- Transliteracja: Neokoros

- Fonetyczny: neh-o-kor'-os

- Definicja:

1. Ten, kto zamiata i czyści świątynię

2. ten, kto ma opiekę nad świątynią, aby ją zachować i ozdobić, zakrystianin

3. czciciel bóstwa

a. słowo pojawia się z wciąż istniejących monet, był to honorowy tytuł [strażnik świątyni lub strażnik świątynny] niektórych miast, zwłaszcza w Azji Mniejszej, lub w których ustanowiono jakiś szczególny kult jakiegoś bóstwa lub nawet jakiegoś ubóstwionego władcy ludzkiego; używane z Efezu

- Pochodzenie: od formy G3485 i koreo (do zamiatania)

- Wpis TDNT: Brak

- Część (części) mowy: rzeczownik Męski

- Strong's: Z formy G3485 i κορέω koreō (zamiatać); sługa świątynny, który jest (w domyśle) wokarycznikiem:- czcicielem.