--- Modlitwa Pawła ---
WPROWADZENIE
W poprzednim kazaniu mówiłem o tym, jaki był Boży plan zbawienia i co oznacza dla nas. Przypomnijmy sobie to, co Bóg przez Pawła mówi do nas w Liście do Efezjan. Ten plan, miał trzy fazy i mówił, że zostaliśmy przez Boga - wybrani, odkupieni i przyjęci do Królestwa.
Ustaliliśmy też, że w Chrystusie jesteśmy:
Błogosławieni v3 Wybrani przez Boga v4
Usynowieni v5 Przyjęci v6
Odkupieni v7 Mądrzy v8
Oświeceni v9 Zjednoczeni z Bogiem v10
Dziedzicami v11 Wypełnieni nadzieją v12
Opieczętowani Duchem v13 Mamy gwarancję v14
Potrzebą tamtego czasu, na terenach Efezu i okolicy – było, przeciwdziałanie zagrożeniom chrześcijaństwa, przez różne formy gnozy. Wychodząc naprzeciw tym niebezpieczeństwom, Paweł wywyższa Chrystusa, którego objawia światu przez życie Kościoła – jako, Jego Ciała. Zmartwychwstały Jezus jest dla tego ciała Głową, tzn. absolutnym władcą i źródłem wszelkiego błogosławieństwa. Kościół obmyty jako całość we Krwi Chrystusa, a w poszczególnych członkach przez chrzest, złożony odtąd z nawróconych pogan i Żydów, jako duchowa świątynia Boża i Oblubienica Chrystusa, jest narzędziem zbawczego planu Boga. To wszystko Paweł wyłożył nam w poprzednim fragmencie Listu do Efezjan. Teraz Apostoł wysławia Boga i Jego Kościół, który ma objawiać Bożą chwałę wobec reszty stworzenia. Zajmiemy się fragmentem Listu do Efezjan 1;15-23. Przeczytajmy go razem.
PREZENTACJA TEKSTU
Przeto i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości do wszystkich świętych, Nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich, Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego, I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, I jak nadzwyczajna jest wielkość mocy jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego, Jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie. Ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym; I wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła, Który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.
Werset 15
Przez dziękczynienie, modlitwę i podkreślenie mocy Bożej, w Zmartwychwstaniu i wywyższeniu Chrystusa, pozycja Jezusa we wspólnocie chrześcijańskiej, będącej Jego Ciałem zostaje ukazana jako pierwszorzędna i niepodważalnie wyjątkowa.
Efz 1:15 Przeto i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości do wszystkich świętych,
Swoim zwyczajem Apostoł dziękuje Bogu za łaski udzielone adresatom i zapewnia ich o pamięci w modlitwach. Przedmiotem jego uznania jest ich wiara w Pana Jezusa i czynna miłość względem współwyznawców.
Werset 16
Efz 1:16 Nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich,
Podobnie jak pobożni Żydzi, pobożni chrześcijanie mieli wyznaczony czas na codzienną modlitwę. Wielu religijnych Żydów modliło się kilka godzin dziennie; jeśli Paweł podtrzymywał ten zwyczaj, to nic dziwnego, że mógł się modlić za Kościoły, które założył lub znał.
Zadajmy sobie pytanie, czy jestem w stanie poświęcić Bogu godzinę dziennie, na modlitwę? Czy znajdę, aż tyle czasu, by uwielbić w ten sposób Jezusa? Czy też może: świat, telewizja, internet lub inne rzeczy pochłaniaja moją uwagę tak, że nie mam czasu na modlitwę???
Werset 17
Efz 1:17 Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu Jego,
Fragment zawiera modlitwę o pełne poznanie Chrystusa i dotyczy charyzmatów Ducha Świętego oraz udziału w chwale Jezusa. Bóg dał nam gwarancję takiego stanu już wcześniej, w wersach 8 i 9 z tego tytułu, że jesteśmy adoptowanymi synami i córkami Najwyższego, co przypominałem wam na wstępie.
