Kapłan zaś przywdzieje swoją lnianą szatę i lniane spodnie wdzieje na ciało swoje, i zgarnie popiół, na który ogień strawił ofiarę całopalną na ołtarzu, i złoży go obok ołtarza.

Rano kapłan przywdzieje lnianą szatę, włoży na siebie lniane spodnie, zgarnie popiół po strawionej przez ogień ofierze całopalnej i złoży go obok ołtarza.

I kapłan włoży swoją lnianą szatę i na swoje ciało lniane spodnie oraz zbierze popiół z całopalenia, które ogień strawił na ołtarzu, i wysypie go obok ołtarza.

I oblecze się kapłan w odzienie swoje lniane, i ubiory lniane oblecze na ciało swoje, i zbierze popiół, gdy spali ogień ofiarę całopalenia na ołtarzu, a wysypie go podle ołtarza.

Oblecze się kapłan w szatę i w ubranie płócienne i wybierze popiół, który żrzący ogień spalił, i posypawszy ji przy ołtarzu,

Potem kapłan włoży szatę lnianą i spodnie lniane na ciało, usunie popiół z ofiary całopalnej, którą ogień strawił na ołtarzu, i wysypie go obok ołtarza.

Kapłan wdzieje swoją lnianą szatę i spodnie lniane wdzieje na ciało swoje, i zgarnie popiół, na który ogień spalił ofiarę całopalną na ołtarzu i wysypie go obok ołtarza.

Nie wolno ich piec na zakwasie. Jest to bowiem część, którą daję im z Moich ofiar spalanych w ogniu. Jest to rzecz najświętsza, podobnie jak ofiara przebłagalna za grzech i ofiara zadośćuczynienia.

Nie wolno z tej mąki piec chleba na zakwasie! Jest to bowiem część, jaką daję im z moich ofiar spalanych, dlatego jest najświętsza, tak jak ofiara przebłagalna i wynagradzająca.

Nie wolno tego piec z kwasem. Daję im to jako ich dział z ofiar spalanych dla mnie, [część] szczególnie uświęconą, jak z ofiary przebłagalnej i ofiary zadośćuczynienia.

[Pozostałość] nie będzie pieczona [jako] kwaśna. Dałem im je jako ich udział z Moich [oddań] ogniowych. Jest to najświętsze. [Oddanie hołdownicze tego, kto zgrzeszył, jest jak] oddanie za grzech [ - nabierając tyle, ile zmieści mu się w dłoni pod trzema zaciśniętymi palcami, musi to zrobić z intencją, że jest to oddanie za grzech. Ale dobrowolne oddanie hołdownicze jest] jak oddanie za winę, [intencja nie jest istotna].

Не спечеться квашеним. Часть її дав Я їм з жертов господніх. Це святе святих, так як те, що за гріх і так як те, що за проступок.

A kapłan przyodzieje się w oficjalny strój lniany i włoży na swe ciało lnianą bieliznę dolną. Potem zbierze tłusty popiół z całopalenia, które ogień spala na ołtarzu, i wysypie go obok ołtarza.