt przeciwko królowi Artakserksesowi. Wtedy doniósł o tym królowi. (o) Król przesłuchał obu eunuchów, a gdy przyznali się do winy, kazał ich stracić. (p) Król opisał te wydarzenia, aby je upamiętnić. Również Mardocheusz je opisał. (q) Później król powierzył Mardocheuszowi służbę na dziedzińcu i za wszystko wynagrodził go darami. (r) A względami króla cieszył się też Haman Pyszałek, syn Hammedaty. To on usiłował zaszkodzić Mardocheuszowi i jego ludowi z powodu tamtych dwóch eunuchów króla.

Podobnie też udzieliłem wskazań o dostawie drzewa w czasie ustalonym i o składaniu pierwocin. Pomnijże i na to, Boże mój, dla mego dobra!

Nadto do noszenia drewna dla ofiar, ustanowionych czasów i pierwocin. Wspomnij na mnie, mój Boże, ku sprawiedliwości!

co do zaopatrzenia w drewno w wyznaczonych czasach i co do pierwszych dojrzałych owoców. Racz o mnie pamiętać, Boże mój, ku dobremu.