Czy potrzebujemy mądrości Bożej? Czy potrafimy dokonać właściwych wyborów i czynić to, co podoba się Bogu? Mając, Bożą mądrość i tak się potykamy, popełniamy błędy, upadamy, ranimy innych. A czy warto mieć objawienie od Boga, które pozwala poznawać Go lepiej, pełniej i bliżej? Myślę, że na pewno tak.
Werset 18
Efz 1:18 I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego,
W znaczeniu biblijnym serce jest miejscem najgłębszych pragnień i uczuć oraz podstawą prawdziwego poznania. Bóg złożył w sercu człowieka dar swego Ducha. Żydzi często modlili się o „światłe oczy” otwarte na Boże Słowo. Niektóre źródła nazywają Ducha Bożego - Duchem mądrości, mówi nam to Stary Testament Wj 31:3; Iz 11:2.
Wj 31:3 I napełniłem go Duchem Bożym, mądrością, rozumem, poznaniem, wszechstronną zręcznością w rzemiośle, Pomysłowością w wyrobach ze złota, srebra i miedzi, W szlifowaniu drogich kamieni do oprawy, w snycerstwie i we wszelkiej artystycznej robocie.
Iz 11:2 I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana. 3 I będzie miał upodobanie w bojaźni Pana. Nie według widzenia swoich oczu będzie sądził ani według słyszenia swoich uszu rozstrzygał,
Nadzieja powołanych – to obietnica odpuszczenia grzechów i win, gwarancja zmartwychwstania do życia wiecznego, błogosławieństwa Bożego na zawsze, a to wszystko przez wiarę w Jezusa Chrystusa.
Bogactwo chwały - to uczestnictwo w chwale Zmartwychwstałego Chrystusa, którą obdarza swoich współdziedziców. Królewskie kapłaństwo i władza sądzenia w przyszłości nawet aniołów.
Dziedzictwo wśród świętych - to posiadanie wraz z aniołami i zbawionymi tej prawdziwej Ziemi Obiecanej, jaką jest teraz Królestwo Niebieskie, potem będzie Tysiącletnie Królestwo i Nowe Niebiosa.
Werset 19
Efz 1:19 I jak nadzwyczajna jest wielkość mocy jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego,
W codziennej żydowskiej modlitwie wyrażano wiarę we wskrzeszenie umarłych mocą Bożą, co miało być najwyższym jej przejawem. Paweł zgadza się z tym, jednak dla niego najważniejsze już się dokonało. Jezus zapoczątkował zmartwychwstanie, to On jest pierworodnym ze zmartwychwstałych i Jemu, Bóg dał moc do wzbudzania z martwych.
Pan Jezus miał moc, oddać swe życie w ofierze za wielu, miał więc też moc, by wziąć je z powrotem. Tam, na krzyżu Golgoty zagwarantował nam, za cenę swej świętej krwi, dostęp do zmartwychwstania i życia wiecznego. Każdy może uzyskać ten dar, jeśli uwierzy w ofiarę Jezusa na krzyżu Golgoty i Jego zmartwychwstanie po trzech dniach.
Werset 20
Efz 1:20 Jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie
Zwróćcie uwagę na to, że to Bóg Ojciec, jako inicjator zbawienia, wskrzesza Syna. Duchowe poznanie, o które modli się Apostoł, wylicza wiedzę o trzech rzeczach: zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu oraz udziale we władzy Ojca.
Miejsce po prawej stronie władcy było pozycją zaszczytną, wiążącą się z władzą. Zasiadać po prawicy Boga oznaczało zasiadać na tronie jako władca wszechświata, nawet jeśli jeszcze nie wszyscy jego wrogowie zostali pokonani, jak mówi nam to Ps 110. Jest ono równoznaczne z władaniem światem wyliczonych potęg i zwierzchności duchowych.
