Oto nie wniesiono (części) jej krwi do wnętrza (miejsca) świętego!* Należało ją spożyć w (miejscu) świętym, tak jak przykazałem.[*30 4:7; 30 6:30]

Jej krwi nie wniesiono do wnętrza miejsca świętego! Należało ją spożyć w miejscu świętym, tak jak wam przykazałem.

Oto jej krwi nie wniesiono do wnętrza miejsca świętego. Powinniście byli ją jeść na miejscu świętym, jak nakazałem.

zwłaszcza iż ze krwie jej nie wniesiono do świątnice, a mieliście ją jeść w świątnicy, jako mi przykazano?

Krew jej nie była wniesiona do Miejsca Świętego, winniście więc byli ją spożyć w Miejscu Świętym, jak nakazałem.

Wszak krew z niej nie została wniesiona do wnętrza świątyni; powinniście byli spożyć ją w świątyni, jak nakazałem.

Oto jej krew nie została wniesiona do Miejsca Świętego. Powinniście byli spożyć ją w Miejscu Świętym tak, jak poleciłem.

Oto krew zwierzęcia ofiarnego nie została wniesiona do miejsca świętego! Wy natomiast mieliście obowiązek spożyć mięso tej ofiary w miejscu poświęconym, bo tak zostało mi nakazane”.

Jeśli nie wniesiono krwi tej ofiary do miejsca Świętego, do środka, to powinniście byli [przynajmniej] spożyć ofiarę na miejscu Świętym, jak mi to polecono!

Ale krew [zwierzęcia przybliżonego w oddaniu nie musiała być] przyniesiona do wnętrza świętego miejsca, [w którym to przypadku rzeczywiście waszą powinnością byłoby oddanie spalić], więc było waszym obowiązkiem zjeść je w świętym [miejscu, mimo że jesteście w żałobie], jak ja przykazałem! [Czy może opryskaliście krwią oddania, gdy jesteście w żałobie i w ten sposób unieważniliście oddanie powodując konieczność spalenia go?]

Бо не внесено його крови до святого. Перед лицем всередині їстимете його на святім місці, так як заповів мені Господь.

Oto jej krew nie została wniesiona do świętego miejsca, do wnętrza; nadto mieliście ją jeść w świętym miejscu; tak, jak mi rozkazano.

Oto jego krwi nie wniesiono do świętego miejsca. Powinniście byli zjeść go w świętym miejscu, tak jak mi nakazano”.