I rzucali proch na swoje głowy i krzyczeli z płaczem i żalem:* Biada, biada, miasto wielkie, w którym – na jego cennym towarze – wzbogacili się wszyscy, którzy mają okręty na morzu! Bo w jednej godzinie zostało spustoszone![*60 7:6; 310 2:10; 330 27:30-34]

I rzucili pył na głowy ich i krzyczeli płacząc i bolejąc. mówiący: Biada, biada, miasto wielkie. na której wzbogacili się wszyscy mający statki na morzu dzięki drogości jej, bo (w) jednej godzinie została spustoszona.

I rzucili pył na głowy ich i krzyczeli płacząc i smucąc się mówiący biada biada miasto wielkie w którym wzbogacili się wszyscy mający statki na morzu z dostatku jego gdyż (w) jednej godzinie został spustoszony