Werset 21
Efz 1:21 Ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym;
Według Pawła wierzący, zjednoczeni z Chrystusem zostali wywyższeni ponad te potęgi, wyniesieni ponad wszystkie istoty duchowe. Jego słowa są wielką zachęta dla tych, którzy nawrócili się z okultyzmu.
Żydzi uważali potęgi niebieskie za anioły narodów i byty duchowe, które stoją za ziemskimi władcami i kierują ich rządami. Paweł powiada jednak, że w Chrystusie te podziały i zależności zostały przezwyciężone. Twierdzenie to ma wielkie znaczenie dla wspólnoty, która doświadcza etnicznych i kulturowych różnic. Magowie, czarownicy i egzorcyści próbowali manipulować potężnymi duchami, wymawiając ich imiona. Często się nie udawało, jak uczy nas historia z NT.
Dz Ap 19:13; A niektórzy z wędrownych zaklinaczy żydowskich próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad tymi, którzy mieli złe duchy, mówiąc: Zaklinam was przez Jezusa, którego głosi Paweł. 14 A było siedmiu synów niejakiego Scewy, arcykapłana żydowskiego, którzy to czynili. 15 A odpowiadając zły duch, rzekł im: Jezusa znam i wiem, kim jest Paweł, lecz wy coście za jedni? 16 I rzucił się na nich ów człowiek, w którym był zły duch, przemógł ich i pognębił, tak iż nadzy i poranieni uciekli z owego domu.
Wyższość imienia Jezusa oznacza, że jest On potężniejszy od wszystkich innych duchowych mocy i nie może być podporządkowany żadnej z nich. Jest to spełnienie proroctw zapowiadanych wcześniej w Starym Testamencie, które dokonało się w Jezusie.
Werset 22
Efz 1:22 I wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła,
Chrystus, Głowa całego kosmosu, jest też na ziemi Głową Kościoła i jego jedynym suwerennym władcą. Jest źródłem całej łaski oraz wszelkich błogosławieństw, które na kościół i wierzących spływają. Kościół znajduje swoją pełnię tylko w Jezusie, realizując Jego posłannictwo i objawiając Jego obecność, jako jedynego Pana i Zbawiciela.
Werset 23
Efz 1:23 Który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.
Kościół jest Ciałem Chrystusa, może być nazwany Pełnią w miarę obejmowania przez Niego całego świata, który uczestniczy jako ludzkość w powszechnym odrodzeniu, dokonującym się pod władzą Chrystusa, Pana i Głowy. Wyrażenie „wszystko wszelkimi sposobami” (dosłownie „wszystko we wszystkim”) sugeruje to bez żadnych ograniczeń.
PODSUMOWANIE
Paweł nie modli się tak, jak większość chrześcijan: Panie daj mi, Boże zrób to, Jezu uczyń tak, itd. Jego modlitwa brzmi inaczej i ma zupełnie odmienne motywy.
- Dziękuje Bogu za wiarę i miłość współbraci,
- W pokorze prosi dla nich,
- O mądrość, objawienie Boga i światłe serce,
- O utwierdzenie w powołaniu do Królestwa,
- O dostrzeżenie Bożej chwały w zmartwychwstaniu Chrystusa,
- O ufność, że Chrystus jest ponad wszystkim,
- Mówi, że Jezus jest głową kościoła i źródłem wszystkiego.
Apostoł nie prosi o nic dla siebie, nie narzeka, nie psioczy na braci czy siostry. Modli się za wybranych, błogosławi i prosi o dary Ducha Świętego, aby społeczność dzieci Bożych mogła wzrastać w Chrystusie, a Jezus był głową i Panem, dla każdego z nich. Wie, że wtedy wszystkie członki ciała Chrystusowego będą działały zdrowo.
Pozostawię was z pytaniem. Czy jesteście gotowi, modlić się do Boga o te rzeczy tak, jak robił to Paweł i poświęcicie na to, więcej swojego czasu?