A bowiem będąc w tym namiocie wzdychamy będąc obciążonymi z powodu tego nie chcemy zdjąć ale przyoblec się aby zostałoby pochłonięte to śmiertelne przez życie

Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni,* ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się** – aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.***[*540 1:8][**540 4:10][***290 25:8; 530 15:53-54]

I bowiem będący w (tym) przybytku wzdychamy. obciążając się z powodu tego, (że) nie chcemy zdziać z siebie. ale przywdziać na siebie, aby pochłonięte zostało* (to) umieralne przez życie**. [* W oryginale coniunctivus aoristi passivi jako orzeczenie zdania zamiarowego.] [** Prawdopodobny sens całego zdania: Wzdychamy za nowym mieszkaniem u Boga, ale nie chcemy, by uległ zniszczeniu doczesny przybytek naszego ciała. Sami na siebie nakładamy ciężar, pragnąc rzeczy niemożliwej: zachowując przybytek ciała, okryć go przybytkiem obiecanym przez Boga.]

A bowiem będąc w (tym) namiocie wzdychamy będąc obciążonymi z powodu tego nie chcemy zdjąć ale przyoblec się aby zostałoby pochłonięte (to) śmiertelne przez życie