A to, co pozostanie, będzie dla księcia, z jednej i z drugiej strony świętej daniny i własności miasta, (to znaczy) wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci daniny do granicy wschodniej i zachodniej, wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci, do granicy zachodniej, wzdłuż działów, to będzie dla księcia, a święta danina i świątynia przybytku będzie w środku.

To, co pozostanie, będzie dla księcia z obu stron świętego działu i posiadłości miasta, wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy prętów ofiary aż do granicy wschodniej i na zachód wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy prętów do granicy zachodniej, wzdłuż innych działów, będzie to dla księcia. A będzie to święty dział, a świątynia domu będzie w jego środku.

A to, co zostanie, książęce będzie z każdej strony pierwocin świątynie, i osady miasta naprzeciwko dwudziestu i piąci tysięcy pierwocin aż do granice Wschodniej; ale i ku morzu przeciw dwudziestu i piąci tysięcy aż do granice morza; takież między częściami książęcemi będzie, a będą pierwociny świętynie i świętynia kościoła w pośrzodku jego.

Reszta należeć ma do władcy po obu stronach świętego działu zastrzeżonego i posiadłości miasta, wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] aż do granicy wschodniej, a na zachodzie wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] aż do granicy zachodniej odpowiednio do działów pokoleń; to będzie należeć do władcy, a święty dział zastrzeżony i przybytek będą się znajdowały pośrodku.

To, co pozostanie z obu stron świętej daniny i własności miasta, należeć będzie do księcia, a wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci do granicy zachodniej, wzdłuż działów plemion: to należeć będzie do księcia. W środku będzie święta danina wraz ze świątynią.

Do księcia będzie należeć pozostała część z jednej i z drugiej strony obszaru świętego i posiadłości miasta na wschód i na zachód poza tym obszarem o szerokości dwudziestu pięciu tysięcy łokci. Dział księcia będzie taki sam jak innych. W jego środku będzie obszar zastrzeżony i świątynia.

Reszta będzie należała do księcia z jednej i z drugiej strony świętej daniny oraz posiadłości miasta; [na wschód] naprzeciw dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] daniny aż do granicy wschodniej i na zachód naprzeciw dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] do granicy zachodniej, wzdłuż innych części [to będzie należało] do księcia. Danina święta i sanktuarium Świątyni będą w jej środku.

Zaś pozostałe należy do księcia, po obu stronach poświęconej daniny i posiadłości miejskiej, wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy daniny, aż do granicy wschodniej; a ku zachodowi wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy, aż do granicy zachodniej; równolegle do udziałów pokoleń to należy do księcia. A poświęcona danina wraz ze świętym Przybytkiem będzie w ich środku.

”A co pozostanie, będzie należało do naczelnika po jednej stronie i po drugiej stronie świętej daniny oraz tego, co należy do miasta, wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci daniny do granicy wschodniej; a na zachodzie wzdłuż tych dwudziestu pięciu tysięcy łokci do granicy zachodniej. Dokładnie tak jak działy, będzie to dla naczelnika. A pośrodku będzie święta danina oraz sanktuarium Domu.